Moeilijkheden met
voorrangswegen
de
De bestrijding van de
melaatschheid
'sWerelds
draaiboek
„Eindevoorrang"
vaak niet
te onderkennen
Een denkbeeld
van
arts van Heutsz
Een gevaar, dat hoofdzakelijk voort-
yloeit uit de afwachtende houding
van verschillende gemeente
besturen
Kruisingen in bebouwde
kommen
De financiën der
Veehouderij-
Centrale
1
AL5 DOOR DE KN AC.
Recherchelij sten en
effectendief
stallen
Een Iepr a-bestri jdingsschip
Thans vijf Lockheeds
voor
de K.N.I.L.M.
Grootste kruissnelheid
400 K.M. per uur
De wereld wil
bedrogen zijn
Nog meer rijwieldiefstallen
Vermiste visscher
terecht
3e BLAD PAG. 1
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
VRIJDAG 5 NOVEMBER 1937
!Men weet dikwijls niet goed hoe
het gesteld is met de reeds
gangbare verkeers-
signalen
J N een uitvoerig artikel ïn „Do
Auto" wordt door de K.N.A.C. het
.vraagstuk der voorrangswegen be
handeld.
Terecht moet hier naar de meening
Van de K.N.A.C. van een vraagstuk
worden gesproken, omdat de huidige
toestand naast belangrijke voordee-
Jen, eveneens eenige bezwaren biedt
tengevolge van de halfheid, waar
mede het stelsel tot uitvoering is ge
komen..
Het grootste voordeel van 'den voor
rangsweg moet worden gezien in de mo
gelijkheid om op den hoofdweg een on
gestoord doorloopend verkeer te hand
haven.
Volkomen ten onrecht wordt cloor en
kelen aangevoerd, dat de propaganda
.voor voorrangswegen zou voortvloeien
Uit den wil van automobilisten om te
kunnen „jakkeren". Men bedenke, dat
Wanneer op een hoofdweg met een rede-
ïijke snelheid kan worden doorgereden
en niet ieder oogenblik do auto's door
het stoppen van voorgangers bij elkaar
Worden gedreven, er geei\, behoefte meer
Zal bestaan aan de werkelijk groote snel
heden; deze worden ip hoofdzaak toege
past als psychologische reactie op de
(voortdurend op gewone wegen optreden
de oponthoudjes en bovendien als mid-
jdeï om het irriteerende in file rijden te
tontgaan.
De verkeersveiligheid heeft van
het stelsel der voorrangswegen niets
Idan winst te boeken. Meer dan 40
(van het aantal verkeersongevallen in
Nederland geschiedde op kruiBpun-
,ten, hoofdzakelijk door misverstan
den omtrent het voorrangsrecht en
(vooral ook door het veelal onver-
Wachtsche van de verschijning van
een anderen verkeersdeelnemer uit
je en zijweg.
Bij 'den voorrangsweg wordt „de man
Uit de zijstraat" duidelijk aan zijn plicht
tot het geven van voorrang herinnerd
door een bord van special en vorm (de
Omgekeerde driehoek). Misverstanden
zijn dus uilgesloten, wanneer het publiek
er eenmaal aan gewend zal zijn bij het
naderen van een anderen weg op te let
ten of het omgekeerde driehoeksbord al
dan niet aanwezig is.
Het einde van den
voorrangsweg
I Heel wat minder duidelijk is hef
hord, dat het einde van een voor
rangsweg aanduidt. Dit bestaat uit
het gewone gevarenteeken met er
onder de woorden „einde voorrang".
Hetzelfde bord wordt ook in het
buitenland voor de aanduiding
.van tal van nadere ge vaarsmogelijk
heden gebruikt. Vooral bij avond is
het teeken „einde voorrang" uiterst
moeilijk te onderkennen, temeer daar
'de borden momenteel op de meest
Onverwachte plaatsen kunnen zijn
Opgesteld. Hier schuilt een gevaar,
•hetwelk in hoofdzaak voortvloeit uit
de afwachtende houding van ver
schillende gemeentebesturen, wel
licht ingegeven door den wil tot voor
zichtigheid, doch 4at in zijn conse
quenties echter juist verkeersgevaren
schept.
