Zegetocht door
de stad
LAATSTE BERICHTEN
Naar het
stadion
In het stampvolle
Stadion
SOCIALISTEN BEKEERD
KLEURIGE
PRAKTIJK
HERVAT
Vreugdebetoon
allerwegen
De geestdrift kent geen
grenzen
Steeds weer vreugde-
uitbarstingen
Kinderhulde in de
Apollolaan
Triomftocht onder
eerebogen
VOLKSFRONT IN
BELGIE KOMT
NIET TOT
STAND
VERSIERING
Défilé van 600
organisaties
In hef Stadion
Rede van den bur
gemeester
Opsfelling van den sfoet
Het défilé vangt aan
Advertentiën
Dr. VLEUGELS
SCHUTTER
te BLAD PAG. 3
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
DONDERDAG 17 SEPTEMBER 1936
Padvindsters vormen in
de Apollolaan
eerebogen
"D EEDS lang voordat het twee
JA
uur is, staat de Dam propvol
met een dicht opeengedrongen
menigte, die staat te wachten op
het uitrijden van den Koninklijk
ken stoet, welke te twee uur van
het Koninklijk Paleis zal vertrek*
ken naar het Stadion, en daarbij
niet den kortsten weg zal volgen,
maar de bevolking van de hoofd*
stad ruimschoots in de gelegen*
heid zal stellen tot een eerste
kennismaking met den aanstaan*
den Prins*Gemaal en tot het
uiting geven aan haar gevoelens
van verknochtheid en medeleven
met het Vorstenhuis en met de
vreugdevolle gebeurtenis in het
leven van onze Kroonprinses.
Daartoe zal de Koninklijke stoet
een lange rit door de hoofdstad
maken en zoowel door de nauwe
straten van de oude binnenstad
'als langs de fraaie, breede lanen
Van het nieuwe Amsterdam rij*
Hen.
Naast "de vele instellingen, die hun
personeel den geheelen dag vrijaf heb
ben gegeven, zijn tallooze zaken, waar
vanmorgen nog gewoon gewerkt werd,
tegen het middaguur gesloten, zoodat
de duizenden employé's, die daartoe
thans in de gelegenheid zijn, zich haas
ten om ergens langs de route voor zich
en ook dikwijls voor vrouw en kroost
een plaatsje te zoeken vanwaar zij den
stoet, kunnen zien voorbijtrekken. Daar
door is het vooral in de binnenstad zoo
mogelijk nog voller dan bij de aankomst
der vorstelijke bezoekers. Overal langs
den weg staan reeds uren tevoren men
schel te wachten, wier rijen na een uur
aangroeien tot dichte hagen achter cle
politie-afzetting.
Maar als van ouds is de Dam het cen
trum, waarheen het hart van vele Am
sterdammers op gewichtige dagen als
heden trekt, en hoewel men den stoet
op vele andere plaatsen langs dc route
waarschijnlijk zeer veel heter en van
dichter bij kan zien dan hier, staat het
publiek juist hier weer dicht opeen ge
dromd achter het cordon politieman
nen, dat de „kleine steentjes" vrij
houdt, waar de auto's komen voorrij
den.
Tegen twee uur neemt, de spanning
onder cle wachtenden toe. De wacht
voor het paleis wordt afgelost en het
geheele marine-detachement, dat hier
de wacht betrokken heeft, komt in het
geweer en stelt zich voor den uitgang
van het paleis op. Er komt beweging
in de menigte als de eerste auto's voor
rijden en de verschillende hoogwaardig-
heirls'bekleeders plaats nemen. De stoet
heeft nagenoeg dezelfde samenstelling
als vanmorgen hij dc aankomst. Alleen
de Amsterdamsche kamerheeren m
buitengewonen dienst, die het hooge
gezelschap vanmorgen aan de gemeen
tegrens hebben opgewacht, hebben
thans een andere plaats in den stoet
gekregen. Voor den ingang rijden thans
de twee auto's voor, waarin de Koningin
met Haar gasten zullen plaats nemen,
en waarmee het gelukkige Jonge Paar
den tocht door de hoofdstad zal maken.
