AMERSFOORTSCH DAGBLAD VOOR EN TEGEN STATUS QUO FEUILLETON Dinsdag 8 Januari 1935 33e Jaargang He. 161 Betoogingen op groote schaal Blijmoedige woorden van Macdonald SCHEIDT SZETSJOEAN ZICH AF? Albaneesche spanningen STARHEMBERG'S LEVEN BEDREIGD GLYCERINE VASELINE WINTERHANDENZALF A.v.doWE© Lielde en Politiek BUITENLAND Krachtige pleidooien ten gunste van een F'ransch=Duitsche verbroedering Incidenten in het Saargebied SAARBRÜCKEN, G Jan. (Ileu(er). - De demonstratie van het Duitschc Front op den Wackenherg bracht omstreeks 100.000 menschen op de heen; liet slechte weer noodzaakte evenwel de leiders de Hitler- jeugd naar hun kwartieren torug te zenden Om 11 uur werden 100 Hakenkruis-vlaggen aangedragen en na den Hitlergroet te heb ben gebracht en de doodon met liet lied „Ich Iiatt' ein' Kameraden'' te hebben her dacht. namen de verschillende sprekers het woord. Omstreeks het middaguur ging de demon stratie uiteen. Te I uur in den middag vormden zich de optochten van het „Een hoidsfront". welke zich naar Kieselhumes richtten. De aanhangers van het Eenheidsfront voor den status quo ontmoetten bij bet station van Saarbrücken hun tegenstanders van het Duitsche front, die van hun de monstratie op den Wackebcrg terugkeerden. Een oogenhlik geloofde men. dat een bot sing zou ontstaan: de menschen van het Duitsche front zongen „Deutschland über Alles" en de anderen de „Internationale", doch geen enkel incident had plaats. De demonstratie van het „Eenheidsfront" werd bemoeilijkt, doordat de luidspreker- installatie niet werkte, aangezien de electri- sche leidingen waren doorgesneden. Max Braun diende een klacht in bij de plebisciet commissie, doch pas om kwart over vier werd de leiding hersteld. Verder konden de deelnemers, die uil de omstreken van Ingbert kwamen, hun woonplaats niet verlaten, doordat een locomo' i.'f onklaar was geraakt, zoodat hun trein niet kon vertrekken. Bovendien konden degenen, die van den Jinker-Saaroever wilden komen, de bruggen niet passeeren, die door de deelnemers aan de demonstratie van het Duitsche Front werden bezet, die, zonder zich te haasten, terugkeerden. Het aantal deelnemers aan de demonstra tie van het Eenheidsfront wordt op 90.000 geschat. De socialist Max Braun en de communist Pfordt vielen het Hitlerismc aan, waarna de gevallenen tijdens den oorlog werden her dacht, evenals de slachtoffers van het nazi regiem. Wartburg te Saarbrücken, waar alle stemmen worden geteld De vergadering zwoer het Saargebied en Duitschland te bevrijden van de „bruine ty rannie" en de vergadering eindigde met zang en fanfares. Te 18 uur waren de stra ten van Saarbrücken wel druk bevolkt, doch incidenten deden zich niet voor. In zijn rede zeide do Lands-organisatielei der Karl Bürck, dat een lange voorberei ding voor deze demonstratie nier noodig was geweest: 2-i uur waren voldoende. „Wij kennen geen wraakgevoel De propaganda-leider van het Duitsche front, Peter Kiefer, zeide o.a „We. hebben steeds gezegd: wij dragen geen haat in ons hart tegen Frankrijk cn hot Fransche volk, wij kennen geen wraak gevoel en weten slechts dit ecne: De gocdo God zelf heeft do Duit schors en de Fran- schon tot buren gemaakt cn als buren wil len wij met de Franschcn leven, maar dan gcüjk-gencht en gelijk-gerechtigd. Do we reld moet weten, dat, indien wij den status quo afwijzen, wij de goede, verstandhouding tusschen Duitschland en Frankrijk cn den vrede in Europa dienen. Vcracblenswaard zijn zij, die hoewel van Duitsche afkomst, spionnen-diensten tegen den Sanrlandschen mijnwerkc* hebben ver richt. Breekt met deze verraders van het eigen bloed cn werkt mee voor ons ecuwig Duitschland. Wij willen de volgende week Zondag als Katholieken of Evangelische Christenen de gehcele