Over de liefhebberij van boeken
MAIS0N DE 1e 0RDRE
P. Groenhuizen-Schatorjé
K. D5KKESCHEY
HOMOEOPATKISCHE MIDDELEN
De boeken in Zweden
zijn duur
LETTERKUNDIGE KRONIEK
SCHRIJFMACHINE
LINTEN.
Fa. H. ELZENAAR
Dr. MADAUS Co.
H. M. WATELER-v. DIJK
VANAF HEDEN IJS
BEVROREN NEGERS
Emmertjes ijs en Bekers ijs
Neemt U eesis onze bekende
Nougatine Mokka
Marasquin Sinaasappel
Concertgebouw
„DE VALK"
VACANT
Dameskapper
PERMANENT
UIT HET HOOGE NOORDEN
Maar ze verliezen spoedig hunne
actualiteit en worden dan
bij stapels opgeruimd
In het begin van den maand moest ik eens
's middags op het kleine, ietwat primitieve
postkantoortje van onze buitenwijk zijn.
Lr waren veertien menschen voor me en
we stonden er als in een tram na 't sluiten
der kantoren saamgepakt. voor de toon
bank, die midden door do kamer was ge
plaatst. Van de veertien menschen, du
eerder dan ik aan de beurt waren, hadden
er dertien een rose kaart voor een rem-
boursement. En telkenmale wanneer de
juffrouw achter de toonbank zoo'n kaart in
ontvangst nam, zuchtte zij diep, stond daar
na op, ging naar den anderen hoek van de
kamer, nam er een dun pakje van een boe-
kenrek, waarop wel een honderd vijftig
van zulke pakjes als boeken op rijen ston
den, en overhandigde dat aan den jongen
of het meisje, aan de oude juffrouw of den
gepensionneerden heer voor het loket,
waarna die elk op hun beurt het touwtje
losgetrokken en het met het pakpapier in
de zwarte holte van den open haard wier
pen om even te bladeren in het fraaie boek
dat zij voor de somma van twee kroon vijf-
en-twintig dat is juist één gulden
hadden verworven.
Al deze boeken waren hetzelfde, ze heet
ten als ik rne wel herinner „De dood in het
Tijgerdal" en waren uit het Engcisch ver
taald, ze hadden allemaal een keurigen
lederen rug en lederen hoeken, droegen in
gouden letters den naam van den schrij
ver en den titel en waren „met de hand"
zooals het in de advertenties heet ge
marmerd op snee.
Men kon dit boek ook in den bockhan
del koopen, maar dan is het oen stuk duur
der. De uitgeefster, een der grootste fir
ma's van Zweden, laat het geachte lees
lustige publick namelijk uit pure goeder
tierenheid tegen een belangrijke reductie
inteekenen op een heele serie boeken, die
allemaal gebonden zijn in door een be
kend kunstenaar ontworpen „half-Fran-
sche" banden en waarvan men bij het in
teekenen alleen nog maar de titels en do
namen van de veelal onbekende auteurs
weet. Prompt op den eersten van elke
maand krijgen de tienduizenden inteekc-
naars een kennisgeving thuis, dat weer eon
nieuw deel van de serie op het postkan
toor ligt te wachten en zoo vullen duizen
den en nog eens duizenden boekenkasten
in 't Zwccdsche land zich geleidelijk met
allemaal fraaie half-Fransclie banden en
dat is voor velen de hoofdzaak. Men koopt
handen en leest de boeken, die er in zitten
op den koop toe, of leest ze niet
Ik heb eens uit de boekenkast van een
Zweed een werk gepakt, dat door zijn dik
te en zijn buitengewoon mooien leeren
band mijn aandacht trok en dat een zes
tal bij elkaar ingebonden schoolboekjes,
een themaboek en een sommenboek met
de bijbehoorende antwoorden, een leer
boek natuurkunde en eei logarithmen-
tafel en nog een themaboek bleek te be
vatten, en rnen kan ook boordendoozen
koopen, die volgens het gouden opschrift
op den rug de completo werken van een
jong-gestorven dichter zouden bergen.
