Hermann Speelman's carrière
SCHOONMAAK
ARTIKELEN
LUNCHROOM VONK
Crème Gebak
LUNCHROOM VONK
Varia
K. DIKKESCHEY
Vooruitzickten der Nationale revolutie
Via een omweg naar
de film
De moed om leelijk te zijn
CYCLOSTYLE PAPIER
Fa. H. ELZENAAR
VOOR
NAAR
H. M. WATELER—v. DIJK
Hebt U al eens kennis
gemaakt met
VONK'S BEROEMDE
BANKETKOEKJES?
Neemt U eens onze bekende
In vier smaken
Nougatine Mokka
Marasquin Sinaasappel
75 cent per stuk
Concertgebouw
„DE VALK"
R. GROENHUIZEN
SCHATORJÉ j
DROGISTERIJ „DE GAPER"
Dameskapper
PERMANENT
BRIEVEN UIT BERLIJN
Gevaren voor de nieuwe
regeering in aantocht
Twee groepen in de massa der
nationaabrevolutionnairen De
verhouding tot het buitenland
De neiging tot absolute
dictatuur
Oorsprongen en gevolgen van
den Jodenhaat
(Van onzen correspondent).
Berlijn, 18 Maart.
Wie ln deze historische dagen een Ber-
lijnscho correspondentie wil opstellen, be
hoeft niet naar stof te zoeken. Er is maar
één onderwerp, waarvan alle Duitsche mon
den vol zijn, alle Duitsche harten ovcrloo-
pen: de „nationale revolutie". Natuurlijk
mag men dat overloopen der harten niet
generaliseeren. Ongeveer de helft van alle
volwassen Duitschers voelt weinig of in het
geheel niet6 voor de ingrijpende veranderin
gen, die de laatste weken met het geweld
van een lawine op Duitschland neergestort
zijn. Van deze helft is wederom de helft in
heftigste oppositie, en de overigen zullen
hoogstens bereid blijken, een welwillende
houding jegens de nieuwe heerschers aan
te nemen, tactisch welwillend, wel te begrij
pen, zonder innerlijke sympathie. En gaan
we op de dingen even dieper in, dan zien
we, dat ondanks alle meer dan levensgroot-
geestdriftige gedoe naar buiten zelfs in de
massa dor nationale revolutionnaircn twee
groepen- de Hitlerianen en de Papisten,
duidelijk te herkennen zijn. Geen toeval,
dat Adolf Hitler rijkskanselier, Franz von
Papen, rijks-vice-kanselier is, en dat rijks
president Von Hindenburg deze heeren
slechts gemeenschappelijk in audiëntie ont
vangt. Waarbij men mag aannemen, dat hij
naar de rapporten van den heer Hitler met
ongeveinsde belangstelling, maar die van
den heer Von Papen met oprechte waardee
ring luistert
Dat deel van b*t Duitsche volk, dat, door
de lawine gedwongen, het heft in handen
genomen heeft, ziet zich voor 'een verant
woordelijkheid van ongehoorde afmetingen
geste.J. Ik bedool daarmee niet bet leiding
geven aan de „nationale revolutie", wat
voor de nieuwe ministers niet al te moeilijk
is, daar de omvang dor overwinning eiken
tegenstand tot nader order gebroken heeft
Maar ik meen de naaste toekomst, nadat de
roes dezer overwinning zal zijn uitgeslapen.
Er zijn voor de nieuwe regeering en voor den
nieuwen koers gevaren in aantocht, over
welke zeer verstandige politici als vice-
kanselier Von Papen (en waarschijnlijk ook
de ten slotte zeer ernstig nadenkende en
tot toenadering steeds geneigde Rijkskanse
lier Hitier) op het oogenblik reeds vol ern-
etige zorgen zijn.
Deze gevaren zijn: de verhouding tot het
buitenland, zoowel op algemeen politiek als
op economisch gebied; de neiging van het
nationaal-socialisme tot absolute, ook gees-
telijk-cultureele dictatuur; de onderdruk
king van een nationale oppositie.
