^)i\dagshla ARTIFORT FAUTEUILS Firma J. W. van ACHTERBERGK meubileering westsingel 10 13 £?n zeer bijzondere zomer achter den rag LETTERKUNDIGE KRONIEK „DE PAPAVER" HET SPEC1 AALHUIS VOOR HANDWERKEN. Wij brengen steeds iflET NIEUWSTE op handwerkgebied NIEUWE MODELLEN voor damos, heeren en klnderkleeding. KNIPPATRONEN voor jumpers mot beschrijving. De nieuwste handleidingen. Vele wolsoorten. Uitsluitend de betere kwaliteiten. Utrechtscheweg 85. Tel. 15. 10 JAAR GARANTIE ALLEENVERKOOP 'AMERIKAANSCHE NOTITIES DE N.R.A. BEWEGING IN DE PRACTIJK „De man in de verdrukking komt thans meer op den voor: grond" Vroolijke gezichten (Door onzon correspondent). N e w-Y o r k, 29 September 1933. Een paar dagen geleden was het weer met den kunst- matigen zomertijd geda&n en waren de boombladeren niet langzamerhand aan het geel, rood en bruin worden gegaan, dan zou niemand er aan gedacht hebben, dat de zo mer alweer omgevlogen is. En een heel bij zondere zomer is het geweest om allerlei re denen. Eerstens hebben we in vele jaren niet zulk wisselvallig weer gehad als dit maal; de zomer in dit land is precies wat liet woord aangeeft: onophoudelijk zon en warmte, veel onweer en zelden een regen dog. Overschoenen en regenjas komen eerst van November tot April te pas, weken van te voren aangekondigde feesten of wedstrij den in de open lucht gaan zoj goed als al tijd door en zelfs de openluchtconccrten in liet Central Park en Lcwisohn Stadium wor den maar zelden afgelast. Een Luna Park ter grootte van een stad als Qoney Island cn tientallen kleineren langs de kust móeten in de paar zomermaanden hun jaarsbestaan maken en slagen daar ook altijd in. Maar dit jaar was het allemaal anders. Terwijl het op den lsten Augustus niet minder dan 100 graden in deze stad en langs de heele Oostkust was, volgde daar een paar dagen later de uitloopcr van een West-Indische or kaan, die boomen omkegelde en bijna ander halve decimeter regen in een paar etmaal ncorgoot. Toen het opnieuw mooi weer was geworden, lazen we met een zucht in de krant dat Cuba weer gegeeseld werd en we een tweeden storm konden verwachten. Die ook aankwam I In andere jaren ging de zomer in gemoe delijke rust voorbij. Het was de tijd van normale slapte in zaken, van personeel met vacantie, van voorbereiding voor het ko mende seizoen bet zakenleven verkeerde dan in een soort droomtoestand. Ook daar kwam dimaal niets van terecht. Sinds Pre sident Roosevelt het sein tot een algemeenen aanval op de malaise heeft gegeven en sinds vanaf dat oogenblik „actie" het wachtwoord is geworden, heeft niemand zich tevreden gesteld met Dinsdag hetzelfde als Maandag te laten zijn Dinsdag moest en zou beter zijn! Dat is vrijwel het grondprincipe van de heele NRA-bewegin. De maand Augus tus zag het koortsachtige tot stand brengen van de zoogenaamde „codes" voor elke apar te tak van handel, nijverheid cn industrie. Parapluiemakers hebben een ander code dan lampenkappenmakers en de New-York - 6che hotels, een reuzenbedrijf op zichzelf, zijn er nog maar niet geslaagd een code tc vinden, die de goedkeuring vau Washington wegdraagt al vier zijn er geweigerd en te ruggestuurd. Maar is er wel een moeilijker bedrijf denkbaar dan hot hotel- en restau- rantwezen, om het loon cn de arbeidsuren ervan precies te formulcercn? IIoc dit zij, geen sterveling is ontsnapt aan het algemeen drijven om uit den stilstand te geraken en in beweging te komen. Wel is de verwachting van do menigte een beetje te hoog gespannen geweest, zooals nu gaat blijken. Voor een groot deel van de bevol king was de NRA allesbehalve een cadeau tje. Door den nood gedwongen of uit louter hebzucht hadden immers vele werkgevers een minimum aantal arbeiders voor een dito loon en voor zooveel mogelijk arbeidsuren aan den gang gehad. De \RA