Denkt om de mand
die naar anderen moet!
Sint en kind
SinisüiklaoA -wtwAzhm
Onvergankelijk feest
Een herinnering uil vér verleden, maar die
in het heden nog ieder St. iVico*
feest belichten kan
IC OMT het. omdat December de
maand is van herinneringen
Als ik in deze dagen door onze win
kelstraten ga cn van etalage naar uit
stalling slenter, zonder directe nood
zaak oin keus te maken, maar alleen
om eens te Zien wat er alzoo achter die
winkelramen te koop ligt wat mi} op
een goed idee zou kunnen brengen voor
dn een of andere 5-December-verra*-
singdus rondzwerf bij wijze van
eersten verkenning* tocht dan
keert hij elke wandeling het verleden in
m'n gedachten terug.
Dat zit misschien min of meer vast
aan de maand, die vol is van de stilte,
waarin het voorbije weer stem en ge
stalte krijgt. Dal keert iederen St. Ni-
colaa.s weer.
Als ik sta voor de groote magazijn1
waarin het kinderspeelgoed van dezen
tijd ligt opgestapeld en ik zie ai die
stations-emplacementen mei treinen en
wissels cn seinen, al die machinerietje!
die je met een spiritus-lichtje eronder
aan het stoomra krijgt, al die auto
peds. diabolo's, en boeken vol kinder
verhalen bij kleurige platen, dan gaat
mijn leven stilletjes een halve eeuw te
rug en denk ik aan tal van St. Nicolaas-
avonden thuis, toen ik kind was en
dien dag in een geweldige spanning te
gemoet zag In onze woning, waarin
alias geheimzinnighald was en verbor
genheid hij gesloten kasten en deuren
Wat werd er van dien avond een werk
gemaakt en als na uren van ontzagge-!
Ittko pret de opgewonden Jeugd einde
lijk en ten les'e lag toegestopt in haar
ledikantjes, vanwaar wij konden uit
zien over maan-beschenen tuinen, dan
was cr kituler-philosophie oyer dan
man te paard, die ons hlokkendoozen
en schommel had gebracht bij zooveel
chocola en marsepein, wat Moeder alle
maal neerlag op stoelen voor onze
bedjes. En als den volgenden morgen
al het nieuw* een voorloopigc plaats
kreeg in de kast van onze heiligdom
men. dan was cr In ons gevoel van on
metelijk bezit. Wat een St. Nicolaas
avond was dat geweest!
En dan die gezellige avonden daarna,
als het langzamerhand Kerstmis werd
en Oudejaar, met weer een heel andere
stemming in huls. maar waarin de
avond van St. Nicolaas toch nog voort
durend na-lichtte.
Hoe w as dat ook weer in een lateren
tijd, toen wij van den man te paard
„alle* wisten", maar desondanks den
avond van dien naam met koortsig ver
langen verbeidden, omdat onze vven-
schen legio waren geweest en wij iets
hadden opgovangen van kostelijke grap
pen, die in voorbereiding waren hoe
was dat ook weer? Daag* na Sinter
klaas riep Moeder on* boven bij de
speelgoedkast, waar een groote mand
stond. En het oudo speeltuig werd dan
stuk voor stuk uit de kost gehaald en
bekeken bij tie vraag: „Dat kunnen
jullie nu toch wel missen?" En gaande
weg vuldo zich ilie mand met stukken,
die nog hovenstliest waren, maar waar
wij onze glorie aan hadden beleefd, als
er weer andere pracht was bij gekomen
op dien vijfden December. En dan ver
dwenen in die mand nog tal van an
tlere dingen, ilie Moeder er ongemerkt
bij Inpakteen ik hoor het
haar ietier jaar op St. Nicolnasdng
weer zeggen, als zei ze het gisteren
nogJullie weten wel, dat
ik nog heel wat kinderen weet te wo
nen. die nu eenmaal niet zoo'n pretij
gen St. Nicolaas kunnen hebben, omdat
er geen grid voor Is en daar gaat nu
deze mand naar toe, hegrijpen 'jullie?
En al* jullie me nu een verbazend
groot plelzier willen doen. dan moet je
nog maar een» na kijken, wat je erldj
znudt kunnen geven. Die paardenstal
bijvoorbeeld, daar op de bovenste
plank.ik heb je er In geen
maanden meer mee zien spelen
er maar bij doen?"
