KONINKLIJKE
Familie
te IJmuiden
Verbodee
THEEMUTSEN
DE THEEBEURS"
AMERSF00RTSCHE
KUNSTHANDEL
VIERDE LUSTRUM VAN
KORFBAL VEREENIGING
„AMERSFOORT"
Afscheid van Luit. Kol.
J.W.C. ten Have
DEN HELDER IN
FEESTSTEMMING
door
2e BLAD PAG. 2
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
DONDERDAG 5 NOVEMBER 1936
Wordt Zaterdag a.s. op fees»
telijke wijze in „De Valk"
gevierd
Ter gelegenheid van het 20 jarig be
staan organiseert de korfbal vereeni-
ging „Amersfoort" Zaterdag a.s. in „De
Valk" een feestavond; 's middags houdt
het bestuur eveneens in „De Valk" een
receptie.
Naar men weet, heeft de jubileerende
vereeniging voor den aanvang van de
competitie 30 Augustus j.l. op „Dorre-
stein" een clubdag gehouden, waarbij
door drie teams gespeeld werd tegen
de korfbalvereeniging „Vogel" uit
Utrecht. Deze clubdag, die als een feest
voor de leden bedoeld was, werd een
groot succes, mede door het feit, dat
besloten werd met een intiemen feest
avond.
Na afloop van de wedstrijden op het
terrein vereenigde zich met het bestuur
een groot aantal leden en oud-leden
aan een gemeenschappelijken maaltijd
in „Amsvorde". Hier was de stemming
opperbest, welke wel haar hoogtepunt
bereikte, toen de voorzitter, de heer A.
van Leijenhorst mededeelde, dat do
Alg. Jaarvergadering tot eerelid be
noemd had de heeren D. Snapper al
hier en Dr. A. Holmer te Groningen en
tot leden van verdienste Mevr. R. Her
mansLouis te Noordwijk, Mevr. B.
Bakker van Loenhout te Utrecht en de
dames T. van AchterberghTetenburg
cn G. van Leijenhorst—Van den Bos,
benevens de heeren L. Vermeas in Tji-
patan, J. Groot te Zeist en C. Gaveel
alhier.
Komende Zaterdag belooft eveneens
een zeer belangrijke dag te worden en
uit alles blijkt, dat de vereeniging haar
vierde lustrum op waardige wijze zal
weten te vieren.
De geschiedenis
Uit de geschiedenis van „Amersfoort"
valt het xolgende te vermelden:
De vereeniging ontstond door fusie
van de eertijds bestaande vereenigin-
gen „A. K. V." en „Blauw-Wjt".
Direct na oprichting werd deelgeno
men aan de competities van den N. K.
B. en wel in de derde klasse. De eerste
seizoenen brachten, mede door de moei
lijke mobilisatiejaren weinig successen,
doch daarna ging het beter. In de ja
ren 1923 en 1924 werd het afdeelings-
kampioenschap behaald, doch door
verschillende omstandigheden moest
men zich uit de promotiecompetitie te
rugtrekken. In diezelfde jaren werd ook
druk athletiek beoefend en de mcdail-
lekast van „Amersfoort" bewijst wel
hoe groot het succes daarvan was.
Eenige jaren lang bezat de korfbalver
eeniging de snelste estafetteploeg hier
ter plaatse. Jammer genoeg is de athle-
tiekafdeeling later opgeheven.
Het tweede twaalftal van „Amers
foort" behaaldo aan het einde der com
petitie 1928/29 het kampioenschap der
tweede klasse G. U. K. B. cn kwam
eveneens zege\ ierend uit de promotie
competitie, zoodat het sinds dien tijd in
de eerste klasse van genoemden bond
uitkomt.
Amersfoort I. promoveerde in 19.30
naar de tweede klasse van den N. K. B.
doch het verblijf hierin duurde slechts
een jaar, waarna men weer naar de
derde klasse terug moest. Juist van dien
tijd dateert de groote toevloed van
nieuwe leden, welke hot mogelijk
maakte met drie twaalftallen en in de
verschillende competities uit te komen,
terwijl een paar jaar later een adspi-
ranten afdeeling werd opgericht. Hier
van beleefde men veel plezier; het sei
zoen 1934/35 bracht voor de jongeren
het kampioenschap van den G. U. K. B.
