FILM RUBRIEK W. VONK MEDEPEEUNG BIJKANTOOR TE AMERSFOORT Hoe een geluidsfilm tot stand komt. De verschillende fases, die zich hierbij afspelen. LETTERKUNDIGE KRONIEK Schrijfmachine-linten Carbon Steeds het beste Fa. H. ELZENAAR Concertgebouw „DE VALK" ZALEN TE HUUR voor alle doeleinden n y y y u y y y CE ADVERTENTIËN ABONNEMENTEN J. LAMBRECHTS P. PIJPERSSTRAAT 10 en Oude Soesterweg 93 VARIA lederen avond, iedercn middag voltrekt zich het wonder over vijf werelddeelcn. Doode materie, die tot levende werkelijk heid, tot beelden en klanken wordt. Met een welhaast even grootvn rijkdom van scliasee ringen, als de werkelijkheid. Met de geluidsfilm heeft de mcnschheid op dit oogenblik het hoogtepunt bereikt ten opzichte van de vastlegging van het geiuid Een mogelijkheid die in dezen vorm, in een volkomen beheerscht samengaan met hei beeld, eerste sinds enkele jaren gemeengoed is geworden. Dertig jaar geleden vonden in Duitschlnnd de eerste geiuldsfilmvertooningen plaats een primitief samengaan van film en gra mofoon. En in 1901 loonde Oskar Mosster o| de wereldtentoonstelling in St. Louis zijn levende en sprekendt beelden. Tezelfder tijd nam Ruhiner, de man die de zingende booglamp construeerde, in samen werking met Mess ter, proeven door licht trillingen, die door geluidstrillingen te voor schijn werden geroepen, op een filmstrook te fotografeeren. Maar eerst in de Jaren na den oorlog slaagden Vogt, Kngl en Masolle er m, met behulp van de technische midde len, die de radiotelegrafie en telefonie hen bood, de werkelijke geluidsfilm te con struceren Primair bij de geluidsfilm van hel oogenblik is de omzetting vun geluids- (dus luchttrillingen) in electrlscho trillingen; van electrische trillingen in lichtvariaties; van lichttrillingen in electrische trillingen, waarna tenslotte deze laatstcn weer in hoorbare luchttrillingen veranderd worden. Eenvoudiger, maar kwalitatief minder, is het systeem waarbij de geluidstrillingen, nu eerst in electrische, dan in mechanische bp wegingen te zijn veranderd, in oen wasplaat gegrift, en tenslotte van een gramofoonplaat „opgepikt" worden. De omzetting van geluld in electricitelt. Voor de omzetting van geluid in electrlci teil dient, als bij de radio, de microfoon- het electrische oor, dat al naarmate de luchttril lingen het rneer of minder sterk bewegen, gelijkvormige electrische trillingen opwekt Deze eerste fase speelt zich in do studio naast de beeldcamera af Maar vanaf dit oogenblik zijn do twee procedé's, opname van beeld en geluid, volkomen gescheiden De zwakke microfoonstroompjes worden na versterkt te zijn, langs pantserkabel naar do scbakeltafel van den „tonmixer" ge bracht. Een installatie waarop verschillen de microfoons tegelijkertijd aangesloten kunnen worden cn die het mogelijk maakt het geluid dat door microfoon 1 opgevaneer wordt te verzwakken (straatrumoer) terwijl het. geluid van microfoon 2 (dialoog) onver zwakt wordt doorgelaten. De result*erende samengestelde electrische trillingen komen na nogmaals door een laagfrequentvcrster kor versterkt te zijn bij de geluidscamera. Op een tafel staat een zwarte doos; daar boven, daaronder twee filmtrommels. Aan de eene zijde steekt een lange buis naar bui ten: even voor het eind daarvan bevindt zich de Kerrcel, het lichtvcntiel; aan hel uiteinde van de buis is de opname-lamp op gesloten. De film wordt door een synchroon motor langs een smalle spleet gedreven, waardoor het licht van de opnamclamp. dwars door de kerrcel, op de zijde van ion filmband valt; waarbij een smalle strook van 2,7 m.m. breedte