En als aan den avond van dien (wee-
den dag de jeugd, moe gespeeld, einde
lijk en ten leste lag toegestopt In haar
bedje*, vanwaar wij konden uitzien over
wlntersche tuinen, waarin de hoornen
te deinen stonden op gierenden wind.
dan was er kinder philosophic over an
dere kinderen, die niets kregen op
zoo'n St. Nicolaas avond, omdat ze het
arm hadden en dan sliepen wij in met
de onbeantwoorde vraag, waarojn die
kinderen het zoo arm hadden, en of wij
fOms Adk arm hadden kunnen zijn. net
als zij!
Sedert dien is het veertig en vijftig
malen St. Nicolaas geweest, en weer
liggen de winkelstraten hel verlicht on
der de dreun van do menigte, die zoe
kende is en koopende.
Wij beleven den dag in het heden
misschien gnnsrhelijk anders dan vroe
ger, maar toch i* de herinnering er niet
los van te maken.
Neen. wij zullen niet vergelijken.
De dag was vroeger van 'n geweldige
heerlijkheid.
Hij zal het stellig nog wel zijn.
Er i*. hopelijk, ook nog heel veel kin-
der-philo»opliie.
De voorstelling van een kind is won
dertoooi!
Is er in hc gezin voldoende bodem,
waaruit een kimlcrgcdaclde opbloeien
kan''
Is die mand er nog, die vol gemankt
moet worden en boordevol wordt,
door de kinderen?
Die mand, waarom-heen Moeder aller
lei vertellingen spon goeddeels fan
tasie natuurlijk -- de mand, die met
vertelling en n! bleef, jaar In en Jaar
uit, en er nu nog i«. omdat bet geen
St. Nirolaasilag zou kunnen zijn. zon
der deze mand en haar geschiedenis
sen.
Komt het. omdat December de maand
Ja van liet zich herinneren?
Als ik In deze dagen eens vroeg van
kantoor ga. dan moet ik op weg naar
huis even een paar drukke winkeUtr.i-
ten door. om van étalage naar uitstal
ling te zwerven, zonder direcfp dwang
om keu* te maken, maar alléén om
eens te zien. wat er alzrio achter die
winkelramen ligt opgé*taprld en als een
kind nog eens te pftifosopheeren. twij-j
gend genietende van heelden die nooit
verflauwen, luisterend naar stemmen
die altoos nog spreken en op to zien
naar gestalten, die a 11 ij d nog wenken.
Dat keert lederen St. Nicolaas weer.
Staat hij I thuis dc mand al op zol
der gereed?
Als het zoo kon zijn: één van de dui-
zenden.
Wat herrekent anders het heele SU
Nlrolaas-feest.
Slnt-Nicolaas is nooit een woord ge
weest. Sint-Nicolaa» was altijd een
daad.
Een daad voor de wereld van kin
deren.
I>e groote monschon hébben St. Nico
laas voort gezet, voor zich.
Als zij er dan maar mee voortgaan in
de w e r c 1 d van menschen.
Denk om de mand. die naar andoren
moet!
ONDANKS do rationalisatie van dc
Sinterklazen heeft men den goe
den heiligen nog niet kunnen uit
bannen. Er i* veel poëzie verdwenen, on
getwijfeld. Do belhamels loopen niet
meer met een oud laken om en een
mombakkes voor door de winkelstraten,
waar zij de buren kwamen alarmeeren
met de mededeel ing dat er dieven in
hun huis zaten, die hun dochter wilden
stelen, en „de eenigc en echte Sinter
klaas" i* een schrikbeeld geworden van
menig gemeentebestuur. Een troost is
het, dat ile kleuters kinderlijker geble
ven zijn dan wij denken, en meer fanta
sie en geloof hebben dan wij nuchtere
genivelleerde twintigste eeuwers.
Zeker er is poëzie verloren gegaan,
maar er i* nog evenveel poëzie blijven
voortbestaan. Iedere dag aan het eind
van November en het begin van Decem
ber getuigt ervan. Geen tijd van het
jaar ook bestaat er. waarop de mensch
zoo dikwijls zijn neus in andermans za
ken steekt, geen lijd ook waarin men
dat met zooveel zichtbaar genoegen en
ingehouden pret laat welgevallen. Maar
daarnaast hebben de huisgenoot en ook
voor elkaar tneer geheimen dan ooit te
voren. Deuren gaan plotseling dicht, een
gegil weerklinkt en vlugge meisjeshan
den moffelen hij het binnentreden van
„ongowenschte" familieleden eensklaps
geheimzinnigheden onder den tafel
Vindingrijk is de mensch in deze we
ken om lang gekoesterde geheime ver
langens te weten te komen. De rijk voor
ziene uitstalkasten der winkels, waarin WÊfÊÊt
Ofnichfbara schijnwerpers hun fellé stra- len feestdagen zal brengen...
