MINISTER KALFF TER RUSTE GELEGD
FEUILLETON
Het laatste afscheid op „Westerveld"
WOORDEN VAN DANK
clo-/Uw
Uid/ïjWf
4JT
Raadpleegt den Oogarts
Theo Groenhuizen
langestraat 38
ACCOUNTANTSKANTOOR 0. SNAPPER
Eii Accountant-Belastingconsulent
Liefde en Politiek
HAAGSCHE SLAGERU
Minister Colijn en Mr. van Ma»
nen, directeur der Nederl.
Spoorwegen, schetsen
het geleden verlies
In cilen eenvoud heeft giste, .iddag de
overbrenging van 't stoffelijk overschot van
minister Kalff van Wassenaar naar Wester
veld plaats gehad om daar tc worden ter-
aardebesteld.
Dc belangstelling in het rustige en def
tige villapark de Kievit, waar do minister
woonde, was niet bizonder groot. Slechts
een klein aantal belangstellenden had zich
in de Laan van Hoogwolde opgesteld, om
bij het vertrek van den overleden staatsman
aanwezig to zijn. Naarmate dc tijd echter
verstreek cn het oogenblik van het vertrek
naderde, kwamen er meer mcnschen, w.o.
verschillende leden van het personeel van
het departement van waterstaat, die hun
hoogsten chef bij den aanvang van zijn
laatste reis een groet brachten.
De vertegenwoordiger van II. M. de Ko
ningin, mr. W. J. baron van Lynden, opper
kamerheer, dc ministers cn de familieleden,
die in den stoet zouden volgen, waren
ccnigen tijd tevoren in het sterfhuis samen
gekomen, waar ds. P. Blaauw een korte
rouwdienst leidde.
Omstreeks half een werd een aanvang ge
maakt met het opstellen van den stoet.
Twee blocmenauto's reden den tuin van
*s ministers villa „do Beukenhof" in, tot
vóór den hoofdingang. Een schat van kran
sen en bloemstukken werd vervolgens naar
buiten gedragen. Er waren meer dan 50
bloemstukken.
Het plechtige oogenblik dat de kist met
het stoffelijk hulsel uitgedragen zou worden
was aangebroken. De kist werd in de auto
geplaatst cn daarop werd een aantal kran
sen gelegd, w.o. die van H. M. de Koningin,
van de Nedcrlandsche regeering en familie.
Dadelijk achter dc lijkbaar volgde een
hofauto, waarin baron Van Lynden plaats
had genomen.
Een groot aantal volgauto's kwam hierna.
Daarin hadden behalve do familieleden o.a.
plaats genomen dc ministers Colijn. De
Graaff, Van Schaik, De Wilde. Merchant,
Oud. Deckei*s, Stecnberghe. Slote.maker dc
Bruine en dc oud-minister Verschuur.
Het was reeds over eenen voor de stoet
zich in beweging kon stellen, geëscorteerd
door rijkspolitie en door de motorpolitie der
gemeente Wassenaar tot aan de grens der
gemeente.
Wegens dc begrafenis van minister Kalff
was aan de regeeringsgebouwen en ver
schillende legatiegebouwen do vlag halfstok
geheschen. Ook aan het hoofd en dc bij post
kantoren hing dc \lag halfstok uit.
Op Westerveld
Onler buitengewone groote belangstelling
is Donderdag op de begraafplaats Wester
veld de plechtigheid geschied van de ter
aardebestelling van het stoffelijk overschot
van den Minister van Waterstaat, Mr. J. A.
Kalff. Ofschoon rekening was gehouden met
den wensch van den ontslapene, dat aan
de begrafenis een eenvoudig karakter zou
worden gegeven, werd aan zijn nagedachte
nis alleen reeds een groole cn grootsche eer
bewezen door do aanwezigheid hij zijn laat
ste rustplaats van tal van hoogwaardig-
heidsbekleeders, autoriteiten en andere per
soonlijkheden. die per auto of met den ex
tra trein, welke de directie van do Nedcr
landsche Spoorwegen had doen rijden de
reis naar Driehuizen-Westerveld hadden
aanvaard.
