VAN DER LÜBBE BLIJFT ZWIJGEN
'AMERSFOORTSCH DAGBLAD
Zaterdag 23 September 1933
32 e Jaargang No. 73
.-'c 'L
v- m
Ifv
Y V/ £SF
tfc'WVI*
OOK TEGENOVER MR.
STOMPS
Heissigs onderzoek
DERDE BLAD
SANCHEZ-GUERRAf
DE NIEUWE KOERS
TE WEENEN
f t 1
w,-'c fc: -
'S 2 QJ
-
m
- mm J v
<C k 3 w
•|JV
fc v «Jï- y-| T~*
-*ȕ5!svr
Pyromanie heeft bij zijn
daad geen rol gespeeld
Het comité van onderzoek in zake den
brand in den rijksdag te Londen heeft gis
teravond. naar Het Volk meldt, de offi-
cieele bevestiging gekregen van een be
langrijke raededeeling, die zij in don loop
barer werkzaamheden bad ontvangen.
Luidens deze modedeeling is Van der
Lubbe een paar dagen voor den brand in
den rijksdag op het Nederlandsch gezant
schap te Berlijn verschenen, waar hij een
geldelijke ondersteuning en een spoorkaar
tje terug naar Nederland vroeg. Als reden,
dat hij tot dit verzoek genoodzaakt was,
gaf hij op, dat hem de toegang tot Rus
land was geweigerd en dat de Duitsche
communisten hom geen geldelijken bij
stand wilden verlcenen.
Aan een brief van onzen Londcnschon
correspondent over het „contraproces" is
volledigheidshalve het volgende ontleend:
In a'gemeenen. zin hebben de verklarin
gen van de getuigen in Londen feiten en
omstandigheden aan het licht gebracht be
treffende den brand, welke ten eenen male
in strijd zijn met de officieele voorstellin
gen, door de Duitsche regeering van de toe
dracht der zaak gegeven. Indien deze om
standigheden en feiten zich hebben toege
dragen, zooals de getuigen ze hebben aan
gegeven, dan moeten de officieele voorstel
lingen \an a tot z een sprookje zijn. Do
vraag moet daarom worden gesteld, of do
getuigen inderdaad de toedracht juist heb
ben weergegeven. En het antwoord daar
op is, dat de verschillende getuigenverkla
ringen elkaar tot in de kleinste bijzonder
heden precies dekten. Dat zou zich moeilijk
hebben kunnen voordoen, indien de getui
gen hadden verzuimd den toestand en de
omstandigheden, zooals zij ze hadden waar
genomen, juist en zonder draaierij weer te
geven. Waar geen der Londensche ver
klaringen kon passen in het officieele ver
haal van den brand, daar pasten ze wel
heel goed in de verrassende voorstellingen
in de brochure-Oberfohrcn, waarvan eeni-
ge bladen in den loop der laatste weken
uittreksels hebben gegevon en dio volledig
op de commissietafel in Londen lag ter
kennismaking van de aanwezigen, grooten-
deels journalisten, aangezien de zaal te
klein was om er veel publiek in te kunnen
toelaten. Men zal wellicht weten, dat deze
brochure een gedetailleerd verslag geeft
van do brandstichting en van de maatre
gelen, welke er voor werden genomen en
daarenboven de brandstichtera allemaal
regeerings-vrienden of -mannen met na
men noemt.
