Zegetocht door de stad LAATSTE BERICHTEN Naar het stadion In het stampvolle Stadion SOCIALISTEN BEKEERD KLEURIGE PRAKTIJK HERVAT Vreugdebetoon allerwegen De geestdrift kent geen grenzen Steeds weer vreugde- uitbarstingen Kinderhulde in de Apollolaan Triomftocht onder eerebogen VOLKSFRONT IN BELGIE KOMT NIET TOT STAND VERSIERING Défilé van 600 organisaties In hef Stadion Rede van den bur gemeester Opsfelling van den sfoet Het défilé vangt aan Advertentiën Dr. VLEUGELS SCHUTTER te BLAD PAG. 3 AMERSFOORTSCH DAGBLAD DONDERDAG 17 SEPTEMBER 1936 Padvindsters vormen in de Apollolaan eerebogen "D EEDS lang voordat het twee JA uur is, staat de Dam propvol met een dicht opeengedrongen menigte, die staat te wachten op het uitrijden van den Koninklijk ken stoet, welke te twee uur van het Koninklijk Paleis zal vertrek* ken naar het Stadion, en daarbij niet den kortsten weg zal volgen, maar de bevolking van de hoofd* stad ruimschoots in de gelegen* heid zal stellen tot een eerste kennismaking met den aanstaan* den Prins*Gemaal en tot het uiting geven aan haar gevoelens van verknochtheid en medeleven met het Vorstenhuis en met de vreugdevolle gebeurtenis in het leven van onze Kroonprinses. Daartoe zal de Koninklijke stoet een lange rit door de hoofdstad maken en zoowel door de nauwe straten van de oude binnenstad 'als langs de fraaie, breede lanen Van het nieuwe Amsterdam rij* Hen. Naast "de vele instellingen, die hun personeel den geheelen dag vrijaf heb ben gegeven, zijn tallooze zaken, waar vanmorgen nog gewoon gewerkt werd, tegen het middaguur gesloten, zoodat de duizenden employé's, die daartoe thans in de gelegenheid zijn, zich haas ten om ergens langs de route voor zich en ook dikwijls voor vrouw en kroost een plaatsje te zoeken vanwaar zij den stoet, kunnen zien voorbijtrekken. Daar door is het vooral in de binnenstad zoo mogelijk nog voller dan bij de aankomst der vorstelijke bezoekers. Overal langs den weg staan reeds uren tevoren men schel te wachten, wier rijen na een uur aangroeien tot dichte hagen achter cle politie-afzetting. Maar als van ouds is de Dam het cen trum, waarheen het hart van vele Am sterdammers op gewichtige dagen als heden trekt, en hoewel men den stoet op vele andere plaatsen langs dc route waarschijnlijk zeer veel heter en van dichter bij kan zien dan hier, staat het publiek juist hier weer dicht opeen ge dromd achter het cordon politieman nen, dat de „kleine steentjes" vrij houdt, waar de auto's komen voorrij den. Tegen twee uur neemt, de spanning onder cle wachtenden toe. De wacht voor het paleis wordt afgelost en het geheele marine-detachement, dat hier de wacht betrokken heeft, komt in het geweer en stelt zich voor den uitgang van het paleis op. Er komt beweging in de menigte als de eerste auto's voor rijden en de verschillende hoogwaardig- heirls'bekleeders plaats nemen. De stoet heeft nagenoeg dezelfde samenstelling als vanmorgen hij dc aankomst. Alleen de Amsterdamsche kamerheeren m buitengewonen dienst, die het hooge gezelschap vanmorgen aan de gemeen tegrens hebben opgewacht, hebben thans een andere plaats in den stoet gekregen. Voor den ingang rijden thans de twee auto's voor, waarin de Koningin met Haar gasten zullen plaats nemen, en waarmee het gelukkige Jonge Paar den tocht door de hoofdstad zal maken. TT\AN klinkt een luid en •'-^daverend gejuich uit dui» zenden kelen op: voor den uitgang verschijnen de Konin» gin en daarnaast Prinses Juliana met Prins Bernhard, gevolgd door diens moeder en broer Prinses Armgard en Prins Aschwin. Men