PRACHTIGE STRIJD IN HET STADION
EERVOLLE NEDERLAAG
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
Maandag 11 December 1933
32 e Jaargang No. 139
De bezoekers hebben tot het uiterste moeten
vechten voor hun magere 1-0 voorsprong
Zelden zal een, wedstrijd met meer span
ning tegemoet zijn gezien, dan de tweede
ontmoeting tusschen de vertegenwoordi
gende elftallen van Nederland en Oosten
rijk. Een goede twintig jaar geleden, in
1912 wonnen wij op de Olympische Spelen
in Stockholm met 31 en sindsdien heb
ben we geen contact meer gehad met deze
voetballers, die langzamerhand tot het
professionalisme zijn overgegaan. En al
waren vrijwel alle insiders van meening, dat
onze spelers tegen 't huidige Oostenrijksche
voetbal geen schijn van kans hadden, zulks
nam niet weg, dat de belangstelling tot
den laatsten dag groeiende bleef, omdat
men nu eenmaal dat „Wunderteam" in
actie wilde zien. En hoeveel hadden de be
zoekers niet op ons voor. Voor de oranje-
ploeg was het de eerste wedstrijd, deWee-
ners speelden reeds een geheele reeks! De
lof, welke de ploeg vooruit was gegaan,
heeft natuurlijk ontzettend veel doen ver
wachten van de gasten. Ware voetbal-
kunstenaars werden verwacht en een groo-
te nederlaag lag in het verschiet. Maar nu
de strijd gestreden is, nu de ploeg van
Hugo Meisl amper met 01 heeft kunnen
winnen, een zege bovendien, waarvoor
onze gasten hebben moeten vechten tot de
allerlaatste seconde, nu kunnen we ons
voorstellen, dat er velen zijn, die teleurge
steld zijn geworden. Maar wij achten die
opvatting ten eenenmale onjuist, omdat
de Weeners wel degelijk uitnemend heb
ben gespeeld, maar niet beter konden, om
dat onze jongens ze gewoonweg daarvoor
geen gelegenheid hebben gelaten. Dat was
kranig werk van onze vertegenwoordigen
de ploeg, welke waarlijk niet uitsluitend
destructief spel ontplooide, maar een dap
per, soms knap tegenspel leverde, waar
aan de .Weensclie verdediging haar han
den meer dan vol had! Zeer zeker ston
den wij in speltechnisch opzicht als ploeg
ten achter bij deze grootmeesters, maar
onze geestdrift heeft aan die knappe tech
niek weerstand geboden, om dan zoodra
de gelegenheid gunstig was, door een even
kranig aanvallend spel zich kansen trach
ten te scheppen. En hier nu ligt het gebrek
aan positief resultaat. Het is bij onze voor
hoede bij trachten gebleven! Hoe goed
vaak de aanvallen ook werden opgebouwd
door van Heel en Pelikaan, hoe Ventc en
Schoemaker ook ijverden om in schot
vrije positie te komen, het massieve Oos
tenrijksche blok, dat de verdediging vorm
de, week nimmer één duimbreed en gaf
geen kans. Kwam het nog tot een schot,
dan was keeper Platzer steeds met een tij
gersprong bij den bal of stond reeds op de
juiste plaats om af te weren. Ongetwij
feld schuilt dan ook in onze voorhoede
de oorzaak, dat geen enkel doelpunt ge
scoord werd, waarbij we direct toegeven,
dat een enkele maal het geluk niet aan
onze zijde was. Maar evengoed hebben de
Oostenrijkers ook eenige keeren gewan
boft.
Het keiharde terrein liet een forschc
partij niet toe, trouwens de spelers lieten
het niet op een botsing aankomen en tech
nici in het voetbal kunnen elke botsing
vrijwel vermijden. De harde speelgrond
was direct voor onze spelers een grootere
handicap, dan voor de Weeners, omdat
deze door hun betere technische vaardig
heid den bal rustig konden dirigeeren
zonder zich lichamelijk behoeven in te
spannen. Men hield met alles rekening,
zoo ook met het plaatsen van den bal
langs den harden grond, waardoor deze
minder hard gespeeld behoefde te worden,
omdat de vaart minder snel afnarn. liet
zich volkomen aanpassen aan de terrein-
omstandigheden gaf den gasten natuurlijk
een pré, welke slechts door energiek spel
der onzen konden worden teniet gedaan.
