J. A. SCHOTERMAN Zn.
ST. EMILION
1928 per flesch f 1.45. per anker f58.50
EEN NACHTELIJK DRAMA IN DE DUINEN
BeldanopNo.42
Ü1I0TS&
U zult tevreden zijn.... wanneer bij ons koopt
A. H. VAN NIEUWKERK N.V.
STROOPER DOODGESCHOTEN
DOOR JACHTOPZIENER
BEDRIJFSRADENWET
WIJNHANDEL
Ir. AlBARDA OVER DE
MUITERIJ
Hebt U een
Taxi of Auto noodêg?
Onze Postvliegers
onderweg
Niet alleen door de geweldige keuze, doch wij leveren onder volle garantie
Korte Beekstr. 6 Tel. 543 Beekesist.laan 10
COMPLETE MEUBILEERING 18 MODELKAMERS
HUMORHOEKJE
Hel O.M. bij de Alkmaar sche
rechtbank vraagt vrijspraak
op grond van zelfver
dediging
Gisteren te voor de Alkmaarscbe recbt-
bank behandeld het etroopersdrama te Eg
mond-Binnen, dat zich afspeelde in den
nacht van 23 Nov. 1.1., waarbij do strooper
Krijn Dekker uit Egmond aan Zeo het le
ven heeft gelaten.
De jachtopziener J. v. d. Berg, in dienst
van den heer v. Vliet, had den strooper aan
getroffen in zijn duingebied onder Egmond
Binnen (dit gebied is sedert dion provin
ciaal bezit geworden). Dczo ontmoeting
leidde tot 6chietcn door den jachtopziener
en Dekker viel zwaar gewond neer. Hij
werd door den medo aanwezigen rijksveld
wachter Minee nog een paar honderd me
ter weggedragen en toen op verzoek van
v. d. B. door de gebr. Val kering op een
ladder naar de woning van hun moeder ge
bracht. Tijdons dit verzoek vroeg hij om
water eri zeide: „Ik ben zoo ongelukkig"
en gaf den geest. De inmiddels geroepen
dr. Fischer te Egmond-Binnon kon slechte
den dood constateeren.
Dr. Hulst uit Leiden heeft daarna in te
genwoordigheid van de justitie uit Alk
maar in het café v. d. Molen te Rinnegom
een sectie-onderzoek op het lijk ingesteld
en daarbij was komen vast to staan, dat
Dekker van achter in het dikst van zijn
dijbeen was getroffen, waarbij den slag
ader was geraakt.
De rechter-commissaris, mr. Fruin, leid
de het onderzoek, waarbij bleek, dat v. d.
B. een zenuwachtig man was. Hij beweer
de uit zelfverdediging te hebben gehan
dcld, nadat Dekker hem met een stok, zoo-
ais gebruikt wordt om konijnen dood te
slaan, hem een slag op zijn hand had toe
gebracht, waardoor de duim pijnlijk was
getroffen en een deuk was ontstaan In v.
d. B.'s electrische lantaarn.
De broer van het slachtoffer, die op een
'duintop had gestaan cn het gebeurde ga
desloeg, sprak beslist tegen dat er een
schermutseling zou hebben plaats gehad
tusschen Krijn cn den jachtopziener.
De rijksveldwachter Mineo vorklaarde
een eindje achter v. d. B. te zijn gebleven,
maar hij had wol zwaaiende bowegingen
gezien van do lantaarn van dezen en den
verslagene.
Tot zoover dc voorgeschiedenis van dit
drama.
Als getuigen waren gedagvaard: de rijks
void wachter brig.-tit. G. Minee, de vis
schers E. Prins, P. Groen, A. A. Dekker,
W. Zwart, C. Dekker en P. Kopcs, allen uit
Egmond aan Zoe; de jachtopzieners D. J.
Koelemey en do gem. veldwachtor W. ten
Bruggcncato uit Egmond aan Zoe en J.
Kramer, gem. veldwachter te Egmond-
Binnen.
Als getuigen-deskundigen waren opge
roepen dr. Hulst uit Leiden cn dr. Fischer
uit Egmond-Binnen.
Er bestond voor de zaak grooto belang
stelling.