zwaait, men wuift, men schreeuwt zich de kelen heesch, het enthousiasme kent geerigren» zen en zichtbaar getroffen door deze golven van geest» drift die hun tegemoet slaan wuift de Koningin, wuift de Prinses en wuift de jonge Prins glimlachend en buigend terug, om dan plaats te ne» men in de twee gereedstaan» de auto's. Prinses Juliana zit naast haar ver loofde in den eersten wagen, de Ko ningin neemt plaats in do daarachter staande open auto, waarna Prinses Armgard zich naast en Prins Aschwin zich tegenover Haar zetten. *p\E tocht door dc stad is een triomftocht geworden, waarbij de hoofdstad geen mindere blijken van vreugde, geestdrift en aanhankelijkheid heeft, gegeven, dan ons Vorstelijk gezin in de afgeloopen dagen reeds in zoo ruime male in de residentie heeft mo gen ondervinden. In elke straat, op elk nieuw plein, dat de stoet passeerde, da verde het gejuich op, klonk, het hoera voor het jonge paar, het „leve de Ko ningin" en kwam het steeds weer tot nieuwe vreugde-uitbarstingen. Door de Mozes en Aaronstraat, langs den N.Z. Voorburgwal en het Spui zwenkte do- stoet, voorafgegaan door motorrijders van de Amsterdamsche politie, rechts af de nauwe Kalver- straat in, waar dicht tegen de huizen gedrongen aan weerskanten eveneens een dichte haag van menschen stond. Huis aan huis hingen hier dc vlaggen uit, die op vele plaatsen elkaar haast raakten, zoodat het leek, of men onder een grooten vlaggepoort doorreed. Uit alle ramen, ook van de groote magazij nen, hingen de menschen, en in vele etalages heeft men ruimte gemaakt, opdat ook hier menschen plaats kun nen vinden om den stoet te zien. Het is vele jaren geleden, sedert een Koninklijke stoet door de Kal- verstraat, deze oudste en meest ty pisch Amsterdamsche winkelstraat van het centrum der hoofdstad reed, en geeft, dezen geheelen tocht een bijzonder, typisch Amster- damsch cachet, en het is net, alsof de velen, die hier de Koningin en het jonge Vorstenpaar toejuichen, dit voelen en het heseffen. Verder gaat het over de Munt en door de Reguliersbreestraat naar het Rembrandtsplein, eveneens een knoop punt van het Amsterdamsche leven, waar duizenden menschen staan opge steld langs de trottoirs, op de terrassen der café's, voor de ramen, op de bal- cons en zelfs op de daken der restau rants en hotels, terwijl enkelen het ver hoogde voetstuk van Rembrandts beeld tot standplaats hebben gekozen. Onder het gejuich der menigte gaat het door de Utrechtschestraat, langs het Fredcriksplein en over de hooge sluis rechts af, voorbij het Amstel Hotel, voor welks ramen vele vreemdelingen staan, buitenlandsche gasten, die van do gelegenheid om den Koninklijken stoet gemakkelijk en van dichtbij gade te slaan, een dankbaar gebruik maken, Zoo gaat het tusschen dichte hagen van juichende toeschouwers langs dc Weesperzij, opnieuw over den Am- stel en langs de Ceintuurbaan en Roe lof Hartstraat en van Baerlestraat. On vermoeid wuiven de Vorstinnen, wuift Prins Bernhard terug en gelukkig glimlachend nemen de Koningin en het Jonge Paar de huldebetuigingen en de geestdriftigo toejuichingen in ontvangst Tot aan de Cornelis Schuytstraat wordt de De Lairessestraat gevolgd. Dan zwenkt de stoet links af, de brug over van de Reynier Vinkeleskade, door de korte, niet-bebouwde Brcitnerstraat naar de breede, fraaie Apollolaan. DE noordelijke rijweg van dit ge deelte van de Apollolaan was tot aan het Van Heutszinonument toe geheel voor het publiek afgesloten, wat niet wil zeggen, dat het hier eenzaam en verlaten was. Het krioelde van dui zenden