EE BOTERLETTERS
HOMOEOPATtSCHE MiDDELEN
MAISON VONK
Motor- en Regenkleeding
BAKKERIJ „DE STANDAARD"
HOE WORDT EENFILM
SENSATIONEEL?
VAN BUITENGEWOON FIJNE KWALITEIT
SOESTERWEG 71-73-75 - TEL. 995. - Sinds 1896
VAN ZAND TOT
WATER
DE DAMES MEYER
ONTVANGEN
Schrijfmachinelinten
Carbon
Steeds het beste
Fa. H. ELZENAAR
Dr. MADAUS Co.
H. M. WATELER—v. DIJK
Concertgebouw
„DE VALK"
P. Groenhuizen-Schatorjé
BANKETBAKKER KOK
0. DE JAGER
HOEDEN
M'
oW»
iqV.
FILM
Bekende personen zien hun particuliere
leven verfilmd.
Holl> wood, Cs'ovember 1932.
Het nieuwste filmgenre schijnt betrek
king te moeten hebben op het particuliere
leven van moderne beroemdheden. Om
maar één voorbeeld te noemen: liet geval
van den vermoord gevonden jeugdigen
millionnair Smith Reynolds en zijn echtge-
noote Libby Holman, een gewezen actrice,
wordt reeds niet spoed verwerkt tot een
lilm. Dat is nog niet zoo lang geleden als
de dood van Mala Hari
Doch laten wij eerlijk zijn; elke gerucht
makende moordzaak js wat vroeger of la
ter, wat meer of wat minder omgewerkt,
op bet witte doek verschenen. Zooiets
spreekt nu eenmaal tot het publiek, even
als een oorlog;- het Mandsjoerijsche con
flict heeft „Shanghai Express" en „The
Roar of the Dragon" doen ontstaan. En
een meer moderne variatie op dat alles is
het verfilmen der levens van bekende per
sonen. Meestal leven ze nog en ze zullen
dan wel weinig gesticht zijn over de voor
stelling, welke cle film van hen geeft.
Maar, nu ja, wie aan den weg timmert,
heeft veel bekijks.
Jimmy Walker, die in de kranten een
grootere plaatsruimte in beslag neemt dan
zelfs de president, is reeds in twee films
verschenen tegen wil en dank. De eerste,
„Night Mayor", is nogal amusant en niet
al te scherp, maar de tweede, die gebaseerd
is op bet agressieve boek „Mayor Harding
of New-York", is weinig vleiend. Natuur
lijk worden er geen namen genoemd, doch
men behoeft geen Sherlock Ilolmes tc zijn,
om de film te doorzien, zooals ook ieder
een wist, dat de journalist in „Blessed
J'.vent" niemand anders was dan Walter
Winchell, wiens levensloop ook de stof
heeft verschaft voor ,.16 my face red?" en
„Okay America".
William J. Fallon, dc bekende New-
Yorksche advocaat in criminccle zaken, die
daardoor menigmaal de belangstelling van
het publiek heeft getrokken, is.door Gene
Fowler beschreven in zijn boek „The great
mouthpiece", welk boekf eenigszins gewij
zigd, wordt verfilmd onder den naam „Sta
le's Attorny" met John Barrymore in de
rol van den advocaat. In „Attorney for the
defence" is de stof grootendeels gefanta
seerd, doch niettemin voor een klein ge
deelte eveneens ontleend aan de carrière
van Fallon.
„The Crooner" en „The Big Broadcast"
zijn films, welke de toestanden in de Amc-
rikaansche radiowereld belichten en de
carrière van Budy Vailce tot onderwerp
hebben, de jongeman, die dc „croon-songs"
voor de ïadio populair en dus winstgevend
heeft gemaakt. In „Phantom Fame" ziet
men den levensloop van wijlen Harry Rei-
chenbacb, een der grootste moderne pers
managers, doch daarbij is het verhaal van
de wijze, waarop hij zijn weg vond en de
verschillende öterren op den voorgrond
plaaste, tenminste door den betrokkene
zelf opgesteld.
