AMERSFOORT SCH DAGBLAD
DE INBRAAK OP KASTEEL NIJENRODE
Vrijdag 12 Mei 1933
31e Jaargang No. 268
IN ELKAAR GEZET WERK
GEWEEST
PHILIPS GEEFT 6%
Dr. COLIJNBIJ DE
KONINGIN
In het Paleis van den Koning
Negen personen, waaronder
de bewoner van het kas>
'eel, gearresteerd
Amsterdam, 11 Mei. Op 29 Februari
van het vorige jaar had op het kasteel
„Nijenrode" in de nabijheid van Brenkelen
een inbraak plaats, waarbij eenlge schil
derijen en een aantal miniaturen van zeer
groote waarde werden gestolen. Reeds on
middellijk was de geheele zaak omgeven
door een waas van geheimzinnigheid en
thans is het de Amsterdamsche justitie en
de centrale recherche te Amsterdam, onder
leiding van inspecteur Posthuma met be
hulp van zijn rechercheurs De Weilé en
Loman, gelukt deu sluier van geheimzin
nigheid, die over dit misdrijf hing, op te
lichten. Er is komen vast te staan, dat de
geheele inbraak een in elkaar gozet plan
was, waarvan de verzekeringsmaatschap
pij tot een bedrag van ƒ70,000 de dupe is
geworden.
De justitie heelt thans in totaal gearres
teerd de drie Inbrekers, het geestelijk hoofd
van de inbrekers, een bekend heler, die
nog onlangs werd veroordeeld, een parti
culier detective en zijn secretaresse, bene
vens een tusschenpersoon, tusschcn de die
ven en den heer K., een bekendo van den
heer W. O. v. N., den bewoner van het
kasteel. Ook deze beide laatste personen
zijn gearresteerd, zoodat in totaal 9 perso
nen zijn gearresteerd.
Er kwamen eenige maanden geleden ten
parkette geruchten binnen, dat een groot
aantal valsche Turmacbons, die gefabri
ceerd waren in België, hier te lande in om
loop waren.
De valsche geldcentralo, waaronder deze
zaak ressorteerde, stelde een onderzoek in;
het politie-onderzoek leidde tot een huis
zoeking bij den particulieren detective J.,
in de wandeling en in de onderwereld be
titeld met den naam: „Dikkie Bigmans".
Bij deze huiszoeking in de woning aan de
Stadhouderskade werden twee miniaturen
gevonden, afkomstig uit het kasteel Nijen
rode en op 29 Febr. van het vorige jaar ge
stolen. Naar alle waarschijnlijkheid was
de inbraak op het kasteel in elkaar gezet
werk geweest De detective en zijn assis
tente, de 28-jarige mej. A. N., werden ge
arresteerd. Het spoor werd hardnekkig door
de politie gevolgd en de detective zoowel
als zijn assistente legden later voor de
politie en rechtercommissaris een bekente
nis af. De inbraak in het kasteel Nijen
rode wae „een kunstje" geweest. Op grond
van de door dit tweetal afgelegde verkla
ringen, werden weer twee huiszoekingen
gedaan, één in Den Haag onder leiding
van den officier van den officier van justi
tie te Amsterdam mr. dr. A. van Thiel,
en één in Amsterdam.
In Den Haag werden huiszoekingen ver
richt bij J. W. K., die vroeger een buiten
bewoonde in de nabijheid van Naardenen
o.a. houder van renstallen was.
Hier ter stede werd huiszoeking ver
richt bij zekeren W. in de Van Woustraat,
Deze man is een Manusje van alles, die
reeds in allerlei zaken en ondernemingen
heeft gewerkt. Hij ie een „zakenvriend'' van
K. te Den Haag. De huiszoeking in de Van
Woustraat leverde nieuw materiaal in den
vorm van twee belangrijke brieven achter
een spiegel van de kast in de slaapkamer.
Het bleken concepten te zijn van chantage-
bricven aan den heer O., bewoner van het
kasteel-
Deze brieven waren geschreven door K.