en duizenden kinderen, die uit alle deelen der stad en ook van buiten Amsterdam hierheen waren gekomen om hun hulde te brengen aan het Jonge Paar en aan de gelukkige Moeder van de Prinses. Misschien klinkt dit wel te statig, want wat wisten deze duizenden en duizenden kinderen van het bren gen van hulde? Juichen wilden zij, hoera roepen, voor de Koningin, voor de Prinses en voor den nieuwen Prins, die voor velen van deze kleintjes niot anders kan worden gezien dan als zoo'n wonderlijken prins uit een sprookje, waar immers ook altijd een prins in voorkomt, die met de Prinses gaat trou wen? Onder leiding van het Centraal Comi té en den Oranje Jeugdbond is deze kinderhulde georganiseerd, waaraan meer dan 25.000 kinderen hebben deel genomen. Groepsgewijze kwamen zij, marcheerend of met autobussen, naar het voor hen vrij gehouden gedeelte van de Apollolaan, achter de vlaggen van hun school of van hun vereeniging, en nu staan zij in afwachting aan weers kanten van den rijweg opgesteld, aan eiken kant zeven rijen dik. Op drie plaatsen langs den weg staan muziek corpsen, die den tijd helpen korten door het spelen van vaderlandsche liedjes, die uit volle bo*st worden meegezon gen. Voor de rijen kinderen staan, te genover elkaar op den rijweg, 400 padrindsters van het Ncderland- sche Padvindstérsgilde, die op en kele meters afstand van elkaar 200 groote eerebogen vasthouden, van met oranjelint en groen omwoeld riet, die een fleurigen, kleurigen triomfweg vormen, waar aanstonds de stoet onder door zal rijden. neigen ten groet, en dan vangt onder het schelle gejubel uit duizenden kin- dcrkelcn deze onvergetelijke en tevens ontroerende triomftocht onder de kleu rige eerebogen aan. Tegenover den ingang van het Minerva-terrein wordt halt gehou den. Aan den overkant, van den rij weg staan 6000 kinderen opgesteld van de R.K. Amsterdamsche kinder koren. Onder leiding van den heer Schwirtz brengen zij het door den dirigent zelf voor deze gelegenheid gecomponeerde jubellied ten gelioo- re, en vervolgens „Do Haasjes" met den door Catharine van Rennes op muziek gezetten tekst van Prinses Juliana zelf. Het is een treffend moment, en vroolijk en tegelijkertijd zichtbaar be wogen danken de Prinses en de Ko- ningiu voor deze roerende hulde. Maai de kinderen zelf jubolen allo ontroering weer weg en geven slechts uiting aan hun blijdschap, roepend en juichend en zwaaiend met de duizenden Oranje vlaggetjes, dio het comité hun heeft uitgereikt. Als de stoet aan het einde van do Apollolaan gekomen is, langs den weg, waarop de jeugdige padvindstertjes bloemen hebben gestrooid, wordt nog eenmaal halt gehouden nis de hier ver zamelde kinderen de vorstelijke perso nen met „Wicn Necrlands Bloed!' toe zingen. Dan gaat het weer verder, nu weer tusschen de hagen gewoon publick door, langs de dichtbcvlagdc huizenblokken, via den Olympiaweg naar het Stadion plein, waar te ruim drie uur de stoet bij den Marathonpoort het stadion bin nen zwenkt. ALS de beide vorstelijke auto's de Apollolaan inzwenken, klinkt een luid gejuich op en zet de muziek het Wilhelmus in. Hier worden de hoo ge bezoekers ontvangen door dc heeren dr. J. Gayentaan, C. Schuiveling en F. Ploeger, terwijl dc jeugdige Agnes Tjaarda en een zoontje van den heer Schuiveling Koningin en Prinses bloe men aanbieden. De kleurige vaandels van de Amsterdamsche padvindsters WERELDGEBEUREN Binnenlandschspolitieke toestand zoodoende ops 'gekelderd HEEFT zich, wat de Belgische socia listen betreft, een plotselinge om mekeer voltrokken? Terwijl wij in ons