AMERSFOORTSCH DAGBLAD
VOOR EN TEGEN STATUS QUO
FEUILLETON
Dinsdag 8 Januari 1935
33e Jaargang He. 161
Betoogingen op groote
schaal
Blijmoedige woorden
van Macdonald
SCHEIDT SZETSJOEAN
ZICH AF?
Albaneesche spanningen
STARHEMBERG'S LEVEN
BEDREIGD
GLYCERINE VASELINE
WINTERHANDENZALF
A.v.doWE©
Lielde en Politiek
BUITENLAND
Krachtige pleidooien ten gunste
van een F'ransch=Duitsche
verbroedering
Incidenten in het Saargebied
SAARBRÜCKEN, G Jan. (Ileu(er). - De
demonstratie van het Duitschc Front op
den Wackenherg bracht omstreeks 100.000
menschen op de heen; liet slechte weer
noodzaakte evenwel de leiders de Hitler-
jeugd naar hun kwartieren torug te zenden
Om 11 uur werden 100 Hakenkruis-vlaggen
aangedragen en na den Hitlergroet te heb
ben gebracht en de doodon met liet lied
„Ich Iiatt' ein' Kameraden'' te hebben her
dacht. namen de verschillende sprekers het
woord.
Omstreeks het middaguur ging de demon
stratie uiteen. Te I uur in den middag
vormden zich de optochten van het „Een
hoidsfront". welke zich naar Kieselhumes
richtten.
De aanhangers van het Eenheidsfront
voor den status quo ontmoetten bij bet
station van Saarbrücken hun tegenstanders
van het Duitsche front, die van hun de
monstratie op den Wackebcrg terugkeerden.
Een oogenhlik geloofde men. dat een bot
sing zou ontstaan: de menschen van het
Duitsche front zongen „Deutschland über
Alles" en de anderen de „Internationale",
doch geen enkel incident had plaats.
De demonstratie van het „Eenheidsfront"
werd bemoeilijkt, doordat de luidspreker-
installatie niet werkte, aangezien de electri-
sche leidingen waren doorgesneden.
Max Braun diende een klacht in bij de
plebisciet commissie, doch pas om kwart
over vier werd de leiding hersteld. Verder
konden de deelnemers, die uil de omstreken
van Ingbert kwamen, hun woonplaats niet
verlaten, doordat een locomo' i.'f onklaar
was geraakt, zoodat hun trein niet kon
vertrekken.
Bovendien konden degenen, die van den
Jinker-Saaroever wilden komen, de bruggen
niet passeeren, die door de deelnemers aan
de demonstratie van het Duitsche Front
werden bezet, die, zonder zich te haasten,
terugkeerden.
Het aantal deelnemers aan de demonstra
tie van het Eenheidsfront wordt op 90.000
geschat.
De socialist Max Braun en de communist
Pfordt vielen het Hitlerismc aan, waarna de
gevallenen tijdens den oorlog werden her
dacht, evenals de slachtoffers van het nazi
regiem.
Wartburg te Saarbrücken, waar
alle stemmen worden geteld
De vergadering zwoer het Saargebied en
Duitschland te bevrijden van de „bruine ty
rannie" en de vergadering eindigde met
zang en fanfares. Te 18 uur waren de stra
ten van Saarbrücken wel druk bevolkt,
doch incidenten deden zich niet voor.
In zijn rede zeide do Lands-organisatielei
der Karl Bürck, dat een lange voorberei
ding voor deze demonstratie nier noodig
was geweest: 2-i uur waren voldoende.
„Wij kennen geen wraakgevoel
De propaganda-leider van het Duitsche
front, Peter Kiefer, zeide o.a
„We. hebben steeds gezegd: wij dragen
geen haat in ons hart tegen Frankrijk cn
hot Fransche volk, wij kennen geen wraak
gevoel en weten slechts dit ecne: De gocdo
God zelf heeft do Duit schors en de Fran-
schon tot buren gemaakt cn als buren wil
len wij met de Franschcn leven, maar dan
gcüjk-gencht en gelijk-gerechtigd. Do we
reld moet weten, dat, indien wij den status
quo afwijzen, wij de goede, verstandhouding
tusschen Duitschland en Frankrijk cn den
vrede in Europa dienen.
