„SbeShnt,
FEUILLETON
Haar Avonturier
'T ANTWOORD VAN MUSSERT
Zaterdag 21 October 1933 AMERSFOORTSCH DAGBLAD 32e Jaargang No. 97
TWEE TEGEN EEN
DE WINKELSLUITING
TWEEDE BLAD
icVefcfooeft. aiies
FENNY CUBBELS
AANVANG
SCHOLIEREN-CURSUS
De N.S.B.deider verklaart zich be
reid om op dén avond te debat
teeren met Mr. de Vries en
Ir. Albarda
Een gepreciseerd voorstel
De heer Ir. A. A. Mussert, leider van de
N.S.B., publiceert in „Volk en Vaderland"
in antwoord op een open brief van Ir. J. W.
Albarda in „Het Volk", een open brief aan
Ir. J. W. Albarda, waaraan het volgende
is ontleend-
Nu u mij de eer aandoet, mij tot een
debat uit to noodigen, meon ik goed te
doen u te verklaren, waarom ik uv\ partij
genoot ds. Horreus de Haas niet kon toe
staan, hetgeen hij mij vroeg.
Wij, nationaal socialisten, zijn een strijd
begonnen voor de toekomst van ons volk.
De tegenwoordige staat is een demo libe
rale staat met sterk marxistischen inslag.
Wij zijn van meening, dat ons volk aan
dezen slaat te gronde gaat en uit liefde tot
ons volk spannen wij ons tot het uiterste
in om in den kortst mogclijkcn tijd hier
voor in de plaats te stellen den nationaal
socialistischen staat, waarin zal heer
schen tucht, orde, gezag, solidariteit van
allo bevolkingsklassen, sociale rechtvaar
digheid en waarin met sterke hand het
„één voor allen en allen voor één' zal wor
den verwezenlijkt
Het verdwijnen van alle politieke par
tijen en het daarop berustende parlemen
taire stelsel is daarvoor eerste voorwaarde.
Het logisch gevolg daarvan is, dat alle
politieke machten ons zooveel mogelijk
probeeren te „nekken" Inderdaad het
„parlementariërs van alle kleur vereensgt
u" wordt in do praetijk duizendvoudig
meer beoefend, dan de klassieke vereeni-
S'ng van alle proletariërs, waarop alleen
zij nog willen wachten, dio zooveel tijd
hebben als de beelden voor de Egyptische
koningsgraven.
De geheele „groote" pers is in handen
van politieke partijen en moet de machtige
adverteerders naar de oogen zien. Die is
dus zonder meer tegen ons. Daartegenover
kunnen wij slechts ons weekblad stellen.
Voor een dagblad hebben wij nog geen
geld.
Den radio-omroep hebben de huidige po
litieke machten onder elkander verdeeld.
Uw partij heeft haar aandeel gekregen. De
Internationale en de Marseillaise zijn, om
zoo te zeggen, bij ons kind aan huis.
Waarom aan het volkslied van de meest
kapitalistische en meest militairisfische
Europeesche mogendheid de voorkeur ge
geven wordt boven ons lied van de op
standing tegen Spanje het oude Wilhel
mus behoort tot het vele. wat wij Ne-
derlandsche nationaal-socialistcn, niet be
grijpen. Aan ons is twintig minuten zend
tijd ter gelegenheid van onzen tweeden
landdag geweigerd
Zoowel door uwe dag- en weekbladen,
als uwe vergaderingen, uwe vakbonden,
uwe Vara kunt. u onophoudelijk reclame
maken voor de sociaal democratie. Dat u
dit doet, is uw recht in dezen staat.
Tegen dit zware geschut kunnen wij
slechts onze geweren stellen. Wij kunnen
slechts vergaderingen beleggen en een
weekblad doen verschijnen. Het is dan ons
recht, ja onze plicht, om deze vergadérln
gen zooveel mogelijk dienstbaar to doen
zijn aan het doel, waarvoor wij ze beleg-
'gon: de verspreiding der nationaal-socialis-
tische beginselen.
Op de door ons belegde vergadering te
Zwolle komt uw partijgenoot naar voren
en vraagt den noodigen tijd om te debat-
teeren, d.w.z. propaganda to maken voor
de sociaal-democratie.
Indien ik tot u kwam met de vraag: 6ta
mij een derde of vierde deel van do plaats
ruimte in het Volk af cn b.v. een derde
deel van den zendtijd van de Vara, dan
zoudt u dit weigeren. Zoo heb ik in Zwolle
geweigerd op aan uw partijgenoot op een
vergadering door ons belegd, de sociaal
democratie te propageeren.