TT\AN klinkt een luid en
•'-^daverend gejuich uit dui»
zenden kelen op: voor den
uitgang verschijnen de Konin»
gin en daarnaast Prinses
Juliana met Prins Bernhard,
gevolgd door diens moeder
en broer Prinses Armgard en
Prins Aschwin. Men zwaait,
men wuift, men schreeuwt
zich de kelen heesch, het
enthousiasme kent geerigren»
zen en zichtbaar getroffen
door deze golven van geest»
drift die hun tegemoet slaan
wuift de Koningin, wuift de
Prinses en wuift de jonge
Prins glimlachend en buigend
terug, om dan plaats te ne»
men in de twee gereedstaan»
de auto's.
Prinses Juliana zit naast haar ver
loofde in den eersten wagen, de Ko
ningin neemt plaats in do daarachter
staande open auto, waarna Prinses
Armgard zich naast en Prins Aschwin
zich tegenover Haar zetten.
*p\E tocht door dc stad is een
triomftocht geworden, waarbij de
hoofdstad geen mindere blijken van
vreugde, geestdrift en aanhankelijkheid
heeft, gegeven, dan ons Vorstelijk gezin
in de afgeloopen dagen reeds in zoo
ruime male in de residentie heeft mo
gen ondervinden. In elke straat, op elk
nieuw plein, dat de stoet passeerde, da
verde het gejuich op, klonk, het hoera
voor het jonge paar, het „leve de Ko
ningin" en kwam het steeds weer tot
nieuwe vreugde-uitbarstingen.
Door de Mozes en Aaronstraat, langs
den N.Z. Voorburgwal en het Spui
zwenkte do- stoet, voorafgegaan door
motorrijders van de Amsterdamsche
politie, rechts af de nauwe Kalver-
straat in, waar dicht tegen de huizen
gedrongen aan weerskanten eveneens
een dichte haag van menschen stond.
Huis aan huis hingen hier dc vlaggen
uit, die op vele plaatsen elkaar haast
raakten, zoodat het leek, of men onder
een grooten vlaggepoort doorreed. Uit
alle ramen, ook van de groote magazij
nen, hingen de menschen, en in vele
etalages heeft men ruimte gemaakt,
opdat ook hier menschen plaats kun
nen vinden om den stoet te zien.
Het is vele jaren geleden, sedert
een Koninklijke stoet door de Kal-
verstraat, deze oudste en meest ty
pisch Amsterdamsche winkelstraat
van het centrum der hoofdstad
reed, en geeft, dezen geheelen tocht
een bijzonder, typisch Amster-
damsch cachet, en het is net, alsof
de velen, die hier de Koningin en
het jonge Vorstenpaar toejuichen,
dit voelen en het heseffen.
Verder gaat het over de Munt en
door de Reguliersbreestraat naar het
Rembrandtsplein, eveneens een knoop
punt van het Amsterdamsche leven,
waar duizenden menschen staan opge
steld langs de trottoirs, op de terrassen
der café's, voor de ramen, op de bal-
cons en zelfs op de daken der restau
rants en hotels, terwijl enkelen het ver
hoogde voetstuk van Rembrandts beeld
tot standplaats hebben gekozen.
Onder het gejuich der menigte gaat
het door de Utrechtschestraat, langs het
Fredcriksplein en over de hooge sluis
rechts af, voorbij het Amstel Hotel,
voor welks ramen vele vreemdelingen
staan, buitenlandsche gasten, die van
do gelegenheid om den Koninklijken
stoet gemakkelijk en van dichtbij gade
te slaan, een dankbaar gebruik maken,
Zoo gaat het tusschen dichte hagen
van juichende toeschouwers langs dc
Weesperzij, opnieuw over den Am-
stel en langs de Ceintuurbaan en Roe
lof Hartstraat en van Baerlestraat. On
vermoeid wuiven de Vorstinnen, wuift
Prins Bernhard terug en gelukkig
glimlachend nemen de Koningin en het
Jonge Paar de huldebetuigingen en de
geestdriftigo toejuichingen in ontvangst
Tot aan de Cornelis Schuytstraat wordt
de De Lairessestraat gevolgd. Dan
zwenkt de stoet links af, de brug over
van de Reynier Vinkeleskade, door de
korte, niet-bebouwde Brcitnerstraat
naar de breede, fraaie Apollolaan.