Volgens de dagvaarding is verd. vol
gens artikel 302 van bet wetboek van straf
recht ten laste gelegd: primair zware mis
handeling met doodelijken afloop subs,
mishandeling met doodelijken afloop, daar
na dat verdachte hoogst ondoordacht on
roekeloos, lichtvaardig cn onnoodig, ter
wijl het zeer donker was, een öchot op K.
Dekker beeft gelost, waardoor deze in de
bilplooi is getroffen, welke kogel het li
chaam door de lies heeft verlaten, tenge
volge waarvan D. overleden is.
Dr. Fischer heeft, toen hij geroopen werd
naar hij verklaarde, slechts den dood kun
nen constateeren. Op den duim van ver
dachte, dien hij ook tenhuize van de wed.
Valkering vond, heeft hij oen blauwe
striem geconstateerd.
Op een vraag van den verdediger zcide
hij, dat de stok van Dekker zwaar genoeg
was om bij een slag op het hoofd den dood
te veroorzaken.
Dr. Hulst uit Leiden verklaarde, dat door
het schot een groote bloeding was ontstaan
Dr. Hulst verklaarde, dat het schot een
6lagader geraakt had en dat het op ten
minste 30 c.M. afstand gelost moet zijn. De
kans is één op tien, dat iomand, die van
achter In het been wordt geschoten, daar
door zwaar lichamelijk letsel oploopt
Rijksveldwachter G. Mineo vorklaarde om
zeven uur 's avonds met verdachte het duin
te zijn ingegaan. Verdachte ging voorop
Op zeker oogenblik zag getuige gezwaa
met lantaarns. Hij hoorde een schreeuw
en daarna drie schoten. Getuige kwam na
derbij en gelastte, toen hij Dekker zag lig
gen, verdachte om hulp to halen. Dekker
zeide eer6t, dat hij door een hond was ge-
beien. Getuige droeg hem een paar hon
derd meter en legde hom toen in het duin
neer na hem zijn trui te hebben aangetrok
ken. Dekker riep: Moeder ik ga dood. Ik
ben zoo ongelukkig. Toen getuige zeide:
Waarom sla je dan ook, zeide Dekker: Oei»
ja. Getuige gaf toe, dat dit niet de erken
tenis beteekent, dat Dekker inderdaad
beeft geslagen.
Dr. Hulst verklaardo desgevraagd, dat.
wanneer dadelijk oen medicus den slag
ader had kunnen afbinden, de bloeding
gestuit had kunnen worden.
Getuige Minee zéide verdachte reede
dertien jaar te kennen en overtuigd te zijn
dat deze niet voor zijn vak deugt, daar hij
veel te zenuwachtig is. Getuige had echter
nooit gohoord, dat verdachte op anderen
bad geschoten. De Egmonders zijn gemoe
delijke strooper® en getuige heeft nooit on
dervonden, dat de Dokkers zoo gemeen zou
den zijn als boweerd werd. Getuige ver
klaarde overtuigd to zijn, dat Dekker het
dolkmes niet bij zich had om verzet te pie
gen tegen de politie; anders zou men het
niet in zijn kleeren hebben gevonden. Ge
tuige verklaarde, dat bij in dit geval niet
geschoten zou hebben.
Verdachte, door den president onder
vraagd, deelde mee, dat bij zich liet trek
ken door zijn hond, toen hij plotseling te
genover een man 6tond, die naar hern 6loe,
Hij heeft die slagen een tijdje afgeweerd,
maar drie gevoelige klappen gekregen en
gezegd: Houd op, rijkspolitie. Dekker zei
de met een vloek: Nu ga je er aan, waar
na verdachte schoot en zoo laag mogelijk
richtte. Hij had niet do bedoeling Dekker
te dooden, maar wel hem buiten gevecht
te stellen.
De broeder van het slachtoffer, C. Dek
ker, zeide, dat zijn broer den dolk meege
nomen had tegen do honden, waarvoor hij
erg bang was. Van een duintop af zag ge
tuige hoe do Lantaarns van zijn broer en
van verdachte elkaar volgden. Hij hield
vol, die lichten niet tegenover elkaar te
hebben gezien. Hij zag slechts twoo vuur
stralen van de 6choten van verdachte. Toen
getuige dacht, dat zijn broer bevrijd was,
ging hij huiswaarts, maar spoedig kwam
het bericht van do verwonding. Verdachte
heeft getuige, toon deze zeventien jaar
was, al eons door een hond zoo laten aan
vallen, dat bij maanden lang onder behan
deling van dr. Fischer geweest is.