Ion werpen, helpen hem daarbij, want
Sinterklaastijd is dc tijd van het alleen
en gezamenlijk winkelen en hoe licht
ontvalt er dan niet een enkel woord,
hoe licht brengt dan een enthousiast
uitroep niet een lumineus idee. Hoevee!
is ook hier veranderd. De gemoedelijke
etalages met voorstellingen uit de
sprookjeswereld, die het begin van deze
eeuw kende zijn than* verdwenen. De
winkelier richt zich direct to; den koo-
per met de waren, «lie hij biedt. De
moderne mensch raakte anders inge
steld. het leven werd sneller, er
minder, tijd voor bijkomstigheden
daarmede hield do winkelier in de eta
lagekunst rekening. De hel verlichte
grotten, die de etalages in den donkeren
avond zfjn, werden het resultaat, zij be
vatten- evenveel schotten als tie Grot
van Alatlin en. een wonderlamp om er
van te genieten heeft tie wandelaar
niet een* noodig. Hij heeft slechts te
kijken en te kiezen.
Niet alleen groote cadeaus zijn het
echter die in dezen tijd geluk brengen.
Het zijn ook de kleinigheden, met veel
zorg gekozen of met vee! liefde vervaar
digd. Ja zijn liet juist niet deze kleine
geschenkjes, die geen materiecle of
maatschappelijke waarde hebben, die
voor ons den grootsten inhoud zijn.
Wordt de uitbundigste vreugde soms
niet bereid door een eenvoudige hoeken
logger, gemaakt door Uw dochtertje, dat
nauwelijks een naald hanteeren kan, of
door een simpel kleedje van uw jongste
zusje, of het omplakte plaatje van uw
kleine jongen. Versmaadt ze niet deze
liefdevol gemaakte geschenkjes en ge
bruikt ze!
De overgang van November naar De
cember. dat Is de tijd waarin veel over
hoop gehaald wordt, waarin veel uit
de kamers en het particulier hez.it ver
dwenen is. waarin het, in Nederland
toch n! zoo veel verspreide bordje „Ver
boden Toegang", op vele kamer* hangt.
Sinterklaastijd dat is de tijd, waar
in meer dan groote weelde en omvang
van geschenk, de gezindheid des harten
geldt.
Sint Nicolaas 193."» Het klinkt bijna,
als een tegenstelling, maar na wat wij
hierboven schreven hoeft dat niet hee-
lemaal meer. hoewel het voor velen een
schrijnende tegenstelling zal blijven.
Wij kunnen allen toonen of wij iets van
de gezindheid van den goeden heili
gen begrepen hebben. Misschien niet
speciaal op Sinterklaas, maar Decern
her heeft zoo vele feestdagen, waar wat
geluk hij past. De gelegenheid om dat
geluk aan anderen te bereiden wordt
ons allen in de komende maand nog
wel eens misschien meer dan eens
geboden. Eaton wij allen, die daar
toe in de gelegenheid zijn, dan mede
werken dat December dit jaar voor ve
EN SINT NICOLAAS GLIMLACHT
Er is heel veel dot Sint Nicolaas reden
■Mn te glimlachen. In de eerste plaats
het feit «Int men de een wan door de
traditie handhaaft op vijf December zijn
verjaardag te vieren op een wijze, zoo-
al* men die van geen andere heilige of
held ooit gedaan heeft of doet.
Zijn glimlach daarom is niet die van
een bevredigde ijdelhcid en nog minder
de ironische glimlach van den spot
zieke.
Het is de glimlach van den werkelijk
goede, allen en alle* liefhebbende
mensch. wien het is gegeven anderen ge
lukkig te maken.