Tot de velen die reeds een klein uur tevo
ren op dc begraafplaats aanwezig waren,
behoorde behalve de directeur-generaal van
Waterstaat dr. ir. J. A. Ringers, de hoofd
ingenieurs-directeuren van Waterstaat ir
•T. P. van Vlissingen, ir. P. J. P. van dei
Steur, de directeuren mr. J. Draaijer, do
waterbouwkundige D. de .Tong en de hoofd
commies G. W. J. Zittersteijn. Voorts merk
ten wij op de heeren C. Koning, vertegen
woordiger van den Rijksstudiedienst voor
den luchtvaart; G. A. R. van Veen, verte
gen woordiger van de Vereen iging van Tech
nische ambtenaren bij den Rijkswaterstaat;
mr. P. W. J. H. Cort van der Linden, bur
gemeester van Groningen en oud-secretaris
van het Verhond van Nederlandsche werk
gevers; H. P. Gelderman, algemeen voorzit
ter van dit Verbond; A. Volkers, vertegen
woordiger van de Mij. tot uitvoering van
Openbare Werken; mr. J. Linthorst Homan
cn mr. B. P. Boran van Harinxma thoe
Sloten, resp. voorzitter en secretaris van dc
K.N.A.C. alsmede Edo Bergsma, algemeen
voorzitter van de A.N.W.B.
Korten lijd later arriveerden nog Jhr. Mr.
L. van Fisonnc, waarnemend commissaris
der Koningin van Zuid-Holland; mr. J. D.
van Broek, lid van Gedeputeerde Staten
van Zuid Holland; Jhr. Mr. B. W. T. Sand-
berg, griffier van Getlep. Staten en L. T.
van de Wal, hoofdingenieur van dc provin
cic Zuid-Holland.
Honderden cn nog eens honderden waren
hedenmiddag op het heuvelachtig terrein
van de Westerveldsche begraafplaats aan
wezig om getuige tc zijn van de plechtige
ter aardebestelling van minister Kalff.
Een tijdelijk graf waarvan het stoffelijk
hulsel later naar den familiegrafkelder op
denzelfden doodenakker zal worden overge
bracht, bevond zich in het midden van een
groot vlak grasveld, tusschen de heuvels
rondom.
Op de hellingen van deze heuvels ston
den duizenden bijeen, terwijl het grasveld
zelf geheel was vrijgehouden voor familie en
autoriteiten. Met graf was ongeven en be
kleed met dicht sbarregroen.
Ter zijde had zich opgesteld het muziek
corps Crescendo uit Haarlem, samengesteld
uit leden van het spoorwegpersoneel, van
welk corps dc overledene beschermheer
was. Het vaandel was geheel omfloerst met
rouw.
Van de tientallen kransen, die nadat de
stoet arriveerde, rondom do groeve werden
gevleid, viel in het bijzonder op een grootc
krans met een oranie-wit-hlauw lint van de
ITnfo van Znid-Afrika.
Toen de stoet het kerkhof beschrccd, zette
Crescendo in de bekende melodio „Asc's
Tot" van Grieg die een buitengewonen in
druk maakte.
Toen de familiesloot liet afgezette gedeel
te was binnengekomen, werden de kransen
van de Koningin, van de familie en van den
ministerraad vóór de groeve 'uitgespreid.
Toen de blanke houten kist boven het graf
stond speelde de muziek een koraal, waar
van dc tekst luidt:
..Eind'loos houdt God's liefde stand".
Nogmaals weerklonk dit koraal toen de
kist in het dennenbed zonk.
Minister Colijn aan hef woord
Minister Colijn zeide dat op uitdrukkelijk
verlangen van de familie Kalff de teraarde
bestelling in strikten eenvoud zou worden
voltrokken. Daarom is afgezien van een
teraardebestelling met militaire eer, die
door dc regeering was aangeboden. Ook is
liet dc wensch der familie geweest, dat bij
deze groeve niet een vloed van redevoerin
gen zal worden uitgesproken. Ik begin met
mijn erkentelijkheid to betuigen voor de
gelegenheid mij geboden aan dit graf een
enkel woord te zoggen cn in het openbaar
te getuigen van de grootc waardeering, die
mijn ambtgenooten cn ik voor mijn collega
hebben geveeld.
