DE BALANS VAN
SMOKKELHANDEL
HERFSTKLEUR- EN FLEUR
ECLGEWASSEN ÏN DEN
HERFST
RADIO-NIEUWS
door W. J. EELSSEMA.
Dezen morgen is alles even mooi, zonnig
en helder. Een wonder is hei, hoe alles ver
andert, wanneer de zon schijnt. Gisteren
was het koud en guur, echt wat je noemt,
herfstweer en keken de menschen kleume
rig en verdrietig, was alles even onaan
genaam. Nu is het prettig, is de atmosfeor
bijna mild, zijn de menschen vroolijk en
opgeruimd. Ver weg klinkt door de dorps
straat een vibreerende meisjesstem, dicht
bij is het geluld van spelende, lachende
kinderen. Kortom, het leven is nu weer
aangenaam.
Een niet-besproken, maar blijkbaar vast
gestelde regel voor mijn bijna regelmatig
terugkeerenrle, doch dit jaar zeer late lo
geerpartij in Friesland is het lekker
lang in bed blijven liggen, om gezel-'
lig dat, wat de post bracht, brievm,
couranten, tijdschriften na te snuffelen.
Maar bij zulk mooi weer als het dezen
morgen is, is het handhaven van zulk een
regel bijna misdadig te noemen. Daarom
vlug toilet gemaakt, ontbeten en een wan
deling gemaakt in gezelschap van Meta,
den hond. Meta heeft reeds een tijd lang
verlangend gejankt cn wil nu zijn vreugde
uiten in een paar ongewenschte sprongen
tegen mijn persoontje. Zoodat Ik hem met
een paar klappen tot de orde moet roepen.
Hoewel het kwaad reeds is geschied en
ik van boven tot b< neden bestoft ben door
al te vriendelijke hondenpooten.
Hoe kostelijk is het weer nog. Op het
nieuwe kerkhof bleien de late asicns cn
dahlia's nog eens op in het milde zonnetje,
waarin nog even de streeling van de warm
te hangt. Kalm wandelend 6laan wc een
laantje in. Over de grasvelden ligt nog de
dauw cn tusschen de 6fruiken hangen de
herfstdraden, die me kriebelend In het
gezicht komen plagen. Do brommers of
boschbessen dragen soms nog kersroode
vruchten, de zwarte zijn reeds lang ge
plukt door grage kinderhandjes, en hier
en daar is er ook nog bloei, eenvoudige
maar aantrekkelijk gekleurde en getceken
de bloempjes, die regen en nachtvorsten
hebban getrotseerd en nu opbloeien in de
zonneschijn Het is hier een van de weinige
voorbeelden, zoo zeldzaam voorkomend
waar een struik tegelijkertijd bloem cn
vrucht draagt.
Roerloos teven den hemel met de scha
pewolkjes en de lange uitgepluisde strcDen
dio wind voorspellen, staan de larix-boo
men. getcekcnd als 't ware als een fijne,
misschien al te precieu6e houtsnede. Mid
den in deze pracht gaan een paar eksters
met luid misbaar te keer. alsof hun ik
vvcct-niet-wat voor onrecht Is aangedaan
terwijl toch niemand hen ook maar één
strootje in den weg legt.
Als Ik over een schutting van een weide.
in7esloten dcor de hos*rh<»o. hanv en nre-
niet van het kleurig landschap, dat daar
zon-overzoten ligt, dan hoor ik een kleipe.
nauwelijks te realiseeren ritseling in de
vroeg gevallen bladeren Het zijn een naar
konijntjes, die al gauw onraad ruikend,
haastig op de vlucht gaan, spijtig nage
staard door Meta. die maar al te graag
een jaag-partijtje had georganiseerd, als
zijn lijdelijke baas het maar toestond. Ik
ben echter onvermurwbaar, houd de riem
stevig vast. Voor de konijntjes vluchtten,
heeft een van hen het vaarschuwingssein
„YVeest op uw hoede" gegeven, door snel
met zijn achterste pooten op den hollen
boschgrond te kloppen.