Thans neemt Amersfoort met één
twaalftal deel aan de N. K. B.-compe-
titie derde klasse, waarin het vooral het
afgeloopen seizoen een zeer goed figuur
heeft geslagen; verder met een twaalf
tal in de eerste klasse G. U. K, B. en
een adspiranten twaalftal.
In den loop der jaren heeft Amers
foort tal van speelsters en spelers ge
leverd voor vertegenwoordigende ploe
gen o.a. de dames R. HermansLouis,
G. van Leijenhorstvan den Bos, G.
StrijlandBrom, C. de Jongh en de
heeren W. van Schterbergh, D. Snap
per, G. v. d. Blankenvoort, Dr. Holmer.
In 1921 was de korfbalvereeniging
„Amersfoort" een der oprichters van
den G.U.K.B.
Als intendant van de
vierde divisie
Gistermiddag te drie uur, heeft in het
gebouw van de militaire verplegings-
inrichting, alhier, de overdracht van de
functie van toeziend chef en contro
leur over het intendance-materiaal
plaats gehad, waarbij de luitenant kolo
nel-intendant J. W. C. ten Have tevens
officieel afscheid heeft genomen van
het personeel der magazijnen en garni-
zoenswcrkplaatsen.
De scheidende chef sprak woorden
van dank voor de hulp en steun hem
gedurende vier jaren verleend.
Aan kapitein-intendant P. J. II. de
Roos bracht spr. een bijzonder woord
van dank voor de medewerking, die hij
steeds heeft mogen ondervinden.
Adjudant-administrateur C. E. Schut-
vscr sprak een woord van hulde en
dank tot overste ten Have, namens het
gcheele intendance-pehsoneel der vier
de divisie, voor de aangename en stipte
wijze waarop hij steed* met zijn onder
geschikt personeel was omgegaan.
Uit hoogachting werd den scheiden
den chef een ets, van D. Harting, en
een fotogroep van het aanwezige per
soneel aangeboden.
Mevrouw ten Have ontving bloemen.
Daarna heeft de overste bedankt.
De majoor-intendant C. A. J. Kroese
beeft daarna de functie overgenomen.
Hij sprak de hoop uit op dezelfde mede
werking als zijn voorganger te mogen
rekenen.
BEDRIJFSLEVEN
GARAGE F. FREEDE
Districtsverteqenwoordiqer
voor Oostelijk Utrecht der
D. K. W.-automobielen.
De heer F. Freed e, Leusderweg 2325
is benoemd tot districtsvertcgenwoordi-
ger voor Oostelijk Utrecht der bekende
D. K. W.-automobielen.
In verband hiermede is in garage
Freede thans een volledige stock voor
D. K. W.-onderdcelen ondergebracht,
terwijl tevens de bijzondere gereed
schappen voor de reparatieafdeeling
aanwezig zijn. Voor adspirant-koopers
is een demonstratiewagen beschikbaar.
Voor nadere bijzonderheden verwijzen
wij naar de advertentie in dit nummer.
HENK'S TARIA
Arnhemschestraat 31
Henk's Taria Arnhemschestraat 31
heeft thans naast het gewone lunch-
roombedrijf een speciale afdeeling voor
poffertjes en pannekoeken, welke op
electrische apparaten in korten tijd
worden bereid.
BURGERLIJKE STAND
4 November
Geboren: Johanna Jacoba, dochter
van Cornelis Joseph Vermeij en Mart je
Noordewier.
Gehuwd: Hendrik Willem Gerritsen
en Bertha Anna Emma Warnke; Cor
nelis Rijnders en Gerardina Maria Eli
sabeth Janssen; Hendrik van Binnen
dijk en Jacoba van den Brink; Gerrit
Lustig en Hendrika van 't Land.
WAARSCHUWING
Reeds vele malen waarschuwde do
Commissaris van Politie tegen z.g.
gokkantoren.
Thans schijnt eene instelling Amers
foort als operatiebasis te hebben geko
zen en laat misschien wel huis aan
huis circulaires bezorgen.
De politie herhaalt hare waarschu
wing om alvorens in relatie te tre
den met onbekende kantoren eerst
inlichtingen in te winnen aan het
bureau van politie.
VERKEERSSTREMMING TE
JUTPHAAS
De Afdeeling Wegen en Verkeer van
den B.B.N. deelt mede, dat het verkeer
over de draaiburg over het Merwede-
kanaal te Jutphaas in verband met
aan de brug te verrichten herstellingen
van en met 2 November 1936 gedurende
drie achtereenvolgende weken of zoo
veel langer of korter als noodig zal
blijken, zal zijn gestremd.
