AMERSFOORTSCH DAGBLAD
Feuilleton
Binnenland
Donderdag 12 Januari 1933
31e Jaargang No. 167
TWEEDE BLAD
BEDRIEGELIJKE BANK
BREUK?
DREIGEND CONFLICT TE
HELMOND
HET WEER IN DECEMBER
Byna nergens viel sneeuw
HET RECHT OP VEILIGHEID
Een brochure van res.
majoor Mathon
DE SCHIETPARTIJ OP
DE VECHT
Met valsche papieren
Bloembollenhandelaar voor het
'Amsterdamsche Gerechtshof
den getuige, die het geld zou hebben weg
gebracht, maakte alles nog onwaarschijn
lijker, dan bij de vorige behandeling. Spr.
persisteerde bij zijn cisch van één jaar en
zes maanden, docli bepaalde, dat vier
maanden in mindering zouden moeten wor
den gebracht.
Na de pauze hield mr. II. O. Drilsma
zijn pleidooi. Uitvoerig ging.pl. de verschil
lende getuigenverklaringen na. Naar zijn
oordeel is het niet van groot belang, waai
de S000 is gebleven, daar verduistering
hiervan niet is ten laste gelegd. PI. acht
noch het wettig, noch het overtuigend be
wijs geleverd. Vcrd. bevindt zich reeds elf
maanden in voorarrest, wat bijna even
lang is als de straf door de rechtbank op
gelegd.
Mr. Drilsma concludeert ten slotte tot
vrijspraak, subs, dringt hij aan op de
uiterste clementie.
Uitspraak 2i Januari.
Bij Van Vlissingen's katoenfabrieken
Helmond, 11 Jan. Bij de N.V. v Vlis-
singens katoenfabrieken is onlangs een 10%
loonsverlaging aangekondigd. Thans "neb
ben de arbeiders besloten deze niet te aan
vaarden
Van arbeiderszijde vernemen wij omtrent
het dreigende conflict het volgende
Door de directie werd een algemeeno
loonsverlaging van 10 aangekondigd
Daarop hebben de arbeidersorganisaties een
conferentie belegd met het bestuur der Al-
gemeene Werkgevers Vereeniging. Op deze
conferentie motiveerde een der aanwezige
firmanten dc loonsverlaging met „concur
rentie van Japan." De besturen der arbei
dersorganisaties spraken zich echter direct
legen iedere loonsverlaging uit, daar zij van
meening waren dat de toch al zeer lage uur-
loonen absoluut geen vermindering kon Ion
lijden, temeer daar dc werktijden, 3% A
dagen per week, zeer kort waren. De arbei
dersorganisaties waren eveneens van mee
ning dat door loonsverlaging het bcdrij'
toch niet tc sancercn zou zijn. Zij wezen in
andere richting, o.a. aandringen op meer
regeeringssteun, b.v. door export-premies en
ze wilden in deze met de directie gaarne
samenwerken.
De aanwezige firmant hield een besliss ng
in beraad en wilde eerst nog met de direc
tie overleggen.
Daarop is Vrijdag een tweede conferentie
belegd, waarop dc firmant mededeelde dat
:1c directie op haar standpunt bleef staan.
De hoofdbesturen hebben toen Maandag
een algemeene vergadering der werknemers
belegd, waarop zij de uitslag der conferentie
mededeelden.
Er waren circa 300 arbeiders aanwezicr.
Met bijna algemeene stemmen hebben zij
besloten onder geen enkele voorwaarde een
loonsverlaging te aanvaarden. Dit" besluit
is waarschijnlijk gister aan de directie
medegedeeld. Blijft de directie op haar
standpunt staan, wat zeer waarschijnlijk Ks
dan komt liet conflict allereerst in handen
van den rijksbcmiddelaar.
EEN GRIEP-INVASIE BIJ HET
GEZELSCHAP-VERKADE.
Zaterdagavond zou het gezelschap Verka
de de première geven van Noel Cowards
„De Markiezin", doch dc voorstelling ging
niet door, omdat Paul Huf plotseling ziek
werd. Derhalve verscheen „De Tante van
Charley"' op liet programma, maar... Frits
van Dijk, die hiórm dc hoofdrol vervult,
ivcrd op zijn beurt door de griep aangetast.