DE noordelijke rijweg van dit ge
deelte van de Apollolaan was tot
aan het Van Heutszinonument toe
geheel voor het publiek afgesloten, wat
niet wil zeggen, dat het hier eenzaam
en verlaten was. Het krioelde van dui
zenden en duizenden kinderen, die uit
alle deelen der stad en ook van buiten
Amsterdam hierheen waren gekomen
om hun hulde te brengen aan het Jonge
Paar en aan de gelukkige Moeder van
de Prinses. Misschien klinkt dit wel te
statig, want wat wisten deze duizenden
en duizenden kinderen van het bren
gen van hulde? Juichen wilden zij,
hoera roepen, voor de Koningin, voor
de Prinses en voor den nieuwen Prins,
die voor velen van deze kleintjes niot
anders kan worden gezien dan als zoo'n
wonderlijken prins uit een sprookje,
waar immers ook altijd een prins in
voorkomt, die met de Prinses gaat trou
wen?
Onder leiding van het Centraal Comi
té en den Oranje Jeugdbond is deze
kinderhulde georganiseerd, waaraan
meer dan 25.000 kinderen hebben deel
genomen. Groepsgewijze kwamen zij,
marcheerend of met autobussen, naar
het voor hen vrij gehouden gedeelte van
de Apollolaan, achter de vlaggen van
hun school of van hun vereeniging, en
nu staan zij in afwachting aan weers
kanten van den rijweg opgesteld, aan
eiken kant zeven rijen dik. Op drie
plaatsen langs den weg staan muziek
corpsen, die den tijd helpen korten door
het spelen van vaderlandsche liedjes,
die uit volle bo*st worden meegezon
gen.
Voor de rijen kinderen staan, te
genover elkaar op den rijweg, 400
padrindsters van het Ncderland-
sche Padvindstérsgilde, die op en
kele meters afstand van elkaar 200
groote eerebogen vasthouden, van
met oranjelint en groen omwoeld
riet, die een fleurigen, kleurigen
triomfweg vormen, waar aanstonds
de stoet onder door zal rijden.
neigen ten groet, en dan vangt onder
het schelle gejubel uit duizenden kin-
dcrkelcn deze onvergetelijke en tevens
ontroerende triomftocht onder de kleu
rige eerebogen aan.
Tegenover den ingang van het
Minerva-terrein wordt halt gehou
den. Aan den overkant, van den rij
weg staan 6000 kinderen opgesteld
van de R.K. Amsterdamsche kinder
koren. Onder leiding van den heer
Schwirtz brengen zij het door den
dirigent zelf voor deze gelegenheid
gecomponeerde jubellied ten gelioo-
re, en vervolgens „Do Haasjes" met
den door Catharine van Rennes op
muziek gezetten tekst van Prinses
Juliana zelf.
Het is een treffend moment, en
vroolijk en tegelijkertijd zichtbaar be
wogen danken de Prinses en de Ko-
ningiu voor deze roerende hulde. Maai
de kinderen zelf jubolen allo ontroering
weer weg en geven slechts uiting aan
hun blijdschap, roepend en juichend en
zwaaiend met de duizenden Oranje
vlaggetjes, dio het comité hun heeft
uitgereikt.
Als de stoet aan het einde van do
Apollolaan gekomen is, langs den weg,
waarop de jeugdige padvindstertjes
bloemen hebben gestrooid, wordt nog
eenmaal halt gehouden nis de hier ver
zamelde kinderen de vorstelijke perso
nen met „Wicn Necrlands Bloed!' toe
zingen.
Dan gaat het weer verder, nu weer
tusschen de hagen gewoon publick door,
langs de dichtbcvlagdc huizenblokken,
via den Olympiaweg naar het Stadion
plein, waar te ruim drie uur de stoet
bij den Marathonpoort het stadion bin
nen zwenkt.
ALS de beide vorstelijke auto's de
Apollolaan inzwenken, klinkt een
luid gejuich op en zet de muziek
het Wilhelmus in. Hier worden de hoo
ge bezoekers ontvangen door dc heeren
dr. J. Gayentaan, C. Schuiveling en F.