veranderde dit met één slag op 6 September 1933; honderd duizenden menschen gingen weer aan hel werk, omdat duizenden hen aannemen móésten en een grooter bedrag aan sa'aris- sen moesten uittrekken, dat volgens de NRA verhaald zou worden op de. grootere koop kracht van 't publiek. Die intusschcn niet zooveel i6 toegenomen. En nu moet het geld opgenomen worden bij een bank. Terwijl de banken niet alleen een groot deel hebben bijgedragen tot de ruïne van '29 en het eerst door het Republikeinsche bewind van Hoo ver gesteund zijn om later door 't Democra tische van Roosevelt schoongemaakt en ont smet te zijn, schieten zij nu geheel in hun plicht te kort om don kleineren zakenman ruim crediet tc geven. Zij zijn deswege door Washington on linn onverschoonbare na latigheid gewezen. Zooiets was vroeger on denkbaar de regecring mocht haar neus niet in particuliere aangelegenheden steken! Maar sinds de regecring el goed genoeg is gebleken om bij te springen in nood, meent zij ook hei recht te hebben tc waarschuwen eu desnoods tc dwingen om het niet zoover te laten komen. En niet alleen het Congres, maar het overgroote deel van de Amerika nen schijnt er heden net zoo over te denken. Of het. zoo blijven zal. wanneer de toestand veel verbeterd is, mag een andere vraag hecten. ergclckcn bij een jaar 'f vier gele den is alles ongelooflijk veranderd en ver andert nog met den dag; eenige dagen gele den deelde de gouverneur van de Engclsclio Bank, Mantagu Norman, zer terecht mee, dat de U.S.A. zoo vlug van interne aange legenheden verwisselden, dat nieuws van dep vorigen dag alweer waardeloos was ge worden. Traditie getrouw gaat het alles weer op zulk een kolossalen voet, dat de gemiddelde buitenlander het amper geloo- vcn kan. Dc New-Yorksche gemeentelijke steun aan vverkloozen cn behoeftigen zal deze maand maar 10 millioon dollar zijn en de volgende nog minder; den vorigen winter was het twee maal zooveel! In het dagclijksche leven ziet men overal grooter versobering voor het oogenblik tenminste. Rooscvelt'fe „forgotten man", dc man in de verdrukking, is op den voor grond gekomen en zal zich misschien nooit meer terug laten dringen. Een voorbeeld. De grooto Opera, genaamd de Metropolitan, was cn is nog een kostbare instelling, waar men dc noodige dollars per plaats moet neertellen. Hoewel de opera dc nuo- digc duizenden kan bergen en de loges voor fabelachtige sommen por seizoen ver huurd wordóïv, schijnt het instituut van Caruso, Calvó. Matzehauer. Joritza e.a. ten ondergang gedoemd, omdat de exploitatie te voel kost en dc inkomsten niet groot ge noeg zijn; met veel gebedel en uitgereken zal het aanstaande winterseizoen mis schien zonder ongelukken ufloopen. Inmid dels werd er in het kolossale Hippodrome, waar 7000 menschen kunnen zitten, een opera geopend van heele goede krachtan cn waar dc duurste plaats maar twee kwartjes kost. Natuurlijk ontvangen de heldenteno ren en coloratuursopranen daar geen dui zenden per weck als hij dc Metropolitan, maar bij hun bescheiden gage krijgen zij iels heel anders: dc opgetogen bijval van duizenden eenvoudige operaliefhebbers. En het schijnt, dat deze kunstenaressen en kunstenaars daar volkomen tevreden, ja zelfs erg gelukkig mee zijn. Inmiddels moet bereden politie den ingang van het Hippo drome avond in, avond uit den heelen zo mer afzetten om orde te bewaren onder de duizenden, die. dien avond Lohengrin of Aïda of La Bohème niet kunnen hooren wegens een uitverkochte zaal. Dé „man in de verdrukking" kan nu ook eindelijk zijn hart ophalen aan opera Maar diezelfde man heeft soms een, twee jaar zonder werk rondgeloopcn eu wordt nu eensklaps aan den gang gezet. Dat be- Icekent niet, dat hij meer Ie verteren heeft dan toen hij van weldadigheid leefde, maar het betcck'ont wel, dat hij