oridagsbla
DAGBLAD
CQ/TvCTICn
Aniersfoorisch Dagblad
Over boeken en schrijvers
Uit de dagen der zeerooverij
Ford de grootste
Industrieel
Zeevarend fonds
De toovenaar van
Detroit
DROGISTERIJ „DE GAPER"
fó a
piiiiiniiniiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiniiiiw^T^^^p.ii^tï^K3B»5j:gj'iirffiiii|iiii|||l|||g
GIJ ZIJT GEEN f
„AMERSFOORTER"
ZONDER HET
„AMERSFOORTSCH
DAGBLAD"
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiUmi(.niinmniiiiiiiiiniiiii>iiiiDiiiiiniiiinniiiiiiiiiiiiiiiiii!-
Va Ti ]iei
ïrlSIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHg
INSTITUT COSr.IETIQUL
iJ Buvslaar 12 - Tel. 1607 - Gcdipl Sper
Vermageringspreparaten
verzorging van do han
den vcrwljdoring van over
tollig haar - gezichts-
maskors vitamine en
hormooncrêmes-propara-
ten tegen puistjes en on
zuivere huid.
Op aanvrage zenden wij
prijscourant.
r. iJ. H. v. d HOOC
huidarts.
Den Haa?
Het Eeuwleest van „De Gids"
HET tijdschrift „De Gids", dat op 1
December zijn eeuwfeest viert,
plaatst ons voor eene vergelijking
tusschen liet beeld dor literatuur, in den
loop der negentiende eeuw. en bet beeld
der literatuur, zooals zich dat thans
aan ons vertoont. Is er in de dagen, die
schallen van het Leiderschap, leiding
in onze literatuur, zooals er leiding
kwam in dc dagen van Potgieter, Bak
huizen van den Brink, en later in de
dagen van Kloos en Van Dcyssel, wier
letterkundige reactie door de ontwikke
lingsgeschiedenis van den ouden Gids
werd bepaald? In en om tijdschriften
als „de Gids", „De Nieuwe Gids", later
„de Stem", „Forum", werd de letterkun
de getoetst aan een Idee, er waren „rich
tingen", die elkander verdrongen, doch
die heur spoor achterlieten in dc ge
schiedenis der literatuur. Tegenwoordig
dig wemelt alles dooreen, tegenwoordig
vallen alle letterkundige begrenzingen
en onderscheidingen in dc waardeering
van het lozend publiek. Wij beleven dc
crisis, niet van bepaalde geestelijke ver
schijnselen, maar van het leven zelf.
Wie deze dingen overweegt gaat het
Tijdschrift, in zoover het niet aan de
eischen eener praktische actualiteit vol
doet, zien als een eerwaardig Monu
ment der Traditie, maar dat ietwat
vreemd gaat aandoen in een periode,
welke zich minder richt naar bezinning,
formuleering, bcgrips-evolutie dan wel
naar wil, daad, instinct. Het verschil
tusschen een Vader van vijftig en een
Zoon van twintig jaren was, anno 1005,
dat de zoon andere opvattingen had
dan de Vader, maar ze hadden beide
opvattingen. liet verschil tusschen den
vijftigjarigen vader en den twintigjari
gen zoon is thans: dat de Vader opvat
tingen heeft, en de zoon alleen wil han
delen. Dit is natuurlijk generalis.eer.end
bedoeld, er zijn uitzonderingen.
Maar hetgeen wij bij dit Gids-jubileum
vóór alles beseffen, is het veranderd
schema van sociaal en geestelijk leven.
Het Jubileum wordt er te belangrijker
'door. Wij zijn thans in staat, afgeschei
den van voor-oordeel en de waarde van
dit cultuur monument tc schatten, en...
als er een weg beslaat om de onder
scheiding terug tc vinden tusschen de
door de algemeene nivelleering platgc-
wreven menigvuldigheid van cultuur
beschouwingen, dan is het deze, dat wij
ons over de geschiedenis onzer cultuur
bezinnen.
De Gids is, zooals men weet, ontstaan
als een reactie op dc „Vaderlandschc
Letteroefeningen".