Oberfohren was de leider van de Duitsch-
nationalcn in den rijksdag, die er het hoog
ste belang bij had, dat de regeering dat
was nog vóór den brand geen gevolg zou
geven aan haar voornemen de communis
tische partij buiten de wet te stellen. De
geruchten over riii voornemen liepen dagen
▼oor den brand door den rijksdag. En de
getuigon in Londen vertelden b.v., dat men
in die dagen het ongewone schouwspel kon
gadeslaan van fluisterende afspraken tus-
schem twee politiek zoo zeer verschillende
mannen als Oberfohren en Torgler. Die ge
sprekken liepen niet zoo zeer over de com
munistische bedreiging, welke volgens do
voorstellingen der nazi's over Duitschland
lag, als over de nazi-bedreiging, welke over
de communistische partij lag en die, in
dien zij zou worden uitgevoerd, aan de
nazi's een meerderheid in den rijksdag zou
geven, welke aile medezeggingschap in het
bestuur aan Oberfohren's partij zou ontno
men
De getuigonverhooren in Lenden hebben
van begin tot einde bevestigd, dat de partij,
welke het grootste voordeel zou ontleenen
aan den rijksdagbrand, de nationaal-socio-
listische partij was. Blijkens het bewijs
materiaal kan ook niet worden volgehou
den, dat Torgler zoo zeer van politieke
wijsheid verstoken was, dat hij met terro-
Een foto, genomen tijdens het proces te
Leipzig. Op de boklaagdenbank ziet men
tnsschen Schupo's: 1. v. d. Lubbe; 2. Torgler;
daarachter 3. Dimltroff; i. Taneif; 5. Popolf.
ristische handelingen al waren ze veel
minder ontzettend dan brandstichting in
den rijksdag in de kaart van de nazi's
zou kunnen spelen. Het tegendeel bleek uit
de Londensche verklaringen. Torgler is een
idealistisch communist, die zich altijd heeft
uitgesproken tegen individueel terroristisch
optreden en die als een politiek schrander
en een redelijk persoon moest worden be
schouwd, die feitelijk met zijn tempera
ment en karakter veel beter thuis zou zijn
geweest In de kringen der zoo gematigde
Duitsche sociaal-democraten. Hij doorzag
het nazi-spel en zijn houding was er op be
rekend het door meer dan normale gema
tigdheid tegen te werken.
Hierboven is gezegd, dat buiten Duitsch-
land reeds lang de overtuiging heerscht,
dat de communisten niets met den rijks
dagbrand uit te staan hebben gehad. Maar
ook in Duitschland gelooft, volgens de ver
klaringen van deze inmiddels uit Duitsch
land gevluchte getuigen, alleen het rode
looze deel der bevolking er aan. Nazi's zelf
dc bewakers var. de concentratiekampen
hebben volgens de verklaringen van dr.
Brellscheid (zeker een van de mcewarigste
der uit Duitschland verstooten figurenkeen
man die niet meer staat is zijn lippen tot
oen glimlach te krullen) aan Breitscheid's
daar gevangen vrienden verklaard, dat zij
niet aan een communistische brandstich
ting geloofden. Dit is maar hier en daar
een groep uit rlen overvloed van onofficieel
bewijsmateriaal, dat het onderzoek in Lon
den heeft opgeleverd.
Het onderzoek in Londen heeft officieel
geen rechtskracht. De getuigen hebben
uiteraard niet onder eede gestaan, hoewel
hun is verzocht „te doen alsof". Er is geen
enkele reden om aan te nemen, dat zij, in
het officieele procps onder eede gehoord,
anders zouden hebben gesproken, indien zij
het zonder gevaar voor hun leven zouden
hebben kunnen deen.
Mr. Stomps mag met van der
Lubbe spreken.
Tijdens het verdere getuigenverhoor van
commissaris Heissig deelt de officier van
Justitie dr. Werner mede, dat in de Nc-
derlandsche pers hot bericht is verschenen,
dat Van der Lubbe een brief van zijn fa
milie, waarin hem werd aangeraden den
advocaat Mr. Stomps als vordodiger aan
te nemen, niet heeft ontvangen. De brief
zou hem niet zijn overhandigd. Hij vraagt
thans aan Van der Lubbe of de brief hom
is overhandigd. Van der Lubbe antwoordt
met neen, doch even later met j a.