ztjn zelfrespect heeft teruggevonden en dc wereld met an dere oogen aanziet, liet hel eekent, dat hij van een pessimist een optimist geworden is en psycholo-'i.a.h een winst in plaats Van een verlies is geworden. at ik dus voor namelijk over den afgcloopcn zomer Ie sig- nalccren heb gekregen is een aantal opge ruimde gezichten in plaats van begrafenis dito's. Ik heb links en rechts gevraagd: wat denkt u van dc NRA cn wat zijn uw eigen ondervindingen in dat opzicht? Zon der één enkele uitzondering waren de ant woorden opgetogen, zélfs van lieden, die er nog niets beter aan toe waren dan een jaar geleden, maar die vol hoop waren er van daag of morgen de vruchten van tc zullen plukken. En wat zal nu de komende winter bren gen? Zonder eenigen twijfel nog veel ar moede en ellende, maar het huidige Washington is dc politiek toegedaan, dat het misdadige onzin is om geweldige sur- plussen aan graan, steenkool, katoen e.d. opgestapeld tc hebben of zelfs te vernie tigen, terwijl duizenden hongerig, onver warmd en slecht gekleed moeten rondloo- pch. liet Republikeinsche bewind ontken de cn weigerde zelfs pertinent eiken regco- ringssleun, beweerde, dat dit louter een quaestie van locale en publieke weldadig heid was. Bijna tachtig millioon dollar is door de huidige regecring uitgetrokken om in den eersten nood van de. komende we ken te voorzien en wanneer dat op is, slaan nog meerdere fondsen ter beschik king. In de afgeloopen winters is wel een massa ellende gelenigd door den publieken liefdadighcids7in, maar het was het vo rige jaar al duidelijk geworden, dat de beurzen van Jan cn alleman ook nfet meer zoo dik gespekt waren als vroeger. Het was en bleef dus een onzekere toestand. Weliswaar werd van hoogerhand aange drongen op vrijwillige milddadigheid, maar volkomen zekerheid bestond niet. Die be staat nu wél cn ook dat is een belangrijke factor lot grooter optimisme voor den ko menden winter. Want dat er nog genoeg werkloosheid zal zijn is langzamerhand tot de massa doorgedrongen, die eerst wonderen ver wachtte en dacht dat alles in een paar weken bij het oude zou zijn. Maar de zwarte wanhoop van den vorigen winter zal ditmaal uitblijven. Daar konit nog bij. dat a s. ?dcn November licol New-York ter stembus zal optrekken en naar alle waar schijnlijkheid met het oude corrupte Tam- many-regicm, waarvan „Jimmiè" Walker zulk een schitterend cn zijn tegenwoordige opvolger O'Brien zulk een tragi-komisch voorbeeld was, afrekenen. Het is een pu bliek geheim, dat de stad aan den rand van bankroet staat, dat het geen jaar, laat staan vier jaar zoo kan voortgaan en wan neer die fatale datum veilig cn wel achter ons is, blijft er weinig meer over om met nieuwen moed aan den wederopbouw van stad en land door te werken. Eén ding is opmerkelijk dezer dagen: waar blijft de deels verwachte, deels gevreesde prijsver- hooging? Alles is haast bij het oude geble ven cn het móét veranderen, wil de NRA slagen; gaat het niet goedschiks, dan maar door inflatie. Maar dat ook in liet aller, al lerlaatste geval. Twaalf interessante Vrou wen door Jo van Amraers Kuiler. (Meulenhoff, Am sterdam, 1933). Het boek. dat ik heden bespreek, handelt niet oVcr -twaalf, maar'over dertien interes santé vïouwon. Dc dertiende is de schrijf ster dezer twaalf biografieën. Jc van Ara mers—Kfiller zelf. Het zou aanlokkelijk zijn vooral voor een man om een vrUagge sprek met deze schrijfster tc hebben, cn een kenschetsing tc geveii van haar persoon lijkhoid. maar bet hoeft, nu wij dit bock vail Jo van Ammers—Küllcr bezitten, eigen lijk niet meer. Want in dit boek zien wij even duidelijk de figuur van de onder vraagster om de reeks barer beroemde on dervraagden heenbewegen als wij de onder vraagden voor ons zien oprijzen. Zij heeft, onbewust, zichzelve