X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
Koopt de Emmahloem
HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voorlOct.
SNELTAX
BLOEMBOLLENVELDEN
TELEF. 1354 of 743
t I- A I
FEUILLETON
Zaterdag 21 April 1934
32 e Jaargang No. 247
DE NOODEN VAN DEN MIDDENSTAND
Dit is Saladines eerste voorjaar
De Heks van Winslea
Het is nog slechts eenige dagen geleden dat wij onze goede
Koningin Emma naar Haar laatste rustplaats moesten
brengen. Het ligt nog versch in ons geheugen hoe diep wij
getroffen werden door dien slag. Hoe vele lofredenen lazen
wij in de bladen over Haar goedheid en barmhartigheid, met
welke schoone woorden hoorden wij Hare nagedachtenis
eeren in de kerken en ook voor de radio. En dat alles was
verdiend, meer dan verdiend. Doch daarmee zijn wij er niet;
nu is het aan ons om te toonen, dat het geen ijdele woorden
praal was. Nu is het aan ons om het prachtige werk van
Haar over te nemen; wat Zij voor ons volk wrocht moet nu
door het dankbare volk worden in stand gehouden. Daartoe
hebt Gij 25 April de gelegenheid; op dien dag zal U hel
Emma-bloempje worden aangeboden, het bloempje, dat
Haar onvergetelijken naam draagt en dat ons ieder jaar zal
herinneren aan den pioniersarbeid, door Haar in de bestrij
ding der tuberculose verricht. Wij weten, dat de tijden voor
velen niet gunstig zijn, doch ieder geve naar vermogen en
bedenke daarbij, dat zijn of haar gift Haar, die van ons heen
ging, moet eeren!
HET EMM A-BLOEM COMITÉ.
De Hoofdbesturen der drie Nederlandsche
Middenstandsbonden hebben het noodzuke
lijk geoordeeld zich gezamenlijk tc beraden
over den toestand van den Nederlandschen
middenstand en zijn nooden in de huidige
omstandigheden.
Met inachüiame hunner onderscheiden
uitgangspunten van levens- en maatschap
pij-beschouwing, achten zij verwezenlijking
van het onderstaande Urgentieprogram voor
den middenstand thans noodzakelijk.
Omtrent de toevoeging aan dit Urgentie
program van eenige andere belangrijke
punten zal nog ?en nadere beslissing worden
genomen.
I. Op zich zelf staande maat
regelen.
a) Beschikbaarstelling met staatsgaran
tie van crediet voor gezonde middenstands
ondernemingen, die door de crisis in moei
lijkheden zijn geraakt
b) Bepergink van vestiging door buiten-
landsche zakenlieden
c) Verbod van toepassing van het Ca
deau-stelsel.
d) Wettelijke regeling van het uitver-
koopwozen.
e) Opening der mogelijkheid om kleine
vorderingen, gerechtelijk, snel en goedkoop
te innen.
f) Verbod van het uitoefenen van bijbe
trekkingen en het verrichten van neven
werkzaamheden door overheidspersoneel;
wettelijke voorziening ten aanzien van het
verrichten van arbeid door personen in
loondienst na volbrachte dagtaak.
g) Wettelijke regeling van het afbeta
lingssrtelsel ter veiligstelling der belangen
van konper en verkooper.
h) Opheffing van de bevoorrechting van
het in N.V. of coöperatieven vorm gevoerde
bedrijf boven het bedrijf der natuurlijke
persoon, welke door de stelsels van divi
dend* en tantiómebelasting en Inkomsten
nrdasting wordt mogelijk gemaakt.
i) Opening van de mogelijkheid ook bui
len failissemcnt een accoord verbindend tc
verklaren.