Ten behoeve van de voetgangers en
wielrijders zal gedurende deze ver
keersstremming nabij de brug een kos
teloos pontveer worden onderhouden.
Kantongerecht
NOG NOOIT ZOOIETS MEEGEMAAKT!
Voor het kantongerecht alhier kwam
hedenmorgen een manneke uit Soest,
die op een regenachtigen dag een kam
peerder toegestaan had zijn tentje op
zijn grond op Ie slaan.
Verdachte, die er „onschuldig uit
zag, had gedacht, dat het best kon,
want dan was de kamppeerder uit de
regen.
Kantonrechter: „Heeft die tent er
lang gestaan?"
Boer: „Een dag en een nacht, mc-
heer. Ik dacht zoo, er is weinig te ver
dienen, dus kan ik best een paar k /ar-
tjes meenemen. Hcusch, ik wist niet,
dat ik vergunning van burgemeester
moest hebben, want zooiets heb ik mijn
leven ik ben nu 70 jaar nog niet
meegemaakt.
Kantonrechter: „Heb je er tweo
kwartjes Voor gehad?"
Verdachte: „Ja meheer.
Kantonrechter: „Goed, dan „krijgt"
U nu weer twee kwartjes; dus weinig
verdiend aan deze gebeurtenis!"
Dat vond onze Soestenaar ook, maar
het viel hem toch niet tegen.
De eisch van het O. M., waargeno
men door Mr. v. d. Roemer, was i 1.
subs. 1 dag.
Op de gebruikelijke wijze hadden
zich weer eenige venters te verantwoor
den, die geen vergunning hadden.
BIJZONDER LAGER ONDERWIJS
B. en W. van Amersfoort besluiten
de gevraagde medewerking te verlee-
nen betreffende:
a. Het adres d.d. 20 Augustus 1936
van het R.K. Kerk- en Schoolbestuur
der parochie van den H. Henricus te
Amersfoort, zijnde het bestuur der
R.K. Jongensschool voor gewoon lager
onderwijs aan de Paulus Borstraat no.
30, waarbij ingevolge artikel 72 der
Lager-onderwijswet 1920 verzocht
wordt de noodige gelden uit de ge
meentekas te mogen ontvangen voor
een eenvoudige overdekte rijwielstal
ling op de speelplaats van genoemde
school.
b. Het adres van 5 September 1936
van het bestuur der R.K. Jongens
U.L.O. school aan deu Westsingel no.
71, alhier, uitgaande van de R. K.
Kerkbesturen van den H. Franciscus
Xaverius en O. L. Vrouwe Hemelvaart,
waarbij overeenkomstig het bepaalde
in artikel 72 der Lager-onderwijswet
1920 wordt verzocht de noodige gelden
te mogen ontvangen ten behoeve van
de aanschaffing van meubelen en leer
middelen ten behoeve van genoemde
school, zulks wegens toeneming van
het aantal leerlingen.
c. Het adres d.d. 10 September
1936 van liet bestuur der Vereeniging
tot bevordering van het Christelijk Na
tionaal Schoolonderwijs te Amersfoort,
waarbij ingevolge artikel 72 der Lager-
onderwijswet 1920 wordt verzocht de
noodige gelden beschikbaar te stellen
voor de aanschaffing van schoolmeubc-
len en leer- en hulpmiddelen ten be
hoeve van dc van doze vereeniging uit
gaande school voor het centraal 7e cn
8e leerjaar aan den Leusderweg 30 (in
ging Woes tijger weg) zulks wegens uit
breiding van het aantal leerlingen
Tegen dit besluit kan ieder inge
zetene in beroep komen bij de Gedepu
teerde Staten van Utrecht binnen 30 vrije
dagen te rekenen van den dag der
openbaarmaking.
Gedurendo den onder 2e genoemden
termijn liggen alle op de gestelde aan
vrage betrekking hebbende bescheiden
kosteloos voor een ieder ter inzage ter
gemeente-secretarie (kamer no. 8)
Amersfoort, 3 Nov. 1936.
Burgemeester en weth. voornoemd,
Do Burgemeester,
v. RANDWIJCK.