wereld bewijzen, dat wij in eeuwige verbondenheid aan onze broeders in het rijk onze toekomst willen vormen. Wij be- hooren tot de trouwste zonen van het va derland: het gaat om do goed'» verstandhou- ling met Frankrijk, bot gaat om den vrede in Europa, het gaat om onze nationale eer en derhalve is slechts één ding mogelijk „Alles voor ons cenig Duitschland!" De beste weerlegging van do zoogenaam de terreur noemde bij het feit, dat onder de demonstranten personen aanwezig wa ren, die eerst 15 kilometer alleen naar bet spoor hadden moeten loopen en daarna van 's ochtends 8 tot 's middags 12 uur do de monstratie bijwoonden; vijftien jaar gele den, zoo verklaarde bij verder, hebben wij reeds gezegd, dat wij tot Duitschland zul len terugkeeren, wii willen Duitschers blij ven in alle eeuwigheid. Te Versailles dicteerde de haat. Tndien men den vrede gewild had. dan had men ons dezen lijdensweg van 15 jaar kunnen besparen, doch in deze 15 jaar heeft het Saarvolk zijn geloof niet verloren. Des te liever koeren wij thans terug tot een sterk Duitschland en danken den man, die de zwakheid en onmacht van Duitsch land ten val beeft gebracht, die uit de partijschap cn partijhaat een volkomen ge meenschap schiep: de 13e Januari zal too- ticn, dat de waarheid en de discipline on zen tegenstanders alle wapens uit de hand zullen slaan. Zaterdag reden, zoo wordt uit Saarhrüc ken gemeld, negen leden van het Eenheids front en twee Tsjechische journalisten in twee auto's door Neunkircben. Uit den wagen wierpen zij een paar proppen papier De politic was van m^e-iing. dat het papieren bommen betrof en bet elftal perso nen werd gearresteerd, doch later weer in vriiheid gesteld. Volgens mededeclingen uit Duitsche bron zou de regeerihgscommissie den beiden Tsjechischcn journalisten hun persbewij- zen willen ontnemen. Beïnvloeding der stemming Te Berlijn is Zondagmiddag de Saar-ten- toonstclling, die in verband met de volks stemming in het Saargebied te Berlijn wordt gehouden, met een rede van den rijksminister voor de propaganda dr. Gocbbels officieel geopend. Ter geleden eid van deze tentoonstelling werd te Ber- ijn druk gevlagd. Rijksminister dr. Goebbels verklaarde in zijn redevoering o. m.. dat zich thans op nieuw do mogelijkheid voordoet voor de beide naties (Frankrijk en Duitschland) de handen in elkaar te slaan, om in het ten- ken van een gemeenschappelijke missie oor do stichting van een nieuw geordend Europa een tijdvak van positieve samen werking in te leiden. De plaatsvervanger van den Führer, Rudolf Hess, heoft Zondagavond in het Sportpaleis het woord gevoerd op een monsterbijeenkomst, welke belegd was met het oog op de Saarkwestie. Hess verklaar de o. m. dankbaar to willen ei kennen, dat de tegenwoordige Fransche regeering, na dat zij had gemeend te moeten persistec ren bij het houden van het plebisciet, er eerlijk en met succes naar si reeft uit den weg te ruimen, wat moeilijkheden zou kunnen bereiden en de betrekkingen tus schen Duitschland cn Frankriik ongunstie zou kunnen beïnvloeden. De Fransche re geering doet alles om met Duitschland ge meenschanpeliik na de nog af te wikkelen technische détails de wederinliiving spoe dig en afdoende to laten geschieden. DuitscbFransche toenadering De plebisciet commissie van het Saargc bied heeft, blijkens een telegram van het D. N. B., naar aanleiding van de verkin ring van do dekens van het Saargebied ecnige dagen geleden een brief gezonden aan de bisschoppen van Spiers en Trier, waarin wordt verklaard, dat een dergelijk schrijven grooten invloed on de stemming kan uitoefenen en de vrijheid van de stem ming in gevaar kan brengen. Hiertoe moet ook worden gerekend het voorschrift van de bisschoppen voor den terugkeer van het