Getuige Engel Prins deelde mee, dat ver
dachte verleden jaar twoo schoten op hem
had gelost zonder eenige waarschuwing.
Verdachte verklaarde met zijn geweer
steeds geschoten te hebben om zijn colle
ga's te waarschuwon.
Getuige Kopes deelde mee, dat verdach
te op hem en zijn vriend wel eens tien scho
ten gelost had on hem later verklaard had,
dat Engel en do Dekkors moesten oppas
sen. Hij zou ze wel krijgen. Als verdachte
schoot om collega's te waarschuwen, be
hoefde hij, aldus getuige, geen tien scho
ten achtereen to lossen.
De verdediger achtto het niet mogelijk,
dat verdachte als goed schutter op e«n af
stand van 25 Meter zou hebben misgescho
ten.
De president schorste daarna do zitting
tot des middag6.
(Middagzitting).
Alkmaar, 21 Februari. In de mid-
lagzitting werd geboord gotuige P. Groen,
die een maand voor bet drama een ge
sprek had met verdachte, over „do Kneu
ton", getuige zei: „die krijg jo nooit, waar
op verdachte zei, „ik moet ze toch hebben,
anders schiet ik m'n revolver op zo loeg."
Verdachte ontkent dit ten sterkste, ook
ontkent hij deze getuige zes jaar goleden te
hebben bedreigd met een geweer, zooals
cetuige beweert.
Gotuigo Koelewijn, jachtopziener, is wel
eens door een der Kneuten met een mes
bedreigd; deze staan z.i. niet gunstig be
kend.
Get. A. Dekker zegt, dat verdachte hem.
toen hij eens gesnapt werd, beloofde in drie
maanden geen verbaal to zullen opmaken,
als hij zou zwijgen over do houding van
verdachte, die met eon revolver dreigde.
Verdachte zegt, dat deze getuige zijn naam
alleen wildo opgeven, als zij in drie maan
den geen verbaal zouden krijgen.
Get. W. Zwart legt eenzelfde verklaring
als getuige A. Dekker af.
Get. W. ten Bruggcncatc, gemeen te-veld
wachter te Egmond aan Zee, bemoeide zich
niet met jachtopzieners, die hij niet als eon
volleerd politieman beschouwt. Voorts
kreeg hij klachten, dat verdachte vlug naar
zijn wapens greep. Hij is zolf VA jaar in
Egmond en heeft met de Kneuten nooit
last gehad. Krijn Dekker was een keurige
jongen.
Get. J. Kramer, gemeente-veldwachter t«
Egmond-Binnen, kent verd. als een zenuw
achtig man, die wel eens to hard van sta
pel liep.
A décharge.
Do door den verdediger gedagvaarde get.
décharge, Diemecr, jachtopziener, zegt,
dat voor zoover hij weet, verdachto nooit
zijn wapens heeft misbruikt. Eens is verd.
door een strooper tegen den grond gesla
gen.
Get. décharge A. Bergsraa, veldwachter,
heeft ook met verdachte samengewerkt,
nooit gebruikte verdachte in get.'s bijzijn
geweld; hij was bezadigd en kalm; bij een
treffen alleen wat opgewonden, echter niet
meer dan ieder ander.
Requisitoir.
Hot O.M., waargenomen door Mr. G. v. d.
Feen de Lille gaat dc feiten na en noemt
het een technische fout van verd., dat hij
op den bewusten avond niet bij get. Minée
bleef. Minée heeft daags na het drama ver
klaard drie Lchoten te hebben gehoord:
thans wijken zijn verklaringen hieromtrent
af. Spr. neemt aan, dat er een tusschen
ruimte was tusschen het tweede en derde
schot.
Het was begrijpelijk, dat Minèe het slacht
offer naar het gasthuis wilde brengen. Spr
brengt Minée buide voor zijn menschlie-
ond optreden, al bleek dat vervoer vol
gons den geneeshoer niet gunstig te zijn.