Ploeger, terwijl dc jeugdige Agnes
Tjaarda en een zoontje van den heer
Schuiveling Koningin en Prinses bloe
men aanbieden. De kleurige vaandels
van de Amsterdamsche padvindsters
WERELDGEBEUREN
Binnenlandschspolitieke
toestand zoodoende ops
'gekelderd
HEEFT zich, wat de Belgische socia
listen betreft, een plotselinge om
mekeer voltrokken? Terwijl wij in
ons vorig overzicht de aandacht moesten
vestigen op de radicaliseering van ge
noemde politieke groep, komen thans
uit Brussel uiterst verrassende berich
ten binnen; immers: het officieuse or
gaan van de socialistische partij in Bel
gië, Le Peuple, kondigt aan, dat het na
tionale bestuur der socialistische vakver-
senigingscommissies zich met op één na
algeïneene stemmen heeft uitgesproken
tegen de vorming van een volksfront, dus
tegen samenwerking met de communis
ten.
Alle partijdistricten hebben instructies
ontvangen op de uitnoodiging der com
munisten betreffende de volksfrontbewe
ring niet in te gaan. Ter motiveering
van dezen stap wordt er do aandacht op
gevestigd, dat pogingen tot vorming van
een eenheidsfront alleen dan kans heb
ben met succes te worden bekroond, wan
neer men niet alleen beschikt over een
ïcherp omlijnd plan, maar ook kan re
kenen op de adhaesie van bepaalde groe
pen. In do eerste plaats wordt hierbij
gezinspeeld op de Christen-democraten.
Tot dusver ontbreekt echter een dergelijk
plan, terwijl een vergelijk met andere
groepen eveneens uitgesloten moet wor
den geacht.
Uit dezen hoofde zou de vorming van
«en volksfront, waarbij de socialisten en
de communisten zouden zijn betrokken,
reeds bij voorbaat tot mislukking zijn
gedoemd.
In de verklaring der socialisten wordt
»r bovendien op gewezen, dat de commu
nisten de bevelen van het zevende con
gres der communistische Internationale
volgen en slechts het doel nastreven, om
via een eenheidsfront der vakvereenigin-
gen zich van de macht meester te ma
ken. De socialistische partij kan bij een
dergelijk samengaan niets winnen; een
afwijzende houding wordt daarom het
eenig juiste standpunt genoemd. De so
cialistische partijdistricten, waar men
reeds bij voorbaat contact met de com
munisten had gezocht, hebben nu de or
der ontvangen aan de samenwerking een
einde te maken.
De aankondiging van het Belgische
socialistische partij-orgaan wordt vooral
Ris uiterst verrassend beschouwd, daar
de tegenwoordige minister voor gezond
heidswezen, de socialist Vandervelde, in
dertijd een lans heeft gebroken ten gun
ste van een socialistisch-communistisch
eenheidsfront. Hij koesterde zelfs een
tijdlang de vurige hoop aan het hoofd
van een volksfrontkabinet te komen
staan.
Het socialistische besluit is blijkbaar
beïnvloed door de overweging, dat de
volksfrontplannen niet voor verwezenlij
king vatbaar zouden zijn, wanneer
slechts zou kunnen worden gerekend op
de samenwerking der communisten, ter
wijl de Christen-democraten zich afzij
dig zouden houden. De vrees heeft ver
moedelijk eveneens bij, hen voorgezeten,
dat hun districten hier en daar in België
door de communistische partij zouden
kunnen worden „overrompeld".
Het behoeft geen betoog, dat de Bel
gische minister-president, Van Zeeland,
die onlangs duidelijk te verstaan heeft
gegeven, dat hij tegen extremistische bui
tensporigheden onverbiddelijk zou op
treden, buitengewoon ingenomen is met
de „bekeering" der socialisten. Van vele
zijden wordt aangenomen, dat het be
sluit, om niet met de communisten in
zee te steken, in belangrijke male is be-
invloed door de socialistische ministers
Spaak en De Man, die van een volksfront
niets willen weten en ook niet bereid
zijn met Vandervelde door dik en dun
te gaan. Aan de afwijzende houding, die
de socialisten thans tegenover de com
munisten hebben aangenomen, is het te
danken, dat de toestand in België in be
langrijke mate is opgehelderd, hetgeen
uit den aard der zaak tevens medebrengt,
dat de taak van het kabinet door een en
ander aanmerkelijk wordt vergemakke
lijkt.
