ASPASIA'S DER RENAISSANCE HQMOEOPATHISCHE MIDDELEN LUNCHROOM VONK CREMEGEBAK LUNCHROOM VONK K. DIKKESCHEY LETTERKUNDIGE KRONIEK DE COURTISANE IMPERIA DUPLICATORS HANDCYCLOSTYLES Fa. H. ELZENAAR Dr. MADAUS Co. H. M. WATELER—v. DIJK VONK'S BEROEMDE BANKETKOEKJES? Neemt U eens onze bekende In vier smaken Nougafine Mokka Marasquin Sinaasappel 75 cent per stuk Concertgebouw „DE VALK" 0. DE JAGER HOEPEN Dameskapper Tijdelijk Permanent f 3.- „Cabaret der plaat vervangers", door Siegfried van Praag. Uitg. Mij. Al- lcrt de Lange, Amsterdam. Do hoofdpersoon uit den nieuwen roman van Siegfried van Praag is Daniel Silber stein, het kind van zeer internationaal ge oriënteerde Joodsche ouder3, wier omstan digheden meebrachten, dat ze alle men schen zooveel mogelijk ter wille moesten zijn. Wanneer men de afstamming van Da niël Silberstein kent, dan heeft men met een de wortels te pakken van het Noodlot, van zijn karakter, van zijn levenstragedie. Wij vinden dit reeds op de eerste bladzijde en hoe verder wij komen, des te meer zien wij als de centrale gedachte van Siegfried van Praag's nieuwe boek: de wanhopige en mislukte poging van een mensch om zich zelf te zijn. Daniël Silbersten mistte alle voorwaar den, die hem uiterlijk' den steun konden geven om zich te doen golden als een zelf standige, afgeronde persoonlijkheid. Hij was een Jood, maar niet een Jood die een bepaalde nationaliteit had gevonden om zich in to verankeren. Geen volk, zoo roept hij uit, heeft recht op mijn bloed, omdat allo volken cr een recht op hebben, liet land dat ik te verdedigen had, cn dat zwak genoeg was om er behoefte aan te hebben, heette: mijne ouders Silberstein. Het merkwaardige en tevens het tragi sche bij Daniël Silberstein was, dat bij niets afstootelijks had. Hij bad een voor naam, innemend uiterlijk, waardoor de vrouwen verliefd op hem werden. Hij was beschaafd, had goede manieren, hij was een gentleman, hij had groote talenten. Kortom, hij was een man van wien men zich „bedienen" kon. Als de oorlog uitbreekt, vertrekt hij uit Brussel naar Nederland, met zijn ouders, hij behaalt gemakkelijk zijn M.O. Franscb en is een tijdje leeraar aan een burger school in een klein stadje. Maar zonder dat er iets op hem te zeggen valt, werkt men hem eruit, omdat do dochter van den bur gemeester met al tc smachtende oogen 2iaar hem kijkt. Dén volgt hij zijn noiging cn komt te recht in het Cabaret. Hij begint met in de strikken te vallen van een geweldige cor pulente, nogal ordinaire liedjeszangeres, die eenmaal op het Amstelveld haar wa ren had aangeprezen, en nu een sjieken begeleider noodig had bij haar optreden op de planken. Wanneer hij van de benau wende omarming en overweldiging, die deze vrouw hom aandoet, is verlost, ver trekt hij naar Parijs, 011 deze stad wordt het middenpunt voor zijn verdere avon turen. Hij vindt er een vasten vriend terug met wien hij in Brussel als joDgon heeft gespeeld. Alfred Delavigne Verney, een zoon uit een Fransch-Belgisch adellijk ge slacht, een jonge man met een zeldzaam schilderstalent. Wij moeten een oogenblik bij hem stilstaan, omdat hij eon der be langrijkste figuren is uit het boek. Alfred Delavigne-Verney is de volmaak te tegenstelling van Daniël Silberstein. Hij is een zeer markante persoonlijkheid en zijn karakter wordt gekenmerkt door een on- stuimigen drang naar zelfverwezenlijking. Alfred Delavigne Verney is in den oorlog gewond, zijn voet is vorbrijzeld, en hij is nu gedoemd de rest van zijn leven door te brengen met een houten voet Maar er is nog iets in zijn leven gebeurd. Men heeft hem medelijden gegeven, en daarop is de trotsche. aristocratische natuur niet gesteld. In bet hospitaal is hij verliefd geworden op de jonge verpleegster, die hem verzorg de, een Fransch meisje uit een kleine pro vincieplaats. Hij is