belicht wordt. In de geluidscamera bevindt zich een lenzenstel sel waardoor de lichtspleet, in de hoogte tot een fractie van een m.m., verkleind wordt voorts nog een lampje dat. geregeld door een synchroontelegraaf, aan de buitenzijde van do filmstrook morseteekens afbeeldt Welke teekens later dienen om beeld cn geluids film b(j elkander passend te copieercn. De versterkte miorofoonstroomen worden aangesloten aan de Kerrcel, die nu in het rhylrpo, van dezo stroompjes meer of min dor licht van de opnamolamp doorlaat. Met het gevolg dat er op de gevoelige laag van de filmstrook, lichtere of donkerder streep jes gefotografeerd worden. Streepjes die steeds 2 7 m.m. breed zijn, maar die door hun wisseling van licht en donker, in fre quenties van 50 tot 8000 per seconde een juist beeld geven van de luchtdrukwisselin gen, die wij als „geluid" kennen. Sterkte variaties worden afgebeeld door «le mate. waarin ieder streepje van grijs tot gitzwart, varieert. Beeldcamera en geluldscam a worden door tweo synchroonmotoren, ulkomen ge lijk gedreven; beiden met een snelheid, waarbij in één minuut een strook, film, overeenkomend met 2-1 filmbeeldjes, belicht wordt Beeld en geluid worden afzonderlijk ont wikkeld; zijn trouwens ook op verschillend negatiefmateriaal opgenomen wijl immers de eischcn, die men aan de bcoldfotografie moet stellen zoo geheel anders zijn dan do voorwaarden voor een zoo goed mogelijke weergeving van do lichtvariaties van de opnamclamp. In een enkele copiecrmachine worden dan, naast elkander, beeld cn geluidsnegaticf op één positieffilm afgedrukt. Waarbij echter het geluidsnegatief ter opzichte van het bceldnegotief 36,2 cM verschoven wordt, zoodat op het positief het geluid, dat bij een bepaald beeldje behoort, 19 beeldjes lager afgedrukt wordt. En daarmede is de opname ten einde. Bij do weergeving bevindt cr zich, enkele rentimeiers onder de projectielens een appn raatje, dat ccn lamp en een fotocel bevat. Nadat de film met schokken tusschen lens on lantaarn getrokken is, komt hij met een 'us tusschen lampje en fotocel te liggen. Met ccn eenparige snelheid loopt hier de geluidsstrook met de steeds in dichtheid wisselende geluidsstreepjes, waardoor dus het licht, dat op de fotocel valt, in een rhytme overeenkomend met het rhytme van de oorspronkelijke gcluidstrillingrn, tegen gehouden wordt. Men kent de merkwaardi ge eigenschappen vin don fotocel, het eloc 'rischo oog, dat naar inafe er meer of min der licht op valt, meer of minder stroom op wekt. Zoodat hier dus de lichtvariaties om gezet worden in electrische variaties, di na versterkt te zijn, n eer» luidspreker weer in geluidstrillingcn, in luchttrillingen dus ook worden omgezet. Waar bet procédé op berust. Het gehcele geluidsfilm procédé berust dus, gebruik makend van liet feit, dat geluid niets anders is dan een uiterst snelle opeen volging van lucht verdunningen en verdik kingen luchttrillingen op een methode dezo luchtdrukvari.ities oni te zetten in stroomvarintics, in veranderingen van lichtintensiteit en in wijzigingen en in de gevoelige laag van een filmstrook Een methode..'waai aan echter, naast «le eigenlijke uitvinders Vogt, Kngl- cn Masolle, voor hen ook Hhuiner, en nadien tal van ingenieurs, uitvinders cn technici, jarenlang gewerkt hebben. Ook op dit oogenblik kent de geluidsfilm tal van vraagstukken, van problemen die vooral wat do weergeving betreft, veelal nog op een oplossing wachten. Men moest voor «len geluidsfilm speciale ncgatiefcniulsies samen stellen; speciale versterkers, wijl men immers in dc electro acoustische