Vcracblenswaard zijn zij, die hoewel van
Duitsche afkomst, spionnen-diensten tegen
den Sanrlandschen mijnwerkc* hebben ver
richt. Breekt met deze verraders van het
eigen bloed cn werkt mee voor ons ecuwig
Duitschland.
Wij willen de volgende week Zondag als
Katholieken of Evangelische Christenen de
gehcele wereld bewijzen, dat wij in eeuwige
verbondenheid aan onze broeders in het
rijk onze toekomst willen vormen. Wij be-
hooren tot de trouwste zonen van het va
derland: het gaat om do goed'» verstandhou-
ling met Frankrijk, bot gaat om den vrede
in Europa, het gaat om onze nationale eer
en derhalve is slechts één ding mogelijk
„Alles voor ons cenig Duitschland!"
De beste weerlegging van do zoogenaam
de terreur noemde bij het feit, dat onder
de demonstranten personen aanwezig wa
ren, die eerst 15 kilometer alleen naar bet
spoor hadden moeten loopen en daarna van
's ochtends 8 tot 's middags 12 uur do de
monstratie bijwoonden; vijftien jaar gele
den, zoo verklaarde bij verder, hebben wij
reeds gezegd, dat wij tot Duitschland zul
len terugkeeren, wii willen Duitschers blij
ven in alle eeuwigheid.
Te Versailles dicteerde de haat. Tndien
men den vrede gewild had. dan had men
ons dezen lijdensweg van 15 jaar kunnen
besparen, doch in deze 15 jaar heeft het
Saarvolk zijn geloof niet verloren.
Des te liever koeren wij thans terug tot
een sterk Duitschland en danken den man,
die de zwakheid en onmacht van Duitsch
land ten val beeft gebracht, die uit de
partijschap cn partijhaat een volkomen ge
meenschap schiep: de 13e Januari zal too-
ticn, dat de waarheid en de discipline on
zen tegenstanders alle wapens uit de hand
zullen slaan.
Zaterdag reden, zoo wordt uit Saarhrüc
ken gemeld, negen leden van het Eenheids
front en twee Tsjechische journalisten in
twee auto's door Neunkircben. Uit den
wagen wierpen zij een paar proppen
papier De politic was van m^e-iing. dat het
papieren bommen betrof en bet elftal perso
nen werd gearresteerd, doch later weer in
vriiheid gesteld.
Volgens mededeclingen uit Duitsche bron
zou de regeerihgscommissie den beiden
Tsjechischcn journalisten hun persbewij-
zen willen ontnemen.
Beïnvloeding der stemming
Te Berlijn is Zondagmiddag de Saar-ten-
toonstclling, die in verband met de volks
stemming in het Saargebied te Berlijn
wordt gehouden, met een rede van den
rijksminister voor de propaganda dr.
Gocbbels officieel geopend. Ter geleden
eid van deze tentoonstelling werd te Ber-
ijn druk gevlagd.
Rijksminister dr. Goebbels verklaarde in
zijn redevoering o. m.. dat zich thans op
nieuw do mogelijkheid voordoet voor de
beide naties (Frankrijk en Duitschland) de
handen in elkaar te slaan, om in het ten-
ken van een gemeenschappelijke missie
oor do stichting van een nieuw geordend
Europa een tijdvak van positieve samen
werking in te leiden.