met haar verloofd ge laakt, maar liij heeft hot afgebroken, niet alleen omdat zij hem aarzelend met een ander verried, maar vooral omdat hij het niet kon dulden, dat zij zich voor hem of ferde. Ik heb een veel zeggend woord op- geteekend uit den mond van Alfred Dala- vigne-Verncy. Och, zegt hij, weet je wat mij soms zoo hindert van de mcnschen? De ongevoelige manier, waarop zij kiesch trachten te zijn. Wanneer mijn verloofde en ik met elkaar wandelen gingen, liep ze als kreupel, stap voor stap, mijn arm in de hare. Ik voelde, wat ze bedwingen moest, hoe ze draf in d'r beenen en zwaai in d'r armen had. Waarom deed ze niet waar ze lust in had? Zulke opofferingen stinken naar chloroform, Daniël. Neen, dan voelde hij meer voor do vrouwen van de vlakte. Die zeiden tegen een bochel: Kom bocheltje, we zullen samen eens ple zier hebben! En aan een man met een houten voet laten ze merken dat hij een houten voet had. Alfred Delavigne-Verney dompelde zich in het Parijsche nachtleven. En hij deed dat, bevreesi, „Alle menschen", zoo roept hij uit, hebben behoefte aan wat ze zonden noemen. Maar do meeste kunnen zich te vreden stellen met de tweederangszon den, de zonde van een ander, waar ze over hooren spreken. Krantenberichtjes-genoegen Chron'que scandaleusc. Met een groc, die hun niet te zwaar is. De ruige nituur van Alfred Delavigne- Verney was vies van geroddel en plaats vervangend schandaal. Hij stortto zich in de werkelijkheid. En in die werkelijkheid van het nachtelijk Parijs maken wij ken nis met een geweldig, hartstochtelijk vrou wentype Yvette Lebrun, dc Chinquenado genoemd, een fel, opbruisend meisje uit een Fransche provincieplaats, wier wilde bloed haar naar Parijs heeft gedreven en die nu in een nachtkroeg allumeuse is, dat wil zeggen, dat ze de bezoekers tot dansen en drinken moet opwekken. In haar altijd roode kleed iB zij geweldig, onweerstaan baar, zij speelt met al wat man is een meedoogenloos spel, zij is als een groote, alles vernietigende stroom. Maar zij wordt de bezielende muze van Alfred Dela vigne. Hij schildert baar in duizend stan den en op duizend manieren en hij ont wikkelt zich onder haar brandende bezie ling tot een van de grootste schilders van zijn tijd. Deze jongo man verteert zich in een leven dat zich tegelijkertijd aan dc wildste uitspattingen en aan dc aandach- tigslo en hartstochtelijksle kunstproducten prijs geeft. Het eind is, na veel lichaams lijden do dood. En dan trekt Daniël Silber stein, die ook in de omgeving van Dela vigne zijn rol als plaatsvervanger vervult, die zich leenen moet aan de grilligheden van dc Chinquenade, die zijn vriend met zijn zorgen omringt, maar op beslissende momenten nooit kan komen tot een beel dende, een positieve daad, omdat hij altijd even correct blijft, dan trekt Daniël Silber stein verder, Duitschland in, nadat hij zich na den dood van Alfred tot een der grootste Parijsche en internationale lied jeszangers heeft ontwikkeld. Maar voor ik do verdere lotgevallen van Daniel Silberstein ga beschrijven, moet ik u iets meededen omtrent één beslissende gebeurtenis in zijn leven, zijn ontmoeting met Ellen Weisz. Deze Ellen Weisz is een eigenaardige vrouw. Zij behoort tot de grootste danse ressen van Europa. In tegenstelling tot de chinquenade, die do wulpsche, met felle kleuren in onze aandacht verschijnende levenskunstenares is, is Ellen Wcisz de kunstenares van de strenge Muze. Wat zij in haar danskunst beoogt, is de verzin nebeelding van Ideen, van datgeno wat boven het persoonlijke uitgaat. Zij wil dat do mensch ais eenling, verdwijnt in een gemccnschapsgedachte. En deze artistiek© neiging heeft bij haar een diepe, psycho logische oorzaak. In wezen heeft zij het zelfde levensprobleem als Daniël Silber stein. Ook zij is Jodin. Ook zij voelt diep in haar wezen het