techniek noch bij dc radio, noch bij dc gramofoon werkt met zulke liooge frequenties als bij de geluidsfilm. Ons oor hoort geluiden wier frequenties varieeren \an 16 tot 16000 per seconde en het zijn juist de hoogste frequenties, boven de 4000 die dc verstaanbaarheid van de spraak bepalen. Een geluidsfilm die op ccn slecht reproductie apparaat vertoond wordt verliest dezo frequenties cn wordt.... onver taanbaar. Daar is het vraagstuk van het volkomen •gelijkmatig loopen van do geluidsfilmstrook Een probleem, (lat vooral daarom van zoo veel belang is, wijl bij een verandering in de snelheid niet alleen de toonhoogte ver andert, maar verschillende klinkers in an dero klinkers veranderen. Er is de kwestie van de geluidssterkte bij de weergeving; in werkelijkheid beteckcnt een versterking van het stemgeluid een ver hooging van de toon; men „verheft" zijn stem. Laat men een geluidsfilm te luid weer geven dan lioort m^n het ontbreken van d«- hoogste toonen cn het geluid klinkt dof en onverstaanbaar. Tenslotte kent de geluidsfilmtechniek raagstukken die betrekking hebben op de acoustiek van zalen waarin een film ver toond wordt; waarbij zich do meest merk waardige gevallen kunnen voordoen. Alto maal vraagstukken die slechts, door er d" noodigo aandacht aan te besteden, opgelost Kunnen worden. En die tenslotte de waarde van ccn film ais kunstvorm, bepalen. Cyriel Verschaeve. De zestigste verjaardag van Cyriel Ver schaeve heeft aan zijn vrienden en bewon deraars aanleiding gegeven een monurhen- tale uitgave in acht doelen van zijn werk te bezorgen. De uitgave wil dan een stil le en waardige huide zijn aan hetgeen deze universeele en diepe geest heeft tot stand gebracht. Wanneer Vlaamschc schoonheid en wijsheid en kracht wordt vereerd, dan wil Holland niet achter blijven, en zoo bet dat wij iu deze kolommen een kort woord willen toevoegen aan den oogst van waardeering en erkentelijkheid, dien dezen zestigjarige terecht ten deel valt. CYRIEL VERSCHAEVE. Verschaeve behoort niet tot de auteurs, die in Noord-Nederland het meest bekend zijn. Hij vormt dc tegenstelling met den literator die het publiek door makkelijke allure, door terstond begrijpelijke vooretel ling wint. IIij heeft omvangrijke dramaV gecomponeerd, maar, zooals Prof. Vermey len, die ongetwijfeld den tol der bewon dering aan zijn groeten volksgenoot betaald heeft, in zijn overzicht der Vlaamsche let terkunde (van Gczellc tot Timmermans.) getuigt, „du dichterlijk-dramatische proe ven van den rijk- en machtig-aangelegdcn Cyriel Verschaeve zijn „Jacob van Artevel de, zijn 'udas (zijn Muria Magdalena) geven ons nog iiie» het poétis.ho zoo tot leven-op- de planken omgezet, dat wc den indruk van het volkomen verwezenlijkte" zouden krij gen. Dit is voorzichtig en discreet gezegd. De waarheid, welke m deze van tact cn be wondering getuigen.lp kritiek verscholen t:gt is deze: dat Vjaschaeve een moeizaam schrijvend cn inó.e»m.k te bevatten auteur Ls. Maar clo weinige'lezers, die den gemak- kclijkcri vorii niet 'iioodig hebben om lite ratuur tc kunnen Waardecrcn, zij zullen dc moeite, die zij n uitten om in Verschaeve": werk door te dringen, rijkelijk beloond vin den. Prof. persiju schrijft over Verschaevc'6 „Uren van BewonderingMet zijne ..Uren van Bewondering" kemt Verschaeve in het gezelschap: Goethe-Ruskin-Stcndhal. Ly rische kritiek in gedegen, zware, weieens onbeholpen taal, mriar zoo geladen met ge dachten en gevoelens, dat we van zulko bespiegelingen de weerga in het Neder landsch niet aantreffen. Het is alsof Sha kespearc aan kritiek is