Antoon van Duinkerken, van wiens
Gids-artikel, waarin de letterkundige ge
schiedenis van het tijdschrift zal worden
behandeld, wij een voorproef hebben ge
noten, merkt op, dat deze „Vaderland-
sche Letteroefeningen", met den verve
lenden Yntcma, ontstaan waren uit de
dichtgenootschappen, die de poëzie be
schouwden als een tijdverdrijf voor
welgestelde dokters en notarissen, maar
eigenlijk nooit leesbaar zijn geweest.
Hef „gestyleerde kletsen, dat onze land-
genooten nooit heclemaal afleerden,
vond op kansels een voorbeeld, en in
de recencies een toepassing, die eerbied
afdwong, door de quasi-plechtigheid,
waarmee ze natuurlijk waren."
De kritiek van Bakhuizen in „De
Gids" was terstond geheel anders. Zij
werd een prikkelende kracht, wier wer
king veel verder strekte, dan tot de „be
oefening der fraaie letteren". Hij was
de eerste kritikus, die ccn letterkundig
werkstuk beschouwde in het verhand
der ge heel g literatuur, en die in zijn
studie over Vondel niet Roskam en Rom
melpot een voorbeeld schiep van de
Gids-kritiek tot 1865.
Naast Bakhuizen teekenen Potgieter
en Huet zich af als figuren van onbe
twistbaar grooter formaat. Van Duin
kerken ziet Potgieter ingemetseld in de
dufheid van zijn tijd, hij ziet hem zich
forcceren tot kunstmatige manmoedig-
hcid, hij ziet hem als strijder voor de
herleving van 's lands verleden, maar
te zeer beschermd door zijn humeri ijk
fatsoen, en hij verwijt hem dat hij zijn
haat verwerkt heeft in allerhande aan-
gekleede stijlfiguren, als den roman ti-
selien verlanger naar een klassieke Hol
landsche literatuur. die echter uit
bleef. Hij ziet in Potgieter de bëzielen-
- de gedachte van Bakhuizen tot een
paedagogische gematigd.
Fn tegenover Potgieter niet zijn ka
rakter en resoluten stijl verschijnt dan
Huet. die over niecr rekkelijkheid be
schikt en meer traditie, Huet wien. blij
kens zijn nationale vertooeen de
droom eener nationale grootheid niet
vreemd was, maar die zich over de
kleinheid van eigen volk herhaaldelijk
ergerde.
Huet is maar korten tijd lid van de
Gids-redactie geweest, maar hij is, liet
bekende incident van 1865 noodzaakte
hem tot aftreden niettemin de figuur,
die de tynocrende geestesgesteldheid
waarnaar ..De Gids" zich heeft ontwik
keld. de „humanistische" liet duidelijkst
vertegenwoordigt.
De latere periode van „De Gids" is
vooral beheerscht geworden door de
langzame en objectiveerende erkenning
van het geslacht van '80 en wat daar
na kwam. Met is het tijdperk, waarin
Mr. J. N'. van Hall de boedelbeheerder
is geweest. De Gids-redactie heeft hij
het aftreden van Van Ilall de overwin
ning van den Nieuwen Gids moeten er
kennen. Men schreef: „De herleving on
zer letteren, heuglijk blijk van de ge
zondheid van ons volk, is niet door de
Gids erkend". Maar wij vragen ons af.
anno 1936 nu zoowel dc Gids-cultuur.
als de renaissance van den Nieuwen
Gids. cultuur-historische motieven zijn
geworden, waarover wij niet dezelfde
objectiviteit kunnen oordcelen. kón
de Gids dat doen. Verdraagt zich het
constructief stijlbegrip van de Gids
cultuur met het impressionistisch stijl
begrip van de Tachtigers, met het ex
pressionistische stijlbegrip van thans?
Niettemin heeft de Gids in zijn laat
ste periode een evolutioneereiide ten
denz toegevoegd aan haar stevig gefun
deerde traditie. Van Hall, die. den zin
der beweging van '80 nooit geheel heeft
verstaan, onende niettemin "den weg
voor de krachten van een zich ontwik
kelend heden. Het opnemen van .Tohan
de Meester indertijd, in de „Gids-re
dactie, is een feit geweest van princi
pieel e heteekenis. De kritieken van
Schaften en F.mants. later van Foster.