Dc burgemeester vertolkt
de gevoelens der
burgerij
TOEN tegen half een de hekken
van het Stadion open gingen,
hadden reeds geruimen tijd talloo-
zen, die van een toegangskaart
voorzien waren, in lange rijen
staan wachten om zich tijdig van
«een goede plaats te voorzien. En
weldra stroomden tribunes en
staanplaatsen dan ook -vol met een
groote menigte, die zich den tijd
kortte met het zingen van vader
landsche liederen, daarbij aange
moedigd door het muziekcorps van
de Draad- en Kabelfabriek en Van
Nestelroy, welke corpsen om beur
ten speelden.
Op het middenterrein prijkte, gericht
naar de eeretri'bune, een tien meter lan
ge gekroonde W, en daaronder linKs
een even groote J en rechts een B, ge
heel vervaardigd van oranje dahlia's
en frisch afstekend tegen het. groene
gras van het middenveld. Meer dan
12.000 dahlia's heeft de firma Kauf-
nr.ann, die deze versiering aanbracht,
in deze drie letters met kroon, die te
zamen een oppervlakte hadden van ca.
150 vierkante meter, verwerkt. Ook de
eere-logc, waarin de hooge bezoeksters
met haar gasten zouden plaats nemen,
was fraai versierd met groene palmen,
laurieren en varens, waartusschen de
oranjebloemen kleurig afstaken. Fraaie
Perzische kleeden hingen neer van de
balustrade der loge, en de trappen, dio
naar de loge voerden, waren met loo-
pers belegd.
Tegen drie uur is vrijwel geen plaats
meer onbezet, en vele hooge autoritei
ten zijn op de eere-tribune aanwezig,
af en toe worden door de luidsprekers
mededeelingen gedaan en het blijkt,
dat. de Koninklijke stoet niet ver meer
af is.
Dan klinkt gejuich van buiten op en
de spanning stijgt, want de stoet moet
thans op 't Stadionplein zijn aangeko
men. Aller oogen richten zich óp de
Marathonpoort en waarlijk, daar zwen
ken de eerste politiemotoren der rij
wielbrigade onder de poort vandaan
links af de sintelbaan op, en thans vol
gen de andere auto's van den stoèt.
Een daverend gejuich stijgt op
als de open auto met Prinses
Juliana en Prins Bernhard ver»
schijnt, gevolgd door die van de
Koningin en Haar gasten. Allen
verheffen zich van hun zitplaat»
sen en het gejubel schijnt geen
einde te willen nemen. Langs de
zuidelijke tribune rijden de auto's
langzaam tot voor de eereloge,
waar de Vorstinnen en Haar ge»
volg uitstappen om plaats te ne»
men in cn rondom deze loge. De
auto's verdwijnen dan wederom
door de Marathonpoort uit het
gezichtsveld, maar inmiddels
heeft de muziek het Wilhelmus
ingezet, dat door alle aanwezigen
meegezongen wordt en plechtig
tusschen de muren van het Sta»
dion schalt. Het eerste counlet
wordt gevolgd door het: „Mijn
schilt ende betrouwen zyt Ghv,
o Godt, mijn heer". „Leve de
Koningin", wordt er geroepen, als
deze zang verklonken is, en „Leve
de Prinses, leve Prins Bernhard"
volgt erop.
ALS dan diegenen, die over een zit
plaats beschikken, weer hebben
plaats genomen, treedt dr. YV. de
Vlugt, burgemeester van Amsterdam,
naar voren.
„Uit naam van de burgerij van de
hoofdstad" zoo zegt hij „is het
mij een groot voorrecht, Uwe Ma
jesteit, Haar Koninklijke Dochter en
Prins Bernhard hartelijk welkom te
heeten.
Nog onder den indruk van de ge
voelvolle rede, waarmede Uwe Ma
jesteit zich op Woensdag, den 9den
September, ook tot ons richtte ge
troffen door de wijze, waarop Prinses
Juliana Haar vorstclijken verloofde
mede aan ons voorstelde en aange
naam verrast door de woorden, waar
mede Prins Bernhard zich persoon
lijk tot ons wendde is het der bur
gerij van Amsterdam een oorzaak van
vreugde, dat Uwe Majesteit besloot
tot dit bezoek en haar aldus dc ge
legenheid bood bij hernieuwing van
haar verknochtheid aan Uwe Ma
jesteit en Haar Huis te getuigen.