Wat de verhouding van Duitschland, het
nieuwe Duitschland, tot liet buitenland be
treft, weet elke krantenlezer, hoe de dingen
er op het oogenblik voorstaan. Oppervlak
kige medestrijders heeft het nationalisti
sche Duitschland voorloopig slechts in
Rome en Boedapest, waarbij nog zeer de
vraag is of de steun van Italië op werke
lijke en duurzame sympathie berust en niet
van Parijs uit aan koersveranderingen on
derhevig kan blijven. Maar zulke beschou
wingen gaan natuurlijk het kader van Ber-
lijnsche brieven te buiten, waarom we het
ook, ter wihc van de volledigheid, bij een
korte vermelding laten willen. De verhou
ding tot de beide andere groepen, noemen
we ze de „neutrale" en de „vijandige",
varieert op het oogenblik tusschen directe
vijandschap (ik reken hiertoe o.a. den
Dcherpen handelsoorlog tusschen Duitsch
land en de Tsjecho-Slowakische Republiek)
en een zekere koele welwillendheid, die elke
gebeurtenis op zichzelf beoordeelt, gelijk dat
met de Vereenigde Staten van Xoord-Ame-
rika het geval is. Waar Nederlands plaats
Vrijwel het gcheele buitenland zal ont
stemd zijn door handelingen, dio in het
nieuwe Duitschland onmiskenbaar tegen de
Joden gericht zijn. We willen hier uitdruk
kelijk tegen overdrijving en tegen leugen
achtige tendenz-berichten waarschuwen.
Mét de beruchte progromstemmingen, die
voor den oorlog Rusland en na den oorlog
Polen internationaal in opspraak gebracht
hebben, heeft de situatie in Duitschland
niet het minst te doen. Het is jui6t, dat de
nationaal-socialistische partij veertien jaren
lang haar ten slotte onstuimig toenemend
succes voor een deel aan anti-semitische
propaganda te danken gehad heeft. Natuur
lijk is zulk een propaganda van algemeen
menschelijk standpunt absoluut verwerpe
lijk. Maar men mag, wil men eerlijk blij
ven, niet nalaten naar verklaringen voor
deze stroomingen zoeken, en komt dan voor
Duitschland tot liet resultaat, dat vele goe
den helaas voor weinige kwaden lijden moe
ten. De volkomen geassimileerde Duitsche
Joden zijn steeds de eersten geweest, die
zich in hooge mate geergerd hebben over
het onsympathieke en uitdagend-opdringe-
nge optreden van na den oorlog uit Oost-
Europa binnengedrongen, die moreelo en
commercieele praktijken medegebracht heb
ben, welke tot de diep-treurige schandaal
processen hebben geleid, waaraan namen
als Barmat, Helpzand, Sklarz, Sklarek en
consorten verbonden zijn. De intieme vriend
schap van zulke „chevaliers d'industrie"
met voormannen der Duitsche sociaal-de
mocratie heeft de woede van rechtsche
volkskringen natuurlijk nog aangewakkerd.
Stellig is 't Duitsche anti-semitisme steeds
tegen zulke onwaardige elementen en niet
tegen Joodsche ex-frontsoldaten, geleerden,
kunstenaars, enz. gericht geweest Dat in
dezo dagen van revolutionnaire omwente
ling genegeraliscerd wordt en dat daaron
der Joden van groote verdiensten te lijden
hebben, is hoogst betreurenswaardig. Vindt
echter ook niet de goedkeuring van al die
nationale Duitsche kringen, die achter een
nobele persoonlijkheid als vice-kanselier
Von Papen staan.
Een gevaar noemde ik ook de neiging van
het nationaal-socialisme tot absolute, ook
geestelijk culturccle dictatuur. Ik dacht
daarbij in de eerste plaats aan de oprichting
van een nieuw ministerie voor propaganda
en nationale voorlichting, dat onder leiding
van den '36-jarigen dr. Joseph Goebbels, een
van Hitler's intiemste medewerkers, staat.
Deze minister Goebbels is een veelzijdig en
zeer talentvol man. Men mag gerust zeggen,
dat een belangrijk deel van het succes der
nationaal socialistische beweging voor zijn
rekening komt. Hij is nu echter een soort
culturccle dictator geworden en men zou
van hem kunnen zéggen:
Am Göbbelschen Wescn
Soil das Volk genesen!