„Mijnheer Ilazehart" werd op het program
ma gezet; gisteravond zou hiervan de repri
se gaan. Om 7 uur liet Mies Elout, die in
dit stuk een der belangrijkste rollen ver
vult, telefoneeren, dat ook z!J te ziek was
om te komen. Dies werd de voorstelling bij
gebrek aan acteurs afgelast.
Een karakter, dat weinig met een
echten winter overeen kwam
Onze weerkundige medewerker schrijft
ons:
De weersgesteldheid in December was in
geheel Europa een buitengewone.Met uit
zondering van cenigc dagen vóór en na den
Sstcn was dc luchtdrukking zeer laag tus-
schen IJsland en Groenland en hij was na
dien datum permanent zeer hoog o\^r
Midden- en Zuid-Oost-Kuropa. Vooral in het
laatstgenoemde gedeelte werden op verschil
lende stations zulke hooge barometerstan
den waargenomen, als sedert hun oprich
ting niet het geval is geweest. In de tweede
dekadc van December verplaatste hel gebied
van hoogen druk zich meer naar de Noord
zee en namen dc luchtdruk-verschillen tus-
schcn N.W.- en Midden-Europa iets af,
waaraan een verzwakking van den Z.W.-
lijken luchtstroom over West-Europa beant
woordt. Daarentegen namen zij toe naar het
Zuidwesten.
Gedurende dc eerste dagen der maand
trok een gebied van hoogen druk in Oost-
Europa zich verder naar het Oosten terug,
waarbij onder den invloed van dalende
luchtstroomcn in Midden-Europa helder
weer hcerschte, dat 's nachts koud, over dag
vrij \yarm was. Ilier te lande kwam liet
weer intusschen onder den invloed van een
zeer diepe depressie, die van IJsland naar
Skandinavié trok. Hot zachte, regenachtige
weer, dat hier 2 December begon, breidde
zicli gaandeweg over Midden-Europa uit en
bleef tot don 7dcn hecrschcn. Vanuit liet
Oosten breidde zich echter weer een gebied
van lioogen druk naar het Westen en Noord
westen uit. Dit 'gebied van hoogen druk
hielcl tot liet einde der maand stand. Hier
te lande kwamen dc hoogste barometer
standen voor omstreeks den Sston.
Van 812 December lag de hoogste lucht
druk over N.W.- en N.-Europa, lagere druk
king in het Z.O. en Z., en woei er dus een
Oostelijke luchtslrooming, die in Midden-
Europa veelal helder, in Z.-Europa betrok
ken en vriezend weer veroorzaakte. Hier te
lande was het regenachtige weer den Sstcn
geëindigd en het was daarna tot den 12dcn
zonnig met lichte vorst, meest in dc nacht
uren.
Na den I2den 'vcrplaafélc het gebied van
hoogen druk zich naar, Zuid- en Zuidoost-
Europa en werden de. depressie-invloeden
in West-Europa hoe laiigcr hoe sterker. Dc
temperatuur steeg, ook in ons land, vrij
sterk en het weer werd opnieuw regenach
tig. Dc temperatuur bleef lot het einde der
maand over hot Noordelijk gedeelte van
Midden-Europa boven de normale. Hier tc
lande was het van 17—21 Deqember bijzon
der zacht weer zonder r.egen en met veel
zonneschijn. Het vasteland bleef vrij van
die uilloopers van,bet depressie-gebied over
den Oceaan, die anders zooveel regenachtig
weer brengen.
Omstreeks Kerstmis kwam er een veran
dering, toen secundaire depressies naar het
vasteland doordrongen en in dc hoogere
luchtlagen afkoeling intrad,, die door afkoe
ling op den grond gevolgd word. Met einde
der maand bracht dientengevolge een ach
teruitgang in dc weersgesteldheid.
In het algemeen droeg de weersgesteld
heid in December een karakter, dat weinig
met een echten winterweerstoestand over
een kwam. De gemiddelde temperatuur der
gcheele maand was alleen in een gedeelte
van Mest- en Midden-Duitschland lager clan
dc normale, overal elders hooger, vooral in
Noord-Europa. In Finland bedroeg de afwij
king zelfs 6° C. De negatieve afwijking in
Midden-Europa bereikte nog niet eens een
gchcclen graad C. Men kan dus wel zeggen,
dat de voorwinter juist in Noord- en Oost-
Europa buitengewoon zacht is geweest.