Te rneer voel ik mij daartoe gedwongen
omdat dit sterven niet omgegaan is buiten
dc vervulling van de ambtelijke taak. Tij
dens een ambtelijke reis is do kiem gelegd
voor dc kortstondige, maar doodelijke ziekte
Minister Colijn
die hem wegrukte, en dat hij niet de kracht
had dat te doorstaan, is zeker ook tc wijten
aan de grootc spanningen, die de ambtelijke
taak beeft meegebracht en die zijn weer
standsvermogen bobben verzwakt.
Toen 2 jaar geleden H.M. de Koningin
mij opdroeg, de regeering samen te stellen;
heb ik besloten dat in verband met deze
zorgvolle tijden daarin ook moest worden
opgenomen een vertegenwoordiger van de
liberale richting, cn mijn gedachte is al
heel spoedig uitgegaan naar Kalff.
Eonige jaren geleden had ik hem' reeds
aan T werk gezien als directeur der Nedcr
landsche Spoorwegen en ervaren niet hoe
krachtige hand hij dit bedrijf wist te be
sturen en op een gezonde basis te brengen
Ik heb mij ook niet vergist in zijn karak
ter. Van politieke personen kan men ver
langen, wanneer zij geroepen worden tot
een zware taak, zij aan die roepstem ook
gehoor geven.
Kalff had een buitengewoon aangenamen
werkkring, ook was hij onmiddellijk bereid
zijn medewerking te \erleencn, en lief en
leed, d.w.z. meer leed dan lief, samen mei
ons te dcclen in dc zorg voor dc zaken des
lands.
Deze bereidwilligheid ging ook gepaard
met het brengen van belangrijke persoonlij
ke offers.
Het werk, dat hem wachtte, was onge
meen moeilijk. Op verkeersgebied in ons
land was een bijna chaotische toestand ont
staan. Aan hem was de taak om daar ver
betering te brengen. Dc grondslagen daartoe
zijn door hem zelf gelegd.
De vnltooing beeft bii belaas niet kunnen
aanschouwen. Niet het minst daarom stel
ik vast, dat ons land een groot, bijna on
herstelbaar verlies in zijn heengaan heeft
geleden.
Niet alleen daarom. Kalff bezat, naast zijn
bekwaamheid en toewijding jegens zijn taak
ook andere eigenschappen, die hem buiten
gewoon geschikt maakten voor zijn ambt
In de eerste plaats was hij Regent. Hij
verslond wat regecrcn beteekent. Daarnaast
bezat hij in bijzondere mate de gave mei
menschen van andere richting tc kunnen
samenwerken.
Liberaal is hij gedurende zijn ambachts
tijd gebleven, maar liberaal van zeer voor
name allure, die altijd meewerkte'en zocht
naar hetgeen vcrecnigdc, niet in dc eerste
plaats naar verschillen.
Ook daarin toonde hij zich een man van
bijzonder grootc allure. Als minister verlie
zen ook wij, zijn ambtgenooten, veel aan
hem. Het land dat hij gediend beeft verliest
eveneens zeer veel.
Zijn vervanging zal bijzonder moeilijk
zijn. Als mensch ging van ons heen iemand,
die door lieflijkheid en welwillendheid uit
muntte, door een zakelijk optreden met
anderen, door een groote mate van bon
digheid in de behandeling van zaken.
Kalff zal worden gemist. Zijn karakter
was boven mijn lof verheven. Van hem kan
worden gezegd, wat dc Engelschen zoo
kernachtig uitdrukken: „Every inch a gent
leman". Dat is het getuigenis van Kalff dat
ik hier geven kan mede namens mijn ambt
genooten.