Het is daarom van beteekenis, zicji af te
vragen, wie dr. Goebbels is en welke be
voc-gdheden hen heden bezit. Hij heeft er
nooit doekjes om gewonden, dat hij alles
haat met diepsten haat, wat Joodsch i«. Dat
heeft hij in honderd en meer hoofdartikelen
in het blad „Der Angriff", waarvan hij nog
heden de uitgever is, zelf bevestigd. Blijft
hij consequent, dan zal hij al zijn invloed
gebruiken om het Duitsche cultureele leven
van wat hij als Joodsche invloeden be
schouwt, te „zuiveren". Wij zien reeds, dat
den dag na zijn benoeming de wereldbe
roemde dirigent prof. Bruno Walter, die
Jood is, zijn concerten met het Gewandhaus
Orkest in Leipzig en met de Philharmonic
in Berlijn op last van minister Goebbels
moet afzeggen. Er zal wél spoedig een tijd
komen, waarin Duitschland het zonder
Joodsche schrijvers, tooneelspelers en mu
sici zal moeten stellen. Waarbij te const-a-
teeren is, dat deze kunstenaars verreweg
het meeste talent toonden (denken we aail
tooneel- en filmwereld, waar de Duitsche,
Oostenrijksche, Hongaarschc en Russische
Joden terecht den boventoon voerden) en
dus ook verdienden, dat ze de eerste plaat
sen bezet hielden. Al is niet te ontkennen,
dat onderlinge protectie nog al eens gelijk
waardige niet-Joodschc krachten op den
achtergrond gehouden heeft. Maar al zal
men nog zooveel „oer-Duitsche" artisten het
werk opdragen, dat nu wel zal vrij komen,
een zeer bijzonder element van hooge
zuivere kunst zal in Duitschland gaan ont
breken. Het Berlijnsche tooneel vooral, dat
door den Joodschen genialen regisseur Max
Reinhardt tientallen jaren wereldroem be
zat, zal heel wat moeten doen om als
men ook hem het leven hier onaangenaam
maakt nog een attractie van wcreldbc-
teekenis te blijven!
Op het gevaar van onderdrukking der
nationale oppositie heeft vooral rijks-vice-
kanselier Von Papen herhaaldelijk en met
nadruk gewezen. De slaafsche wijze, waar
op de Hitlerbeweging het Italiaansch fas
cisme volgt, wettigt de vrees, dat we hier
binnenkort een fascistisch Duitschland in
optima forma zullen gaan beleven. De goede
zijde zal zijn, dat een opbloei volgt van alles
wat nationaal is (al kunnen we daarin wat
handel en nijverheid betreft hoogstens alge-
moene verarming en geen voordeel zien).
Maar een verhinderen van oppositie ware
„licht" zonder „schaduw", iets dat ten
doode opgeschreven is, een vegeteeren, om
dat men op den duur toch niet eeuwig
hoera roepen, militaire marschen spelen en
elkaar zoo voortreffelijk vinden kan.
Nog geheel afgezien van de gevaren, die
dreigen, als op talloozo beloften te weinig
resultaten volgen, ware het vooruitzicht,
nimmer meer iets anders te lezen en te
hooren dan lof voor de regeering, aller
minst aanlokkelijk cn ten slotte een bedrei
ging van dén Staat.
Vs tójfr*
Dat zullen de verstandige elementen in
de machtsposities tcteh zeker wel inzien,
voordat op de opleving van heden de in
zinking van morgen volgt?
ROLAND.
FILMRUBRIEK
Robert Siodmak verfilmt Stefan
Zweig's Bvennendes
Geheimnis
Uerdingen aan den Rijn is een stad, die,
wanneer men op een mooien zomerdag met
een van de mooie pleizierbooten van Düs-
seldorf den Rijn afkomt, or op hot eerste
gezicht heel rustig uitziet. Langs den Rijn
een mooie promenade met boomen, waaraan
vriendelijke restaurants zijn gelegen, di« de
uitgaande menschen tot een zitje lokken.