vorig overzicht de aandacht moesten vestigen op de radicaliseering van ge noemde politieke groep, komen thans uit Brussel uiterst verrassende berich ten binnen; immers: het officieuse or gaan van de socialistische partij in Bel gië, Le Peuple, kondigt aan, dat het na tionale bestuur der socialistische vakver- senigingscommissies zich met op één na algeïneene stemmen heeft uitgesproken tegen de vorming van een volksfront, dus tegen samenwerking met de communis ten. Alle partijdistricten hebben instructies ontvangen op de uitnoodiging der com munisten betreffende de volksfrontbewe ring niet in te gaan. Ter motiveering van dezen stap wordt er do aandacht op gevestigd, dat pogingen tot vorming van een eenheidsfront alleen dan kans heb ben met succes te worden bekroond, wan neer men niet alleen beschikt over een ïcherp omlijnd plan, maar ook kan re kenen op de adhaesie van bepaalde groe pen. In do eerste plaats wordt hierbij gezinspeeld op de Christen-democraten. Tot dusver ontbreekt echter een dergelijk plan, terwijl een vergelijk met andere groepen eveneens uitgesloten moet wor den geacht. Uit dezen hoofde zou de vorming van «en volksfront, waarbij de socialisten en de communisten zouden zijn betrokken, reeds bij voorbaat tot mislukking zijn gedoemd. In de verklaring der socialisten wordt »r bovendien op gewezen, dat de commu nisten de bevelen van het zevende con gres der communistische Internationale volgen en slechts het doel nastreven, om via een eenheidsfront der vakvereenigin- gen zich van de macht meester te ma ken. De socialistische partij kan bij een dergelijk samengaan niets winnen; een afwijzende houding wordt daarom het eenig juiste standpunt genoemd. De so cialistische partijdistricten, waar men reeds bij voorbaat contact met de com munisten had gezocht, hebben nu de or der ontvangen aan de samenwerking een einde te maken. De aankondiging van het Belgische socialistische partij-orgaan wordt vooral Ris uiterst verrassend beschouwd, daar de tegenwoordige minister voor gezond heidswezen, de socialist Vandervelde, in dertijd een lans heeft gebroken ten gun ste van een socialistisch-communistisch eenheidsfront. Hij koesterde zelfs een tijdlang de vurige hoop aan het hoofd van een volksfrontkabinet te komen staan. Het socialistische besluit is blijkbaar beïnvloed door de overweging, dat de volksfrontplannen niet voor verwezenlij king vatbaar zouden zijn, wanneer slechts zou kunnen worden gerekend op de samenwerking der communisten, ter wijl de Christen-democraten zich afzij dig zouden houden. De vrees heeft ver moedelijk eveneens bij, hen voorgezeten, dat hun districten hier en daar in België door de communistische partij zouden kunnen worden „overrompeld". Het behoeft geen betoog, dat de Bel gische minister-president, Van Zeeland, die onlangs duidelijk te verstaan heeft gegeven, dat hij tegen extremistische bui tensporigheden onverbiddelijk zou op treden, buitengewoon ingenomen is met de „bekeering" der socialisten. Van vele zijden wordt aangenomen, dat het be sluit, om niet met de communisten in zee te steken, in belangrijke male is be- invloed door de socialistische ministers Spaak en De Man, die van een volksfront niets willen weten en ook niet bereid zijn met Vandervelde door dik en dun te gaan. Aan de afwijzende houding, die de socialisten thans tegenover de com munisten hebben aangenomen, is het te danken, dat de toestand in België in be langrijke mate is opgehelderd, hetgeen uit den aard der zaak tevens medebrengt, dat de taak van het kabinet door een