verbannen zijn, het voortgejaagd worden, het nooit zichzelf geheel kunnen verwezenlijken, do ziel van den dwalenden Jood. Maar terwijl Daniël Silberstein, bij zijn poging tot zelfverwe zenlijking telkens terugvalt in deze on macht; dat hij het hoogcre, het geheel oor spronkelijke nooit kan bereiken, omdat hij door zijn plooibaarheid en tovens gemak kelijkheid telkens do populariteit verwerft die hij niet begeert, put zij zich uit in een kunst, die het onpersoonlijke van haar wezen zal opheffen tot het onpersoonlijke van een Idee. Zoo gevoelen deze twee menschen de diepste zielsgemeenschap, omdat zij zoo zeer beseffen, hoe zij door éénzelfde nood lot worden voortgestuwd. Hot gevolg is, dat deze twee menschen elkaar telkens herkennen, telkens in elkander den spie gel ontwaren van zichzelf, en tclkons el kander afstooten en ontvluchten, juist om dat hot leven met elkander nooit de op lossing geeft, maar altijd alleen maar een dieper leedsbesef. En het boek gééft ook de oplossing niet van het probleem tus- schen Ellen en Daniël. Integendeel, het laat ons schredo voor schrede zien, hoe Daniël verder prijs gegeven wordt aan hot noodlot, dat door zijn natuur voor hem is bestemd. Daniel wordt de beroemdste chansonnier van Europa, omdat zij zijn publieken kent, omdat do gemakkelijke sentimaiiteit van de liedjes die hij zingt, en die hij zelf veracht, het telkens op nieuw weer doèn bij zijne toehoorders. De allergrootste vernedering wacht hem als hij, weer in Parijs teruggekeerd, een van zijn triumfen viert, en opééns roept een collega, Pierre Boule met een gewéldige stem door de zaal: „Schiet toch op, grap penmaker". En daarmee hangt samen de vraag, dio Pierre Boulo hem later stelt, waarom hij den moed heeft Fransche, Nederlandsche, Italiaansche volksliederen tc zingen, terwijl zij van de ziel, die aan die liederen steun gaf, niets wéét, terwijl alles alleen maar succesbejag zonder oor spronkelijkheid was. Aan het slot van het verhaal wordt ons geen vernedering van Daniël Silberstein gespaard. Hij moet altijd maar opnieuw met zijne aangename persoonlijkheid la keiendiensten verrichten, en hij mist de alles vernietigende kracht om er zich aan te ontworstelen. Een voorname Weonsche weduwe, Frau Agusta von Wiesendorf lijmt hem om met haar in het huwelijk te tre den. Het wordt een hel, waaruit haar doch ter hpm schijnbaar verlost, door hem te annexeeren voor haar liefdesbegeerte. Dan. uitgeput en zenuwziek, opent hij eindelijk een cabaret: het Cabaret der Plaatsvervan gers. Want een plaatsvervanger is hij zijn leven lang geweest. Niet een vertegenwoor digcr, een persoonlijkheid, die een bepaalde idee, een bepaald land, een bepaald ge slacht vertegenwoordigt, maar een makelaar, net als zijn vader, iemand dio om zijn gemakkelijke levensbeweging een prooi wordt van dc vrouwen, van bet pu bliek, iemand, die doet wat Men wil. In wien tot zijn dood toe een onmachtige hunkering blijft leven naar vrijheid, naar zelfstandigheid. In wiens diepste wezen het ironisch gevoel leeft van eigen onmacht. Ik heb over dit boek, welks inhoud ik In vogelvlucht behandelde, een en ander te zeggen. In de eerste plaats moet ik waarschu wen. Dit is een boek alleen en uitsluitend voor volwassenen. Ik acht hot gevaarlijk dat het in handen van jongo rnonschen komt. Het schijnt een zekere gewoonte ge worden van vele, overigens zeer talentvol le schrijvers onzer dagen, dat zij zich be wegen op do grens van het pornografische. Men mag vragen, waartoe dit noodig is. De auteurs zullen antwoorden, dat zij den tijd geven willen, en dat onze tijd er een is van ontbinding. Het is zaak, dat wij onze jeugd niet door die ontbinding la ten meesleepen en dat wij met boeken als dit, uiterst voorzichtig zijn. Maar dit alles neemt niet weg, dat Sieg fried van Praag ons in zijn