Maar ik zou over boeken, en niet over
boekbanden schrijven. Boeken zijn hier
in 't Iiooge Noorden over het algemeen
duur, tenminste wanneer men afziet van
de bijzondere, goedkoope aanbiedingen
en de series-op-inteekening. Want voor een
groot deel van het Zweedsche publiek is
of liever: was, want men is in deze
crisistijd wel een beetje verstandiger ge
worden iets, wat niet veel kost ook niet
veel bijzonders. Drie jaar geleden kenden
wij hier nog geen goedkoope winkels, geen
Hema en geen eeuwig opruimende bazars,
en drie jaar geleden kochten velen liever
één bock van achttien kronen dan drio
werken van zes kronen het stuk, zooals
men toen ook vaak eerder een kilo sinaas
appels van 1.50 kocht dan drie kilo van
vijftig ore. Nu is daar al een heeleboel ver
andering in gekomen, men acht het niet
meer ver beneden zijn waardigheid om
het eerst naar den prijs van een artikel te
kijken en de Zweden beginnen werkelijk
het woord zuinigheid te leeren kennen.
Maar do boeken blijven over het alge
meen duur. Een oorspronkelijk roman van
een middelmatig schrijver kost al gauw
een kroon of negen ingenaaid en
prijzen van vijftien, twintig, vijf-cn-twin-
tig kronen zijn lang geen uitzondering.
Over 't algemeen kan men zeggen, dat de
boeken hier bij een normalen koers van de
kroon ruim het dubbele kosten van boeken
in Nederland en dat de prijzen van gebon
den exemplaren van werken van bekende
Zweedsche auteurs niet zelden nog een
dertig a veertig procent hooger liggen. En
de vraag van het publiek naar deze boe
ken schijnt er niet kleiner om te zijn.
Nu staat daar tegenover, dat vrijwel alle
uitgevers eens per jaar een flinke oprui
ming houden en dan hun boeken vaak ver
beneden kostprijs van de hand doen. Want
voor den uitgever verliezen vele werken
reeds betrekkelijk spoedig nadat zij uitge
komen zijn hun beteekenis. Zeer vele boe
ken en dan ook vrijwel steeds de belang
rijkste werken van het jaar verschijnen
tegen Kerstmis, omdat de Zweed nu een
maal een boek als hét kerstcadeau heeft
uitverkoren. Dan verschijnen de werken
van de veelgelezen auteurs, van Selma
Lagerlof en Frank Heller, van Hasse Zet-
terströra en prof. Book, van Sigfrid Siwertz
en Elin Wügner en al die anderen, die in 't
buitenland niet of weinig bekend zijn, en
tot Kerstavond volgen de herdrukken met
verrassende snelheid op elkaar en raakt
een boek telkens uitverkocht. Maar 11a
Nieuwjaar luwt de vraag zeer sterk en vele
boeken, die in de eerste maanden na het
verschijnen vier, vijf drukken beleefden
moeten daarna vaak jaren en meestal eeu
wig wachten voor zij nog eens herdrukt
worden. Een boek heeft dan zijn actualiteit
verloren, men behoort liet niet meer ten
geschenke te geven en men koopt het niet
meer omdat andere, nieuwere boeken met
veel reclame op de markt verschenen zijn
cn de aandacht vragen van hem. die „bij"
wil zijn. Het loont c!e moeite niet. die oude
boeken nog in advertenties aan te bevelen,
het is onmogelijk voor den boekhandelaar
ze een plaatsje te geven in zijn toch al volle
etalages. En dan, na een jaar of wat, wor
den ze uitverkocht, opgeruimd legen wer
kelijke spotprijzen. De uilgever bepaalt de
nieuwe prijzen, da boekhandelaar zot de
werken, die, weinige jaren te voren ook zon
der veel reclame bij tientallen weg vlogen,
in stapels of rijen in zijn etalages, alle de-