(Den Haag). Uit de verhooren van K. en W.
bleek, vooral door de verklaring van W.,
dat zij de schakel hadden gevormd tusschen
den bewoner van het kasteel en de „kra-
ker"-combinatie, bestaande uit do bekende
B. en drie „zware" jongens.
W. heeft volledig bekend, dat hij in op
dracht van K.f die weer gehandeld heeft in
overleg met O., zich in verbinding met de
drie inbrekers heeft gesteld. Tweo van dit
drietal zijn bekende inbrekers, terwijl de
derde een z.g. gabber (inbreker in oplei
ding) is.
De inbrekers, die kort geleden zijn ge
arresteerd hebben volledig bekend en ge
durende de verhooren voor politie en rech-
ter-coramissaris hebben zij tot in details
verteld hoe de inbraak, heeft plaats gehad.
Den inbrekers was nauwkeurig gezegd,
wat zij van de kunstschatten mee moesten
nemen. Een gedeelte van de antiquiteiten"
behoort namelijk toe aan de firma Goud
stikker, die het kasteel gedeeltelijk tot
showroom gebruikt. Het gestolen goed werd
naar den ouden bekende van de politie, B.
gebracht, die de jongens erop uit gestuurd
had.
Er was geaccordeerd dat de hoeren 12000
te vcrdeelen zouden krijgen. De betaling
traineerde echter en de heeren legden er
zelf nog 8000 op als schadeloosstelling.
De heer O. zat vrijwel op zwart zaad,
zcodat van betaling niets kwam.
Eindelijk kwam 1500.— binnen. K. uit
Den Haag kreeg 500.—, verder kwam er
geen geld op tafel. B. zocht toen contact
met den particulier detective J., wetende dat
deze nogal eens door verzekeringsmaat
schappijen wordt belast met het opsporen
van gestolen goed. Deze J. stelde zich weer
in verbinding met do verzekeringsmaat
schappijen. Het gestolen goed was voor
eenige tonnen verzekerd en het wos de be
doeling na uitbetaling van het verzekorings
bedrag de schilderijen en miniaturen te
vernietigen. Intusschen loofden de verze
keringsmaatschappijen een belooning van
10.000.— uit. De dieven brachten hun buit
naar den particulier detective en deze open
de op zeer geheimzinnige wijze de onder
handelingen met de verzekeringsmaatschap
pijen. Zijn bedoeling was te bewijzen, dat
hij de buit op het spoor was en ijverig be
zig was de zaak in het reine te brengen.
Eén derde gedeelte van de partij kwam
tenslotte in Maart 1932 via den particulie
ren detective bij de verzekering terug. De
detective bedong voor zijn bemoeiingen
3500, terwijl 10.000 door de verzekering
werd uitbetaald. Dit geld werd verdeeld
onder B. (het hoofd van de inbrekers) en de
drie andere inbrekers. De combinatie zat nu
noe min of meer in haar maag met 2/3 van
den buit. Intusschen moest de verzeke
ringsmaatschappij over do brug. komen. Zij
boden den lieer O. van N. een dading van
70.000
Intusschen hoopte het bewijs tegen den
kasteelheer zich op en Dinsdagavond j.l.
begaven de officier van justitie mr. v. Thiel,
de chef van de centrale recherche, do heer
Posthumo en twee rechercheurs zich per
auto naar het kasteel. Toen zij daar verno
men hadden, dat de heer O er niet was,
arriveerde de groote auto van den lieer O.
waarin alleen de chauffeur was gezeten,
die verklaarde, dat zijn meester zich op dat
moment in den Haag bevond, waarheen hij
juist was teruggekeerd uit Duitschland,
omdat zijn vrouw haar arm had gebroken.
Zoo speelt in deze mysterieuze geschiedenis
ook het toeval een rol.
De recherche begaf zich ""onmiddellijk
naar den Haag, waar men den heer O. kon
arrestccren.