De stad zelf heeft dat echte „niederrheini-
sche", gemoedelijke, zoo als wij het kennen
iu deze groote reeks is. laat ik aan de be- ?e vertellingen van Josef Lauff. die in
Kol hnnnrlnn 111 mep n n rrnninrl crtnlon
oordeeling van den lezer over
Men weet in Berlijnsche regeeringskringen
even goed als wij, dat al deze varianten van
buitenlandsche gezindheid mear of minder
afhankelijk zijn van de wijze, waarop in
Duitschland zich de binncnlandsche over
winnaar jegens den hinnenlandschen over
wonnene gedraagt. Niemand minder dan
vice-kanselier Von Papen heeft nog giste
ren op de groote moreele cn historische be
teekenis van zulk een houding voor de be
oordeeling door de geheele menschheid in
uitstekende bewoordingen gewezen. En ook
rijkskanselier Hitier heeft herhaaldelijk on
derstreept, dat de overwinning der natio-
naal-socialisten groot genoeg is om het den
overwinnaars gemakkelijk te maken, elke
neiging tot binnenlandsche revanche uit ge
voelens van haat voortgekomen, te onder
drukken.
Dat zulke waarschuwingen noodig zijn,
bewijst het feit, dat ze in het tegenwoordig
stadium door de allerhoogste leiders der
nieuwe rijksregeering worden uitgesproken.
Ze zijn wel zeer duidelijk gericht tot breede
nationalistische kringen van jeugdige heet
hoofden in den lande, en zullen ook op fana
tici in de niet te verre omgeving van de
regeering zelf haar indruk niet gemist heb
ben.
het beneden-Rijnschc gebied spelen.
Doch de industrie heeft reeds langen tijd
leven en bedrijvigheid in deze idylle ge
bracht.
Uerdingen heeft aanzienlijke lijnolie-
fabrieken, en ook op ander industrie- en
handelsgebied is er allerlei te doeu.
In deze stad is de acteur Hermann Speel-
mans op den llden Augustus geboren, de
man, die alle Duitsche bioscoopbezoekers
door zijn levensware uitbeeldingen in de
Ufafilm, b.v. De man, die zijn moordenaar
zoekt, Voorloopige hechtenis, Nooit meer
liefde, Het schot in den morgen, Een streep
door de rekening, F. P. I antwoordt niet,
welbekend is.
„Speelmans-Jong" was onder zijn kame
raadjes een van de wildste. Bij alle gym-
nostiektoeren was hij onvoorwaardelijk de
beste. Hij bad bcelemaal geen rustig, nodcr-
Rijnsch bloed; en den ouders Speelman."
rezen dan ook vaak de haren te berge over
de streken, die hun weer van hun Hermun-
netje werden verteld.
In de zljdc-stad Krefcld ging hij naar het
gymnasium; or was besloten, dat de jonge
Speelmans zou gaan studeeren. Hij stu
deerde dan ook medicijnen en wijsbegeerte
aan de universiteiten te Freiburg, Mim-
c.hen, Heidelberg, doch hij had geen tempe
rament om stil te zitten. In hem leefde do
geest van Jack London; dit deed hem weg
trekken, naar wonderlijke avonturen. Hij
ging naar zee, voer als matroos op een
vrachtboot naar West-Afrika; vervolgens
naar de Noordelijke IJszee en dat was, zoo
als Speelmans knipoogend opmerkt, „kein
Syrupleckon." Speelmans vertelt ongemeen
lovendig en kleurig over deze tochten; zijn
beschrijvingen met hun echten humor, die
diep onder de oppervlakte der dingen wroet
en delft, getuigen van een sterke opmer
kingsgave. liet verlangen naar het tooneel,
dat hem altijd in 't bloed bad gezeten, bracht
hem weer naar den wal.
Hij begon te Keulen bij het volkstooneol.
Eerst als figurant Met taaie volharding
naar zijn doel strevend, blijft hij niet. als
zoovele, bij do figuratie en het straatrum.»ev.
Hij werkt met vuur en ijver aan de vervol
making van zijn van nature groote uitbcel-
dingsgave; hij wordt als karakterspcler
geëngageerd bij het Schauspiclhaus te Keu
len, gaat naar Berlijn, waar hij in 1926 in
het tooneelstuk „Gneisenau" do rol van
Blüchcr speelt; bij het Berlijnsche volks-
tooneel speelt hij groote rollon.
