geldbelegging MANTELM AG AZIJN DE ADELAAR Coupe- Kwaliteit- en Afwerking SCHOLENBOUW VOORHEEN EN THANS P. DE GOOIJER frEMMMMm m hwl IETS, DAT VROEGER GEE AANDACHT HAD Advcj tentiën SanitairTechnischBureau Tel. 1745 Laat SPAANDER SPUITEN N.V. Bouwbedrijf „Samenwerking" Kantoor: Groningerstraat en St. Bonifaciusstraat 23 faanTEJ.. 262 tra LANGESTRAAT 10 Ms U *aal vótvkelen. JT en°1V^ >>nB „I ONZE NAAM WAARBORGT U Varkensmarkt 9 Tel. 559 De huisvesting van de Latijnsche school en het Stedelijk gym nasium alhier in den loop der tijden Eindelijk een nieuw gebouw! Indien men hier te lande de publieke waardeering van het onderwijs tot diep in de 19e eeuw zou moeten afmeten naar de wijze van huisvesting van scholen, zou men tot gevolgtrekkingen komen, welke scheef, in vele gevallen algeheel in strijd met de werkelijkheid zouden blijken. Iedere stad ging oudtijds prat op haar kerk(en), cp haar stadhuis, ook nog veelal op haar "Waag, de gilden hadden er hunne vaak fraaie vereenigings-gebouwen, maar daar mee houdt, binnen de soliede ommuring, het publiek-architecturaal stedenschoon op School gebouwen, tot dit doel opgetrok ken en ingericht, komen op de lijst van an tieke bezienswaardigheden nergens voor. Immers opzettelijke schoolbouw dagteekent eerst uit de tweede helft der 19e eeuw, toen het Onderwijs in zijn geheel „voor werp van aanhoudende zorg der Regeering werd". Met die overheidsbemoeiing van Rijks- en Gemeentewege men denke aan de wetten op het L. en M.O. komt er verbetering óók in de materieele ver zorging van het Onderwijs, in de eerste plaats in de huisvesting van stede lijke en plattelandscholen. Iloe komt het, dat het zóó lang heeft ïnoeten duren, alvorens tot het publiek be scf doordrong het belang, de noodzakelijk licid van behoorlijke, doelmatige bouw en installatie van scholen, waar dan toch op een volgende geslachten vrijwel geheel het eerste en beste deel van hun jonge leven moesten doorbrengen, onder omstandighe den, die zelfs gemeten met den maatstaf van vroeger lijden, zoozeer afweken van de huiselijke? Er is meermalen gezegd en men kan het nog wel als een axioma lioorcn verkondigen, dat de ware onderwij zcr onderricht moet kunnen geven zelfs in een krocht of kelder, dat de plaats waar, dc omgeving waarin der spes patri- nc kennis wordt bijgebracht, van géén in vloed behoort te wezen: een mecning, die stellig niet velen, althans tegenwoordig, in haar absoluutheid de relatieve juistheid laten we nu maar in het midden zullen willen onderschrijven. Eenvoud van in richting is geboden, maar bij eenvoud zijn doelmatigheid, degel ij kheid van houw en doortimmering, liygie n i s c h o inrichting, onafwijsbare e i s c h c n, wil men van het jonge geslacht eerbied verlangen voor do omgeving, waarin het zijn dagelijksche taak moet vervullen, eerbied ook voor meubilair en voorwerpen, die de leerlingen bij het werk gebruiken. Getimmerten, die buiten het sdiolierenjargon met recht en reden als „het hok" konden worden gequalificeerd, hadden, ook pacdagogisch-onbruikbaar, om redenen van openbaar prestige reeds lang geleden moeten worden afgekeurd en ver vangen. Een bewijs evenwel hoe uiterst langzaam „do Nedcrlandschc molen maalt" Ik weet wel, dat dit alles slechts dc uiterlijkheid der dingen raakt, maar die uiterlijkheid heeft niettemin haar heteekenis, juist óók voor dc inner 1 ij k e ordening van ons bestaan, al wordt er lieden ten dage ongetwij feld schromelijk overdreven. Hoe komt het nogmaals dat wat men in eigen liuis reeds eerder -en in steeds breeder kringen is gaan nastreven en verlangen, het laatst als cisch werd gesteld voor het S c h o o lgebouw, ter beantwoording