ESKADERVLUCHT OVER DEN OCEAAN NIEUW PARIJS 'AMERSFOORTSCH DAGBLAD TENTEN Zaterdag 1 Juli 1933 32e Jaargang No. 1 EXPERIMENT OVER DE NOORDELIJKE ROUTE TWEEDE BLAD ook in huur NIEUW PARIJS Langestraat 35 m:. ffi s 1 - a TT 'TC 'cr TT X. Nic.Covée TUINPARASOLS EN LIGSTOELEN LANGESTRAAT 35 In het Paleis van den Koning Bizonderheden omtrent bemanning, vliegtuigen en den weg, dien de Italianen volgen GENERAAL ITALO BALBO. De vlucht naar Chicago, waarvoor heden te Orbetello 24 Italiaansche marine-vliegtui gen zijn gestart, onder leiding van den Ita- liaanschen minister voor dc luchtvaart, ge neraal Italo Balbo, is de vierde vlucht van dien aard, doch grooter in omvang, opzet en af te leggen afstand dan één der drie voor gaande. Het denkbeeld' der collectieve af- standsvluchten is een der lievelingsdenk beelden van generaal Balbo, die zelf gedeel telijk met de bedoeling, vliegeniers hiervoor op te leiden, dc luchtvaar.tschool te Orbetel lo slichtte. De eerste collectieve vlucht ondernam hij in 1928 met 61 watervliegtuigen over het Westelijk gedeelte van de Middellandschc zee. In 1929 volgde een nieuwe collectieve vlucht, ditmaal met 3G zware bombarde- mehts-watervliegtuigen naar de Zwarte Zee en Odessa. De/e vluchten bleken slechts voorbcrcidignen voor het grootc experiment waartoe op 17 December 1930 12 watervlicg: tuigen uit Orbetello vertrokken voor "ccn vlucht over dc Zuidelijke route van den AtlantTschcn Oceaan, via Spanje en Bolamo in Portugeesch Guinea naar Natal in Bra zilië, een afstand over zee van 3000 KM., die in ongeveer 17 uur werd afgelegd. Deze vlucht liep echter niet zonder ongelukken af en ccnlgc vliegers keerden niet in Italic terug. Alle drie vluchten stonden onder leiding van generaal Balbo zelf, die ook thans weer de leiding van de vlucht naar de wereld tentoonstelling in Chicago heeft. Italo Balbo is pas 37 jaar oud. Hij werd geboren te Fer- rara en nam als officier bij dc Alpenjagers aan den wereldoorlog deel. Na den wapen stilstand verrichtte hij eenigen tijd journa listieke werkzaamheden; hij gaf oa. een •voor dc soldaten uit dc Alpcnlegers bestem de krant, „L'Alpine" uit. Inmiddels studeer de hij sociale wetenschappen en hij promo veerde in 1919. Zijn politieke belangstelling ging toen reeds uit naar het fascisme en weldra nam hij een vooraanstaande plaats in dc fascistische beweging in cn werd hij een der intiemste medewerkers van Musso lini. Hij was één van de vier leiders van den marsch naar Rome, een der „quandrumviri", cn werd, nadat Mussolini aan het bewind was gekomen, generaal van de fascistische miltic. In 1925 werd hij onderstaatssecreta ris van het departement voor economische zaken, in November 1926 onderstaatssecre taris van het departement van luchtvaart, in welke functie hij voor het eerst zelf ging vliegen en zijn brevet behaalde. Op 10 Augustus 192S werd hij generaal van de Ita liaansche luchtvaart cn op 12 September 1929, toen Mussolini verschillende portefeuil les, die hij tot nu toe zelf had beheerd, over droeg, minister van luchtvaart. In deze kwaliteit heeft Balbo zeer veel voor de Ita liaansche luchtvaart gedaan cn in zeker op zicht kan hij als dc eigenlijke organisator van de Italiaansche luchtmacht worden be schouwd. De stichting van de luchtvaart- school te Orbetello is hier reeds genoemd, evenals de door hem geleide vluchten, waar voor dc Fédération Aóronautiquo Internatio nale hem verleden jaar dc gouden medaille toekende. De eigenlijke technische leiding van dc vlucht naar Chicago berust echter bij den werkelijkcn commandant van het eskader, generaal Aldo Pellegrini, die te Bologna werd geboren en thans 45 jaar oud is. Pelle grini was aanvankelijk marinevlicgcjr cn ging in 1924 over