Principieel zie ik niet het minste heil in
debatteeren. Indien debatteeren in bet be
lang zou zijn van ons volk, zouden wij ons
nu verheugen in een bloeiende gezonde
volksgemeenschap en zouden wij ons niet
ernstig bezorgd behoeven te maken voor
de toekomst van ons volk. Het geheele par
lement (afkomstig van parler praten) is
een debatteercollegc; de overige vertegen
woordigende lichamen 'dem idem. Sinds
tientallen van jaren wordt er gedebatteerd,
niemand maakt zich daarbij de illusie den
ander te overtuigen. Het behoort tot het
vak, of om in do taal van uw partijgenoot
Koos V'orrink te spreken, „tot do regels
van het spel." Men levert ieder jaar zijn
aandeel in de kolommen Handelingen. De
batteeren is een typisch liberale-democra-
tische gedachte, lijnrecht staande tegenover
do fascistische. Voor ons is politiek geen
spel en voor ons behoort debatteeren niet
tot de regels van het spel Voor ons is po
litiek eon strijd om de toekomst van ons
volk. Wij hebben daarom geen tijd voor
een spel. Hard zullen wij moeten zijn,
maar met een hart vol liefdo voor ons
volk, dat ons noodig heeft.
Nauwelijks 9 dagen na de vergadering te
Zwolle, heeft Mr. C. W. de Vries in een te
Hilversum voor den bond van jonge libe
ralen gehouden rede aangedrongen op een
debat met mij. Het Handelsblad van Vrij
dag 22 September meldt dit onder het bc
langrijkstc nieuws.
Het werd mij duidelijk, dat in plaats
van de leider der N.S.B. wil niet debattee
ren. onze tegenstanders den indruk wilden
vestigen, de leider der N.SB kan of durft
niet te debatteeren. Het behoort tot mijn
taak te waken tegen de vorming van een
zoodanige legende. Daarom heb ik Zater
dagmiddag 7 October op den Landdag het
volgende gezegd;
„Nauwelijks heb ik in Zwolle geweigerd
..om te debatteeren met don sociaal-demo
„cratischen Ds. de Haas, of ik lees in de
„courant, dat de liberale voorman prof. dc
„Vries mij tot een debat uitdaagt Gclei-
,.lijk wil men den indruk wekken, alsof ik
„voor een dergelijke uitdaging terugdeins.
„Daar zullen we een stokje voor steken.
„Voor de eerste en laatste maal zal ik een
„avond daarvoor verknoeien
„Ten overstaan van de geheele Neder
Jandsche pers verklaar ik dezen hand
schoen op te nemen, maar dan twee te-
„gen één; beiden op één avond tegen mij
..en samen meer spreektijd, dan ik voor
..mij opeisch.
Ik maak van deze gelegenheid gebruik
om dit voorstel nader te preciseeren:
Mr. dc Vries over liberalisme
contra nationaal-socialisme 30 minuten
Ds. de Haas over marxisme
contra nationaal-socialisme 30 minuten
Ir Mussert over nationaal-so
cialisme contra liberalisme en
marxisme tc samen 45 minuten
Daarna dezelfde onderwerpen met spreek
lijden van resp. 10, 10 en 15 minuten.
Men heeft mij de handschoenen toege
worpen, welnu, zij zijn opgeraapt. Als uit
gedaagde kies ik, volgens de regelen van
het duel. de wapenen. Mij dunkt, dat ik
mijn uitdagers daarbij dc volle maat geef.
Het is U bekend, dat het nationaal-so
cialisme minstens evenzeer strijdt tegen
het liberalisme als tegen de sociaal de
raocratie. Beide zijn volgens ons inzicht
loten van denzelfden stam Het is geen
toeval, dat het liberalisme zich politiek
organiseert in een Vrijheidsbond en de so
ciaal-democratie als strijdkreet heeft. Vrij
heid Beide zijn afkomstig van „vrijheid,
gelijkheid en broederschap" waarvan in de
Ir. JL A. MUSSERT.
sinds 1789 verloopen anderhalve eeuw de ge
lijkheid en de broederschap maar alvast
zijn opgeborgen.
Het is daarom logisch, dat beide ons om
het hardst bestrijden en dat uit beide
kampen de uitdaging kwam. Even logisch
is dat ik dan ook beide uitdagingen tegelijk
heb aangenomen.
Nadien bent U gekomen met uw „aan
zoek".