tectieve-verhalen en liefdesromans en we
tenschappelijke werken van 2.50 op een rij,
als kookboeken en reisbeschrijvingen cn
dichtbundels van 3.50 op een andere, alles
door elkaar, cn het publick kan met een op
slecht papier gedrukte catalogus in de
hand uitzoeken wat liet hebben wil uit de
honderden half Franschc banden en slechts
ingenaaide boeken. Dan krijgt men een
schitterend werk van Bengt Berg, dat eens
dertig kronen kostte voor een briefje van
vijf. een geografisch standaardwerk, dat
oorspronkelijk vijf-cn-zeventig kronen kost
te voor een tientje, een goede roman van
een bekend maar zeer productief auteur
voor een vijfde van den vrocgercn prijs cn
misschien een kostelijk plaatwerk van vijf-
en-veertig voor 2.50. Hoeveel boeken er op
deze wijze nog verkocht worden is moeilijk
te schatten, maar de grootste uitgeverij
van Noorwegen, Gyldendal Norsk Forlag,
moet bij zijn laatste opruiming, „Do boe-
kenlawine van Gyldendal" geileeten een
kleine vijf-honderd-duizend boeken van de
hand hebben gedaan.
Stockholm, April.
BERTIL J.
Geschenk 1933. Herinneringen
aaii Nederlandsclie schrijfsters
cn schrijvers, bijeengebracht
ter gelegenheid van de Neder-
landsche Boekenweek (29
April6 Mei 1933). Uitgegeven
vanwege de. Vereeniging tot
Bevordering van de Belangen
des Boekhandels.
De gedachte, welke de samenstellers van
de uitgave, waarmee dc Nederlandsclie boe
kenweek wordt ingeleid, ditmaal hebben
gehad, is dc gelukkigste, welKe de boeken
week ooit heeft begeleid.
De commissie voor de bocKcnweck heeft
ditmaal aandacht gevraagd voor 25 gestor
ven schrijvers, over wier persoon en werk
een aantal levende auteurs karakterschet
sen hebben gegeven.
Waarin bestaat het gelukkige cn het
vruchtbare, die dit jaar werd uitgekozen?
Er zijn twee soorten litcratuur-waardee-
ring. Ten eerste officieele literatuurwaar-
deering, die in de monumenten versteend
ligt, en op de scholen wordt aangekweekt.
Tegenover die doode literatuur-waardee
ring, die meestal zeer in het verleden ge
leefd hebbende schrijvers verheerlijkt, en
tegelijkertijd een plaag is voor examinandi
die over die schrijvers exegesen moeten le
veren, verheft zich de levende literatuur-
waardeering. Deze laatste is niet kunstma
tig geconstrueerd en niet van boven gede
creteerd, maar zij mist in ons land alge
meenheid. Zij is de speciale liefhebberij van
een speciale groep. Zij sleept de jongeren
mee, die hevig bezig zijn met de werken
der jongeren, maar zij komt, evenmin als
dc eerstgenoemde waardeering, uit het hart
en uit den geest van het volk.
Voor welke literatuur is dc breede mid
denlaag van het volk het best te winnen,
cn zóó te winnen, dat de belangstelling
geen leege mode, maar een doorleefde gene
genheid wordt? Voor de boekon der mid
dengeneratie. Voor de schrijvers, die de
ouderen onder ons nog goed gekend hebben,
en die de jongeren nog weten te waardee-
ren. Indien wij die waardcering, die een
aanknoopingspunt heeft in een recent ver
leden, niet warm houden, dan zal zich op
nieuw het vaak aanschouwd verschijnsel
voordoen, dat die rijke schatten, welke de
Nederlandsclie literatuur in de eerste dertig
jaren van deze eeuw heeft voortgebracht,
in de vergetelheid geraken, bedolven onder
der officieele belangstelling voor een Von
del en de artistieke groepsbelangstelling
voor een Marsman.
