KONINKLIJKE Familie te IJmuiden Verbodee THEEMUTSEN DE THEEBEURS" AMERSF00RTSCHE KUNSTHANDEL VIERDE LUSTRUM VAN KORFBAL VEREENIGING „AMERSFOORT" Afscheid van Luit. Kol. J.W.C. ten Have DEN HELDER IN FEESTSTEMMING door 2e BLAD PAG. 2 AMERSFOORTSCH DAGBLAD DONDERDAG 5 NOVEMBER 1936 Wordt Zaterdag a.s. op fees» telijke wijze in „De Valk" gevierd Ter gelegenheid van het 20 jarig be staan organiseert de korfbal vereeni- ging „Amersfoort" Zaterdag a.s. in „De Valk" een feestavond; 's middags houdt het bestuur eveneens in „De Valk" een receptie. Naar men weet, heeft de jubileerende vereeniging voor den aanvang van de competitie 30 Augustus j.l. op „Dorre- stein" een clubdag gehouden, waarbij door drie teams gespeeld werd tegen de korfbalvereeniging „Vogel" uit Utrecht. Deze clubdag, die als een feest voor de leden bedoeld was, werd een groot succes, mede door het feit, dat besloten werd met een intiemen feest avond. Na afloop van de wedstrijden op het terrein vereenigde zich met het bestuur een groot aantal leden en oud-leden aan een gemeenschappelijken maaltijd in „Amsvorde". Hier was de stemming opperbest, welke wel haar hoogtepunt bereikte, toen de voorzitter, de heer A. van Leijenhorst mededeelde, dat do Alg. Jaarvergadering tot eerelid be noemd had de heeren D. Snapper al hier en Dr. A. Holmer te Groningen en tot leden van verdienste Mevr. R. Her mansLouis te Noordwijk, Mevr. B. Bakker van Loenhout te Utrecht en de dames T. van AchterberghTetenburg cn G. van Leijenhorst—Van den Bos, benevens de heeren L. Vermeas in Tji- patan, J. Groot te Zeist en C. Gaveel alhier. Komende Zaterdag belooft eveneens een zeer belangrijke dag te worden en uit alles blijkt, dat de vereeniging haar vierde lustrum op waardige wijze zal weten te vieren. De geschiedenis Uit de geschiedenis van „Amersfoort" valt het xolgende te vermelden: De vereeniging ontstond door fusie van de eertijds bestaande vereenigin- gen „A. K. V." en „Blauw-Wjt". Direct na oprichting werd deelgeno men aan de competities van den N. K. B. en wel in de derde klasse. De eerste seizoenen brachten, mede door de moei lijke mobilisatiejaren weinig successen, doch daarna ging het beter. In de ja ren 1923 en 1924 werd het afdeelings- kampioenschap behaald, doch door verschillende omstandigheden moest men zich uit de promotiecompetitie te rugtrekken. In diezelfde jaren werd ook druk athletiek beoefend en de mcdail- lekast van „Amersfoort" bewijst wel hoe groot het succes daarvan was. Eenige jaren lang bezat de korfbalver eeniging de snelste estafetteploeg hier ter plaatse. Jammer genoeg is de athle- tiekafdeeling later opgeheven. Het tweede twaalftal van „Amers foort" behaaldo aan het einde der com petitie 1928/29 het kampioenschap der tweede klasse G. U. K. B. cn kwam eveneens zege\ ierend uit de promotie competitie, zoodat het sinds dien tijd in de eerste klasse van genoemden bond uitkomt. Amersfoort I. promoveerde in 19.30 naar de tweede klasse van den N. K. B. doch het verblijf hierin duurde slechts een jaar, waarna men weer naar de derde klasse terug moest. Juist van dien tijd dateert de groote toevloed van nieuwe leden, welke hot mogelijk maakte met drie twaalftallen en in de verschillende competities uit te komen, terwijl een paar jaar later een adspi- ranten afdeeling werd opgericht. Hier van beleefde men veel plezier; het sei zoen 1934/35 bracht voor de jongeren het kampioenschap van den G. U. K. B. Thans neemt Amersfoort met één twaalftal deel aan de N. K. B.