Het ontbreken van een sneeuwdek, door
dat bijna nergens sneeuw viel, was van de
grootste beteekenis, daar de aanwezigheid
van zulk een sneeuwdek daarentegen tot
een belangrijke verlaging van de tempera
tuur bijdraagt. Vooral trekt liet de aan
dacht, dat in het hooge Noorden zoo weinig
sneeuw viel. Riga, op 570 N.Br., heeft zelfs
geen enkelen dag met ccn sneeuwdek kun
nen boeken.
Ook de regenval was buitengewoon ge
ring. Op enkele uitzonderingen na, dat meer
dan dc normale hoeveelheid regen viel, nl.
aan dc Westkust van Noorwegen, van Por
tugal en in Italië, was overal dc regenval
niet meer dan 1050 procent van dc nor
male. Vele plaatsen in N.W.-2 Noord- en
Midden-Duilschland.c Denemarken en Z.-O.
Europa, hadden niet meer dan 10 5 15 pro
cent van dc normaio maandsom en bijna
geen enkel Europcesch waarnemingsstation
had meer dan de hclft'van den normalen
regenval.
Zeer uitcenloopcnd was het gesteld met
zonneschijn en bewolking. Terwijl sommige
plaatsen buitengewoon veel zonneschijn had
den (b.v. Stuttgart 200 procent, hooggelegen
plaatsen in Z. Duitseliland 170180 pro
cent van het normaal aantal uren) hadden
andere plaatsen weer een belangrijk tekort
aan zonneschijn. Hier te lande was liet aan
tal zonneschijn-uren nagenoeg normaal.
(Nadruk verboden).
Men schrijft ons:
Ter drukkerij van dc N.V. Uitgevers Mij.
„'Neerlandia" (Breda, Utrecht, Maastricht)
is onder den titel „liet Recht op Veiligheid"
in brochure-vorm de artikelen-reeks ver
schenen die de heer IT. Matlion, reservema
joor der cavalerie te Ginnckcn over dit on
derwerp in het „Dagblad van Noordbra
bant" geschreven heeft. Aan deze artikelen
reeks gaat een tweetal beschouwingen voor
af over „Veiligheid, Arbitrage, Ontwape
ning". Op populaire wijze behandelt de
schrijver in deze twee voorafgaande be
schouwingen de noodzakelijkheid van do
eerbiediging der verdragen van 1839, waar
bij dc onzijdigheid van Belgie door de mo
gendheden is gewaarborgd.
Die onzijdigheid was niet alleen in het
belang van Nederland, maar ook in die van
dc mogendheden en van België zelf. En al
moge een eind worden gemaakt aan dc
verplichting tot neutraliteit waartoe België
krachtens de verdragen van 1839 gehouden
is, dit wil nog geenszins zeggen, dat er geen
wogen zijn tc vindon om de voordeden der
vroegere neutraliteit, voor België, voor de
mogendheden en voor Nederland tc behou
den.
Verder betoogt de schrijver in een reeks
artikelen over „Het Recht op Veiligheid"
dat vrede slechts mogelijk is wanneer er
veiligheid bestaat. Do regeeringen, ook de
Nederlandsche, moeten op krachtige wijze
voor die veiligheid opkomen. Zonder die
veiligheid is geen herstel mogelijk en die
veiligheid is geenszins gediend door het mi
litaire accoord tusschen Frankrijk en Bel
gië, dat door zijn practische uitwerking in
fortenbouw en aanleg van andere militaire
werken langs onze Zuidergrens, ccn direct
gevaar voor de Zuidelijke provincies des
lands beteekent. Niet door een eenzijdig sa
mengaan van enkele landen, doch door op
rechte vredelievende samenwerking van al
le volkeren in volkomen gelijkgerechtigd
heid, kan de internationale vrede gediend
worden, aan welke samenwerking Neder
land zich niet kan of mag onttrekken.
De heer Matlion toont zich in dezo artike
len oen waar vriend van den vrede. De door
hem verdedigde stelling: éérst veiligheid en
gclijkbcrcchtigdheid voor alle volken, vóór
er van vrede sprake kan zijn, is zoozeer de
juiste gebleken, dat zelfs Frankrijk ervoor
is gewonnen en Duitseliland als gelijkbe
rechtigde lieeft erkend.