Het materiaal, dat door het parket en
den rechtercommissaris moet worden ver
werkt is overstelpend groot. De eerste we
ken zal dan ook van de behandeling in
openbare zitting nog wel geen sprake kun
nen zijn.
In aansluiting aan de bovenstaande
mededeelingen kunnen wij nog het vol
gende berichten
De inbrekers, die kort geleden zijn ge
arresteerd, hebben volledig bekend, en ge
durende de verhooren voor politie en rech-
ter-commissaris hebben zij tot in détails
verteld hoe de inbraak heeft plaats gehad.
Zij waren voorzien van een situatiekaart,
waarop de verschillende toegangen tot hel
groote kasteel nauwkeurig waren aange
geven. Zij zijn binnengedrongen door een
raarn van een boekzaal. Dit raam was
voorzien van glas-in-lood-raampjes en ook
hierin voorzagen de informaties. Zij had
den n.l. opdracht, het derde ruitje van
boven en liet derde ruitje van onder te
verbreken, zoodat zij door hun hand er
door to steken de grendels weg konden
schuiven. Er was afgesproken, dat op 29
Februari de „stoot" zou plaats hebben,
doch vooraf hadden de inbrekers zich dege
lijk op de hoogte gesteld of de zaak niet
ineen was gezet, om hen in de gevangenis
te krijggen. Hoewel het binnenplein dik met
grind is belegd en het verbreken van do
glas-in-lood-raampjes veel leven maakt*
hoorde de kasteel-bewoner, dio n h vlak
boven de bewuste kamer sliep, niets van
het geval. Behalve van instructie hoe bin
nen te komen, was den inbrekers ook
nauwkeurig gezegd wat zij van de kunst
schatten mee moesten nemen. Een gedeelte
van de antiquiteiten behoort n.l. aan de
firma Goudstikker, die Iret kasteel gedeel
telijk tot show-room gebruikt. Den inbre
kers was gezegd, dat zij de schilderijen
moesten hebben, die om de „roetmop", een
makkelijk te herkennen schilderij, hingen.
Daar deze kamer vrij dicht aan den hoofd
weg is gelegen, hadden de ditmaal uilge-
noodigde inbrekers de gordijnen maar
dicht geschoven, wat ook weer met lawaai
gepaard ging, „het leken wel vloerkleedcn,'
verklaarden de liecrcn voor den rechter
commissaris.
Voorts hebben de inbrekers voor den
rechter-commissaris nadrukkelijk ver
klaard, dat zij zich precies aan de in
structies hebben gehouden en vijf schilde
rijen en een aantal miniaturen, die klaar
waren gezet, hebben meegenomen. Alles
was zoo geprepareerd, dat vergissingen
uilgesloten waren. De miniaturen gingen in
een zak en de kostbare schilderijen wer
den achter op de fiets gebonden en zoo
ging het hoofdstadwaarts.
Nadat do verschillende betalingen waren
verricht, kwam ook het tweede pak schil
derijen aan de beurt, dit is pas in het begir
van dit jaar ook weer via den particulier-
detective J. gebeurd. Ook in dit geval
speelde J. weer de rol van de pientere en
ijverige, doch uiterst geheimzinnige detec
tive. Het lezen van Conan Doyle, Edgar
Wallace en Oppenheim schijnt zijn in
vloed niet te hebben gemist. IliJ zou, ook
om deze partij op te sporen, weer gewel
dige onderzoekingen hebben gedaan. Zoo
had hij b.v. het verhaal gedaan, dat in
het bosch in de nabijheid van do Ilolland-
sche Rading, in de nabijheid van Utrecht,
.zooveel stappen links en zooveel stappen
rechts" de buit in een greppel was begra
ven. Het behoeft geen betoog dat deze ver
halen slechts in liet vruchtbaar brein van
dezen detective bestonden en de schilderijen
reeds lang op een veilig plekje ln zijn kan
toor waren verborgen.
