Cognac Vieux XXX J. A. SCHOTERMAN NATIONALE FRONT TE 's HERTOGENBOSCF A. H. VAN NIEUWKERK N.V. per flesch f 3.75 Utr. straat 17 Wijnhandel Gevestigd 1878 Telefoon 145 Prima Kapok Bedsteiien Korte Beekstr. 6 Tel. 543 Beekenst.laan 10 COMPLETE MEUBILEERING 18 M ODELKAMERS HUMORHOEKJE De richtlijnen van de Belgische verdragspolitiek ge: trokken. De Nederlanders boven en beneden den Moerdijk zonen van één volk Op aanstichting van dc Bossche afdoeliri van het „Kanalen-Comité' is gisteren Deü Bosch een grootschc belonging gehou den vóór een nationale en een wederkeerig hoidspolitiek ten aanzien van België. Onge veer alle hoofdpersonen, bekend uit den strijd tegen het verdrag Van Karnebeek \va reu tegenwoordig, verder een groot aantal Brabantsche Kamerleden en Statenleden en Brabantsche burgemeesters, industrieelen, vooraanstaande figuren uit de Rotterdam sche handelswereld, journalisten van de groote bladen en van de provinciale bladen, die zich in het bizonder voor de verdrags kwestie hebben geinteresseerd. Mr. van Lanschot, de burgemeester van den Bosch heeft zijne talrijke gaston met zijn bekende Brabantsche hartelijkheid en gemoedelijkheid in het stadhuis ontvangen en hun het stadhuis laten zien, en hij mocht bij die gelegenheid het genoegen smaken, een bakjo nieuwe aardappelen uit Fijnaart ten geschenke te ontvangen. Van Prof. Gerretson uit Utrecht was een tele gram van gelukwensch aan do vergadering ingekomen, waarin de nadruk werd gelegd op de eenstemmigheid van het Noorden en bet Zuiden van ons land ten aanzien van de nationale politiek. 's Middags was er een uitgebreide koffie tafel in de Bossche raadskelder. bij welke gelegenheid de heer Jog. Meyeriog. de voor zitter van het Bossche Kanalen-Comité. Mr. Baaj-s uit Rotterdam, Ir. van Konijnenburg en Prof. Jhr. de Savornin Lohman 't woord hebben gevoerd. De heer Meyering zette vooral de beteeke nis van do door het comité in overweging gegeven oplossing der Rijn-Schelde verbm ding voor de afwatering van West-Brabant uiteen. Wij zijn heiaas door plaatsgebrek genoodzaakt van deze rede slechts de alge meene strekking to vermelden. Redo Mr. Baars. Mr. Baars ving aan met te wijzen op hel verschil van de situatie der verdragskwestie voor 4 jaren en thans. Het meest urgente gevaar is thans geweken. Het zou een zeer ondernemende Nederlandsche regeering en een zeer ondernemende Minister van Bui lenlandsche Zaken moeten zijn, die thans een kanaal, met de kenmerken van het ver worpen Moerdijkkanaal zou durven voor stellen. Behalve de afwending van het ge vaar valt er te constateeren de tot stand koming van een nationaal front We weten thaDS niet alleen wat we niet, maar ook wat we wel willen. Bij het optreden der nieuwe Regeering voelt het ..nationale front" zich gesterkt door de nationale gedachte. Rotterdam kan ten volle met de Brabantsche oplossing meegaan. De stelling van België, dat BpI glö recht zou hebben op do meest directe verbinding van de dokken van Antwerpen tot aan do Moerdijk is onhoudbaar. Bclgié kan zich nóch op de scheidingsvcrdragen, nóch op de Rljnvaartacte, nóch op de Rijn bepalingen van het verdrag van Versailles beroepen. Hot cenigo recht, dat Belgie kan stipuleercn is een recht van doorvaart van de Schelde naar don Rijn over de tus schenwateren. Maar niets meer. De stel ling van "Nederland is zoo sterk mogelijk Nederland kan het desideratum van Belgié om het doorvaartrccht van België te doen gebruiken, ten einde aan België een ver keersafleidingsinstituut te verschaffen, mm mer erkennen en tegen geen enkele com pensatie aanvaarden. De politiek van Bel giê om tegen fiscale compensaties aan Ne derland toekomende en voor Nederland vast liggende rechten te veroveren, is een aflei- dingspolitiek, die Nederland nooit zal kun nen aanvaarden. Rotterdam staat achter Brabant en het Zuiden en zal er op