Do officier van justitie stelt dan voo"
den directeur van de gevangenis te Leipzig
als getuige te hooren, om tc verklaren, dat
hij den brief aan Van der Lubbe zolf ter
hand heeft gesteld. Van der Lubbe geeft
dan toe, dat de brief in de gevangenis is.
Daarna wordt gepauzeerd.
(Wij vernemen, dat gedurende de pauze
Mr. Stomps gelegenheid zal hebben v d
Lubbe tc spreken).
Leipzig, 22 Sept. (V. D.) De mogelijk
heid zich met hom te onderhouden over
zijn levensloop en over de zaak zelf bestond
ton volle. Hij antwoordde op de hem ge
stelde vragen ton deele op levendige wijze;
hii was zelfs zoor normaal De onmiddel
lijke aanleiding voor dit onderzoek naar de
peest vermogens van Van der Lubbe was het
voornemen van Van der Lubbe in dc ge
vangenis in voed6elstaking te gaan. Hij
heeft door het weigeren van voedsel de zaak
willen bespoedigen. Toen bem duidelijk
werd. dat er sprake was van eer. psychia
trisch onderzoek, lachte hij. en hij meende:
..Dat klinkt mooi, eerst heeft hij den rijks
dag aangestoken, dan wil hij in vocdselsta-
bing gaan, dan moet hij toch gek zijn."
Betreffende de motieven van zijn optre
den verstrekte hij eveneens mededeelingen.
Hij meende, dat het een daad betrof, welke
voortgesproten was uit een communisti-
schen gcdachtcngang. Ik heb hem voorge
houden. dat het toch eigenlijk niet te gcloo-
vcn is. dat hij zooiets alleen zou hehben
gedaan. Hij antwoordde, dat er verschil
lende methodes voor bestaan, er kon spra
ke zijn van een optreden van dc geheels
partij, er konden afzonderlijke groepen
werken, maar er kon ook slechts door in-
dividueele personen iets worden gepres
teerd. Deze daad, zoo zeide hij, aldus de
getuige, zou bet voorbeeld zijn om op an
dere plaatsen iets dergelijks te doen. Hot
deskundigenrapport houdt in: Momenten
van psychische beteekenis zijn bij deze on
derzoekingen niet naar voren gekomen. Er
was geen aanleiding aan te nemen, dat er
sprake was van een psychisch defect. Van
der Lubbe 'was geheel slagvaardig cn ook
in formeel opzicht zeer normaal.
Leipzig, 22 Sept. De deskundige Ge-
hel mrat Bonhöffer bevestigt op vragen van
den voorzitter, dat Van der Lubbe een uit
gesproken behoefte hoeft aan eigen directe
persoonlijke ervaring en weinig waard*»
hecht aan belezenheid. Een zekere behoefte
bij Van der Lubbe zich tc doen gelden i«
zeer zeker aanwezig. Van der Lubbe treedt
zoo nu en dan uiterst zelfbewust op. D»
voorzitter probeert dan vast te stellen boe
het herhaaldelijk glimlachen van den be
schuldigde bij volkomen ernstige situatie*
der behandeling van het proces is to ver
klaren. De deskundige ziet hierin niets on
gewoons. Den beschuldigde Van der Lubbe
is eon zekere superioriteit jegens alle din
gen der wereld rondom hem eigen. Hij
schijnt zich te di6penseercn. Ongetwijfeld i6
hem ook het geschil der drie getuigen, die
er over strijden of Van der Lubbe zich als
nationaal-soualist heeft uitgegeven, min of
meer komisch voorgekomen. Het zachte
spreken van den beschuldigde 16 misschien
te verklaren door een lichamelijke zwakte
welke het gevolg is van zijn voedselstaking
Op de vraag van dr. Parislus of bij den
beschuldigde een zekere sexueele afwijking
is waar te nemen, antwoordt de deskundige
ontkennend. Op voorstel van den verdedi
ger van Van der Lubbe, dr. Seuffert, wordt
de deskundige ook als getuige beëedigd
Dr. Seuffert: Het is mij opgevallen, dat
Van der Lubbe bij het onderhoud plotse
ling fn groot» opwinding geraakt en op
stuift en dan weer kalmeert.