naar den legcrvliegdienst. Van 1926 tot 1929, toen Mussolini zelf nog minister van luchtvaart was, was lnj chef van diens kabinet. Hij was de eerste com mandant van de luchtvaartschool tc Orbe tello, in welke functie hij nog steeds werk zaam is. Onder-commandant van liet eskader is kolonel Ulisse Longo, die 39 jaar oud is, aan vankelijk koopvaardij-oficier was en later naar dc marine overging. In 1917 werd hij l»iloot en overgeplaatst naar den luchtvaart dienst. In 1927 werd hij luchtvaarl-attachc bij de Italiaansche ambassade te Madrid. Hij nam o.a. deel aan dc cskadervlucht naar Brazilië en is thans onder-commandant van de luchtvaar.tschool te Orbetello. Dc deelnemers aan dc vlucht hebben geen bijzondere selectie ondergaan. In het alge meen heeft men die officieren genomen, die als de beste vliegers bekend stonden. Aan dacht trekt de jeugdige leeftijd van de mecs- ten hunner. In elk vliegtuig bevindt zich een eerste piloot, die commandant van zijn vliegtuig is. Toen dc 21 eerste piloten geko zen waren, mochten dezen zelf dc overige leden der bemanning van hun vliegtuig uit zoeken. In elk vliegtuig wordt dc comman dant bijgestaan door een tweeden piloot, een marconist en een mecanicien. In Balbo's toestel vliegt een navigatie-officier mee, die de leiding van den navigatie heeft. In som mige vliegtuigen vliegt bovendien ccn vijf de rcscrvcman mee. Er wordt gevlogen in escadiillcformatie van drie. Vooraan vliegt het stafescadrille onder leiding van géneraal Balbo, Hierop volgt de uit-negen vliegtuigen bcstaanclé eerste groep onder leiding van generaal Pellegrini, terwijl de uit twaalf vliegtuigen bestaande tweede onder bevel staat van ko lonel Longo, die aan liet hoofd van het slot- escadrille vliegt. De vlucht wordt gemaakt mot vlicgbooten der Savoia Marchetti-fabrieken te Sesto Ga lende, van het verbeterde S. 55 type. Dc toe stellen zijn uitgerust met twee in tandem geschakelde Isotta Frasehini-motorcn, elk van 750 P.K. van het z.g.n. „Asso"-type, voorzien van een trek- en een duvvschrocf. Hiermede kunnen dc vliegtuigen een kruis snelheid van 225 K.M. cn een maximum snelheid van 280 K.M. per upr bereiken. Elk toestel heeft dubbele besturing cn is uitge rust met een radio-ontvang- en zendinstal- latie, waarmee het contact met de land- stations, doch ook tusschcn de vliegtuigen onderling kan worden onderhouden. De totaal af te leggen afstand op het traject OrbetelloChicago bedraagt ruim 11.000 K.M. langs de te volgen route. Deze is als volgt ontworpen: OrbetelloAmsterdam 1400 K.'M.; AmsterdamLondonderry 1000 KM.; Londonderry—Reykjavik 1500 KM.; ReykjavikCartvvright (Labrador) 2100 K.M.; CartvvrightShediac 1200 K.M.; She- diac—Montreal 800 KM.; Montreal—Chicago 1400 K.M.; ChicagoNew York 1G00 KM. De moeilijkheden, die aan den tocht vastzitten. Naast de gewone moeilijkheden, die nu eenmaal onverbrekelijk verbonden zijn aai elke Occaanvlucht en aan het vliegen in een zoo groot eskader, levert dc te volgen route drie soorten speciale moeilijkheden op, die liet eskader "zal hebben 1c overwinnen. Twee ■daarvan zal men achter den rug hebben, als men veilig te Schcllingwoudc is geland. Dc eerste étappe heeft n.l. het bezwaar, dat men met watervliegtuigen over een lange afstand landtrajcct moet vliegen, waar geen gelegenheid bestaat tot liet maken van een noodlanding. Wel wordt zooveel mogelijk le Rijn gevolgd, maar het is zeer twijfel achtig, of deze voldoende landingsgclegen- licid voor een watervliegtuig van het type Savoia-'Marclictti biedt. Alvorens men den Rijn bereikt, heeft men echter een nog groo- tcre moeilijkheid te overwinnen, n.l. de Alpen, die de voornaamste oorzaak zijn van het herhaalde uitstel van liet vertrek. Van Orbetello