De Secretaris,
K. KAAN Jzn.
WIELRIJDER GEDOOD
ENSCHEDE. 4 Nov. Gisteravond ls
op de Oldenzaalsche straat te Enschede
de 58-jarige slager J Snippers, toen hij
daar op de fiets reed. in botsing geko
men met een auto. bestuurd door een
koopvrouw uit Hengelo. De man werd
met een schedelbasisfractuur naar het
R.K. Ziekenhuis te Enschede vervoerd,
waar hij later aan zijn verwondingen
is overleden.
Onder luide toejuichingen zich
ingescheept aan boord van
de „De Ruyter"
IJMUIDEN, 4 Nov. Onder enorme lie-
langstelling heeft de Koninklijke Fa
milie zich hedenmorgen in de Noorder-
sluis ingescheept aan boord van Hr.
Ms. kruiser „De Ruyter", om daarmede
naar Den Helder te varen.
Reeds vroeg in den morgen was een
enorme stroom belangstellenden naar de
Noordersluis vertrokken en toen de Ko
ninklijke Familie te ruim elf uur ar
riveerde, waren er zeker tienduizend
menschen aanwezig. Een luid gejuich
steeg uit de menigto op, toen dc vor
stelijke personen hun auto verlieten.
Prinses Juliana en Prins Bernhard be
gaven zich eerst naar de Roode Kruis
Brigade, welke bij de statietrap stond
opgesteld. H.K H. dankte den leider
voor deze attentie.
De hooge bezoekers werden vervol
gens begroet door de commissie van
ontvangst, bestaande uit vice-admiraal
Bauduin en den commandant van den
kruiser, kapt. ter zee Van dc Sande La-
coste. Statig rezen de Koninklijke en Je
Prinselijke standaards omhoog, toen de
Koninklijke Familie het dek van den
kruiser betrad.
Allereerst werd het detachement ma
riniers, dat onder commando van luit.
Nass was opgesteld, geïnspecteerd.
Steeds weer steeg gejuich uit de me
nigte op. Men zong het Wilhelmus,
waarbij de duizenden schoolkinderen,
die in de voorste rijen stonden, den
toon aangaven. Slechts met moeite
slaagde de marechaussee te paard erin
de menigte op een afstand te houden.
Omstreeks half twaalf werden de
trossen losgegooid en spoedig kwam
er beweging in den oorlogsbodem.
Langs de kaden en de oevers van
het buitentoeleidingskanaal bij dc
Semaphore en zelfs op de pier stond
het zwart van de menschen. Van
de sluis tot het uiterste puntje van
de pier gleed de kruiser als het
ware door een haag van menschen,
die spontaan uiting gaven aan hun
liefde voor het Koninklijk gezin.
Er zij nog vermeld, dat even voordat
de stoet arriveerde, vice-admiraal Kruys
zich aan boord van den kruiser had
begeven.
Het gemeentebestuur van Velsenwas
vertegenwoordigd door burgemeester M.
M. Kwint en de wethouders J. C. Dun
nebier en J. P. Xvssen.
Niet alleen op de sluis en langs de
haven, maar ook langs de wegen, wel
ke de stoet volgde, stonden veel belang
stellenden.
Prinses Juliana en Prins
Bernhard aan boord van Hr. Ms.
„De Ruyter".
DEN HELDER, 4 November. De
datum 4 November 1936 zal in de ge
schiedenis der Xederlandsche Marine
een van bijzondere beteekenis blijven,
wijl op dezen dag de aanstaande Prins
der Nederlanden voor het eerst op offi-
cieele wijze in aanraking is geweest
met onze zeemacht.
Een gebeurtenis, welke te meer tot
voldoening kan stemmen, nu zij zich
voltrokken heeft in den vorm \an een
vaartocht met de jongste aanwinst der
marine: Hr. Ms. Kruiser ..De Ruyter",
op welken vaartocht, die zich bij schit
terend herfstweer heeft uitgestrekt van
IJmuiden lot de reedc van Texel, Prins
Bernhard Hare Majesteit de Koningin
en H.K.H. Prinses Juliana heeft verge
zeld.