Eikels en dennenappels liggen op den
grond. Zoo'n eikeltje, nog gevangen in zijn
napje, welk een klein wonder is dat. welk
een stil liedje van kleuren, zooals Adama
van Scheltema eens over de bloemen zong
Bloemen!D e zijn er nog in de laan
tjes, die parallel loopen. hoewel natuurlijk
spaarzaam In dezen laten tijd. Het duurt
heel lang voor de allerlaatste bloei verdwe
nen is. Soms gebeurt het wel in zachte
winters, dat de bloei der velden nimmer
6til 6taat. Nu zijn het nog de madeliefjes
en de gele wolverlei, die de velden sieren.
Het eind van de tweede laan is een
eikcnlaantje, voor mij het aardigste ge
deelte van de morgenwandeling. Ik houd
yOOR KLEINE TUINEN
Hoe men dahlia's moet behandelen
De meeste bolgewassen, welke wtj ona
hun mooie bloemen aanplanten, zijn af
komstig uit warmere streken, waar het
niet voorkomt, dat de grond 's winters be
vriest. Zij mogen daarom op onzen brcedto-
graarl den winter niet in don vollen grond
doorbrengen; zHfs als dezo met een bo-
Rchormende laag wordt bedekt, gaan ze
nog dood. Ze moeten eiken nerfst uit
den grond gehaald en op een vorstdrogc
plaats bewaard worden. Wat de dahlia's
betreft, zijn we er ook wel aan gewen 1,
dat te doen. Nadat de eerste vorst hun bla
deren heeft doen verwelken, worden de
planten afgesneden en de wortelknollen,
die In den loop van den zomér iot groote
klompen zijn uitgegroeid, uitgegraven.
Doartoe wordt do grond rondom do plant
en niot te dicht erbij één spade diep uit
gestoken. Eerst als dit gebeurd ls, tracht
men de klomp met de spade eruit te lich
ten; daarbij moet niet teveel kracht wor
den uitgeoefend, omdat er dan knollen af
scheuren. Wanneer men eerst rondom de
toortclba! met de spade een weinig oplicht,
zal men aeze ook bij de grootste afmetin
gen onbeschadigd uit den grond kunnen
halen. De aarde wordt er nu afgeschud
door tegen den afgesneden stam te slaan:
op de knollen wordt niet geslagen, want zij
breken zeer spoedig af. Daarna worden de
Planten met de knollen naar boven in de
gelegd om eenigszins uit te drogen,
van eiken. Ze werken op mijn romantisch
gevoel met hun knoestige stammen en
takken, en vooral nu, nu ze staan in het
rood bruin van hun stervend loover.
Even vóór we den straatweg weer be
reikten, vonden we een dood katje. Het ligt
er zoo wonderl 'c uitgestrekt, dat het is
alsof het slaapt. En onwillekeurig denk Ik
"erug aan wat William Long een6 schreef
over het sterven der dieren in de wilder
nis. Hoe deze dieren, als ze voelen, dat zc
raan sterven, instinctmatig, een ru6tig plek
e opzoeken en daar, zonder er zelf van
bewust te zijn. het einde afwachten. 16 het
ook zoo met dit katje'gegaan?.
Als tweede episode van dezen dag
zulk een laten vacantiedag moet men we
ten uit te buiten is een fietstocht langs
het schilderachtig gelegen de Knljpe, naar
het florissante stadje Gorredijk en zoo ver
der naar Beetsterzwaag en Olterterp, een
streek, die gerangschikt mag worden onder
'lo mooiste in Nederland. De tocht er heen
■s één groote verrukking. De prachtige met
eiken beplante weg, de groene, bosch-om-
zoomde weiden, waaruil het vee voor het
grootste gedeelte reeds is verdwenen, over
gebracht als het is naar de stallen, de een
zaam gelegen, vaak rustieke hulzen, hei
bruggetje van het Koningsdiep, dat voor
al aan den linkerkant een kostelijk uit
zicht gpeft, dat alles tezamen is even
ooeiend als aantrekkelijk.