II. Algcmeene Crisispolitiek.
a) Bij crisismaatregelen ten gunste van
'andbouw en industrie worde ook met Je
belangen van den middenstand volledig re
kening gehouden.
b) Opz.et en uitvoering van crisismnu:
regelen ten gunste van bepaaLdo bedrijfs
takken geschiede zóó, dat het particuliere
oedrijf niet onevenredig wordt geschaad
r:et coöperatieve bedrijf niet in een bevoor
rechte positie wordt geplaatst en binnon-
landsche ondernemingen niet bij buitcn-
'andsche ondernemigen worden achtérge
^teld.
c) De werkverschaffing worde zóó ge
regeld, dat aan het particuliere bedrijfs
leven geen werk word! onttrokken, doch
dat integendeel daaraan meer werk wordt
toegevoerd
III. Invoering van vcstigings
ciscben.
Zoo spoedig mogelijk worde overgegaan
tot invoering voor do diverse takken van
middenstandsbedrijf van vcstigingseischen
•p wettelijken grondslag.
De wet geve daartoe aan den Minister
van Economische Zaken de bevoegdheid
un vestiging in een bedrijfstak te bi noen
aan door de georganiseerde vakgenooten
ontworpen en door hein gehoord dun
Middenstandsraad of een andere aan te wij
zen instantie goedgekeurde eischen.
waaraan nieuwe ondernemers en onderne
mingen in de onderscheidene branches moe
ten voldoen, alvorens zij zich kunnen vest",
gen.
Onder deze vcstigingseischen worde in elk
geval opgenomen: verplichte inschrijving
in het Handelsregister.
Te stellen bekwaamncidscischen dienen
evenzeer als voor de klein-on.lerneming «e
gelden voor de afdeelingschefs en filiaal-
leiders in de grootonderneming en voor de
bedrijfsleiders der coöperaties.
IV. Krachtiger onderdrukking
van de ontoelaatbare concurren
tie middelen.
Met kracht worde opgetreden tegen de
oneerlijke, doch ook tegen iedere in ruimen
zin sociaal-economisch ontoelaatbare cou
currcntie, ook door uitbreiding der wette
ijke verbodsbepalingen.
a) Naast het verbod van het Cadeau
stelsel worde het rabatstelsel geregeld en
liet geven van kortingen aan leden van ver
eenigingen verboden.
b) Dc wettelijke bepalingen op de on
eerlijke concurrentie worden uitgebreid tot
een algcmeene wet tot bestrijding der on
eerlijke en der ontoelaatbare concurrentie
in den ruimst en zin des woords.
V. De taak van den middenstand.
Tenslotte achten de bonden zich verplicht
den middenstand zeil met den moesten
klem onder oogen te brengen de eischen
die zeer bijzonder in het huidig tijdsge
wricht aan hem worden gesteld.
Ieder middenstander strove bij voortdu
ring in sociaal en economisch opzicht naar
de meest volkomen vervulling zijner maat
-chappelijke taak.
Waar het voor do richtige vervulling van
die taak dienstig kan zijn, ga hij over tot
economische samenwerking met zijn brat»
hegenooten.
Als één man trede de middenstand toe iri
stands- en vakverhand tot cIp organisatie,
die naar richting en levensbeschouwing
voor hem is aangewezen en volge hij in
'-tipte discipline de leiding die door de or
iranisaties wordt gegeven.
De drie Nederlandsche Middenstandsbon
den zijn ervan overtuigd, dat alleen langs
dezen weg de middenstand er m zal slager,
de hem eigen plaats in do samenleving tc
behouden en te versterken.
DE ZORG VOOR OUD-GEPEN.
SIONEERDEN.
Mevr. Pothuis—Smit dringt
aan op een spoedig onder
zoek.
Mevrouw PothuisSmit heeft den Mi
nister van Financiën de volgende vragen
gesteld.
1 Weet de Minister, dat hetgeen Z. E.
op 14 April 1934 mededeelde omtrent de
oud-gcpeiisionneerdcn. als antwoord op de
vragen door mij op 3 April gesteld, aan
alle leden van de Eerste Kamer bekend
is?
2. Is het den Minister evenwel ook be
kend, dat het hier juist gaat om het door
Z. E in zijn antwoord genoemde onderzoek
n.l. om de gelijkstelling van de raili
taire- met de burgerlijke oud gepension
neerden waarop door ta! van F.erstc Ka
merlcden onlangs met k'em is aangedron
gen. omdat deze militairen het land onder
zeer moeilijke omstandigheden hebben ge
diend?