De plaatsvervanger van den Führer,
Rudolf Hess, heoft Zondagavond in het
Sportpaleis het woord gevoerd op een
monsterbijeenkomst, welke belegd was met
het oog op de Saarkwestie. Hess verklaar
de o. m. dankbaar to willen ei kennen, dat
de tegenwoordige Fransche regeering, na
dat zij had gemeend te moeten persistec
ren bij het houden van het plebisciet, er
eerlijk en met succes naar si reeft uit den
weg te ruimen, wat moeilijkheden zou
kunnen bereiden en de betrekkingen tus
schen Duitschland cn Frankriik ongunstie
zou kunnen beïnvloeden. De Fransche re
geering doet alles om met Duitschland ge
meenschanpeliik na de nog af te wikkelen
technische détails de wederinliiving spoe
dig en afdoende to laten geschieden.
DuitscbFransche toenadering
De plebisciet commissie van het Saargc
bied heeft, blijkens een telegram van het
D. N. B., naar aanleiding van de verkin
ring van do dekens van het Saargebied
ecnige dagen geleden een brief gezonden
aan de bisschoppen van Spiers en Trier,
waarin wordt verklaard, dat een dergelijk
schrijven grooten invloed on de stemming
kan uitoefenen en de vrijheid van de stem
ming in gevaar kan brengen. Hiertoe moet
ook worden gerekend het voorschrift van
de bisschoppen voor den terugkeer van het
Saargebied naar Duitschland te bidden, in
dien dit voorschrift ook van toepassing is
voor bet Saargebied.
De Daily Herald schrijft, volgens Reuter,
dat Hitler een afgevaardigde naar Max
Braun heeft gezonden om met hem te on
derhandelen.
Braun moet hebhen geantwoord, dat de
eenig mogelijke oplossing is, dat de rijks-
regeering berust in den status quo, zonder
verdccling van hot Saargebied.
Toch enkele botsingen
Geheel zonder incidenten is do Zondag
met zijn beide betoogingen in 't Saarge
bied, naar thans wordt gemeld, niet wcr-
loopen; op verschillendo plaatsen kwam
het tot samenscholingen en botsingen tus
schen nazi's cn anti-fascisten.
In Saarbücken ontstond een vuurge
vecht, waarbij do politie tenslotte de aan
vallers iiit elkaar kon drijven.
Van de zijde van het Dmlsche front
werd beweerd, dat dc anti-fascisten den
aanval waren begonnen, doch van de zijde
van dc anti-fascisten werd verklaard, dat
de nazi's het eerst hadden geschoten.
Ook tijdens den aftocht der deelnemers
der anii-fascistisehe betooging ontstonden
botsingen met leden van het Duitsche
front, die trachtten de orde tc verstoren.
Te Saarlouis omploften ccniec bommen
die echter weinig schade aanrichtten.
Heden wordt in het Saargebied een ver
roegde stemming gehouden door hen, die
op 13 Jan geen gelegenheid zullen hebben
hun stem uit te brengen.
O.a. stemmen lieden de burgemeesters,
de politiebnrnbten en veldwachters, de
poorwegbeambfen, tram- cn autobusnerso-
necl cn de ambtenaren van I'. T. T. De
temgerechtigde steekt zijn ingevuld biljet
omgevouwen in een enveloppe cn overhan
digt deze aan den voorzitter van het stem
bureau.
Deze doet een en ander in een tweede
enveloppe mèt het bewijs, dat do stemmer
ook stemgerechtigd is en waarop nauw
keurig kiesdistrict en gemeonte worden
aangegeven. Deze dubbele enveloppe wordt
dan in de stemhus geworpen. Bizondere
maatregelen zijn genomen, dat dc stem
ming ook werkelijk geheim blijft. Deze ver
vroegde stemming zal duren tot morgen
ochtend 8 uur.