en ander aanmerkelijk wordt vergemakke lijkt. Dc burgemeester vertolkt de gevoelens der burgerij TOEN tegen half een de hekken van het Stadion open gingen, hadden reeds geruimen tijd talloo- zen, die van een toegangskaart voorzien waren, in lange rijen staan wachten om zich tijdig van «een goede plaats te voorzien. En weldra stroomden tribunes en staanplaatsen dan ook -vol met een groote menigte, die zich den tijd kortte met het zingen van vader landsche liederen, daarbij aange moedigd door het muziekcorps van de Draad- en Kabelfabriek en Van Nestelroy, welke corpsen om beur ten speelden. Op het middenterrein prijkte, gericht naar de eeretri'bune, een tien meter lan ge gekroonde W, en daaronder linKs een even groote J en rechts een B, ge heel vervaardigd van oranje dahlia's en frisch afstekend tegen het. groene gras van het middenveld. Meer dan 12.000 dahlia's heeft de firma Kauf- nr.ann, die deze versiering aanbracht, in deze drie letters met kroon, die te zamen een oppervlakte hadden van ca. 150 vierkante meter, verwerkt. Ook de eere-logc, waarin de hooge bezoeksters met haar gasten zouden plaats nemen, was fraai versierd met groene palmen, laurieren en varens, waartusschen de oranjebloemen kleurig afstaken. Fraaie Perzische kleeden hingen neer van de balustrade der loge, en de trappen, dio naar de loge voerden, waren met loo- pers belegd. Tegen drie uur is vrijwel geen plaats meer onbezet, en vele hooge autoritei ten zijn op de eere-tribune aanwezig, af en toe worden door de luidsprekers mededeelingen gedaan en het blijkt, dat. de Koninklijke stoet niet ver meer af is. Dan klinkt gejuich van buiten op en de spanning stijgt, want de stoet moet thans op 't Stadionplein zijn aangeko men. Aller oogen richten zich óp de Marathonpoort en waarlijk, daar zwen ken de eerste politiemotoren der rij wielbrigade onder de poort vandaan links af de sintelbaan op, en thans vol gen de andere auto's van den stoèt. Een daverend gejuich stijgt op als de open auto met Prinses Juliana en Prins Bernhard ver» schijnt, gevolgd door die van de Koningin en Haar gasten. Allen verheffen zich van hun zitplaat» sen en het gejubel schijnt geen einde te willen nemen. Langs de zuidelijke tribune rijden de auto's langzaam tot voor de eereloge, waar de Vorstinnen en Haar ge» volg uitstappen om plaats te ne» men in cn rondom deze loge. De auto's verdwijnen dan wederom door de Marathonpoort uit het gezichtsveld, maar inmiddels heeft de muziek het Wilhelmus ingezet, dat door alle aanwezigen meegezongen wordt en plechtig tusschen de muren van het Sta» dion schalt. Het eerste counlet wordt gevolgd door het: „Mijn schilt ende betrouwen zyt Ghv, o Godt, mijn heer". „Leve de Koningin", wordt er geroepen, als deze zang verklonken is, en „Leve de Prinses, leve Prins Bernhard" volgt erop. ALS dan diegenen, die over een zit plaats beschikken, weer hebben plaats genomen, treedt dr. YV. de Vlugt, burgemeester van Amsterdam, naar voren. „Uit naam van de burgerij van de hoofdstad" zoo zegt hij „is het mij een groot voorrecht, Uwe Ma jesteit, Haar Koninklijke Dochter en Prins Bernhard hartelijk welkom te heeten. Nog onder den indruk van de ge voelvolle rede, waarmede Uwe Ma jesteit zich op Woensdag, den 9den September, ook tot ons richtte ge troffen door de wijze, waarop Prinses Juliana Haar vorstclijken verloofde mede aan ons voorstelde en aange naam verrast door de woorden, waar mede Prins Bernhard zich persoon lijk tot ons wendde is het der bur gerij van Amsterdam een oorzaak van vreugde, dat Uwe Majesteit besloot