Officier van justitie concludeert
tot niet'toewijzing der civiele
vorderingen
In dc civiele zitting van Woensdag be
handelde de rechtbank tc Dordrecht op
nieuw dc zaak van dc schietpartij aan do
Vecht op 20 Juli 1930, waarbij do heer C.
Schoorl, zilversmid te Amsterdam, werd
gedood door een kogel uit. oen jacht-
buks, vermoedelijk afgeschoten door den
oudsten zoon, in ieder geval door een der
leden van het. gezelschap van een genees
heer uit Dordrecht, die met zijn motorboot
een plcizicrvaart langs do Vecht maakte.
Op 8 December zijn voor dezelfde recht
bank do pleidooien gehouden, waarbij mr.
A. II. J. van der Biessen uit Amsterdam
voor dc familie Schoorl en F. G. Rcns to
Dordrecht voor den geneesheer sprak.
Eerstgenoemde vroeg toen een schade
loosstelling voor dc weduwe van 3000 per
jaar voor haar verdere leven, voor den zoon
1000 en voor de dochter 1000 per jaar
tot hun meerderjarigheid.
Dc officier van justitie, mr. G. J. W. van
Tricht, nam heden conclusie. Hij was van
meening, dat er geen causaal verband be
staat tusschen een vroeger doorgetrokken
vergunning tot het gebruik van dc buks,
waaruit geschoten zou zijn door den acht
tienjarigen zoon van gedaagde en liet door
dezen blijven toestaan van het gebruik van
het vuurwapen door zijn zoon. Dc aanspra
kelijkheid van gedaagde zou alleen aanwe
zig zijn, indien de achttien-jarige zoon het
schot gelost had.
T£r is alleen komen vast te staan, dat ge
daagde, diens vrouw en drie kinderen, doch
ook diens zwager en diens dochter aan de
schietpartij hebben deelgenomen. En ge
daagde is civiel niet aansprakelijk voor da
den van dc twee laatstgenoemden. In het
arrest staat wel, dat aan den zwager en
diens dochter de buks tot schieten is aan
geboden, doch gedaagde ontkende zelfs, dat
hij zelf geschoten heeft. Dit kan echter niet
als grond gelden, dat hij sanctie heeft ge
geven voor alles, wat op het weiland ge^
schieddc.
Als een lid van het gezin van gedaagdo
het doodclijk schot gelo6t had kon de offi
cier toezeggen tot do vordering te hebben
geconcludeerd, doch zoolang niet vaststaat
dat de zwager en diens dochter het schot
niet gelost hebben, kan geen veroordeeling
van gedaagde volgen.
Bij gebrek aan bewijs omtrent de lossing
van het doodelijkc schot, moet de conclusie
luiden ontzegging der vordering, waarbij
onbesproken kan blijven of eischeros met
haar vordering niet te hoog van den to
ren heeft geblazen.
Het rechtsgevoel zal, aldus spr. door deze
uitspraak niet bevredigd worden, doch de
rechtspraak heeft zich niet te laten leiden
door antipathie of sympathie.
President mr. ITeuvelink zeidc, dat da
rechtbank 22 Februari of vroeger uitspraak
zal doen.
(Handelsblad).
ONTVREEMDING VAN AUTO'S.
De politie te Apeldoorn arres
teert negen personen.
Apeldoorn, 11 Jan. Gedurende de laat
ste maanden verdwenen in Apeldoorn her
haaldelijk auto's, welke de eigenaars ol hou
ders onbeheerd of ongesloten op den weg
hadden laten staan. Zoo werden in liet ge
heel 22 auto's ontvreemd. Zij werden ech
ter in de meeste gevallen na eenlgcn tijd
op een verlaten weg binnen of bulten deze
gemeente teruggevonden. De verkeerspoli
tie en recherche hebben in verband hier
mede thans aangehouden een negental
personen. Zij hebben bekend schuldig te
zijn. Enkele van hen hebben zich nog te
verantwoorden wegens diefstal van voor
werpen uit diverse auto's.
Amsterdam, 11 Jan. Het gerechtshof
alhier zette vandaag de behandeling voort
van Ede strafzaak tegen ccn bloembollen-
handelaar te Hillegom, verdacht van be-
driegelijkc bankbreuk.