Het lot is in zooverre gunstig aan de on
sterfelijkheid der thans het laatsto heen-
gereisde generatic: dat er zulke buitenge
woon populaire auteurs onder voorkomen,
of indien de bockhandelaar het hoofd
schudt, en zegt, dat hij Couperus en Heijer-
mans, Quérido en dc Meester niet meer
verkoopt, zulke buitengewoon gemakke
lijk te popularizeeren auteurs. Het heen
gegane geslacht heeft, alle verwijten van
individualisme ten spijt, meer schrijvers
voortgebracht, die door een breedere massa
kunnen worden bemind, dan dc schrijvers-
generatic van tegenwoordig. De bewogen
heid van het leven, dat in hunne werken
trilt, komt meer tot gelding door den rus-
tigen achtergrond van den tijd waai in zij
zich bevonden, dan dc bewogenheid van het
leven in de werken der thans moderne
neratie, die met de algemeene levensbewo
genheid samenvloeit. En zoo is er kans,
dat Coupérus en Hcijermans, Marcellus
Emants cn Leopold weer voor het tegen
woordige geslacht gaan loven, indien die
kans maar geopend wordt.
En ze is geopend door de Commissie voor
deze boekenweek van 1933. Zij is geopend
op een uiterst tactvolle manier. Want dc
commissie heeft niet: bijdragen gegeven
van dc gestorven auteurs, aan wie deze
herdenkingsuitgave is gewijd, maar zij
heeft zich beperkt tor de beschrijvingen
van die auteurs. Wie de. auteurs zelf lezen
wil, hij koope ze. „Koopt boeken", staat op
dc handwijzer van de boekenweek.
De keuze der beschrijvers lijkt ons uiterst
gelukkig. Zij verraadt een fijnzinnig in
stinct. Het is curieus een essay van Tide-
man, den ouden bentgenoot uit den don
keren tijd van den Nieuwen Gids te lezen
over Herman Gorter, en hel is een vreugde
het fijne en bewogen opstel van Frans
Mijnssen (den uiterst zelden publiceerenden
maar altijd belangwckkenden auteur), te
lezen over Herman Heijermans.
Letterkundige kenschetsing en persoons
kenschetsing wisselen elkander in dezen
bundel op boeiende wijze af. Men ziet in
vele van deze karakteristieken den auteur
naar zich toekomen, men voelt zijn levende
menschelijkheid ademen in zijn nabijheid
Ecnc aankondiging als deze kan niet
heel zonder citaat. Ik koos twee citaten
waaruit men vooral den mensch in den be
sproken schrijver loert kennen. Allereerst
een citaat uit Mynssen's karakterschets van
Heijermans.
„Het tooneelbedrijf in Nederland, met
zijn onophoudelijken nieuwe-productic-
dwang, met zijn reizen en trekken waar
bij dc directeur vaak zelf voor dc admini
stratie inspringt vergt, reeds véél van
den leider. Bijna ondragelijk wordt do taak
wanneer zooals hier het geval was, de lei
der allerminst oen va-banque-spcler is, cn
de zaak telkens hopeloos dreigt, vast te loo
pen. Dc bedreiging met faillissement her
haaldelijk is het tot een fai'lissementsaan
vraag gekomen werd Heijermans soms
tot oen obsessie. Iljj sprong dan 111 taxi's,
confereerde, reisde; rustic niet totdat de
aanvraag was ingetrokken Een faillisse
ment vond bij vrecselijk.
•Ta, dat waren de moeilijkste jaren; zij
drukten hem echter niet neer; hij bleef op
dc brug, strijdvaardig. Mij zeide wel eens:
Heijermans zal niet meer buiten zijn moei
lijkheden kunnen. Doch als mon hem op
schelde mei: „ik moet je spreken", dan
klonk het vaak aarzelend terug: „het is
toch niets vervélends?"
liet is hem gelukt de zaak te beëindigen
op een door hem zelf gekozen tijdstip, aan
hel slot van een seizoen.