Tusschen de bladeren schitteren de
vruchten van de lijsterbes en de Gelder-
sche roos. Eerst als de honger sterk nijpt,
gaan de vogels ertoe over de vruchten van
de laatstgenoemde struiken te eten. Dus op
dit oogenblik, nu er her. en derwaarts nog
voldoende voedsel te vinden is, niet
Aan de boorden van plas en sloot staan
nog de uitgebloeide wilgenroosjes en kat-
Icstaarten, en hangt om riet en 6tengel het
gelo loof der hagewinden. Hier tusschen
door en door het hooge gras loopen de wa-
tervlugge kieviten en de keurig zwart-ge-
kleede spreeuwen.
Mooi is de wandeling door de bosschen
van Olterterp met in het midden een pracht
van een waterpartij. Eenden komen om
een gave vragen, vrijmoedig tot voor onze
voeten, andere strijken van het naburig
boschliuis neer in het water. De dennen-
bosschen hangen vol dennenappels, aan
de kleurige eikenbladeren zitten de veel
kleurige appeltjes, afkomstig van de gal
wesp, onder de boomen zijn paddenstoelen
in een hoeveelheid, ^rootte en verscheiden
heid, die eiken onderzoeker moot verruk
ken. De roodbruine beuken, de 6talige, bij
na hei-gele linden de witte berkjes, de
doorploegde, modderige lanen geven prach
tige landschappen, en dit alles tezamen
met de terugreis door do stille scheme
ring. waarin elk geluid zich als 't ware
uitzet, maken dezen laten October-dag tot
een onvergetelijk vacantle-bcsluit.
Wanneer wo even voor Gorredijk zijn,
zien cn hooren we bij een boerderij in hoo
gó eik.enboomen het groot lawaai van
kraaien, dio door de 6tille herfstluchten
krassen, heel den omtrek vullen met hun
bijna afschuwelijk geschreeuw.
's Avonds laat. als de prachtige zonson
dergang verbleekt is in het stil-grijzo van
de schemering, sta ik nog even buiten.
Wonderlijk rustig is een avondstemming
in een dorp. De ge uiden van allen dag zijn
gestorven. Slechts de roep van een roofvo
gel scheurt wijd-uit over de verlaten vel
den aan de Tjonger. De angstige 6chreeu
wen van do rustclooze kieviten antwoorden
als 't ware, even breekt door alles heen het
geblaf van een hond. dan plotseling herin
nerend aan de Maandagsche repetitie hoor
ik glas-heldere sopranen, gesteund door
tenoren en een enkele vioolstreek. Men
oefent in het schoollokaalEven later
brengen de jongelui bij het naar huis gaan
eenig leven op do „diek" (de straat), maar
weldra her. en derwaarts gestoven op de
fietsen, keert de rust weer terug, nu onge
broken, zoodat het is, al6of de stilte door
de lucht suizelt. De maan staat achter rag
dunne wolken verscholen aan den hemel,
over de weiden legt zich een stille nevel....
Stille stemming in alles.
waarna ze in hun winterverblijf worden ge
bracht; een vorstvrije kamer, dan wel een
kelder, die niet vochtig of duf is. Wan
neer het een vochtig vertrek ls, moet van
tevoren de aarde van de knollen verwij
derd worden; is het droog, dan kan men
de aarde er beter aanlaten, want de knol
len blijven daardoor in betere conditie, ter
wijl uitdrogen wordt voorkomen. Men l.an
de knollen ook bewaren in kisten met turf-
strooisel, die in een vorstvrij vertrek wor
den geplaatst. De bollen mogen echter niet
overwinteren in een te warm vertrek, aan
gezien er dan kans op rotting bestaat en
ook. op verzwakking, door te vroeg uitloo-
pen. De meest geschikte temperatuur ligt
tusschen 35 en 40 graden Fahrenheit.
Ook de bollen der gladiolen mogen wij
niet buiten laten overwinteren. In den
herfst worden ze, als do bladeren dood zijn
of de eerste vorst gekomen is, uit den grond
gohaald en in do lucht gedroogd; als het
niet vriest en droog mocht zijn, kan m in
dit het beste in do buitenlucht doen. Ze
worden dan in een dun zakje opgehangen
in een luchtig vorstvrij vertrek. Uit de kiel
ne knolletjes, die aan dc moederknollen
vastzitten, komen het volgond jaar of
daaropvolgend Jaar eveneens bloeiende
planten te voorschijn, mits men ze in goo-
den, vruchtbaren grond plant. Zo raooten
dus niet weggeworpen worden.