Zoo de bevolking van IJmuiden voor
den middag don hoogen gasten in de
oogenblikken voor het aan boord gaan
een hartelijk ontvangst heeft bereid,
niet minder spontaan is, na de landing
te Willemsoord, de blijdschap der Hel-
dersche burgerij over de zij het
korte aanwezigheid van de Konink
lijke Familie in haar gemeente lot
uiting gekomen tijdens den rit van den
Koninklijken sloct van de buitenhaven
naar het station. Huis aan huis was de
vlag uitgestoken, terwijl langs de ge-
heele route vele duizenden, van wie
vooral het jeugdig clement aan het
geheel kleur en fleur gaf door dc mas
sale aanwezigheid \an kleine vlaggetjes
en het dragen van oranjesjerpen, zich
hadden opgesteld achter de afzettingen.
Te ruirn tién voor drie werd Van het
comrnandementshuis het sein gegeven
waaruit blijken kon. dat de „De Ruy
ter" in zicht was, want als gevolg van
dit sein werden op alle marine-vaar
tuigen in de haven, waarvan mede twee
nabij de landingsplaats gelogen torpe
dojagers, de Z. 7 en de Z. 8, deel uit
maakten, de pavoiseervlaggcn gehe-
schen, vlaggen die eerst na het vertrek
\an de Koningin ingehaald zouden wor
den.
Tien minuten later reeds verscheen
de grijze kruiser ter reede van Texel.
Ondanks den verren afstand vielen bij
zonderheden op: de Koninklijke stan
daard. fier uitwaaiend boven de pavoi
seervlaggcn, de langs den geheelen
gangboord opgestelde eerewacht van
matrozen en mariniers, het opstuivende
water Aan de achteruitslaande schroe
ven. het vallen van de ankers en het
strijken van de commandantssloep.
Maar eindelijk klonk dan, even voor
half vier, het doffe gedreun van het
eerste der 35 door de „De Ruyter" af
te geven saluutschoten, het bewijs dat
de cornmandantssloep met de hooge
gasten zich aan den dwars voor den
havenmond liggenden oorlogsbodem
had losgemaakt. Terwijl boven en om
den kruiser de vuilgrijze kruitdamp der
schoten hing. zette de motorbarkas snel
koers naar den landingssteiger. Het
was 3.34 uur, toen zij terzijde van de
torpedojagers in het \olle gezicht der
wachtenden kwam en het hooge gezel
schap duidelijk waarneembaar was: de
Koningin, zittend op de achterbank,
met voor Haar, staande, de Prinses en
Prins Bernhard. Uiterst vlug voltrok
zich het aanleggen aan den steiger en
het debarkeeren van de hooge gasten.
Het eerst was het de Koningin, die de
sloep verliet, onmiddellijk gevolgd door
den commandant der Marine te Wil
lemsoord. vice-admiraal T. L. Kruys.
die den tocht met den „De Ruyter" had
medegemaakt. Onmiddellijk achter hem
volgde de Prinses, daarna, blootshoofds.
Prins Bernhard. Ter begroeting van het
hooge gezelschap op het comrnan
dementshuis was onmiddellijk nadat de
Landsvrouwe den wal had betreden, de
Koninklijke standaard gehcschcn
waren aanwezig de stelling-comman
dant, overste Bentz van den Berg, de
burgemeester van Den Helder, de heer
G. Ritmeester, de havenmeester, kolo
nel Wakerlin. commandant van het
wachtschip, zoomede de commandant
van het Koninklijk Instituut voor oplei
ding van zee-officieren. Baron van
Asbcck. Na zich met enkelen der auto
riteiten te hebben onderhouden, dio
even later door vice-admiraal Kruys
aan Prins Bernhard werden voorge
steld, inspecteerde Hare Majesteit de
stram in de houding staande eerewacht
der adelborsten, mot wrier vaandel bij
het passeeren van de Koningin de ge
bruikelijke groet werd gebracht
Het was na deze inspectie dat het pu
bliek, hetwelk tot dusver een eerbiedig
stilzwijgen in aoht had genomen, een
spontaan gejuich aanhief, dat bleef
voortduren totdat de hooge gasten met
het kleine gevolg in de gereedstaande
auto's hadden plaats genomen en van
deze plaats vertrokken.