In cpn filmcritiek las men zijn naam voor
het eerst bij de stomme film „Die Yacht der
sieben Siindcn." Met de toonfilm was ook
Speelmans' tijd gekomen. In de film .De
man, die zijn moordenaar zoekt", had hij als
tegenspeler van Heinz Riihmann een door
slaand succes. Zijn „Jim" was een prach
tige uitbeelding, levenswaar en sappig, vol
grimmigen humor en bij al zijn ruwheid
toch van een kinderlijke goedheid. Vervol
gens werd Speelmans een bijna beroemdo
film-commissaris der criminecle politic In
zijn vertolking hadden do heeren commis
sarissen plotseling niets meer van het ge
bruikelijke film-cliché, zijn commissarissen
zijn echte menschen, geen rollenmachinos,
de scherpe opmerking der wezenlijke bo-
roepstrekken, die in zijn creatie tot uitdruk
king komt, draagt ook de goedkeuring weg
der scherp oordeelende vakmenschen; de
ronde humor, dien hij zijn figuren geeft,
hebben Speelmans op dit gebied bijna
spreekwoordelijk gemaakt. Als voorbeeld
noemen wij 6lechts zijn commissaris der
crimineele politie Schmitten ln „Het schot
in den morgen." Thans heeft Speelmans ln
de nieuwo sensatie-toonfilm der Ufa van de
Zeisler-productle „Elne Tflr geht auf\ do
rol van den commissaris Braumüller, dl*
een groote hank-inbraak moet ophelderen.
Voor de re9t heeft Speelmans zich voor
zijn beroep, dat vaak groote lichamelijke
behendieheid vereischt. sportief uitstekend
vóórbereid. Hij is in 't boksen, zwemmen,
paardrijden cn voetballen niet maar zoo'n
amateur, die overal een beetje van weot
hij heeft ook voor zijn sport ernstig gewerkt
en het Duitsche „Sportabzeichen" ver
worven,
Mimiek en schmink.
Een groot gedeelte van het publiek be
wondert in de karakterspelers hoofdzake
lijk de typeerkunst en hierin komen slechts
zeer weinig groote talenten voor.
Lon Chaney was ongetwijfeld de grootste
cn beroemdste en tot op heden is nog nie
mand gevonden, die zijn plaats innemen
kan.
Jean Ilersbolt. die in de film „De misstap
van Madeion Claudet" de rol van Dokter
Dulac speelt, heeft jaren geleden do kleed
kamer van Lon Chancy gedeeld en hij weet
nog veel te vertellen van de typeerkunst van
Chaney, die tegen moeite noch ongemak op
zag om een bepaalde rol zoo sterk mogelijk
uit to beelden. Ilersholt zegt. dat hij zeel
van zijn, helaas te vroeg gestorven, collega
geleerd heeft.
In den laatsten tijd komt ook de Ameri-
kaanscho acteur Walter Huston zeer naar
voren in karakterrollen. In Holland i9 nij
nog slechts weinig bekend, doch het zal de
genen, die zijn uitbeeldingen in do Metro
Goldwyn Maver film „Alcohol" en „Congo"
zagen, opgevallen zijn, dat hij hierin een
zeer sterk schmink en typeerkunst te zien
geeft
Om zichzelf goed to kunnen schminken,
moet men zijn eigen gezicht goed kennen
en de mogelijkheden hiervan bestudeerd
hebben. Eén voorwaarde is beweeglijke en
geoefende gezichtsspieren, daar schmink
niet alleen voldoende is om aan het gelaat
een uitdrukking te geven.
Ook moet men alle gevoel van ijdelheid
ter zijde stellen, wat voor vrouwen het
moeilijkste is, die toch altijcl en voor alles
op het witte doek mooi willen zijn. De moed'
om leelijk te zijn is zeer belangrijk en nie*
gemakkelijk.
Helen Hayes in haar rol van Madeion
Claudet heeft blijk gegeven, dit voor haar
kunst te durven doen. Zelfs in het begin
van de film, als zij een jong meisje speelt,
ziet men haar niet zooals zij werkelijk is,
daar deze tijd volgens het manuscript veer
tig jaar geleden is en zij gekleed was vol
gens de mode van het einde der negentiende
eeuw, dio voor onzen tegonwoordigen «maak
vreemd aandoet. In het verloop van de film
ziet men haar als straatmeid, als zworfeter
en tenslotte als oud vrouwtje, waarbij zij
blijk geeft van een zeer sterk typeer talent.
Do filmspcler mag nooit vergeten, dat het
geschminkte gezicht niet het belangrijkste
is. Dit blijft altijd uiterlijk doch, wat de
vertolking vereischt, is de innerlijke uit
beelding, dus ook mimisch spel en dit be
teeken* niet alleen volledige beheersching
van do gelaatsuitdrukkingen, doch ook hou
ding, loop en bewegingen.