De combinatie der Weeners sloot; er werd
steeds naar een vrijstaanden speler ge
trapt als men intuitief aamoclde waar
deze zich bevond. Daarbij steunde do mid
denlinie voortreffelijk en door de fraaie
long cross passes der kanthalfs, welke te
midden van het fijn uitgevoerde short pas
sing opvielen, werd bij herhaling groote
variatie in den aanval gelegd. Dat waren
alle factoren, welke men in onze natio
nale ploeg miste en welke bij a oortduring
aanleiding waren de Oostenrijkers als de
beste ploeg te waarmerken.
De Oostenrijkers.
De Oostenrijksche achterhoede heeft met
Szesta als uitblinker een schitterende
wedstrijd gespeeld. Deze speler was trou
wens de ster van het veld. Zijn positie
kiezen, zijn katachtige vlugheid, zijn in
zicht in het spel van ons binnentrio en
voorts zijn trappen in alle standen met
een zekerheid en zuiverheid welke men
zelden aanschouwt, maakte hem onpas-
seerbaar. Als Lagendaal. zijn been op
lichtte om een schot te lassen was de bal
reeds door Szesta naar een vrijstaanden
Weener geplaatst. Tal van malen geschied
de zulks en slechts nauwkeurig bestudee-
ren van de fouten der tegenpartij stelt
iemand daartoe in staat. Dat was ook het
geval bij den Ajaxied Mulders, die in
Wagner zijn mannetje gevonden had, om
dat de linksbuiten steeds trachtte aan den
verkeerden kant te passeeren!
Cisar paste zich als rechtsback bij zijn
clubgenoot uitnemend aan, maar heeft het
heel wat gemakkelijker gehad, als men in
aanmerking neemt, dat de linkervleugel
van het Ned. elftal het zwakste deel van de
ploeg was. In het doel heeft Platzer fraaie
saves verricht en de mees* gemakkelijke
ballon tot do moeilijkste robinsonade met
een zekerheid uitgevoerd, welke niemand
hem zou verbeteren. Éénmaal liet hij een
steek vallen: het was tegen het einde in
de periode, dat Nederland door fel enthou
siasme den gelijkmaker rook. Een schot
van Yen te bracht hem ten val, waarbij hij
op den bal kwam te liggen op de doellijn,
èzesta en Schoemaker snelden toe, Platzer
bleef krampachtig op het leder liggen en
het duurde lang, tergend lang voor de vu
rige oranje-hemden, die intusschen talrij
ker waren. Toen liet Schoemaker zich ver
leiden Platzer aan te vallen op ongeoorloof
de wijze, waarvoor terecht een vrije schop
gegeven werd. Maar o.i. ware het hier zaak
geweest Platzer met een waarschuwing te
recht te wijzen wegens wangedrag, ook om
dat hij gevaarlijk spel uitlokte, een hem
een vrijen schop te bestraffen. Maar dat is
ook de eenige aanmerking, welke wij op
zijn spel en optreden maken kunnen. Het
was van hoog gehalte, dat keepers-werk.
Opvallend weinig aandacht besteedde de
spil Smistik aan onzen langen middenvoor.