Wij kunnen nog mcdedeelen, dat ook de
Utrechtsche recherche in deze zaak nog
eenigen tijd heeft gewerkt. Zij kreeg
namelijk op een goeden dag in het vorige
jaar de tip, dat een gedeelte van de gesto
len schilderijen te Amsterdam op een be
paald adres zou zijn te vinden, namelijk
liet adres van den particulieren detective,
die in de zaak was gemoeid. Twee
Utrechtsche rechercheurs zijn er toen in
opdracht van het parket te Utrecht op
uit gegaan, en zij slaagden er inderdaad in.
een gedeelte van de schilderijen, ongeveer
een 50 stuks, in Amsterdam in beslag Ip
nemen, en naar Litrcclit over te brengen,
waar zij toen in een van do brandkasten
van het hoofdbureau van politie zijn be
waard, en naderhand weer naar de hoofd
stad zijn vervoerd, en ter beschikking van
de verzekeringsmaatschappijen gesteld, die
een premie hadden uitgeloofd voor de op
sporing van het gestolcne.
Naar wij vernomen werd in dc gisteren
gehouden vergadering van commissarissen
der N'.\Philips' Gloeilampenfabrieken te
Eindhoven besloten, aan d jaarlijksche al-
gemeenc vergadering van aandeelhou
ders, welke zal worden gehouden op 29 Mei
a-s., voor te stellen, over het boekjaar 1932
uit te koeren op de preferente aandeden
een dividend van 6% en op de gewone aan
deden een dividend van 0%.
N.V. Gemeenschappelijk Bezit
van Aandeelen Philips' Gloei
lampen.
Door den Raad van Beheer zal aan de
jaarlijksche algemeene vergadering van
aandeelhouders, to houden op 29 Mei as.
worden voorgesteld over het boekjaar 1932
uit te keeren op do preferente aandeden
een dividend van 6% en op de gewone aan
deden een dividend van 6%.
2i APRIL NATIONALE FEESTDAG?
Een verzoek van het Alg.
Ned. Verbond.
Het dagelijksch bestuur van de groep Ne
derland van het Alg. Ned. Verbond, uitvoe
ring gevende aan een besluit der op 1 April
1933 te Delft gehouden algemeene vergade
ring dier groep, welke vergadering het
wcnschelijk achtte, dat de eenheid van ons
volk en het nationale gevoel der Neder
landers blijvend tot uiting zullen komen en
bevorderd zullen worden door de herinne
ring aan Prins Willem van Oranje, den
stichter van onzen Staat, levend te hou
den, heeft in een adres aan den minister
president verzocht, den 2-islen April ge
boortedag van den Prins van Oranje in
den vervolge lot nationalcn feestdag tc
verklaren.
Voorts heeft genoemd bestuur een adres
gericht tot den minister van Onderwijs,
Kunsten en Wetenschappen met het ver
zoek, het daarheen te leiden, dat het on
derwijs in de vaderlandsche geschiedenis
op de scholen in dien zin worde hervormd
en uitgebreid, dat meer aandacht worde
geschonken aan de vaderlandsche geschie
denis en die van de wording en handhaving
van den Xedcrlandschen staat.
De kabinetsformateur, dr H. Colijn, heeft
zich Donderdagmiddag i uur naar Den Rul-
genhock begeven om H.M. de Koningin rap
port uit te brengen over den toestand.
TWEEDE KAMER.
Aanbieding van de nominatio
voor het voorzitterschap.
Den Haag, 11 Mei. Heden voormiddag
heeft met het gebruikelijke ceremonieel de
aanbieding van de nominatie voor bet voor
ziltcrschap van de Tweede K-imer aan H.M.
dc Koningin plaats gehad. De deputatie uit
de Tweede Kamer begaf zien van het Bin
nenhof naar liet Koninklijk Paleis aan het
Noordeinde waar zij tc half elf aankwam
De stoet bestond uit vier automobielen. Iii
de eerste auto hadden plaats genomen de
heeren Duymaer van Twist en Snoeck
Henckemans, in de tweede de hoeren Kor-
tenhorst en Boon, in de derde de heeren
Oud en dc Wilde en in de vierde de heer
van Kempen en Mej. Meijer. Te kwart voor
elf keerde de deputatie van het Paleis naar
het Binnenhof terug.