tot dit bezoek en haar aldus dc ge legenheid bood bij hernieuwing van haar verknochtheid aan Uwe Ma jesteit en Haar Huis te getuigen. Het is, Majesteit, die burgerij, die in dagen van droefheid deelde in de smart van Uwe Majesteit met innige hartelijkheid en die zich nu, meer dan ik het tof uitdrukking vermag te brengeu, verheugt en met groote. schier onstuimige opgewektheid deelt in de yreugde van Uw hart. En het is met een geestdrift, als al leen uit liefde ontstaat, dat zij instemt met den wensch en dankbaar de bede herhaalt, die Uwe Majesteit voor de vorstelijke verloofden heeft uitgespro ken. Een ongekend groot voorrecht is het ons, Prinses Juliana reeds zoo spoe dig na-haar verloving in ons midden te zien. Van de liefde en groote toe genegenheid, die ook Amsterdam on ze Kroonprinses toedraagt, is de ont vangst. in de hoofdstad op heden een vernieuwd bewijs. Hartelijk is de groet, van Amster dam aan Z.D. Prins Bernhard. Hoe zou dit andere kunnen. Als aan staand gemaal onzer Kroonprinses had Z.J>. reeds terstond aller sym pathie. Na zijn radiorede echter heeft Prins Bernhard aller hart veroverd. In het algemeen is het geen een voudige zaak, een INederlandsch hart te winnen, maar eenmaal gewonnen, blijft in dat hart trouw en gehechtheid onverzwakt. Majesteit, in dezen moeilijken tijd, in dezen td, waarin gemeenschap en gezin zorgen hebben en lasten torsen, die zwaar zijn, om te dragen, in zulk een tijd viert het Nederlandsche volk hier en overzee, eendrachtig feest De mcdedeeling van de verloving onzer Kroonprinses was een licht straal, die het donker om ons heen doorkliefde, gloed en warmte bracht in aller hart Gelukkig het land, waar dit moge lijk bleek groot het voorrecht, tot dat volk te behooren. God zegene Nederland en Oranje. Leve de Koningin. Leve Prinses Ju liana, leve Prins Bernhard. Al§ burgemeester de Vlugt zijn rede heeft beëindigd, die met behulp van luidsprekers door iedereen duidelijk ge volgd kon worden, niet alleen in het stadion maar ook daarbuiten, waar op het Stadionplein achter do afzettingen duizenden stonden te luisteren, zet de muziek opnieuw in en wederom zingen alle aanwezigen gemeenschappelijk, dit maal het derde couplet van het „Wicn Neerlands Bloed". En dan kan eindelijk het sein gege ven worden, dat het défilé kan begin nen, waarmee meer dan honderddui zend personen uit Amsterdam en uit. de omstreken van de hoofdstad uiting wil len geven aan hun trouw en verknocht heid aan het Vorstenhuis. /~\NDANKS den korten ^tijd van voorbereiding, hebben ongeveer zeshonderd organisaties en instellingen gehoor gegeven aan den op* roep van het Centraal Comité van Oranje en Nationale Or* ganisaties te Amsterdam, en toen gistermiddag na écn uur de termijn van inschrijving was verstreken, moest de ijverige secretaris, mr. Haits* ma Muiier, noodgedwongen wel de verdere opgaven van allerlei organisaties weigeren, omdat anders elke regeling onmogelijk zou worden. Uit alle doelen van de stad kwarnet de deelnemende groepen in marschfor matic, dikwijls met muziekcorpsen voorop, reeds vóór 12 uur naar de Apol- lohnl, waar zij een controle moesten passceren. do leiders de laatste aanwij zingen kregen en dan werden doorge zonden, langs de Bernard Zweerskadc naar de Stadionkade, waar de kop zich bij het Stndionplein opstelde. In volg orde van aankomst sloten de volgende groepen zich hier achter aan, zoodnt zich weldra een lang lint van oranje- betoogers slingerde langs Stadionkadc en Bernard Zweerskade. Schier elke mogelijke bevolkingsgroep was hier