nieuwste boek, een kunstwerk heeft gegeven van groote betoekenis. De kern idee, die uitrijst boven de scabrcuse momenten, dio er in dit boek voorkomen, is eon grootsche, tragische idee, die van alle tijden is. De mensch, dio achtervolgd wordt door zijn schaduw. De wanhopigheid, die er voor ieder van ons bestaat, dat wij niet kunnen ontkomen aan de voorwaarden van afstamming, van levensomstandigheden^ van karakterbouw, waarmee wij in <5o wereld zijn gekomen. Er is misschien de uitweg, dien Ellen Weisz koos, do uitweg in de zedelijke idee. Er is de andere uitweg, dien Daniel Sil berstein koos: een smartelijk cn ironisch zelfbewustzijn waardoor cr een eindeloos heid van loed kwam over dezen mensch, die, ondanks al zijn levenservaringen in diepste wezen tóch: boven zichzelf stond. Het boek is zèèr knap geschreven. Er komt in kleine, terloops gegeven ge zegden, een schat van levenswijsheid in voor, die op zichzelf al de moeite loont, om het ter hand te nemen. Het is modern, in zooverro het poogt, de karakters, de le venswijze tc teekenen van menschen aan den zelfkant van dc samenleving. Want dat is de romantiek van ónzen tijd, dat de romanschrijver van heden vaak zijn helden zoekt niet bóven, maar ónder den norm. Het goeft eenzijdigheid, maar het geeft het voordeel, dat zij, in die lagere re gionen de menschen zien, los van hun wa nen en schijnen, dat dèér het wreede leven zich in al zijn werkelijkheid openbaart. Mijn bezwaar tegen dit boek is, dat het, wat de taal betreft, dikwijls zeer onver zorgd is. Het boek wemelt van Germanis men en Gallicismen. Herhaaldelijk komen wij uitdrukkingen tegen als „Zij heeft zich in hem verliefd". Dat hoort tot de Plau- derstube van Charivarius. Wij zeggen: Zij is verliefd op hem geworden. Bij het lezen van zijn beschrijving van Parijscho nacht kroegen woten we soms niet meer of het Nederlandsch in het Fransch, of het Fransch in liet Nederlandsch is overge gaan. Heel dc wereld van het vermaak en de sport raakt thans beschreven in do Neder landsche literatuur. Den Doolaard gaf ons dc ziel van dc filmdiva cn van dc sport- amateur in zijn „Witte Stilte". Siegfried van Praag beschrijft ons de ziel van het Cabaret. F.n tusschen zijn regels door sche mert zijn sociale overtuiging, dat óók dat Cabaret, geroepen om volks-kunst te geven, als zóóveel anders in onzen tijd vergiftigd wordt door commercieele overwegingen, dat het al te vaak in het gevlei komt van een laf publiek. Het is alles ledig en triest, wat wij in deze boeken ontmoeten. Er komen er an dere, ik ben er van overtuigd en er zijn er andere, die ons den geestelijken op bouw geven na hel huidig verval. Maar om te genezen móeten wij eerst de kwalen kennen. En die geeft van Praag onverbid delijk cn hij teckent ze rnet rneesterlijko hand. NIEUWE UITGAVEN. „Bouw zelf Uw kano." Bij de N. V. Uitgevers-maatschappij „Kos mos" te Amsterdam is verschenen een boek van J. M. Brasser: „Bouw zelf Uw kano". Deze goed verzorgde uitgave .is een nuttige handleiding ten dienste van amateurs en kanowervcn. In ons waterrijke landje neemt het aantal watersport-liefhebbers ieder jaar sterk toe. Vooral het aantal jongelui, dat zich een kano aanschaft, breidt zich sterk uit. En begrijpelijk, want deze sport is 200- wel aangenaam als gezond. Daarom durven wij dit boek een onbetwist baar succos te voorspellen. Niet. alleen is een zeer nauwkeurige beschrijving van den bouw van zes verschillende typen sharpie on rondspant-kano's gegeven, doch bovendien zijn talrijke foto's en teekeningen in den tekst opgenomen, waardoor het geheel zoo duidelijk mogelijk is voorgesteld. In een map treft men vorder nog zes afzonderlijk werk- teekeningen aan. Als voor ons land geheel nieuwe kano- vorm is de corjaal in rondspant vorm aange geven, welke op eenvoudige wijze gebouwd kan