DE KABINETSCRISIS.
Dc anti-revolutionnairc Tweede Kamer
club heeft hedenochtend in het gebouw der
Tweede Kamer een vergadering gehouden.
OUD-HOOFDCOMMISSARIf
H. J. VERSTEEG. V
Op 77-jarigen leeftijd is heden te Den
Haag overleden de oud-hoofdcommissaris
van politic de heer H. J. Versteeg, die ge
durende 20 jaren aan het hoofd van het
Ilaagsche politiecorps heeft gestaan en in
de residentie een zeer populaire figuur was.
HET DREIGENDE CONFLICT IN
HET STEENDRUKKERSBEDRIJF.
In verband met het dreigend conflict in
het steendrukkershedrijf heeft de rijksbc-
middclaar prof. Mr. P. J. M. Aalberso de
partijen opgeroepen tot een bespreking op
Dinsdag 1G Mei te Den Haag.
NED. THEOLOGEN NAAR PARIJS.
Prof. L. Zander van het Oostersch-ortho-
doxe instituut te Parijs, ter opleiding van
priesters voor de Russisch* kerk en prof.
dr. G. van der Leeuw hebben een plan ont
worpen voor een studiereis van Nederland-
sche theologen naar Parijs. De bedoeling
is dan om aan dit instituut een cursus ie
volgen over de theologie en dc vroomheid
van do in West-Europa zoo weinig beken
de Ooslcrsch-orlhodoxe kerk. De cursus zal
duren van 1031 Juli en een tiental Rus
sische hoogleeraren zal in dien tijd over
de verschillende onderwerpen college ge
ven.
BRAND IN DE LEPELSTRAAT TE
AMSTERDAM.
Vrouw met kind bewustcloov
geraakt,
Amsterdam, 11 Mei. Door een on
deugdelijke slang van een gascomfoor i*
hedenmorgen in liet keukentje op de derde
étage van perceel Lepelstraat 57 brand ont
staan. De bewoonster liep in allerijl d*
trappen af en maakte op straat alarm. De
brandweer, die spoedig ter plaatse was,
had zich, behalve met het blusschingswerk.
dat vlot verliep, bezig te houden met een.
vrouw en een 2-jarig kind, die op de vier
de étage te bed lagen en door den opstij
genden rook bewusteloos waren geraakt
Beiden werden beneden voo1* een geopend
raam weer bijgebracht, waarbij ook perso
neel van den Geneeskundigen Dienst as
sistentie verleende. De keuken is vrijwel
uitgebrand; de daaronder gelegen ruimte»
kregen waterschade.
Of uren duren eeuwigheden, dat ligt 'em
aan 't besteden.
J. P. HEI JE..
Een liefdesgeschiedenis uit het oude Madrid
door
F. MARION CRAWFORD.
Naar het Engclsch door W. II. C. B
38
Er was zooveel gebeurd en zij hadden el
kaar zoo heel veel te vertellen gehad, dat
er nog met geen woord gerept was over
hetgeen moest worden gedaan na haar
Mucht Tiaar Villagarcia. Vóór het aanbre
ken van den dag moest zij al op weg zijn
naar Quixada's woning, maar noch Quixa-
da, noch zijn vrouw kon haar beschermen
tegen haar vader, indien deze ontdekte
waar zij was tenzij ze getrouwd was.
Daarna zou niemand, noch Mendoza, noch
iemand anders behalve dc koning zelf
zich inbeelden het recht tc hebben zich
tc bemoeien met de vrijheid van de vrouw
van Don Jan van Oostenrijk. Heel Spanje
zou zich tegen zoo n inmenging verzetten
daarvan was zij zeker. Zoo in zich zelf
redeneerende, dacht zij dat naar allo waar
schijnlijkheid de huwelijksplechtigheid zou
plaats hebben zoodra Don Jan te Villagar
cia zou zijn aangekomen.