wordt over dc Povlakto naar het Alpengebied gevlogen, waar men zooveel mogelijk gebruik moet maken van de door- v luchtgelegcnhcdcn, die de passen bieden. Van de weersomstandigheden zal het af hangen, of men dc Westelijke route over den Simplonpas of de Oostelijke over den Splügenpas kiest In het laalste geval zal men een omweg van 220 K.M. maken cn over een Alpengebied van zeer hoogc top pen moeten vliegen, zoodat dc vliegtuigen daar voortdurend zullen moeten blijven op hun „plafond" van 4000 nieter. Wordt de Simplonroute gekozen, dan gaat het over Brieg cn langs het Rhönedal via liet meer van Genève, Lausanne en NcuchAtel naar Bazel, dat over den Splügenpas bereikt wordt via Malans cn Zurich. Van Bazel /.al men den Rijn volgen, vermoedelijk tot Wijk bij Duurstede, vanwaar men over Utrecht in de lichting van Pampus koerst. Reykjavik—Cartwright een ge vaarlijk traject. Vergeleken bij de overige trajecten wordt dan het 2i00 K.M. lange traject Reykjavik— Cartwright het gevaarlijkst, onulat men hier den grooten sprong zal moeten wagen. Dc vliegtuigen, die voor dezen afstand een on gemeen grooten voorraad brandstof zullen moeten meevoeren, zullen bij het vertrek uit Reykjavik niet minder dan 11.000 K G. wegen, een gevaarlijk gewicht bij een der gelijke vlucht. Daarbij komt, dat, naarmate men dichter bij dc kust van Groenland en Labrador komt, de kans op mist toeneemt Nu is mist te allen tijde dc groote vijand van dc luchtvaart, maar bij ccn eskader- vlucht, als de Italianen ondernemen, doet hij niet alleen het gevaar van liet uit den koers raken ontstaan, maar tevens het ge vaar van het elkaar kwijt raken of het met elkaar in botsing komen. Het is niet on waarschijnlijk, dat men met het oog op al deze factoren ten aanzien van het traject ReykjavikCartwright zal besluiten de rou te iets Noordelijker tc kiezen en de 2400 K.M. over zee te onderbreken door een tus'schcnlanding te Julianahaab op Groen land. Ook daar heeft men voorbereidingen getroffen om liet eskader tc kunnen ont gingen, zij het dan ook niet zoo uitvoerig als elders, waar vooral het bijladen van olie en benzine zeer uitgebreide voorberei dingen heeft geëischt. Het besluit tot het kiezen van deze róute is mede genomen naar aanleiding van dis cussies op het verleden jaar te Rome gc houden congres van Oceaanvlicgers, waar rtici\unaniem van meening was, dat in de toekomst vooral op dc Noordelijke rouie de proefnemingen in liet belang van het trans- Atlantisch luchtverkeer moesten worden voortgezet. In 't geheel is men cr slechts vier maal in geslaagd op deze route den Atlantischen Oceaan over te steken. Het waren de Duitschers Kohl en Von Hühne feld, die inmiddels is overleden, terwijl de /TATC «ACtófQtlE ir M, 5^ruadrigti« NEEE 1- </i ScjuadrigKc "ROSSE Squadrigii* BLAJiCht O H <0 Q* i f V»»Kt A yf' Sqvadriyjft YECDI D"B FORMATIE» waarin het Italiun«gh vliegtuig eskader vliegt» Een generale stal en twee groepen, te zamen acht escadrilles van elk drie vlieg tuigen, t.w. twee zwarte, twee roode, twee witte en twee groene escadrilles. bekende Duitsche piloot Von Gronau drie maal met succes den tocht volbracht. Velen hebben bij mislukte pogingen het leven ge laten op dit traject. Moge dit experiment bewijzen, dat techniek en kunde sedert dien vooruit zijn gegaan. (Zie ook het Eerste Blad). Citroen Citroën Citroen Citroën Citroen Citroen Citroën KAMP 41 Citroen TEL. 1093 Citroën Citroën Citroën Citroën Citroen Citroen Citroen Citroen Citroen Citroen Citroen Citroen W De machtigste onder alle heerschcrs is het oogenblik. Een liefdesgeschiedenis uit het oude Madrid door F. MARION CRAWFORD. Naar het Engclsch door W. H. C. B 59 „Dat is meer dan ik kan beloven", ant woordde hij. „Ik