Hij was dus nu wcor vrij. Betrekkelijk
vrij; er bleven dc groote financieelc zorgen
in verband met do nalatenschap der opge
heven tooneelonderneming, welke hij niet
had kunnen overnemen onder benefice van
inventaris. Doch hij kon weer gaan schrij
ven."
Het tweede citaat is het artikel over Pen
ning van Greshoff. dat ik in zijn geheel voor
U overschrijf.
„Die meneer Penning is een rozige, mar-
sepeinigc grijsaard", zei Boutens, en Bou-
tens is sterk 111 korte, scherpe karaktoristie
ken. Inderdaad, dc eerste indruk, welke
Penning maakte, was dio van iets zachts,
iets zoets: iets blociends cn iels kinderlijks.
En tot zijn laatste oogenblikkcn heeft hij
die teederc naïveteit bewaard. Ik was nog
bitter jong, toen ik het voorrecht genoot,
om Penning dikwijls in zijn Rijswijksche
woning tc mogen bezoeken. En ik heb daar
bij nooit het gevoel gehad, dat ik bij een
ouden heer, bij iemand die mijn grootvader
zijn kon, op salet ging. En nóóit ook gaf
hij den indruk van verval, noch geestelijk,
noch lichamelijk. Bij zijn grijze haren en
zijn vermagerend gezicht hield hij in zijn
gelaatskleur, en vooral in zijn stem een on
verwoestbare jeugd. Ik kon mij moeilijk
voorstellen, dat ik een tijdgenoot van Pot.
gieter en Busken Huet tegenover mij had
zitten. Te minder waar hij, die al6 dichter
leefde op de herinneringen van zijn jeugd,
in het dagelijk6ch bestaan geheel van zijn
tijd was cn een levendige belangstelling
koesterde voor iederen vorm van de actua
liteit, Vooral van de litteraire actualiteit:
met welk een hartstocht volgde hij De Be
weging, het maandschrift, dat in die da
gen dc levende krachten concentreerde.
Hij liet zich alles voorlezen, door den
trouwen vriend Bczemer, het type van de
ouderwotsche lcttrc. dat thans van den
aardbodem verdwenen is; of door een van
zijn huisgenooten. En telkens als ik bij hem
opliep, had hij met het grootste plezier weer
eenige gedichten van Aart van der Leeuw
gelezen, of van Bloem of van Van Eijck,
waar men toen nog niets in zag. en gaf hij
er een zuiver, gemotiveerd oordeel over.
Ik heb maar éénmaal van mijn leven
een openbare hulde bijgewoond, welke niet
belachelijk, welke gec.i aanslag op de
waardigheid van het dichterschap was. En
wel toen W. L. Penning Jr. tachtig jaar
werd. Er was alles gedaan om de viering,
in Penning's geest, zoo huiselijk mogelijk
te houden. Wel hadden we een comité'tjc
gevormd, maar dat was alleen om eenig
geld bij elkaar te kunnen brengen. Dat geld
was noodig om den laatsten wcnsch van
den dichter in vervulling te doen gaan: de
uitgave van zijn laótsto gedichten. Bou
tens, die behagen schept In de pose der on
aangenaamheid, maar die au fond buiten
gewoon hulpvaardig en welwillend is,
stond ons krachtig bij. Dank zij hém kwam
het benoodigde bedrag in een minimum
van tijd bijeen. Het boek, Levensavond,
Penning'6 mooiste bundel, werd onder lei
ding van J. van Krimpen kostelijk uitge
voerd. En op den verjaardag trokken wij
naar Rijswijk, om het eerste exemplaar te
overhandigen. Op het Huygensplein, bij het
beginpunt van de stoomtram, vonden wij
Boutens huisknecht, die ons mededeelde,
dat zijn meester door ziekte verhinderd was
om zich bij ons aan te sluiten. Later arri
veerden dr. Hein Boeken en mr. J. C. Bloem.