Dat het geval Lindbergh de kern
vormde van „It's tough to be famous", zult
u wel al begrepen hebben, als u deze film
van Douglas Fairbanks Jr. heeft gezien.
En dc grootc advocaat in crimineelc zaken
voor den staat Californië, Earl Rogers, i6
door zijn eigen dochter beschreven in het
scenario voor de film „Sky-rocket", welke
later „Free Soul" is genoemd en waarin de
hoofdrol is vertolkt door Lionel Barry
more.
Er is veel belangstelling opgewekt door
de film „American Madness" waarin men
een blijk van vereering zag jegens Dr. A.
II. Ganini voor zijn vertrouwen in dc film
industrie. Dr. Ganini ontkent echter, dat
hij er niets mee te maken heeft. En van
alle films van dit genre spant wel do
kroon „The Match King", waarin de lotge
vallen van Ivar Kreuger zijn verwerkt.
WAT SPELEN ZIJ OP HET OOOENBLIK?
Harold Paulsen zal men met Paul I-Iör-
bigcr, Lee Parry, Betty Aniann en Otto
Wallburg kunnen zien in de nieuwste Pa
ramount-film „The great bluff".
Brigitte Helm zal onder regie van Lam
precht de hoofdrol spelen in een nieuwe
film.
Ursula Grabley zal een door Joop Speycr
geënsceneerde film: „Meisjes, die spoor
loos verdwijnen" spelen met medewerking
van Walter Rilla, Harry Hardt en Hermi-
ne Sterier.
Gretc Mosheim speelt met haar echtge
noot Oskar Homolka en met Rudolf Hitt-
ncr in „Bahnwartcr Krause", een geluids
film, die bewerkt is naar dc 6tommc film
„Scherben" van Lupu Piek.
Camilla Horn speelt met Anton Edtho-
fer in „Moral und Liebc".
Greta Garbo is begin November naar
Hollywood teruggekeerd orn te beginnen
met het werk voor „The painted Veil" van
Mnugham, de eerste van eon nieuwe serie
Garbo-films.
Anny Ondra's laatste Parijsche film heet
„Baby"; ze speelt daarin samen met Adolf
Wohlbrück, Stcttncr en Margarete Kupfcr.
Paul Ilörbiger speelt met Willy Forst,
Dolly Haas, Ida Wüet en Falkenstein in
Fritz Kortner's nieuwe film „Zweimal Lie
be".
Isabella von Papen, een nicht van den
Duitschcn premier, is als secretaresse
werkzaam bij dc Ufa-film „Es leuchlet die
Psrta".
Gitta Alpar zou met Gustav Fróhlich on
der regie van Griihdgcns een Carmcn-film
spelen.
NAAR
Niet altijd leidt het ingrijpen van den
mensch tot schade van de natuur. Oordeel
kundige vogelbescherming zal van groote
beteekenis kunnen zijn, bebossching, mits
deze niet overdreven wordt, kan bet na
tuurschoon verrijken, parkaanleg kan van
een kaal stuk grond een idyllisch plekje
maken. Ook machten en lichamen, die wel
eens schade aan oorspronkelijke land
schappen toebrachten, beginnen den laat-
sten tijd anders te werken. Een merkwaar
dig voorbeeld daarvan las ik dezer dagen.
De Heidemaatschappij namelijk, die he
laas wel vaak een ontheidingsmaatschap-
plj is geweest, begint de laatste jaren
steeds meer contact met het streven naar
natuurbescherming te zoeken. Nu zal door
deze vereeniging in opdracht van dc pro
vincie Noord-Holland, zoo vertelt dr. Jac.
P. Tljijsse, een groote vijver worden gegra
ven in de duinen van het landgoed Castri-
cum. Dit werk, dut als werkverschaffing
voor Noord-Hollandsche werkloozen be
doeld schijnt te zijn, zal du6 tevens tot
bevordering en uitbreiding van natuur
schoon kunnen strekken.