Het Rijk kan n.l. de Rijkswegen als
yoorrangsweg aanwijzen, doch moet voor
wat betreft de
binnen be
bouwde kom
men van ge
meenten gele
gen wegen, de
betrokken ge
meentebestu
ren hooren.
Van een en
kele grootere
gemeente is
de K.N.A.C. be
kend, dat zij
reeds stappen
heeft genomen
om tot een
vlotte ver
keersafwikke
ling op de
hoofdwegen
kinnen de ge
meente te ge
raken door
deze tot voor
rangswegen te
bestemmen.
Volgens be
sluit van B. en W. van 28 April 1937 zijn
alle belangrijke wegen, aansluitende op
de aldaar samenkomende Rijkswegen,
evenals deze. als voorrangsweg aange
wezen. De thans bestaande borden
„einde voorrang" op de Rijkswegen
rond Arnhem zullen dus kunnen ver
dwijnen,, waarmede althans daar een ge
lukkige vermindering van deze door hun
onopvallendheid zoo gevaarlijke borden
geconstateerd zal kunnen worden.
Te betreuren is echter, dat ook in dit
geval de uilvoering zoo lang op zich laat
wachten. Volgens het gemeentebestuur
zal het hier vermoedelijk December
worden, voordat do voorrangsregeling in
werking zal treden.
Vermeende bezwaren
Er is een tweetal schijnbare moeilijk
heden, welke wellicht bij gemeentebe
sturen eenige terughouding veroorzaken
om tot de aanwijzing van voorrangswe
gen over te gaan.
In de eerste plaats weet men dikwijls
niet goed hoe het op voorrangswegen
eigenlijk gesteld is met de aanduidingen
van verkeersagenten, verkeerslichten en
stopborden. Hieromtrent bestaat ook bij
vele weggebruikers nog een wanbegrip,
hoofdzakelijk doordat het aantal voor
rangswegen nog zoo dun gezaaid is,
waardoor de noodigc ervaring ontbreekt.
Aangezien de bedoelde verkeerssignalen
beschouwd moeten worden als door de
politic in het bolang van de vrijheid en
de veiligheid gegeven bevelen, dient aan
deze teekens ingevolge de Motor- en Rij
wiel wet onvoorwaardelijk gehoorzaamd
te worden, dus
ook wanneer
men' zich op 'n
voorrangsweg
bevindt. Er is
dus geenerlei
bezwaar tegen,
dat een door
lichtsignalen be
waakte weg als
voorrangsweg
wordt aangowej
zen ook op
Rijksvoorrangs-
wegon treft, men
enkele lichtsig
nalen aan.
Als tweede be-
zwaar wordt ge
voeld, dat men
binnen de be
bouwde kom
spoediger kruD
singen van voor-
rangswegen zal
verkrijgen, aan welK 'feit een moeilijk
heid is verbondon. Het Motor- en Rijwiel
reglement bepaalt n.l., dat bij kruising
of vereeniging van twee voorrangswegen
onderling beide wegen over den kor
ten afstand van het kruispunt ophouden
voorrangsweg te zijn, hetwelk dus op
vier punten bij een normaal kruispunt
door de borden „einde voorrang" dient
te worden aangegeven.
Deze bepaling wordt door de K.N.A.C.
zeer betreurd, aangezien het een noode-
looze vermeerdering beteekent van het
aantal „einde's" van een voorrangsweg,
die door haar als even zoovele gevaars-
punten worden beschouwd.