FRUIT. EN GROENTENVEILING
4 November
Druiven 1015 ct., goudreinet 1220
ct., bellefleur 1920 ct., beurré glair-
geau 16—21 ct., groninger kroon 12—20
ct., bramley seedling 1114 ct., com*
tesse de paris 12—15 ct., sterappel 21
2S ct., jasappel 10—15 ct., giessor wilde
man 910 ct., winterjan 1015 ct., ijs-
bout 11—12 ct., notarisappel 18—20 ct.,
spinazie S10 ct., spruitjes 810 ct.,
uien 32—34 ct., lof 6—8 ct.. rapen^lG—
19 ct., andijvie 511 ct., sla 517 ct.,
prei 810 ct., radijs 12—15 ct., knolsel-
dery 2731 ct., ramanas 510 ct., peter
selie 7li ct., seldery S21 ct., bloem
kool 8—9 ct.. groene kool 18—29 ct.,
gele kool 2836 ct., chin, kool 1314
ct., boerenkool 14—16 ct., wortelen
2—i ct.
MARKTBERICHT BARNEVELD
BARNEVELD, 5 Nov. Oude kippen
0.30—/ 0.80: Oude kippen per k.g.
0.240.30; Oude hanen 0.40
0.S0; Jonge hanen 0.300.65;
Jonge hanen per k.g. 0.350.42;
N.H. Blauwen per k.g. 0.450.55;
Jonge hennen 0.801.50; Tamme
eenden 0 200 55; Wilde eenden (in
jachtlijd) 0.40—0.50; Ganzen 1.75—
2.00; Kalkoenen per k.g. 0.40—ƒ0.50;
Tamme konijnen 0.751.20; Wilde
konijnen 0.400.50; Hazen (in jacht
tijd) 1.002 00; Fazanten (in jacht
tijd) f 0.751.00; Piepkuikens 0.30
0 10. Aanvoer 21.500 stuks, handel
redelijk, patrijzen 0.25—0.50.
Eiermarkt. Witte eieren 5.80
6.10; Gemengde eieren 6 00—6.25;
Bruine eieren 6.206.50; heneieren
3.755.00; Eendeneieren 3.00—
3.50. Aanvoer S82.000 stuks, handel
kalm.
Veemarkt. Zeugen 40—55; Dr.
Zeugen 3040; Schrammen 15—
19; Biggen 813: Zware varkens
IS—19; Zouters 18—19. Handel
traag. Vette kalveren 18—f 25. extra
iets hooger. Nuchtere kalveren 5ƒ6.
Mestkalveren 7—12. Handel kalm.
99
iet patentsluiting vanaf f 2.25.
allernieuwste
vanaf f 4.75.
ZIE DE ÉTALAGE.
Utrechtscheweg 36. Tel. 1758
FEUILLETON
35)
„Ja, als wij dat konden," stemde de
hertog toe. „Maar het ligt buiten ons
bereik, het is te hoog, mijn vriend."
Terwijl hij nog sprak verbrak een *n-
kel schot de stilte van den nacht. Di
rect daarop hoorde men een waar sulvo
„Rex!" riep Simon uit. „Ik hoop dat
zij hem niet geraakt hebben." Hij knip
te zijn zaklantaarn uit toen de deur van
hun gevangenis plotseling opengegooid
werd. Op den drempel stond, met ->cn
lantaarn in zijn eene hand. de groote
Mongoolsche bewaker met de hazelip
In de andere hand hield hij een auto
matisch pistool dat hij op hen richtte.
De hertog en Simon waren minstens
tien voet van hem verwijderd, er was
dus geen enkele mogelijkheid dat zij
den man konden overrompelen Het
was duidelijk dat hij hij de minste be
weging die zouden maken, zou schie
ten Zij staken dus dadelijk de handm
boven hun hoofd.
Men hoorde een tweede schot vallen
daarna weer een geweersalvo. Het
kwam van het andere gedeelte van liet
kasteel. De Mongool keek vlug de gang
in, maar niet langer dan een seconde.
Zijn donkere oogen richtten zich on
middellijk weer op hen en hij bleef
naar hen kijken.
Het geluid van de schoten kwam
daarna uit den tuin. Men hoorde vlug
ge voetstappen in de groote hall, daar
na eenige schoten, en het geluid van
kogels die tegen de muren sloegen. Een
man gilde, nog drie of vier schoten
weerklonken, angstige stemmen, en
daarna volkomen stilte.
De Mongool wierp de deur dicht en
schoof den grendel ervoor. Zij stonden
weer alleen in het duister.