vertegenwoordigd. Daar wa ren natuurlijk tallooze Ornnjeverceni- gingen, buurtvereenigingen, muziek- en zangvereenigingen, jeugdvereenigingen, studentenorganisaties, ajlerlei sport- cn gymnnstiekvcreenigingen, waarvan ve le in turnkleedij of sporUunick, wat den stoet op tal van plaatsen treurig op fleurde. daar waren vertegenwoordigers van allerlei organisaties op maatschap pelijk en cultureel gebied, pcrsoneolon van groote ondernemingen, tot zelfs een groep van oranjegezin de wcrkloozen. AI dozo groepen en organisaties droe gen hun vaandels cn nationale vlaggen mee, terwijl talloozen met kleine vlag getjes liepen. Meer dan twintig muziekcorpsen waren over den stoet verdeeld en kwamen, als zij eenmaal in het. dó- filé uit het Stadion kwamen, weer terug om nieuwe groepen, die niet over eigen muziek beschikten en nog moesten defilceren, te begelei den met hun pittige marschmuziek. Padvinders verzorgden den orde dienst. TOEN te ongeveer drie uur het tee- ken werd gegeven, dat de op- marsch kon beginnen, zette de kop van den stoet zich in beweging. Hij werd gevormd door ongeveer 1500 man van den Bijz. Vrijw. Landstorm, die kranig marcheerend onder de Marathonpoort door rechtsaf het Stadionterrein op zwenkte, In dagelijksch tenue met de coraties groot model volgden de leden van den Bond van Reserve-officieren, daarachter de leden van het Mobilisa- tiekruis. Nog steeds hielden de unifor men aan, want het was de Amsterdam sche burgenvacht, die den volgenden groep in het défilé vormde, terwijl daarachter weliswaar een groep ver scheen in uniform, maar toch van een geheel ander karakter, lieftallig en fleurig, n.l. de verpleegsters van do Amsterdamsche ziekenhuizen. Op den Zuidelijken Wandelweg had den zich eerder in den middag tal van ruiters en amazones verzameld van de beide Amstcrdamscho manéges en van eenige landelijke rijvereenigingen uit de omgeving van Amsterdam. In geslo ten gelid sloten zij zich bij het défilé aan en reden zij in het voorste gedeelte van den stoet het Stadion binnen. En dan volgen in onafzienbare rijen de verdere deelnemers aan het défilé, dat eigenlijk nog pas goed moet begin nen als dc kop het Stadion reeds weer verlaten heeft. Want als de eerste groe pen het geheele Stadion zijn rond ge weest, marcheeren zij, rechts houdend o»»i ruimte te laten voor de binnenko menden, door de Marathonpoort naar buiten om dan, rechts af zwenkend, om het geheele Stadion hoen te trekken door den westelijken uil gang het Sta dionterrein te verlaten, door welke om trekkende manoeuvre de in- en uitgaan de stoeten eikaars weg niet kruisen. Hiermede betuigen wij on zen hartelijken dank voor de deelneming betoond bij het overlijden van onze geliefde Echtgonoote, Moeder en Grootmoeder, JANNIGJE VAN DIJK. Namens de familie: A. M. A. v. ZADELIIOFF Sr. Amersfoort, Sept. 1936. Huidarts De eenige uitdeelingslijst in het faillissement van W. J. DEN BAAS te Amersfoort is heden ter Griffie van de Arrondissements-Rechtbank le Utrecht en van het Kan tongerecht te Amersfoort ne- dergejegd, alwaar deze lijst gedurende tien dagen koste loos ter inzage ligt voor de schuldeischens. Amersfoort, 16 Sept. 1936. Utrechtscheweg 17. MR. A. E. TH. KOOLEN, Curator. NET DAGMEISJE gevraagd niet beneden 18 f. die zelfst. kan wei-ken. Aanm. 's av. na 8 uur Root- selaarstraat 3. Leeren motorcaps, prima pasvorm 2.waterprooi beenpüpen 1.40, waterproof pantalons zz, 5.—, Zware jekkers met 5 zakken cn sterke voerinq 17.—. HUIB HOLSTEIJN

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1936 | | pagina 3