Do verkiezingscommissie heeft, volgens
Reuter, in overeenstemming met de regee-
r ingscommissie van het Saargebied een
verordening uitgevaardigd, waarbij het be
leggen van openbare of besloten vergade
ringen, ock die van socialen aard, voorzoo
ver deze in lokaliteiten worden gehouden,
welke gewoonlijk voor bet publiek toegan
kelijk zijn. van 10 Januari af tot bet tijd
stip, waarop het resultaat der volksstem
ming officieel wordt hekend gemaakt, ver
boden zijn. Alleen theaters en bioscopen
zijn biervan uitgesloten.
Op 9 Jan. a.s. 's avonds om 20 uur, aldus
meldt hot D.N.R. uit Neustadt. spreekt de
Saaigevolmachtigde van den rijkskanselier,
gouwleider Rüreke, in de Fruchthalle van
Kaiserslautern voor dc vertegenwoordigers
van binnen- en buitenlandsche pers over
het onderwerp „Op 13 Jan. de weg vrij naar
een overeenkomst". De rede zal door alle
Duitsche zenders worden uitgezonden.
In de Duitsche hoofdstad heeft
men, bij wijze van proef, een zeer
bijzondere verkeerszuil geplaatst. Zij
is heelemaal bezaaid met „kattcn-
oogcrT. zoodat dc zuil, wanneer zij
in het licht der schijnwerpers staat,
een zilveren glans uitstraalt.
In twee jaren tijds kan nog een
accoord met Japan worden
bereikt
Uit Lossiemouth, zijn geboorteplaats, lieert
do Engelsche premier Macdonald Zaterdag
avond cloor dc radio een Nieuwjaarbood-
schap uitgesproken. Sprekende over de bin-
nenlandscbe politiek, wees Macdonald op dt
verbetering in den Britrchen handel, de ver
mindering der werkloosheid, tiet herstel der
industrieön en de voor de bevordering van
den voorspoed der nati2 beoogde maatrege
len.
Aangaande de buitenlandsche politiek
merkte hij o.m. op. dat Groot-Bnlannië,
voor dat bet jaar 193i was verstreken, don
Volkenbond cn don vrede oen grooten dienst
beeft kunnen bewijzen door zijn houding ten
opzichte van liet Saargebied. Dc op/.cgging
looi* Japan van liet ver 'rag van Washing
ton is een ernstige zaak, maar er is nog
een speling van twee jaar cn in dien tijd
al Engeland pogen een grondslag te vinden
voor een nieuw accoord. Macdonald herin
nerde eraan, dat volgenden zomer, ter gele
genbeid van het 25c regeeringsjaar van den
koning, de cersle ministers van alle domi
nions naar Londen zullen komen. Er zal
wel geen officicele conferentie zijn, wat om
verschillende redenen onmogelijk js, maar
deze samenkomst zal toch zijn nut benben
en de algcmecne zaken van liet empire zul
len erdoor gediend worden.
Drie generaals willen niets meer
te maken hebben met
Nanking
De Japansche dagbladen wijden veel aan
dacht aan een bericht uit Sjanghai, vol
gens hetwelk do generaals Lioe Wcnhoci,
Tien Sojng Jau en Tong I lsihoe op 2 Ja nu
ari j. I. gezamenlijk een telegram hebben
gepubliceerd, waarin zij de province
Szetsjoean onafhan-kelijk verklaren van de
Xankingregeering cn aan deze verklaring
Ernstige ontevredenheid in dc
kringen der officieren
ZAGRF^B, 7 Jan. (V.D.). liet blad Novosti
meldt uit Tirana, dat de berichten over
onrust in Albanië overdreven zijn, maar
toch een kern van waarheid bevatten. Vol
gens het blad is een deel van bet Alba
neesche officierencorps ontevreden over den
legercommandant generaal Aranitas. Deze
ontevredenheid kwam reeds drie maanden
geleden tot uiting, toen dc tweede adjudant
van den koning, Moebarrem Bajaktar van
zijn post werd ontheven. Hij was aldus