-compe- titie derde klasse, waarin het vooral het afgeloopen seizoen een zeer goed figuur heeft geslagen; verder met een twaalf tal in de eerste klasse G. U. K, B. en een adspiranten twaalftal. In den loop der jaren heeft Amers foort tal van speelsters en spelers ge leverd voor vertegenwoordigende ploe gen o.a. de dames R. HermansLouis, G. van Leijenhorstvan den Bos, G. StrijlandBrom, C. de Jongh en de heeren W. van Schterbergh, D. Snap per, G. v. d. Blankenvoort, Dr. Holmer. In 1921 was de korfbalvereeniging „Amersfoort" een der oprichters van den G.U.K.B. Als intendant van de vierde divisie Gistermiddag te drie uur, heeft in het gebouw van de militaire verplegings- inrichting, alhier, de overdracht van de functie van toeziend chef en contro leur over het intendance-materiaal plaats gehad, waarbij de luitenant kolo nel-intendant J. W. C. ten Have tevens officieel afscheid heeft genomen van het personeel der magazijnen en garni- zoenswcrkplaatsen. De scheidende chef sprak woorden van dank voor de hulp en steun hem gedurende vier jaren verleend. Aan kapitein-intendant P. J. II. de Roos bracht spr. een bijzonder woord van dank voor de medewerking, die hij steeds heeft mogen ondervinden. Adjudant-administrateur C. E. Schut- vscr sprak een woord van hulde en dank tot overste ten Have, namens het gcheele intendance-pehsoneel der vier de divisie, voor de aangename en stipte wijze waarop hij steed* met zijn onder geschikt personeel was omgegaan. Uit hoogachting werd den scheiden den chef een ets, van D. Harting, en een fotogroep van het aanwezige per soneel aangeboden. Mevrouw ten Have ontving bloemen. Daarna heeft de overste bedankt. De majoor-intendant C. A. J. Kroese beeft daarna de functie overgenomen. Hij sprak de hoop uit op dezelfde mede werking als zijn voorganger te mogen rekenen. BEDRIJFSLEVEN GARAGE F. FREEDE Districtsverteqenwoordiqer voor Oostelijk Utrecht der D. K. W.-automobielen. De heer F. Freed e, Leusderweg 2325 is benoemd tot districtsvertcgenwoordi- ger voor Oostelijk Utrecht der bekende D. K. W.-automobielen. In verband hiermede is in garage Freede thans een volledige stock voor D. K. W.-onderdcelen ondergebracht, terwijl tevens de bijzondere gereed schappen voor de reparatieafdeeling aanwezig zijn. Voor adspirant-koopers is een demonstratiewagen beschikbaar. Voor nadere bijzonderheden verwijzen wij naar de advertentie in dit nummer. HENK'S TARIA Arnhemschestraat 31 Henk's Taria Arnhemschestraat 31 heeft thans naast het gewone lunch- roombedrijf een speciale afdeeling voor poffertjes en pannekoeken, welke op electrische apparaten in korten tijd worden bereid. BURGERLIJKE STAND 4 November Geboren: Johanna Jacoba, dochter van Cornelis Joseph Vermeij en Mart je Noordewier. Gehuwd: Hendrik Willem Gerritsen en Bertha Anna Emma Warnke; Cor nelis Rijnders en Gerardina Maria Eli sabeth Janssen; Hendrik van Binnen dijk en Jacoba van den Brink; Gerrit Lustig en Hendrika van 't Land. WAARSCHUWING Reeds vele malen waarschuwde do Commissaris van Politie tegen z.g. gokkantoren. Thans schijnt eene instelling Amers foort als operatiebasis te hebben geko zen en laat misschien wel huis aan huis circulaires bezorgen. De politie herhaalt hare waarschu wing om alvorens in relatie te tre den met onbekende kantoren eerst inlichtingen in te winnen aan het bureau van politie. VERKEERSSTREMMING TE JUTPHAAS De Afdeeling Wegen en Verkeer van den B.B.N. deelt mede, dat het verkeer over de draaiburg over het Merwede- kanaal te Jutphaas