mce-goteckend. Onbe wust? Ja. volkomen onbewust. Aan de wij ze waavop dc schrijfster zichzelve inlasclit in haar verhalcn-reeks ontbreekt allo op zettelijke koketterie; zij bevindt zich kri tisch tegenover de persoonlijkheden, die zij bezoekt, maar de kritiek gaal gepaard met een volstrekte overgave aan dc geïnter viewden en beur levenstaak. Zij verdwijnt zelve met een eerlijke bescheidenheid achter de figuren barer aanschouwing. De beste methode, om iemand tc loeren kennen is, hem te bestudeeren wanneer hij in aandacht verloren is. Dan eerst, om dat hij verdiept is in wat hij ziet en er vaart. wanneer hij al zijn geestelijke krach ten noodig heeft om zich het andere „te genover zich", eigen tc maken, verliest hij dc gelegenheid om zicli onder een masker aan zijne medomenschen te vertoonen. Weerloos bevindt hij zich tegenover den beschouwer zijner physionomie. die alle karaktertrekken bloot geeft, welke liij in het gewone, vlottende leven in toom weet le houden. Jo van Ammers Kuiler is in dit boek aandachtig voor anderen. En daarom geeft de wijze waarop zij die anderen bekijkt, ons een onvolprezen hulpmiddel om haar zelf te leereu kennen Ik vind het belangrijk iets te weten over .To van Ammers— Küllcr. Want ik houd het, tegenover alle overmatig-litcraire kri- tici. tegenover het leger barer bestrijders, dat niet kan dulden dat zij bewonderaars heeft, tegenover allen die hare houding op het laatste P.E.N.-congres veroordeelen en waar ik misschien zelf bij hoor. vol, dat zij een der merkwaardigste vrouwen is, onder ons, dat zij in haar leven en werken een virtuositeit vertoont, alleropmerkelijkst voor ccno NederlandscWe, dat haar geest niet het diepste, haar kunst niet het sub tielste is wat onze literatuur van den laat- sten tijd heeft voortgebracht, maar dat zij aan karakter, aan expressiviteit een waar de vertegenwoordigt, die ons vaak doet vergoten wat wij zouden weten aan te mer ken op haar kunst. Jo van Arnmcrs—Kui ler is de nimmer-verlitcraturende onder on ze dames-auteurs, haar werk wendt zich altijd opnieuw ontstuimig naar het leven toe, cn het is haar verdienste dat zij niet alleen smakelfike, maar ook interessante romans schrijft, welker figuren leven, en -/iin begrepen in de problemen van den tijd. Maar mijne lezeressen vinden, dat ik te uitvoerig ben in mijne lyrische exclamaties. Zij willen hooien, hoe deze Jo van Aramcrs- Küller, als. vrouw in dit nieuwste boek van li a a r, aan het bespiedend mannen oog verschijnt. Ik zal trachten, dat duidelijk tc maken Maar vooraf een vraag. Dc vrouwen verwij ten ons, mannen, terwijl onze hoffelijkheid er ons van terughoudt, haar in dat opzicht tc qualificcercn, dat wij nieuwsgierig zijn. Mnnr dc vertegenwoordigster der hoo- gcre journalistiek, die in dit boek aan het woord is. is dan op beminnelijk-vrouwe lijke wijze met die mannelijke eigenschap behept. Want liet treft ons. bij elk van de bier weergegeven interviews, dat dc in terviewster. wanneer er een moment van pauze komt, do, boeken, dc portretten langs- ncust, die in dc kamers harer slachtoffers zich bevinden, maar die nieuwsgierigheid wordt zóó bekoorlijk en behendig in dienst gesteld van liet ambt, dat wij haar met den besten wil van de wereld niet ..indis creet" kunnen vinden. Intusschcn treft hier het verschil in methode tusschen den man nelijken cn dc vrouwelijke interviewer. Ik geloof dat geen enkel mannelijk journalist, bij zijne poging om do omgeving tc tceke nen. waarbinnen zijn slachtoffer zich be vindt, zou trachten, die omgeving zoo uit détails op te houwen als Mevrouw van AmmersKüllcr dat doet. De mannelijke journalist zou zich vergenoegen met een algemeenen indruk, dien hij zich door één enkelen oogblik verwerft, de teekening van het milieu om dc geïnterviewde persoon lijkheid hoen, zou bij