heb wel audiëntie voor u aangevraagd en do kamerheer zal wel da delijk komen zeggen of do koning u wil ontvangen, maar of Perez, indien u ont vangen wordt, er al of niet bij zal zijn, kan ik u niet zeggen. Zijn tegenwoordig heid moet echter geen verschil voor u ma ken. Hij is een uitstekende Jongeman met een heel goed hart. Ik stel veel vertrou wen in hem, zoodat ik hem dan ook aan zijii majesteit aï6 secretaris heb aanbevo len. Ik ben er van overtuigd, dat hij alleö zal doen, om u van dienst te zijn." Ongcloovig en eenigszins verbaasd keek zij den Prins aan wegens zijn enorme» onnoozelheid, en onwillekeurig schudde zij haar hoofd. „De menschen zijn heel onrechtvaardig jegens Perez", vervolgde hij, „maar de ko ning vertrouwt hem. Indien hij er is, tracht hem dan voor uw zaak te winnen, want hij heeft veel invloed op zijn majesteit." Dolores antwoordde hierop niet6 en. ver volgde haar droevige overdenkingen. Maar zij zag nog geen uitweg. Het ccnige wat zij wilde, was den koning zelf spreken." „En als Perez niet geneigd is u tc hel pen," zei hij na eenigen lijd, „dan zal ik mijn vrouw verzoeken met hem te spreken, want ik heb meermalen opgemerkt dat zij hem bijna alles kan laten doen wat zij wil. Vrouwen zijn veel handiger dan man nen en hebben middelen tot haar beschik king, die wij niet begrijpen. Ja, ik zal trachten mijn vrouw voor uw zaak te, win nen, want het zou allertreurigst zijn als uw vader Plotseling hield hij op en Dolores was lichtelijk benieuwd wat hij van plan was geweest te zeggen, want Ruy Gomez was een allerzonderlingste samenstelling van bijna kinderlijk ccrlijko onnoozelheid en uit routine voortspruitende wijsheid, waar het de waarheid gold van aangelegenheden, waarin hij niet persoonlijk was betrokken „U gelooft toch niet aan dc schuld van roijn vader?" vroeg Dolores. vrijmoedig uiting gevende aan hetgeen zij vermoedde dat lnj dacht. „Meisjelief," antwoordde liij, weer zijn vingerringen om en om draaiende, terwijl hij zijn handen boven het houtskoolvuur uitspreidde, „ik ben nu vijftig jaren aan het hof verbonden en in dien tijd heb ik geleerd dat, wanneer er groote belangen op het 6pel staan, de menschen, die niet dc volle waarheid kennen, dikwijls door den schijn zeer misleid worejen. Ik weet thans van het ware van de zaak niets, maar het zou me niet verwonderen dat er vóór morgenavond ccn heeie boel veran derd zal ziin. Een man, die werkelijk zoo'n afschuwelijke misdaad heeft begaan als die, welke uw yader, ons allen bekende, acht liet zelden dienstig zoo'n bekentenis af tc leggen, cn elk jong meisje, dat werkelijk dc fout zou hebben begaan op zoo'n onvoor zichtigo wijze verliefd tc zijn geweest op een prins van den bloede, zou veel te ver standig zijn om dat op zoo'n dramatische wijze als u dat heeft gedaan tegenover al le Grandes van Spanjcs te erkennen." Hij keek van terzijde naar Dolores en glimlachte vriendelijk. Maar ernstig schud de zij slechts liet hoofd ten antwoord, hoe wel zij verbaasd was over hetgeen hij zei en toch was zij benieuwd of er niet heel veel menschen aan het hof zouden zijn, die dachten zooals hij. Maar zij zweeg, want haar gedachten waren steeds bij den man, die haar ccnig levensdoel was geweest cn die nu op den vloer van die sombere kamer op de bovenste verdieping lag uitgestrekt De deur ging open en een kamerheer trad de wachtkamer binnen. „Zijn majesteit wcnscht Dona Dolores de Mendoza in particuliere audiëntie te ont vangen," zei hij. Ruv Gomcz stond op en bracht Dolores naar dc antichambre. HOOFDSTUK VIII. Dolores had geen toespraak voorbereid, waarmede zij zich tot den koning zou wen den en evenmin had zij rekening gehouden met haar gevoelens ten opzichte van hem. toen zij