Op dezelfde wijze als do dahlia's wor
den de canna's behandeld. Een kelder is
voor het bewaren van dezo wortelknollen
echter minder geschikt; men heeft er een
luchtig, droog en vorstvrij vertrek voor
noodlg.
Wat de knolbegonia's betreft die de laat
ste jaren steeds meer liefhebbers vinden,
ook daarbij moeten de knollen uit den
grond gehaald worden, niet alleen wanneer
ze in den vollen grond staan, doch even-
Keulen, October 1932.
„Vijfenzestigduizend kilo suiker, vijfen
vijftigduizend boekjes sigarettenpapier,
zesentwintigduizend kilo koffie, zestiendui
zend kilo brood, honderdtachtig balen ta
bak, vierenvijftigduizend kilo koren
eentonig preekt de man in dc groene uni
form der Duitsche tolbeambten en de
klepperende schrijfmachine maakt deze
muziek tot een geiijkmatigen dreun. „GSO
fietsen, 22 motoren, 43 personenauto'6, 26
vrachtwagens„De lijst der waren en
voorwerpen, die alleen m het district der
Keulsche douane In den tijd, gelegen tus
schen 1 Juli 1932 tot 10 October 1932, bij
de smokkelaars inbeslag genomen werden,
schijnt geen einde te nemen!
„Eon bloeiend zaakje!" zegt de geunifor
meerde. „Maar onze rekening heeft ook
eendebetzijde! Twee zwaargewonden.
zeven lichtgewonden onder de douanièrs
oen onbekende doode in het bosch van Ga-
wert. 14 lichtgewonden, die waarschijnlijk
uit Holland kwamen. Vier in stukken gere
den dienstauto's, minstens drie dozijn ver
nielde telefoonkabels, en overuren, tot we
er bij neervallen!. Acht dagen, meneer,
acht dagen en niet minder zou je noodig
hebben om allo verzuimde slaap weer in
te halen!"
En plotseling, totaal onverwacht, breekt
hij los: „Die leiding moest men kunnen
arresteeren, de centrale, die de gehcele bc
weging hier aan de grens dirigeert! Dan
zou er geen smokkel meer bestaan! De
kleine smokkelaartjes, de mannetjes, die
de kastanjes uit het vuur halen, die met
een rugzak van Kongen naar Mützenich en
terug loopen, of van Gillrath naar Üirs-
beek, die ja die krijgen we te pakken!
Maar de grooten, verduiveld, de grooten....!
Overal hier aan de grens, van Goch tot
Trier, hoort men hel/elfde lied zingen: „De
grooten!" Smokkel ach, dat was vroeger
een zeer romantisch bedrijf, zoo in den
stijl van de bandletenschaar uit „Carmen".
Tegenwoordig ie smokkel geïndustriali
scerd, gecentraliseerd, en in alle opzichten
een „bedrijf" geworden, als alle anderen,
weliswaar me' een beetje grooter risico,
maar daarentegen ook met zijna onbe
grensde winstmogelijkheden!
De sigarettenpapierboekjes in de lucht-
verversching6koker van den trein, de co
caïne in de.hakken der schoenen, de cog
nac in de benzinetank van de auto
dat is alles nog maar gestumper, waarover
de ervaren, door duizenden gevechten een
ware speurhond geworden douanebeambte
slechts medelijdend glimlacht. Maar het
foor een Parijsch' consortium gecharterde
vliegtuig, dat van Berlijn of Keulen uit een
-,'ocd gesalarieerde honderdkoppige 6mok
kclaarsbende met pantserwagens, met pa-
rouillertlcnsten, met voor- en achterhoedes
en zelfs met kortégolfzenders dirigeert,
ïcen. hicriegunovei ;oxuuij de enkele tol
beambten, die een grenslijn van enkele ki
lometers moeten con'tröleeren, bijna altijd
machteloos.