Zijn glimlach Is ook die van den wij
ze. De wijze, dat is hij, die niet zich van
den wijs laat brengen door het uiter
lijke dat vaak zoo weinig strookt mei
de werkelijkheid. De wijze is hij die uit
de ervaring van vele eeuwen heeft ge
leerd iels van den zin der dingen ;e
verstaan. Voor den wijze is de wereld
niet die chaos die de opnervlnkige, een
zijdige waarnemer er in ziet Hij weef.
dat die verwardheid, dat met elkaar
tegenstrijdige, slechts schijn is, doch
eeuwige wetten heerschen waar men-
scheiijke aanmatiging niets tegen ver
mag.
De glimlach van Sint Nicolaas is bo-
vennl die van den werkelijk vroome.
Dat ia die van den mensch ilie leeft hij
hooger Licht, wiens begeerte is zooveel
mogelijk te mogen uitstralen van dat
Licht, waarvan een Vonk in hem is.
Misschien denkt ge dat alles ts toch
niet de Sint N'lcofaas die we kennen
als een gemoedelijke *pmokjes-figuur.
Toch dit wel degelijk het geval.
Ware dat niet zoo. dan zouden we al
sinds lang geen Sint N'icninaafpc*! meer
vieren. Het zou een feest zijn d it zich
in het koel zakeliike dat onzen tijd ken
merkt, zeker niet had kunnen hand
haven.
Ware het anders dan zou Sint Nico-
»r nief
In
onzen tijd,
senfimenfeele sprookjes nl zcor ongun
stig is.
Gemeten met den rnaafstnf (Gr koele
verstandelijkheid is Sint Nicolaas dan
ook een anachronisme.
Maar sterker en machtiger dnn ver
standelijke rcdcncering is de geheimzin
nige macht van liet gevoel.
En liet is dan ook niet het verstand,
maar wel het gevoel dat uit het sprook
je. uit de legende, uit de mooie dichter
liiko verbeelding dc hoogere en zuiver
der waarheid vermag aan het licht te
brengen.
Daarom vermag ook de crisis, ook de
algemeen heerschende malaise Sint Ni
colaas nief te verbannen.
Ook in dezen tijd is Sint Nicolaas dc
overwinnaar, die al onze zakelijke be
denkingen te niet doet.
Zeker, voor groote geschenken mist
men in nlle kringen thans het geld.
Onze winkeliers ondervinden dat ter
dege. Maar toch. er is ook nu nog een
lueede groep van menschen die konpen
kunnen en koopen zullen.
7.ij hehooren tot de heel gelukkigen,
zelfs al zijn zij dal geluk zich niet eens
ten volle bewust.
De glimlachende Sint Nicolaas wil
hen eelder (fat bewustzijn bijbrengen en
fe gelijk hen daarbij wijzen op de plich
ten die dat geluk met z.ieh brengt je
gens anderen die dat voorrecht missen.
Het klinkt nis een wonderspreuk,
doch de goede verstaner zal het he
amen. juist in dezen crisistijd i:onif de
*int Nicolaas-figuur zoo goed tot zijn
recht.
Hij is toch van ouds de stille weldoe
ner. de groote vernsser cn de goedhard
g« kindervriend.
Ilij leert ons hoe juist in zoo'n moei
lijken tijd als nu, velen er aan kunnen
meewerken om een mooi sprookje 'e
maken tot oeu nog veel mooiere werke
lijkheid.
Ilet is daarom dat Sint Nicolaas glim
lacht. Dat vele dan ook zijn glimlach
*»en in het kader van mogen verstaan en dat toonen in hun
voor het koesteren van daden.