De deskundige ziet in dit optreden geen
ongewoon psvchisch verschijnsel.
De verdediger van Torgler, dr. Sack,
vraagt, of een ongewone gevoeligheid voo»-
vreemden invloed bij Van der Lubbe aan
wezig is.
Prof. Bonhöffer: Ik heb eerder den in
druk met een zelfbewust dan met een ge
voelig mensch t» doen to hebben
Dr. Sack: U hebt den beschuldigde ge
vraagd welke communistische leidors hij
kende.
Bonhöffer: HIJ antwoordde: Th&lmann.
Dr. Sack: Heeft hij gezegd dat hij aan den
vooravond van den rijksdagbrand met
Torgler samen is geweest?
Prof. Bonhöffer: Op deze vraag heeft hij
ontkennend geantwoord.
De volgende getuige, de commissaris dor
criminecle politie, Heissig, geeft een nauw
keurig overzicht van het onderzoek, dat hij
in Nederland, in het bizondcr te Leiden,
heeft ingesteld.
De Scnaatspresident Dr. Buengcr stelde
bij het verdere verhoor van Commissaris
Heissig de volgende vraag:
„U was dus de eerste beambte, dio Van
der Lubbe gesproken heeft. Hoe is het
verhoor destijds geweest? Bood hij moei
lijkheden?"
Commissaris Heissig: „Hij sprak zeer
zacht, zeide meermalen ja en neen op de
zelfde vraag. Overigens zeide hij: Ik weet
niets. Eerst was er niets uit hem te krij
gen. Daarna was het onderhoud echter vlot
en konden wij ons goed met hem onder
houden. Hij heeft ook aanmerkingen op de
protocollen gemaakt en heeft gcëischt, dat
zekcro wijzigingen zouden worden opgeno
men."
Senaatspresident Dr. Buengcr: „Bent U
met hem langs don z.g. brandwog gegaan?"
Commissaris Heissig: „Ja. en hierbij
heeft Van der Lubbe ons zelfs geleid. Wij
hebben hem niet de richting gewezen en
hebben hem niet beïnvloed. Hij was zelfs
enthousist dat hij ons den weg kon wijzen.
Hij verklaarde ook. dat bij een buitenge
woon oriönteeringsvermogon bad."
Ook het verhoor van dezen getuige hoort
Van der Lubbe onverschillig aan.
Senaatspresident Dr. Buengcr: „Was de
beklaagde bij het eerste verhoor terneer
geslagen?"
Commissaris Heissig: „Terneergeslagen
was hij in geen geval. Hij bekende frank en
vrij, dat hij de daad begaan had."
Senaatspresident Dr. Buenger: „Hebt U
toen reeds op een of andere wijze kunnen
vaststellen, dat Van der Lubbe communist
is?"
Commissaris Heissig: „Ik had tijdons het
onderhoud den indruk, een communist
voor mij te hebben. Op mijn vraag hoe hij
tot de daad gekomen was. zeide hij mij:
Ik heb de aandacht erop willen vestigen dat
de arbeiders de macht zullen krijgen. De
arbeiders moesten zich aaneensluiten en
moesten denken, dat de brand in den Rijks
dag oen symbool voor een gezamenlijken
opstand zou zijn. De arbeiders moesten er
toe gebracht worden er op los te slaan, om
het hun niet welgevallige systeem omver
te werpen."
De Officier van Justitie Dr. Werner stelt
dan den getuige eenige vragen over het
samenkomen van Van der Lubbe met an
dere personen in een vereenigingjdokaal
cn vraagt daarbij of dit een verzamelplaat*
voor horaosexueele personen geweest is.