Lagendaal werd vrijwel geheel aan de hoe
de van Szesta toevertrouwd, die zoo als ge
zegd niet teleurstelde. Smistik opereerde
kort achter zijn aanval, dwong ook zijn
vleugelhalfs te steunen, door hen in zijn
driohoekspel te betrekken en daarmede leg
gen we een nieuwe superioriteit der gasten
vast. Heerlijk was het duel tussclien den
grootcn aanvoerder Neusch en onzen klei
nen Wels, die nog heel wat malen den reus
te glad was. De middenspelers waren stuk
voor stuk van prima gehalte; schitterende
technici, uitstekend kunnende koppen be
wogen zij zich met groote elegance als nim
mer falende schakel tussclien backs en aan
val. De voorhoede! De linie, welke teleur
stelde, omdat zij geen doelpunten maak
Meisl besloot op het laatste moment Schall
als linksbuiten op te stellen en Binder naar
binnen te plaatsen. De overweging, dat de
ietwat zwaardere Schall op het harde ter
rein op den vleugel beter op zijn plaats was,
dan als schakel tusschen Sindelar en Bin
der, zal hieraan wel ten grondslag gelegen
hebben. Van den aanval der Oostenrijkers
willen wc slechts dit zeggen: Sindelar, on
danks zijn soepel en technisch hoogstaand
spel is niet meer de verrassende leider van
de gevreesde voorhoede, waarin de vleugel
ZischekBican het best op dreef was. De
schotvaardigheid van den Austna-middcn-
voor is minder geworden en ondanks zijn
grootcn ijver slaagde hij er niet in één tref
fer te plaatsen. In tegenstelling met La
gendaal, heeft hij er ook niet de kans voor
gehad! Twee, drie maal is ons doel ont
snapt aan doorboring, maar geen enkele
maal na een rechtstrcekschen aanval, liet
doelpunt, dat de strijd besliste, en in de
tweede minuut na de hervattinng werd ge
scoord, was taklisch, schitterend werk van
het geheele binnentrio. En als we zoo do
Oostenrijksche ploeg ontleden, moeten we
erkennen, dat zij veel beter is. dan ons elf
tal, zij het ook, dat het resultaat voor de
Weeners wel eenigcr male teleurstellend
zal geweest zijn.
Het spel der onzen.
En ons elftal? Niets dan lof voor de wijze
waarop door allen is gespeeld tegen deze
sterke tegenpartij. De debutant in de ach
terhoede heeft moecjjg gespeeld en was een
steun voor van Run, als Wober in zijn bes
ten vorm. Met van c,lcr Mculen, die in de
laatste minuut v in den wedstrijd het laat
ste schot als keeper van het Nederlandsch
elftal stopte, beschikten we over een hechte
defensie, die wel is waar minder fijn speel
de dan de overzijde, doch niet minder nut
tig. Onze keuzecommissie staat voor een
moeilijk vraagstuk wie \an den Mculen zal
moeten opvolgen, want ook in dezen wed
strijd bleek hij
weer absoluut
onze beste kee
per! Het doel
punt was voor
hem niet te kee
ren. Van Run,
wiens routine
Diepenbeek over
schaduwde le
verde het leeu
wendeel in den
afweer, vaak
daarbij geassis
teerd door van
Heel, die als bes
te techniker der
onzen, temidden
der Oostenrij
kers in zijn ele- VAN RUN.
ment w: s als geen ander. Maar ook Pelli-
kaan, sorris wat stevig, hield van daden en
daardoor kon zijn vleugel het meest ten
aanval trekken. Ons bezwaar blijft Andc-
ricssen gelden, die er misschien wel wat
meer inkomt, maar zich nimmer ver van
huis durft wagen, zelfs niet in'perioden van
absoluut overwicht, zooals ook in deze ont
moeting zich voordeden. Zeker, zijn taak
tegen Sindelar was moeilijk, vaak ondank
baar zelfs, maar er waren toch momWiten,
dat hij achter den aanval had moeten zit
ten. Nu ontstond eer een hiaat, dat door
een Oostenrijker werd aangevuld met alle
gevolgen daarvan. Ook in den opbouw
schiet liij te kort. Gelukkig mangelde het
hem evenmin als de anderen aan geest
drift. Dat enthousiasme deed wonderen;
dan kwam het stadion bijna overeind en de
duizenden moedigden de oranje-jongens
aan zonder ophouden, waarover zelfs een
Weensche confrater in extase kwam! Dat
waren de grootsche momenten en zoo wa
ren er vele. In die perioden kwamen de
kansen, dan beletten wij de Weeners hun
techniek uit te hui ten, clan lieten wij hun
geen kans den bal jirecies te raken, dan
brachten wij de Woenschc ploeg even uit
haar evenwicht, dan wankelde het „Wun
derteam" even om zijn as, rnaar deze, de
fameuze Szesta, viel zelf niet uit het lood
en gelijdelijk herstelde zich de combinutie
om ten slotte weer in den aanval Ic komen.