De oude onsterfelijke
Sinterklaastpoczie heeft
haar val op het huidige
kindergeslacht nog geens>
zins- verloren
Wij weten allen nu wel, dat het Sint
Nicnlaasfeest. als elk kinderfeest trou
wens, haast evenveel voor de ouderen.de
volwassenen, en in 't bijzonder voor de
ouders, betenkent als voor het kind
Maar het kind blijft toch de protago
nist in dit lieflijk tooneelspel-
Is ook het kind van tegenwoordig
skeptisehcr. twijfelzieker dan wij in
on7/? prille jeugd? Ik weet het niet. Hot
lijkt er som* op. Het zou geen wondei
zijn. want ondanks alle*, niettegen
staande alle positieve allures die \vn
den laatsten tijd in de politiek en in
de religie weer willen aannemen, blijft
cG twijfel toch het belangrijkste ken
merk van de moderne cultuur
Wanneer ik mijn kleine, die nog geei
vijf is en oen meisje, verbied mot de
mededeeling. dat Sinterklaas liet hoort
en ziet en onthoudt, dan kijkt zo mij
met groote ongeloövlge oogen aan Al
leen maar zelfverweer, lust lot tegen
spraak, of al het begin van werkelijke
twijfel? Als ik haar zog om hot. haar
plastisch aanschouwelijk te maken, dat
de Sint zoo nu cn dan op zolder door
het raam naar binnen kijkt, dan zegt
ze ronduit dat het niet kfui, dat ze het
niet gelooft. Zo wil precies weten hoe
liet paard van den goed-heilig-man over
d" daken rijdt, op welke manier de
nachtgeschenkjes door den schoorsteen
en den haard heen den weg in haar
schoentje vinden, (ja. die haarden van
tegenwoordig zijn voel minder sugge
stief dan de kachels van eertijds). Ze
informeert instantelijk. hoe groot de
zak wel is van zwarten Piet, hoeveel
kinderen er dan wel in kunnen, in wat
voor houding hij ze er in stopt, hoever
hij zo wel meeneemt, en wóór hij ze
alleen achterlaat. In al deze vragen zit
natuurlijk meer onuitgesproken angst
dan wetensdorst of twijfel, maar het
is er toch wel mee gemengd.
En toen wij haar voor de eerste maal
een liedje lieten z.ingon vóór het naar
hed gaan vlak bij den haard, toen vond
ze het noodig dat wij allemaal een an
deren kant uit keken en dat er geen
vreemde In de kamer was. De gêne
van iemand die voelt iets geks te
doen..
Maar, gelukkig, de oude onslerfe
lijke Sinterklaas-poëzie heeft haar vat
op het huidige kindergeslacht nog
geenszins verloren. Nu zingt ze stee
vast iederen avond trouwhartig haar
liedje, en ze komt ons eiken morgen
vertellen, wat ze in haar schoentje ge
vonden heeft Ze schaamt zich, als de
Sint haar heeft overgeslagen omdat ze
den vorigen dag ongehoorzaam of on
deugend is geweest, en maakt zich ze
mnvachtig over don dag dat zo met
haar moeder de stad in zal gaan om
Sinterklaas écht te zien
Een aantal jaren geleden toen de
wereld, vooral in paedagogischen kring
zoo verschrikkelijk pȑel on onverbid
delijk eerlijk wilde zijn, is er in de on
derwijsbladen, veel geschermutseld over
de vraag of wij al dat bijgeloof cn die
sprookjes om en hij Sint Nicolaas niet
maar overhoord moesten gooien. Hei
was immers bewuste misleiding en fop
perij, haar oorsprong vindend in gebrek
aan moreel overwicht, aan gemakzucht
i'iizoovoorts van de zijde der ouders en
het onderwijzend personeel.
De volksmassa, die vaak de juiste
keuze in den blinde doet, bleef den
Sint en al zijn attributen trouw. Wij
len Ligthart, die meer dan een paeda-
eoog, die een wijze was, verdedigde de
poëzie van de Sint- cn Zwarte Piet le
gende met vuur en overtuiging. Hij
overwon. Op 't oogen blik is het verzet
ook in de officieels pnedagogisrho we
reld vrijwel gebroken. De poëzie, de
idylle heeft een eigen wijsheid, die ho
vende „waarheid" van het rationalisme
en van het realisme uitgaat,
Laat Slnt-Nicolaas zijn schfYnmel bc-
slijgen, en laat den grijnzenden Pieter
haas behoudens de grimmige roe en
den Vtiilen zak de slippen van zijns
meesters fluweelen mantel houden
Laat hot witte paard wandalen over de
daken, en laten dc chocolndereepen of
de poppetjes door de rookkanalen het
kleine schoentje van onze kleine lieve
ling vinden.
Ook Hamlet wist al, (laf er veel was
tusschen narde en hemel, wat wij mot
ons verstand niet kunnen vatten. Zou
den wij dan het kind dat zélf ten (Gele
nog mysterie is, dit schoon mysterie
'ilien ontnemen?
Zie «Ie maan schijnt door de hoornen.
Makkers stéiikt uw wild geraas
DE AANGEPASTE
SINTERKLAAS
ER WAS EENS een meneer, die Sin-
erkians zocht. Waarom wist hij zelf
eigenlijk niet goed, maar hij moest en
zou den goeden Sint spreken. Misschien
wilde hij hem bedanken voor allo ca
ileautjes welke hij gekregen had. mis
schien ook was hij ontevreden, wellicht
was het ook omar louter menschelijke
nieuwsgierigheid. Menschen bemoeien
zich nu eenmaal «raag met dingen die
ze heter niet konden weten.