gaan doen, en zich vooraf heeft dooixnced met den Bijbel, met dc Grieken, met Dan te, met Goethe en met enkele hedendaagse he Grootcn". Verschaeve is diepzinnig en veelzijdig. Wanneer men de materie overziet, die in zijn „Verzameld erk" bijeen zal komen, dan krijgt rncn den indruk van een geest, die zich, in belangstellingen en uitingsvor mer. naar alle kanten heeft ontwikkeld. Drama's, lyrisch wprk, beschouwingen over literatuur en kunst, religieuse bijdragen 'net zijn even zoovele literaire gestalten, als er neigingen woonden in dezen immer den kenden en zoekenden geest. Dc arbeid van Vensdtnevc sluit zich aan bij den geest van studiezin en onderzoek, die, sedert Gezelie telkens opnieuw in de Vlaamschc literatuur verschijnt Op geheel andere wijze dan dat bij Vermeylcn het ge val is, spreekt jn Verechaeve's arbeid de neiging naar dat universeel beschouwen van culturen, dat Vermey len tot de uit spraak leidde, dat hij zich Europueöer voelde, omd.it hij Vlaming was. Wie Ver echaeve's Maria Magdalena leest, gevoelt den eerbied in zich rijzen, niet alleen voor do kennis der bijbclsche motieven en figu- ALOCXII» CvBurrun Fiuivtwao*» Q Q Ian ededtö t>t cac Gchha-i- Q~.ll fu, ron, maar ook voor dc gedegen wetenschap van de gcheelc antieke cultuur, welke Cy riel Verschaeve vertoont. Karei van de Woestijne zeidc eenmaal tot on6: „Wij Vlamingen, dieachrijven In onze Nederlandscho moedertaal, wij brengen het offer van een wereld-vermaardheid als au teur. Niettemin blijven wij in onze moeder taal volharden, omdat Vlaanderen ons meer waard is dan een Nobel-prijs". Verschaeve zou dat woord kunnen herhalen. Stel U voor, dat deze begaafde en beschaafde geest, deze onvergelijkelijke eruditie zich van het Fransch uit» voertaal zou hebben bediend! Het is ondenkbaar, omdat Verechaeve's wezen Vlaamsdh is. Heel deze geest ver zet zich tegen de vormen-rankheid, tegen het spelen met diepzinnigheden, waarvan de Romaansche geest het meesterschap be zit, maar dat in strijd is, niet alleen mot Verschaeve's natuur, maar met het volk, waaruit hij leeft. Sterk beeldend is dikwijls zijn taal, maar de diepe levensernst, die, ondanks dc legende der sappigheid en de Felix Timmermans-cultuur, töch het wezen van Vlaanderen uitmaakt, is op aangrijpen de wijze in Verschaeve vertegenwoordigd. En zoo is Verschaeve met aardebanden vastgehecht aan de Vlaamsche ziel. en sche mert ook achter zijn werk het Vlaamsch ovangclie: „Niet ik, maar mijn volk". Wij willen deze kroniek, die niet meer kan beteekenen dan een sobere tuil var; bloemen, in gedachten aangeboden aan den dichter, die een uitvoerige studie verdient, beëindigen, door, met den lezer samen, een blik te werpen >p dc grootsche conceptie van zijn „Judas'-figuur, die ons een dui delijk beeld geeft van de geestesgeaardheid en geestesrichting van onzen auteur. Het „Judas"-problecm is voor den geloo- vigen Christen misschien het moeilijkste probleem dat zich stellen laat. En is dio geloovige Christen dramaturg, zooals Ver schaeve, dan wint het nog in onoplosbaar heid. Hoe zal de dichter, die zich door den Heiland verlost weet, de tragiek begrijpen van den racnsch, die den Heiland verried? Verschaeve heeft deze geniale conceptie; de haat van Judas tegen den Heiland, komt voort uii de teleurstelling in Judas' hart, dat de Heiland geen Koninkrijk gesticht heeft van aardsche macht en heerlijkheid, maar een Koninkrijk dat ,.n»et van deze wereld is. Het verraad van Judas stamt in een vervlogen Messios-verw achting. „Mijn Messias-droom", zoo laat Verschaeve zijn Judas" uitroepen, sterft