aan doel en aard van verblijf en arbeid aldaar? Onder dc factoren, die hierbij in liet ge ding komen, zou ik vooral willen noemen het zeer laat tot gemeengoed worden, dc eerst langzaam, daarna sneller voort schrijdende z.g. „d cm o cr a ti se er in g" van het onderwijs in al zijn geledingen. Volkshuisvesting en Scholen bouw kwamen achteraan, doch zijn thans twee de voornaamste sociale zorgen der Overheid. Bij beschouwing van den liuidigen toe stand grijpen vvo vanzelf terug in het ver leden. Onze historie is overwegend stede lijk van kaarkter, hetgeen zich op on derwijsgebied, tot de wet van 18876 ook juist niet betrekking tot dc Latijnsche scholen openbaart. Onze oudste instellingen van onderwijs hebben in welhaast alle steden het langst moeten wachten op een behoor lijk, naar de eischen ingericht gebouw, in tegenstelling met het nieuwe schooltype van 1863: de H.B.S. De Latijnsche scholen wer den van af het einde der 16e eeuw over het vroegere verleden zijn gegevens zeer schaarsch ondergebracht hetzij in voor malige kerken of kloostergebouwen, hetzij in daartoe bij erflating beschikbaar gestelde heerenhuizen, een enkele maal ook in een oud Waaggebouw. Een paar voorbeelden ten bewijze, dat grootte of situatie der be trokken stad (gemeente) geen verschil in behandeling van zaken toont Een goede dertig jaar geleden nog resideerde het Haagsche Gymnasium (thans G. I) in een groot pand hoek Westeinde-Vleersteeg, om toen, omstreeks 1900, na jarenlange jere miades en beraadslagingen, met royale medewerking van particuliere zijde, aan de Laan van Meerdervoort te worden ge ïnstalleerd op een voet als nergens viel aan te wijzen. Ook Zwolle heeft pas eenige juren geleden zijn thans als „Celeanum bekend Gymnasium uit het huis in de Goudsteeg overgebracht naar een moderi gebouw. En meer dan een der oudere gym nasia in kleinere plaatsen is nog in een voormalig hoerenhuis gevestigd, met •le eigenaardige bekoring, maar ook met het ongerief, daaraan verbonden, gelijk het Devcnterschc, dat zelfs in 1893, toen meni ge gemeente van die klasse reeds tot gym nasiumb o u w was overgegaan, van dc Waag werd overgebracht naar het door een der curatoren, Mr. van Marlc gelega teerde huis aan do Nieuwe Markt! Zocr instructief is, op liet stuk der huis vesting, de geschiedenis van de Amers- foortsche „Grootc Schole". Hier kan, even als te Deventer van o m z w ervingen worden gesproken. Enkele hoofdmomenten uit het verhaal, dat wijlen Dr. H. J. Reijn- ders, voormalig Conrector van het Gymna sium en Archivaris der Gemeente gaf (Ge denkboek 1926) mogen hier nog eens onder de openbare aandacht worden gebracht. In de eerste jaren der 17e eeuw oude. gegevens ontbreken was de Latynsche School gevestigd in een gebouw, dat be- stuurdcren der stad in 1613 eerst te vergeefs poogden te verkoopen, maar in 1621 beslo ten „te appropieren tot een Wage" en dat gestaan heeft op dezelfde plaats, waar de later (2e helft 19c eeuw) gebouwde Waag stond, welk gebouw daarna werd ingericht voor laboratorium van den keuringsdienst De school, vdbr welke in Maart 1613, bij het vendutieplan, do St. Barb ara kerk ter huisvesting was uitgezocht, werd bij nade inzien in 1622 gedirigeerd naar de S t. A g nietenkapel in de Heerenstraat, dicht bij de tegenwoordige Remonstrantsche Kerk. Daar bleef zij tot het einde der 18e eeuw Militaire requisitie van kazerneenngsruim te verdreef haar en in 1803 noteert een ze kere Pietcr Pijpers, dat de „Latijnsch» School gehouden wordt in een oud Gods huis, de Pot genaamd". Niet in haar ge heel echter, zooals twee bewaarde rekenin gen aantooncn. Dc Rector gaf les aan huis, de Conrector zat met zijn