HOE HET DORP FEEST VIERDE.
AMERSFOORTSCHE COURANT
het vreemde wat ze gehoord hadden. Het
was al laat, toen ze met glinsterende oogen
naar huis gingen om te droomen van het
nieuwe dat hen verteld was.
Den volgenden ochtend was de kermis weer
in volle gang. Plotseling niemand wist het
wie het het eerst verteld had ging het ge
rucht, dat de burchtvrouwe van het nabije
kasteel ook een bezoek wilde brengen aan
de Zonnevru'sche kermis. Dat gaf een heele
opschudding; de marskramers maakten hun
stalletjes zoo mooi mogelijk; want iedereen
hoopte, dat ze bij hem zou koopen; de acro
baten oefenden nog gauw even hun moei
lijkste kunstjes; de muzikanten stemden hun
instrumenten en de snoepkramen maakten
schaaltjes met extra-fijne lekkernijen. In de
middag verscheen de burchtvrouwe met haar
dochter en haar zoon. Alle kramen bezocht
ze en overal kocht ze iets; de kinderen snoep
ten van het lekkers en schaterden om de
kunstjes der acrobaten.
Toen ze eindelijk weer teruggingen naar
het kasteel, was iedereen verrukt over de
vriendelijkheid der bruchtvrouwt?.
Nog drie dagen duurde de kermis. Toen
verdwenen de vreemdelingen en het dorpje
had zijn rustig uiterlijk van voor de kermis
terug gekregen.
RITA VAN B-
Een heel Jaar lang hadden de inwoners
van het kleine dorpje Zonnevru gespaard en
waren ze zuinig geweest, om op de Jaarlijk-
sche kermis, die in het voorjaar gevierd
werd goed uit te kunnen gaan.
Die kermis was een belangrijke gebeurte
nis in het leven der Zonnevru'ers; dan
kwamen de vreemde marskramers, de trou
badours, de acrobaten, die door vreemde
landen getrokken waren en die de bewoners
vertelden, wat er in de wereld gebeurde. Want
Zonnevru was slechts een heel klein dorpje,
dat afgelegen lag, ver van de groote wegen,
aan de voet van de bergen. En van de dingen,
die in de rest van de wereld gebeurde wist
het slechts heel weinig. De menschen leefden
er vreedzaam en rustig.
Maar dit jaar werd de kermis wel met bij
zonder ongeduld verwacht. Af en toe waren
er berichten gekomen in Zonnevru. dat de
keizer in strijd was met de leenmannen, die
ach onafhankelijk verklaard hadden en de
bewoners waren nieuwsgierig naar verdere
berichten.
De vrouwen en meisjes verlangden vooral
naar de komst der marskramers, die met
mooie nieuwe stoffen kwamen, sierspelden en
haarkammen
En eindelijk op een goeden ochtend; Ja,
daar kwamen de eerste kermisklanten het
dorpje binnen trekken. De Jeugd kwam
dadelijk belangstellend kijken naar het op
bouwen van de tafels, waarop alles uitge
stald werd. Spoedig volgde meerdere en op
het groote plein heerschte een drukte en een
lawaai, zooals de Zonnevru'ers niet gewend
waren.
De opening der kennis zou den vol
genden dag zijn. Den volgenden ochtend
vroeg werden ze uit hun hulzen gelokt
door het lawaai dat van de markt kwam. De
vreemdelingen, die den heelen nacht door
gewerkt hadden, om op tijd met hun stalletjes
klaar te zdjn, schreeuwden en probeerden hun
waren aan te prijzen. Hoor ze roepen;
Koopt mün laken, koopt mijn laken;
alle burchtvrouwen, ja zelfs de keizerin heeft
van mijn laken gekocht. Welke poortersvrouw
wil dan nog achterblijven? Zoo riep en
schreeuwde hij.en hij had succes; want van
het laken, waarvan de keizerin een kleed had
wilden ook de Zonnevru'sche vrouwen een
Japon maken. De mannen keken bij de acro
baten. en als een kunstje goed gelukt was,
klapten ze in hun handen en gooiden een
geldstuk op het laken.
's Avonds was het de beurt aan de muzi
kanten; ze bliezen en fiedelden op hun in
strumenten, dat het een lust was en de
Jongelui dansten erbij.
