CHEVALIER OORDEELT
CHARME MAART
PAS BEMIND
PAULA WESSELY
ALS DIVA
DANS LES RUES
BEROEMDHEDEN
Het gezelschap
nuixiEUWS
RQGISTERIJ JE GAPES"
T
..Dans les rues'een drama van
het leven der Parijschc
jeugd
HL 1 kroonjuweel van Metro Goldwyu
Mayer's jubileum-productie over
welke productie wij in hot begin van
dit filmseizoen reeds uitvoerige publicaties
gaven zal do film Het jolige ween w-
tje worden. Voor deze rolprent heeft men
een sublieme combinatie weten te maken
lusschen regisseur 011 hoofdvertolkers, n.l.
Tiet trio Ernst Lubitsch met Joanctto Mar
Donald en Maurice Chevalier, het bekende
filmtweetal.
In deze film, welke binnenkort in ons
land zal verschijnen, speelt Chevalier de
Maurice Chevalier, le bién.s.aimc, in „Het jojigc
wecuwtjc".
rol van een innemende graaf t is luj anders
denkbaar?), in een vroolijk imaginair ko
ninkrijk, waarin hij de lieveling der vrou
wen is. Een groot deel van de film speelt
in Parijs, in liet café Aan Maxim, tijdens een
gi'oot bal van den gezant, en in andere vroo-
Jijke gelegenheden.
Naar aanleiding van de a s. première dezer
film geven wij hierbij een oordeel van Mau-
riche Chevalier over de Ainenkaansclie en
Kuropeesche opvattingen der vrouw. Mau
rice, die zoowel in Frankrijk als in Ame
rika een uitnemend succes had en heeft is
een persoonlijkheid, die zeker van belang
geacht moet worden, daar hij bij zoor vele
filmbezoeksters een zeer groot o verccrmg
geniet. Aan deze fans zij het dan ook gera
den zich te spiegelen aan de volgende woor
den, waarbij wij er nadrukkelijk op wijzen,
dat deze opvattingen van Maurice Cheva
lier zijn.
„De Amerikaansche vrouwen hebben lec-
ren vechten voor hetgeen zij in hun gedach
ten wehschen. De Europecschc vrouwen
vechten voor hun verlangens, waarbij zij
als wapens gebruiken: charme, schoonheid,
aantrekkingskracht tot de andere sexe. Bei
de zijn ze even bekoorlijk."
Dit is, volgens Maurichc Chevalier, het
verschil tusschen de vrouwen aan weerskan
ten van de Oceaan. „De geest van onafhan
kelijkheid der Amerikaansche vrouw, haar
recht om naar dc stembus tc gaan, haar
positie op kantoren enz., haar samenwerking
met de. sterke sexe", zegi Maurice en
men bedenke hierbij dat hij in Frankrijk
geboren is „heeft hun zeer verschillende
gezichtspunten op het leven gegeven. In
Amerika strijden de mannen voor succes in
zaken sociaal leven, liefde, en de vrouwen,
die meer en meer hun concurrenten worden,
gebruiken dezelfde tactiek om tot. hun doel
te geraken. De Europcesche vrouw is an
ders; deze heeft steeds geleerd, dat de man
haar beschermer moet zijn, en zij maakt
meer gebruik van haar charme, haar aan
trekkingskracht om de mannen tc behagen
en tot inspiratie te breaggff^"
Madeleine Ozcrnv als Stiüttftp's
do'chier Rosalie.
Dc geniale Franschnian heeft zeer oor
spronkelijke ideeën omtrent de vrouwelijke
charme. „Iu de eerste plaats", zegt hij,
„moei /ij vooral niet geaffecteerd doen. Om
werkelijk mooi te zijn, inoct een vrouw zich
zelf zijn. Wanneer een acteur niet ernstig
zijn rol opvat, weet het publiek het in een
paar minuten. Eu hetzelfde is het geval met
mensdicn in het werkelijke leven. Zij, die
poseóren, die „gemaaktdoen, hebben iots
onwerkelijks, en daarom kunnen zij nimmer
charme bezitten." Dc vraag, wat hij nu ei
genlijk onder charme verstond, ontlokte de
uitspraak: „dat liet belangrijker was om te
worden bemind dan om mooi tc zijn." „Ik
heb veel mcnschcn gekend, lcclijkc mannen
en eenvoudige mannen, die een zeer per
soonlijke. charme bezaten", zegt hij, „en ook
veel mooie vrouwen, v.-u.» dit ten cenen
male ontbrak. Het, voornaamste is, dat men
van iemand houdt. Eon actrice bijvoorbeeld
kan worden mooigemaakt met makc-up en
mooie japonnen en veel licht. Maar charme
dat, wat je bemind moot maken maakt
hei publiek pas enthousiast om haar tc
willen zien. Ik geloof, dat dit een gave is.