Hoe dan ook de meneer zocht Sinter
klaas en hij deed dit niet een volhar
ding. die een betere zaak waardig was
Ieder jaar wanneer het tegen den tijd
van 's Blaschops verjaaring liep. voelde
'Ie meneer zich onrustig worden: hij
Jwnalde door de straten, en zocht naar
Ie bekende figuur met zijn grijzen
baard; hij hing 's nachts uit het zolder
raam en riskeerde een trap van het
paard van den Sint, in de hoop hem
zullen zien.
De meneer dacht er niet aan, daf in
'IJn huis centrale verwarming was, en
lat Sinterklaas niet door de buizen
laarvan kan kruipen. Tenslotte ver
sfowMe hij zich cn ging naar een van
de vele winkels waar Sinterklaas met
knecht aanwezig was. en stevende re
gelrecht op de ronde tabberd af.
„Hebt u een bon?" vroeg Zwarte Piet.
„Een bon?"
„Ja, een bon, van de cassa."
Van Heintje: Een eiectrischc
spoortrein met seinpalen en een station
een luchtschip en een vliegmachine
niet een schroef die kan draaien.
Van Constance: Een doos par
fum. een lippenstift, een schaartje voor
tof liever: tegen) de wenkbrauwen, tin
gellak en een verloofde (als liet, lieve
Sinterklaas, niet al te veel is gevraagd)
Van een Burgemeester; Een
sluitende begrooting zonder belasting
verhooging en zonder rijkshulp.
Van een Minister: Een lijst
van objecten, waarvan nog belasting
kan worden geheven.
Van een ambtenaar: Ken
woordenboek waarin liet woord „aan
passing" niet meer voorkomt.
Van oen winkelier: Een goede
Sinterklaas, met veel klanten in den
winkel.
Van een hoogleeraar: Een
gift via Sinterklaas van de Rockefeller
Foundation, voor een nieuw Inhornto
rium.
Van een afgestudeerde: Een
baan.
Van dc Spoorwegen: Reizigers
Van de autobussen: Reizigers.
Van do tram: Reizigers.
Van de binnenvaart: Vrach
ten.
Van de Zeevaart: Vrachten en
reizigers.
Van den voetbalscheids
rechter:: Een verbandkist.
Van een toonoelspeler: Een
kasstuk of een baan nan dc film.
Van Kitty: Een foto van Maurice
Chevalier in lijst cn een dot van een
hoedje.
Van een communist: Een
flink rood leger met veel generaals.
Van een koe: Meer melk produ-
ceercn.
Van Laval: Eindelijk rust.
Van Mussolini: Abcssynië.
Van don Negus: Abessynië.
Van den pindachinees: Een
nieuwe trommel.
Van II i 11 e r: Niets.
Van Musiert: Alles.
Van Col ij n: Alles of niets.
Van een stedeling: Minder
lawaai.
Van een a u t osn o b i 1 i s tWe
gen zonder fietsen.
V a n een w i e 1 r ij d c r: Wegen
zonder auto's.
Van een p o 1 i t i e-i n s p e c t e u r:
Üss.
V a n een journalist: Tweemaal
Oss.
Van Parmcnticr: Vlucht naar
dc Noordpool met passagiers.
Van F I e s man: Een lijn New
YorkNew York via Schiphol.
Van een theaterdirecteur:
Een uitverkocht huis.
Van een filmdiva: Iets anders.
Van Veraart: Wolken.
Van een hoofdredacteur:
Ken tevreden lezer en z a k e I Ij k e
ingezonden stukken.
Van een zakenman: Een tevre
den klant.
Van den petroieumbaas:
Olie.
Van Engeland. Japan, 11 a 1 ië,
Rusland, Amerika, enz.: Olie.
Van iedereen: Een kalender.
Van een optimist: Salarisver-
hoog ing.
Van Sinterklaas zelf: Een
vrije dag op 5 December.
Van Zwarte Piet: Het witte
paard van Aljechln.
Van Generaal do Bono: Nog
zoo'n promotie.
Van het Italiaansche op
perbevel* Wegwijzers voor het bin
nenland van Abcssynië, oin de vijan
delijke hoofdmacht niet mis te loopen.