Waut bet is jammer genoeg in de laat
ste tientallen jaren met veel mooie cn be
langwekkende duingebieden niet erg floris
sant gegaan. Dit edele landschap is aange
tast en geschonden op vele wijzen. Afgra
vingen op groote schaal hebben plaats ge
had. Bouw van villa's en zomerhuisjes
heeft niet altijd gunstig gewerkt. De ont
watering ten bate van ontginning en wa
terleidingen heeft vele duinvalleien dor en
droog gemaakt. Vee en konijnen hebben
vaak 6chadc toegebracht. Prikkeldraad
sluit op vele plaatsen het duin voor de be
zoekers af. Bebossching hoeft lang niet al
tijd de schoonheid verhoogd. Al deze fac
toren en andere misschien nog, hebben ons
prachtige duingebied, oord van stille vreug
de en groot natuurgenot, gehavend en soms
radicaal bedorven op vele manieren. Het
is daarom hoog tijd dat wat nog ongerept
bleef, gespaard wordt voor de vernielende
werkingen van vele dingen uit den mo
dernen tijd.
Een van de mooiste eigenaardigheden
van het duinland is wel de duinvallei, het
duinmeertje met zijn rijkdommen van plan
ten en dieren. Meertjes gelijk zij bij velen
bekend zullen zijn. zoöals het Zwanewater
bij Callantsoog, dé Muien op Texel, dé
r--i i -j£*-ii
Doodemanskisten op Terschelling, die in
werkelijkheid nog bestaan, duinmeertjes,
zooals het IJcimansdiorama in Artis er zoo
kunstzinnig een toont in beeld. Vroeger
waren er veel meer van deze plassen, maar
door ontginning cn ontwatering zijn er vele
drooggelegd.
Maar ook hier weer ziet men eindelijk in,
dat al deze ontginningen en ontwateringen
hun grenzen hebben en dat die grens nu is
bereikt, ja hier en daar al is overschreden,
zoodat men niet alleen steeds meer begint
te voelen dat met de andere meren en
plassen ook de natte duinvalleien bewaard
dienen te blijven, maar zelfs ook hier een
stap verder gaat, de weg terug af moet
leggen en opzettelijk, zooals nu bij Castri-
cuni een meertje gaat graven dat welis-
wuar een van opzet en aanleg kunstmatige
vijver zal vormen, die echter oordeelkun
dig verzorgd en deels aan de natuur over
gelaten, spoedig een eigen, oorspronkelijk
karakter zou kunnen krijgen. Veenplassen
zijn tenslotte ook kunstmatig gegraven en
toch welk een heerlijk wild cn boeiend na
tuurschoon vormen zij. Zoo zal het met
deze nieuw te graven duinpias bij Ca6tri-
cum ook kunnen gaan. Hier is een voor
beeld dat door meerdere moge worden
gevolgd en dat aantoont hoe werkverschaf
fing niet altijd, zooals tot dusver helaas
nog maar al te vaak het geval was, tot be
derf en verminking cn vernietiging van
natuurschoon behoeft te leiden. Wanneer
het advies van mannen als dr. Thijsse, en
van lichamen als de Vereeniging tot Be
houd van Natuurmonumenten wordt inge
wonnen en opgevolgd, dan kan veel be
staande schoonheid gespaard blijven, veel
bedorven moois nog weer wat worden
goedgemaakt misschien en de aanleg van
nieuwe natuurparken worden bevorderd.
Het is te hopen dat vele autoriteiten, die
tot nog toe wel vaak al te eenzijdig georiën
teerd waren, ook in deze richting meer hun
gedachten zullen laten gaan. Een steeds
toenemende schare van toeristen en bui
tenvrienden zal er hun dankbaar voor moe
ten zijn.
Zooals het tot dusver gegaan is, zoo
schrikkelijk veel als er in de laatste decen
nia bedorven en verwoest is, zóó kan het
waarlijk niet langer. Maar des te meer
kunnen verschijnselen als het hierboven
en het in mijn vorige artikel genoemde
61-oven worden toegejuicht.