Van Eyk, Roland Holst en Marsman
hebben de volkomen aanpassing aan de
nieuwste literaire verschijnselen moge
lijk gemaakt.
In dc beperkte ruimte, die een cou
rant toestaat, kon slechts een uiterst
summier overzicht gegeven worden van
ontstaan, ontwikkeling en heteekenis
van de Gids, en wij moesten ons beper
ken tot de letterkundige afdeeling, of
schoon de Gids ten aanzien van het po
litieke en sociale leven van ons vader
land een bijna nog erootor heteekenis
gehad heeft, en... heeft, dan ten opzich
te van de literatuur.
Dc Gids geeft, ons de cultuur te aan
schouwen van het liberalisme. Potgie
ters Rijksmuseum, ITuet's Land van
Rembrandt, de geschriften van Quack,
van Allard Pierson, behooren evenzeer
tot het liberalisme, als de staatkundige
arbeid van Thorbecke, of de sociale ar
beid van Goeman Borgesius. Persoonlijk
betreuren wij het niet. dat de Gids zich
in de glansperiode, die hem zijn tradi-
tioncele heteekenis heeft gegeven, altijd
zelfs in Hiret's bedachtzaam gecon-
strueerden stiil gehouden heeft bij de
oud-Nederlandsche bedachtzaamheid, en
niet is lostrehroken in een hartstocht,
als Multatuli en de Tachtigers vertoo-
nen. die wel stuwend was in onze volks
historie, maar niet bepalend voor ons
volkskarakter. De Gids heeft de ont
wikkeling der nationale cultuur moge
lijk gemaakt binnen het kader eener
nationale werkelijkheid. Hij heeft de
grootheid van nationale herleving ge
zien door de enge vensterglazen van
vaderlandschc manier en vaderlandsche
voorzichtigheid. Hij is, nu wij de eeuw-
van zijn bestaan overzien, ondanks de
stuwende en hernieuwende bedoelingen,
waarmee lui werd opgericht en het def
tig dilettantisme van het begin der 10e
eeuw verving, tenslotte het statische
Een toonbeeld van de Noorsche natuur welke Gulbranssen In zijn werken
met groote suggestiviteit beschrijft.
element gebleken, de vertegenwoordiger
van een zin voor evenwicht, van ver
standswnardeóring, van burgerlijke vor
melijkheid. die dieper in hef nationale
wezen geprent is dan velen vermoeden.
Wij Nederland ei-s kunnen wel het groote
doen. maar wij kunnen er ons nimmer
in verliezen. Dat is dc nationale trage
die en... het nationale behoud.
Op zijn eeuwfeest blijkt de Gids door
zijn „vooruitstrevend conservatisme" liet
orgaan te, zijn. dat zich wederom aan
past aan 'dc behoeften van den tijd. Dc
Niciiwe Gids een golf, die is uitge
rold. rle „Gids" een orgaan dat zijn
rechtsgrond behield.
Moeilijke bescherming tegen
Duinkerker kapers
HET is bekend, dat de Duinkerker
kapers in het begin van de 17e
eeuw veel schade en leed hebben
berokkend aan onze Hollandsclie zee
vaarders. Telkens trokken kleine flotil-
les, bestaande uit. zeerooversschepen,
die als oorlogsschepen waren uitgerust,
er op uit, om Hollandsclie schepen te
bemachtigen en menige verwoede strijd
is er geleverd tusschen deze piraten
en de Hollanders.
Steeds scherper maatregelen moesten
worden genomen tegen de Duinkerkers,
die een winstgevend bedrijf vonden in
zeeroof en bij nacht en ontij uitzeilden
om eenzame visschers of handelssche
pen die zonder gewapende hegeleiding
uittrokken. V* verschalken. Van over
heidswege werd voorgeschreven aan
DE leider \an de grootste automo-
hielenfabriek ter wereld, TIenrv
Ford, werd in 1863 geboren. Hij
was rle zoon van eenvoudige ouders,
die niet in staat waren hem te laten
stndeeren.