Mijn antwoord hierop is, dat ik er geen
bezwaar tegen heb. dat U dc plaats in
neemt van Uw partijgenoot dc Haas. wiens
animo om te debatteeren tot nul is gedaald
sinds de door hem toegeworpen handschoen
door mij is opgeraapt
Mr. de Vries voelt er ook al niets meer
voor. In diens plaats zou misschien de
nieuwe voorzitter van den Vrijheidsbond
kunnen tredeD.
Ik handhaaf dus ten volle het aanbod
door mij op onzen landdag gedaan. Uw
verzoek om alleen tegen de sociaal demo
cratie te spreken, kan ik echter niet inwil
ligen
In het Volk kan men bij herhaling le
zen. dat do N.S.B. gericht is legen de ar
beidersbeweging en begunstigd wordt dooi
de liberalen. Natuurlijk is dit in strijd met
de waarheid, maar het zal tot dc regelen
van het spel behooren. (Zie het Volk van
9 October. Musserts rcvolutionnair libera
lisme). Wanneer ik alleen tegen de sociaal
democraten zou spreken, zou dit voor Uw
partij om zoo te zeggen „gefundencs Fres-
sen" zijn. Het ligt niet op mijn weg om U
aan dit agitatieiniddel to helpen.
Tenslotte nog dit U wilt aan degenen,
die zouden komen, verbieden:
lstc. het dragen van uniform of opzich
tige onderscheidingsteckenen.
2de. het geven van tcekeiien van goed- of
afkeuringen,
3de. het doen van demonstratieve uitroe
pen.
4de. het zingen.
Als ik goed zie, blijft dus voor deze on-
gelukkigen alleen over om gezeten in een
burgerpakje, geluidloos ja of neon te knik
ken. Nu kom ik U vragen om wat „vrij
heid" voor onze toehoorders. Natuurlijk
niet de vrijheid om „bruine moordpest" te
roepen, maar de vrijheid om van hun in
genomenheid met hetgesprokene blijk te
geven door te applaudiseeren. Voor de aan
wezige nationaal-socialisten zou ik per
soonlijk instaan, dat orde-verstorinc door
eejoel. gefluit of interrupties of anderszins
niet zou geschieden Onze menschen zijn
gewend orn te midden van een schreeu
wende cn tierende menigte met onbewogen
gezicht hun gang te gaan, zoodat het ap-
nlaudiseeren van tegenstanders hen wer
kelijk niet uit het evenwicht zal brengen,
indien de order is uitgev lardigd „net doen
of (e niets hoort".
Zouden zelfs teekenen van goedkeuring
niet gegeven mogen worden, zooals U voor
sielt, zou dan het panopticum niet de voor
keur verdienen voor het houden der ver
gadering? Bezielde menschen moet men
m.i. nooit verlagen lot wassen beeldenI
Ik meen Uw schrijven hiermede te heb
ben beantwoord cn vertrouw, dat dit ant
woord volledig in „Het Volk" zal worden
opgenomen, zooals Uw brief volledig in
„Volk en Vaderland" is afgedrukt.
TWEEDE KAMER
Debat over het initiatiefvoorstel
Cos geschorst
De ambtenarenwet
Z.h.st. wordt besloten het wetsontwerp tot
wijziging der crisi6-invoerwst aan de agen
da toe te voeuen.
Aan de orde is het initiatief-voorstel-Vos
inzake winkelsluiting.
De heer Boon vraagt of hat oeriebt juist
is, dat dc minister inet een wijzig'.ugeont
werp zal kornen.
De Minister zegt binnenkort te komen
met een wijzigingsontwerp met technische
wijzigingen, door de ervaring wenschelijk
gebleken en met enkele wijzigingen ten op
ziehte van de Zondag6luiting in verband
met den crisistijd, waarbij van principieele
verandering ten opzichte van de Zondag
sluiting geen sprake i6.
De beraadslaging over bet initiatiefvoor
stel-Vos wordt gcschoist.
Aan de orde is het wetsontwerp tot wij
ziging der ambtenaarswet 1929.
De heer Dree6 vreest voor te groote
macht der regeering bij dezen aanval op de
gemeente-autonomie, ten aanzien van sa
laris en andere regelingen. Spreker's frac
tie is tegen dit ontwerp.
De heer Kooiman vreest doodende
centralisatie van dit wetsontwerp. Spreker
zal nadere verklaringen van den minister
afwachten alvorens zijn houding te bepa
len.