A. L. B.
'VERHAAL VAN DE WEEK
Zondagmiddag. De dames Meyer hebben
hun jour. Zoo juist heeft het marmeren
schoorsteen-penduletje onder beschuttend
glazen stolpje, vier uur geslagen: het eer
ste bezoek kan dus zoo dadelijk worden
verwacht.
Beneden, in dc kleine vestibule, heeft het
knechtje postgevat bij de voordeur. Het is
'een parmantig, klein kereltje, speciaal voor
'den Zondagmiddag gehuurd, orn open te
'doen. Hij draagt een scboongesteven, rose-
cn-wit gestreept jasje cn het is hem aan
Ie zien. dat dc kam heden extra diep in de
lampetkan is gedoopt, vóór hij cr zijn poo-
vere, gele haartjes rnee bewerkte.
Boven is de achterkamer geheel voor
Ontvangst gereed Het is er knus, fijntjes
cn gezellig met toch iets van een tikje „old
rnnid", dat er een bizonder sfeertje aan
geeft. Op den kleinen Mignonvleugel. zit
6tatig rechtop, geflankeerd door een zilve
ren vaas links en een borstbeeld je van Mo
zart rechts, een prachtige, witte Angora
poes.
Haar houding is onbewust fier, want
slop ligt de sierlijke franjestaart op het af
hangend kleed van gouddoorstikte, roode
zijde en lodderig staart ze voor zich uit,
met haar uitdrukkingloozc, lichte blauwe
bogen.
Blijkbaar zijn Angorapoezen de uitver
koren lievelingen van de dames Meyer, er
zijn er tenminste vier in het geheel. Op
een laag, verguld stoeltje in Rococostijl,
liet er nog eentje, als een witharig klu
wen. ineengerold te dutten.
Een derde product slaapt den slaap des
rechtvaardigen op den schoot van de jong
ste der drie gezusters, die doodstil zit, om
haar poezekind vooral niet te wekken. No.
«i blijkt een uitzondering op dezen regel van
luiheid en vadsigheid.. Met een bepaald zie
lige uitdrukking op haar mager, ingeval
len snoetje, zit ze bedrukt in een hoekje
.van de sofa.
„Och, jij arme, kleine schat, heb je dan
fcoo'n verdriet?" vraagt zacht, medelijdend,
juffrouw Hermine, de oudste van de drie
en streelt liefkoozend de zijdeachtige ha
ren glad. „Kijk ze er toch eens uitzien,
Alice, het is bepaald bedroevend!"
Alice knikt gedachteloos en gaat voort
Xnet lepeltjes tellen.
„Das tien, elf! Iié, waar 16 de twaalfde
hu! Sientje zal toch niet bij ongeluk...
O, wacht, iri de suikerpot. Nellie, wat vind
3e, zouden wij er nog een lampje bij aan
steken?"
„Och, ik- vind het nu wel genoeg; ge-
'dempt licht staat zooveel gezelliger", ant
woordt de aangesprokene en geeuwt even.
„Kom, nu moest er maar iemand komen,
het is al bijna kwart over!"
Even blijft het stil, alleen de kleine pen-
'dule tikt met driftig-korte tikjes en uit
den tuit van de zilveren bouilloir wolkt in
korte pufgeluidjes de stoom.
Een zachtgeel licht, afkomstig van een
drietal schemerlampjes, zeeft door de sche
mer verlichte kamer en werpt een wonder-
raooien gloed op de poppige tafeltjes en
étagèretjes met de vele bibelots en aller
hande snuisterijtjes.
Als drie poppetjes uit den Rococotijd, zit
ten daartusschcn de drie dames Meycr, een
beetje mager en de eerste jeugd voorbij,
maar toch nog recht en vief in hun ele
gante, deftige toiletten van fluweel en zijde,
liet laaguitgesneden halsovaal afgezet met
oude kant en de haren ouderwetsch hoog
gekapt; elegant en smaakvol.