in het bloed uit". ,Ik zag Zijn Kroningsdag, Zijn Kroon op 't hoofd!' En nu heeft mAn Hem een Doornen kroon gegeven!" Wat ligt er achter deze Judas-conceptic? De tegenstelling jusstfjei; de heidensche cn de christelijke wereldbeschouwing. Bij de herlezing \an Venscho eve's „Judas" kwam ons, telkens opnieuw, dat veel gesmade, maar toch Koninklijke gedicht van Willem Kloos in dc gedachte, waarin hij dwars te genover don gelaten Christus aan het kruis, dï heidensohe geduchte van macht en vita, liteit plaatst. Maar Kloos kiest voor de heidensche Idee, Verschaeve kiest voor den Christus. Dc diepe klove tusschen Christus en Ju das wordt een onoverbrugbaren afgrond tus schen twee culturen, tusschen twee essen tieel verschillende levensbeschouwingen. Christus wil Judas vergeven, rnaar Judas begeert de vergiffenis niet. Zijn tragiek is, dat hij geen vergiffenis kin ontvangen in dien hij zijn wezen zelf, zijn heidensch we zen, dat macht verheerlijken wil en niet liet innerlijk leven, dat het doel was van Christus' goddelijke roeping, moet verloo chenen, en dat hem dat feitelijk onmoge lijk is. Daarin komt de ver„doemd"heid van Judas' wezen uit. van Judas, dien de schrijver om eigen wezen cn Idee verwerpt, niet om zijn verbondenheid met Christus' ei-volgers. Cyriel Verschaeve, die als geloovig chris ten deze conceptie vermocht, hij kent den trijd om de geloofswaarden, die hij aan aardt. Zijn Christendom is een in eigen leven verworven en in eigen kunst veroverd bezit. En het is van de grootste betcekcnis in onzen tijd van vervlakking, dat wij eon persoonlijkheid mogen huldigen cn veree ren, die ons de diepste waarden en waarhe den te overdenken cn reëel te beleven geeft. P. H. RITTER Jr. KANTOORBOCKHANDEL Langestriat 84 Telefoon 528 Telefoon 281 EEN UITKOMST VOOR IEDERE VROUW. Orient Henna Shampooing Verft door qewoon wasschcn elk haar in elke gcwcnschte tint. Onschade!i|k f 0.60. DROGISTERIJ „DEGAPER" ■JULIANAPLETN 3. Amersfoort Het eemgst adres voor Amerstlanhagel Grove Dirk Keesies Ontbijtkoek Sucadekoek Heiligr-aker Knapkoek is de van oudst en overal bekende ouderwetsche Koek- en Banketwinkel van Langestraat 97 Tel. 50 §1 Opgericht anno 1754. worden ook aangenomen door one WAARVOOR WORDT HET PAPIER KLEMMETJE GEBRUIKT? Voor alios, behalve papier klemmen 1 Het Engelsche tijdschrift „Sales Manage ment" gaf onlangs de volgende, wel wat ko mische statistiek aan, van het gebruik van paper-clips of papierklemmetjes op de En gelsche kantoren. Volgens deze Statistiek, die, naar het genoemde blad verklaart, ge baseerd is op een omvangrijke enquête, orden er van de 100.000 paper-clips ge bruikt: Als iingcrlehoudere 7.160 Als haarspelden voor bobbed haar 10 801 Om pijpen 6Choon te maken 3163 Als nood-jarretelles 802 Voor manicure-doeleinden 5.534 Voor het vervaardigen v. lampekappen 19"? Ter bevestiging van hemdsmouwen 4 183 Als Ford-reparatic-onderdeelen 5.303 Als tandenstoker 9 «21 Om vrljgezellenknoopen te bevestigen 7260 Als manchetknoopen 5.302 Als fiches bij het pokeren 19 >13 Als vork voor dadels, olijven, enz. 406 Voor het doorsteken van verstopte vulpotlooden 7.321 Als 6peclgoed onder het teicfoneercn 14.163 Voor 't bij elkaar houden van papieren 2S 100 000 Als deze statistiek op waarheid berueï en de toestanden op de Hollandsche kantoren niet afwijken van die op de Engelsche 's er voor de kantoorboekhandelaren geen re den zich ongerust te maken over den af zet van paper-clips, aldus Het Volk, waar aan wij dit artikeltje ontlecncn.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1934 | | pagina 14