De Haarlemsclie rechtbank had den man
op 12 Juni 1932 te dier zake veroordeeld tot
één jaar gevangenisstraf.
Op 5 Mei 1931 was hij door de rechtbank
failliet verklaard. Hij verantwoordde een
bedrag van 3017.50 niet aan zijn curator,
mr. \Y. G. Veenhovcn te Haarlem; hij had
dit geld aan den handel onttrokken.
Volgens verdachte had zijn knecht een
bedrag van S000 verloren, dit bedrag had
betaald moeten worden aan een Leidsche
firma, doch was daar niet ontvangen.
Op 12 October diende de zaak in hooger
beroep voor het Hof. Dc procureur-gene
raal [achtte het ten laste gelegde bewezen
en oischtc bevestiging van het vonnis, be
halve ten aanzien van de opgelegde straf,
die hij te laag vond. liet. O.M. vorderde,
c\cnals dc officier \an justitie te Haarlem
een gevangenisstraf van anderhalf jaar.
Tijdens liet pleidooi van don verdediger
mr. II. O. Drilsma besloot het Hof de zaak
terug tc wijzen naar den rechtcr-commis-
saris, om ccn onderzoek in tc doen stel
len naar de 8000, die aan een Leidsche
firma zouden zijn gestuurd. Deze firma
had hiet geld echter nooit ontvangen en
volgens verd. was het geld verloren ge
gaan. Voorts werd nader onderzocht, waar
liet. geld van verd.'s vrouw is gebleven.
Een verzoek lot invrijheidstelling werd
afgewezen.
Vandaag werd de behandeling voortgezet.
Nadat de curator nog enkele verklarin
gen had afgelegd, kwam de firmant, die
de 8000 had moeten ontvangen voor het
getuigenhekje. Breedvoerig gaf get. zijn
ongeloof te kennen, dat hot geld ooit was
afgestuurd, over de mentaliteit van verd.
was hij slecht tc spreken.
Het jongmensch, dat do enveloppe met
het geld naar Leiden had moeten bren
gen, verklaarde, dat hij nadat hij dc en
veloppe gekregen had enkele sigaren
had gekocht. Bij aankomst te Leiden ver
miste hij direct bet geld. Hij had daarvan
hij de politie aangifte gedaan en dacht dat
een [van zijn medereizigers hem had be
stolen.
Ook verlies achtte hij niet uitgesloten.
Pres. mr. Jolles (tot get.): Dacht u wer
kelijk het geld terug tc krijgen?
Get.: Dat was toch niet onmogelijk.
Gebleken was, dat verdachte de vrouw,
waar hij ccn verhouding mqc had, een
maandgeld van 200 betaalde cn van nieu
we klceren voorzag. Bij de geboorte van
een kind gaf hij haar 1000 ten geschenke.
Op dc Twentsclie Bank opende hij een
banksaldo voor haar. Het meisje verklaar
de onder cede, dat liet geld op de bank
door haar was opgespaard.
Dc oud-employé van verd. wordt opnieuw
voor het hekje geroepen. Hij bleef hij zijn
verklaringen, dat verd. hem had gezegd,
wel een „spaarpotje" 1c bezitten.
''«Verd. bleef er bij, geen geld tc hebben
onttrokken aan zijn faillissement. Voor het
zoek raken van de 8000 kon hij geen ver
klaring geven.
Requisitoir.
De procureur-generaal wees in zijn re
quisitoir op de onmogelijke manier, waarop
liet geld was verzonden. Het verhoor van
Men blijft aan het winnen, als men genot
opoffert om smart te ontgaan.
SCHOPENHAUER.
van HERMAN ANTONSEN.
10
Zij keek hem zonder dc minste verwar
ring tc toonen vlak in het gezicht cn vroeg
bedaard:
Als a zoo goed zoudt willen zijn u
zelf wat .nader te verklaren, dan...
Er zijn dingen, die ik in mijn huis
niet duld...; mijn gasten...
Als ik u was, dan zou ik niet verder
gaan, onderbrak Thornton hem heftig.
Maar voordat hij verder nog iets zeggen
kon, kwam zij tusschenbeide en zei tegen
hem:
|BDal moet je hem niet zoo kwalijk ne-
TD.cn van zijn standpunt vindt hij het
.natuurlijk vreemd, dat wij liicr zitten te
praten.