De heer IJssclmuidcn constateert
een nieuwen aanval op de gemeentelijke
autonomie.
De heer Smcenk (A.R.) ziot in het
ontwerp geen bezwaar, want slechts daar
zal worden ingegrepen, waar men zijn
eigen verantwoordelijkheid niet begrijpt.
Dc heer S n e c v I i et (Rev. Soc.) betoogt
dat de rechtspositie van het gemeenteper
soneel bij deze regeering niet veilig is.
Spreker is tegen aantasting van geeste
lijke rechten van gemeenteambtenaren
De heer Van Kempen (Lib.) ziet in het
ontwerp gcenerlei aantasting van cenige
autonomie.
Do heer W ij n k o o p (Coram.) merkt op
dat dit wetsontwerp een fascistische tcn-
d.enz heeft naar gelijkschakeling.
De heer Rutgers van Rozenburg
(C.H.) acht centralisatie in gemeentelijke
salarisregelingen gewenscht.
Minister De Wilde betoogt dat het
wetsontwerp juist de gemeentelijke autono
mie beschermt tegen partijbesturen, waar
bij spreker wijst op hetgeen n.a v de leden
der gemeenteraden van Amsterdam Gro
ningen cn Zaandam is voorgevallen.
Principieel wordt er niets veranderd,
maar de centrale regeering kan het geheele
terrein overzien. Gedep Stalen kunnen dat
alleen voor hun eigen provincie. Deze wet
zal practisch alleen gevolg hebben voor on
willige lagere organen.
Overigens zal de commissie-Schouten de
richtlijnen voor de salarissen bij de lagere
organen afgeven.
Er wordt gerepliceerd dom- dc heeron
Drees en Kooiman, gedupliceerd dooi
den Minister.
Wetsontwerp aangenomen met 75 tegen
18 stemmen (tegen soc. dem., comm. en
Sneevliet, (rev. soc.)
De vergadering wordt verdaagd tot a.s.
Dinsdag één uur.
BRUTALE INSLUIPERS VERRAST.
Bij worsteling met bewoner
van het bezochte perceel de
trap afgebuiteld.
Amsterdam, 19 Oct. Gistermiddag
is de omtrek van den Haarlemmerweg ge
tuige geweest van een snelle jacht tusschen
een bewoner van genoemden weg en twee
insluipers.
De man kwam zijn woning binnen, toen
de echtgenoot© even de deur uit was. Hij
trof op een kamer twee mannen aan. die
vermoedelijk op de loer hadden gestaan en
gewacht hadden tot de vrouw was uitge
gaan. Deze bewoner pakte de zaak krachtig
aan. Hij greep de twee indringers vast en
was van plan zo aan de politie over te
'everen. Bij de worsteling in het portaal
vielen alle drie van de trap. De beide in
sluipers krabbelden het eerst overeind en
namen do vlucht. De bewoner zette een
hunner na en zoo ving een opwindende
«acht aan. De vluchteling liep een karren-
verhuurderij in de Van der Hoopstraat bin
nen en om zijn komst aannemelijk te maken
zeide hij tot den verhuurder, dat de politie
hem op de hielen zat. De verhuurder echter
was niet op dat bezoek gesteld en zette
hem de deur uit.
De vluchteling trok zijn jas uit in de
hoop. dat men hem nu niet zou herken
nen. Doch juist toen hij buiten kwam na
derde de achtervolger. Opnieuw begon de
iacht De dader liep nu een huis in do
Groen van Prinstercrstraat binnen, doch
ook deze opzet mislukte De bewoner volg
de h.»m maar raakte hem daarna kwijt.
Hij wist echter genoeg om de politie be
hoorlijk te kunnen inlichten en het gevolg
was. dat de vluchteling des avonds van
7ijn bed werd gelicht. De tweede insluiper
is nog niet binnen.
De aangehoudene ontkent. Gestolen was
er nog niets.
(Telegraaf).
STOOMSCHIP AAN DEN GROND.
Temeuzen 20 Oct. Het Rijnschip
Mathilde, komende van Rent, geladen met
1230 ton gebrande pyriet en met bestemming
het Ruhrgebied, kwam vanmorgen om on
geveer half vier met de sleepboot Willem
Frderik vast te zitten, op een plaat nabij
Hoedekenskerke. Men wacht op noog water,
zoodat het schip pas vanmiddag om onge
veer half drie waarschijnlijk vlot kan ko
men. Sleepbooten zijn ter assistentie aan
wezig.
DANSSCHOOL
HOTEL Hl ENSCH - Hilversum.