worden. Van dit type verwacht de auteur een zeer groote toepassing, vooral daar, waar men op ruw wat er "aangewezen is. ROMEINSCHE BRIEVEN Een verklaring van het verschil tusschen Italiaansche en Neder landsche vrouwen^por: tretkunst Wie in onze dagen Rome bezoekt, moet trachten den geest van 't fascisme eenigs- zins te begrijpen en de idealen van het opgroeiende geslacht, die wij als gesymbo liseerd vinden in de architectuur, die zich hier ontwikkelt. Deze moet beschouwd .vorden als oen rythrae in steen, die een afspiegeling is van het rhytlime, waarmede het economische leven hier in gang wordt gezet en de reorganisatie vdn het IVde Italië ter hand wordt g-nomen. 'Jo kunst reflecteert altijd de samenle ving, waarin zij opgroeide cn wij kunnen ons pas goed met haar vereenzelvigen wanneer wij dc maatschappij kennen die zij weerspiegelt, Is er een grooter onder scheid denkbaar dan tusschen liet door een stijfgeplooide halskraag omsloten ge zicht van onze eerlijke, vroede burgervrou wen, die de 1?o eeuwers penseelden en de bekoorlijke verschijningen die de meesters der Renaissance schilderden? Hoe eenvou dig en ongecompliceerd waren in deze pro vincies de tijdgenooten van Rembrandt en Vondel, hoe gecompliceerd en verfijnd de omgeving waarin Rafael, Leonardo en Ariosto zich bewogen- Een geheel ander aspect krijgen de werken der Renaissancis ten voor ons als we weten hoe er geleefd werd in dit huif heidensche milieu, waar- iD „Liefde" en „Schoonheid" om strijd ver heerlijkt werden door dichter en beelden den kunstenaar en de diep religieuze voor stellingen van de meesters van Sienna en Giotto niet meer nagevoeld werden. De koele 6trakk6 vrouwen die de tijdgenoo ten van RafaëU Scorel en Mor, in deze ge- w esten schilderden, zouden van schrfk ver bleekt zijn als zij ln een gezelschap de mo dellen ontmoet hadden, wier schoonheid hier vereeuwigd werd, de courtisanes die in Rome meer bewonderd cn geliefd waren dan eenige vorstelijke persoon. Ik stond met con vriend die uit Nederland gekomen was om hier de schilderkunst te leeren sennen, m do S. Maria dolla Pace tegen over de Sybille van Rafael en hij bewon derde de mooie vrouwenfiguur op den voorgrond, dc ora haar schoonheid zoo ver maarde Imperia, van wie een dichter na haar dood schreef: „Mars gaf aan Rome het Impcrum, Ve nus Imperia. Onze vaderen beweenden bet verloren tmperum, we beweencn Im peria. Door het eersto te verliezen verlo ren wij de wereld maar met Imperia ver lieten wij ons zelf en ons hart". Dit citaat kende mijn vriend evenmin ais den naara van de beroemde courtisane, die door Rafaël herhaaldelijk geschilderd werd niet alleen op deze fresco maar op zijn „Parnassus" zien we haar al3 Saffo cn op het fresco waar Heliodorus uit den tempel gejaagd wordt, knielt ze tusschen de om genade smeekendon. De Madonna's die Fra Angelico ver beeldde waren visies, die hem in den droom verschenen; ook in Rome bleef hij de vrome kloosterbroeder terwijl andere schilders zich voor do figuren hunner hei lige tafrcelen gingen inspireeron in de met kostbaarheden gevulde vertrekken der schoone vrouwen onder welke Imperia de meest geliefde was. Do kroniekschrijver vertelt ons dat den 1öen Augustus 1511 een bevjg onweder over Rome losbrak; hagel en regen geesel- den de Urbs in het uur, dat Imperia op 20- jarigen leeftijd ln haar paleis in Via Gui- lia den laatsten adem uitblies. Te vergeefs verzorgde haar groote vriend, dc rijke bankier Chigi, met de knapste dokters dc zieke; liefde noch wetenschap vermochten aan don dood zijn prooi te ontrukken en geheel Rome betreurde haar heengaan. Schitterend was haar begrafenis, niet al leen het volk maar do voornaamste» van de stad gaven de schoone afgestorvene het geleide naar da basiliek van S. Grégorius de Groote, waar Chigi een graïteeken voor haar