Toch wil ik op deze plaats daarmede niet
eindigen. Want de groote gaven van hart cn
verstand, die Kalff bezat, had ook hij ont
li VQVZ <9
De kosten bespaart U ruimschoots,
als U een bril aanschaft bij
WEL BETER, NIET DUURDER!!
vangen van Ilem, van Wicn alle gaven af
dalen, en daarom scheid ik van deze groeve
niet zonder ook te getuigen van den dank,
dien wij Gode schuldig zijn, voor hetgeen
Hij ons vaderland in dezen man heeft ge
schonken.
Rede Dr. van Manen
Ilct arbeidsveld van den man, - al
dus de heer Van Manen wiens stof
felijk overschot wij hier ten grave brengen,
is, welke hoogst belangrijke werkzaamheden
hij ook daarnaast of daarna verricht moge
hebben, 't spoorwegbedrijf geweest. Ilij heeft
Mr. H. van Manen
dat bedrijf, dat hij lief had, gedurende bijna
35 jaren gediend met al zijn gaven, die vele
en met al zijne krachten, die groot waren,
en hij heeft er geschitterd als een der groot-
sto figuren, die dat, wel haast honderdjarig,
bedrijf gekend heeft.
Do Nederlandsche Spoorwegen hebben het
daarom op hoogen prijs gesteld, dat hier na
mens hen getuigenis mag worden afgelegd
van hun diep gevoelde, waardeering voor
zijn werk en zijn persoon en ik, die geduren
de negen jaren de Directiekamer met hem
gedeeld heb, acht het een droevig voorrecht
daarvan de tolk te mogen zijn.
Reeds op 40-jarigen leeftijd werd Kalff in
de leiding der H.S.M. opgenomen. Hij was
daartoe bij uitstek geschikt. Man van karak
ter, begiftigd met een scherp verstand en
met een warm hart, gestreng, maar recht
vaardig en gevoelig voor do nooden van an
deren, juridisch naar aanleg en technisch
naar opleiding, geschoold door dienst op de
lijnen en op het hoofdbureau en door samen
werken met den heer van Hasselt, aan vvien
hij ecnigc jaren was toegevoegd, was hij als
aangewezen voor de leiding van het zoo
veelzijdige spoorwegbedrijf.
Gedurende twintig jaren heeft hij daarvan
deel uitgemaakt, van 1909 tot 1929, een tijd
vak dat tot de belangrijkste in de geschiede
nis der Ned. Spoorwegen behoort. In die ja
ren werd de concurrentie der vier spoorweg
maatschappijen geleidelijk door samenwer
king vervangen, kwam de belangengemeen
schap tusschen S.S. en II.S.M. tot stand,
werden de vier bedrijven tot één samenge
smolten en werd het particuliere bedrijf om
gezet in een gemengd. Inmiddels werden
de moeilijkheden van de oorlogsjaren en de
na-oorlogsjaren overwonnen en kwam het
bedrijf door electrificatie en tariefsverlaging
lot verdere ontwikkeling, terwijl de min of
meer gedwongen verhouding tusschen Di
rectie en vertegenwoordigers van het perso
neel zich wijzigde in een op wederzijdsch
vertrouwen gegrond overleg.
Het is niet mogelijk, doch ook niet noodig,
van dat alles het persoonlijk aandeel van
Kalff aan te wijzen; men kan het moeilijk
te groot nemen of de betcckenis er van tc
hoog aanslaan. Zeker is hij het geweest, die
de spoonvegfusio praktisch heeft doorge
voerd, was dc goede verstandhouding met
het personeel geheel zijn werk en was er
niets, dat tot de taak der Directie behoorde,
dat niet zijn volle aandacht had.
Hij was een harde en een degelijke wer
ker, die, hoe vlug hij ook een zaak doorzag,
nimmer overhaast een beslissing nam. ITij
hield van rustige bcstudeering en overwe
ging, stond altijd open voor overleg, doch
ging, eenmaal tot het inzicht gekomen, dat
een bepaald besluit voor liet bedrijf nood
zakelijk was, recht op het doel af, zonder
dc moeilijkheden uit den weg te gaan.