het blad tegenstander van de Italinan-
seho oriëntatie der Albaneesche politiek en
had koning Achrnod Zogoe reeds verschei
dene memoranda overhandigd. Na zijn af
zetting door den legercommandant trok hij
zich met 150 voortreffelijk gewapende aan
hangen terug in zijn geboortestad I.joema,
waar hij zich verschanste. Van Tirana uit
werden driehonderd soldalen op hem afge
zonden. die hem echter niet aanvielen,
maar hem in een wijden kring ingesloten
hielden. Waarschijnlijk zoo vervolgt de
X'ovosti waren do militaire autoriteiten
bevreesd, dat de onbetrouwbare bevolking
bun in den rug zou kunnen aanvallen. In-
tusschen zou zich echter de ontcvrodenbeid
in bet officierencorps hebben uitgebreid,
waartoe de omstandigheid bijdroeg, dat ook
bet Miridietenboofd Prink Previzi uit den
dienst werd ontslagen. Men kan aannemen,
flat Prink Previzi de katholieko stammen
van Noord Albanië achter zich beeft, terwijl
Moebarrem Raiaktar aldus Novosti
op bet Molinmmcdannsrbe (loei der bevol
king kan rekenen. I-Iet blad besluit met te
verklaren, dat de toestand zich niettemin
nog niet zoo beeft verscherpt, dat bet tot
botsingen zou zijn gekomen, hoewel ook
verrassingen geenszins uitgesloten moeten
worden geacht.
WEEX'EN, 7 Januari. (V.D.) Nabij het
vliegveld Aspern zouden gisteren twee com
munisten zijn gearresteerd, die een misluk
te poging zouden hebhen gedaan om prins
Starhemberg
Starhomberg neer tc schieten. Tegen den
middag zouden uit bet struikgewas eenige
schoten zijn gelost op de auto, waarin de
vice-kanselicr van het vliegveld naar Wee-
ncn wilde terugkeeren. In de auto zat
slechts een Heimwchrman, die licht gewond
werd.
kracht bijzetten door een ultimatum aan
het Natikingleger, dat in die provincie ge
legerd is om zich bir.-ncn 36 uur uit het ge
bied terug te trekken, daar anders zou
worden overgegaan tot wapengeweld.
Naar verliudt, is Lioe Wenhoei aange
steld tot opperbevelhebber van het revo-
lu.tionnaire leger, dat. door de drie gene
raals is georganiseerd.
LANSESTS. 23 - TEL. 2S7
Geluid vervliegtdingen die groeien
maken geen geluid, maar ze doen hun
werk.
door
WILLIAM LE QUEUX.
Vertaling W. H. C B.
27
HOOFDSTUK XVII.
Tarnngul sprak een paar woorden tot
d m bode, die boog en hem dadelijk in de
kamer bracht, die grensde aan de wacht
kamer.
Dat, dit wist Gerald, was de kamer van
den minister-president. Dat Tarangul, die
zelf minister was, daar werd toegelaten,
was niets bijzonders. Maar het was een
ding van groote heteekenis dat do Slavo
nische verrader en de vrouwelijke spion
hetzelfde voorrecht genoten.
Danccourt vermoedde wat daar hespro-
ken zou worden. Prinses Zita had den kei
zer getrotseerd door zijn verzoek te weige
ren. Dit was eonice uren celoden gebeurd.
Dp keizerlijke machine wss reeds ingesteld
on do nieuwe omstandigheden en werkte
ving.
Toon de drie samenzweerders in de kamer
van den minister waren verdwenen lien
Gerald de wachtkamer op cn neer. Als hij
eens ecnige woorden van dat cesnrek van
deze vier menschen kon verstaan.
De bode kende hem en groette hem ,on-
Üppdnniff/
„Meldt mij nog niet." zei Gerald. „Ik ben
iets te vroeg. Zijne Excellentie is zeer
stipt. Ilii zou het mij niet vergeven als ik
te laat was."
De bode boog. Gerald ging zitten en nam
een courant op waarin bij veinsde te lezen.
De bode ging de gang in.