Vooral in steden zal de thans bestaan
de moeilijke kruisingsregeling groote be
zwaren kunnen opleveren. Naar de mee
ning van do K.N.A.C. is er echter een
eenvoudige -oplossing mogelijk om ook
zonder een gewenschte reglementswijzi
ging aan de bezwaren tegemoet te ko-
mem Wanneer men een der wegen
(weg A) zonder meer voorrangsweg
maakt en de kruisende weg (weg B)
slechts als voorrangsweg aanwijst tot een
punt bijv. 25 m. vóór het kruispunt en
vervolgens weer aan de andere^ zijde
vanaf een punt op 25 m. voorbij het
kruispunt, dan vindt in feite geen krui
sing van twee voorrangswegen plaats,
zoodat alsdan de weg A ongestoord kan
blijven doorloopem
Meer ongevallen op
voorrangswegen
Sinds de instelling van de voorrangs
wegen zijn helaas enkele ongevallen
voorgekomen, die in verband kunnen
worden gebracht met het nieuwe
systeem. Vooral naar aanleiding van de
daarvan verschenen persberichten heeft,
bij enkelen de meening post gevat, dat
„cïus" de voorrangswegen een nieuw ge
vaar betcekencn. Behalve dat uiteraard
geen gegevens beschikbaar zijn hoeveel
ongelukken door het stelsel der voor-
rangswegen juist zijn voorkomen naar
de K.N.A.C. gelooft zijn dit er vele zijn
al de genoemde ongevallen voor zoover
kon worden nagegaan het gevolg van
Tekort van ruim zeven
millioen ingeloopen
Het Hbld. verneemt, dat uit het jaar
verslag der Veehouderijcentrale, het
welk niet wordt gepubliceerd, blijkt, dot
in het jaar 1936 het bestaande nadoelise
saldo ad 7.8 millioen is verminderd
tot een half millioen, omdat men de
crisisheffing op rundvleesch liet voort
bestaan.
De personeel- en administratiekosten
van de Centrale hebben bedragen
296.086, die van het aankoop-apparaat
401.06$, tezamen rond zeven ton, waar
bij komt 150.000 voor steun aan gedu
peerde handelaren.
Daar komen nog bij hoewel zij bui
ten de boekhouding der Veehouderijcen
trale omgaan 950.000 voor het oor
merken van de biggen en bet schetsen
van de kalveren, bonevens de kosten
van de contróle op de naleving.
het niet verleenen van de verplichte
voorrang en vermoedelijk dus te wijten
aan onoplettendheid. In het eerste geval
is niet altijd een direct verband met het
voorrangswegenstelsel aanwezig.
Wel wijst het er op, dat naast het
waarschuwingsbord ook een gele of
oranj'e streep op het wegdek, zooale»
men ook in Frankrijk met succes toe
past, aan te bevelen ware. Heb twee
de geval toont aan hoe gevaarlijk
het kan zijn een nieuwe regeling
„te" geleidelijk in te voeren, waar
door groote groepen van weggebrui
kers eerst na langen tijd kennis
maken met het nieuwe begrip en do
daarbij hehoorende teekens.
Daarnaast dient er niet minder krach
tig op te worden aangedrongen, dat alle
belangrijke doorgangswegen, zoowel pro
vinciale als stedelijke, spoedig voorrangs
weg zullen worden; zulks dus zoowel ten
behoeve van een capaciteitsvergrooting
dezer wegen, als ten behoeve van de ver
keersveiligheid.
Bï'ÏIMI
[vj-TOESIAMD
VOORGESTELD
Commercieele middelen kunnen
in onzen archipel in dienst ge
steld worden van een huma
nitair doel
Rechtbank te Amsterdam maakt
uit, dat een commissionair
deze lijsten behoort te
raadplegen
AMSTERDAM, 5 November. De
rechtbank heeft in haar vonnis van
heden de vraag of een commission-
nair verplicht is de recherchelijsten
te raadplegen, bevestigend be-#
antwoord. Deze recherchalij6ten im-
mers zoo overwoog de recht
bank, worden aan de bankiers en
commissionnairs rondgestuurd om
het verhandelen van gestolen effec
ten te bemoeilijken en uit dien hoof
de dienen de betrokkenen deze lijs
ten regelmatig te raadplegen, daar
men zich anders aan schuldhcling
schuldig maakt.