Ik zou niet durven zeggen, hoe men dit kan
eultivceren, doch geloot' alleen, dat het neer
komt op natuurlijkheid cn oprechtheid.
Men kun charme nu eenmaal niet pousec-
ren, evenmin als men dit met intelligentie
kan doen."
Men vroeg Cheva
lier ook naar zijn
voorkeur voor be
paalde actrices, cn
daarop antwoordde
hij: „Ieder artist
heoft een zekere
persoonlijkheid en
bepaalde gaven, die
hem geschikt maken
voor een zeker soort
rol. Dit is het geval
met Garbo, maar
ook met Norma
Shearer. Beide heb
ben een bepaalde
charme, die zij over
brengen op hun rol
len. Een vergelijking
is niet mogelijk.
Mariene Dietrich
heeft bijvoorbeeld
dc charme van de
echte vrouwelijkheid
flor Europeesciic, en
•loan Crawford bezit
«Ie charme van het
vlugge moderne
meisje, mèt een
groot e schoonheid
•Iconette MacDonald,
Helen Hayes, Jean
Harlow bezitten alle
evenveel charme
voor het publiek on
voor hun vrienden,
zij het dan ook op
geheel verschillende
manier. En dit is
meer dan alleen ac
teur of acfricc te
zijn; het zijn per
soonlijkheden."
He; loven in een moderne „Groszstadt"
heelt reeds tal van malen voor dc film als
gegeven gediend en nog steeds draaien er
rolprenten, die op dit onderwerp gebaseerd
zijn. Momenteel gaat men zich echter in een
andere richting bewegen, waarbij liet milieu
van een wereldstad nog wel een belangrijke
rol speelt, doch waar het niet zoo zeer te
doen is om er een schets van tc maken met
een moraal of een tendenz.
Bij deze nieuwe richting denken wij bij
voorbeeld aan twee I'ranschc films van
grootc regisseurs, daar het vooral Frnnsche
films zijn, die in hun typeering van liet
dramatische leven in een wereldstad, zoo
uitmuntend geslaagd zijn. La crisc est
i n i c van Robert Siodmak cn Les m i ra
ge s d c Paris an Fédor Ozcp hebben een
sfeer in zich, die ons direct verplaatst -in
hot jachtige leven vuil rijkdom en armoede,
van liefde en hartstocht, doch die toch van
een luchtig, zwierig genie blijven, zoodat
do glimlach ondanks don ernst zal overheer-
schen.
Do l.F.A. brengt thans echter een flim
uil, die bewerkt is naar het boek van Ros-
ny Dans les 1 u o s, dat een drama van
het leven der moderne Parijsche straat
jeugd behandelt, cn de gevaren waaraan de
ze blootstaat. Op een aangrijpende wijze
worden in deze rolprent van Victor Trivas
de tafreelcn geschilderd, van de moeiten en
zorgen clezer veelal geschuwde personen,
die vechten en feesten in apachen-kroegen
en nauwe stegen met torenhoogo huizen.
Een weduwe woont met haar beide zoons
Maurice en Jacques (Jean Pierre Aumont)
in eon clcr Parijsche voorsteden. Jacques
is door werkloosheid en do daaruit, voort
vloeiende straatzwervcrij o,- toegekomen
zich aan le sluiten bij een bende straatjon
gens cn apachen, die goed bevriend zijn
met den ouden opkoopcr Schlamp (Wladi*
mir Sokoloff) op wiens dochter Rosalio
(Madeleine Ozcray) dc bende-leider Cigarc
verliefd is.
Bij eon wedren zetten Jacques cn Cigarc
luin geld op verschillende paarden en hier
spitst zich het conflict tusschen deze beide
jongelui, die zich als concurrenten voor het
leiderschap hebben lecren zien, toe. Jacques
wint, en een vechtpartij met Cigare is het
gevolg, waarbij laatstgenoemde verliest cn
dus uit dc bende moot treden.
liet geld wordt verbrast in een dans-
kroegje, waar Jacques tevens zijn liefde ver
klaart aan Rosalio, die toestemt. Dan komt
een enerveerend deel der rolprent, waarin
men besluit tot hot overvallen van een
rijke dame, voor welk doel Jacques in ken
nis zal zien te komen niet een jong meisje
Pauline (Paillette Duhost). Verwikkelingen
blijven echter niet uit, want Cigare pleeft
niet ecnige helpers een overval op de bende,
terwijl tenslotte dc politie de heclo troep
doet vluchten.