Beiden hadden hun adem ingehou
den terwijl zij luisterden naar den
strijd die zich huiten afspeelde. Nu
eerst begonnen zij na te denken over
hetgeen cr gebeurd kon zijn. Was Rex
•lood of was hij ontkomen? Er was
iemand getroffen, dat was zeker. Maar
na den kreet die zij gehoord hadden,
was er nog doorgeschoten. Waarschijn
lijk door de bolsjewieken die Rex onder
schot hadden genomen, toen hij in het
donker van den nacht wegvluchtte. Of
zij hadden hem, terwijl hij gewond op
den grond lag. met revolverschoten ver
der afgemaakt. Wat van dit alles zou
er waar blijken? Al deze gedachten vlo
gen hen door het hoofd.
„Wees niet hang." zei de Reichleau,
zichzelf en Simon trachtend gerust tc
stellen .Hij zal er wel goed afgekomen
zijn. Hij is een pracht schutter en hii
had het voordeel dat hij in hef donker
stond, de anderen stonden in het licht
van hun lantaarns."
„Laten Ij het beste hopen. Maar
platen wij tevens kijken, wat wij kun
nen doen met het gat in het dak."
Simon richtte zijn lantaarn weer op
de scheur. „Ik denk dat ik erbij zou
kunnen als jij mijn gewicht kon dra-
Ken."
„Laten wij dat dan probeerenzei de
hertog en hukte.
Simon legde zijn beenen om den hals
van den hertog en ging op zijn schou
ders zitten. Het was geen gemakkelijK
karweitje in het donker, maar toen Si
mon eenmaal zoo hoog was dat hij zich
aan een balk kon vasthouden, ging het
beter. Hij inspecteerde het gat met zijn
lantaarn.
„Er is niets boven ons," zei hij f luis
terend. „Dit zal een of andere uitbouw
geweest zijn. Het vuur heeft dit vertrek
blijkbaar gespaard." Hij nam de zak
lantaarn in de hand waarmee hij zich
vasthield en begon vlug te werken. Hij
vorderde slechts langzaam. Hij mocht
niet het minste geluid maken, want an
ders zou de Mongool komen en zien wat
er gebeurde. Hij wierp kleine stukies
kalk, die hij uit het gat trok, op den
grond. Toen hij aan het dikke, geteerde
dak kwam, werd het werk nog moeilij
ker. Zij moesten vele malen rusten
want de Reichleau kon Simon's ge
wicht niet lang achter elkaar drogen
Toen zij ongeveer een uur gewerkt had
den was het gat niet grooter dan een
voet in diameter.
„Wij zullen het nooit klaar spelen."
zei Simon moedeloos. „Het pat moet
minstens dripmaal zoo groot zijn eer
wij erdoor kunnen."
„Dat is niet waar," moedigde de her
tog hem vlug fluisterend aan. „Waar
de schouders van een niensch door kun
nen kan ook zijn lichaam door. Wij
zullen misschien een schrammetje op-
loopen, maar dat doet niets terzake.
Maak het gat aan beide kanten nog iets
grooter, nog een duim of drie, en wij
kunnen er wel door."
Simon bromde. Het kwam hem voor
dat zelfs geen kat er doorheen kon. Hij
had zijn nagels gescheurd en zijn vin
gertoppen deden hem ondragelijke pijn.
\Iaar hij zet 1 e zijn werk onvermoeid
voort. Toen zij weer een poosje rustten,
moedigde de Reichleau hem weer aan.
„Het is nog vroeg," zei hij, „het zal
niet later dan tien uur zijn. Wanneer
wij nog een uur verder zijn, zullen wij
er zeker uit zijn. Luister, wat was
iat?"
Ingespannen luisterden zij. Het ge
luid kwam niet uit de gang, maar van
hoven. Er bewoog iets zwaars op het
dak. Toen zij met hun oogen de duis
ternis doorboorden, zagen zij dat een
zwarte massa de sterren plotseling aan
hun oog onttrok. Er was geen twijfel
aan, er moest iemand boven het gat
«taan. Zij zaeen iets bewegen in de ope
ning en plotseling bescheen hen een
helder licht Een seconde later ging het
weer uit en zij hoorden het welkome
geluid van Rex' stem.
„Lieve hemel, ik ben blij dat jullie
hot zijn."