Minée kwam naar dc bewuste plek toe,
Corn. Dekker vluchtte _er vandaan. Er zijn
volgens de verklaring van verdachte drie
schoten gevallen; er zijn ook drie hulzen
gevonden. Hoe do schoten gericht waren,
zal wel een raadsel blijven; een getuig*
heeft ze voorwaarts gezien; de andere get
heeft niets gezien. Het terrein wees uit, dat
er een schermutseling heeft plaats gehad
Omdat Krijn Dekker niet kon ontkomen,
pleegde hij verzet. Een onbezoldigd Rijks
veldwachter mag zijn revolver trekken uit
zelfverdediging of om geweld te keeren.
Verdachte heeft uit zelfverdediging ge
schoten. Spr. betreurt het gevolg en spreekt
oen woord van deelneming met do vrouw
en andere nabestaanden van het slgchtof
fer. Verd. heeft bedoeld om Dekker buiten
gevecht te stollen, door op z'n beenon te
schieton. Verdachte was niet onbekend met
vuurwapens, epr. acht voorwaardelijke opzet
tot zware mishandeling aanwezig. Verdach
ie had do consoquentie aan zijn daad te
verbinden, dat de kogel ongelukkig zou
treffen. Het slachtoffer is ter plaatse dood
gebloed. Het brengt den schijn tegen verd.
dat Dekker van achter is geraakt. Dc Won
de maakt het aannemelijk, dat Dekker in
gebogen, omgekeerde houding stond, gereed
om te vluchten. Omtrent de richting der
schoten is geen klaarheid te brengen.
Komende tot de kwestie van zelfverdedi
ging, vraagt spr. of een verdediging op deze
wijze gemotiveerd was. Oorspronkelijk dacht
spreker dat verdachte daarbij te ver was
gegaan.
Aan do getuigenverklaringen tegen verd.
heeft spreker niet veol houvast. Zij be
schouwyn een jachtopziener niet voor 100
pet. politieman: wellicht omdat hij geen
uniform draagt.
Krijn Dekker heeft de grooto fout go
maakt, verzet te plegen tegen het wettig
gezag; dc schuld rust daarom wel voor het
prootsto gedeelte op het slachtoffer. Men
vergeet dit cn zegt dan, moest die Dekker
nu doodgeschoten worden om een konijn
tje?
Stroopen is een delict; een soort diefstal
het zit den Egmonders in het bloed, ze
doen het in goede tijden niet minder, dan
in de slechte tijden als nu. Spreker voelt
meer voor oen beroep op zelfverdediging,
dan voor do mecning, dat verdachte te ver
is gegaan.
Een der Dekkers heeft indertijd twee
maanden gevangenisstraf gehad wegens ple
gen van verzet. Spreker kan het beroep
van noodweer aanvaarden. Spreker requi
reert daarom vrijspraak en ontslag van
rechtsvervolging.
Pleidooi
Mr. T. v. Lóben Seis spreekt een woord
van deernis cn deelneming. Spreker hoeft
tot z'n teleurstelling in het dossier per9
knipsels aangetroffen waarin eenzijdig
wordt geschreven cn op een vervolging
wordt aangestuurd. Spreker dacht, dat do
justitie daarboven verhoven was. Het gaat
er niet orn, of een konijntje goclood wordt,
maar of v. d. geweld heeft gekeerd, of
het gezag heeft gehandhaafd.
Als men het gezag n»ct meer wil hand
haven, laat men er dan mee ophouden deze
georganiseerde maatschappij te onderhou
den door belasting. Spr. is dankbaar voor
het requisitoir cn is hot met den Officier
eens: In dubiis abstino.
Er heeft een schermutseling plaats ge
had. v. d. B. had geen ander middel om
geweld te keeren, dan een revolver. De
strooper had een stok; v. d. B. niet. Hij
moest als gezagsuitvoerder niet slechts een
naam noteeren, maar ook arresteeren en
fouilleercn. Het gold hier niet alleen kee
ren van geweld, maar óók zelfverdediging
Hij mocht niet vluchten, maar zijn ambts
plicht vervullen. Pleiter acht het aanneme
lijk, dat v. d. B. het aan Minée overliet, zich
met het slachtoffer te bemoeien. Had v. d
B. zonder eenige reden geklaagd over pijn,
dan zou hij zich in een gevaarlijk licht ge
steld hebben. Z.i. heeff een politieman ni it
te wacbten mot geweld te gebruiken, tot
hij do kans loopt zelf getroffen te worden-
Spreker beschouwt do getuigenverklaringen
als jagerslatijn; rnon dient daar uiterst ge
reserveerd tegenover te staan.