Jacques wil met Rosalie een nieuw loven
beginnen, doch een gobeurtcnis op straat,
waarbij do onrechtvaardigheid der maat
schappij tegen den economisch zwakke blijkt
doet hem weer tenigkeoren naar de onder
wereld. Hij vertrokt met een kameraad naar
le rijke dame, doch moet vluchten. Door de
politic opgejaagd, zwerft hij door Parijs,
levend onder cle bruggen, maar keert dan
terug naar z.ijn moeder, die hem liefdevol
ontvangt.
Oriënt Henua Shampooing.
Verlt door gewoon wasschcn elk haar
in elke gewenschte tint.
Onschadelijk I 0.60.
Wederom is liet dc politic, die hem ech
ter doet wegvluchten. Als een wild dier
opgejaagd, trekt hij voort, over daken, stra
ten cn binnenplaatsen, steeds nauwer inge
sloten door het politic-cordon. Hij kan zich
niet langer verbergen, wordt gcarrestoord
en terechtgesteld.
Tijdens de terechtzitting staat zijn moe
der op en smeekt de rechters haar zoon niet
door een veroordeeling tc onteeren, daar zij
dc schuldige is. Als weduwo kon zij niot
genoeg doen aan dc opvóéding dor kinde
ren; haar man was in den oorlog weggeno
men,- nimmer zou dc staat dus haar kind
kunnen ontnemen.
Inderdaad wordt Jacques vrijgesproken en
alle personen uit dit drama worden dooi
den arbeid opgenomen, en inet een lofzang
op den arbeid eindigt deze film, die tal van
goede kwaliteiten bezit.
Een scherpe fotografie wordt gegeven,
alsmede een prachtige zang van Charlotte
Dauvia, die zeer veel succes zal oogsten
niet haar schlager „L'amour commence tou
jour» comiric ca Het is een hevig
dramatische film met grootc conflicten en
teederc liefde, die velen zal ontroeren.
Dc Wccnsche actrice Paula Wessely heeft
men in ons land slechts één keer cn wel in
Maskerade kunnen zien, maar loch is
haar naam reeds een begrip voor het Hol
landschc bioscoop-publiek.
Dc waarachtigheid, die cn het innerlijk
licht, dat van deze prachtige actrice uit
straalt, maken haar tot een persoonlijkheid,
die men slechts bij een Garbo of een Die
tricli aantreft.
Zij bad geen grootc publiciteit noodig,
maar won bet pleit door baar zelf, en de
critiekcn der dagbladen, zoowel in ons land
aF daarbuiten, waren uitbundig in haar
lof voor haar.
Een merkwaardig toeval is hot, dat de
man. die Paula Wessely voor de film ont
dekte en haar eerste film regisseerde, nu
in de film So end etc cine Lie be, wel
ke momenteel in ons land loopt, haar part
ner K n.l. Willi Forst.
Willi Forst, een naam, die nauw verbon
den is aan do opkomst van de Duitscho
operette-film. Ilij maakte zijn debuut in een
dramatische film. Herinnert u zich nog dc
jonge man in de film Ulantic, die, als
de ondergang van het schip een feit blijkt
zich voor de piano zet cn met melancholieke
stem een Weensoh -volksliedje zingt cn
fluit
Dit ondankbare lolletje, waar hij zoo iets
meesterlijks van wist te maken, dankte hij
aan dc in tui tic van een „script-girldie
hem op de planken had gezien cn Forst bij
den regisseur introduceerde.
Sindsdien is Forst's carrière als filmacteur
een roemrijke cn nu pas heeft hij tevens
fle wereld overtuigd van zijn kunnen als
filmregisseur.
Het schijnt, dat door een samenloop van
omstandigheden uit het milieu van Forst
steeds weer lilmboróenidhedcn voortkomen.
Jaren geleden was hij dc partner van Mar
iene Dietrich, toen deze haar eerste schre
den in filmland ondernam.