in verband met aan de brug te verrichten herstellingen van en met 2 November 1936 gedurende drie achtereenvolgende weken of zoo veel langer of korter als noodig zal blijken, zal zijn gestremd. Ten behoeve van de voetgangers en wielrijders zal gedurende deze ver keersstremming nabij de brug een kos teloos pontveer worden onderhouden. Kantongerecht NOG NOOIT ZOOIETS MEEGEMAAKT! Voor het kantongerecht alhier kwam hedenmorgen een manneke uit Soest, die op een regenachtigen dag een kam peerder toegestaan had zijn tentje op zijn grond op Ie slaan. Verdachte, die er „onschuldig uit zag, had gedacht, dat het best kon, want dan was de kamppeerder uit de regen. Kantonrechter: „Heeft die tent er lang gestaan?" Boer: „Een dag en een nacht, mc- heer. Ik dacht zoo, er is weinig te ver dienen, dus kan ik best een paar k /ar- tjes meenemen. Hcusch, ik wist niet, dat ik vergunning van burgemeester moest hebben, want zooiets heb ik mijn leven ik ben nu 70 jaar nog niet meegemaakt. Kantonrechter: „Heb je er tweo kwartjes Voor gehad?" Verdachte: „Ja meheer. Kantonrechter: „Goed, dan „krijgt" U nu weer twee kwartjes; dus weinig verdiend aan deze gebeurtenis!" Dat vond onze Soestenaar ook, maar het viel hem toch niet tegen. De eisch van het O. M., waargeno men door Mr. v. d. Roemer, was i 1. subs. 1 dag. Op de gebruikelijke wijze hadden zich weer eenige venters te verantwoor den, die geen vergunning hadden. BIJZONDER LAGER ONDERWIJS B. en W. van Amersfoort besluiten de gevraagde medewerking te verlee- nen betreffende: a. Het adres d.d. 20 Augustus 1936 van het R.K. Kerk- en Schoolbestuur der parochie van den H. Henricus te Amersfoort, zijnde het bestuur der R.K. Jongensschool voor gewoon lager onderwijs aan de Paulus Borstraat no. 30, waarbij ingevolge artikel 72 der Lager-onderwijswet 1920 verzocht wordt de noodige gelden uit de ge meentekas te mogen ontvangen voor een eenvoudige overdekte rijwielstal ling op de speelplaats van genoemde school. b. Het adres van 5 September 1936 van het bestuur der R.K. Jongens U.L.O. school aan deu Westsingel no. 71, alhier, uitgaande van de R. K. Kerkbesturen van den H. Franciscus Xaverius en O. L. Vrouwe Hemelvaart, waarbij overeenkomstig het bepaalde in artikel 72 der Lager-onderwijswet 1920 wordt verzocht de noodige gelden te mogen ontvangen ten behoeve van de aanschaffing van meubelen en leer middelen ten behoeve van genoemde school, zulks wegens toeneming van het aantal leerlingen. c. Het adres d.d. 10 September 1936 van liet bestuur der Vereeniging tot bevordering van het Christelijk Na tionaal Schoolonderwijs te Amersfoort, waarbij ingevolge artikel 72 der Lager- onderwijswet 1920 wordt verzocht de noodige gelden beschikbaar te stellen voor de aanschaffing van schoolmeubc- len en leer- en hulpmiddelen ten be hoeve van dc van doze vereeniging uit gaande school voor het centraal 7e cn 8e leerjaar aan den Leusderweg 30 (in ging Woes tijger weg) zulks wegens uit breiding van het aantal leerlingen Tegen dit besluit kan ieder inge zetene in beroep komen bij de Gedepu teerde Staten van Utrecht binnen 30 vrije dagen te rekenen van den dag der openbaarmaking. Gedurendo den onder 2e genoemden termijn liggen alle op de gestelde aan vrage betrekking hebbende bescheiden kosteloos voor een ieder ter inzage ter gemeente-secretarie (kamer no. 8) Amersfoort, 3 Nov. 1936. Burgemeester en weth. voornoemd, Do Burgemeester, v. RANDWIJCK. De Secretaris, K. KAAN Jzn. WIELRIJDER GEDOOD ENSCHEDE. 