V a n h c t U t r. Studente n-
corps: Een lustrum, dat enthousiast
door do burgerij zal worden meegevierd.
Van een raadslid: Eén klein
kansje om een post in de begroot ing
te wijzigen.
Van den handel: Restitutie van
te veel betaalde omzetbelastihg.
Van een belastingbetaler:
Een reclame tegen een aanslag, die
juist wordt bevonden, (n.l. de reclame).
Van Japan: Chineozcn.
Van ons allemaal: Het einde
van de crisis.
„Nee. ik moet Sinterklaas spreken".
„Dat is alleen voor klanten, die wat
gekocht hebben", legde Piet uit: het
was een slappe middag in den winkel
en hij had tijd voor een praatje.
Het drong tot den meneer door (zijn
onwetendheid op dit punt is in het ge
heel nief onverklaarbaar: in een sprook
je kan alles), dat de goede Sint alleen
te benaderen was wanneer men tot de
klanten van zijn winkel behoort.
De teleurstelling ontmoedigde hem
echter niet en tenslotte wist hij er, na
gesprekken met zwarte en bruine Pie
ten, met Sinterklazen in roode of paarse
toga's met gouden mijters, met korte en
lange baarden. Sinlorklazen van elk
soort en in elk formaat, sprekende elke
variatie van onze aan dialecten zoo
rijke taal, na speurtochten langs hotels
en café's, na eindelooze moeite, er in
te slagen den echten Sinterklaas te
ontmoeten.
De eenige echte de hoofd-Slnter
klaas, de officleele, de Spaansche.
Hoe de ontmoeting precies tot stand
kwam, cn waar ze plaats had doet er
minder toe, de oude Bisschop is er
trouwens niet op gesteld, dat ruchtbaar
heid aan zijn adres wordt gegeven.
Sinterklaas omving den meneer z.eei
vriendelijk en Informeerde belangstel
lend hoe het hem ging en of hij geen
nadeelige gevolgen ondervonden had
van dc boterletter van het vorige jaar
„Daar waren namelijk gesmokkelde
amandelen in verwerkt", zei dc Sint.
„Ziet u, in den zin van uw wet ben ik
eigenlijk een smokkelaar in bet grool.
Ik kom niet in Amerika, dat doet mijn
collega Santa Claus, maar daar zouden
z.e me tot staatsvijand no. 1 maken
Trouwens ook in uw landje, dat overi
gens mijn volle sympathie hoeft, is het
moeilijk een ieder zijn z.in te geven zon
der in het gedrang te komen met een
of andere invoer-, uitvoer- of cri
sis-bepaling. Ze hebben mijn goede
schimmel ook bijna ingerekend om
dat ik niet bij een crisis-organisa
aangesloten was. of omdat hij
geen loodje In zijn oor had. Ik
weet het niet precies meer. O. nee, het
was mijn trouwe knecht pioter, die
werd als vreemde arbeidskracht met
scheeve oogen aangekeken en ik geloof
ook nog dat hij het uniforrm^rhod over
trad. In elk geval we oefenen nu ons
bedrijf in alle stilte uit. z.ooaIs we dat
trouwens al Jaren hebben gedaan."
De Sint liet intusschen den meneer
zijn bedrijf zien: in een reusachtig ite
bouw waren honderden Spaansche
meisjes bezig met het inpakken van ea
neautjes. In een aparte afdeeling. van
geluiddempende wanden voorzien, wa*
een staf van dichters bezig rijmen sa
men te stellen. Sommige van deze
dirhtsels werden vier- of vijfvoudig ge
tikt.
„Je kunt niet voor iedereen iets
nieuws bedenken", zuchtte Sint en
proefde van een pas aangekomen la
ling pepernolen.
„Ook al geronlingeerd". zei de Ris
schop, doelende op de peper „Vroeger
was 't anders hoor. Daar is bijvoorbeeld
deze nieuwe afdeeling".
De meneer keek. en zag een groot lo-
kaul vol pakjes, sommige half ultge
pakt, andere onaangetast.
„Dat zijn de cadeau*, die Ik terug
gezonden heb gekregen."
„Terug..
„Ja. teruggezonden. Ik geef toe, dat
ook Sinterklaas zich vergissen kan en
aan een ouden heer een lippenstift
stuurt en aan een Jonge sportieve dame
een paar vilten pantoffels of zoo iets.