Saargebied naar Duitschland te bidden, in dien dit voorschrift ook van toepassing is voor bet Saargebied. De Daily Herald schrijft, volgens Reuter, dat Hitler een afgevaardigde naar Max Braun heeft gezonden om met hem te on derhandelen. Braun moet hebhen geantwoord, dat de eenig mogelijke oplossing is, dat de rijks- regeering berust in den status quo, zonder verdccling van hot Saargebied. Toch enkele botsingen Geheel zonder incidenten is do Zondag met zijn beide betoogingen in 't Saarge bied, naar thans wordt gemeld, niet wcr- loopen; op verschillendo plaatsen kwam het tot samenscholingen en botsingen tus schen nazi's cn anti-fascisten. In Saarbücken ontstond een vuurge vecht, waarbij do politie tenslotte de aan vallers iiit elkaar kon drijven. Van de zijde van het Dmlsche front werd beweerd, dat dc anti-fascisten den aanval waren begonnen, doch van de zijde van dc anti-fascisten werd verklaard, dat de nazi's het eerst hadden geschoten. Ook tijdens den aftocht der deelnemers der anii-fascistisehe betooging ontstonden botsingen met leden van het Duitsche front, die trachtten de orde tc verstoren. Te Saarlouis omploften ccniec bommen die echter weinig schade aanrichtten. Heden wordt in het Saargebied een ver roegde stemming gehouden door hen, die op 13 Jan geen gelegenheid zullen hebben hun stem uit te brengen. O.a. stemmen lieden de burgemeesters, de politiebnrnbten en veldwachters, de poorwegbeambfen, tram- cn autobusnerso- necl cn de ambtenaren van I'. T. T. De temgerechtigde steekt zijn ingevuld biljet omgevouwen in een enveloppe cn overhan digt deze aan den voorzitter van het stem bureau. Deze doet een en ander in een tweede enveloppe mèt het bewijs, dat do stemmer ook stemgerechtigd is en waarop nauw keurig kiesdistrict en gemeonte worden aangegeven. Deze dubbele enveloppe wordt dan in de stemhus geworpen. Bizondere maatregelen zijn genomen, dat dc stem ming ook werkelijk geheim blijft. Deze ver vroegde stemming zal duren tot morgen ochtend 8 uur. Do verkiezingscommissie heeft, volgens Reuter, in overeenstemming met de regee- r ingscommissie van het Saargebied een verordening uitgevaardigd, waarbij het be leggen van openbare of besloten vergade ringen, ock die van socialen aard, voorzoo ver deze in lokaliteiten worden gehouden, welke gewoonlijk voor bet publiek toegan kelijk zijn. van 10 Januari af tot bet tijd stip, waarop het resultaat der volksstem ming officieel wordt hekend gemaakt, ver boden zijn. Alleen theaters en bioscopen zijn biervan uitgesloten. Op 9 Jan. a.s. 's avonds om 20 uur, aldus meldt hot D.N.R. uit Neustadt. spreekt de Saaigevolmachtigde van den rijkskanselier, gouwleider Rüreke, in de Fruchthalle van Kaiserslautern voor dc vertegenwoordigers van binnen- en buitenlandsche pers over het onderwerp „Op 13 Jan. de weg vrij naar een overeenkomst". De rede zal door alle Duitsche zenders worden uitgezonden. In de Duitsche hoofdstad heeft men, bij wijze van proef, een zeer bijzondere verkeerszuil geplaatst. Zij is heelemaal bezaaid met „kattcn- oogcrT. zoodat dc zuil, wanneer zij in het licht der schijnwerpers staat, een zilveren glans uitstraalt. In twee jaren tijds kan nog een accoord met Japan worden bereikt Uit Lossiemouth, zijn geboorteplaats, lieert do Engelsche premier Macdonald Zaterdag avond cloor dc radio een Nieuwjaarbood- schap uitgesproken. Sprekende over de bin- nenlandscbe politiek, wees Macdonald op dt verbetering in den Britrchen handel, de ver mindering der werkloosheid, tiet herstel der industrieön en de voor de bevordering van den voorspoed der nati2 beoogde maatrege len. Aangaande de buitenlandsche politiek merkte hij o.m. op. dat Groot-Bnlannië, voor dat bet jaar 193i was verstreken, don Volkenbond cn don vrede oen