staan dat Brabant en het Zuiden zullen krijgen de uitvoering van hun rechtmatige deside rata- Rede Ir. Konijnenburg. Aan de rede van Ir. Konijnenburg is het volgende ontleend: Reedop het eind van de lSe eeuw word bet verseeersbclang in de Delta als een alge- meon Europeesch belang beschouwd. Voor 1815 had hot medegebruik van Bel gië een gewoonterechtclijken, na dat jaar een staatsrechtelijken grond. Nog steeds is *t Kanaal door Zuid Beveland dc verbin ding tusschen Rijn en Scheldo en is het Hellegat de verbinding tusschen Hollandsch Diep on Volkerak, de deur voor do scheep vaart op Zeeland en België. Toen door den vrede van Versailles dc politioke omstandighoden veranderden, werd wijziging van de bestaande tractaten tusschen Nederland en België noodzakelijk geacht, en kwam de verbetering van de Rijn-Schcldeverbinding ter sprake. Men kwam toen tot het bekende Moerdijk-ka naai. een gesloten kanaal met hoog peil van Antwerpen naar Moerdijk, dot de dokkon van Antwerpen zou brengen naar het Hol landsch Diep. dat Noord-Brabant zou oriën toeren op Antwerpen, en dat in beide lan den gelegen, dus geen nationaal kanaal zou zijn. Ook kon het niet dienstbaar worden ge maakt aan de verbetering van de afwate ring van Noordbrabant, noch wijziging brengen in den slechten verkcerstoestand van Zeeuwsch-Vlaandercn op het Noorden van ons land. Het kanaal werd niettemin opgenomen in het ontwerp-tractaat van 1925, doch het nationale verzet tegen dit kanaal werd zóó groot, dat dit zeer veel heeft bijgedragen tot de verwerping van dit ontwerp in 1927 door de Eerste Kamer der Staten Generaal, waarmede dit kanaal van do baan was. Toen dan ook in 1928 de onderhandelin gen werden heropend ging het technisch onderzoek niet over een nieuw Moerdijk kanaal, maar werd gezocht naar eon com promis, dat een Nederlandsch alternatief zou omvatten, en dat zoo goed mogelijk aan de aan beide zijden te stellen eischcn zou voldoen. Zoo is het Eendrachtskanaal ontstaan dat blijft binnen de geographische grenzen der schcidingsregeling en gelogen is in bet tusschenwatergebied, dat bet Volkerak bij Dintelsas zal verbinden met de Wester schelde bij Bath, dus eon nationaal kanaal De onderhandelingen liepen echter spaak, Op 21 Februari 1929 verscheen toen het be kende memorandum van 21 Febr. 1929 van de hand van Prof. Gerretson. waarin voor het eerst eon duidelijke omschrijving is ge geven van het Nederlandsch alternatief en dat de Belgische voorstellen, als zou België krachtens de scheidingsacte van '39 allerlc merkwaardige rechten bezitten, verwijst naar het Rijk der fabelen. In het Witboek der Regecrtng. dat ecnige maanden later in hetzelfde jaar verschijnt wordt absoluut hetzelfde standpunt inge nomen Voor de technici bleef dus slechts over om de beste oplossing voor con kanual te zoeken binnen do aangegeven grenzen van het \n itboek. Toon evenwel later bij de herniouwde on derhandelingen bleek, dat de technici zich niet aan deze grenzen hielden maar zochten naar eon oplossing buiten het tusschenwa tergebied dus naar de beste technische op lossing, zonder rekening te houden, met het witboek, heeft de oppositie zich tot een Nederlandsch front vorcenigd. Dit front benoemde uit zijn midden een politieke en een technische commissie om het vraagstuk opnieuw te onderzoeken en de uiterste grens vast te stellen waartoe men uit een nationaal oogpunt zou kunnen gaan met inachtneming van de belangen an Noordbrabant zoowel op afwatering* als scheepvaart gebied. Deze commissie nu, kwam tot de con clusie. dat inderdaad de limiet tot waar men gaan kan voor de Rtjn-Schclde ver binding gevormd wordt door het meest Oostelijk ontwerp van het Eendrachtska naai tusschen Dintelsas en Bath, dus uit mondende in de Wester-Schelde met een pand en twee sluizen, met dien verstande dat de Zuidelijke sluis (de verbinding met de