hem veel meer het karakter dragen van bijkomstigheid. Een zeer kenmerkende eigenaardigheid van deze vraaggesprekken is verder, dat dc vrouwelijke auteur, clie ze hield cn be schreef, bizondere belangstelling vertoont voor dc kleeding harer geïnterviewden, en voor de klecding niet alleen, maai ook voor dc wijze, waarop de klecding wordt gedragen. Dit verraadt een gevoel voor stijl en levenshouding, voor ongedwongen openbaring van liet vrouwelijke, die de auteur teekerien. En, tenslotte, treft ons nog meer: de handha ving van bet kritisch oordeel der auteur, terwijl dat kriticismc haar bewonderende overgave aan dc beschreven persoonlijk heid geenszins verzwakt. Ik betwijfel of een dergelijke synthese tusschen kritiek cn waardcering, door een mannelijk ondervra ger zou zijn bereikt. Deze psychologische eigenaardigheden van mevrouw van Ammers' beschouwings wijze hangen samen met dc keuze harer personen, en dc accontueering van die in nerlijke eigenschappen, welke haar in haar proefpersonen het meeste hebben getroffen. Hoe kan men zich kritischer bevinden ten aanzien van „een ..beroemde" persoon lijkheid. dan door hem als men9ch tc wil len zien. afgezonderd van zijn beroemd heid? Hier schemert het Fransche spreek woord door de regels heen, dat wc allen kennen, en dat ons verzekert hoezeer de afmeting van grooto mannen vermindert, wanneer zo door hun kamerdienaar wor den beschouwd. Maar tegelijkertijd mét hoeveel meer menschclijke toewijding cn genegen heid kan men een eroote figuur tegemoet treden, als men hem. door hem t'huis te zien, in zijn omgeving, eerst van zijn don ..mcnsch" verhullende grootheid heeft ver lost Dit boek van Jo van AmmersIvüller zon tot titel kunnen .dragen: wat is er menschelijks aan dc grootheid? Of anders noe: hoe ontwikkelt dc grootheid zich uit het dageliiksch léven? De schrijfster heeft daarbii dc grootheid niet gezocht od een bepaald gebied. Met een zekere voorkeur heeft zij haar hel dinnen op alle gebieden van het leven ge kozen, en er ligt een zekere uitdagende vroolijkhcid in, wanneer wii liaar naast de typeering van vrouwelijke ministers en ge zanten, danseuses, chefs van modemagazij nen cn liedioszansercssen zien kenschetsen. Ik geef hier de liist van vrouwelijke be roemdheden, die objecten werden van Jo van Ammers' kenschetsingen in dit boek: Julia Culp, Ilollandsche, concertzangeres, Margaret Bondficld. Engelschc, Minister van Arbeid. Elizabeth Arden. Amerikaan- sche. Directrice van een Schoonheidsinsti tuut, Alexandra Kolontay. Russische, ge zante van de Sovjet-Republiek in Stock holm, Yvetlc Guilbert, Fransche, chanson- niëre, Rosa Mantis, Ilollandsche, vice-pre- sidente van den Wereldbond voor Vrou wenkiesrecht, Kathc Dorsch, Duitsche, loo- neelspeelstor, Madeleine VionneU Fransche, Leidster van een Maison de haute Cou ture, Elsa Brandström, Zwcedschc, Roode Kruisverpleegster in Rusland, Charlotte Rubier, Oostenrijksche, Professor in rk Kinderpsychologie, Maude Royden, En gelsche, predikante, en Mary Wigman. Duitsche, danseres. Wat hebben al deze vrouwen nu ge meen? Dit zeer belangrijke: dat de eigen lijke levcns-drnng, die haar tot grootheid leidde, een geheel ander karakter heeft, dan dc grootheid die ze naar do wereld hebben toegewend. Om iemands werkelijke grootheid te kennen, moet men hem zien in zijn ontwikkeling, moet men beginnen met hem in het leven terug to plaatsen, waaruit hij eenmaal is opgegroeid. En men zal Margaret Bondficld, de Engelsche vrou welijke Minister van Arbeid niet kunnen begrijpen, indien men niet het kleine win kelmeisje kent, dat, in een tijd, toen do Engelsche winkelbedienden er hun eenigo eer in stelden, met een hongerige maag op hoogc hakken te loopen en met een hoog boord den moed had, zich essentieel met den toestand harer klasse bezig