„Twee rnan, en een. hond, gewapend met
twee karabijnen en twee zware, onhandige
pistolen'" vertelde in Edlcnburg een doua
nier mij, die reeds enkele weken met een
verbonden arm loopt.... een schampschot
.Wat moeten wij beginnen als zoo n mon
ster aan komt rollen? Een reusachtige zes
issige lastauto met een 50 Kilometervaart,
plaatijzer voor de vensters, waarin slechts
enkele sleuven, gepantserde motor en koe
Ier, acht man met Hotchkissgeweren ach
ter de schictsleuvendan heet het: in
den greppel cn geen vin verroeren! Anders
maken ze rauw gehakt van je!... Tele
foon? Zeker, een telefoon is er.... tien
Kilometer verder! En al6 men na een re
cordloop, met een bloedend gezicht en een
gescheurde uniform aankomt, dan zijn de
draden doorgesneden en kan men geru6t
naar bed gaan, want de hceren hebben in
middels glansrijk gewonnen en zijn reeds
lang en breed in Jiilich!'
En tóch, ondanks dit wanhopige strij
den legen een granieten muur, worden er
dagelijks door dit handjevol mannen circa
20 smokkelaars gearresteerd en. zijn er in
1931 bijna 2u,000 veroordeeld. Een bewijs
goed bij potplanten. Dit gebeurt, nadat de
bladeren afgestorven zijn. De knollen moe
ten goed gedroogd worden en op een droge
plaats bewaard in een warme kamer, bij
voorkeur de huiskamer. Ze kunnen ook in
kistjes met turfstrooisel go'.egd worden. In
den vochtigen kelder rotten ze weg.
De MonLbretias hebben meer weerstands
vermogen daii gladiolen, canna's en knol
begonia's. Wanneer de grond g02d toege
dekt wordt, houden zij het soms jaren ach
tereen in de buitenlucht uit, doch vroeg
of laat woru-m ze dan toch door de vorst
gedood Zë bloeien echter veel overvloedi
ger wanneer ze op dezelfde plaats blijven
staan, dan wanneer men ze elk jaar we»*r
uit den grond haalt Doet men dit laatste
toch, dan moeten ze op dezelfde wijze over
winterd worden als de gladiolen.
Terwijl de bovengenoemde bolgewassen
alle uit den grond gehaald moeten worden,
is het voor de tu'pen juist den tijd om zc
te planten Men kan dit doen in October of
November, eigenlijk zoolang de grond nog
niet bevroren is. Ze worden 16 A 20 cM.
diep geplant en 18 A 20 cM. uit elkaar. Het
bed moet goed omgespit zijn, terwijl de
aarde mot vo'komen vergano mest van
goede kwaliteit wordt vermengd. Van vcr-
sche mest gaan de bollen dood. Als de
grond zeer zwaar is, moet hij met zand
worden vermengd. Speciale beschutting te
gen de vorst is over het algemeen niet noo
dig; in elk geval wachte men met het aan
brengen daarvan, totdat het een keer hard
gevroren heeft, omdat or zich anders veld
muizen bij de tulpen gaan nestelen en ze
in den loop van den winter opeten.
In goeden grond ls het niet noodig. om
de tulpen uit den grond te halen, als zö
uitgebloeid zijn. Als de bladeren geel ge
worden zijn, snijdt men ze af en beplant het
bed met zomerbloemen. Wanneer deze in
den herist afgestorven zijn, wordt er een
daarvoor zooals de leiders van de tol-
centrale te Keulen zeggen dat iedere
man tot aan zijn laatsten ademtocht zijn
plicht doet!"