In het onderhavige geval had een
Amsterdamsche Comniissionnair effec
ten gekocht van een zeer goed bekend
staande Bank te Parijs. Later toon
de Amsterdammer de stukken al weer
had doorverkocht bleek, dat de effec
ten gestolen waren van een dame, tij
dens een treinreis tusschcn Bazel en
Bern. Do gestolen effecten stonden ver
meld op de recherchelijsten, doch de
commissionnair had hiervan geen nota
genomen. De justitie was van meening,
dat de Amsterdamsche commissionnair
zich aan schuldheling had schuldig ge
maakt.
Daar het hier een principieele quaes-
tie betrof, had de officier f 10.boete
gevorderd.
De rechtbank achtte de schuldheling
bewezen en veroordeelde den commis
sionnair tot een geldboete van een gul
den, daarbij ook in aanmerking nemen
de, dat de secretaris van de vereeniging
voor den effectenhandel, mr. W. Cnoop
Koopmans, in zijn rapport had mede
gedeeld, dat het vrijwel nergens in den
effectenhandel usance is, de rechercha-
lijsten te raadplegen, aangezien dit in
de practijk practisch onmogelijk is en
te veel tijd vergt.
De verdediger, Mr. Th. Muller Massis,
had aangevoerd, dat van schuldheling
geen sprake kon zijn, daar hier niet
van grove schuld gesproken kan wor
den. De Parijsche Bankinstelling stond
uitstekend bekend en verd. deed reeds
langen tijd zaken met haar. Hij kon
dus absoluut geen vermoeden hebben,
dat de stukken gestolen waren. Boven
dien was zoo voerde hij ter zitting
aan geen sprake van winstbejag.
De rechtbank beval in haar vonnis de
teruggave van de gestolen stukken aan
de eigenaresse.
AMSTERDAM, 5 Nov. Nog steeds is
een der meest gevreesde ziekten in on
zen Indischen archipel die der leproos
heid, die ondanks het vele, dat het gou
vernement voor de leprabestrijding doet
zoowel op Java als in de buitengewesten
meer slachtoffers maakt dan door eeni
ge statistiek kan worden benaderd.
Met de hospitaliscering in do lepro
zerieën wordt slechts weinig bereikt,
want niet alleen bestaat er geen dwang
tot hospitaliseering in Nederlandsch-
Indië, maar bovendien worden de lij
ders, die hier gcisolecrd worden, uit het
vertrouwde milieu gerukt en soms
voor hun geheele verdere leven verban
nen uit de omgeving, die hun lief is.
Vele lijders verkiezen daarom liever
een ellendig leven of zelfs het te gronde
gaan in de bosschen in eigen omgeving,
dan opneming in een leprozerie. Bijna
overal in de buitengewesten en in vele
declcn van Java, eischt de adat, dat de
lepralijders uit de dorpsgemeenschap
worden verstooten, doch dezelfde adat
legt de dorpsgemeenschap do verplich-
ling op, den uitgestootcnen van het noo-
dige voedsel tc.voorzien. Zoo blijven de
ze ongelukkigen in de omgeving van
hun dorp in een der bosschen, die
meestal door de bevolking „kramat''
heilig worden verklaard, opdat de po
litie of marechaussee de lcpraliiders
niet in de rimboe opspoort en naar de
verre leprozerie zenclt.
Een medicus, clie j'arenïange erva*
ring heeft opgedaan, ook op het ge-
hied van leprabestrijding, in ver
schillende, door de meest uiteonloo-
pende stammen bewoonde gedeelten
van den archipel, heeft reeds jaren
geleden een plan ontworpen om de
leprabestrijding ook in de afgelegen
gebieden krachtig te kunnen aan*
pakken*
Doch de economische crisis en de in
eenstorting van het bedrijfsleven in
Indië waren oorzaak, dat hij zijn plan
niet lanceerde, totdat de opleving, dio
zich vooral in Indie zoo krachtig mani
testeerde, hem aanleiding heeft gegeven
een begin te maken met do uitvoering
van zijn plan, dat thans tot in onderd.ee-
len i9 uitgewerkt.
De initiatiefnemer is 'de sedert 1934
te 's-Gravenhoge gevestigde medicus J.