Reeds als knaap las hij alles wat hij
in handen kon krijgen en verwierf
zich aldra een uitgebreide algemeene
kennis, die hem in later leven van
pas is gekomen.
In zijn auto-biografie „Productie en
Welvaart", vertelt hij hoe rle ontwik
keling van dm man pas begint als hij
wan school komt en dat rle ware op
voeding eerst begint met liet harde le
ven. Volgens zijn meening is kennis
iets. dat men in zijn jonge jaren heeft
opgedaan en in rle school van het le
ven eerst inhoud en heteekenis krijgt.
In bovengenoemd hoek zeg Ford:
„wanneer een mensch met normalen
aanleg is geboren, wanneer hij toege
rust is met voldoende flinkheid om
het gereedschap te gebruiken, dat wij
letters noemen, om te leeren lezen en
schrijven, is er geen enkele weten
schap onder de menschen, die hij zich
niet eigen kan maken."
I-Ienry Ford is op en top een man
van de practijk gebleken. Reeds als
kleine iongen zat hij steeds te knut
selen. Zoo had hij van een breinaald
van ziin moeder een schroevendraaier
gemaakt en ging hij hij al zijn huren
rond om horloges te repareeren, waar
voor hij nimmer geld aannam, tot
groote verontwaardiging van zijn va
der.
Dit optreden typeert al den foekom-
stigen automobielkoning, die nooit
werd gedreven door een sterk ontwik
kelden drang tot geld verdienen.
Het is dan ook zijn. eerlijke overtui
ging. als hij beweert: „wij beschouwen
de winst als een onvermijdelijke be
kroning van elk goed verricht werk.
Geld is eenvoudig ccn waar, die we
noodig hebben als steenkool en ijzer.
Wordt geld anders beschouwd, dan
zijn groote moeilijkheden niet Ie ont
gaan, want geld dringt zich dan vóór
diensten. En voor een zaak. die geen
diensten levert, is in onze gemeen
schap geen plaats."
Ondanks het optreden van ziin va
der, die het bespottelijk vond. dat de
jongen allerlei knutselwerkjes bleef
verrichten, besteedde Henrv Ford als
schoolknaap al zijn vrijen tijd aan het
vervaardigen van wagentjes, die zon
der paarden moesten loopen. Zijn ka
meraden dreven den spot met hem
maar de jonge werktuigkundige zette
door en wekte de bewondering op van
deskundigen voor zijn technischen ar
beid.
Toen hij van school kwam. werd hij
leerling in een machinefabriek en was
vervolgens in verschillende bedrijven
werkzaam als bankwerker.
Hij was 3S jaar, toen hij een werk
plaats Jvocht in Detroit, waarin hij een
verbeterde auomohiel bouwde, die de
aandacht van velen trok. Enkele za-
kenmenschen begonnen vertrouwen te
stellen in Henry Ford en staken geld
in zijn onderneming. Zoo ontstond de
Ford Motor Company.
Na ecnige jaren was zijn naam ge
vestigd en de kranten schreven over
de bloeiende onderneming van Henry
Ford, „den chauffeur van Detroit".
Thans werke aan Ford's Fabrieken
75.000 arbeiders, terwijl per dag 5000
auto's worden afgeleverd. Hij is dc
grootste industrieel ter wereld, wiens
product door dc heele wereld is ver
spreid. Van Henry Ford kan worden
gezegd, dat hii het autorijden popu
lair heeft gemaakt, omdat hij de auto
gebracht heeft binnen het bereik van
den man niet de smalle beurs.
In de Amerikaanscbe pers is Ford
een dezer dagen genoemd „de toove
naar van Detroit". Deze benaming ty
peert geheel het optreden van den
auto-magnaat, die door zijn buitenge
wone energie cn taaie volharding won
deren heeft verricht.