grooten dienst beeft kunnen bewijzen door zijn houding ten opzichte van liet Saargebied. Dc op/.cgging looi* Japan van liet ver 'rag van Washing ton is een ernstige zaak, maar er is nog een speling van twee jaar cn in dien tijd al Engeland pogen een grondslag te vinden voor een nieuw accoord. Macdonald herin nerde eraan, dat volgenden zomer, ter gele genbeid van het 25c regeeringsjaar van den koning, de cersle ministers van alle domi nions naar Londen zullen komen. Er zal wel geen officicele conferentie zijn, wat om verschillende redenen onmogelijk js, maar deze samenkomst zal toch zijn nut benben en de algcmecne zaken van liet empire zul len erdoor gediend worden. Drie generaals willen niets meer te maken hebben met Nanking De Japansche dagbladen wijden veel aan dacht aan een bericht uit Sjanghai, vol gens hetwelk do generaals Lioe Wcnhoci, Tien Sojng Jau en Tong I lsihoe op 2 Ja nu ari j. I. gezamenlijk een telegram hebben gepubliceerd, waarin zij de province Szetsjoean onafhan-kelijk verklaren van de Xankingregeering cn aan deze verklaring Ernstige ontevredenheid in dc kringen der officieren ZAGRF^B, 7 Jan. (V.D.). liet blad Novosti meldt uit Tirana, dat de berichten over onrust in Albanië overdreven zijn, maar toch een kern van waarheid bevatten. Vol gens het blad is een deel van bet Alba neesche officierencorps ontevreden over den legercommandant generaal Aranitas. Deze ontevredenheid kwam reeds drie maanden geleden tot uiting, toen dc tweede adjudant van den koning, Moebarrem Bajaktar van zijn post werd ontheven. Hij was aldus het blad tegenstander van de Italinan- seho oriëntatie der Albaneesche politiek en had koning Achrnod Zogoe reeds verschei dene memoranda overhandigd. Na zijn af zetting door den legercommandant trok hij zich met 150 voortreffelijk gewapende aan hangen terug in zijn geboortestad I.joema, waar hij zich verschanste. Van Tirana uit werden driehonderd soldalen op hem afge zonden. die hem echter niet aanvielen, maar hem in een wijden kring ingesloten hielden. Waarschijnlijk zoo vervolgt de X'ovosti waren do militaire autoriteiten bevreesd, dat de onbetrouwbare bevolking bun in den rug zou kunnen aanvallen. In- tusschen zou zich echter de ontcvrodenbeid in bet officierencorps hebben uitgebreid, waartoe de omstandigheid bijdroeg, dat ook bet Miridietenboofd Prink Previzi uit den dienst werd ontslagen. Men kan aannemen, flat Prink Previzi de katholieko stammen van Noord Albanië achter zich beeft, terwijl Moebarrem Raiaktar aldus Novosti op bet Molinmmcdannsrbe (loei der bevol king kan rekenen. I-Iet blad besluit met te verklaren, dat de toestand zich niettemin nog niet zoo beeft verscherpt, dat bet tot botsingen zou zijn gekomen, hoewel ook verrassingen geenszins uitgesloten moeten worden geacht. WEEX'EN, 7 Januari. (V.D.) Nabij het vliegveld Aspern zouden gisteren twee com munisten zijn gearresteerd, die een misluk te poging zouden hebhen gedaan om prins Starhemberg Starhomberg neer tc schieten. Tegen den middag zouden uit bet struikgewas eenige schoten zijn gelost op de auto, waarin de vice-kanselicr van het vliegveld naar Wee- ncn wilde terugkeeren. In de auto zat slechts een Heimwchrman, die licht gewond werd. kracht bijzetten door een ultimatum aan het Natikingleger, dat in die provincie ge legerd is om zich bir.-ncn 36 uur uit het ge bied terug te trekken, daar anders zou worden overgegaan tot wapengeweld. Naar verliudt, is Lioe Wenhoei aange steld tot opperbevelhebber van het revo- lu.tionnaire leger, dat. door de drie gene raals is georganiseerd. LANSESTS. 