Hij was een aantrekkelijk mensch, die
gaarne een ander hielp, elk onaangenaam
woord vermeed zoo lang dat mogelijk was
en hij verstond het boven mate de goede
LID NEDERL. INSTITUUT VAN ACCOUNTANTS
Berkenweg 17 TEL. 873
BALANSCONTROLE-BELASTIHGADVIEZEN
woorden te kiezen! en in een debat den
tegenstander door een gevat of slagvaardig
antwoord wist tc ontwapenen zonder te
kwetsen.
Toen hij in 1929 de spoorwegen verliet,
had hij ook van dat gedeelte van het perso
neel, dat hem na de fusie met tegenzin en
wantrouwen had ontvangen, het vertrouwen
cn de liefde weten te winnen cn zagen allen
hem noode gaan.
Wij wisten, dat hij zijn werk nederlegde,
omdat hij eindelijk eenigen tijd voor zich
zei ven begeerde. Wij waren overt uigd, dat
die begeerte niet vervuld zou worden, omdat
van alle zijden op den vrij gekomen lijd be
slag zou worden gelegd, en wij hoopten van
harte, dat hem nog vele goede jaren zouden
wachten; Het eerste is wel, liet tweede he
laas niet geschied.
Het is met diepen weemoed, dat wij thans
voor altijd afscheid nemen van den man,
die voor de Nederlandsche Spoorwegen zoo
onlzagclijk veel heeft gedaan. Vergoten zul
len wij hem niet. In de annalen der Ned.
Spoorwegen zal dc naam van Jacob Adriaan
Kalff bewaard blijven als die van een dei-
meest toegewijde dienaren en een der be
kwaamste leiders, en wie het, zooals ik,
steeds een voorrecht gevonden hebben met
hem te mogen samenwerken, zullen zijn
nagedachtenis in hooge ccrc houden.
Hij ruste in vrede!
Toespraak Mr. Wendelaar
Mr. W. C. Wcndclaar sprak als voorzit
ter van den Vrijheidsbond het volgende:
Do Liberale Staatspartij de Vrijheidsbond
zal het op hoogen prijs stellen, dat de fa
milie mij do gelegenheid heeft gegeven hier
een woord van groet te brengen aan den
man, die hare beginselen met zooveel over
tuiging aangehangen en met zooveel be
kwaamheid verdedigd heeft, overal waar
zulks noodig was.
Vast in dc leer cn toch soepel genoeg
om zich aan te passen aan de eischen van
een abnormalen tijd; krachtig in do zaak
maar zoo eenigszins zacht naar den vorm;
van zijn groot versland het uiterst mogelijke
vragend doch zonder de eischen van zijn
gevoelsleven te veronachtzamen: zóó heeft
Kalff, de stoere, ernstige werker, gearbeid
in onzen geest voor het vaderland.
Namens den Vrijheidsbond breng ik hem
daarvoor eerbiedig onzen warmen dank cn
verzeker ik mevrouw Kalff en dc verdere
Mr. W. C. Wendelaar
familie, dat wij trotsch als wij op hem
waren bij zijn leven na zijn heengaan
hem niet zullen vergeten, maar hem zullen
blijven eeren.
Broeder des overledenen
spreekt
Mr. J. Kalff, oud-hoofdredacteur van het
Handelsblad en broeder van den ontslapene,
sprak onder groote ontroering van de tal
rijke menigte een treffend afscheidswoord.
Het is altijd goed waarheid te spreken, men
behoeft dan niet te onthouden wat men zegt.
door
WILLIAM LE QUEUX.
Vertaling W. II. C B.
„Als andere middelen hadden gefaald,
zouden vader en dochter door vergif om
het leven zijn gebracht" merkte Paul Lo
ven op onverstoorbare wijze op tegen den
minister-president, toen zij in diens werk
kamer een onderhoud hadden.
Dc veteraan knikte. „In dit vervloekte
land is liet leven van een vooraanstaand
mail nooit zeker", zei hij gemelijk. „En ik
heb al mijn tijd hier zoek gebracht. Zij zul
len niet mij aan het slot afrekenen, dc
duivclsche moordenaars".