Tegen de lunch kwam dc Rijswijksche fan-
faie in het voortuintje een concert geven.
Dezo verrassing had Henri ter Hall, Ka
merlid cn wethouder van Rijswijk, den
jubilaris bezorgd, 's Middags werd er re
ceptie gehouden: veel familie, enkele dorps
notabelen (in die dagen was Rijswijk, thans
een stuk van Den Haag, nog een echt
dorp) enVerweij. Het is hier niet de
plaats om uitvoerig te verhalen, wit Al-
bert Verweij in Penning's leven beteekend
heeft. In zijn vriendschap voor Penning
heeft dc Noord wij ksche kluizenaar zich een
W3rm, offervaardig, vindingrijk vriend ge
toond, een vriend, zooals er maar, hélaas,
héél weinig zijn. En de ontmoeting van
Penning en Verweij op dien middag heeft
alle aanwezigen, die in staat waren om er
de portée van te doorgronden, een ontroe
ring gegeven, wélke in den loop der jaren
niet uitgewischt is. Ik heb voor Verweij,
dien ik persoonlijk maar weinig ken, een
onwankelbare vereering, welke op dal mo
ment gebaseerd is: op wat hij voor Pon
ning gedaan heeft, cn, méér nog, geweest is.
Des avonds vereenigdc de familie zich
aan een gemoedelijk feestmaal, waar als
eenige „buitenstaanders" Boeken, Bloem,
Van Krimpen cn ik mede aanzaten. Niets
ontbrak aan de goede stemming. Zelfs niet
de gelcgenheidssonnetten van Boeken, die
aan hot dessert voor den dag kwamen, toen
wc ons al ongerust begonnen te maken,
dat hij ze vergeten zou hebben. Hij is zoo
verstrooid.
Heel kort daarna kreeg Boeken gelegen
heid om nog eens weer gelcgenheidssonnet
ten voor te dragen: dat was aan Penning's
groeve.
Op het oogenblik wordt het oeuvre van
Penning verwaarloosd. Men heeft andere
idealen en andere kommernissen. Maar
dezo poëzie wint er bij met een jaar of wat
in de vergetelheid tc wachten. Dc heront
dekking van deze beminnelijke, innige,
doorgloeide rijkdommen, zal cr des tc heer
lijker om zijn."
in thans, letterlievende lezer, nadat ik U
van dit boek iets heb laten proeven een
raad. Verschaf het U snel. Het is een tin
telend, boeiend geheel, dat de Nedcrland-
sche boekenweek 1933 op uiterst gelukkige
wijze inleidt.
DE DICHTERS EN HUN ZINTUIGEN.
Onze Taaltuin.
De moderne taalwetenschap weegt de
dichters en schrijvers ook op hun visueele
cn akoustische kwaliteiten. Nauwkeurig
wordt opgeteld hoeveel heelden zij gebrui
ken die aan gezichts- of aan gehoorsge-
waarworc'.cn zijn ontleend. Van Ginneken,
die op dergelijke onderzoekingen nog ge
steld is, toont in „Onze Taaltuin" aan, dat
nu met dc cijfers in dc hand dc volwaar
digheid van dichters is te bewijzen:
„En om nu maar met den Impressionis
ten- en Symbolistcntijd te beginnen, vinden
wij dus ook ten onzent een rijkdom van
zinsqualiteiten, die ons nu juist niet doen
kennen, als zoo'n heel tm cn stompzinnig
volkje.
Terwijl toch Shakespeare het in zijn Son
netten stelt met 57 visueele indrukken op
de 10.000 woorden, stijgt hij in zijn epi
sche werken Venus and Adonis en Lucre-
tia tot 113, Bernardin's Paul et Virginic.
Spenser, Byron cn Goethe met respectieve
lijk 71, 72, 85 en 80 achter zich latend
Maar Wagner's Ring der Nibclungen.