Als men de vraag stelt lioe het mo
gelijk is, dat de Fordfabrieken alle an
dere fabrieken blijven overtroffen, dan
kan het antwoord alleen luiden dooi
den persoon van den leider. Hii i«
steeds de geniale man. die mogelijkhe
den giet waar een ander ze niet ziet
en die uit moeilijkheden mogelijkhe
den schept
Ford doet wat een ander industrieel
niet doet. Tn de Ford fabrieken vinden
h.v. duizenden invaliden werk tegen
vol loon. Zoo vindt men er blinden,
doofstommen, gebrekkigen Ford geeft
ze een kans zich zelf te handhaven
door loonendèn arbeid.
Ford is nop verder gegaan en heeft
zelfs misdadigers en dronkaards in
zijn fabrieken Ie werk gesteld.
Zij allen krijgen een kans om een
nieuw leven te beginnen door gesta
dig te arbeiden.
Ford's ideaal is een practiscb ideaal
maar liet is niet materialistisch.
De tien millioen bezitters van een
Ford auto zullen niet allen weten, wat
ingewijden dagelijks ervaren, dat de
stalen auto-magnaat ook is een man
met een warm hart.
Te midden van zijn drukke werk
zaamheden. die schier eiken dag des
ochtends half acht aanvangen met
een bezoek aan zijn laboratorium cn
eindigen des avonds na langdurige en
ingewikkelde zakenconferenties. heeft
zijn scholen binnen te stappen, om
zich rustig tusschen de kinderen te
zetten en naar hun lied te luisteren of
in hun spel op te gaan.
Dan is liet of de jaren van zijn
schouders glijden en de zeventigjarige
zakenman is de teerheid en de zacht
heid zelf.
G. v. R.
onze koopvaaarders om voor voldoende
bemanning en "bewapening te zorgen en
in vele gevallen mocht men niet an
ders dan in „admiraalschip" uitzeilen
zoodat enkele schepen tegelijk den
tocht ondernamen.
Dat de Duinkerker kapers nictlegon
staande deze strenge maatregelen nog
succesvolle tochten ondernamen, blijkt
wel uit het feit. dat in de jaren 1626
lot. 1631 niet minder dan 100 groote
koopvaarders werden genomen cn
ecnige honderden visschcrsvaartuigen.
De Iiollandsche manschappen, die er
het leven afbrachten, kwamen in de
vunzige kerkers van Duinkerken terecht
en konden vaak uitgewisseld worden
togen gevangen genomen kapers. In
enkele gevallen werden de Hollanders
tegen hooge losgelden vrijgelaten
Zoo wordt medegedeeld, dat de Hol
landers eens een Duinkerker kaper
enterden, die 21 schippers of kapiteins
aan boord had. voor wier vrij licit I de
zeeschuimers 13.000 losgeld hadden
bedongen!
't. Spreekt vanzelf, dat op deze wijze
onnoemelijke schade nan do Holland
sclie scheepvaart werd toegebracht cn
dat vele visschers en handelslui, wier
schepen een prooi der kapers werden,
straatarm werden.
De maatregelen ter "bescherming van
de uitvarende schepen werden zoor
kostbaar cn er gingen in die dagen tel
kens verzoeken uit naar do Compagnie
om met hulp der Staten-Goneraal ecn
flinke vloot uit te ruston om liet z.oe
verkeer tégenover deze zcerooverij veilig
te stellen
Deze zaak werd met echt Hollandsclie
breedsprakigheid in tal van conferen
ties behandeld, zonder dat men tot oen
afdoend resultaat kwam» Men sprak
van „seriouscliik dclilircercn". maar
intusschen gingen jaar op jaar talrijke
schepen verloren on vielen honderden
zeevaarders in handen van de zeoroo-
vers. Evenmin kwam het plan lof uit
voering, in 162S op last van de Stalen
Genei aal ontworpen, om in tc stollen
een ..Generale Compagnie van Assuran
tie", die de scheepvaart moest bescher
men tegen dc zcerooverij. Deze com
pagnie* zou in hoofdzaak bestrijken' de
vrachtvaart op Euiopeesehe wateren cn
op rle kusten van Afrika en Kloin-Azië.