B. van Heutsz ,cen zoon van den
grooten gouverneur-generaal. Reeds
voor do oorlogsjaren was hij eerst als
particulier arts en vervolgens als ge
neesheer op een rubberonderneming in
Ned. Indië werkzaam. Na tot 1918 in Ne
derland gemobiliseerd te zijn geweest,
keerde hij naar Indië terug en werd
gouvernementsarts, op Midden-Java, in
de Padangsche Boveneilanden, en weer
op Java, in Kediri. Daarna werkte de
heer van Heutz weer geruimen tijd in
een planters-hospitaal in Deli.
Mits er een goede organisatie lof
stand kan komen, acht hij, met
steun van de verschillende zen-
dingsposten een doelmatige leprabe
strijding mogelijk, wanneer als kern
van deze organisatie men de be
schikking heeft over een schip, spe
ciaal voor dit doel ingericht en be
mand door menschen, die land en
volk door en door kennen en be
halve groote deskundigheid ook den
wil hebben, alle moeilijkheden te
overwinnen.
Juist echter omdat dr. [Van Heutz
een goede organisatie van doorslagge
vende beteekenis acht, heeft hij gezocht
naar een zakelijken financieelen grond
slag, die exploitatie van het leprabe-
stnjdingsschip mogelijk maakt, zonder'
dat men afhankelijk wordt van giffen,
opbrengsten van collecten of andere
philantropische bronnen, van welker
regelmatig vloeien men nooit zeker kan
zijn.
Een handelspolitieke opzet
Dr. Van Heutsz heeft gebruik gemaakt
van zijn kennis van do buitengewesten,
waar de warendistributie voor groote
gebieden vaak in handen is van han
delaren, dikwijls Chineezen, die groote.
omzetten hebben. Veel te weinig wordt
van de zijde der Nederlandsche onder
nemers gedaan om deze gebieden te be
werken, zoodat maar al te vaak dc han
del in dezo buitengewesten bijna uit
sluitend niet-Nederlandsche producten
koopt, zoowel uit onbekendheid met dat
product, als omdat het niet te koop
wordt aangeboden.
Dr. Van Heutsz wil nu de ruimte op
liet schip, dat nimmer door leprabestrij-
ders betreden mag worden en slechts
de middelen voor de bestrijding aan
boord heeft, voor zoover deze niet voor
het humanitaire doel noodig is, be
schikbaar stellen als expositie-ruimte
voor ondernemingen, die daar hun pro
ducten wenschen tentoon te stellen.
Reeds heeft een aantal ondernemin
gen, die zoowel met het. humanitaire
doel van een leprabest rijdingsschip
sympathiseeren, als zakelijk voordeel
van het ex poseeren hunner producten
op een rondreizend tentoonstel! ings
schip verwachten, toezeggingen gedaan
die dc verwezenlijking van het plan mo
gelijk maken, indien voldoende soort
irelijke toezeggingen van andere zijden
worden verkregen.
Voor de M.A.L.F.A (Maleisehe Archi
pel Leprosis Fundatie Associatie) heeft
het maritiemkantoor W, H. Mellema te
Amsterdam een schip ontworpen, dat
speciaal voor het hierboven geschetste
dubbele doel is ingericht.
Op het bruggedek komt een dok
terekamer en daarachter komen hut
ten voor verpleegsters, hutten voor
verpleegden, voornamelijk operatie
patiënten of andere zieken, maar
natuurlijk geen lepralijders, en
daarachter een over de geheelo
breedte van het schip loopende ope
ratiekamer met sterilisatiekamer en
een laboratorium.
Op het andere dek komen de radio
hut, de salon, verblijven voor officieren
en bemanning, kombuis, enz. op het
sloependek krijgt men do beschikking
over 57 vierkante meter expositieruim
te, op het bruggedek over 176 meter, en
op het tusschendek over 183 vierkante
meter, welke ruimte zoodanig is inge
deeld, dat de bezoekers langs allo
stands worden geleid.
Het plan de campagne
De opbrengst van het commercieele
gedeelte mag uitsluitend bestemd wor
den tot dekking van de kosten der lc-
prabestrijdingskruistochten, welke hot
schip maakt. Het ligt in dc bedoeling,
volgens een vaste route regelmatig een
groot aantal havens aan do Oostkust
van Sumatra, op Java, Bali en Lombok,
verschillende kleine Soenda-eilanden,
Borneo en ook eenige havens aan de
kust van Siam cn Malakka te bezoeken.