HET JUBILEUM VAN DE RUS,
SISCHE FILMINDUSTRIE
Ter gelegenheid van het 13-jarige jubileum
van dc Russische filmindustrie heeft het
centrale uitvoerende comité van dc sovjet
unie een groot aantal onderscheidingen toe
gekend. In do eerste plaats is dc Loninorde
toegekend aan dc Loningradschc fabriek
Lenfilm, wegens de productie van films, die
uitmunten door ideologische, artistieke en
technische kwaliteiten. Verder hebben dc
Lcnin-orde gekregen de leider van het hoofd
bestuur van de film- en foto-industrie,
Sjoomjatski, dc leider van de foto-chemische
trust, Grocz, Tagor, de uitvinder van liet in
dc sovjetunie gebruikelijke geluidssysteem
en dc regisseurs Poodowkin, Ennler, de ge
broeders Wasiljef, Dowzienko, Tsinocreli
Kozintscf en Tiaoeberg. Do orde van de Roo
tle vaan is uitgereikt aan dc regisseurs
Wertof. Kavvaloridzc, Bek-Xazarof, Blioeh
n AloksandroJ. Dc titel van verdienstelijk
kunst arbeider is o.m. toegekend aan de re
gisseurs Kisonstoin. Koclcsjof, Preobrazjcns-
kaja, Protazanof, Rósjalj, Taritsj, Sjeugclaj,
Joetkcwitsj, de operateurs Tisse, Golovvin
en Moskvvin en de regisseurs van filmjour
naals Poseljski en Kaocfinan. Dc titel van
verdienstelijk kunstenaar van de republiek
is, behalve aan een groot aantal filmspelcrs,
toegekend aan dc regisseurs Petrof, l'N'Üiev
Sjor' on Barnet.
FILM IN ENGELAND
Paula. Wessely in do Lurnina-film
„So enclctc cine Liebc".
Als merkwaardig feit vermelden wij, dat
het Willi Forst geweest is, die Mariene
Dietrich voor de film ontdekte, toen hij
haar regisseerde in haar allereerste film
Café Electric.
In zijn nieuwste rol als hertog van Mo
dena in do film So end etc einc Liebc
laat Korst, zich van een ons nog geheel
onbekenden kant kennen. Voor 't eerst
speelt hij een dramatische rol met naast
zich Paula Wessely als Maric-Louisc en
Gustaf Griindgcns ais Mctternich.
CECIL RHODES-FILM GAAT NIET DOOR
De reeds in vergevorderden staa: van
voorbereiding zijnde Engelschc documen
taire speelfilm Cecil Rhodes zal niet
worden gedraaid. Met generaal Smuts aan
het hoofd hadden vele gezaghebbenden in
Engeland cn Zuld-Afrika bezwaren togen
het manuscript, dat ook niet door ingrijpen
de wijzigingen to veranderen was. Bepaalde
lijk tegen tafereelen, de vrijheidsoorlogen
der Zuid-Afrikaanders voorstellend, rozen
talrijke bezwaren en het begon hij de British
National Films Ltd. protesten te regenen.
Thans wil de British Fine Arts Pictures
een andere Cecil Rhodes-film maken aan do
hand van een geheel ander scenario. Cl ivo
Brook zou daarin dc titelrol moeten ver
vullen
Ju de B.I.P. ateliers draait men Dandy
Dick en voorts de kleurlilm Radio Parade
1033, terwijl dc historische film Abdool I la
in iel zoo juist werd voltooid.
Twee Conan Doylo-films maakt men te
Colchester: Het privé-lovcn van Sherlock
Holmes en: Valley of Fear. Arthur Won ter
speelt voor den detective. Hier vervaardigt
men ook: The Morals of Marcus, terwijl:
Murder at Monte Carlo-zoo juist haar pre
mière heeft beleefd.
De A.C.E.-Production verfilmt: Behind the
Silver Green, een film over hot bedrijf '/.elf,
Te Elstree werkt men aan: The Old Curi
osity-Shop, naar het werk van Dickens en
aan: Escape me never. De Gaumoiu British
draait een grootc marine film: For ever Eng
land en maakt een operettefilm: In Town
to-night.
Dc Engelschc Fox vervaardigt in het. Tcd-
dingtonatclicr: Ilis Majesty en Co. Voorts
wordt hier een groot historisch filmwerk
voorbereid: Me and Marlborough.
In de Ncttlefold Studio's is een Metro-
film: Say it with Diamonds voltooid.
Dc film Great Expectations, naar den ro
man van Dickens, komt eerstdaags tot eon
gala-première, waarbij dc leden der Dickens-
Fellowship bizonderen luister zullen bijzet
ten.