Loven vond dat zeer waarschijnlijk, maar
hij maakte daarover geen opmerkingen. Er
■was con troost. Noch Loukoff, noch Stepha
nie hadden hun voet op Slavonischen grond
durven zetten, ofschoon er velo vrienden
waren, bereid hen te huisvesten.
Tien dagen later bracht een koerier ecnige
belangrijke stukken voor den minister van
buitenlandsche zaken cn voor Danecourt
een particulieren brief van Grcatorex.
Gerald opende den particulieren brief.
„Tarangul heeft zijn slag geslagen. Men
heeft ons verzocht.om u uit Wcenen terug
\q roepen."
HOOFDSTUK XXIII
Zijn gevoelens, toen hij deze woorden las,
waren meer die van verontwaardiging en
verdriet, dan van verslagenheid en teleur
stelling. Hij had het land, dat men hem te
slim was afgeweest, dat die intriganten
hadden getoond hem de baas te zijn; hij
was gebelgd dat zij hun plannen zoo han
dig uitgevoerd, dat het hun gelukt was
zijn gouvernement te dwingen hun ver
zoek in tc willigen.
Hij las ongeduldig verder om te weten
op welke gronden zijn terugroeping was
gevraagd.
Grcatorex' brief was zeer uitvoerig en
hij vertelde alle bijzonderheden. Ilij her
haalde, wat hij hem reeds had gezegd, toen
de mogelijkheid van zijn terugroeping was
besproken, dat zijn loopbaan niet zou ge
schaad worden.
Hij moest zijn best doen om de in Vanina
dreigende revolutie den kop in te drukken.
Als Gerald naar Londen terugkeerde, zou
een andere post voor hem gezocht worden.
„Ik heb het oog op Parijs, waar je diplo
matieke loopbaan begon", waren de juiste
woorden van Grcatorex.
„Maar je moet dit niet beschouwen als
een bepaalde toezegging. Je kent dc groote
moeilijkheden om met zoovele vers-hillen-
de belangen rekening te houden, maar je
kunt er van verzekerd zijn, dat ik mijn
invloed ten behoeve van jc zal doen gel
den. Jij zult zeer zeker niet to lijden heb
ben, omdat ze zoo bang voor je waren,
dat 7.o hun toevluent tot zulke schandelijke
middelen moesten nemen om je kwijt te
raken".
Ilij was zeer nieuwsgierig om die mid
delen tc hooien.
Greatorcx had die ten volle medegedeeld
cn zij zouden zeer zeker ook in een offi-
cieelen brief van het Departement van
Buitenlandsche Zaken aan hem worden ge
meld.
Eenige dagen na zijn vertrek uit Wee-
nen had de politie de opdracht gekregen
om zijn woning in Park-ring te doorzoeken.
De beweegredenen daarvoor waren, dat
men, volgens een mededeeling ontvangen
van iemand van den geheimen dienst, ver
wachtte eenige zeer bezwarende stukken te
zullen vinden. Zij hebben dat met zeer
veel tact uitgevoerd. Zij verzochten een lid
van de Engelschc en van de Fransche le
gatie om hen te vergezellen en bij het on
derzoek tegenwoordig te zijn.
Graaf de Robin cn een collega-secretaris
van Gerald, namen de uitnoodiging aan.
Na een langgerekt zoeken ontdekten zij
wat zij wenschten te vinden, een in het
Fransch geschreven briefje, dat vertaald
aldus luidde:
„Zooals u mij hebt aangeraden, ben ik
in Serajevo geweest en zoowel Terzicli als
Glanovitch bezocht, aan wie ik het geld
heb afgedragen. Zij geven u do verzekering
dat de Serviërs gereed zijn voor een op
stand in geheel Bosnië en dat het betaalde
bedrag de kosten van dc bewapening zal
dekken. Dertigduizend geweren zijn in
Mostac aangekomen, waar zij zorgvuldig
verborgen zijn en dc opstand zal waar
schijnlijk binnen twee weken p'aats heb
ben. Tcrzich heeft door middel ven u de
verzekering dat het Engelschc gouverne
ment de Servische zaak zal steunen. Ant
woord hierop niet. Stilzwijgen is veiliger.