Commissaris Heissig: „Ik heb in Neder
land niets ervan gehoord."
Dr. Sack wijst dan op den inhoud van
het Bruinbock volgens hetwelk dit huis een
zeer berucht perceel geweest zou zijn.
Ook hiervan hoeft getuige niets gehoord.
Op een vraag van den rechter Parisius
met betrekking tot het verwijt in het Bruin-
boek, dat het onderzoek ln Nederland zeer
ecnzildig is geweest, verklaarde do getuige,
dat hij iedereen heeft verhoord, die zich
daartoe ter bcschiking heeft gesteld. Hij is
zrs dagen in Nederland geweest en beeft
niets verzuimd om de waarheid aan het
licht te brengen en de daad op te helderen.
Vruchteloos onderhoud tusscheu
Van der Lubbe en Mr. Stomps.
Leipzig, 22 Sept V. D. Na de hervat
ting der zitting wordt meegedeeld, dat zich
bij de akten een op 15 September te Leiden
gedateerd schrijven bevindt, waarin de fa
milie Van der Lubbe verzocht een bijge
voegd schrijven aan van der Lubbe, dat be
trekking heeft op de kwestie der verdedi
ging, door te geven aan den beschuldigde.
Volgens het protocol, dat zich bij de akten
bevindt, zou dit bijgevoegde schrijven aan
van der Lubbe zijn overhandigd en zou
deze, na er kennis van te hebben genomen,
er nadrukkelijk van hebben afgezien zich
door Mr. Stomps te laten verdedigen
De directeur van de gevangenis Dietze,
verklaart, dat dit schrijven den beschut
digde is ter hand gesteld; van der Lubbe
heeft verklaard, dat bij niet door Mr.
Stomps wensclit te worden verdedigd.
De voorzitter vraagt van der Lubbe.
Hebt u in de pauze met den heer Stomps
gesproken? Van der Lubbe antwoordt:
Neen.
Dr. Seuffert: De heer Stomps heeft te
zamen den tolk en me* mij den be
schuldigde gesproken en heeft hem voor
gesteld, dat het de wensch der familie is,
dat hij (Stomps) de verdediging op zich
neemt. Van der Lubbe heeft zich evenwel
volkomen afwijzend betoond. De Ober-
reichs-anwalt stelt voor den in de zaal aan
wezigen Nederlandschcn advocaat Stomps
als getuige te hooren.
Mr. Stomps uit Heemstede legt in de
Duitsche taal den eed af en geeft zijn ant
woord ook in vloeiend Duitsch. HIJ bev»s-
tigt, dat bij het onderhoud met den be
schuldigde Van der Lubbe de verdediger
en tolk aanwezig waren. De of'ici^ele ver
dediger heeft hem tenslott» alleen in te
genwoordigheid van den tolk met Van der
Lubbe laten spreken. Hij (Stomps) heeft op
V2rscbillende manieren getracht iets uit
den beschuldigde tc krijgen. Deze heeft ge
weigerd eenig antwoord te geven. Hij heeft
hem tenslotte gevraagd waarom hij him
(Stomps) niet als verdediger wanscht. Hier
op heeft. Van der Lubbe geen antwoord ge
geven.
Dr. Sack vraagt dan mr. Stomps, of Van
der Lubbe sexueel normaal ie. Mr. Stomps
antwoordt, dat hem daarover niets bekend
is.