klassen in „De Poth", in wélk gebouw precies, Pesthuis dan wel Regentenkamer, is onzeker, liet Pesthuis is het meest waarschijnlijke dó micilie geweest. Intusschcn: van c?n sc h*o o lgebouw was geen sprake en di zou nog een kleine eeuw lang zoo blijven Zelfs werd dc „diaspora" volstrèkt, toen na 1812, Rector èn Conrector school aan huls moesten houden! Van belangstelling voor onderwijs in het algemeen, voor liooger on derwijs in 't bijzonder, legt dit alles géén zeer sprekend getuigenis af, doch men moet bil lijk zijn. In den Franschen tijd met zijn grootc economische depressie was wèl cenig excuus te vindon, en ook né 1813 nog wc 1, in den berooiden staat der financiën. In 1517 evenwel hebben Curatoren genoeg van deze tracteering van zaken en vestigen de aan dacht van de autoriteiten op 't oude Block lands Gasthuis. (Langestraat 87) als een „geschikt gebouw". Burgemeester en Wel houders bieden echter drie vertrekken aan in dc z.g. „Kweekschool." Curatoren verzoe ken betere vertrekken in dat gebouw, te vens aandringend op ingebruikneming be gin 1819. Bedoeld gebouw was echter reeds weer voor ander doel bestemd: inkwar tiering van militairen! Na nog eenig rnarchandeeren nemen Curatoren collectief ontslag. Ministerieel ingrijpen volgt door tusschcnkomst van den Gouver neur van Utrecht. Nieuwe onderhandelin gen worden geopend, welke leiden tot in gebruik-stelling van een huis tegenover de Agnietcnkapel in dc Heerenstraat, alwaar de school gevestigd bleef van 1820 tot 1S80 oo zoetjes vernageld en o u u' us het gebouw inmiddels geworden, dat. men, gezien bovendien de wettelijke om zetting van Latijnsche Scholen in Pro-gyni- nasia en (of) Gymnasia, tot Schoolbouw besloot en wel aan den Singel, „op een ter rein dat de ruimte aanbiedt voor een uitbreiding indien a»e noodig mocht blijken." In 1882 werd Let nieuwe gebouw betrokken, doch... bleek reeds dadelijk ccn frequent verschijnsel in Nederland! te klein, daar men niet gerekend had op de B-klassen. Niette genstaande dit ongerief bleef daar, inciden teel met filialen in het „Werkhuis" en dc voormalige Ambachtsschool (de ijzeren trap naar den Olympus) het Stedelijk Gymna sium gevestigd tot het laatst van Mei 192 3. Van die laatste jaren met het ter plaatse sterk tocgcniomon straatrumoer, van de merkwaardige ventilatie der lokalen be neden aan de straat, met kans op minder gewcnscht contact met dc buitenwereld, kunnen meerderen onzer nog meespreken, plan voor een toen up-to-date gebouw reeds sedert 191 i klaar. De oorlog c.a: deed het goede voornemen snel vervliegen n... voor ettelijke jaren. Want al drong ijlen Rector Peyrot telkens aan op wedei- atting der bouwplannen, al zocht deze rusteloos naar allerlei mogelijkheden ,VI verwezenlijking en al werd door wijlen collega Hoog telken jare met aandrang go- informeerd naar „het nieuwe gebouw," dc urgentie van andere belangen dwong ken nelijk tot verder uitstel. Wel kwam er eenige verbetering, toen in Mei 1923 liet ge bouw der voormalige G.H.B.S. beschikbaar werd gesteld, een verbetering, voornamelijk bestaande in dc meerdere rust, welke, ver geleken bij den roezigen Singel, in dc direc- omgeving hcerschte. Hier, in het Planl- i, kwam de grootc groei der ooi, zoodat tweemaal drie eerste .assen moesten worden geformeerd en meerdere, lang aanhoudende verdubbe lingen van hoogcrc afdcclingen werden vercischt. De school barstte als het ware uit hare voegen: in vier onderscheiden bouwen moest onderricht wor- n gegeven, t.w. in het Plantsoen, aan Hellestraat, in het „Werkhuis" en in de opv zelf ter Wij ersst raat. Eindelijk en ten laatste moest 't cr dan van komen: een nieuw naar de eischen van