Wcsterschelde) niet Zuidelijker komt dan Bergen op Zoom. Tusschen Bergen op Zoom en do Wcster schelde zou een open water worden ge houden, dat zoo noodig kan worden dienst baar gemaakt voor Bergen op Zoom, Zee haven. De afmetingen zullen in geen geval groo- ter mogen zijn dan de in voorbereiding zijnde Amsterdam- Rijnverbinding en de openverbinding Wcsterschelde Bergen op Zoom zal dadelijk geschikt gemaakt moeten worden voor kleine zeeschepen. Het kanaal wordt bchcerscht volgens de concessie door de afwalcrings- en schcep- vaartbelangen van Noordbrabant wna'-om spreker meer uitvoerig stilstaat bij die be langen. Illj wijst hierbij op dc ontwjroen Dintel-vliet verbinding, die met Dintel be neden pand Vliet en het nieuwe kanaa' op eenzelfde peil" zal komen te liggen, terwijl hij tevens de aandacht vestigt op de tege lijkertijd voorgestelde verbinding Mark Hol landsch Diep (Kanaal van 's-Heerenhuis), dat het water van het hooger gelegen deel an de Mark moet brengen naar het Hol landsch Diep en dat tegelijkertijd gebruikt kan worden voor waterinlaat om bot Een drachtskanaal zoet te houden. Hij wijst op het verband tusschen de aanlegkosten voor hooger op lager peil als mede voor het zoet houden. Nu door de commissie het minimum ka- naalpeil hooger is genomen dan eertijds, zal dit tengevolge hebben dat voor enkele gronden bijzondere maatregelen moeten worden getroffen, hetzij door een nieuw aan te leggen afwateringskanaal, hetzij door be maling. In de verbinding Mark—Vliet ziet de commissie een doortrekken van de binnen scheepwegen van Noordbrabant in Weste lijke richting naar Bergen op Zoom, dat is naar dc Westerschclde. In onderzoek is op welke wijze het thans geïsoleerde Zecuwsch Vlaanderen daarop zal kunnen aansluiten. Tenslotte staat spreker nog met een enkel woord stil bij de verbetering van het ka naal door Zuid Beveland. Rode Pre!, de Savornin Lohman. Spreker ziet in ontmoetingen als die van gisteren en als degene, welke voor ecnige weken in Rotterdam is gehouden, een open baring van het groeiend besef van éénheid tusschen de beide deelen van ons Vaderland die door machtige rivierarmen van elkan der gescheiden zijn. Noch deze eigenaardige configuratie van Nederland's grondgebied, nóch de historie, nóch het onderscheid in godsdienstige belijdenis bij een volk als het Nederlandsche, dat gelukkig zoo innig aan zijn geloof is gehecht, mogen ons ooit doen vergeten, dat wij als zonen van het zelfde volk broeders zijn. Wie thans nog gelijk sommige pers organen in een naburig land zich tracht diets te maken, dat Brabant en Limburg listiglijk aan de hebzucht van een Rotter dam. dat elke redelijke overeenkomst met België zou sabotecron ten offer wordt ge bracht, klopt bij Brabant en Limburg aan doovemansdeur Wij konden nog dezer dagen in het jaar verslag van de Kamer »*an Koophandel voor do Zuid Limburgsche Mijnstreek te Heer len 'n duidelijke verklaring lezen waardoor dat wordt bevestigd. Reeds geruimen tijd is door belangstel lenden en belanghebbenden in merkwaar dig eendrachtige samenwerking het vraag stuk van de verbinding tusschen Rijn en Schelde dit onderwerp in studio genomen. Dat kort geleden daaruit een federatie is gegroeid, is door den beer Bongaerts op 2 Mei to Rotterdam in een voortreffelijke rede reeds medegedeeld. Representanten van de havenbelangen van Rotterdam en Amster dam; vertegenwoordigers van de verkeers- en afwateringsbclangen van West-Brabant; vaderlanders die mot name uit nationaai- historische overwegingen zich voor de zaak interessceren en die men dikwijls ove rigens volmaakt willekeurig in Utrecht domlclllcert; en last not least, mannen die In 1927 de oppositie in den lande hebbeD geleid, vonden in deze organisatie hun mid delpunt. Talloos velen in den lande, het oleek wel ruim een jaar geleden. 