Dan maakt Oberreichsanwalt een brief
van Oberleutnant Schulz bekend, waarin
deze in antwoord op zekere insinuaties in
de „Wcltbühne" van 31 Augustus 1933 ver
klaart, dat hij op het oogenblik van den
Rijksdagbrand ziek te bed lag. Hij heeft
ooi noch voor, noch na dien tijd in ver
binding gestaan met Heines en Helldrof en
hij kan derhalve ook niet, zooals in den
brief beweerd is. in samenwerking met deze
personen op aanwijzing van minister-presi
dent Goering. den brand hebben georgani
seerd. Hij heeft zich trouwens langen tijd
in het geheel niet met de politiek bemoeid
Daarna wenscht de Oberreichsanwalt dat
dc psychiatrische deskundige nog éénmaal
wordt "ohoord over do kwestie der pyro
manie. De deskundige verklaart dat bij het
onderzoek van Van der Lubbo geen mo
menten naar voren zijn gekomen, die er op
zouden wijzen dat pyromanie bij zijn ar
beid een rol heeft gespeeld. Een dwingend
lustgevoelen om brand te stichten is bij
don beklaagde niet geconstateerd.
Daarna richt dr. Sack zich in een verkla
ring tegen de onwaarachtige berichtgeving
in een deel van de buitenlandsche pers en
verzoekt den president, vertegenwoordigers
van deze pers van de zitting uit te sluiten
De president, dr. Buenger. antwoordt met
de verklaring, dat hij weigert, nog eens de
absolute onafhankelijkheid van het go-
rechtshof te verzekeren.
De behandeling wordt dan verdaagd tot
Zaterdag.
Tweo Russische journalisten
gearresteerd.
Leipzig, 22 Sept (V.D.) Hedenmorgen
te 7 uur heeft de politie in het hotel Kai-
serhof twee Russische journalisten gearres
teerd. die aldaar logeerden in verband met
de zitting van het Rijksgerechtshof. Bespa
loff, lid van het Berlijnsche filiaal van het
officicole Sovjet-Russische staatspersbureau
en Mevr. Keith, Berlijnsch correspondente
van dc „Iswestia".
Beidei werden naar het Polizcipraesidium
overgebracht nadat bun was medegedeeld,
dat zij bij de eerste poging tot ontvluchting
zouden worden neergeschoten. Ondanks
hun protesten werden zij gefouilleerd en
daarna opgesloten. Een verzoek om zich
met de Russische ambassade te Berlijn in
verbinding te mogen stalen, werd afgewe
zen.
Toevalligerwijze was echter de secreta
ris der Russische ambassade, de heer
Hirschfeld te Leipzig, die. hooiende van de
arrestatie, zich naar het Poliziepraesidium
begaf. Het gelukte den heer Hirschfeld, tp
bewerken, dat de politie de beide gearres
teerde journalisten losliet.
De polizeipraesident heeft persoonlijk den
beiden journalisten, die volgens hun ver
klaringen zeer onheusch zijn behandeld,
zijn excuses aangeboden.
De arrestatie was het gevolg van er-n
overijld bevel van een ondergeschikt poli
tic-ambtenaar.
De verdediging.
Na do beëindiging van den tweeden dag
van het proces interesseerden de buiten
landsche journalisten zich voor de vraag of
Torgler den Amcrikaanschen verdediger
Hayes nog wilde aanvaarden.
Torgler verklaarde dat hij in elk opzicht
tevreden is met de verdediging van dr.
Sachs. Hij heeft het volste vertrouwen in
hem en geen redenen om een andere ver
dedicrer te aanvaarden. Dr. Sachs heeft hem
in elk opzicht tot zijn volle tevredenheid
verdedigd.
Een monarchistisch staatsman
wegbereider werd voor de
republiek
die
Naar de N.R.Ct. meldt, is Sanchez Guerra
dc oud-minister-presldent van Spanje over
leden, nadat hem Donderdag in den loop
van den dag de heilige sacramenten warren
toegediend. Het geciteerde blad teekent
hierbij aan:
Sanchez Guerra was in 1859 geboren en.