Daar begrijp ik niets van snauwde
Der went. Ze glimlachte licm vriendelijk te
gen
H Uw neef cn ik zijn verloofd, zei ze op
vriendelijken toon. Al ccn poosje. En wc
hebben wat zitten praten. Daar is toch zc-
Bcer niets tegen? U moet niet boos zijn. dat
give het u niet eerder verteld hebben
|ve haddin het nog wat stil willen hou-
jden. Laat u me nu alstublieft even voor
tbij ik moet nog eens naar Rence gaan
kijken.
Overbluft liet bij haar passeeren. Dan
keerde ook hij zich om cn verliet de ka
mer zonder zelfs een woord van gcluk-
wensch voor zijn „neef".
HOOFDSTUK VI.
Onverwacht gevaar.
Tusschen gewezen gevangenen bestaat een
soort ongeschreven wet, die in hun mecmng
boven ieder andere gaat. Wie die wet over
treedt, begaat een misslag, die nooit onge
wroken mag blijven. Zoo redeneerde ook de
man, die door Thornton zoo was afgegrauwd
op den eersten avond van zijn verblijf in
Londen. Hij was oen oude bekende van de
justitie en had herhaaldelijk gezeten. Hij
zou zijn Kaatsten stuiver met een mede
gevangene gedeeld hebben en geen rnacht
ter wereld zou hem ooit ertoe gebracht heb
ben zijn medeplichtigen tc verraden.
Thornton, niet anders bekend dan Dij zijn
nummer, was altijd erg zwijgzaam geweest,
iemand, die nicmands vertrouwen gezocht
had en niemand vertrouwen geschonken
had tijdens zijn straftijd. Rogers, een ver
stokte oude zondaar, was juist erg spraak
zaam cn kende het klappen van de zweep.
Hij had er slag van om zelfs in het gezicht
der bewakers zijn mccning tc zeggen cn hij
had veel tegen nummer zes en zeventig ge
praat, al kreeg hij nooit meer dan een enkel
woord terug. Hij was voor nummer zes cn
zeventig erg behulpzaam geweest, omdat die
nog zoo'n groentje was en deze was hem
dan ook naar zijn meening heel wat dank
verplicht.
Dat alles droeg er toe bij, om hem de af
wijzing door Thornton op dien avond heel
kwalijk te nemen. Van Rogers standpunt
beschouwd was er geen reden of noodzaak
voor zulk een afwijzing geweest. Een
woordje cn wat geld zouden hem volkomen
tevreden gesteld hebben. Natuurlijk had
nummer zes en zeventig een goed zaakje op
liet oog, dat hij er zoo piekfijn uitzag cn in
zoo'n mooie auto reed, maar Rogers was
nooit nieuwsgierig naar het doen cn laten
van een ander, als alles zijn gewone gange
tje ging. Maar nummer zes en zeventig had
hem ruw afgewezen cn daarmee de onge
schreven wet geschonden en dat cischte een
afstraffing. En zoodra Rogers wat tot be
zinning gekomen was, zwoer hij hij alles
\vat leelijk was, dat hij voor die afstraffing
zorgen zou. Al zijn andere bezigheden op
zij zettend, begon hij er dadelijk incc.
De ccnigc manier, om eenig spoor van
nummer zes en zeventig le vinden, was, die
dame te volgen. Rogers kende haar, zooals
heel Londen haar keilde. Vroeg of laat
moest la Foneuse hem dus op het spoor
brengen. Ofschoon een vette, druilerige mot-
regen begon te vallen, wachtte Rogers uren
lang bij den uitgang. Toen de auto terug
keerde, voelde hij zich teleurgesteld. Die
behoorde blijkbaar aan la Foneuse zelf, niet
aan dien man. Maar cc.n dame, die met
een ontslagen gevangene omging, was geen
onwelkome buit cn Rogers weifelde nooit
lang. Toen la Foneuse naar haar woning
reed in Ormeston Gardens, reed Rogers ach
ter op het reservewiel ince. Zoodoende w ist
hij, waar ze te vinden zou zijn. Tevreden
keerde hij naar zijn woning terug.
Op den morgcii van den tweeden dag na
zijn opgedrongen verloving, ontving Thorn
ton een briefje van la Foneuse, met het ver
zoek haar in liet Park tc willen ontmoeten.