Schillers jeugdperiode en Rossctti's Sonnet
ten overtreffen hem respectievelijk met
122, 151 cn 150. Pindarus' Oden hebben cr
liefst maar 255. Een der nieuwste rijke
Duitsche dichters H. Rausch in -zijn „Buch
für Tristan" gaat nóg hooger tot 175; ter
wijl de om zijn verbluffende cn intense vi-
sualiteit wereldberoemde Richard Dohmcl
het slechts brengt lot 213.
Maar ten onzent hebben wij daar b.v.
Willem Kloos, die ons in zijn mooiste jeugd
verzen op dc 10.000 woorden 267 visueele
elementen suggereert; hebben wij den Pal
lieter van Timmermans met 197, Gorters
Mei met 435, Boutens Carmina cn Bcatrys
met 466 en last not least Lodewijk van
Deyssel's Apocalyps en fragmenten uit
Frank Rozelaar met niet minder dan 68S
visueele qualiteitcn.
Ook van Looy's Jaapjc, W. Mocns' Cel-
lebrieven, Marie Gijsens Eén uit velen, Fe-
bers Godel der Aarde, Marie Koenens De
Moeder en Schaepmans Aya Sophia mogen
hier genoemd worden met respectievelijk
120, 132, 134, 153, 250, 291 visueele qu&ii-
teiten op de 10.000 woorden.
Zou het dus tóch neg waar zijn, wat
Taine meende, dat. onze wereldberoemde
schilders dus nici per ongeluk allemaal
Vlamingen, Brabanders en Hollanders zijn
geboren?
Ik geef natuurlijk het beginsel „non sunt
numeranda sed ponderanda" met twee gul
le handen aan al mijn evcntueele tegen
sprekers toe; maar zoolang zij mijn door
iedereen controleerbare tellingen niet met
even veilig narekenbare ponderabiliteits
bewijzen hebben weerlegd, houd ik het rus
tig met mijn brutale cljferfeitcn."
G. Stuiveling gaat voort met zijn essay
over vergelijkende rhytmische onderzoe
kingen in Nederlandsclie poëzie.
CARBON.
Langestraat 85
Telefoon 52P
fleschjes 10 gr.
DRUPPELS f 0.60 POEDERS f 0.50
DROGISTEHIJ
Apolh. Ass.
Hcndr. v. Viandenstr. 30. Tel. 1313
In vier smaken
75 cent per stuk
mmnmm
75 cent
Teletoon 281
Groote en kleine zalen
disponibel
voor feesten, partijen enz.
Slagroom Aardbeien Gebakjes
Aardbeien Glacée.
Groote sorteering vruchten vla's Gebakjes.
Vanaf heden wederom Vanille- en Mocca IJs
verkrijgbaar in Choc, bekertjes, en 1/2
Pints, ook per liter, Coupes en bombes.
Frambozen, aardbeien en andere natuur-
vrnchten ijssoorlen (GEEN ESSENCE) op
Bestelling.
VANAF 1 MEI.
Vraagt GROENEUIZEN'S vcrfrisschings-
dranken (verkrijgbaar voor bereiding van
Sorbets, Limonade en Vruchten Bowls).
4 smaken (natuurlijke vrucht).
Iets aparts Napolitaindrank (v. Gebruik
GEREED).
Aanbevelend,
Utrechtschcweg 53, Amersfoort.
DROGISTERIJ „DE GAPER"
JULIANAPLEIN 4. TELEFOON 635
NAAST APOTHEEK HAAN
In voorraad:
Deveo-Occulta Spatader- cn Steun-
kousen zonder gummi en
Lasticflor elastieken kousen met
gummi. Pracht kousen, welke aan
alle verwachtingen voldoen per paar
18.75.
H. v Viandenstraat 20 Tel. 1681
Vertrouwd en vakkundig ad^es
voor Uw