De handelaars en de mannen van* het dorp
zaten ln de herberg .JHet dikke varken" en
bespraken de gebeurtenissen; of liever de
marskramers spraken en de mannen van
Zonnevru luisterden toe. Wat wisten zij ook,
wat er gebeurde daar ginds ln de wereld? Ze
hoorden veel nieuws; dat de keizer met een
groot leger opgetrokken was om zijn onge
hoorzame leenheeren te straffen en dat deze
nu weer anderworpen waren; maar hooge
boetes hadden moeten betalen. Ze hoorden
ook, dat de dochter van den keizer getrouwd
was en dat er schitterende feesten gegeven
waren, die weken geduurd hadden. Ze luis
terden en ze luisterden met open monden en
werden niet moe naar alles te vragen, over
GUUSJES AVONTUUR
MET DE KROKODIL.
De kinderen speelden aan de rivier; ze
hadden een reusachtige krokodil uit gummi,
die ze op konden blazen. Dan was het precies
een echte; want de kleuren waren die van
een levende. Ze schoven de krokodil m het
diepe water, gingen er op zitten en deden er
kunststukjes mee. zooals ze den vorigen
Zondag gezien hadden in het circus, waar
kapitein Knokyl met z;jn gedresseerde kroko
dillen optrad.
Alleen Guusje, vier jaar oud. mocht niet
meespelen; hij was te klein en moeder had
hem verboden in het" water te gaan. Hij zat
in het warme zancj aan de
oever en huilde dikke tranen.
Zelfs de plak koek; d|e de kin
deren hem gegeven hadden,
kon hem niet troosten.
Toen *de klndereft genoeg
hadden van het circus-
spelen, lieten ze jde gummi-
krokodil aan den kant lig
gen en begonnen te ballen.
Ook daar mocht Guusje niet
aan meedoen; want hij kon
den bal niet vangen en was
veel te onhandig. Hij moest
zijn koek maar opeten.
Plotseling riep een van de
kinderen: De krokodil Is
weg; de krokodil is weg!
De golven hadden hem van
den oever getild en meege
nomen.
Zoeken, zoeken, Guusje.
Jij ook! Help de krokodil zoe
ken.
Nu er gezocht moest worden mocht
Guusje plotseling meedoen. Alle kinderen lie
pen stroomafwaarts; alleen Guusje, die van
strooming niets wist, ging stroomopwaarts,
alsof do gummi-krokodil tegen den stroom op
kon zwemmen. De anderen lachten hem uit
en zeiden, dat hij met hen mee moest gaan;
maar Guusje was boos, omdat hij niet mee
had mogen spelen en ging nu Juist den
anderen kant op.
Twee mannen, die aan den oever wandel
den. hielden de kinderen staande.
Waar gaan jullie naar toe? vroegen ze-
Onze gummi-krokodil zoeken, riepen de
kinderen en gingen door. Die is wegge
raakt!
Net zooals bij de volwassenen, zei een
der mannen tegen de ander; wij zoeken
smds gisteren ook een krokodil; maar een
echte, die uit het circus ontsnapt is. Wie
weet, waar die nu rond zwemt. Het circus
heeft vijftig gulden belooning uitgeloofd voor
degene, die de krokodil vindt.
Guusje stapte ondertusschen verder. Geen
van de anderen was meer te zien; geen een
Daar achter een stuk boomstam aan den
oever, half in het water, lag de krokodil.
Guusje lachte; Zie je, ik was de slimste;
ik heb de krokodril (zoo noemde hij het
dier) gevonden.
Hij kwam naderbij en probeerde het dier
uit het water te trekken; maar wat was hij
zwaar. Hij opende zijn bek en keek Guusje
aan.
Misschien kan ik wel met hem praten!
dacht Guusje. Hij had ook niet geweten, dat
de krokodil zijn bek open kon maken- Hij zei:
Kom, kom krokodril; ga mee naar huis!
en hij floot hem, als een hond. De krokodil
kwam langzaam uit het water en volgde
Guusje. Opdat hij niet meer in het water zou
gaan, liep Guusje met hem door het kreupel
hout en ging op weg naar huis. Als het dier
soms niet verder wilde, floot hij of lokte het
met een stuk koek.