4 Nov. Gisteravond ls op de Oldenzaalsche straat te Enschede de 58-jarige slager J Snippers, toen hij daar op de fiets reed. in botsing geko men met een auto. bestuurd door een koopvrouw uit Hengelo. De man werd met een schedelbasisfractuur naar het R.K. Ziekenhuis te Enschede vervoerd, waar hij later aan zijn verwondingen is overleden. Onder luide toejuichingen zich ingescheept aan boord van de „De Ruyter" IJMUIDEN, 4 Nov. Onder enorme lie- langstelling heeft de Koninklijke Fa milie zich hedenmorgen in de Noorder- sluis ingescheept aan boord van Hr. Ms. kruiser „De Ruyter", om daarmede naar Den Helder te varen. Reeds vroeg in den morgen was een enorme stroom belangstellenden naar de Noordersluis vertrokken en toen de Ko ninklijke Familie te ruim elf uur ar riveerde, waren er zeker tienduizend menschen aanwezig. Een luid gejuich steeg uit de menigto op, toen dc vor stelijke personen hun auto verlieten. Prinses Juliana en Prins Bernhard be gaven zich eerst naar de Roode Kruis Brigade, welke bij de statietrap stond opgesteld. H.K H. dankte den leider voor deze attentie. De hooge bezoekers werden vervol gens begroet door de commissie van ontvangst, bestaande uit vice-admiraal Bauduin en den commandant van den kruiser, kapt. ter zee Van dc Sande La- coste. Statig rezen de Koninklijke en Je Prinselijke standaards omhoog, toen de Koninklijke Familie het dek van den kruiser betrad. Allereerst werd het detachement ma riniers, dat onder commando van luit. Nass was opgesteld, geïnspecteerd. Steeds weer steeg gejuich uit de me nigte op. Men zong het Wilhelmus, waarbij de duizenden schoolkinderen, die in de voorste rijen stonden, den toon aangaven. Slechts met moeite slaagde de marechaussee te paard erin de menigte op een afstand te houden. Omstreeks half twaalf werden de trossen losgegooid en spoedig kwam er beweging in den oorlogsbodem. Langs de kaden en de oevers van het buitentoeleidingskanaal bij dc Semaphore en zelfs op de pier stond het zwart van de menschen. Van de sluis tot het uiterste puntje van de pier gleed de kruiser als het ware door een haag van menschen, die spontaan uiting gaven aan hun liefde voor het Koninklijk gezin. Er zij nog vermeld, dat even voordat de stoet arriveerde, vice-admiraal Kruys zich aan boord van den kruiser had begeven. Het gemeentebestuur van Velsenwas vertegenwoordigd door burgemeester M. M. Kwint en de wethouders J. C. Dun nebier en J. P. Xvssen. Niet alleen op de sluis en langs de haven, maar ook langs de wegen, wel ke de stoet volgde, stonden veel belang stellenden. Prinses Juliana en Prins Bernhard aan boord van Hr. Ms. „De Ruyter". DEN HELDER, 4 November. De datum 4 November 1936 zal in de ge schiedenis der Xederlandsche Marine een van bijzondere beteekenis blijven, wijl op dezen dag de aanstaande Prins der Nederlanden voor het eerst op offi- cieele wijze in aanraking is geweest met onze zeemacht. Een gebeurtenis, welke te meer tot voldoening kan stemmen, nu zij zich voltrokken heeft in den vorm \an een vaartocht met de jongste aanwinst der marine: Hr. Ms. Kruiser ..De Ruyter", op welken vaartocht, die zich bij schit terend herfstweer heeft uitgestrekt van IJmuiden lot de reedc van Texel, Prins Bernhard Hare Majesteit de Koningin en H.K.H. Prinses Juliana heeft verge zeld. Zoo de bevolking van IJmuiden voor den middag don hoogen gasten in de oogenblikken voor het aan boord gaan een hartelijk ontvangst heeft bereid, niet minder spontaan is, na de landing te Willemsoord, de blijdschap der Hel- dersche