Het is, Majesteit, die burgerij, die
in dagen van droefheid deelde in de
smart van Uwe Majesteit met innige
hartelijkheid en die zich nu, meer
dan ik het tof uitdrukking vermag te
brengeu, verheugt en met groote.
schier onstuimige opgewektheid deelt
in de yreugde van Uw hart.
En het is met een geestdrift, als al
leen uit liefde ontstaat, dat zij instemt
met den wensch en dankbaar de bede
herhaalt, die Uwe Majesteit voor de
vorstelijke verloofden heeft uitgespro
ken.
Een ongekend groot voorrecht is het
ons, Prinses Juliana reeds zoo spoe
dig na-haar verloving in ons midden
te zien. Van de liefde en groote toe
genegenheid, die ook Amsterdam on
ze Kroonprinses toedraagt, is de ont
vangst. in de hoofdstad op heden een
vernieuwd bewijs.
Hartelijk is de groet, van Amster
dam aan Z.D. Prins Bernhard. Hoe
zou dit andere kunnen. Als aan
staand gemaal onzer Kroonprinses
had Z.J>. reeds terstond aller sym
pathie. Na zijn radiorede echter
heeft Prins Bernhard aller hart
veroverd.
In het algemeen is het geen een
voudige zaak, een INederlandsch hart
te winnen, maar eenmaal gewonnen,
blijft in dat hart trouw en gehechtheid
onverzwakt.
Majesteit, in dezen moeilijken tijd,
in dezen td, waarin gemeenschap en
gezin zorgen hebben en lasten torsen,
die zwaar zijn, om te dragen, in zulk
een tijd viert het Nederlandsche volk
hier en overzee, eendrachtig feest
De mcdedeeling van de verloving
onzer Kroonprinses was een licht
straal, die het donker om ons heen
doorkliefde, gloed en warmte bracht
in aller hart
Gelukkig het land, waar dit moge
lijk bleek groot het voorrecht, tot
dat volk te behooren.
God zegene Nederland en Oranje.
Leve de Koningin. Leve Prinses Ju
liana, leve Prins Bernhard.
Al§ burgemeester de Vlugt zijn rede
heeft beëindigd, die met behulp van
luidsprekers door iedereen duidelijk ge
volgd kon worden, niet alleen in het
stadion maar ook daarbuiten, waar op
het Stadionplein achter do afzettingen
duizenden stonden te luisteren, zet de
muziek opnieuw in en wederom zingen
alle aanwezigen gemeenschappelijk, dit
maal het derde couplet van het „Wicn
Neerlands Bloed".
En dan kan eindelijk het sein gege
ven worden, dat het défilé kan begin
nen, waarmee meer dan honderddui
zend personen uit Amsterdam en uit. de
omstreken van de hoofdstad uiting wil
len geven aan hun trouw en verknocht
heid aan het Vorstenhuis.
/~\NDANKS den korten
^tijd van voorbereiding,
hebben ongeveer zeshonderd
organisaties en instellingen
gehoor gegeven aan den op*
roep van het Centraal Comité
van Oranje en Nationale Or*
ganisaties te Amsterdam, en
toen gistermiddag na écn uur
de termijn van inschrijving
was verstreken, moest de
ijverige secretaris, mr. Haits*
ma Muiier, noodgedwongen
wel de verdere opgaven van
allerlei organisaties weigeren,
omdat anders elke regeling
onmogelijk zou worden.
Uit alle doelen van de stad kwarnet
de deelnemende groepen in marschfor
matic, dikwijls met muziekcorpsen
voorop, reeds vóór 12 uur naar de Apol-
lohnl, waar zij een controle moesten
passceren. do leiders de laatste aanwij
zingen kregen en dan werden doorge
zonden, langs de Bernard Zweerskadc
naar de Stadionkade, waar de kop zich
bij het Stndionplein opstelde. In volg
orde van aankomst sloten de volgende
groepen zich hier achter aan, zoodnt
zich weldra een lang lint van oranje-
betoogers slingerde langs Stadionkadc
en Bernard Zweerskade.