6taan daarachter Ook breidt zich de kring van voorstanders van een dergelijke politiek in het Zuiden veel verder uit dan West-Bra bant. Hot overige deel van dit gewest toont een toenemende belangstelling en Limburg laat zich mede niet onbetuigd. Al kennen wij bet Regeeringsprogram niet, dit staat toch wel vast, dat de tegen woordige Minister President tijdons de ver- kiezingon herhaaldelijk heeft verklaard, dat een nieuwe overeenkomst met Bclgié de instemming zal moeten hebben van het grootste deel van het Nederlandsche volk. Mag men aannemen, dat deze opvatting ook richtsnoer van rcgeeringsbeleid zal zijn voor het nieuwe Kabinet, dan schijnt uit gesloten. dat het gevoelen van een ernstige en wijdvertakte nationale beweging als waarvan ik sprak als „quantité négligea ble" zal worden beschouwd. Wat vordert naar ons inzien t.n.v. het Rijn-Schelde vraagstuk een nationale po litiek? Allereerst, dat dc onderhandelingen blij ven binnen de grenzen, in het Memoran dum van 1929 onder algemecne instemming door ds Nederlandsche Regeering in vol komen ondubbelzinnige bewoordingen be schreven. Grenzen bovendien, waaraan de Regccring zich bij monde van den Minister van Buitcnlandsche Zaken bij herhaling tegenover de Staten-Gcneraal en de natie heeft vastgelegd Elke herziening zal, wat den aanleg van ccn nieuwe Rijn Scheldo verbinding betreft moeten blijven binnen de historisch geogra fische grenzen der scheidingsregeling. Na der bepaald beteekent dit, wat de eindpun ten betreft, dot Dintelsas ten Noorden en Bath ten Zuiden de uiterste grenzen ijn Een Regcoring, die verder zou willen gaan zou nog steeds, neen, thans nog meer dan in 1929 om met het Memorandum zeif te spreken, ..door de natie worden gewraakt Dat het Kabinct-Colijn zich daaraan zou blootstellen, schijnt ondenkbaar. Het is duidelijk wat dit inhoudt. Dit. dat zorlang België op het standpunt blijft staan nog onlangs in het rapport van Cauwelaert overigens in zeer hoffelijke bewoord'n gen geformuleerd, een Nederlandsch Belgisch verdrag, hetwelk de instemming heeft van het overgroote deel van ons volk. niet Is te verwezenlijken: En dus indien onze prognose over den inhoud van het Regeeringsprogram juist is dat in af zienbaren tijd een nieuw verdrag niet valt te verwachten. Er zijn er die mcchen, dat vooral aan de overzijde der grens, dat het dusgenaamd Nederlandsche „nationale front" anti-Bel gisch is en derhalve tegen elke redelijke overeenkomst met België is gekant. Die meening is volstrekt onjuist. Het nationale front is niet tegen Belgié gericht! Maar wordt de vraag gesteld of Neder land onmiddellijke schade zal ondervinden van een wellicht langdurig uitstel, dan luidt het antwoord ontkennend. Nederland kan wachten. Het denkt er niet aan, de opheffing van onredelijke belemmeringen als het koste loos sleepcn, de scheepvaartprerniën. de lago loodsrcchten, maatregelen welke het Belgisch budget met hooge lasten of der ving van aanzienlijke Inkomsten bezwaren, te koopen met het toestaan van eon recht strecksche verbinding tusschen de Ant werpsche dokken cn het Hollandsch Diep die aan Rotterdam den doodsteek zou ge ven. Brabant praktisch van de Schelde en de zee zou afsluiten en internationale ge- aren zou oproepen. Dat in het rapport van Cauwelaert het nalaten van deze voor België zoo dure pla gerijen tegen Nederland wordt aangeboden als kostbaar ruilobject doet vrcozen, dat Belgié en "Nederland elkander op dit punt nog zeer slecht begrijpen. Naar Nederland's Inzicht is opheffing van die belemmeringen veeleer conditio sine qua non voor het slui ten van oen nieuw verdrag op voet van wederkcerigheid. Evenmin is men geneigd, tegenover de con cessie dio boter capitulatio wordt genoemd, van een gecamoufleerd Moerdljkkanaal. de opheffing van de stop bij Klein-Tcrnaaien in de schaal te loggen. In elk geval hindert deze verkeersbelemmcring het land van Luik