Maar wat zijn 20.000 menschen, als men
in ernst weet, dat er aan beide zijden
van de grens 600.000 menschen met de
smokkelarij in contact 6taan, als helpers,
opkoopers. colonne-aanvoerders, gidsen,
dragers. Er moet wel geweldig verdiend
verdiend worden aan de smokkelarij, daar
in het Westen! Anders zou de „zaak" niet
met dergelijke „legers" kunnen opereeren
Men kan zich anders vrij gemakkelijk
eon denkbeeld van deze winst vormen:
spiritus, zohder accijns, kost In Holland 17
"ent per liter... in het Duitsche land maar
even (mèt accijns), 5 Mark. of bijna drie
gulden! Geeft de heler der bende de 6piri
tüs nu voor 3.50 Mark (2 gulden ruim) af.
clan blijft hem nog een brutö-winst van 1
gulden per liter. De onkosten zullen per
Liter zoo ongeveer 60 cent zijn, de winst
bedraagt dus nog een halve gulden per
Liter! Geen wonder, dat dc generale staf
Ier smokkelaars In een luxe cabriolet van
00 P.K. rijdt of voor bizonder kostbare wa
ren gepantserde auto's in den dienst stelt
Daarbij komt d.-n nog de winst van de
leviezcnsmokkclarij' Bijna iedere colonne
neemt op den terugweg Marken mee naar
Holland. 5000, 10.000 of 15.000 R.M. Dc pro
visie bedraagt 20, soms ook wel 25 Dat
beteekent dus bij 10.000 Mark een somrne
tje van 2000 Mark, vooruit te betalen! En
.vat riskeert de bendenchcf ermee? Dat een
van zijn menschen naar de andere wereld
,'eholpen wordt! En wat zou dat Morgen,
neen vandaag nog, vindt hij méér lief
hebbers voor de opengevallen plaats, dan
hij ooit kan gebruiken
Rjeds vcneden jaar was het probleem
van de smokkelarij aan alle grenzen van
het Duitsche Rijk urgent geworden. In dit
jaar en vooral in deze weken dreigde het
'.elfs een ratastiophe te worden. Het tegen
gaan van den invoer en de verhooging der
accijns op alle waren heeft tienduizendc
■smokRe aars nieuw werk gegeven en nieu
we mogelijkheden geopend tot het maken
van grove s.insten.
Aan alle Duitsche grenzen woedt deze
strijd ir. het duister. In het Oosten worden
laarden gesmokkeld, slachtvee wordt over
le „groene grenzen" gebraent en ingeruild
tegen industrieproducten, in het Westen
vordt tabak gesmokkeld, suiker, zijde, cog
nac, koffie, enzoovoorts. Aan de kust en
n de bergstreken 'smokkelt men spiritus'
Kan men daarbij eigenlijk wel van
smokkelarij" spreken, als een jonge dame
lit Keulen, gehuld in een kaal winterman
'eitje, naa~ België gaat en met eenprach
'igen bon'mantel terugkomt? Of als bij
de heenreis de heer een dun regenjasje
draagt en bij zijn terugkeer een dikke lee-
ren jas aanheeft? En als hij beweert, dat
le tien flesschcn origincele Ilenncssy, die
n Zijn handkoffertje zijn gepakl, zijn
mondvoorraad' zijn?
Deze kleinigheden accepteert de douanier
'•eeds stilzwijgend, want hij weet, dat deze
kleine bedriegers bij de enorme overbe
asting der .cchtbanken toch eerst na ja-
•en aan de beurt zouden komen. Zijn hoofd
doel is het arr-^steeren van de benden, die
>p autocolonnes, met gierende motoren
ver de boschwegen razen, die in parlicu
here vliegtuigen geregeld van Parijs naar
■ieulen cn van Trier naar Frankfurt vlie
'en. Hij weet. daf hl, hier de fout moe!
/.oeken: de georganiseerde, streng gedisci
dineerde en gecentraliseerde smokkelarij
lie z.ich niet ophoudt met een tiental fles
■schen cognac, rnaar die haar waren bij
lulo.vrachten tegelijk, per baal en per kist
)vor dc grens biengt en aflevert! Hoe hij
iet moet aanpakken om deze smokkelarij
n-het-groot in haar kwetsbare deelen aan
e ta6ten en het Rijk de honderd millioen
Mark weer terug te schenken, die op deze
vljze de schatkist ontgaan, dat is een an
Jere nog onopgeloste vraag. Een .handje
vol mannen tegen een volslagen leger
Men kan het op de tien vingers uitreke
icn, wie daarbij de overwinnaar zal blij
ven.
laag goed vergane mest op het bed uitge
spreid, die de tulpenbollen ten goede komt.