techniek en hygiene ingericht gebouw! De vorige Rector, Dr. Peyrot, heeft den aller- eersten opzet van ccn nieuw plan nog aan schouwd, doch hém zou het niet beschoren zijn, het nieuwe domicilie, dat aan dc Barchman-Wuytierslaah werd geprojec teerd, te betreden. De twintigste-eeuwor verbaast zich al licht, dat onze school hot toch nog n en veertig jaren (1882—1923) aan den Singel heeft uitgehouden en daurné nog volle tien jaren zich heeft kunnen behelpen met het totaal uitgewoonde perceel der vroegere H.B.S. Voor die verbazing is alle reden en zij is niet geringer bij hen, die werkzaam zijn geweest m het gebouw, dat nog als H.B.S. onder het Ministorle-Kuypcr reeds was afgekeurd en dat door den oud-Inspecteur der Gymnasia Dr. Vinke- stcy'n bij de herdenking in 1926 openlijk werd genoemd een der twee s 1 echtste gebouwen in ons land. Niemand zal kunnen beweren, dat de Gemeente Amers foort in dezen niet heeft gewoekerd met het materieel. Zonder veel wroeging kan zij het geheel uit den tijd geraakte, totaal ver sleten kavalje (s.v.v.) met den grond gelijk doen maken om daar ter plaatse, na gron dige zuivering van den rnct chemicaliën doortrokken bodem voor ander doel een kloek gebouw tc doen optrekken. In 1932 ging, na lange onderhandelingen tot het verwerven van 't na ampele overwe ging geschikt bevonden terrein aan de Barchman-Wuytierslaan, de spade in den grond en weldra volgden den 30sten Sep tember van dat jaar de eerste en verdere steenleggingen door den Rector, Curatoren, Leeraren cn leerlingen-representanten van iedere klasse. Een niet strenge winter be gunstigde den bouw en zoo staan wij dan voor dc i n w ij d i n g cn verhuizing. Ten langen leste! „Tantae molis erat, Gymnasii conderic acdem", zou hier Vergi- lius kunnen worden nagestamcld. Tiet is, strikt genomen, niet dc éérste school b o u w. Er staat geboekstaafd in onze kroniek bij het jaar 1880: „een schoolge bouw ten behoeve van het Stedelijk Gymna sium." De uitvoering getuiede niet van prac- tischen zin noch van eenig verder vooruit zien in de toekomst. Immers de B-klasscn moesten al dadelijk met bijzondere maatre gelen aan lokaliteit worden geholpen. En de toen beweerde mogelijkheid tot eventueele vergrooting was zéér problematisch. Dit is thans g a n s c h anders. Wij betrekken weldra een gebouw, „op den groei" bere kend. Twaalf leslokalen vormen er de kern van. Die kern is heeft de bouwmeester dit bewust symbolisch bedoeld'7 de oude La tijnsche 6chool, waarvoor zes dubbelklassen r'iin beraamd met nog 3 reserve-lokalen. Déér ligt bet verleden. Wat in dc vlou gels op royale wijze werd ondergebracht, staat ten dienste van de natuurwetenschap pen, voorziet dus in de bijzondere eischen an den modernen tijd. Zoo staat daar het nieuwe gebouw als verzinnelijking der gecompliceerde moderne cultuur, met haar zeer uiteenloopendo eischen, ook aan de y m n a s i a 1 e. opleiding gesteld, wier ver dere ontwikkeling, met het groote vraagstuk der „concentratie" als kern, wij nog niet kunnen voorzien. Van een ouderwctsch gebouw overgaan naar ccn modern, heeft dieperen zin, wan neer verhuizing voor ons méér is dan een banaal feit. Een nieuwe periode gaat aan breken, die voor dc verschillende generaties an allen, die hier werkzaam zijn, in welke nositie ook. een andere bcteekenis heeft. l)o ouderen zullen hier de eindjaren van hun loopbaan doorbrengen, voor dc middengene ratie opent zich hier een overgangsperiode, een tijd van wennen cn aandossen aan nieuwe omgeving, met mogelijkheid tot wij ziging in de schoolpractijk men denke aan dc kwestie klasselokaal of vaklokaal? oor dc thans in functie zijnde jongeren èn, an meet af, voor