3. Erkent de Minister niet, dat het be
doelde langdurigo onderzoek de mogelijk
heid schept, dat elke verbetering noodeloos
wordt met het oog op den hoogen leeftijd
van de meeste betrokenen?
4. Acht dc Minister dit niet een reden
cm zeer spoedig tot een resultaat te ko
men?
WINKELSLUITINGSWET BLIJFT
LIGGEN.
Wij berichtten rcedö dat de Winkelslui
tingswet van dc agenda der Tweede Kamer
was afgevoerd.
De Maasbode meldt hierover nog.
Het herzieningsontwerp-Winkelsluitings
wet zal weliswaar niet worden ingetrok
ken. maar minister Colijn wil daarvan de
verdediging niet op zich nemen, zoodat het
zal blijven liggen, tot na het optreden van
den nieuwen minister van Economische
Zaken. De meening, alsof dr. Colijn dit ont
werp had goedgekeurd moet onjuist wor
den geacht: persoonlijk is hij een princi
pieel tegenstander van de uitbreiding van
verkoopgelegenheid op Zondag.
MILITAIR VLIEGTUIG TE PLETTER
GEVALLEN.
Rotterdam, 20 April. Hedenmiddag U
op het vliegveld Waalhaven een militair le
gervliegtuig een Fokkerjager de D. IC.
bestuurd door luitenant van der Giescn, op
gestegen. Het vliegtuig schijnt daarbij in
aanraking le zijn gekomen met een paal
De bestuurder trachtte evenwel toch het
toestel de lucht in te krijgen, doch zag zich
gedwongen op een nabij het vliegveld ge
legen opgespoten terrein een noodlanding
uit te voeren, waarbij het toestel totaal werJ
vernield. Luitenant van der Giesen bleef on
gedeerd..
naar de
Met de
naa
Een prachtige ronurels dooi Holland's
schoone bloemenvelden
voor slechts f 3.— p. p.
Ruime 4 pers. auto's. Betrouwbaar perso
neel. Vraagt inL bij den ondernemer
G. LEN SINK. Hoogeweg 49.
OVERVAL MET BEROOVING.
Drie verdachten aangehouden.
Arnhem, 20 April. Gisteravond is op den
Dalweg te Arnhem een overval met bvruo-
ving gepleegd op een heer die in eeu café
had vertoefd en daar eenige rondjes had
gegeven. Hij werd door een surveilleeren-
den agent liggende op den grond gevonden,
terwijl hij een bloedende wonde aan het
hoofd had.
Het bleek, dat hij door een drietal per
sonen, die eveneens in het café waren ge
weest, was achtervolgd, tegen den grind
geslagen en beroofd van een bedrag van
f 60 70. een gouden horloge en eenige
gouden ringen. De gewonde moest naar
het Gemeenteziekenhuis overgebracht wor
den.
De recherche is er hedenmorgen in ge
slaagd de hand te leggen op de drie da
ders. personen tusschen 22 en 25 jaar,
waarvan er reeds twee bekend hebben .len
overval tc hebben gepleegd. Een grort ge
deelte van de bu:t is in beslag genomen.
De daders zullen ter beschikking van de
justitie worden gesteld.
- en reeds zijn Saladine en jonge, malsche sla vast aan elkaar verbonden. Duizenden
vrouwen namen een proef en ondervonden dat malsche sla Saladine vraagt
Tevens maakt U met deze voortreffelijke slaolie een veel smakelijker mayonnaise
en het gaat veel vlugger.
Een proef met Saladine is een aanwinst voor Uw keuken.
A BtSTE SLAQUf^
Wanneer het leven ons iets leeren kan.
dan is het wel, dat we al worstelende krach
ten winnen.
naar het Engelsch van May Wynne.