te hou den, en haar leven in de waagschaal tc stellen voor haar verbetering. Zoo zal men Yvette Guilbert beter begrijpen, wanneer men, door het geschrift van Mevrouw van AmmersKüller de ellende loert kennen, waaruit dit kunstenaarsleven is gegroeid en Maude Roydon, wanneer men aan schouwt hoe dezo dochter uit een schatrijke reedersfamilie door een machtig gevoel van sociale deernis gedreven, haar eigen levens bestemming vond, cn een der merkwaar digste predikanten van Engeland werd. Deze vrouwen hebben nóg iets gemeen. Een sterk gemis van ijdolheid. Vele van deze figuren Julia Culp geeft er het spre kendste voorbeeld van hebben met wrangheid, met tegenzin, zich aan do taak gegeven, die haar levenstaak zou worden. Zij zagen alleen het doel, of de noodzaak, zij zagen nooiL zichzelf. En wat het aller- curieuste is; deze vrouwen posccrcn nooit, ze hebben weinig houding, ze zijn mensche- lijk. Een incident als*Mevrouw van Ammcra- Küller had met Margaret Bondficld, de voormalige Britsche Minister van Arbeid, is met een mannelijken minister bijna on denkbaar. Mevrouw van Ammers zag haar eenbepaald insigne dragen, cn kwam cr toen achter, dat dat insigne een belangrijke beteekenis had in haar strijd voor de ar beiderspartij. Maar Margaret Bondfield kwam er met een naïviteit, die wij „ver rukkelijk" zouden noemen indien zij in een kokette en niet in een streng zakelijke vrouw als Margaret Bondfield werd aan getroffen, voor uit: dat zij het insigne ge bruikte, „omdat haar japon er zoo makke lijk door zat." Indien er één gedachte ligt achter dit bock, gedachte, waaraan bijna nl de hier beschreven vrouwenfiguren uiting geven, dan is het deze: do waarlijk belangrijke vrouw wil zich bij hare feministische ont wikkeling niet de aljuro geven van den man. Zij wil als feministe, als maatschap pelijk werkster „vrouw" blijven en gevoelt, zoodra zij in het maatschappelijk leven is opgenomen. Margaret Bondfield en Alexandra Kollontay geven daar de spre kendste voorbeelden van dat cr groote sociale vraagstukken .zijn, die voor de vrouw nog boven het vrouwenvraagstuk do aandacht opeischen. De Wandelaar. Zooevcn verscheen bij den uitgever A. G. Schoonderbeek te Laren de October afleve ring van „De Wandelaar", maandblad, ge wijd aan natuurstudie, natuurbescherming en toerisme. Jan P. Strijbos uit zijn opgetogenheid over een vogelfilm. die het leven van den visch- arend tot onderwerp heeft en die ook in Nederland wordt vertoond. P. J. Schenk vraagt aandocht voor de dennenschotziekte, die door de zwam Lophodermium pinastri wordt veroorzaak! en F. A. Brunklaus wijst erop. dat de dichter Potgieter tevens een geestdriftig natuurminnaar was. Zoowel G. M v d Molen als dr. G. Gos- ses zijn onder den indruk gekomen van de landschappelijke pracht der Lüneburger heide, het land, dat vermaard is geworden door Hermann Löns* natuurboeken, waar van ook verscheidene in *t Ned« rlandsch zijn vertaald A. B. Wigman spreekt van een „Veluwsche movie lone', wanm er hij het in een artikel over den bronstijd der herlen heeft. Dr. A. C. de Koek publiceert een Interes sant artikel, waarvan de ondertitel luidt- „Kookt met zon". P L. RitsRcus schelste de geneuchtnn van don Ocloberluin en hot vijf-en twintig jarig bestaan der Mycologi- sche Vereeniging is voor dr. J. S. Meulen hoff aanleiding belangstelling te vragen voor het geheimzinnige cn boeiende "even iler paddestoelen. Er is opnieuw een uitgebreide rubriek Van en voor de lezers 'natuur bisforisen al lerlei), waarin om V Jomnn aar twee mooie vertegenwoordigers der fungi fora, de krulzoom en kopergroen/wem r«*clit laat wedervaren Het behoeft nauw olijk® vermel ding. dat tusschen den tekst weer lal van fraaie afbeeldingen zijn opgenomen.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1933 | | pagina 13