Stoffig en verhit kwamen ze belde bij
Guusjes huis. Guusje bracht het dier in den
tuin, liet hem in de goudvisschenvijver en
een beetje af te koelen- Ofschoon het zich
heel klein maakte, ging het er maar half in.
Maar het snoof verfrischt en dankbaar.
WIE ZOEKT ER MEE?
Kleine Jan heeft bovenstaande teekening ge
maakt en laat hem nu aan zijn teekenlèeraar zien
Deze zegt, dat hij de teekening wel aardig vindt,
maar dat Jan er vijf fouten in gemaakt heeft.
Jan zoekt en zoekt, maar kan ze niet vinden.
Kunnen jullie hem helpenT De oplossing staat
onder de oplossingen der raadsels.
TANTE TINE.
RAADSELS.
De volgende lettergrepen, goed gerang
schikt, geven de namen van enkele zeer
groote rivieren ter wereld:
a con go hud le ma na ne eon tl zo gris.
Mijn geheel rijn groote watervallen ln
Noord-Amerika:
123 10 3435367483997 1-
4 3 6
10 2 9
8 7 4
13 6
5 4 3 6
klein knaagdier,
lulde schreeuw,
niet dichtbij,
niet droog,
uitwasje op de huid.
HL
De volgende lettergrepen, goed gerangschikt,
geven de namen van 'n vijftal Amerikaansche
staten:
a ba co do da ho ing kla la lo ma ma ne
o ra ton va wash.
IV.
Wie kan van de volgende letters een stad ln
Brazilië maken:
adeelijnoorr
V.
x x x x x x x xxx
X
stad op Borneo,
hoofdstad van Neder
land.
vloerbedekking.
Poolbeer-
bedlende. dienaar,
meervoud van paal.
natuur, inborst.
paspoort.
reeds.
medeklinker.
Op de kruisjeslfjnen komt hetzelfde woord
te staan.
OPLOSSINGEN.
I.
Amazone Congo Hudson Lena Tigris.
n.
Niagara-watervallen
rat gil ver nat wrat.
HL
Oklahoma Colorado Alabama Nevada
Washington.
Rio de Janeiro.
Oplossing.
Toen ging Guusje eens naar zijn broertjes
en zusjes kijken. Maar er was niemand thuis;
ook vader en moeder niet. Guusje wist ook
niet, dat iedereen op dat oogenblik langs de
rivier liep en riep: Guusje. Guusje!
Guusje was weg.
Gisteren is er een krokodil uit het circus
ontsnapt, zei iemand zachtjes tegen Guusje's
vader. En krokodillen eten kleine kinderen.
Pas toen 't heelemaal donker was, kwamen
de ouders en de kinderen thuis.
Daar is Guusje; kind waar heb je ge
zeten?
Ik heb de krokodril gevonden, zei Guusje.
Welke krokodil?
Hij is in den tuin; in de goudvisschen
vijver!
Vader nam een lantaarn en ging n«tar
buiten met Guusje. Bij de goudvisschenvijver
ging hij ontzet een stap achteruit. Daar lag
een echte krokodil, die wijd zijn muil open
sperde.
Maak hem niet aan het schrlken, vader,
zei Guusje. Hij lu°t graag koek.
Vader telefoneerde naar het circus. Een
half uurtje later kwam een heer in een mooi
uniform met een auto om het dier te halen.
Het was kapitein Knokyl. Hij gaf het dier
Iets te eten en haalde uit zijn zak twee bil
jetten van 25 gulden.
Wie krijgt de belooning? vroeg hij.
Guusje, zei vader. De kapitein gaf Guusje
plechtig het geld-
Mag ik alstublieft de krokodril houden?
vroeg Guusje.
GREETJE VAN FOOLE.
EEN AARDIG GOOCHELKUNSTJE.
Voor het uitvoeren van dit tooverkunstje
vraag je aan een der aanwezigen 'n zakdoek te
leen. Als je die hebt, neem Je hem in het
midden op en knipt de top er af, zooals Je
op de teekening kunt zien. Degene van wie
de zakdoek hoort, zal waarschijnlijk niet al
te vriendelijk kijken; maar dan kun Je hem
gerust stellen, door te zeggen, dat by zijn
zakdoek weer gerepareerd terug krijgt.