zeker niet minder dan Limburg en zelfs werd onlangs met klem van redenen door ter zake zoo kundige mannen a!s dc heeron Petrus Rcgout en A. van Duifnen betoogd, dat verwijdering van den stop oor Maastricht geen voordeel oplevert Nationale politièk leidt dus ten aanzien an de Rijn-Scheldc-verbinding, zoolang België vasthoudt aan onaannemelijke eischen, onvermijdelijk tot verlenging van het bestand tusschen beide landen. Is een internationale oplossing voors hands onmogelijk, dan behooren buiten elk erdrag om. binnen het kader van het ge noemde Memorandum die werken te wor den ondernomen, dio in het Nederlandsch en in het bijzonder in het Brabantsch be lang noodig zijn. Nederland is daartoe volkomen bevoegd Evenmin als voor den aanleg van het Ju- Iianakanaal en voor het graven van het kanaal door het Bossche Veld heeft Neder land België's toestemming noodig om het Kreokrak. dat het in de 60er jaren zonder permissie van België afsloot te heropenen een open zeeboezem van de Wester- Schelde tot Bergen op Zoom aan te leg gen. Op eigen kosten natuurlijk. Zelfs ver dient dat aanbeveling, indien conventioneel een dergelijk plan kon worden overeenge komen. Want medebetaling in de kosten heeft allicht op den duur medezegging schap van België in baar gevolg, en wij wenschen baas te blijven in eigen huis. Brabant en Limburg zouden daardoor nader worden gebracht tot het Vlaamsche gebied: Zeeuwsch-Vlaanderen, bet industrie gebied van Gent, van Kortrijk, Roesclare en Rijssel. De Westcr-Schelde en de zee zou den voor heel het achterland van Bergen op Zoom worden ontsloten. Wordt terzelf der tijd ter hand genomen de aanleg van het kanalenstclscl, wordt derhalve Bergen op Zoom in verbinding gebracht met Mark cn Vliet en de Noord-Brabantsche kanalen, dan zal Nederland voor dit deel van het Rijk de voorwaarden hebben geschapen voor het plukken van de vruchten eener herleving van industrie, landbouw scheepvaart, die toch wel eens zal plaats grijpen. Hoezeer ook de afwateringsbelangen dom* een dergelijk werk, zoo noodig aangevuld rapt een afwateringskanaal, tevens voor de kleine scheepvaart geschikt, tusschon Ber gen op Zoom en Dintelsas, zouden worden gediend, is overbekend. Door laatstgenoemd kanaal is dan tevens de weg getraceerd voor een nieuwe, dan, maar ook eerst dén op ruimer schaal te ontwerpen Rijn—Scheldeverbinding, wanneer straks de tijd voor een conventioneele regeling rijp is. Wie dat werk ter hand zal nemen en in hoeverre publieke penningen daarvoor zul len worden besteed, is een vraag van uit voering. Hij echter, die met een beroep op de kosten zich tegen deze werkverruiming zou vorzettcn cn tevens voortzetting van de Zuiderzecdemping zou verdedigen, han delt schromelijk inconsequent. Ook omdat, zit in het ondernemen van een dergelijk .werk uiteraard een speculatief element, dat zoker in niet mindere mate met het reuze- werk van de drooglegging van de Zuider zee het geval is. Liever geen verdrag, hoewel op zichzelf wenschelijk, clan een slecht verdrag. Zoo lang een goed verdrag niet is te verkrij gen, spontaan, uit eigen beweging en op eigen kosten, doen wat onze hand vindt om te doen. ziedaar wat het Nederlandsch nationale front verstaat onder een natio nale oplossing binnen het kader van het Memorandum van 1939. Maar er is nog een derde. Geen verdrag op ondeug-.lelijken grond slag, maar ook geen maatregelen, waar door een goede oplossing zou worden te gengewerkt. Geen verbreeding van het Hanswecrt-ka- naal door Zuid-Bcveland over de geheele •engte. Dat in het belang der eigen scheep vaart verbeteringen worden aangebracht, zal niemand laken. Maar een verbreeding over de geheele linie zou beteekenen het wegwerpen van een troef, die bij de on derhandelingen groote waardo kan heb ben. Dc aandrang van Belgié om een on aanvaardbare Rijn-Scheldc-verbinding te verkrijgen, zou