23 - TEL. 2S7 Geluid vervliegtdingen die groeien maken geen geluid, maar ze doen hun werk. door WILLIAM LE QUEUX. Vertaling W. H. C B. 27 HOOFDSTUK XVII. Tarnngul sprak een paar woorden tot d m bode, die boog en hem dadelijk in de kamer bracht, die grensde aan de wacht kamer. Dat, dit wist Gerald, was de kamer van den minister-president. Dat Tarangul, die zelf minister was, daar werd toegelaten, was niets bijzonders. Maar het was een ding van groote heteekenis dat do Slavo nische verrader en de vrouwelijke spion hetzelfde voorrecht genoten. Danccourt vermoedde wat daar hespro- ken zou worden. Prinses Zita had den kei zer getrotseerd door zijn verzoek te weige ren. Dit was eonice uren celoden gebeurd. Dp keizerlijke machine wss reeds ingesteld on do nieuwe omstandigheden en werkte ving. Toon de drie samenzweerders in de kamer van den minister waren verdwenen lien Gerald de wachtkamer op cn neer. Als hij eens ecnige woorden van dat cesnrek van deze vier menschen kon verstaan. De bode kende hem en groette hem ,on- Üppdnniff/ „Meldt mij nog niet." zei Gerald. „Ik ben iets te vroeg. Zijne Excellentie is zeer stipt. Ilii zou het mij niet vergeven als ik te laat was." De bode boog. Gerald ging zitten en nam een courant op waarin bij veinsde te lezen. De bode ging de gang in. Eenige oogenblikken later riep Danecourt hem. „Geloof jij, dat ie het vanmorgen druk zult hebben, Kestner?" Dc man draaide zich om en schudde het hoofd. „Neen. mijnheer. U is de eenige die een audiëntie heeft gevraagd, behalve ba ron Tarangul, die iuist is binnen gelaten. Wij weten natuurlijk niet wie er nog toe vallig kan komen." Tot zoover was alles in orde, maar de kostbare seconden vlogen om en die vier in de aangrenzende kamer behandelden waardevolle geheimen. Plotseling hoorde men een gil. De bode keek om en hij zag een onrustbarend schouwspel. De keurig gekleede Engelschman stond in de kamer met van niin verwrongen trekken met de andere wenkte bij den bode. „Vlug. een dok'er!" hijgde hij. „Loop wat ie kunt. Kestner". Terwijl hij deze woorden uitte, viel hij weer in de stoel neer. waarin hii had ge zeten. De verbaasde bode ging zoo spoedig hii kon huln halen. In zijn zenuwachtig heid had hij de deur van de wachtkamer achter zich dichtgeslagen. Gerald stond met een glans van triomf in ziin oogen op. „Wat een geluk," momnelde hii. „Nie mand zal binnenkomen nu dc deur gesloten is. Het zal beschouwd worden als een tee- kcn. dat er vandaag geen audiëntie meer wordt gehouden. Nog meer geluk! De binnendeur was niet geheel dicht, wellicht was het slot niet in orde. Daardoor waren de stemmen in^de kamer van den minister hoorbaar. Hij leunde zooveel mogelijk voorover, met een oor naar de kamer van den minis ter, het andere oor luisterend naar dc terug koerende voetstappen van den bode. Hij begreep dat er eenige besprekingen reeds waren gevoerd. Zij waren nu bezig met de ondcrdeelcn van dc zaak tc behan delen. Duitschers spreken gewoonlijk duidelijk en hunne stemmen klinken hard. De harde stem van den minister-president was dui delijk hoorbaar. „Over de politiek met betrekking tot Sla- onië is nu een beslissing genoraen op een bijzondere conferentie tusschen den keizer en mij. Wij hadden tot op het laatste oogen hlik gehoopt dat wij een vreedzame oplos sing konden vinden voor de moeilijkheden, die zich voordoen. U. mijnbeer Tarangul. is daarvan, evenals ik, op de hoogte." „Ja. wij hoopten dat," gaf Tarangul toe, „cn daarvoor namen wij onze maatregelen, vandaar nvijn bezoek aan Londen om onze goede vrienden te ontmoeten, die nu met mij hier zijn." De graaf antwoordde. „Ja. natuurlijk, wij stonden voor die keuze. I-Iet heeft e.r den schijn van. dat wii tot de gewelddadige werkwijze moeten over gaan. Persoonlijk betreur ik hel, maar wij hebben geen andere keus als een gevolg van de hardnekkigheid van de eigenzinni ge prinses, die naar geen rede wil luiste ren." Er was een