Uw Yovan".
Toon Gerald dit had gelezen, kwam zijn
gevoel voor humor boven cn glimlachte
hij. „Dat is nogal onnoozel. Iemand had met
dezen verdichten brief op de een of an
dere wijze toegang tot zijn kamers verkre
gen cn hem verstopt on die plaats, die, toen
besloten werd een onderzoek in te stollen,
aan de politie was aangegeven".
En zoo waren de handelwijzen van Ta
rangul, een Oostcnrijksche baron!
Maar wie liad dat papier in zijn kamers
gebracht en wanneer was dat gebeurd?
Onmiddellijk vlogen zijn gedachten te
rug naar dien dag, waarop hij was terugge
keerd van het Prater na zijn onderhoud
met dc prinses, vermoedde dat iemand in
zijn kamers was geweest, cn to°n bemerkte
dat zijn sigarettendoos was verplaatst.
Hij had toen William geroepen, die het
onmogelijk har geacht dat een vreemde
ling zonder zijn medeweten was binnen
gekomen.
De zaak moest nog verder onderzocht
worden. Thans woonde hij in een klein ho
tel in dc buitenwijken van Vanina. Hem
was gastvrijheid in hel paleis aangeboden,
maar na overleg met Paul Loven had hij
begrepen, dat dit minder politiek zou zijn.
Ilij riep Williams, die weinig tevreden
was in deze omgeving. Hij bad in een ver
trouwelijk oogenblik, aan zijn meester te
kennen gegeven, dat Slavonic een heidensch
koninkrijk was en Vanina een vreeselijk,
ongenietbaar gat.
Danecourt keek hem strak aan. Do man
had een open gelaat. Zijn houding was die
van een eerlijk Engelsphman, een man, die
geboren en opgevoed was in een landelijke
omgeving.
„Herinner jij je een zekeren dag in Wee
non, toen ik thuis kwam en ontdekte dat.
mijn sigarettendoos verplaatst was en ver
moedde, dat er iemand in mijn kamers was
geweest."
„Dat herinner ik mij heel goed, mijn
heer".
Gerald's stem werd scherper. Hij begon
eenige achterdocht tc krijgen.
„Iloudt jij nog steeds vol. dat voor zoo
ver je weet niemand in de kamer kwam
cn dut jij dc sigarettendoos verschoof?"
Het antwoord werd gegeven inet een vol
maakt kalme stem, waarin een zweem. van
beleedigde onschuld viel te ontdekken, om-
dut het woord „volhouden" werd gebruikt.
„Ik heb niets toe te. voegen, mijnheer,
aan hetgeen ik gezegd heb. De waarheid is
steeds de waarheid."
Deze woorden werden met kalme waar
digheid geuit. En Gerald, die den rnan reeds
als jongen had gekend, voelde zich be
schaamd, dat hij hem aan dit onderzoek
had onderworpen.
Hij zweeg eenige oogcnblikkcn. „Ik zal je
vertellen waarom ik er weer naar vraag,
Williams. Ik heb bewijzen, dat iemand in
mijn kamer een brief heeft verborgen, een
verdichten brief, die later werd gevonden
en waarin ik valsch wordt beschuldigd."
I-lij hield zijn blik op het gelaat van den
man gericht gedurende dit korlo onderhoud
en hij verbeeldde zich dat er een schaduw
op viel.
„Ik hoop, mijnheer Gerald, dat het niets
ernstigs is." Hij noemde hem bij den ouden
naam, dien hij gebruikte toen zij nog jon
gens waren. „Ik zou het mijzelf nooit ver
geven indien eenige nalatigheid van mijn
kant u op eenige wijze had geschaad."
„Waarom spreek je van nalatigheid, Wil
liams?"
(Wordt vervolgd).
Onze Leverworst is zoowel in de goedkoope
als in de betere soorten steeds van zuivere
grondstoffen gemaakt. Onze Bakleverworst
is vooral in het koude seizoen, zeer intrek.
ra. E. J. VAN OMMEN,
TcL S0.jARNH.STRAAT 1».