FIASCO VAN EEN FILM VAN DEN
DUITSCHEN RIJKSFILM-ADVISEUR
Een zeer slechte ontvangst is volgons den
Berlijnschen correspondent van dc „Times
ten deel gevallen aan de film „Vertier* dein
Hcrz. nicht, Suzanne", vervaardigd naar een
roman van den Rijksfilmadviseur van liet
propaganda-ministeric, Willi Ivrausc, film
criticus van dc Nationaalsocialistische „An-
griff' toen Göbbels daar nog hoofdredacteur
van was. De film rnoet een beeld geven van
de wantoestanden bij de film-industrie voor
dat deze in nationaal-socialisCschc handen
was. De hoofdrollen zijn twee onsympathie
ke joodsche filmmagnaten en een jonge
actrice, die zonder succes probeert alleen
door haar capaciteiten vooruit te komen.
Bij do première werd de film uitgefloten
en ook de pers is niet gunstig. Verschillende
bladen schrijven dat de tijd voor dit soort
films voorbij is en dat dc karakters overdre
ven en te veel carieaturen zijn geworden.
Toen in November j.l. Rijksminister Göb
bels twee films verbood, aldus het Handels
blad, beklaagde hij zich erover, dat de film
industrie niet meer overleg pleegde niet den
Rijksfilmadviseur Krause. wiens film thans
deze critiek heeft.
MAMOULIAN NAAR EUROPA
De bekende regisseur Roubon Mamoulian,
die den grootsten roem verwierf door zijn
Garbo-film Koningin Christina, heeft
oen contract afgesloten met den Franschon
producent Léon Gargar.of, voor vocrloopig
één film. Deze Garganof had een belangrijk
aandeel in de totstandkoming der bekende
film La B a t a i 11 c.
HET gebeurde eens, dat ik tusschen X
en R. den nacht moest doorsporon.
Ik liad mij op de eenige bank van
oen „Niot Rooken"-coupé gemakkelijk uit
gestrekt om te slapen", zoo vertelde de jon
ge schilder, toen wij op een avond in de
eenzaamheid der borgen ln onze hut hij
elkaar zaten.
„Het was nog niet laat de avondnevel
steeg op uit de dalen en men kon in de
schemering nog flauw de omtrek der ber
gen zien, die als reusachtige ocrschcpselen
in dc verte voorbij gleden. Dc controle aan
de grens was afgeloopen; men had de kof
fers tot op den bodem doorzocht met een
ncrvcuse grondigheid, die ik bij vorige
douancvisitaties nog nimmer opgemerkt
had. Nu hecrschtc er eindelijk weer rust
alleen de locomotief stampte Jiflar eentoni-
gen rhytmus den nacht in, en af en toe kon
men van de levendige gesprokken dia in het
naaste compartiment gevoeru wonVm «nRë-
1c woorden verstaan. Het jnocsellnpjp stop
pen van don trein wekte mij uit mijn slui
mer schel licht vlamde op do ruwe
stem van een bagagedrager en twoe hand
koffers werden in do grootste haast binnen-
geschoven. Aan het portier stond eqn jong
meisje, haast een kind nog, dat nu binncai
kwam, cn de trein trok alweer aan.
„Vergeef mij als ik u gestoord heb, maar
het oponthoud hier duurt slechts zeer kort
cn alles moest in de grootste haast gedaan
worden."
Zij keek mij tegelijkertijd vriendelijk en
uitvorschcnd aan; ik stond terstond op om
tic heide handkoffertjes in het bagagenet tc
heffen, maar haastig en met blijkbare be
zorgdheid, weerde zij mijn hulp af: „Noen,
niet doen. dank u zeer, dat doe ik liever
/.elf". Ik liet haar. censzins verwonderd,
begaan het waren overigens geen nieuwe
noch mooie koffertjes, die zij met groote
zorgvuldigheid aan het net toevertrouwde.
Was liet een kind of een vrouw, dit schep
sel! jc met haar diepe, warme stem en haar
zelfbewust optreden? Een heimelijke span
ning scheen haar gehcele lichaam te doen
verstarren, alleen in den moeden blik d#r
diepe, donkere oogen was secondenlang ver
driet, leed. cn behoefte aan steun te lezen,
zoodat ik verwonderd en nadenkend tevens,
voor het portier ging staan cn naar buiten
staarde.