In het begin stonden ze vrij onwennig tegen
over elkaar. Zijn valsche positie was nog
moeilijker geworden door zijn nieuwe ver-
hruding tot haar. Op den keper beschouwd
was hij ccn boef, die andermans papieren
gestolen had. En wie was zij?
Een dame, die in matigen draf voorbij
gereden kwam, zwaaide met haar rijzweep
naar la Foneuse en Thornton herkende de
vrouw van een der ministers. Andere dames
begroetten haar in liet voorbijgaan met een
buiging en oen blik, die van grootc nieuws
gierigheid getuigde. Er waren zooveel men-
schen om hen heen, dat het hem niet bij
zonder veel moeite kostte, zich tegenover
haar te gedragen, zooals iedere heer dat in
zijn omstandigheden tegenover een dame
zou gedaan hebben,
Wat wilde u van me weten? vroeg hij
eenvoudig weg na de eerste begroeting.
Van alles en nog watWie u bent
wat u doetcn wat er dien avond in die
coupé gebeurd iszoo uitvoerig mogelijk.
In hel kort vertelde hij haar, uil, wat voor
familie hij kwam en liet feit, dal hij vr.n
haar stand was, scheen haar g'enoegen te
doen cn haar vertrouwen te vcrgroolen. ITij
sprak vluchtig over zijn studie en zijn goede
vooruitzichten in dien tijd en begon dan
meer in bijzonderheden tc treden.
En toen ik tot de ontdekking kwam,
dat ik geen cent op de wereld bezat en alle
hoop op een goede carrière voor me verke
ken was, sehcen het kantoorleven cn de
handel nog mijn ccnige redding te kunnen
zijn. Ik was natuurlijk behept met liet idee,
dat ccn gestudeerd man natuurlijk in vele
zaken gezocht zou zijn. Ik wist nog niet. dat
ze als hopeloos onhandig door de zaken-
menschcn worden beschouwd, omdat ze die
oefening van jongsaf missen, die een han
delsman in staat stelt op het eerste gezicht
een voorstel als onzakelijk of een man als
onsoliedc te herkennen. Waar het gaat om
zakendoen, moet een rnan ondervinding
gaan krijgen op zijn veertiende of vijftiende
jaar.
Toen ik dan ook een aanbod kreeg van
drie duizend gulden per jaar voor een baan
tje, dat bij nader inzicht geen enkele ver-
antwoordelijkhcid meebracht, koesterde ik
niet derf minsten argwaan. Ik wist nog niet,
dat iemand jaren lang hard moet werken
Tot op vandaag weet ik nog niet, hoe de
zaak was opgezet. Ik werd geplaatst op de
afdeeling boekhouden en na eenige maan
den werd er met de bank ccn overeenkomst
geteekend, die mijn handtcekening van
kracht maakte voor de firma. Dat was de
gewone loop van zaken, moet u weten.
Ondertusschen werd er een rekening op
mijn naam geopend voor mijn eigen onkos
ten en allerlei kleine bedragen. Men zei ine,
dat dit gebeurde voor een goed regeling .Ier
boekhouding. En toen werden er opeens
belangrijke boekingen ontdekt, die wel op
mijn naam stonden cn'niet in de algemeene
boekhoudingen ik kwam in de bank
der beklaagden.Paget, mijn verdediger,
was een schitterende kerel. ITij was met me
op college geweest cn deed zijn best ervan
te redden, wat te redden viel. Hij zou bef
er vast veel beter hebben afgebracht al? ik
niet zoo versuft was geweest cn hem vol
lediger inlichtingen had kunnen geven.
Maar lot op het laatste oogenblik bleef ik
vertrouwen stellen in de eerlijkheid en op
rechtheid van anderen. Ik dacht niet an
ders, clan dat het een afschuwelijke vergis
sing was, die wel terecht zou komen. Eerst
toen ik Devereux, mijn patroon, een valsche
getuigenis tegen mij hoorde afleggen, begon
ik er iets van te begrijpen. Ik was altijd
heel eerlijk geweest en kon me niet voor
stellen, dat iemand om een paar duizend
poncl het levensgeluk van een ander zou
kunnen vernietigen.
v (Wordt .vervolgdL