Do beste steunpunten voor dit werk
bicden natuurlijk de zendingspostcn cn
daarom is het verheugend, dat er vol
lerlige overeenstemming met de belang
rijkste zendingsorganisaties is bereikt,
die zich ten volle tot samenwerking be
reid hebben verklaard.
Het ligt in dc bedoeling, 'dat de medi
sehe staf daar, waar men autowegen
heeft, per auto het binnenland ingaat
of de verder gelegen kustplaatsen af
werkt, terwijl het schip opstoomt. naar
een volgendo haven, waar medici cn
verplegend personeel weer aan boord
kunnen gaan.
Nog twee „SuperelectraV
werden nabesteld
DE leiding van de KN.Ï.L.M. He-
sloot orn, [buiten de drie reeds be
stelde en tegen het einde van het
j'aar ïn Indië te verwachten Lockheed
Super Electra's nog twee toestellen van
hetzelfde type te bestollen, gezien de
mogelijkheid, dat do hinncnlandsche lij
nen in de naaste toekomst zullen wor
den uitgebreid, terwijl ook verschillende
lijnen op het buitenland in voorberei
ding zijn. Hiermede is dus het totaal
aantal Lockheeds dat de K.N.I.L.M. ovei
eenigen tijd zal exploiteeren gestegen
tot vijf.
De eerste toestellen hebben hoven het
vliegveld van de fabriek te Burbanks
in California proef gevlogen en bleken
geheel te beantwoorden aan de ver
wachtingen welke men van deze super
snelle moderne verkeersmachines koes
terde.
De nieuwe Lockheed is een van do
snelste verkeersmachines ter wereld.
Do grootste snelheid van het sier
lijke, slanke vliegtuig bedraagt te
gen de 400 K.M. per uur, terwijl de
kruissnelheid omstreeks de 330 K.M.
ligt. De actieradius van de Lock
heed Super Electra bedraagt niet
minder dan 3200 KM.
Hoewel het toestel op het. eerste ge
zicht sterk herinnert aan de Douglas,
zijn er enkele principieele verschillen
Voornamelijk valt het dubbele kielvlak
met de dubbele richtingsroeren op. De
afmetingen van da Lockheed zijn ook
kleiner dan die der bekende Douglas-
vliegtuigen. Ze bieden plaats aan een
bestuurder, een mecanicien en marco
nist buiten de 10'passagiers.
Evenals de Douglas DC-2 en DC-3
heeft de Lockheed twee motoren cn een
intrekbaar landingsgestel. De vleugel-
klappen, welke dienen om do snelheid
van het loestel bij een landing te ver
tragen, zijn volgens een nieuw principe,
het Fowler-patent, geconstrueerd.
De Super Electra, zooals de K.N.I.L.M
deze thans in bestelling heeft, is geheel
opgebouwd en uitgevoerd als verkeers
vliegtuig. Hetzelfde type wordt door
Lockheed echter ook als bommenwer
pers geleverd.
J~\ F wereld wil bedrogen worden. Dit
J is eene waarheid, zoo oud als
de wereld zelve. Eene waarheid, die
niet aan tijd of plaats is gebonden, cn wel
ker geldigheid men dan ook dagelijks en
alom ter wereld kan constatccren.
Eskimo's en Patagoniërs, Negers en Chi
neezen gedragen zich er naar. Ook in de
barre hooglanden van Tibet, op het „Dak
der Wereld", weet men. hoe gaarne de
menschheid bedrogen wil zijn en welke
bijzondere resultaten kunnen worden be
reikt. indien men zich op de basis van deze
aloude waarheid plaatst.