Had hij niet met dien grooten nadruk ge
sproken, dan zouden zijn woorden al even
weinig indruk hebben gemaakt als die van
een gewoon bluffer Maar nu voer Marjorio
een huivering door de leden. Toch kwam
haar geestkracht haar te hulp en onmid
dellijk herstelde zij zich weer:
„Denkt u, dat ik om zoo'n ijdele bedrei
ging geef?" vroeg zij ..Ik znl u eens ver
tellen. James Birley, dat ik nooit of te nim
mer liefde zou kunnen opvatten voor een,
voor wien ik zulk een afkeer en wantrou
wen voel' Lag het aan mij. dan zou ik u
nooit willen weerzien'1.
Er was een roode glans in zijn oogen,
dien zij al eens eerder waargenomen had,
als hij haar in stilte een tijd had gadegc
slagen en hij overmacht op haar had wil
len verkrijgen, op dezelfde wijze, zooals
hem dit ook bii ziin stipfmoeder en Janet
was gelukt Maar Marjorie. die zich tot het
uiterste geprikkeld voelde, doorstond dien
blik met pen moed. die hem ontzag inboe
zemde. ook al werd hij er boos door.
„Je zult mij weerzien!" sprak hii einde
lijk, „vele malen! En tenslotte zal je uitkij
ken op mijn komst, als er wordt verlangd
naar het aanbreken van den dageraad, of
zooals de hond tuurt naar den baas, wiens
hand hem zijn voedsel reikt Geloof je dit
wel, meisje? Zoo niet, luister dan naar mij
Bij deze leg ik, James Birley, de gelofte af,
dat ik jou, Marjorie Stapleton, zal maken
tot mijn
Hier viel ze hem in de rede en schreeuw
de het uit van angst, of hij een vloek over
haar uitsprak, die haar ter helle doemde.
„Nooit, nooit'kreunde zij. ..Lafaard, dat
je bent' Zou je pen vrouw willen trouwen,
die de diepste minachting voor ie voelt?
Een vrouw, die er je immers van gespro
ken heeft, dat ze haar liefde aan een ander
heeft geschonken?"
Ilij moest lachen om dc ongewone leven
digheid, in haar gewekt, en die haar zon
goed stond.
„Ik heb nog nooit gehoord van een schoo
ne jongedame, die hpel haar levenslust en
haar liefde ten grave deed dalen met een
man".
Een koude rilling doorstroomde Marjorie
„Hij leeft!" hijgde ze. „Hij is gezond en
sterk en jong! Waarom zou hij dan sterven,
nu de vloek van den oorlog van het land
wegtrekt?"
James Birley liet beide handen op het
voetstuk van den zonnewijzer rusten.
„De wilde kat, die mij beet heb ik ge
dood. kind, bedenk dat!"
„O. jou duivel!" riep Marjorie. „jou dui
vel!"
Puritein als hij was, lachte hl] alweer, of
ze hem een vleiend compliment had ge
maakt.
„Te gelegener tiid zal ik ie beloonen
voor je goede meening mistress Birley"
zei hij en zag, hoe haar eene hand kramp
achtig naar de linten van haar hoed greep.
„James!.... James!.... Kom eens gauw!
Hier is een bode van master Goodenough,
die om spoedig antwoord vraagt", riep de
booge, doordringende stem van Janet, die
op het bovenste terras stond
Bi f ley fronste de wenkbrauwen en, daar
zijn gedachten zeker minder godvruchtig
waren dan gewoonlijk, moest hij een uit
roep onderdrukken, die hem al op de lip
pen lag
„Ik ga, maar kom weer", zei hij. „Blijf
hier op mij wachten, mistress Marjorie".
Maar zij antwoordde niet, had niet het
minste plan om zulk een bevel te gehoor
zamen. Niet zoodra was de grauwe jas uit
het gezicht verdwenen, of Marjorie ijlde
het pad naar de rivier af.
Ging ze nu weer in huis, dan zou dit
aanleiding geven tot nieuwe achtervolgin
gen, maar, was zij eenmaal het steenen
bruggetje over, dan kon ze daar in vrede
haar sleutelbloemen plukken en zich ach
ter een groep elzen verbergen, in geval hij
haar andermaal met zijn „hofmakerij"
kwam lastig vallen.
