De dode stad. De oude Grieken speelden er al mee. In het volgende nummer van zijn krant stond een uitvoerig verslag van die boks- partij! Een andere verslaggever woonde een druk bezochte vergadering bij, waarop pre sident Wilson een rede hield. Toen die af gelopen was, wilde hij zich door de mensenmenigte haasten, om zijn verslag zo gauw mogelijk naar zijn krant te telefo neren. Het was echter zo verschrikkelijk vol, dat hij er niet door kon komen. Toen riep hij, met een scherpe, spottende stem: „En wat heeft president Wilson in die zestien jaren gedaan?" „Kalmte! Eruit met hem! Zet hem eruit!" riepen een paar aanhangers van den pre sident. „Heel goed!" riep de reporter. „Maar Pompejl en Hercula- neum bijna 1850 jaren onder lava en as be dolven. Reclames op de muren van de huizen? door H. JACOBS. kinderen, maar de grote mensen al mei vliegers speelden? Niet alleen in Griekenland waren de vlie gers bekend, maar ook jn China. Wanneer daar feesten werden gevierd, dan kwamen er kunstige vliegers bij te pas. Ze waren dan gemaakt van zijde, en versierd met goud, en bij optochten staken ze een heel eind in de luchtl Vliegers dienden dus niet alleen als kin derspeelgoed. Maar weet je, dat ze ook voor heel andere doeleinden werden gebruikt? Benjamin Franklin gebruikte in 1752 do vlieger om electrische vonken te verkrij gen! Hóe dat ging, zal ik je maar niet ver tellen. Daar stel je waarschijnlijk toch geen belang in. Haast tegelijkertijd met Franklin nam ook Romas zulke proeven met vliegers. Hij was do eerste, die vast stelde, dat de lucht elcctrisch is, ook zon der onweer. En Wilson, die drie jaar voor Franklin met vliegers proeven nam, stuurde met zijn modellen thermometers naar hoven, om de temperaturen van de verschillende luchtla gen vast te stellen. Maar toen men begon met ballons proe ven te nemen, gebruikte men do vlieger» niet meer. Er zijn Zuidzee-ei land bewoners, die vlie gers gebruiken hij de visvangst! Dat klinkt nogal raar hè? Ik zal het je uitleggen. Aan het eind van de vlieger wordt een stuk in olie gedrenkt leer of bast beves tigd. Er blijven dan geen druppels wa ter aan hangen, zodat het leer (of de bast) niet zwaarder wordt. Dan laat men do vlie ger op, en men laat hem zo hoog stijgen, dat de staart in het water hangt. Dan wordt er een lokaas aan vastgemaakt, zo dat de vissen aangelokt worden. Wanneer de vissers nu merken, dat cr eentje „bijt** dan haalt hij do vlieger langzaam in. Wan neer de vis in de boot ligt, wordt er een nieuw lokaas aan de staart bevestigd en dan begint het spelletje opnieuw. wat heeft Wilson in dio zestien jaren nou eigenlijk gedaan?" „Gooi den kerel er uitl" riepen nu hon derden mensen. En langzamerhand kwam er een gang in de mensenmassa. Op hardhandige wijze werd de verslaggever erdoorheen geholpen Zo had de handige verslaggever dus zijn doel bereikt! En zo gauw mogelijk telefo neerde hij zijn verslag naar de krant! Weer een andere verslaggever hoorde toevallig in een kroegje, dat twee gasten een inbraak bespraken, die zij de volgende nacht wilden ondernemen. Direct ging de verslaggever naar hen toe, en stelde zich voor onder de naam van een beruchtcn inbreker uit Chicago. De twee anderen voelden zich erg ge vleid. dat zii nu zo'n ..erootheid" kenden. En toen zij hooiden, dat die grootheid de inbraak van hun mee wilde maken... toen waren ze helemaal in de zevende hemel. Maar toen zij onder zijn leiding „aan het werk" waren, werden zij door de politie gesnapt. Je begrijpt, dat de verslaggever deze van tevoren gewaarschuwd had! De krant van dezen verslaggever ver diende heel wat door het avontuur, dat in kleuren