Rrrrt, gaat de eerste bel. Juffrouw Nellie
legt haar poezekind voorzichtig terzijde op
een mollige pouffe cn staat even op, om
een blik in den spiegel te werpen.
„Of mevrouw Holtman zal komen?"
peinst ze hardop
„Mag ze warempel wel doen", antwoordt
Nell snibbig, „wij zijn daar al tweemaal ge
weest. Een onhebbelijk mcnsch eigenlijk;
van die beloofde bloemen voor mijn ver
jaardag
Verder komt ze niet. Het knechtje vliegt
de trap op, opent buigend de deur. Een
dikke dame, bouquet in dc hand, schom
melt binnen. „Dag iieve mcnschjes alle
maal!"
,.IIé, mevrouw Iloltman, wat een verras
sing! Wij óprakon net over u. Ik zei al te
gen mijn zuster, hè, wat zou dat nu aardig
zijn als wij mevrouw Holtman weer eens
zagen. En wat een beeldige bloemen! Hadt
u nou niet mogen doen!"
Even hijgend, laat de dikke dame zich
neer op het haar toegewezen crapaudje en
begint haar glacéhandschoenen van de
dikke vingertjes af tc stroopen.
„Herraine? Ja, graag suiker en melk.
Kinders, wat wonen jullie hier toch aar
dig! Alleen die katten vind ik een ramp."
„Hè mevrouw, dat kunt u niet meenen,
het zijn zulke schatten! Kijkt u Mimi dan
eens op den vleugel!"
„Ik kijk meer naar dat ongeluksportret
daar in dien hoek", zegt mevrouw Holt
man lachend en wijst naar de minst be
voorrechte der vier, die nog altijd naast
do sofa zit tc treuren. Het is ook werkelijk
een zielige aanblik, want ze mist geheel
de prachtige, uitstaande kraag van haar
soortgenooton en de enorme pluimstaart,
die deze bezitten heeft bij haar veel van
een afgekloven aspergestengel. Met teedcr
gebaar neemt juffrouw Alice, dc stumpei
in haar armen en drukt haar wang tegen
het ingevallen snoetje.
„Och, jij heerlijke schat, heb je het dan
zoo te kwaad? Ja. ziet u lieve mevrouw,
de kwestie zit zoo! Maroesja wou graag
een nestje hebben, nietwaar, Maroesja?
Maar het vrouwtje vindt het beter van niet
en nu beeft ze een beetjo verdriet. Och,
och, is het dan zoo erg, zoo vrceselijk erg?"
Ze zingt half tegen het mistroostig katten-
kind, dat zich willoos heen en weer laat
wiegen.
„Maar omdat het nu Zondag is, krijgt
Maroesjanu, wat krijgt ze dan? Zeg
maar ceu lekker... lekker...? koekje!!
Daar!"
Traag knabbelt poes aan de versnape
ring.
Weer gaat de bel en nog eens en nog
eens. Het knechtje heeft het druk; draaft
bedrijvig heen en weer, doet open, wijst
den weg, ontdoet do heeren van -hun over
jas. Het is nu op eenmaal een geroezemoes
van stemmen in het poppig .salonnetje. Juf
frouw Hermine presenteert de thee en de
fijne krulbonbons in zilvergedrevcn mand
je.
Het laatst binnengekomen paar is een
notaris met zijn vrouw; hij, een ietwat hoe
kige, teruggetrokken figuur; zij, juist het
tegenovergestelde. In haar gracieus, opval
lend jeugdig toilet van. lichtgroene zijde,
maakt ze uit de verte den indruk van
zeventien. Dichtbij is ze oud, leelijk en
verflenst, ondanks, (mogelijk ook misschien
juist door), de roode lippenstreep cn het
rouge op beide wangen, wat de rimpels
niet vermag uit te wisschen. Ze is een en
al adoratie voor haar echtvriend, dien ze
met inansie betitelt. Daar hem een stoel
is toegewezen aan het andere eind van den
salon, kraait ze telkens haar wederwaar
digheden naar hem toe, over de hoofden
der andere gasten heen.