TEL. 1830
OP DINSDAG, 24 OCTOBER IN HET
BERGHOTEL. PR1VELESSEN VOLGENS
AFSPRAAK. INL. BERGHOTEL
Vergeving is her bad voor de ziel, waar
in' zij weer gezond wordt.
Een episode uit data Dertigjarigen Oorlog
Oorspronkelijke schets van
G P. BAKKER
De eerste stooten van Saxon bleven daar
door zonder eenige uitwerking. Tweemaal
voelde hij, dat hij geraakt had. maar de
Kroaat vocht ^oor, met de kracht van dc
wanhoop. Hij was een moedig man. In vele
gevechten had hij den dood in het gezicht
gezien cn altijd was hij als overwinnaar
uit het handgemeen te voorschijn gekomen.
„Wacht maar helhond", brulde hij. „Je
licbt jc meester gevonden. LMe meid wacht
al op rac Al wee*- mis." Hij zocht Saxon
door zijn woorden tc prikkelen Hij zei de
vuilste dingen, in de hoop af te leiden.
Maar Saxon vocht kalm door. zonder ant
woord te geven, regelmatig ademhalend.
Van lieverlede werden beiden vermoeid.
De borst van den Kroaat begon het eerst
te hjjgcn Het schalden had blijkbaar ook
zijn nadeelen. Het einde moest spoedig ko
men. De Kroaat brulde „Wel tc rusten' én
sloeg met zijn slagzwaard door de verde
diging heen. Toen viel Saxon voorover. Hij
boog den rechierknie in diepen uitval, bet
rapier langs den grond. Dan het achter
been strekkend, stoet hij plots met voile
kracht opwaarts. Hij voelde zijn rapier in
het lijf van den Kroaat dringen. „De oude
glissade', dacht de avonturier. „Slaap
zacht", maar op hetzelfde oogcnbllk kreeg
hij een harden slag op het hoofd. Dc Kroaat
viel, Saxon wankeide, maar kon zich nog
met moeite oprichten.
„Dat schecide weinig", mompelde hij,
leunend tegen een boom en de duisternis
scheen om hem heen zich tc verdichten.
Rasjin trad op hem toe.
„Prachtig afgeloopen", zcidc hij vroolijk
„Wacht even, liet moet een onderlinge twist
schijnen ze hebben elkander doodgosla
gen. Die Kroaten vechten altijd onder el
kaar, een woest volkje.
Hij nam den dolk van een der Kroaten
en stak hem in het hart van een ander,
legde het zwaard .van den tweeden neer bij
den man dien hij had gedood.
„Zoek het nu maar uit!" zei hij lachend.
Toen reikte hij Saxon de hand. „Vaarwel,
tot ziens, ik moet den nacht benutten. De
vrouw laat ik aan jou over."
Hij bemerkte in de duisternis niet, dat
Saxon gewond was.
„Wacht even", zei deze, „ik... ik wil
de...' Het woud begon voor zijn oogen te
draaien, de boonien dansten.
„Genoeg, 'k deed het ruet plezier", sprak
de ander. Hij wilde zich aan dc dankbetui
gingen onttrekken. „Je begrijpt. Een groote
kans. Tilly trekt naar Frankcnhausen" en
hij verdween in het dichte struikgewas.
Saxon wankelde naar de plek waar Ma
rion lag Wolf stond met de pooten over
haar heen als een trouwe, stomme wachter.
De avonturier bukte zich maar een dui
zeling overviel hem, zijn hand g»"vp zoe
kend in de ledige ruimte, toen viel hij
naast Marion neer.
HOOFDSTUK XVI.
Aarzelend verliet de hond zijn post en
besnuffelde zijn meester van het hoofd tot
de voeten. Onrustig liep hij om beiden heen.
Mij wist in zijn radeloosheid niet wat te
beginnen. Hij voelde dat zij beiden leefden,
maar ook dat er iets niet in orde was Het
ging boven zijn verstand. Wat zou het zijn?
Wat zou hij doen?
Naar huis gaan om hulp tc lialen of do
wacht houden, zooals zijn meester hem
had bevolen Hij keek naar zijn heer, maar
kreeg geen teekon, geen enkele aanwijzing.
Hij ging niet liggen. 11ij bleef staan tus
schen zijn beide vrienden, de kop in de
hoogte, de ooren gespitst, gereed tol ver-
lediging bij het minste onraad.