burgerij over de zij het korte aanwezigheid van de Konink lijke Familie in haar gemeente lot uiting gekomen tijdens den rit van den Koninklijken sloct van de buitenhaven naar het station. Huis aan huis was de vlag uitgestoken, terwijl langs de ge- heele route vele duizenden, van wie vooral het jeugdig clement aan het geheel kleur en fleur gaf door dc mas sale aanwezigheid \an kleine vlaggetjes en het dragen van oranjesjerpen, zich hadden opgesteld achter de afzettingen. Te ruirn tién voor drie werd Van het comrnandementshuis het sein gegeven waaruit blijken kon. dat de „De Ruy ter" in zicht was, want als gevolg van dit sein werden op alle marine-vaar tuigen in de haven, waarvan mede twee nabij de landingsplaats gelogen torpe dojagers, de Z. 7 en de Z. 8, deel uit maakten, de pavoiseervlaggcn gehe- schen, vlaggen die eerst na het vertrek \an de Koningin ingehaald zouden wor den. Tien minuten later reeds verscheen de grijze kruiser ter reede van Texel. Ondanks den verren afstand vielen bij zonderheden op: de Koninklijke stan daard. fier uitwaaiend boven de pavoi seervlaggcn, de langs den geheelen gangboord opgestelde eerewacht van matrozen en mariniers, het opstuivende water Aan de achteruitslaande schroe ven. het vallen van de ankers en het strijken van de commandantssloep. Maar eindelijk klonk dan, even voor half vier, het doffe gedreun van het eerste der 35 door de „De Ruyter" af te geven saluutschoten, het bewijs dat de cornmandantssloep met de hooge gasten zich aan den dwars voor den havenmond liggenden oorlogsbodem had losgemaakt. Terwijl boven en om den kruiser de vuilgrijze kruitdamp der schoten hing. zette de motorbarkas snel koers naar den landingssteiger. Het was 3.34 uur, toen zij terzijde van de torpedojagers in het \olle gezicht der wachtenden kwam en het hooge gezel schap duidelijk waarneembaar was: de Koningin, zittend op de achterbank, met voor Haar, staande, de Prinses en Prins Bernhard. Uiterst vlug voltrok zich het aanleggen aan den steiger en het debarkeeren van de hooge gasten. Het eerst was het de Koningin, die de sloep verliet, onmiddellijk gevolgd door den commandant der Marine te Wil lemsoord. vice-admiraal T. L. Kruys. die den tocht met den „De Ruyter" had medegemaakt. Onmiddellijk achter hem volgde de Prinses, daarna, blootshoofds. Prins Bernhard. Ter begroeting van het hooge gezelschap op het comrnan dementshuis was onmiddellijk nadat de Landsvrouwe den wal had betreden, de Koninklijke standaard gehcschcn waren aanwezig de stelling-comman dant, overste Bentz van den Berg, de burgemeester van Den Helder, de heer G. Ritmeester, de havenmeester, kolo nel Wakerlin. commandant van het wachtschip, zoomede de commandant van het Koninklijk Instituut voor oplei ding van zee-officieren. Baron van Asbcck. Na zich met enkelen der auto riteiten te hebben onderhouden, dio even later door vice-admiraal Kruys aan Prins Bernhard werden voorge steld, inspecteerde Hare Majesteit de stram in de houding staande eerewacht der adelborsten, mot wrier vaandel bij het passeeren van de Koningin de ge bruikelijke groet werd gebracht Het was na deze inspectie dat het pu bliek, hetwelk tot dusver een eerbiedig stilzwijgen in aoht had genomen, een spontaan gejuich aanhief, dat bleef voortduren totdat de hooge gasten met het kleine gevolg in de gereedstaande auto's hadden plaats genomen en van deze plaats vertrokken. FRUIT. EN GROENTENVEILING 4 November Druiven 1015 ct., goudreinet 1220 ct., bellefleur 1920 ct., beurré