Op dit oogenblik boorde zij onwillekeurig
hem praten. Hij zei tot een bediende om
witte schoenen te brengen, wat haar aan
dacht trok, omdat zij hem nooit anders dan
zwart of gnel schoeisel had zien dragen.
Wat zou zij graag zelf hem die witte schoe
nen hebben willen brengen en hem zijn
ordeteeken van het Gulden Vlies om den
hals hebben gehangen! En dan het gepo
lijste gevest met een stuk zeemleer wat op
wrijven, zooals zij reeds als kind gezien had
dat Eudaldo haar vader's wapens oppoet
ste.
Met een elleboog op dc tafel steunende,
beschutte zij met een hand haar oogen voor
het kaarslicht, en overdacht hoo tenslotte
alles in de laatste uren snel op elkaar was
gevolgd. Wat zou er gebeurd zijn indien de
onbekende stem onder dc hovelingen niet
gelachen had, en haar vader's toorn niet
had gaande gemaakt? Dan zou Don Jan
naar de vertrekken van Mendoza zijn ge
gaan en Eudaldo zou hem binnengelaten
hebben, want niemand kon hem iets wei
geren en hij was 's Konings broeder. Hij
zou dan een half uurtje met haar in de
kleine kamer hebben doorgebracht en het
zou een stijve ontmoeting geweest zijn, door
de tegenwoordigheid van Inez, zij het dan
ook dat deze wel spoedig zou zijn wegge
gaan. Daarna zou zij Dolores met de her
togin Alvarez tegelijk met de overige eere
jonkvrouwen naar beneden zijn gegaan en
in het gevolg der koningin zijn geweest,
terwijl deze met den koning de troonzaal
binnentrad. Met Don Jan zou zij in een dag
of twee geen woord meer hebben kunnen
wisselen. En nu nu scheen liet zoo goed
als zeker dat zij in de komende week zijn
vrouw zou worden. Hij was in de aangren
zende kamer.
„Berg mijn degen niet weg," hoorde zij
Don Jan zeggen. „Laat hem maar hier op
tafel liggen."
Natuurlijk; wat zou hij in hofkleedij met
een degen doen? Maar als hij na het souper
naar haar terugkeerde en haar vader in
den corridor ontmoette, dan zou hij onge
wapend zijn, terwijl haar vader, die dienst
had, evenals alle op wacht zijnde officie
ren, de aan zijn rang verbonden degen
droeg en dc koning zijn rapier als onder
deel van zijn statiegewaad.
Zij was verbaasd dat zij zoo duidelijk kon
hooren wat er in de aangrenzende kamer
werd gezegd. Ongetwijfeld was dit een ge
volg van de constructie van het gewelf,
dacht zij. Weliswaar sprak don Jan duide
lijk, maar als ze goed luisterde, kon zij bij
na de op veel minder luiden toon gegeven
antwoorden van dc bedienden hooren. Ilct
scheen haar toe, dat hij maar heel weinig
lijd noodig had om zich tc vcrkleeden.
„Van die kamer heb ik don sleutel; daar
liggen mijn papieren," hoorde zij hem zeg
gen. „Jullie zijn tot middernacht vrij. En
nu mijn hoed en handschoenen. Roep een
van jullie de heeren van mijn gevolg en
zeg hun in den corridor op mij tc wach
ten."
Zij kon hem bijna zijn bandschoenen hoo
ren aantrekken. Een der bedienden ging de
kamer uit.
„Fadrique," zei Don Jan, „haal mijn rij
jas voor den dag. Misschien heb ik lust om
op het terras wat heen en weer te loopen cn
't is koud. Zorg dat tegen middernacht mijn
gewone avonddrank klaar staat cn wacht
op me. Laat Gil maar gaan slapen, want
hij was vannacht op."
Het was een eigenaardig genoegen voor
haar hem zoo huishoudelijk orders en aan
wijzingen te hooren geven en op te merken
hoe zorgzaam hij voor zijn bedienden was.