de toekomstige titu Ia-rissen zal hef nieuwerwetschc interieur, strak en nuchter van lijn, dragende der» stempel van „ncuc Snchlichkeit", dè omge ing blijken, waarin zij zich thuis gevoelen. Zoo bevindt het Stedelijk Gymnasium zich als instelling op dc grens van het „ouder- etsche" verleden met zijn eigenaardige, door weinigen meer gewaardeerde, aantrek kelijkheden, néést bezwaren uit een oog punt van schoolpractijk en dc „moderne" toekomst met goede technische verzorging, maar zijn vele open vragen op onderwijsge bieden. Op een dergelijk moment nemen de gedachten breeder vlucht, vooral waar in onze dagen het reorganisatie -vraag stuk aan dc orde zal komen. Wat cr ook moge veranderen in de gymnasiale oplei ding, wat do z.g. „concentratie-be' cging ten slotte moge producceren wélke wiizigin gen er ook in vakgroepecring of werkwijze mogen worden gebracht: het Gymna- i u m 1) 1 ij v e in kern en w e z e n cl t» humanistische school b ij u i t n c- e n cl h e i cl, dè school, die, meer dan welkt» andere ook, verleden en heden ver bindt, méér: het moge zich dan daarbij openstellen cn steeds toegankelijk blijven oor gezonde verdere o n tw i k k c- 1 i n g. met behoud van eigen karakter en traditie. Géén ..isolement binnen een ondoor dringbare vestinggordel" zooals enkele jaren elcden in een onderwijsblad werd ge enscht! Moge binnen het algemccne kadci an het gymnasiaal onderwijs, het Stedelijk Gymnasium" van Amersfoort, straks met Johan van Oldenbarncveldt als Schutsheei onder zijn devies: „Nil scire tautissima fi des" ccn toekomst tegemoet gaan, gunstiger dan liet lieden vermag te zijn voor déze ge neratie, een toekomst, die, van internatio naal wantrouwen en economische depressie bevrijd, nieuwe, schoonere perspectieven onene voor de komende geslachten! Autori teiten, bouwmeester en uitvoerders hebben, binnen de perken der vigeerende strenge ictsvoorschriften, het hunne gedaan om dit a t c r i c e 1 mogelijk te maken. Dagelijks verkrijgbaar bij SOESTERWEG 118. Tel. 618. LIGUSTER, f 1.50 per 100 stuks. HEGDOORNS, voor afrastering 30.000 stuks voorradig. Ook in kl. hoevcelh. ver krijgbaar, f 10.— per 1000 stuks. LINDE- cn KASTANJEBOOMEN en wat verder bij liet vak behoort. Spot goedkoop! 15.000 Andijviestruiken f 1.50 per 100 struiken. A. VAN SOEREN, Boomkweeker, Nijkerkerveen. Tel. 11. Alles franco thuis. LOODGIETERSBEDRIJF ERVEN M. M. VAN LOON Weverssingel ]1. UW AUTO ALS NIEUW in korten tijd volgens de nieuwste Amerikaansche Lakspuit-methode EEMSTRAAT <9. Tel 516. MsESjK Onze gepasteuriseerde melk in flesschei1 is gegarandeerd ICDERErt DAG VERSCH Amersfoort, September 1933. H. E. BECHT. Niets geen vochr bevat Duyvis' Extra-Jus. Dit is dan ook de reden, waarom de zuinige huisvrouw, de huisvrouw die „rekent", steeds die heerlijke Duyvis'Extra-Jus hebben moet. De Extra-Jus, die zoo'n pikante bruine jus geeft, die niet stolt op het bord. Halfpondspok 32K cis. t Pondspak 65 cis. ,ncl- accijns Zoekt U zeer goede panden voor of een huis voor eigen bewoning? Vraag dan aller eerst aan TEL. 790 - INLICHTINGEN - TEL. 790 Wij hebben in aanbouw aan de Vermeerslr. zeer mooie perceelen, ook hebben wij zeer goed verhuur de panden gelegen in het Vermeerstr.kwartier. Vraagt inlichtingen aan ons e-iatafiea. 0% erUlv sJ l!c 6®n n 9oiaa-- apai'te v\eedin-?' \°ue dit najaAi' die ül torens®"' 13 wer- VVanncer pavis b ele- Verlangt slViaafc- canier e gck\ecd v°l ie gaa". vicnscM jar, ^cUUY»\on= in eens nu nen. N,cn>V'll'u' Zo^\ot V-nopen- ting lov .vw U to°nen cs. paavne „nrtee- clusieae wlri}W variaties- t' j IJ j OJOtZX/WMlL.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1933 | | pagina 10