en geuren aan de lezers verteld ■verd! Toen een verslaggever- eens een stuk over de bedelaars in New York moest schrijven, kleedde hij zich in lompen, en ging op een der drukste punten van de stad staan. Hij lette er in het bijzonder op, hoe het publiek zich tegenover zo'n armen drommel gedroeg, en werd daarop door de politie vastgehouden en veroordeeld tot een geld boete, omdat bcdelon immers verboden was...l Het stuk had veel succes bij de le zers! OPLOSSING VORIGS VVXtb Ém nieuwtjes- Jullie zien op de af melding bij dit stukje •en weg, die begrensd wordt door hele en ka potte zuilen. Die foto heb ik genomen toen Ik onlangs in... Pompeji was. Ik reisde na melijk op een boot, die Napels aandeed. En nu weet je misschien wel, dat in de buurt van Napels Pompeji ligt, Wanneer de boot Napels nadert, zie je een reuze Huizen-zee, om het maar eens to te zeggen, en daarboven toornt de Ve suvius. De Vesuvius is een vulkaan, on die beeft het op z'n geweten, dat de stad Pom peji, en Pompeji niet alleen, maar ook Her- culaneum, nu 1850 jaren geleden verwoest werden. En nadat die steden eeuwenlang onder een lava- en aslaag bedolven zijn geweest, Is men nog niet zo heel lang geleden be gonnen om ze bloot te leggen. De straten in Pompeji lopen allemaal kaarsrecht: de wijken van de stad zijn netjes en precies vgrdeeld! Je ziet nu nog diepe karresporen in de straten. En aan allebei de kanten van de straten lopen smalle trottoirs. Wanneer t regende gebruikte men verschillende ho ger liggende stenen. Van veel belang is de Strada Dell' Ab- bondanza, die men onlangs heeft blootge legd, en waar heel interessanto dingen ge vonden werden. Hier zijn de muren van de huizen met reclames beschilderd, en ook zijn er aankondigingen van toneelvoorstel lingen! Je hebt het gevoel wanneer je er door loopt, dat die straat niet bijna 2000 jaar geleden, maar nu pas, door de mensen verlaten werd!, .Tenminste, dat leek mjj zo! dellen, en zij zijn allemaal juist erg kun stig. De zeilvliegerij en de vliegersport heb ben veel met elkaar gemeen. Die wedstrijd in Zuid-Carolina werd ook eigenlijk met de bedoeling uitgeschreven, om onder de kinderen reclame te maken voor het zeil vliegen. Nu, veel reclame hoeft er geloof ik niet voor gemaakt te worden; wie van jullie zou niet graag gaan zeilvliegen? Daar hoef je heus niet eerst toe aange spoord te worden!! Maar over de vliegersport gesproken. Weet je dat de oude Grieken niet de WE MAKEN EEN HOB BELPAARD VOOR DE KLEINTJES. Wat je van oude kisten kunt maken. door F. S. Ziet de Teddybeer van je jongste broer tje of zusje er niet mooi meer uit? Ver- li est hij zijn haren? En een nieuwe kan er niet gekocht wor den, zeg je. Vader en moeder hebben daar geen geld voor, cn het duurt nog een hele tijd, voordat het St. Nicolaas is. En dan... de blokken van de blokkendoos zijn langzamerhand voor de helft verdwe nen. Goede raad is duur! Maar wacht maar, we zullen dat wel veranderen!! Ik schrijf dit stukje alleen voor degenen, die het leuk vinden om te knutselen. Dus, waarde knutselaars, we zullen iets maken voor de kleintjes, zodat ze weer lachen, en er niet meer aan denken, dat die Teddybeer zo kaal is, en ze geen hui zen meer kunnen bouwen met hun blok kendoos, omdat er te weinig blokken zijn. Wat zou Je er van zeggen, wanneer we ons eens aan ee«... hobbelpaard waagden? Dat klinkt goed, vind je niet? Al lijkt het erg moeilijk, het zal best meevallen, dat verzeker ik je! Je moet natuurlijk netjes werken. Dat zeg ik er nog eens extra bij, maar mis schien was het niet nodig, omdat jullie dat, als echte knutselaars, wel zullen we ten. Nu, dan zullen we