Schier elke mogelijke bevolkingsgroep
was hier vertegenwoordigd. Daar wa
ren natuurlijk tallooze Ornnjeverceni-
gingen, buurtvereenigingen, muziek- en
zangvereenigingen, jeugdvereenigingen,
studentenorganisaties, ajlerlei sport- cn
gymnnstiekvcreenigingen, waarvan ve
le in turnkleedij of sporUunick, wat den
stoet op tal van plaatsen treurig op
fleurde. daar waren vertegenwoordigers
van allerlei organisaties op maatschap
pelijk en cultureel gebied, pcrsoneolon
van groote ondernemingen, tot zelfs
een groep van oranjegezin
de wcrkloozen.
AI dozo groepen en organisaties droe
gen hun vaandels cn nationale vlaggen
mee, terwijl talloozen met kleine vlag
getjes liepen.
Meer dan twintig muziekcorpsen
waren over den stoet verdeeld en
kwamen, als zij eenmaal in het. dó-
filé uit het Stadion kwamen, weer
terug om nieuwe groepen, die niet
over eigen muziek beschikten en
nog moesten defilceren, te begelei
den met hun pittige marschmuziek.
Padvinders verzorgden den orde
dienst.
TOEN te ongeveer drie uur het tee-
ken werd gegeven, dat de op-
marsch kon beginnen, zette de kop van
den stoet zich in beweging. Hij werd
gevormd door ongeveer 1500 man van
den Bijz. Vrijw. Landstorm, die kranig
marcheerend onder de Marathonpoort
door rechtsaf het Stadionterrein op
zwenkte, In dagelijksch tenue met de
coraties groot model volgden de leden
van den Bond van Reserve-officieren,
daarachter de leden van het Mobilisa-
tiekruis. Nog steeds hielden de unifor
men aan, want het was de Amsterdam
sche burgenvacht, die den volgenden
groep in het défilé vormde, terwijl
daarachter weliswaar een groep ver
scheen in uniform, maar toch van een
geheel ander karakter, lieftallig en
fleurig, n.l. de verpleegsters van do
Amsterdamsche ziekenhuizen.
Op den Zuidelijken Wandelweg had
den zich eerder in den middag tal van
ruiters en amazones verzameld van de
beide Amstcrdamscho manéges en van
eenige landelijke rijvereenigingen uit
de omgeving van Amsterdam. In geslo
ten gelid sloten zij zich bij het défilé
aan en reden zij in het voorste gedeelte
van den stoet het Stadion binnen.
En dan volgen in onafzienbare rijen
de verdere deelnemers aan het défilé,
dat eigenlijk nog pas goed moet begin
nen als dc kop het Stadion reeds weer
verlaten heeft. Want als de eerste groe
pen het geheele Stadion zijn rond ge
weest, marcheeren zij, rechts houdend
o»»i ruimte te laten voor de binnenko
menden, door de Marathonpoort naar
buiten om dan, rechts af zwenkend, om
het geheele Stadion hoen te trekken
door den westelijken uil gang het Sta
dionterrein te verlaten, door welke om
trekkende manoeuvre de in- en uitgaan
de stoeten eikaars weg niet kruisen.
Hiermede betuigen wij on
zen hartelijken dank voor de
deelneming betoond bij het
overlijden van onze geliefde
Echtgonoote, Moeder en
Grootmoeder,
JANNIGJE VAN DIJK.
Namens de familie:
A. M. A. v. ZADELIIOFF Sr.
Amersfoort, Sept. 1936.
Huidarts
De eenige uitdeelingslijst
in het faillissement van W.
J. DEN BAAS te Amersfoort
is heden ter Griffie van de
Arrondissements-Rechtbank
le Utrecht en van het Kan
tongerecht te Amersfoort ne-
dergejegd, alwaar deze lijst
gedurende tien dagen koste
loos ter inzage ligt voor de
schuldeischens.
Amersfoort, 16 Sept. 1936.
Utrechtscheweg 17.
MR. A. E. TH. KOOLEN,
Curator.
NET DAGMEISJE
gevraagd niet beneden 18 f.
die zelfst. kan wei-ken.
Aanm. 's av. na 8 uur Root-
selaarstraat 3.
Leeren motorcaps, prima
pasvorm 2.waterprooi
beenpüpen 1.40, waterproof
pantalons zz, 5.—, Zware
jekkers met 5 zakken cn
sterke voerinq 17.—.
HUIB HOLSTEIJN