„Mansie, licb je dat ook gehoord? Wat
zegt u. lieve mevrouw? O. maar dat is
net als bij mansie; Hè. mansie? Mansie.
dan toch! Een mooi collier, zest u.? Ja. pas
gekregen. Doddig, vindt u niet? Ik ben er
zelf ook zoo verrukt van! Het i6 van man
sie, als souvenir aan den dood van zijn
vader, begrijpt u? Nietwaar, mansie? Ileb
ik van jou gekregen, hè?"
Mansie's gezicht, dat bij het binnenko
men veranderlijk aanwees, is zoo langza
merhand op regen gaan staan! de arme
man zit hier niet voor zijn plezier.
Vrouwlief gaat onverstoorbaar verder,
gesticuleert druk met armen cn beenen,
vertelt van de inrichting van haar boudoir,
eenig, honneponnig, een nieuw vleugeltje,
zoo juist van mansie gekregen, gewoon
doddig, zal ze daar zetten, in dien boek!
Knu6 met zijn beidjes zit Alice naast een
magere juffrouw op de sofa cn onderhoudt
zicli op halffluistertoon.
Eigenlijk is het dus nog erger dan ze ge
dacht had. Toch wel een schandaal en dat
nogal van een getrouwden man uit hun
kringen! En dan zoo'n burgermenech!
Foei, het is om van te ijzen! Maar anders,
ze had het wel nooit willen zeggen, maar
toen al, in het begin, had ze dadelijk ge
dacht, dat het mis' zou gaan. En vooral
laatst, toen die koer met dat concert, Con
stance herinnerde zich zeker nog wel? Wat
wist ze het niet? Nee maar, dan rnocst ze
hooren! Eerst had zij gezegd..., of nee...
hij had gezegd..., ach, hoe was het nu
ook alweero ja, het was toch, als ze het
wel heeft, zij geweest....
„Kan ik er nog bij, Alice?" vraagt, het
interessante relaas plotseling onderbre
kend, een drukdoende, bejaarde dame, die
nu binnentreedt en met haar levendige oog
jes den kring rondblikt.
.Wat, mevrouw van Ileusden? Maar dat
is allercharmantst van u, om te komen!
Hoe gaat het li?", doet Alice opgetogen en
drukt even haar 6pite neusje togen het
vette hangwangetje van haar oude vrien
din.
„Best kind, best! Dag Nell, boe gaat het
ermee?"
Het jonge vrouwtje in het groen wordt
voorgesteld.
„O, maar ik kèn u'\ roept ze verrast uit,
„tenminsteik geloof... van vroeger",
voegt ze er aarzelend aan toe.
,„IIoc lang geleden zoowat?" informeert,
wat spottend, de ander.
„Ik denk, een jaar of tien, ik herinner
me tenminste vaag
„Ik herinner me er niets van", ketst de
oude dame ad rem af, „maar mijn compli
ment voor uw geheugen!"
Ze zinkt weer in een leuningstoeltje, dat
bedenkelijk begint te kraken onder haar
gewicht en is dadelijk in druk gesprek ge
wikkeld met haar buurvrouw, een nog
jong, gescheiden vrouwtje, dat zich koste
lijk amuseert en haar lachlust nauwelijks
weet te bedwingen.
„Dus u bent geséparccrd en geen kinde
ren? Dan bent u een verstandige vrouw,
heusch waar! Dc vrouwen zijn tegenwoor
dig veel verstandiger dan vroeger in mijn
tijd. Anders, ik kan u vertellen, ik heb ook
geen kinderen. Tusschen ons gezegd mocht
ik kiezen tusschen paardrijden en kinde
ren, want het is allebei een dure liefheb
berij. Rijdt u ook paard? O ja? Als ama
zone of schrijlings? Als amazone is wat
ouderwets, hebt u gelijk in. Ja mijn tijd
deden ze het anders allemaal!
Nee, Ilermine, geen suiker asjeblieft. Ik
word te dik, maar wat ik zeggen wou, o ja,
uu, u begrijpt, ik koos natuurlijk het eer
ste. Paardrijden ben ik altijd dol op ge
weest en ik had een schat van een vosje.