er in geen enkel opzicht door verminderen. Zeer openhartig heeft men in de Belgische pers ons voorgehou den, dat instemming met „het besluit om voldooning te geven betreffende het Ilans- wcert-kanaal „natuurlijk" niet beteekent „verzaking van België's onmiskenbaar recht op een meer rcchtstreekscho verbin ding naar den Rijn." België zou, als het Hnnsweertkanaal ge heel op de maat zou worden gebracht, die liet wenscht, zondof* eenige compensatie al les hebben verkregen wat het behoeft. Voorzichtigheid is trouwens, de ervaring loerde het ons, in bet algemeen zeer noodig als de scheidingsregeling en de bevoegdhe den der Rijnvaartcommissie in het geding zijn. De oppositie tegen een gesloten Rijn Scheldeverbinding van de Antwerpsche dokken naar het Hollandsch Diep, dus te gen een quasi Mocrdijkkanaal vindt niet minder in politieke dan in economische overwegingen haar rechtvaardiging. Onze natie kent geen irredenta. Neder land is tevreden met den omvang van zijn territoir en begeert ook niet buiton de grenzen politiekon invloed uit te oefenen. Daarom dreigen wij te vergeten, dat de buitcnlandsche politiek van andere volken vaak onder den invloed staat van min of meer verholen imperialistisch villeïterten, die gemeenlijk in een lange traditie steun vinden. Toch behoort b v. de historische drang naar den Rijn van Frankrijk allerminst als een antiquiteit te worden beschouwd en mag die politiek bij een beoordeeling van de politieke gevolgen eener doorgaande verbinding tusschen Schelde en Rijn niet uit het oog worden verloren. Al wat voet zou geven aan de onderstelling, dat de Rijn evenzeer uitmondt bij een haven van het aan Frankrijk grenzende België als bij de Nederlandsche haven Rotterdam moet dus worden vermeden. De Tusschenwateren moeten Tusschcn- wateren blijven on de ring mag niet wor den gesloten door toe te geven aan aan drang uit het Zuiden via Belgié en uit het Oosten via de Rijnvaartcommissic, waarin Frankrijk een groote rol speelt on wellicht later Duitschland grootcn invloed zal oefenen. Dat zooals men ons heeft voorgehou den in het geheel geen vrees zou behoe ven te bestaan voor een tusschen Antwer pen en Bath de grenskruisond kanaal, om dat dergelijke kanalen op andere punten van de grens tot nu toe geen moeilijkheden opleverden en omdat eeu internationaal kanaal volkenrechtelijk niet met een in ternationale rivier is te vergelijken, raakt derhalve niet de kern der zaak. liet recht heeft do neiging het feit to volgen, wan neer de feitelijke situatie voor een bepaal de internationale oolitiek gunstig is. Voor hot oorspronkelijk gedachte Moerdijkka naal waren trouwens reeds door België souvcrclniteitsrechten opgeöischt, al heeft men later dien eiscli laten vallen. Met bekrompen nationalisme hebben dergelijke beschouwingen niets van doen. Evenmin ik zeile hot reeds met een onwelwillende gezindheid tegenover Bel gië. Geheel Neder'and wenscht een zoo goed mogelijke nabuurschap met dat land cn c-cn oplossing van geschillen die niet slechts aan deze, maar ook aan gene zijde van de grens voldoening geeft. Maar het ware kortzichtig te meenen, dat de teore plant van internationale vriendschap en welwillendheid kan gedijen op den stecnaclitigen bodem van zjch ge kwetst of bedreigd voelend nationaal besef. Daarom bedriegt zich, .wie denkt iot^rna- tionalo samenwerking te kunnen bevorde ren door Nederland te pressen tot toege vingen, welke door ons volk zouden wor den gewaardeerd als capitulaties voor on gerechtvaardigde en politiek gevaarlijke eischen. 2 persoons met prima kapok zware vulling32.75 Spiraalmatrassen 2 persoons met 10 jaar garantie f 8.75 - Mt)n vrouw wou roo graag een beeld en een vogelbad in Jen tuin hebben en we probeeren nu. waar het 't aardigst sou staan. (Humorlstl

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1933 | | pagina 6