„Dank God dat je leeft!" fluisterde
Simon. „Er slaat een bewaker buiten
de deur Maar als je het gat wat groo
tor kunt maken van buiten af. zullen
wij er spoedig uit zijn" Hij klom weer
op de schouders van den hertog cn in
koortsachtige haast werkten zij aan 't
gnL
..Hoorde je die verwarring straks9"
fluisterde Rex „Twee van die kerels
zullen het Manhattan-ciland nooit meer
zien. Ik liep recht op ze in, ik dacht
dat jullie hel waren."
„Hoe heb ie ons kunnen vinden?"
fluisterde Simon weer.
„De sneeuwkoningin werd haast' gek
toen jullie niet binnen het uur terug
waren. Daarom ben ik erop uitgegaan
om naar jullie tc zoeken. Tijdens de
hevige verwarring heb ik overal rond
getoerd, vooral op het dak, of wat er
nog van overgebleven is. Het komt mij
nu ten goede dat ik zooiels al epns in
de Rockeys heb meegemaakt. Opeens
zag ik een straal licht cn onldekte ik
een hand die bezig was een gat grooter
te maken. Dacht jullie dat je cr nu
door zoudt kunnen?"
Simon gleed op den grond cn zij in
specteerden het gat bij het licht van
hun lantaarns. De groote handen van
Rex hadden \eel werk verricht. De her-
Jog knikte. „Ik denk dat het gaan zal.
Klim naar boven Simon."
„Neen. na jou," zei Simon
Het antwoord van den hertog be
stond hierin dat hij zijn jonge vriend
bij zijn knieën pakte en hem omhoog
tilde. „Je xerspilt den kostbaren tijd."
zei hij kort.
Simon aarzelde niet langer maar
stak zijn handen omhoog. „IIou je niet
vast aan dien balk, hii kon wel eens
meegeven, fluisterde Rex. Ilij greep Si
mon's polsen cn trok hem omhoog. Men
hoorde een zacht, stoepend geluid, wat
eek ras. en hij was erdoor.
De. hertog keek bevreesd naar de deur
Het was mogelijk dat de bewaker iets
gehoord had. Twee latten hadden ge
kraakt. Hij verloor geen tijd en klom
op de koperen plaat in den hoek. Rex
kon hem als hii op den grond stond,
niet bereiken. Wanneer hij voorover
leunde, zou hii zijn handen maar een
paar centimeters door het gat kunnen
steken.
„Vlug een beetje." fluisterde Rex zijn
armen door het cat stekende
De hertog leunde naar voren en greep
Rex' handen stevig vast. Dan stootte
hij zich van de koperen plaat af. Ter
wijl hij dit deed, vielen er 6tukken met
selwerk met Acel lawaai naar beneden.
Het ccnment dat de bovenste rij stee
pen rondom de koperen plaat had vast
gehouden was sedert lang vergaan.
Door de schoenen van de Reichleau was
het nu naar heneden gevallen.
Oogenblikkelijk vloog de deur open.
De Mongool rende naar binnen met in
zijn eene hand de lantaarn en het pis
tool in de andere. De hertog hing aan
Rex' armen en keek recht in het wreede
gezicht met de hazelip. De man bleef
voor hem staan. De hertog gaf hem een
schop, zijn laars trof den bovenarm
van den man, hij wankelde even en
liet zijn pistool vallen.
„Trek mij omhoog. Rex, trek toch"
schreeuwde de hertog Maar tot zijn
groote schrik bemerkte hij dat Rex een
van zijn handen losliet. Hij draaide nu,
aan een arm hangend, langzaam rond.
Do Mongool gaf zich de moeite niet
zijn pisool op te rapen. Hij wierp zich
op den hertog. De Reichleau voelde zien
omlaag trekken, het beestachtige ge
zicht van den Mongool wa6 vlak bij het
zijne.
Plotseling zag hij een lichtstraal en
met een hevigo knal vloog een kogel
langs het oor van den hertog. De man
liet tos cn viel achterover met een vree
slijk gebrul. Rex had hem op korten
afstand, door zijn bovenkaak gescho
ten. Het eerste wat de hertog zich daar.
na herinnerde was dat hij in de fris-
sche koude bo\cn op het dak stond,
Rex en Simon ieder aan een kant van
hem. Zij trokken hem van het eene
plotte dak op het andere. Zij hoorden
vlugge voetstappen en zagen lantaarn
schijnsel heneden zich. Er klonk een
schot, een kogel floot langs hun ooren,
en toen begon het gevecht opnieuw.
(Wordt vervolgd!