Maar de menschen van tegenwoordig
zijn zoo gauw op hun teentjes getrapt
dat ze eenvoudig terugsturen wat hun
niet bevalt. En met een briefje erbij
van* daf had u toch moeten weten, of
wel: u behoort toch bp de hoogte van
uw tijd te zijn; sprookjes van Moeder
de Gans (zoo schreef een „dame" van
zeven jaar), lees je niet meer: geef u
mff maar: liefde en opvoedkunde."
De Sint zurhte diep en de meneer had
medelijden met den ouden man. dien
de menschen zoo weinig meer begrij
pen. en heel schuchter waagde hij het
te zeggen: „u zult zich moeten aanpas
sen"
„Ik geloof het ook", zuchtte de grijs
aard, „laatst kreeg ik een aanbieding
voor een engagement bij een Ameri-
kaanscbe filmmaatschappij, voor een
Broadway-revue
Nieuwe Uitgaven
BOEKEN VOOR KLEUTERS
Van Holkema Wa vendorf
NA'., Amsterdam. Wat Smikkeltje be
leefde door Willy Schermot'ló. Ank cn
Hans in de Rimboe door Hendrik de
L"euw,
Van Gorcum Co. N.V., Assen.
Vertellen! Luister je meel door Aafjo
Fokker, Jan en Karei van Terschelling
door C. A. Klink Schuurman. Een Dcs-
sajongon door Marie C. van Zeggelen.
Twee Kerstverhalen door Ida Heijer-
mans.
J. M. M e u 1 c n h o f f, Amsterdam.
Onze Kinderversjes van Vroeger en Nu,
verzameld door s. Abranisz. üe druk
2fie,'JOe duizendtal.
Boucher Den Hang.
James Laver, Tommie Appel en zijn
avonturen in Bananenland. Nederland-
scho bewerking van G. Hottinga.
MEISJESBOEKEN
N. V. Uitgevers M IJ. G e b r.
K 1 u i t m a n, Alkmaar.
Andy's gouden Stippen, door A. M.
Nachonius Roecldioll. De Drie, door
Minnie de Winter. Mieps cn (ié op reis
naar Zweden, door Johanna E. Kuiper.
J. Noorduyn A Zn N.V.. G o r i n-
c b e ni.
Blnfliock, door Lout de Bruine.
J. Philip K ruse m an, 's^i r a-
V e n h a g o.
Billey Bradley, en haar Spookhuis,
door Jaffet Wheeler.
B. va n G o o r Z o n e n's, U i t g.-
M ij.. 's-G r a v e 11 li n g e.
Kntldnka's inzet door Sofie Schieker-
Ehe.
J. M. Meulenhoff, A in s t e r d a m.
Het huisje in dc bergen door Clau-
dlne flionfalt.
W. J. T li i e m e A Co., Z tl t f e n.
Else's Baantjes, door Ileleen Boslopor-
Hartlng.
N. V. W. D. M e I n e m n, Delft.
Nan'* zonnige zomer, door Frieda
van Pelden.
Voorts verscheen nog de tweede druk
bij:
V«n Holkema, Wa rendorf
N.V., A ni s f e r d a m.
De vier Miltjés, door J. P. Zoomers—
Vermeer.
JONOENSBOEKEN
N. V. Ui (ge vers Mij. Gehr.
Kluitman. A I k ni a a r:
liet monster van het IJselmeer, door
Jnc. Berghuis Jr.
De mooiste overwinning door A. van
Welsenes.
De gewonnen kam. door Nico van der
Hoeven.
Johnny's grootste avontuur door Theo
Frank.
Kees maakt carrière door A. D. Hilde-
brand,
Va n H o I k e m a. Warötldoff
N.V.. A m s t e r d a m:
Met Piet Hein naar de West, door G.
C Hoogewerff.
N. V. Uitgever »-M ij. ,.D e T ij ri
st room" Lor hem:
Hel goud van de Melusco, door Ir. J.
P. Vftlkema Blouw
G. B. van Goor Zone n's l' i t g.-
M ii.. 's-G r a v e n b a g e.
Vier Jongens met Vacantia, door Mar
cel J. Aartz.
J. Philip K r u e m a n, 's-G r a-
v e n h a g e.
Wampus, het Opperhoofd der Tewn's,
door James Willard Schultz.
Een zesde druk verscheen hij:
Van Holkema. W a r c n d o r f
N.V., Amsterdam,