In lichten zandgrond vormen dc tulpen
echter geen nieuwe bloemen, wanneer er
bezuinigd wordt op dc bemesting tijdens
den bloeitijd.
Mocht men de tulpen uit den grond wil
len halen, dan doet men dit, nadat hun
bladeren afgestorven zijn. De bollen worden
dan op een enkele plaats bewaard, tot ze
droog zijn; dan worden zc gereinigd door
het oude velletje te verwijderen en de wo'
tels af te snijden, waarna men ze in den
herfst weer uitplant Wil men de bollen
dadelijk na het uitbloeien uit den gronl
halen om plaats te krijgen voor andem
planten, dan dient men er vooral op te let
ten, dat de In dezen tijd bijzonder teero
loten niet afgebroken worden. De planten
worden dan dadelijk op een licht bescha
duwde plaats gebracht, waar zc blijven,
totdat de bladeren afgestorven zijn.
Niet ten onrechte zijn de tulpen zoo po
pulair. Behalve een sierlijken vorm bieden
zij ons de grootst mogelijke verscheiden
heid van kleuren aan. Vooral de Darwin-
tulp is tegenwoordig gezocht. De bloeitijd
volt in Mei; de bladeren zijn bijzonder groot
en de slanke, sterke stengels kaarsrecht.
De groote bloemen hebben een fraaion
vorm en de aan den top omgeslagen bloem
blaadjes hebben een fluweeligen glans.
Men kan ze in alle denkbare tinten krijgen:
wit, roze, lila, violet, vermiljoen- en kar
mijnrood, bruin cn zolfs zwart. Alle ande
re tulpensoorten zijn kleiner dan de dar-
wintulpon en voor zoover ze zich daarvan
niet onderschelden door een aanmerkelijke
vroegeren bloeitijd, zullen ze ook wèl bin
nen afzienbaren tijd door de Darwintulp
geheel verdrongen zijn. Wanneer men zijn
tulpensoorten met zorg uitkiest, kan men
zeer lang achteieen bloeiende tuinen in den
Cliin hebben.
RADIOBELASTING IN FRANKRIJK.
Sprekende over de Fransche omroep, ver
klaarde de Fransche minister van P. T. T.,
dat het volgend jaar voor de radio-omroep
waarschijnlijk ongeveer 50 millioen francs
noodig zullen zijn. Naar zijn meening staan
er twee wegen open, om deze gelden te ver
krijgen:
1. een verhooging van het briefport cn
van de kosten van telefoongesprekken en
telegrammen;
2. het instellen van een radiobelasting.
Volgens de Minister is met de eerste ge
noemde methode het algemeen belang al
lerminst gediend, zoodat alleen overblijft,
de heffing van een zeker bedrag jaarlijks
van ieder in bedrijf zijnd radio ontvangtoe
stel, zooals dit in bijna alle landen ge
schiedt. Het bedrag dezer belasting zal zoo
laag mogelijk moeten zijn en de opbrengst
ervan mag niet het bedrag overschrijden,
dat voor de behoefte van de radio omroep
werkelijk noodig is. Naar alle waarschijn
lijkheid zal dus over eenige maanden ook
Frankrijk met een radiobelasting gezegend
zijn, zoodat dan alleen nog Nederland over
blijft als het eenige land, waar voor het
luisteren naar dc omroepprogramma's niet
van ambtswege betaling wordt geëischi.
Hierbij moet men bedenken, dat het systeem
van eenige groote particuliere omroepver-
eenjgingen, die leven van de vrijwillige bij
dragen van leden en sympathiseerenden,
zooals Nederland dat kent in geen enkel
ander land bestaat.
EEN ZENDER IN NOORD-ÏERLAND.