glair- geau 16—21 ct., groninger kroon 12—20 ct., bramley seedling 1114 ct., com* tesse de paris 12—15 ct., sterappel 21 2S ct., jasappel 10—15 ct., giessor wilde man 910 ct., winterjan 1015 ct., ijs- bout 11—12 ct., notarisappel 18—20 ct., spinazie S10 ct., spruitjes 810 ct., uien 32—34 ct., lof 6—8 ct.. rapen^lG— 19 ct., andijvie 511 ct., sla 517 ct., prei 810 ct., radijs 12—15 ct., knolsel- dery 2731 ct., ramanas 510 ct., peter selie 7li ct., seldery S21 ct., bloem kool 8—9 ct.. groene kool 18—29 ct., gele kool 2836 ct., chin, kool 1314 ct., boerenkool 14—16 ct., wortelen 2—i ct. MARKTBERICHT BARNEVELD BARNEVELD, 5 Nov. Oude kippen 0.30—/ 0.80: Oude kippen per k.g. 0.240.30; Oude hanen 0.40 0.S0; Jonge hanen 0.300.65; Jonge hanen per k.g. 0.350.42; N.H. Blauwen per k.g. 0.450.55; Jonge hennen 0.801.50; Tamme eenden 0 200 55; Wilde eenden (in jachtlijd) 0.40—0.50; Ganzen 1.75— 2.00; Kalkoenen per k.g. 0.40—ƒ0.50; Tamme konijnen 0.751.20; Wilde konijnen 0.400.50; Hazen (in jacht tijd) 1.002 00; Fazanten (in jacht tijd) f 0.751.00; Piepkuikens 0.30 0 10. Aanvoer 21.500 stuks, handel redelijk, patrijzen 0.25—0.50. Eiermarkt. Witte eieren 5.80 6.10; Gemengde eieren 6 00—6.25; Bruine eieren 6.206.50; heneieren 3.755.00; Eendeneieren 3.00— 3.50. Aanvoer S82.000 stuks, handel kalm. Veemarkt. Zeugen 40—55; Dr. Zeugen 3040; Schrammen 15— 19; Biggen 813: Zware varkens IS—19; Zouters 18—19. Handel traag. Vette kalveren 18—f 25. extra iets hooger. Nuchtere kalveren 5ƒ6. Mestkalveren 7—12. Handel kalm. 99 iet patentsluiting vanaf f 2.25. allernieuwste vanaf f 4.75. ZIE DE ÉTALAGE. Utrechtscheweg 36. Tel. 1758 FEUILLETON 35) „Ja, als wij dat konden," stemde de hertog toe. „Maar het ligt buiten ons bereik, het is te hoog, mijn vriend." Terwijl hij nog sprak verbrak een *n- kel schot de stilte van den nacht. Di rect daarop hoorde men een waar sulvo „Rex!" riep Simon uit. „Ik hoop dat zij hem niet geraakt hebben." Hij knip te zijn zaklantaarn uit toen de deur van hun gevangenis plotseling opengegooid werd. Op den drempel stond, met ->cn lantaarn in zijn eene hand. de groote Mongoolsche bewaker met de hazelip In de andere hand hield hij een auto matisch pistool dat hij op hen richtte. De hertog en Simon waren minstens tien voet van hem verwijderd, er was dus geen enkele mogelijkheid dat zij den man konden overrompelen Het was duidelijk dat hij hij de minste be weging die zouden maken, zou schie ten Zij staken dus dadelijk de handm boven hun hoofd. Men hoorde een tweede schot vallen daarna weer een geweersalvo. Het kwam van het andere gedeelte van liet kasteel. De Mongool keek vlug de gang in, maar niet langer dan een seconde. Zijn donkere oogen richtten zich on middellijk weer op hen en hij bleef naar hen kijken. Het geluid van de schoten kwam daarna uit den tuin. Men hoorde vlug ge voetstappen in de groote hall, daar na eenige schoten, en het geluid van kogels die tegen de muren sloegen. Een man gilde, nog drie of vier schoten weerklonken, angstige stemmen, en daarna volkomen stilte. De Mongool wierp de deur dicht en schoof den grendel ervoor. Zij stonden weer alleen in het duister. Beiden hadden hun adem ingehou den terwijl zij luisterden naar den strijd die zich huiten afspeelde. Nu eerst begonnen zij na te denken over hetgeen cr gebeurd kon zijn. Was Rex •lood of was hij ontkomen? Er was iemand getroffen, dat was zeker. Maar na den kreet die zij gehoord hadden, was er nog doorgeschoten. Waarschijn lijk door de bolsjewieken