maar beginnen. Wat we allereerst nodig hebben, zijn oude kisten. En dan: een nijptang, hamer, spijkers en verf. De omtrekken van het hobbelpaard te kenen we op een groot vel papier, en daar na, met behulp van kalkocrpapier, op het hout. Dan zaag je (of misschien doet de timmerman het wel voor je) dio omtrek ken die lijken op het onderstel van een wieg, dus van onder zijn zo rond en van boven bijna recht uit Daarna komt het zadel, er bovenop. En tussen de „wicgcn- planken" zal ik ze maar noemen, komt het hoofd van het paard. Geen kop, maar een hoofd hoor!! Nu mogen we de staart natuurlijk niet vergeten. En dan is het lichaam van het hebbel paard er! Maar... de kleintje» kunnen zich pijn doen aan splinters en zo. Dus we moeten het hout schaven en glad maken, met een schaaf en met schuurpapier. En dan... gaan we het dier vorven! Wanneer we dat gedaan hebben, komt er een laagje vernis overheen. Dan glimt hot dier mooi, en de verf blijft er goed op zit» ten. O, wat ziet het er nu mooi uit! DE AMERIKANEN ZIJN BELUST OP AVONTURENI Een reporter verkleedt zich als bedelaar door Elsa van der Echt. De verslaggevers van Amerikaanse kran ten moeten altijd zoveel mogelijk spannen de avonturen aan hun lezers kunnen voor zetten. Want het Amerikaanse volk houdt ver schrikkelijk veel van avonturen. En na tuurlijk willen alle kranten altijd het éérst de nieuwtjes vertellen, zodat de verslag gevers voortdurend haast hebben. Want wanneer ze cr niet gauw genoeg bij zijn, verliezen zij hun baantje. Zo zijn zij altijd op jacht naar nieuwtjes, en vaak gebeuren er dan van allerlei grap pige dingen, waarvan ik je er nu een paar wil vertellen! Dus als je van avonturen en van spanning houdt, moet je het vooral lezen!! Op een dag kwam cr in een hotel een beroemd generaal aan. Direct stonden er een heleboel verslaggevers om hem heen, om hem van allerlei te vragen. Dat vond die generaal niets leuk, en hij zei daarom, dat de eerste, die hem wéér lastig zou komen vallen, hij de trap af zou boksen. Dat klinkt erg ruw en je kunt dus wel begrijpen, dat de generaal wel erg boos was. Direct huurde toen een verslaggever een beroepsbokser cn ging met hem naar het hotel van den generaal. Nadat hij den bokser voor de deur van den generaal opgesteld had, stuurde hij een kellner naar binnen met een kaartje, waarop stond: verslaggever. Toen de generaal dat zag, huilde hij haast van woede. Het was net, alsof hij een stier was, die een rode doek heeft ge zien. Hij rende naar de deur, gooide die open, en viel tegen den bokser aan, die daar nog Btond, en die de generaal voor den ver slaggever hield. Toen volgde er een echte bokspartij! En op een veilige afstand stond de re porter, en keek toe. Vliegers vangen vissen. door Mevr. M. Jansen—v. Deventer In Edisto (Zuid-Caro lina) was een wed strijd uitgeschreven. Een vliegerwedstrijd. En degeen, die do mooi ste vlieger had, kon er een heleboel aan ver dienen! De mensen, die die wedstrijd hadden uit geschreven, hadden na tuurlijk bedoeld dat er kinderen zouden ko men, maar mis hoor! Er kwamen voornamelijk grote mensen, met prachtige vliegers van bamboe en hallonzij gemaakt! Ja, de tijd dat alleen kinderen met vlie gers speelden, is voorbij. Je ziet haast net zoveel grote mensen als kinderen er mee spelen. Je ziet ze het louw van hun vlie ger in de hand houden, cn mét spanning in de lucht kijken. #De modellen van dc vliegers zijn ook veel en veel mooier geworden; vroeger wa ren ze heel eenvoudig, en niet zo erg goed gemaakt. Maar nu zie je de prachtigste mo- VOOR HANDIGE KNUTSELAARS.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1935 | | pagina 15