Niet lang duurde bet dan ook. of ze stond
tot over de enkels in een overvloed van
gele bloemen, zooals zo nog nooit gezien
had. Toen kwam het kind weer in haar
hoven en ze plukte handen vol. behaaglijk
den zoeten geur insnuivend.
Maar zelfs dat bloemen plukken kon
haar gedachten niet geheel tot staan bren
gen, zoomin als het ontstuimige kloppen
van haar hart.
Had haar vrouwelijke intuïtie haar daar
om van te voren al zoo'n afkeer bezorgd
voor dat bezoek op Winslea?
Tot nog toe had zij het altijd wel aardig
gevonden, om met Janet eens een onschul
dig praatje te kunnen maken, waarbij ver
schil van geloof of van politiek niets hin
derde. Maar die openbaring van vandaag
was een ware verschrikking voor haar ge
weest en Birley's bedreigingen deden haar
verlangen naar de beschermende omarming
van Ilugh Ainslic.
Vreemd, dat haar nu binnen een paar
uur tijcis dozclfde verklaring was gedaan
door twee mannen, zoo verscheiden van
aard en opvoeding en dan ook op zoozeer
verschillende wijzen.
„Lady! Lady!"
Dit was een kinderstem, die haar riep, in
het eerst schril, toen weer gedempt en fluis
terend, of er iels van belang viel meo te
deelen.
En toen Marjorie opkeek, werd zo een
kleinen boerenjongen gewaar, die dicht hij
den grensmuur stond, met iets stevig te
gen zich aangedrukt.
Nieuwsgierigheid dreef Marjorio naar
hem toe, met een glimlach op do lippen en
die zachte vriendelijkheid in de oogen, die
vertrouwen wekt bij kinderen.
Zonder dralen stak het ventje haar het
pakje toe, met een oranje lintje er om en
zorgvuldig verzegeld.
„Er ligt een man daar aan den rand van
de vennen", zei hij in een grof Yorkshire's
dialect. „Ik geloof, dat hij dood is en zijn
paard ligt naast hem. Ik kwam er langs op
weg naar de boerderij en toen heeft hij mij
geroepen en mij dit gegeven". In steeds toe
nemend vertrouwen liet hij haar een zilve
ren muntje van zes stuiver zien. „En dat",
wijzende op het pakje „En hij heeft mij
verzocht het naar Knottingley te brengen,
naar een zekeren sir Hugh Ainslie. Meer
kon hij niet zeggen, maar smeekend keek
hij mij aan".
Heel langzaam liep Marjorie met het kind
langs den oever van de rivier met den rug
naar het steenen bruggetje toe, waarover
ze in het veld met sleutelbloemen was ge
komen.
„Dood!" herhaalde zij en nam het pakje
van den jongen aan, terwijl ze even stil
hield, om te lezen, wat cr op geschreven
stond: „Aan sir Hugh Ainslie van Barleigh
Towers". „Ja", riep ze, ten eenenmale ver
baasd, „het is zoo waar voor Hugh!"
En terwijl ze die woorden sprak, dacht ze
ineens weer aan al wat Barbara haar ver
teld had van een boodschap, die sir Marraa-
duke Langdale zou zenden aan degenen,
wien hij in opdracht had gegeven om to
werken voor den koning.
Een nevel trok haar voor de oogen, ter
wijl ze keek naar hetgeen ze in do hand
hield.
De boodschap van sir Marmaduke Lang
dale.
Dit was dus het bericht, waar Ilugh en
zijn vrienden zoo vol ongeduld op hadden
uitgezien en waardoor niet alleen Yorks
hire. maar heel Engeland in beroering zou
worden gebracht.
Niet meer dan natuurlijk, dat zij aller
eerst dacht aan het gevaar, dat het beduid
de voor haar verloofde, maar toen voelde
zij zich toch ook weer innig-dankbaar ge
stemd jegens het Lot, dat haar door raiddel
van dat kind in het bezit had gesteld van
die allergewichtigste missive, die zij, Mar
jorie Stapleton, mocht overbrengen aan de
genen, voor wie ze bestemd was.
(Wordt vervolgd).
t y -