van beroep advocaat. In de politiek be
hoorde hij tot den linkervleugel der con
servatieven, do zoogenaamde liberaal-con
servatieven. In 1903 en '04 Is bij minis
ter van binnenlandsche zakpn geweest, van
1917 tot Januari 1922 voorzitter of vice-
voorzitter van de Kamer. Na den moord
op Dato (Maart 1921) werd hij leider van
zijn partij. In Maart 1922 vormde hij een
ministerie, dat ochter reeds in December
voor een liberaal kabinet-Garcia Prieto
wijken moest, dat op zijn beurt in Septem
ber 1923 plaats moest maken voor de dic
tatuur van Primo de Rivera. Toen in het
laatst van 1926 het plan opdook voor een
eenzijdig door de regecring benoemde Na
tionale Vergadering, schreef Guerra aan
den koning, dat hij, als dit plan werd uit
gevoerd, de betrekkingen met het konink
lijk huis voorgoed moest afbreken on zich
in ballingschap moest begeven. Zulks deed
hij ook, toen de koning in September 1927
het desbetreffend^ besluit teekende.
SANCHEZ GUERRA,
In Januari 1929 smeedde Guerra uit
Frankrijk een samenzwering tegen de dic
tatuur en begaf zich over zee naar Valen
cia. waar hij wilde trachten, de officieren
en het garnizoen voor zich te winnen. Deze
onderneming mislukte en Guerra werd ge
vangen genomen. De krijgsraad sprak ech
ter hem en zijn zoon vrij en krachtens be
sluit van den ministerraad werd hij in
November op vrije voeten gesteld. Hij ont
hield zich toen tot den val van Primo de
Rivera van politiek.
Tegen de nieuwe regeering van Beren-
guer van 29 Januari 1930 opende hij echter
meteen een feilen strijd, evenals tegen de
monarchie. In een opzienbarende redevoe
ring te Madrid op 27 Februari 1930 voor
spelde hij de komst van de republiek en
zei den koning zijn trouw op, hoewel hij in
zijn hart monarchist was. Een jaar later,
toen Bcrenguer zich niet langer staande
kon houden, belastte de koning Guerra toch
met do vorming van een ministerio. Hij
trachtte een groote coalitie tot stand te
brengen, doch slaagde daarin niet en legde
na drie dagen zijn mandaat weer in han
den des konings. Twee maanden later word
do republiek uitgeroepen.
Hoe het buitenland reageert
Naar aanleiding van vorming der nieu
we regecring in Oostenrijk schrijft de Mor
ning Post, dat Dollfuss slechts zoolang vei
lig is als politie cn leger naar hem luisteren.
Slechts ten hoogste een derde deel der be
volking slaat, volgens het blad, achter
hem. Wanneer hij den steun van de overige
bevolking wil verkrijgen dan is dat een
taak, welke zeer veel van hem zal vergen.
De News Chronicle betreurt het verdwij
nen der democratie in Oostenrijk De Daily
Herald is zeer verrast over Dollfuss en ver
klaart, dat hij zich slechts een constitu
tioneel maniertje heeft omgehaangen om
geld te krijgen en zijn leger te vergrooton.
Thans gooit hij deze klceding af en, 'éi
gens het blad, zal de volgende aanval go-
richt zijn tegen de vrijheid van Wecncn.
Het Petit Journal schrijft naar aanleiding
van de reconstructie van het kabinet Doll
fuss, dat men wel kan spreken van een
overwinning van den bondskanselier. Deze
heeft thans alle uitvoerende machtsbe
voegdheden in handen. De nieuwe regee
ring van Dollfuss verschijnt als autoritaire
regeering, welker buitcnlandsch politiek
program zal beslaan in de verdediging van
do onafhankelijkheid van Oostenrijk.
OVERSTROOMINGEN BIJ TAONAN.
320 dooden.
Tokio. 22 Sept. (V.D.) Volgens berich
ten uit Chnrbin is het gebied langs de
spoorlijn Taonan—Tsltsikar overstroomd.
Elf dorpen staan onder water. De. treinver
binding fusschen Tsitsikar en Taonan is
onderbroken. Tot nu toe zijn reeds 320
dooden geborgen.