Na eenige minuten ging ik weer op mijn
boekplaats bij liet raam zitten. Van een ver
dei c ongestoorde nachtrust zou wel niets
meer komen cn mocht ik daar behoëfto a'óu
krijgen dan kon ik immers nog altijd in
den slaapwagen terecht. Stcelsgcwijze sloeg
ik mijn kleine reisgenoote gade zu be
woog zich niet, alleen haar vingers speelden
met een rozentak zachte, sontimonteelc
handen cn een smal, bekoorlijk gelaat. Hoe
vaker mijn blik langs haar heen gleed, zoo
veel te mooier en begecrensvvaardigcr kwam
zij mij voor.
1-Iet was nu buiten geheel duister gewor
den. Nu keek zij mij aan. Eenigszins roe
rend en ook hulpbehoevend klonk haar
stem, toen zij zei; „Hot.spijt mij zeer, dat ik
u de rustplaats ontneem, maar ik hen zoo
moe; mag ik mij een weinig uitstrekken?"
Tk dekte haar met mijn mantel toe. of
schoon ik daardoor haar lieftallig wezen aan
mijn oog onttrok. „Gaat u maar gerust wat
slapen, ik zal liet mij in dit hoekje wel ge
makkelijk maken." Had zij hcelemaal geen
wantrouwen? Neen, zij gevoelde wel, dat ik
iemand was waarvoor zij geen vrees be
hoefde te hebben. Haar schouders schokten.
Zij weende toch niet?
Bijna twee uur lag zij stil, en slechts uit
haar onrustige ademhaling bemerkte ik, dat
zij niet sliep. Toen ging ze vlug rechtop zit
ten en vroeg mij: „Zit u daar werkelijk niet
te ongemakkelijk, terwijl ik hier zoo com
fortabel ligt?"
Wat voor 'n kracht ging van dit meisje
uit, dat ze mij zoo zonderling vertegen
maakte Toen ze zich weer neergelegd had,
dokte ik haar opnieuw toe, waagde het zelfs,
zacht over beur haar te strijken.
Zou mijn droom bij het ochtendgloren
vervaagd zijn of zou de Voorzienigheid mij
dit meisje toegedacht hebben? Het scheen
dat zii mijn gedachten geraden had. Haar
mondhoeken vertrokken zich spottend?
Neen. heel lief cn treurig tegelijk, fluisterde,
zij: „Groot, groot kind, geloof nog maar aan
sprookjes. Ilct leven is anders."
Toen sliep ze in. En terwijl ik over haar
waakte, droomde ik van haar. Een paar
maal kwamen er treincontrolcurs. die zich
echter niet een lachje van begrijpen dat
mij zeer ergerde weder teruggetrokken.
Heel vluchtig slechts, rees een donkere,
vreemdsoortige gedachte in mij op welke ik
echter terstond, als onduldbaar, verbande-
Bij het aanbreken van den dag zat zij
naast mij; zij keek mij rustig aan— ep kus
te mij heel plotseling. Dat was dan toch het
toppunt van het onbegrijpelijke! Ik kon
niet meer dan een uiterst schuchter woord
uitbrengen. Mijn stem slokte
Toen was haar plaats leeg het bagage
net leeg niets meer in den coupé dan
eenige verwelkte rozenblaadjes, die ver
strooid op do bank en het stoffige tapijtje
lagen."
De verteller was zoo verzonken in zijn
herinnering, dat hij er zichzelf blijkbaar niet
van bewust was, toen hij voortging:
„Ik heb het meisje nimmer teruggezien
maar liaar portret zag ik maanden daarna
in een dagblad. Het was een opzienbarende
gebeurtenis, ge herinnert bet. u misschien
nog wel: „Onmiddellijk voor liet i>legcp van
een homaanslag op den Presidont werd de
terrorist K. en zijn geliefde, een der schoon
ste meisjes der aristocratie, gedood. Gedu-
ende de voorbereidingen tot liet vervoer
van de hom, ontplofte cle springstof. K. werd
op de plaats gedood, zijn geliefde met le
vensgevaarlijke wonden naar het zieken
huis gebracht, waar zij spojdig overleed.
Haar laatste woorden waren: „Ik wilde niet
dooden. maar ik beminde hemHet is
niet hekend geworden, hoe het trots de
scherpe confróle, mogelijk had kunnen zijn,
do springstof over de grenzen te brengen
JULIANAPLEIN 3. Amersloort.
EEN UITKOMST VOOR IEDERE
VROUW.
POES HEEFT DORST