■Men wilde een groot kapitaal bijeen
brengen door een soort hoofdei i jken
omslag, om te „versceckercn alle sche
pen ende coopmansciiappen uyt dese
landen varende ofte daer in comende".
Dit plan stuitte af op het verzet van
do. Amsterdamsche kooplieden. Het
aantal adviezen pro cn contra van de
kooplieden 1e Haarlem. Amsterdam,
Leiden c.s uitgebracht aan de Staten
Generaal, de Stalen van Holland en de
voor het plan geïnteresseerde stedelijke
regeeringen van Amsterdam en Haar
lem vormt ccn heel boekdeel.
Nu algemeene maatregelen in dien
geest uit bleven, ging men over tot op-
richting van plaatselijke „beursen",
waarbij rle „bootsgeselIen" zich aanslo
ten. Indien men schade leed vanwege
de zcerooverij. kreeg men uit keering
uit zulk een plaatselijk fonds of ook
werd vaak een losprijs daaruit betaald
als men in handen der zeeroovers viel
Men had dan niet alleen do Duinker
kerkapers op het oog. maar ook andere
zeeschuimers.
Dit hliikt wel uit de oprichtingsacte
van het z.g. ..Zeevarend fonds" te Graft
in Noord-Holland in 1634. In deze acte.
lie in liet Riiksarchief te ITaarlern
wordt bewaard, leest men o.a. .dat sno
verbant van ons werde genomen van
de Duynkerckers, Vlaminge, Spangiaerts
ofte Bascavers gedurende den tegen
woordighen oorloogli tegens den Co-
ninck van Spaneien ende sijn adheren
ten, hij. tsij schipper, stuurman ofte
bootsman gebracht in ecnige steden,
landen ofte plactscn, staende onder de
Tehoorsaemhoijt van den Coninck van
Spaengien ende aldaar gevanckelijken
cestelt wordende dat in sub-ken gevalle
iirler van henluijden dewiile sij in de
gevangonisso sijnde sullen hebben te
verteeren voor haer costgelt S stuiivers
ij der dach"
Van een andere „zeevaerendo beurs"
gold in 1635 de bepaling, dat de gelden
zouden worden besteed ..tot lossinehe
ter ghevanghenen tot Duijnkerken ofte
Oostende en tof hetalinge van kostgel
den der ghevnnehcne die daer in Bus
caeien. Duijnkerken ofte Oostende sou
den mogen comen".
Tn tal van „zeevarende plaatsen" in
Holland werden in de eerste helft der
17e eeuw dergelijke bsurzen of fondsen
gesticht.
In die dagen werden eb- meeste gel
den opgevorderd voor betaling van
kostgelden en losgelden van gevangen
genomen Hollandsclie zeevaarders.
Zoo werd h.v in de jaren 16351640 in
liet bovengenoemde Graft ?r „Zeevaren.'!
fonds" aan inle.ggeldcn en contributies
gestort f 8450. terwijl alleen aan kost
gelden in die jaren werd uifgekeerd
7857, zoodat er slechts een gering be
drag overbleef voor andere doeleinden
Tn vele gevallen kon men dan ook de
hooge losgelden niet uit de middelen
der „beurzen" betalen en riep men vaak
tie overheid Ie hulp of werd kerkelijken
steun gevraagd.
Zoo vindt men in rle notulen van d'ju
Classis Alkmaar d.d 8 Februari 166*2
het volgende besluit: ..de classis van
Alcmaer hebbende gesien de bijgaande
recommandatiën en certification voor
en van Claes Jacohsz Kist congentreert.
dat hij de repective kereken onder hapr
behorende, een subsidium tot lossinge
JULIANAPLEIN i
naast Apotheek Haan.
In voorraad:
Do Indische Hygica
Eczeomzalf.
Absoluut nldoendo tegen
eczeem- on huidaandoeningen.
Prijs per pot f 1.20.