Om goed te laten zien, dat Je er een stuk
uitgeknipt hebt, leg Je het doekje op Je arm
enhet gat is duidelijk zichtbaar. Dan
strijk Je even geheimzinnig met Je hand over
het doekje, leg hem er even op enals Je
Je hand wegneemt, is de zakdoek weer heel.
Dit kunststukje ls heel eenvoudig uit te
voeren; veel hulpmiddeltjes heb Je ook niet
noodlg. Alleen een rond stukje stof van het
zelfde materiaal, als het costuum, dat Je aan
hebt en een apart klein doekje. Dit doekje
hou Je verborgen in de binnenzijde van Je
hand- Als Je nu de middenpunt van de zak
doek te voorschijn trekt uit Je hand is het
natuurlijk niet de zakdoek, maar de punt van
het doekje, dat daar verborgen zat. De zak
doek blijft dus ln de hand. Als je nu de zak
doek op Je mouw legt, smokkel Je daar
meteen het ronde stukje stof op. Het bedrog
is volkomen; niemand riet, dat de stof er
op ligt.
Dit zijn de fouten, die Jan ln zijn teekening
gemaakt beeft;
1 De auto heeft geen stuur.
2 De glazen wisse hers zijn verkeerd i
elkaar vastgemaakt.
3 De claxon ls achterstevoren geplaatst.
4 Het portier heeft twee handvaten.
5 De pet van de chauffeur is verkeerd ge-
teekend.
X. T.
Om de zakdoek nu weer zoogenaamd te
repareeren heb Je niets anders te doen. dan
met Je hand erover heen te strijken en het
stukje stof weg te nemen.
Als Je dit een beetje handig uitvoert, zal
niemand er achter komen, hoe je dat nu
eigenlijk klaar speelt
EEN KALF.
eerst. De kleuren zijn wit met vlekken; deze
vlekken kunnen zoowei zwart als rood-bruin
zijn. Met zwarte verf maak je de ooren en
de bek- Ook de hoeven worden zwart geverfd.
Met kleine spijkertjes zet Je de deelen dan
ln elkaar; de kop komt tusschen de beide
deelen van de romp in, echter zoo, dat de
kop genoeg speling heeft om te kunnen be
wegen. Vervolgens bevestig Je de ooren en
de pooten aan de romp; maar ook zoo, dat
er bewegingsruimte biyft. Je moet zorgen,
dat de randen van de deelen glad zijn en
zonder splinters, zoodat het kind voor wie het
speelgoed bestemd is, zich er niet aan kan
beaeeren. Dat gladmaken gebeurt met een
grove vyl.
Aardig ls, om het dier op een plankje met
wieltjes te bevestigen. Dan kan het kind het
speelgoed overal mee naar toe nemen.
Ik behoef Jullie natuurlijk met meer te
zeggen, dat Je zorgen moet, dat de twee deelen
van de romp, de pooten en de ooren preóes
hetzelfde moeten zijn; dat ze niet in grootte
mogen verschillen. Ook moet Je op de onder
linge verhouding van romp en ledematen
letten. Voor Je aan het uitzagen begint, moet
Je daarom de deelen eerst met potlood af ge-
teekend hebben op het hout.
OOM KEES.
Zeker hebben jullie op een wandeling door
de velden, de Jonge kalveren door de wel
zien draven op hun dunne hooge pootjes.
Het zijn aardige beestjes en ze doen zoo on
handig en onwennig, dat Je iedere keer ver
wacht, dat ze om zullen vallen. Maar dat
gebeurt toch niet.
We zullen zoo'n kalfje eens gaan maken
van dik carton of dun triplex- Dit triplex
moet 5 millimeter dik zijn en daarop teeken
Je dan de verschillende deelen. Dat zijn: de
kop; twee deelen voor het lichaam; twee
achter-, twee voorpooten en twee ooren.
Op de aangegeven plaatsen boor Je er de
gaatjes in, die voor het ln elkaar zetten van
het diertje noodlg zijn. Alvorens dit echter
te doen. verven we de verschillende deelen