Zelfs djgene, die zich zoo in een rol heeft
ingeleefd, dat hij zijn eigen persoonlijkheid
vergeet en geheel in de gcdachtengang van
den uit te beelden persoon opgaat, kan do
uitbeelding geloofwaardig maken. Het pu
bliek iu de zaal moet niet donken: dat is de
beroemde acteur of actrice zoo cn zoo, maar
slechts de uitgebeelde persoon zien en ver
eeten, dat er nog een werkelijkheid bestaat
buiten dat, wat er voor zijn oogen afspeelt.
Robert Siodmak filmtHet bran
dend geheim, van Stefan Zwelg.
De beroemde novelle van Stefan Zweig
werd door do Tonal-Film verfilmd en door
de UFA voor Nederland aangekocht. Robert
Siodmak, welbekend door zijn werken,
welke hij in de laatste jaren voor de UWA
regisseerde, (Menschen op Zondag, Afscheid,
De man die zijn moordenaar zoekt), heeft
van deze nieuwe film een kunstwerk ge
schapen. De hoofdrollen werden toever
trouwd aan Willi Forst, die in deze nieuwe
rol een geheel nieuwen kant van zijn talent
ontplooit, aan Ililde Wagner, een. der be
roemdste tragedienne's van het Wiener B".r«
Theater, verder aan Lucie Hoeflich, Alfred
Abel en een der jongste filmspelers Hans
Joachim Schaufuss. De algeheele leiding
was in handen van Dr. A. Sternau.
INKT en STENCILS.
VRAAGT PRIJSOPGAVE.
Langestraat 84 Telefoon 52S
Mor ley: zou journaliste
WAT ZOUDEN ZIJ DOEN, ALS ZIJ NIET
MEER FILMDEN?
Joan Crawford: zou aan het too
nee] gaan.
Wallac Beery: zou beroeps-vliege
nier worden.
Clark Gabe: zou zich op de toch
niek toeleggen.
Karen
worden.
Madge Evens: zou costuur-ont-
werpster worden en zelf een modezaak be
ginnen.
Anita Page: zou advertentie-ont
werpster worden.
Marie Dressier: zou een hotel er
gens in Europa beginnen.
William Haines: zou zich toeleg
gen op binnenshuisarcliitectuur en het ver
zamelen van antiquiteiten.
DROGISTERIJ.
Apoth. Ass.
Hendr. v. Vlandenstr. 30. TeL 1313.
Tsletoon 231
Groote en kleine zalen
disponibel
voor feesten, partijen enz.
EIGEN FABRIKAAT PAASCHEITJES.
NOUGATEIEREN SLAGROOM.
D TWEE BELANGRIJKE PUNTEN Q
BANKETBAKKER EN KOKY
(3-"*.AMERSFOORT.._'3
d
NEEMT ZONDAGS VERSCH GEBAK.
VOORAL IN SLAGROOM GROOTE
S O R T E E R I NG.
Bezorging Zondags aan hnis tot 1 uur n.m.
WINKEL GEOPEND van 11—3 uur n.m.
HISTORIE.
Lodewijk XIV, zoo vertelt men, was
zeer bevreesd voor den dood. Zijn omgeving
had orders en vermeed elk gesprek waar
van het onderwerp dit thema tot grondslag
had. Maar toen de koning eeris de kerk be
zocht, liet de kapelaan zich meéslepen in
ztjn rede de woorden te gebruiken: „Alle
menschen moeten sterven!"
Een blik uit het gevolg van den koning
deed hem begrijpen, dat hij een fout ge
maakt had. In grooten angst wendde hij
zich direct tot den koning en herhaalde:
„Bijna alle menschen moeten sterven 1"
VACANT
JULIANAPLEIN 4. TELEFOON 635
NAAST APOTHEEK HAAN
In voorraad:
Deveo-Occulta Spatader- en Steun-
kousen zonder gummi en
Lastlcflor elastieken kousen met
gummi. Pracht kousen, welke aan
alle verwachtingen voldoen pex paar
18.75.
H. v Vlandenatraat 20 Tel. 1681
Vertrouwd en vakkundig adres
voor Uw