Wel wist zij dat hij altijd geweigerd had
door kamerdienaars en kamerheeren om
ringd te zijn en dat bij, als het hem moge
lijk was, heel eenvoudig leefde, maar het
was toch wat anders voor haar om zoo
nauw in contact te komen met zijn leven.
Wat een onderscheid tusschen zijn vrien
delijke manier van doen en spreken cn de
despotische cn ruwe wijze, waarop haar
vader orders gaf! Mendoza vond zich zelf
het waro type en model van een soldaat
en groote mijnheer; hij beweerde dat zon
der dc allerstrengste discipline noch in het
leger, noch thuis orde of veiligheid kon
heerschen. Het verschil tusschen hem en
Don Jan was, dat de een een gewone dienst
klopper en de andere een geboren leider
van menschen was.
Dolores luisterde. Het was duidelijk dat
Don Jan Fadrique niet wegzond om haar
nog eens tc zien, voordat hij naar dc troon
zaal ging. Er kwam daarentegen iemand
hij hem, aangekondigd door Fadrique.
„De kapitein Don Jan de Exobedo wacht
op uwe hoogheid," zei hij. „Adonis is er
ook."
„Adonis!" Don Jan lachte, niet om den
naam, want die was hem bekend, maar om
den man zelf, die gewoonlijk door dien
klassieken naam werd aangeduid, den
dwerg Miguel de Antona, 's konings nar.
„Laat Adonis binnenkomen; hij is een oude
vriend."
Weer ging de deur open cn Dolores hoor
de de welbekende stem van den geDOchclde,
helder als die van een vrouw, hoonend, en
vol van boosaardigen lach, een stem, die
men te midden van een menschenmcnigte
dadelijk herkent en dikwijls zonder dat men
weet van wie zij is.
De man kwam binnen, en nog in de deur
staande, sprak hij luid „Ave Caesar! Heil
zij u, overwinnaar! Alle heil, gij gunsteling
van den hemel, van den mensch en van
de damesJ"
„Van dc dames ook?" vroeg Don Jan
lachend. „Wie heeft je dat verteld?"
„De kok, uwe hoogheid. Want toen u van
middag naar de poort reedt, zag een meis
je, dat in de keuken werkt, u van achter
het traliewerk in den kelder, cn sinds dat
oogenblik is zij stapelgek, zingt van de zon,
de maan en onvergankelijke liefde, zoorlat
de keuken meer op een gekkenhuis lijkt,
dan dit huis daarop zou gelijken op den
Dag des Oordeels, onverschillig of die zou
komen vöór of na den Vastentijd."
„Vast jij in den Vastentijd, Adonis?"
„Ik vast streng driemaal per dag, uwe
hoogheid ik bedoel zesmaal, want ik ge
bruik onmiddellijk vóór cn na mijn ont
bijt, na mijn middageten en na mijn avond
eten niets. Geen monnik kan strenger vas
ten, want op die uren gebruik ik heelemaal
niets."
„Als je even dikwijls bad, als je vast, zou
je een heel eind op den goeden weg zijn",
merkte Don Jan op.
„Dat doe ik, uwe hoogheid. Vóór en na
eiken maaltijd z*g ik een kort dankgebed.
Waarom bent u toch naar Madrid ge
komen? Weet u niet dat 't de slechtste, ver-
dorvendste, vuilste, meest goddelooze, vloek
waardige woonplaats is, door den mensch
uitgedacht, om het menschdom ten verderve
te leiden? En in het bijzonder in de maand
November? Heeft uwe hoogheid een geldige
reden om hier tc komen, juist terwijl dc
straten vol modder liggen en do harten der
menschen als zadeltasschen tot boven aan
toe vol zitten met alle zondm, die zij daar
in sinds Paschen hebben opgestapeld, om ze
met Kerstmis weer uit te pakken? Zelfs
uw oude vrienden zijn geërgerd om zoo'n
jong en rechtschapen vor6t in zoo'n stad te
zienl"
(Wordt vervolgd)'