Eenige oogenblikken later riep Danecourt
hem. „Geloof jij, dat ie het vanmorgen
druk zult hebben, Kestner?"
Dc man draaide zich om en schudde het
hoofd. „Neen. mijnheer. U is de eenige die
een audiëntie heeft gevraagd, behalve ba
ron Tarangul, die iuist is binnen gelaten.
Wij weten natuurlijk niet wie er nog toe
vallig kan komen."
Tot zoover was alles in orde, maar de
kostbare seconden vlogen om en die vier
in de aangrenzende kamer behandelden
waardevolle geheimen.
Plotseling hoorde men een gil. De bode
keek om en hij zag een onrustbarend
schouwspel.
De keurig gekleede Engelschman stond
in de kamer met van niin verwrongen
trekken met de andere wenkte bij den bode.
„Vlug. een dok'er!" hijgde hij. „Loop wat
ie kunt. Kestner".
Terwijl hij deze woorden uitte, viel hij
weer in de stoel neer. waarin hii had ge
zeten. De verbaasde bode ging zoo spoedig
hii kon huln halen. In zijn zenuwachtig
heid had hij de deur van de wachtkamer
achter zich dichtgeslagen.
Gerald stond met een glans van triomf
in ziin oogen op.
„Wat een geluk," momnelde hii. „Nie
mand zal binnenkomen nu dc deur gesloten
is. Het zal beschouwd worden als een tee-
kcn. dat er vandaag geen audiëntie meer
wordt gehouden.
Nog meer geluk! De binnendeur was niet
geheel dicht, wellicht was het slot niet in
orde. Daardoor waren de stemmen in^de
kamer van den minister hoorbaar.
Hij leunde zooveel mogelijk voorover,
met een oor naar de kamer van den minis
ter, het andere oor luisterend naar dc terug
koerende voetstappen van den bode.
Hij begreep dat er eenige besprekingen
reeds waren gevoerd. Zij waren nu bezig
met de ondcrdeelcn van dc zaak tc behan
delen.
Duitschers spreken gewoonlijk duidelijk
en hunne stemmen klinken hard. De harde
stem van den minister-president was dui
delijk hoorbaar.
„Over de politiek met betrekking tot Sla-
onië is nu een beslissing genoraen op een
bijzondere conferentie tusschen den keizer
en mij. Wij hadden tot op het laatste oogen
hlik gehoopt dat wij een vreedzame oplos
sing konden vinden voor de moeilijkheden,
die zich voordoen. U. mijnbeer Tarangul.
is daarvan, evenals ik, op de hoogte."
„Ja. wij hoopten dat," gaf Tarangul toe,
„cn daarvoor namen wij onze maatregelen,
vandaar nvijn bezoek aan Londen om onze
goede vrienden te ontmoeten, die nu met
mij hier zijn."
De graaf antwoordde.
„Ja. natuurlijk, wij stonden voor die
keuze. I-Iet heeft e.r den schijn van. dat wii
tot de gewelddadige werkwijze moeten over
gaan. Persoonlijk betreur ik hel, maar wij
hebben geen andere keus als een gevolg
van de hardnekkigheid van de eigenzinni
ge prinses, die naar geen rede wil luiste
ren."
Er was een korte pnuze en toen herkende
Gerald de stem van I.oukoff.
„Ik hegriin dan. dat het gewensclit is
zooals Uwe Excellentie heeft te kennen pe
geven, dat ik cn mevrouw Ghika al onze
rachtcn moeien inspannen om een spoe
dige revolut'e in Van ma aan te stoken en
den koning Nicolaas van den troon te stoe
ten.
En het antwoord van den minister-nrasl-
dent volgde onmiddellijk. „Het is zooals ik
zoo even heb aangcsiipt de eenige weg, dien
ons overblijft, indien wij onze plannen
willen verwezenlijken. Wat is uw oerdeel
over de vooruitzichten daarvan?"