Het regionale omroepplan in Engeland
zal binnenkort zijn voltooid. Zooals men
weet omvat dit plan de bouw van een keten
van 75 kW. omroepzend'ers, welke zoodanig
over het land zijn verdeeld, dat de program
ma's overal in Engeland zelfs met zeer een
voudige ontvangmiddclcn kunnen worden
gehoord De eenige landstreek, die nog van
een eigen zender moet worden voorzien is
Noord-Ierland. dat niets met de Republi-
koinsche Ierschu Vrijstaat to maken wil
hebben. Hier bevindt zich alleen de zender
Belfast, die met een zeer klein vermogen
werkt. De B R.C heeft nu het plan, om ten
Z.O. van Belfast ten behoeve van de bewo
ners van Noord-Ierland een omroepzender
le bouwen van hetzelfde type als de Engel-
sche Regional zenders, maar met een klei
ner vermogen, n.l 25 kW. De moeilijkheid
hierbij is echter, hiervoor een geschikte
golflengte te vinden, daar op dit gebied In
acn Europeeschcn aether weinig keus meer
is.
DE CONFERENTIE TE MADRID.
Weinig resultaat beroikt
Dc berichten omtrent dè werkzaamhe
den van de conferentie_,tc Madrid blijveu
schaarsch. Wij moetep toegeven, dat deze
stilte ons liever is, dan valsche geruchten
en sénsationëele mededcclingen, dio achter
af niet waar blijken te zijn. Doch hef- is tr
betreuren, dat deze belangrijke conferfentic
geen betere resultaten van haar werk zjet.
Het nieuwtje van de afgeloopen week is
een Engelscb voorstel om te komen tot een
nieuwe verdecling der golflengten tusschen
de Kuropeesche staten. Als dit uitstekend
in elkaar gezette plan doorging, zouden dc
groote zenders zoodanig over Europa wor
den verdeeld, dat zonder uitbreiding van
den aan den omroep toegewezen frequentie
band toch alle storingen zouden worden
\oorkomen of althans beperkt tot ccn mi
nium Doch er is een bezwaar aan verbon
den: ten eerste, dat alle landen moderne
zenders van goede kwaliteit moeten gebrui
ken en ten tweede dat de aardrijkskundige
'igging der zenders binnen het betrokken
land eveneens binnen tamelijk beperkte
grenzen door het plan zou worden aangege
ven. Men vreest dus, dat er wel nrcts van
terecht za! komen.
liet plan rekent de Russische zenders
niet tot de Europcesche, doch stelt daar
voor een afzonderlijke regeling voor. Dezo
laatste heeft nog wel kans om aangenomen
te worden, want doordat de Russische zen
ders als regel door groote afstanden ge-
schelden zijn van de West-Europeesche le
vert het gebruik van overeenkomstige golf
lengten als regel geen bezwaar op.
Intusschen is Charles J. Pannill, vice-pre
sident van de Radio Marine Corporation of
America, reeds naar New-York terugge
keerd met do overtuiging dat do con
ferentie toch zou mislukken. Geen van
de 3600 voorstellen zou volgens hem
worden aangenomen. De discussies over
de verdeeling der golflengten, het voor
naamste onderwerp, zijn op een dood
spoor gekomen en naar zijn meening is het
buitengesloten, dat dc marine nog verder
tegemoetkomt aan de eischen van den om
roep. De afzonderlijke vergadeilngen van
de marfne-deskurtdigen hebben echter reeds
"ositieve resultaten opgeleverd, het Inter
nationaal comité is herkozen en er zijn be
langrijke beslissingen genomen in techni
sche kwesties. Deze opvattingen van den
heer Pannill zullen ongetwijfeld door de
meeste marine-deskundigen (en .door vele
anderen) worden gedeeld.
Afbraak van een zender.
Men is bezig, te Cllchy de radiomasten
af te breken van den ouden Parijschcn
zender. Ook in deze jonge tak der techniek
is er een tijd van komen en een tijd van
gaan.
Eon Interressant huwelijk.
Ylondo Savizzi, de omroepster van den
zender te Triest, is in het huwelijk getre
den met een luisteraar, die met haar in
kennis trachtte te komen, zoodra hij haar
mooie stem hoorde.
Prijsvraag voor hoorspelen.
Tegen het einde van dit jaar zal de zen
der te Algiers een prijsvraag uitschrijven
voor hoorspelen.