zich in de kamer bevond, waar zoo even Mendoza was ondervraagd. Ecu oogenb'ik stond zij stil, verblind door het vele licht, na zoo lang in de veel donkerder wachtkamer te hebben gewacht. Nooit was zij in 's konings werkkamer geweest, die zij zich heel anders had voorgesteld. Zij had gedacht dat het een kleine kamer was, somber, kil en met overal 6lordig neerge gooide boeken cn papieren, liet vertrek was daarentegen zoo ruim, dat men het bijna een zaal kon noemen, helder verlicht en door een groot houtvuur verwarmd. De wanden waren met prachtig geweven be hangsel bekleed, en op een dezer was, in strijd met den goeden smaak, een enkel groot schilderij opgehangen, van do hand van Titiaan, Philips gcliefkoosden meester. Dolores bloosde, toen zij 111 het gezicht van dc onbeschaamde Venus de trekken her kende van do prinses van Eboli. Van uit den stoel, waarin de koning in den regel zat, kon hij dit schilderij zien. Overal in de kamer zag men mooio voorwerpen van goud en zilver, van jade cn lapis lazuli, die het licht ontvingen en weerkaatsten, maar alles stond er in een soort smakeloozcn overvloed, waardoor de schoonheid van elk ding niet tot haar recht kwam en Dolores kreeg een gevoel van in een omgeving te zijn gekomen, dio haar onaangenaam aan deed, die haar drukte. En hoewel haar moed niet verminderd was. scheen de lucht van do kamer haar bet denken en spreken te bemoeilijken. Toen zij binnen kwam, zag zij den ko ning en profiel, gezeten in zijn grooten stoel op eenigen afstand van het vuur, waarnaar hij strak keek. Eerst merkte hij haar aanwezigheid niet op. Antonio Perez zat aan de tafel druk te schrijven cn hij keek van terzijde even naar haar, toen hij de deur achter haar hoorde sluiten. Alvo rens to naderen, maakte zij haar eerste heel diepe réverence en toen bij de tweede haar rok weer over den vloer ruischte. keek Philips langzaam om zich heen. Toen volg de zijn suffr-n blik haar. terwijl zij zich in een kwartcirkel bewoog om vlak voor hem de derde révérence te maken. Zij was heel mooi, toen zij stond te wach ten tot hij iets zou zeggen. Zij keek hem onbevreesd aan met een blik van koele ver achting, een blik waarmee niemand hem ooit had durven aankijken cn waarin een gleed van toorn uit haar diep liggende, grijze oogen straalde. Indien dc secretaris niet in de karncr ware geweest, dan zou zij het eerst hebben gesproken, zonder de hof etiquette in acht te nemen. Aandachtig keek Philips haar aan, haar in stille verge-» lijkend met de jonge, onbewogen, saaie ko- ningin cn met de prinses van Eboli, wier eenigszins grove schoonheid snel verwelkte. De prinses toch was zeer veranderd sinds Titiaan haar zeer flatteuze portret had ge schilderd, en hoewel eerst dertig jaar oud, was zij reeds moeder van veel kinderen. Steeds keek Philips naar het mooie meisje, dat daar vóór hem stond te wachten, en het verbaasde hem dat haar schoonheid hem niet eer was opgevallen. „Gaat u zitten. Dona Dolores", zei hij met gedempte stem, dio echter niet stroef klonk „Ik ben blij dat u bent gekomen, want ik heb u veel te zeggen." Zonder zijn pols van dc armleuning van don stool, waarin hij zat, op te heffen, be woog hij zijn hand cn wees met zijn langen wijsvinger naar een laag stoeltje, dat dicht bij hem stond. Onwillig kwam Dolores naar voren en ging zitten. Perez keek peinzend op en vergat een oogenblik zijn schrijverij; hij herinnerde zich niet dat het ooit aan iemand, behalve de prinses van Eboli. ver gund was geworden in 's konings werkka mer te zitten. De koningin kwam nooit. Do lores zat mot de honden op haar knieën ge vouwen, rechtop, op den rand van haar stoel. (Wordt yervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1933 | | pagina 5