die Rex onder schot hadden genomen, toen hij in het donker van den nacht wegvluchtte. Of zij hadden hem, terwijl hij gewond op den grond lag. met revolverschoten ver der afgemaakt. Wat van dit alles zou er waar blijken? Al deze gedachten vlo gen hen door het hoofd. „Wees niet hang." zei de Reichleau, zichzelf en Simon trachtend gerust tc stellen .Hij zal er wel goed afgekomen zijn. Hij is een pracht schutter en hii had het voordeel dat hij in hef donker stond, de anderen stonden in het licht van hun lantaarns." „Laten Ij het beste hopen. Maar platen wij tevens kijken, wat wij kun nen doen met het gat in het dak." Simon richtte zijn lantaarn weer op de scheur. „Ik denk dat ik erbij zou kunnen als jij mijn gewicht kon dra- Ken." „Laten wij dat dan probeerenzei de hertog en hukte. Simon legde zijn beenen om den hals van den hertog en ging op zijn schou ders zitten. Het was geen gemakkelijK karweitje in het donker, maar toen Si mon eenmaal zoo hoog was dat hij zich aan een balk kon vasthouden, ging het beter. Hij inspecteerde het gat met zijn lantaarn. „Er is niets boven ons," zei hij f luis terend. „Dit zal een of andere uitbouw geweest zijn. Het vuur heeft dit vertrek blijkbaar gespaard." Hij nam de zak lantaarn in de hand waarmee hij zich vasthield en begon vlug te werken. Hij vorderde slechts langzaam. Hij mocht niet het minste geluid maken, want an ders zou de Mongool komen en zien wat er gebeurde. Hij wierp kleine stukies kalk, die hij uit het gat trok, op den grond. Toen hij aan het dikke, geteerde dak kwam, werd het werk nog moeilij ker. Zij moesten vele malen rusten want de Reichleau kon Simon's ge wicht niet lang achter elkaar drogen Toen zij ongeveer een uur gewerkt had den was het gat niet grooter dan een voet in diameter. „Wij zullen het nooit klaar spelen." zei Simon moedeloos. „Het pat moet minstens dripmaal zoo groot zijn eer wij erdoor kunnen." „Dat is niet waar," moedigde de her tog hem vlug fluisterend aan. „Waar de schouders van een niensch door kun nen kan ook zijn lichaam door. Wij zullen misschien een schrammetje op- loopen, maar dat doet niets terzake. Maak het gat aan beide kanten nog iets grooter, nog een duim of drie, en wij kunnen er wel door." Simon bromde. Het kwam hem voor dat zelfs geen kat er doorheen kon. Hij had zijn nagels gescheurd en zijn vin gertoppen deden hem ondragelijke pijn. \Iaar hij zet 1 e zijn werk onvermoeid voort. Toen zij weer een poosje rustten, moedigde de Reichleau hem weer aan. „Het is nog vroeg," zei hij, „het zal niet later dan tien uur zijn. Wanneer wij nog een uur verder zijn, zullen wij er zeker uit zijn. Luister, wat was iat?" Ingespannen luisterden zij. Het ge luid kwam niet uit de gang, maar van hoven. Er bewoog iets zwaars op het dak. Toen zij met hun oogen de duis ternis doorboorden, zagen zij dat een zwarte massa de sterren plotseling aan hun oog onttrok. Er was geen twijfel aan, er moest iemand boven het gat «taan. Zij zaeen iets bewegen in de ope ning en plotseling bescheen hen een helder licht Een seconde later ging het weer uit en zij hoorden het welkome geluid van Rex' stem. „Lieve hemel, ik ben blij dat jullie hot zijn." „Dank God dat je leeft!" fluisterde Simon. „Er slaat een bewaker buiten de deur Maar als je het gat wat groo tor kunt maken van buiten af. zullen wij er spoedig uit zijn" Hij klom weer op de schouders van den hertog cn in koortsachtige haast werkten zij aan 't gnL ..Hoorde je die verwarring straks9" fluisterde Rex „Twee van die