De ambtenaar van hot O.M. zegt maling
te hebben aan allo krantengeschrijf.
De verdediger neemt daar gaarno nota
van.
De ambtenaar van het O.M. vervolgt: Het
gezag is meer gebaat bij een openbare be
handeling, dan bij eon in de doofpot stop
pen. Spreker beeft de zaak zoo objectief
mogelijk behandeld.
Na repliek van den verdediger zegt deze
bij zijn conclusie to blijven, dat verdachte
moet worden vrijgesproken.
De president sluit do zitting cn bepaalt
do uitspraak over 14 dagen.
Memorie van Antwoord aan de
Eerste Kamer
Verschenen is dc memorie van antwoord
op het voorloopig verslag over het wetsont
werp tot instelling van bedrijfsraden.
De minister geeft daarin niet toe, dat hel
ontwerp lang niet ver genoeg gaat en be
toogt, dat dc overheid behoort aan te knoo
pen bij hetgeen in het bedrijfsleven is go
croeid. Alleen op deze wijze kan z.i. een
organische ontwikkeling van het bedrijfs
ioven worden bevorderd.
Dc minister zet verder uiteen, dat men
door verbindend verklaring der collectieve
arbeidsovereenkomst niet eer en beter een
versterking van de positie van den arbeider
bereiken kan dan door dit ontwerp omdat
de verbindendverklaring slechts in een be
perkt aantal bedrijven toepassing zal kun
nen vinden.
Erkend moet worden, dat het wetsont
werp geen bindendo voorschriften bevat,
omtrent dc productie. Dat neemt niot wog,
dat ook aangelegenheden, die niet tot het
engere terrein der arbeidsvoorwaarden be
hooren, in den bedrijfsraad ter sprake kun
nen komen.
De minister vreest niet, dat de invoering
van bedrijfsraden zonder meer do ontwik
keling van ondernemingsraden in den weg
zal staan. De regeering is er zich niet be
wust van, dat zij niet voldoende mot de
wenschen der meest belanghebbenden heeft
rekening gehouden.
Het is aan gegronden twijfel onderhevig
of het beter ware geweest, alvorens de tot
standkoming van bedrijfsraden te bevorde
ren, eerst de vereenvoudiging van de socia
le verzekering ter hand te nemen en de
uitvoering van een gedeelte der Ongeval
lenwet en Invaliditeitsverzekering door de
betrokken organisaties mogelijk te maken.
TEL. 14S
Geen onschuldige handelingdie
goedgekeurd mag worden
In Vooruit heeft Jr. J. W. Albarda een uit
voerig artikel gewijd aan het gebeurde met
Dc Zeven Provinciën, waarin hij o.a. schrijft:
„Gcon eerlijk cn ernstig monsch zal do
„muiterij" beschouwen als een onschul lige
handeling, die goedgekeurd mag worden.
Zelfs als die handeling ten onrechte muite
rij genoemd wordt, cn in wezen en bedoelinc
slechts een zeer slecht gekozen vorm van
demonstratie was, kan zij niet anders dan
volstrekt ontoelaatbaar worden genoemd.
Het karakter der handeling moet worJon
bepaald, en de maat van do schuld moet
wordon vastgesteld. Ook de plaatsen, waar
de schuld ligt, moeten worden aangewezen,
en de verhouding moet worden bepaald,
waarin de schuld over do verschillende
plaatsen is verdeeld".