korte pnuze en toen herkende Gerald de stem van I.oukoff. „Ik hegriin dan. dat het gewensclit is zooals Uwe Excellentie heeft te kennen pe geven, dat ik cn mevrouw Ghika al onze rachtcn moeien inspannen om een spoe dige revolut'e in Van ma aan te stoken en den koning Nicolaas van den troon te stoe ten. En het antwoord van den minister-nrasl- dent volgde onmiddellijk. „Het is zooals ik zoo even heb aangcsiipt de eenige weg, dien ons overblijft, indien wij onze plannen willen verwezenlijken. Wat is uw oerdeel over de vooruitzichten daarvan?" „Persoonlijk, geloof ik dat het een guns tig oogenblik is voor een oordeelkundige propaganda", zei I.oukoff opgewekt. Hij scheen over revoluties 'e cureren alsof dit het werk was van spelende kinderen. „Ni colaas is gehaat door velen cn veracht door iedereen. Men moet toegeven dat de prinses zeer populair is en bij sommigen zeer be mind. Maar dit feit is geen onoverkomelijk beletsel." Toen sprak de minister-prp<=idev«t on ziin koelen toon:„Ik vertrouw, dat gii nu ge lukkiger zult zijn dan de laatste maal Tarangul viel haartig in de rede: „Toen had hij Salcedo tegenover zich. En Salcedo zal hem nu niet meer hinderen." De graaf liet weer ziin stem hooren. „O. die stukken! Ik zal niet rustig slapen voor deze weer in Weenen terug zijn. Vreemd dat ze niet voor den dag komen." Tarangul was daarna weer aan het woord eri blijkbaar sprak hij tot Loukoff. „U zegt dat dc prinses populair is cn door sommige personen wordt aangebeden. Daar om bestaat do mogelijkheid, dat zij. zoo long zij leeft, een aanhang krijgt, die ons werk kan omverwerpen!" Gerald's bloed kookte. De opmerking was duidelijk en werd ook door den schurk ter harte genomen, aan wicn hn was gericht „Er gebeuren tijdens revoluties wel eens vreemde dingen", antwoordde Loukoff met onbewogen stem. „Zoolang onttroonde monarchen leven, is er altijd kans, dat zij weer op den troon worden gebracht." De minister-president viel haastig in de rede. „Alle ondcrdeelcn van deze coun d' état geef ik in uw handen. Loukoff. hehou dens overleg met den heer Tarangul. Ik^ wensch deze zaak niet verder te behande len of er meer van te hooren" „Gcmcene huichelaar!" was Danecourt's stille opmerking. „Jij erlangt het einde en veinst onwetendheid over de minderwaar dige wijze, waarop het wordt bereikt. Jij be veelt den moordenaar en verloochent hem als bij wordt gevat. En dat is zoogenaamd® diplomatic van een zoogenaamden Christe- Iijken staat!" En toen stond Tarnngul plotseling met een vloek op. Hij bed iets ontdekt. „Die deur staat op een kier. Wie van ons heeft vergeten die deur te sluiten toen wij binnen kwamen? Dat moet jij geweest zijn, Loukoff of u, mevrouw. Ik kwam bet eerst binnen. Ik ben benieuwd of er iemand in de voorkamer is!" In een ommekeer was Gerald terug in zijn stoel. Zijn oogen waren gesloten, bij adem de zwaar. De minister boog zich over hem been en raakte zijn schouder aan. Er sprak wan trouwen uit zijn blikken. „Mijnheer Danecourt! Wat is er? U schijnt ziek te zijn!" Gerald opende zijn oogen en keek ver bijsterd. „O, is u het? Hij scheen moeilijk te spreken. „Ik kwam eenige minuten geleden hier. Ik heb een audiëntie gevraagd bij den minister. Terwijl ik wachtte werd ik onwel. Ik \roeg don bode om een dokter te halen. Ik heb reeds een paar malen zulke flauwtes gehad. Ik moet eenigen tijd buiten kennis zijn geweest." De argwaan in Tarn ngu I's oogen ver dween. Zeer zeker was Danpcourt een uit stekend fooneelspeler. Maar bij was nog niet zeker of bij hem had kunnen beetnemen. De kunstgreep, die bij had gebruikt, was meer die van iemand van den geheimen dienst dan van een diplomaat. 1 Wordt vervolgd).*

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1935 | | pagina 3