liét oprichten, dat hem 500 dukaten kostte. Daar Rome in dien tijd vrijwel heïden6ch was, kan het ons niet verwonderen, dat een courtisane, die op haar sterfbed de ab solutie on den zegen van den Paus ont ving, in een Christelijke kerk begraven mocht worden; do Romeinen zeiden: In het begin van do 16e eeuw werd Rome door een geweldig Paus geregeerd (Julius ID en door een courtisane die niot minder machtig was dan hij; immers de eerste was door God en de menschen geroepen om te heerschcn, de andere beerschto in naam van de schoonheid waarmedo zij in zoo hooge mate begiftigd was! Deze Aspasia's der Renaissance waren niet alleen bevallig en mooi maar ook geestig en geleerd; zij verstonden de kunst om eon gezelschap aangenaam bo zig to houden en zij vormden het middel punt van het feest, dat zij met fijnen smaak organiseerden, waar zij hovelin gen. dichters cn kunstenaars door hun gratie ontvlamden en prelaten het hoofd op hol brachten. Op menig fresco en schil derij vinden wij de prachtige interieurs af gebeeld, waarin zich een zokcre Diana, Stella of Olympia bewoog, want dc eerste zorg van een courtisane was om een wei- luidenden naam te kiezen, die een poëti- schen klank had. I11 haar paleis bevond zich een uitgezochte bibliotheek; deze di va's konden even goed Latijn als Franscb cn zij verstonden de kunst om een goed vers tc maken; zij zongen en dansten met gratie en een huis zooals dat van Imperia was vol gobelins, schilderijen en kostbare voorwerpen, terwijl het toilet van haar en haar gaston van goudbrokaat en juweelen schitterde. Wanneer wij ons voorstellen dat in zulk een milieu hier dc schilders vertoefden, terwijl die in ons landje hun studies maak ten in do gezellige interieurs waar eon ge concentreerd licht door de in loodgovatto ruitjes dringt, die hot vertrek in gouden schemer hult, dan kunnen wij ons niet verwonderen over het intense verschil in de voortbrengselen der schilderkunst hier en ginds. In een zoo andere maatschappij verschilt de levensopvatting zoo volkomen van die der menschen in onze lage landen en ook nu nog loopt ons gedacbtcnleven ver uiteen. Met alle bewondering die we voelen voor iict werk der Renaissancisten ging er toch ccn schok van vreugde door ons heen toen we van den zomer op de Rembrandttentoonstelling voor het portret van Hendrickje Stoffels stonden! Wel we melen de musea in Italië van veel kunst uitingen, die mooi van rhythme, edel van lijn en zinnenverheugend, maar zonder diepto zijn, maar we gaven al de Imperta's, Otympia's en hoe ze vorder heeten mogen, de echoonen, die ook door een Perugino en Pinturicchlo op zoo menige heilige voor stelling verbeeld zijn voor dit éóne por tret waarin Rembrandt zijn trouwe levens gezellin voor ons verheerlijkt heeft. ETHA FLES. Speciaal adres voor Amersfoort Langeslraat 84 Telefoon 528 iloschles a 10 gr. DRUPPELS 0.60 POEDERS f 0.50 DROGISTERIJ. Apoth. Ass. Hcndr. v. Viandenstr. 30. Tel. 1313. Hebt U al eens kennis gemaakt met Teletoon 281 Groote en Kleine zalen disponibel voor feesten, partijen enz. NU WEER 5 NIEUWE SOORTEN GEBAKJES. 0 TWEE BELANGRIJKE PUNTEN 0 voor p. groenhuizem i' SCHATORJE 4 BANKETBAKKER EN KOKj" 0—~.AMERSFOORT ._J3 NEEMT ZONDAGS VEHSCH GEBAK. VOORAL IN SLAGROOM GROOTE SORTEERING. Bezorging Zondags san huis tot 1 uur n.m. WINKEL GEOPEND van 11—3 uur n.m. LANGESTRAAT IS 0HTVANGEN DE NIEUWE COLLECTIE DAMESKAPSALON Tel. 135 Ulrechtschowcg 77 Vakkundige cn aangename bediening DROGISTERIJ „DE GAPER" JULIANAPLEIN 1. TELEFOON 635 NAAST APOTHEEK HAAN In voorraad: Doveo-Occulta Spatader- cn Steun- kousen zonder gummi en Lasticflor elastieken kouson met gummi. Pracht kousen, welke aan alle verwachtingen voldoen per paar 18.75. H. v .Visndenstraat 20 Tel. 1G81 9

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1933 | | pagina 14