Ir. Albarda betoogt dan verder, dat het be
leid der marine-autoriteiten vele bedenke
lijk# elementen heeft bevat en wijst tot
staving dier bewering op de berichten, vol
gens welke dc commandant van Dc Zeven
Provinciën, ondanks ernstige waarschuwin
gen, tc Oelek-lch van boord gegaan is. De
schrijverw ijst dan op het Aneta-bericht, vol
gens hetwelk het bericht van 9 Februari
aan boord van De Zeven Provinciën is ont
vangen, maar door do leiders van do muite
rij verminkt zou r.ijn, door aanvulling mot
een zinsnede in zake een opdracht aan het
eskader om zich van actie to onthouden, en
daardoor zou bij de muiters de indruk zijn
gewekt, als zou cr geen scliot vallen. Hij
zegt daarover:
„Als dit laalsto bericht juist is, onthult
het niets minder dan een misdadige hande
ling. Indien de „leiders der muitors" inder
daad aan de schepelingen het waarschuwing
inhoudende bericht als een geruststellende
tijding hebben overgebracht, kan dat niet
scherp genoog veroordeeld worden
Ook haalt ir. Albarda een medodecling
aan uit het Alg. Marineblad van het Cambo,
waar invverd verteld, hoe oen aantal met
name genoemde korporaals van do Indische
marine een verzoek hebben gedaan aan den
commandant der marine *e Soerabaja, era
per vliegtuig naar de „Zeven" te mogen
gaan, om de muitende bemanning tot beter
inzicht te brengen. Deze poging werd ech
ter niet aanvaard.
Indien dit bericht juist is, wordt naar 't
oordeel van ir. Albarda do daad met de bom
nog erger, dan hij deze op zichzelf reeds
indt en hij acht het van belang, dat bekend
worde, waarom het aanbod der mannen is'
afgewezen. Ir. Albarda besluit dan zijn
artikel met de woorden
,Hct is dringend noodzakelijk, (lat door
de verstrekking van zakelijke informaties
het verstand materiaal verkrijgt om do be
wogen gemoederen tot zooveel kalmte te
brengen, dat een bezonken en rechtvaardig
oordeel kan worden gevormd."
A
Kwsrtd
Rijstvog.
16—2
Amsterdam
Parijs
Marseille
16—2
Romo
17—2
Athene
IS—2
Mersanmtruh
Cairo
Rutha wells
19—2
Bagdad
20—2
Boeshir
21—2
21—2
Dj ask
Karachi
Jodpoor
20—2
Allahabad
Calcutta
Rangoon
18—2
Bangkok
19—2
Koh-Lak
Mod an
17—2
Batavia
17—2
Bandoeng
V
if
Vertrek van het eerstvolgende
post-
vliegtuig van Amsterdam 23 Februari.
VARKENS MARKT 13-!S T£L.S&4
TEGEN EEN COLLECTIEF CONTRACT
IN DE STEENINDUSTRIE.
In de op Dinsdag 21 Februari te Arnhem
gehouden vergadering van steenfabrikan-
ten aan de grooto rivieren, zoowel van
ring- als vlamoven-fabrikanten, vrijwel de
geheele 6teenindustrie vertegenwoordigen
de, werd do volgende motie aangenomen:
„De vergadering is unaniem van mee
ning, dat gezien de uiterst slechte toestand
in de goheelo bouwwereld en tengevolge
daarvan de absolute onzekerheid of en in
welke mate in het komende jaar steen ge
produceerd zal worden, het onmogelijk
vooralsnog in deze periode een collectief
arbeidscontract af te sluiten.
zooals zulks reeds met de ziektewet is ge
schied. Door eerst den bedrijfsraad in te
stellen wordt het orgaan geschapen, dat
bij de uitvoering der sociale verzekering
betrokken kan worden. Zulks schijnt ver
kieslijker dan het bevorderen van een her
ziening der sociale verzekering, zonder dat
het orgaan, dat bij de gewijzigde uitvoe
ring een groote rol moet gaan spelen, in
het leven is geroepen.
Do minister betoogt ten slotte, dat de be
langen van den consument door dit ont
werp niet benadeeld worden. Wordt in de
toekomst verordenende bevoegdheid aan de
bedrijfsraden gegeven, dan zal de overheid
dit zeker niet doen, zonder dat de waar
borgen kunnen worden geacht aanwezig te
zijn, die booogen het belang van den con
sumenfc te beschermen.
Dc minister ziet ook geen verschijnselen,
die de vrees wettigen, dat werkgevers en
werknemers met succes zullen samenspan
nen ten koste van het gemeen belang.
Dienstbode (die haar ontslag voorzichtig
wil aankondigen): „U heeft uw betrekking"
ook verlaten toen u ging trouwen, nietwaar
mevrouw t" - (Happy Mag.).