Wij moeten vér in de geschiedenis te
ruggaan om dergelijke oogenblikken uit
wedstrijden van het Xedcrlandsclic elftal
op te diepen en dan treft ons dubbel het
gebrek aan capaciteiten om die grootsche
momenten van het Nederlantlsehc voetbal
niet uit te buiten juist nu het den verte
genwoordigers van het beste voetbal \an het
continent betrof! Jammer, dat wij bij al
onze lof over de ploeg nog een kritisch
woord moeten laten klinken. Voor dit har
de terrein was Lagendaal bij voorbaat on
geschikt. Hij beschikt bovendien niet over
zoo'n techniek, dat hij zonder groote
lichamelijke inspanning op zoo'n steenhard
veld een behoorlijke techniek ontplooien
kan en die jihysiekc inspanning, met alle
daaraan verbonden risico, liet bet harde
veld niet toe! Zeker, de lange Rotterdam
mer had het moeilijk en heeft desondanks
ele goede dingen gedaan. Dan kreeg de
linkervleugel vrijwel niets van hem, zoodat
Muldcrs-Schocmaker aan hun lot waren
overgeleverd. Mulders bleef op het laagste
niveau, de Hagenaar deed verrassend goe
de dingen, om dan plots weer de meest ele
mentaire begrippen van het spel met de
voeten te treden. Merkwaardig! Wat wc
verwachtten geschiedde dus, Lagendaal is
een rem in dezen strijd geweest, waarvan
Vente-Wels, door voortreffelijk combinatie-
Het Coslenrijksclic „V. jnderteam", dat alle
zeilen bij moest zetten om een gelijkspel
te voorkomen.
en individucel spei, het minst last hebben
ondervonden. Twee kogels van Lagendaal
kenmerkten zijn roem als schutter, maar
Venle deed niet voor hem onder, al hadden
heiden ook in Platzer geen medewerking.
Neen. ware het in de voorhoede geweest
als in vroeger dagen, dan, ja dan was de
kan6 misschien iets grooter geweest Iloe
slak ons houterig gedoe en langdurig ge
scharrel met den hal vaak niet af tegen
het vlotte doorgeven der Weeners. Dat was
trouwens voor onze geheele ploeg een fac
tor van betêckenis en waarvan ook gepro
fiteerd werd. Maar, het resultaat der onzen
is eervol en heeft reden tot tevredenheid. Er
is gewerkt met ccn ambitie, welke ver
trouwen geeft voor de toekomst; deze
brengt ons nog enkel moeilijke en ook be
langrijke wedstrijden in verband met de ko
mende wereldkampioenschappen. Dan zijn
we een eind verder en heeft ook de winter
ons weer verlaten. Dan zijn de omstandig
heden dus beter, als we dan weer van die
grootsche oogenblikken van ons Neder-
landschc elftal mogen beleven, dan zullen
deze zeker in de komende wedstrijden de
stimulans zijn om een succes, een verdiend
succes, te verzekeren.
De leiding van den Engelschman Rudd
was geheel in den geest van het spel en
hield rekening met de omstandigheden. Een
enkele maal liet hij Schall ongestraft in
buitcnspelpositio den hal ontvangen en
voorzetten, maar overigens gaf hij blijk een
voortreffelijk leider te zijn.
Het stadion was tjokvol; met alle moge
lijke hulpmiddelen trachtte het publiek zich
warm te houden en we zijn van meening,
dat groote geestdrift van het Nederlandsche
elftal, dat op de massa oversloeg, wel..het.
beste middel geweest is.
De opstelling der elftallen was:
v.d. MEULEN
DIEPENBEEK
v.RUN
WELS
PELLIKAAN
VENTE
ANDERIESSEN v. HEEL
LAGENDAAL SCHOEMAKER MULDERS
SCHALL BINDER
NAUSCH
9
SINDELAR
SMISTIK
BICAN
WAGNER
9
ZISCHEK
SZESTA
CISAR
PLATZER
Het Nederlandsche elftal staat „In de houding" jooi da eere.Jhune, terwijl het Wilhelmus gespeeld wordt