EEN DER BELANGRIJKSTE HUID
VERZORGINGSMIDDELEN
Talrijk zijn de bewijzen, dat reeds
de oude volkeren het balsemen van
lichamen beoefend hebben. Niet al
leen de oude schriftkundigen ver
melden cn beschrijven deze cosme
tische procedure, maar er zijn ook
lallooze aanschouwelijke voorstellin
gen, die hel bewijs leveren, dat deze
kunst in grooten omvang werd bo
oefend. Wij bezitten ook vele recep
ten van deze antieke crcmcs, maar
de hedendaagschc wetenschap heeft
ons moderner recepten verschaft, die
op kennis omtrent hygiëne cn schoon-
hcidsverzorging berusten en die bij
de toepassing hebben bewezen aan de
meest strenge eischcn te voldoen.
Het juiste gebruik van crème vcr-
eischt een zekere kennis, die echter
gemakkelijk is te leeren. Bij hel ge
bruik van nacht-crème moet de juiste
methode worden toegepast wil men
een goed resultaat bereiken. Steeds
moet de crème in een flink laagje
aangebracht worden, vooral op die gc-
zichtsdeelcn, die sneller neiging tot
rimpels verloonen, zooals de omgev n^
van de oogen, het voorhoofd, dc
mondhoeken cn dc hals. Op steviger
plaatsen, zooals dc wangen en de kin,
kan men met minder hoeveelheid
volstaan. Het verdient aanbeveling de
crème voorzichtig in te masseeren.
Men maakt de vingertoppen eerst eer
beetje warm, waardoor de crcme be
ter in de huid dringt, vooral onder de
oogen met de noodigc behoedzaam
heid. Bepaalde voorschriften dienen
in acht genomen te worden bii h
gebruik van de dagcrême. Deze wordt
slechts in een dunne, gelijkmatige
laag aangebracht en uitgewreven
Daarna moet een paar minuten ge
wacht worden, opdat de huid ge
legenheid heeft de crème te absor-
becrcn. Een goede droge crème kan
alleen reeds aan de tint ccn mooie
matte nuance verleenen. Als dan nog
poeder wordt opgebracht, moet dit
terstond na hel incrémcn plaats vin
den, daar dc poeder dan het beste
bliift .zitten.
De fijne crêmelaag verhindert het
verstopt worden der poriën door hel
poederen ook behoedt zij de huid
tegen uitdrogen cn aaadoeningen van
buiten.
DIANA.
van desen ellendigcn sal mogen wor
den versoght."
Hoe Inner de gevangenschap soms
duurde, blijkt wel uit een bedrag aan
kostgeld uitgegeven voor een vijftal
personen uit één dorp gedurende 259
daeen!
Bii bet nazien van de rekeningen, die
betreffende de diverse „zeevarende
beurzen" in de archieven bier en daar
nog Ie vinden zijn. blijkt wel boe onze
Hollanders als 't ..Zeefarenl volck" over
rle pansche wereld verspreid in ban
den van zeeroovers waren gevallen. De
„Tutreken" en „barbnaren" «pelen bier
bij nok een belangrijke rol!
Men krijgt bierdoor wel een bijzon
dere kijk op de groote gevaren der zee-
rooverii. waaraan onze koene zeevaar
ders in vroeger jaren bloot stonden.
Toen de zcerooverij meer en meer tot
het verleden ging behooren, bleven de
„zeevarende beurzen", ook wel „buv-
dels voor seevarende luvdcn" of „boots-
gesellenbeursen" genaamd, hier en daar
nog wel bestaan Zij deden later meer
dienst als gewone ondersteuningsfond
sen
De oude nainen bleven vaak nog
lang gehandhaafd en komen in enkele
plaatsen van Noord-Holland nog voor.
Zij roepen de herinneringen op aan de
hulpvaardigheid cp aan den weldadig
heidszin van on70 vooronders, voor wie
in de dagen van nood en ellende in
sterke mate gold. dat men elkanders
lasten bad Ie dragen.
G. van R
DE IEPZIEKTE IN AMERIKA
Rond New York staan 25 millioen
iepen hoornen van verschillenden ouder
dom en van deze zijn er in het vorige
jaar een millioen drie honderd duizend
gerooid: zij waren óf dood óf zeer ziek.
De Grophium ulmi, de schimmel die de
ziekte verwekt, beeft honderden men
schen in haar dienst!