kerels zullen het Manhattan-ciland nooit meer zien. Ik liep recht op ze in, ik dacht dat jullie hel waren." „Hoe heb ie ons kunnen vinden?" fluisterde Simon weer. „De sneeuwkoningin werd haast' gek toen jullie niet binnen het uur terug waren. Daarom ben ik erop uitgegaan om naar jullie tc zoeken. Tijdens de hevige verwarring heb ik overal rond getoerd, vooral op het dak, of wat er nog van overgebleven is. Het komt mij nu ten goede dat ik zooiels al epns in de Rockeys heb meegemaakt. Opeens zag ik een straal licht cn onldekte ik een hand die bezig was een gat grooter te maken. Dacht jullie dat je cr nu door zoudt kunnen?" Simon gleed op den grond cn zij in specteerden het gat bij het licht van hun lantaarns. De groote handen van Rex hadden \eel werk verricht. De her- Jog knikte. „Ik denk dat het gaan zal. Klim naar boven Simon." „Neen. na jou," zei Simon Het antwoord van den hertog be stond hierin dat hij zijn jonge vriend bij zijn knieën pakte en hem omhoog tilde. „Je xerspilt den kostbaren tijd." zei hij kort. Simon aarzelde niet langer maar stak zijn handen omhoog. „IIou je niet vast aan dien balk, hii kon wel eens meegeven, fluisterde Rex. Ilij greep Si mon's polsen cn trok hem omhoog. Men hoorde een zacht, stoepend geluid, wat eek ras. en hij was erdoor. De. hertog keek bevreesd naar de deur Het was mogelijk dat de bewaker iets gehoord had. Twee latten hadden ge kraakt. Hij verloor geen tijd en klom op de koperen plaat in den hoek. Rex kon hem als hii op den grond stond, niet bereiken. Wanneer hij voorover leunde, zou hii zijn handen maar een paar centimeters door het gat kunnen steken. „Vlug een beetje." fluisterde Rex zijn armen door het cat stekende De hertog leunde naar voren en greep Rex' handen stevig vast. Dan stootte hij zich van de koperen plaat af. Ter wijl hij dit deed, vielen er 6tukken met selwerk met Acel lawaai naar beneden. Het ccnment dat de bovenste rij stee pen rondom de koperen plaat had vast gehouden was sedert lang vergaan. Door de schoenen van de Reichleau was het nu naar heneden gevallen. Oogenblikkelijk vloog de deur open. De Mongool rende naar binnen met in zijn eene hand de lantaarn en het pis tool in de andere. De hertog hing aan Rex' armen en keek recht in het wreede gezicht met de hazelip. De man bleef voor hem staan. De hertog gaf hem een schop, zijn laars trof den bovenarm van den man, hij wankelde even en liet zijn pistool vallen. „Trek mij omhoog. Rex, trek toch" schreeuwde de hertog Maar tot zijn groote schrik bemerkte hij dat Rex een van zijn handen losliet. Hij draaide nu, aan een arm hangend, langzaam rond. Do Mongool gaf zich de moeite niet zijn pisool op te rapen. Hij wierp zich op den hertog. De Reichleau voelde zien omlaag trekken, het beestachtige ge zicht van den Mongool wa6 vlak bij het zijne. Plotseling zag hij een lichtstraal en met een hevigo knal vloog een kogel langs het oor van den hertog. De man liet tos cn viel achterover met een vree slijk gebrul. Rex had hem op korten afstand, door zijn bovenkaak gescho ten. Het eerste wat de hertog zich daar. na herinnerde was dat hij in de fris- sche koude bo\cn op het dak stond, Rex en Simon ieder aan een kant van hem. Zij trokken hem van het eene plotte dak op het andere. Zij hoorden vlugge voetstappen en zagen lantaarn schijnsel heneden zich. Er klonk een schot, een kogel floot langs hun ooren, en toen begon het gevecht opnieuw. (Wordt vervolgd!

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1936 | | pagina 6