„Persoonlijk, geloof ik dat het een guns
tig oogenblik is voor een oordeelkundige
propaganda", zei I.oukoff opgewekt. Hij
scheen over revoluties 'e cureren alsof dit
het werk was van spelende kinderen. „Ni
colaas is gehaat door velen cn veracht door
iedereen. Men moet toegeven dat de prinses
zeer populair is en bij sommigen zeer be
mind. Maar dit feit is geen onoverkomelijk
beletsel."
Toen sprak de minister-prp<=idev«t on ziin
koelen toon:„Ik vertrouw, dat gii nu ge
lukkiger zult zijn dan de laatste maal
Tarangul viel haartig in de rede: „Toen
had hij Salcedo tegenover zich. En Salcedo
zal hem nu niet meer hinderen."
De graaf liet weer ziin stem hooren. „O.
die stukken! Ik zal niet rustig slapen voor
deze weer in Weenen terug zijn. Vreemd
dat ze niet voor den dag komen."
Tarangul was daarna weer aan het woord
eri blijkbaar sprak hij tot Loukoff.
„U zegt dat dc prinses populair is cn door
sommige personen wordt aangebeden. Daar
om bestaat do mogelijkheid, dat zij. zoo
long zij leeft, een aanhang krijgt, die ons
werk kan omverwerpen!"
Gerald's bloed kookte. De opmerking was
duidelijk en werd ook door den schurk ter
harte genomen, aan wicn hn was gericht
„Er gebeuren tijdens revoluties wel eens
vreemde dingen", antwoordde Loukoff met
onbewogen stem.
„Zoolang onttroonde monarchen leven, is
er altijd kans, dat zij weer op den troon
worden gebracht."
De minister-president viel haastig in de
rede. „Alle ondcrdeelcn van deze coun d'
état geef ik in uw handen. Loukoff. hehou
dens overleg met den heer Tarangul. Ik^
wensch deze zaak niet verder te behande
len of er meer van te hooren"
„Gcmcene huichelaar!" was Danecourt's
stille opmerking. „Jij erlangt het einde en
veinst onwetendheid over de minderwaar
dige wijze, waarop het wordt bereikt. Jij be
veelt den moordenaar en verloochent hem
als bij wordt gevat. En dat is zoogenaamd®
diplomatic van een zoogenaamden Christe-
Iijken staat!"
En toen stond Tarnngul plotseling met
een vloek op. Hij bed iets ontdekt.
„Die deur staat op een kier. Wie van ons
heeft vergeten die deur te sluiten toen wij
binnen kwamen? Dat moet jij geweest zijn,
Loukoff of u, mevrouw. Ik kwam bet eerst
binnen. Ik ben benieuwd of er iemand in
de voorkamer is!"
In een ommekeer was Gerald terug in zijn
stoel. Zijn oogen waren gesloten, bij adem
de zwaar.
De minister boog zich over hem been en
raakte zijn schouder aan. Er sprak wan
trouwen uit zijn blikken.
„Mijnheer Danecourt! Wat is er? U schijnt
ziek te zijn!"
Gerald opende zijn oogen en keek ver
bijsterd. „O, is u het? Hij scheen moeilijk te
spreken. „Ik kwam eenige minuten geleden
hier. Ik heb een audiëntie gevraagd bij den
minister. Terwijl ik wachtte werd ik onwel.
Ik \roeg don bode om een dokter te halen.
Ik heb reeds een paar malen zulke flauwtes
gehad. Ik moet eenigen tijd buiten kennis
zijn geweest."
De argwaan in Tarn ngu I's oogen ver
dween. Zeer zeker was Danpcourt een uit
stekend fooneelspeler. Maar bij was nog niet
zeker of bij hem had kunnen beetnemen. De
kunstgreep, die bij had gebruikt, was meer
die van iemand van den geheimen dienst
dan van een diplomaat.
1 Wordt vervolgd).*