Er was ongeveer een uur verloopen, toen
Marion tot bewustzijn terugkeerde. De don
kere wo'ken waren gedeeltelijk voorbijge
gleden, dc maan zeilde rustig door het
luchtruim, nu en dan nog verborgen achter
lichtere nevels.
Marion ging rechtop zitten. liet was
moeilijk genoeg, want haar handen waren
gebonden onder haar mantel.
Zij keek naar den hond, maar zij kon
niets zeggen. Hel. was alsof haar mond
opengespalkt was. Haar keel was droog. Zij
voelde een folterende pijn in de linkerhand,
die uitging van den middenvinger; de hand
droop van bloed.
Kwispelstaartend kwam Wolf bij haar.
Verheugd brommend toonde hij zijn blijd
schap, dat er verandering gekomen was
in den toestand, maar hij blafte niet. Als
teeken van vriendschap likte hij haar de
wangen. De liefkoozing van den trouwen
hond deed haar goed. Zij wilde hem stree-
len, maar vergat dat haar handen om
snoerd waren.
Zij staarde om zich heen cn zag in het
schemerige licht der maan een donker ge-
kleede gestalte op den rug liggen. Zij kroop
dichterbij en aanschouwde een gedeelte
van een geel, bebloed gelaat, een groote
zwarte snor en donkere, zware wenkbrau
wen, het ecnigc wat tc voorschijn kwam
uit de kap, die over zijn hoofd was go-
trokken.
Een vreemdeling cn toon bemerkte zij
dat er nog twee mannen lagen, cn verder
nog een dc Kroaten.
Haar eerste gedachte was weg te loopen
zoo vlug als haar beenen haar konden dra
gen. Maar waarheen? Zij wist in het ge
heel niet waar zij zich bevond. Zij had don
geheclen weg door do wouden in het don
ker afgelegd, haar handen waren gebonden
naar mond gekneveld, het bloed stroom
de van haar vingers.
Doch de groote hond was Wolf toch. Or
had zij zich daarin vergist? Maar zij kon
hem niet roepen, zijn nanm niet noemen.
Marion keek hulpeloos om zich heen en
toén zag ze nevens de zwarte, roerlooze ge
daante een lang rapier. Zij ging op de
knieën liggen cn het gelukte haar de saam-
gesnoerde handen uit den mantel te ste
ken. Zij trachtte dc dikke koorden door te
snijden tegen den scherpen kant van het
bebloede zwaard. Net duurde goruimen tijd,
want het was een moeilijk werk. Zij moest
het scherp tusschen haar knieën onbewe
gelijk houden. Eindelijk gelukte het haar
het koord door te zagen. Met haar vingers
sneed ze het touw om den linkerhand door,
cn daarna van den rechterhand, echter niet
zonder zich een paar malen te hebben ge
sneden. Haar handen waren bijna krach
teloos. Zij moest den rechterhand herhaal
delijk bewegen, tot ze voelde, dat er nieuw
leven door vloeide. Zij wrong den prop uit
haar mond en fluisterde: „Wolf". Het dier
vloog op haar too en likte haar de hand.
Zij streelde hem over den vuilen ruigen
kop.
Toen bekeek zij haar linkormiddenvin-
ger en zag dat er een houten splinter diep
onder den nagel gestoken was. Met een for-
schen, plotselingcn ruk trok zij het houtje
er uit, met moeite een schreeuw van pijn
weerhoudend.
Nu wist ze, waardoor zij haar bewustzijn
verloren had en zij hoorde weer den roover
met zijn valsch gezicht en zijn gluiperige
slem zeggen: „In eJk geval zullen we eerst
een ander middeltje probeeren, haar een
beetje gehoorzaamheid leeren", en de heele
ijzingwekkende avond kwam haar weer
voor den geest. Zij herinnerde zich hoe een
jongen haar een briefje gegeven had, waar
in stond:
„Kom even in de Beukenlaan, daar
wacht een boodschapper van uw oorn".
Zij was zoo dom geweest zonder iemand
tc raadplegen gevolg te geven aan deze op
roeping. Buiten gekomen had men haar
van achteren een zvvaren mantel over het
hoofd geworpen. Tweo sterke armen had
den haar opgenomen en haar ondanks haar
verweer diep in het bosch gedragen. Zij
had geschreeuwd: „Saxon, Saxon", maar
een smadelijke lach was het antwoord ge
weest. Men had haar een prop in den
mond geduwd en een schampere stem had
gezegd: „Zij roept haar hopman", en een
andere: „Maar haar lief zal niet komen".
(Wordt vervoigd-1