Gewoon een dot! Spijt? O nee, lieve me
vrouwtje, nooit spijt van gehad! Later
bracht mijn man, op een goeden dag, een
aapje mee naar huis. Dat was toen mijn
kind, ziet u, cn als ik nu uitging cn ik
voelde me soms een beetje eenzaam, dan
ging Piminy moe, want zoo heette hij, moet
u weten. En dan liepen wij samen gearmd
door het park cn als dc mcnschen dan ke
ken, kon ik me echt voorstellen, dat een
moeder trotsch op haar kind kan zijn, want
zoo voelde ik me dan ook!"
liet vrouwtje proest het uiL
Het idee, daar zoo te wandelen met een
aap aan je arm!
Het amuseert haar bepaald en eigenlijk
vindt ze het jammer, haar bezoek niet lan
ger te durven rekken, maar ze plakt al
bijna een uur, dus neemt ze nu maar af
scheid en vertrekt, uitgeleide gedaan door
het knechtje, dat gedienstig snuffelt in den
bak naar baar parapluie.
Maar buiten, in den druilcrigen mist, ziet
ze plots dezen boelen middag in een ander
licht en kan ze niet nalaten te overpein
zen of ieder de nonsens, die zij er op zoo'n
jour maar uitflapt, nu ook werkelijk zpu
meenen of zoo maar zegt, nu ja, om deu
ander een beetje voor den mal te. houden,
jezelf wat te arnuseeren ermee..,,»
Langcstraat 84 Tclcloon 528
fleschjcs a 10 gr.
DRUPPELS f 0.60 POEDERS f 0.50
DROGISTERIJ.
Apotb. Ass.
Hcndr. v. Viandenstr. 30. Tal. 1313.
LANGESTRAAT 87. Tel. 50
is beroemd om haar
LETTERBANKET en
BOTERLETTERS.
Telefoon 281
Groote en kleine zalen
disponibel
voor feesten, partijen enz.
Speciale verkoop
ZIE ONZE ETALAGE
Kleedingmagazün „DE ADELAAR"
LANGESTRAAT 10. TEL. 221
Met deze berichten wij UEd. dat boden-
weer steeds versch verkrijgbaar is:
Letterbanket, Gev. Speculaas, dikke Specu
laas (brokken). Botcrspeculaasjes, Marsc-
pain, Borstplaatjes (vruchten, fondant cn
room). Voor de speciale Whist- cn kaart,
avondjes. Vraagt ons huis, wij leveren
UEd. op bestelling Croquetton, Pasteitjes en
Schotels; op ieder gewenscht uur. Vanaf
heden Zaterdags verkrijgbaar Croquctten
van 610 uur n.m. algebaald aan win
kel (en ook bezorgd aan bnis).
Aanbevelend,
P. GROENHUIZEN-SCHATORJÉ.
Utr. weg 55 Tel. 335.
LANGESTRAAT 19
ONTVANGEN DE
NIEUWE COLLECTIE
Bloemenmagazün „MILLE FLEURS"
Dagelijks versche bloemen.
Groote keuze in diverse soorten potplanten.
Bloemwerk: als manden, bouquettcn,
kransen, tafelversiering enz. enz.
Voordeeligst adres hier ter stede.
Zie étalages.
Aanleg van Tuinen. Billijk tarief onderhoutL
Aanbcv: J. C. BLEIJERVELD.
Langestraat 80.
DAMESKAPSALON
Tel. 435
Utrechtscheweg 77
Vakkundige en
aangename bediening
DROGISTERIJ „DE GAPER"
JULIANAPLEIN 4. TELEFOON 635
NAAST APOTHEEK HAAN
MOEDERS geeft Uwe kinderen
nu onze
Levertraan emulsie (Jeehaa)
per fleach Inclus. f 0.75.
HET SUCOES IS GROOT.
TELEFOON 910
LANGESTRAAT 56