Op hot „Dak der Wereld" dan, ïn het
ontoegankelijke Lh'asa in het Potala
Paleis, anders gezegd, het „Verblijf der
Goden", troont een der meest merk
waardige figuren, die 's werelds politie
ke constellatie kent. Wij bedoelen den
Dalai-Lama, den „Oceaan van Wijs-
beid", het „Groot ju weel van Heiligheid"
en hoe deze priestorvorst meer moge
heeten. Hij is een „lovende Boeddha",
d.w.z. de door hem bestuurde volks
stammen zien in hem ccne incarnatla
van een hemelsch wezen.
De wereld wil bedrogen worden. Dat
blijkt ook. als men nagaat, hoe de naas-
te omgeving van den Dalai Lama denkt
over Zijne Heiligheid en hoe er wordt
geïntrigeerd cn gewroet om Zijn macht
tot schijn en Zijn invloed tot nihil te
reduceeren. Het sterkst komt dit tot
uiting, als de priest er-vorst is gestorven
cn ccn nieuwe incarnatie van een god
delijk wezen moet worden gevonden.
Uitgaande van den wensch om een
marionet op den troon van Potala to
brengen, tijgen de priesters en monik-
ken aan het werk. Zij trekken door het
geheele land en zien uit naar kinderen,
die nog slechts een zeer jongen leeftijd
hebben bereikt. De groote moeilijkheid
is naturlijk om te bepalen, in welk kind
het goddelijk wezen gestalte heeft ge-*
nomen. Hiertoe dienen verschillende
ingewikkelde systemen. Staatsorakels
komen er aan to pas; waarzeggers, hel
derzienden en somnambules verleenen
hun medewerking Een Japansch pries-*
ter, Kavvaguchi. die na vele ontberin-.
gen en met gebruikmaking van talloo*
ze listen er een aantal jaren geleden in
slaagde om geruimen tijd in een kloos-
ter te Lh'asa door te brengen, spreekt,
hoewel zelf Boeddhist, in zeer veront-
waardigdo termen zijn meening uit
over het gebeuren bij de keuze van den
Tibetaanschen Paus. Do schandelijk
ste practijken aldus schrijft hij on
geveer worden toegepast door man
nen, die zich dienaren van de mensch
heid en belijders van het Boeddhisme
noemen. Geen middel is gemeen genoeg
om te worden aangewend Het geheel
is niet veel anders dan een groote frau-
de, bedreven door orakel-priesters en
waarvan bij herhaling een menschen-
kind cn een volk dupe zijn.
Inderdaad, telkenmale is een mensch'
dupe. want wie nagaat, op welken leef-*
tijd de Dalai Lama's in de vorige eeuw
zijn gestorven; komt tot de merkwaar
dige ontdekking, dat welhaast geen en
kele priestervorst den „trngischen" leef
tijd van twintig jaar heeft bereikt. Suc
cessievelijk stierven zij in de jaren
1816, 1837, 1855 en 1S74. Dit sterven op
jeugdigen leeftijd, voor zij volwassen
waren, was allesbehalve eene toevallig
heid en bracht met zich, dat het door
een aantal hoogo priesters uitgeoefende
regentschap een vrijwel permanent ka
rakter droeg. Vele reizigers hebben dan
ook als hunne stellige overtuiging uit
gesproken, dat bedenkelijk ingrijpen
niet vreerad is aan dit voortdurend
jong sterven, dat dus waarlijk geen be
wijs inhoudt voor de juistheid van do
uitspraak: „Wien de goden liefhebben,
nemen zij jong tot zich."
Europeesche, zoowel als Aziatische
bezoekers van Tibet, zijn het er dan
ook vrijwel over eens, dat de door pries
ters bedreven slinksche practijken om
hun priester-vorst te kiezen, veeleer
het in stand houden is van een incar
natie van alle mogelijke ondeugden en
boosheid, dan het zoeken naar een in
carnatie van een godheid. En dan te
bedenken, dat de voornaamste mon
niksorde in Tibet, die der Gelug-Pa,
zich siert met den eerenaam „Orde der
Deugdzamen"!
De wereld wil bedrogen worden, hier
en elders, thans en vroeger, aan den
zelfkant der samenleving, zoowel als
op het „Dak der Wereld".
ROTTERDAM, 4 November. Te
Rotterdam heeft een rechercheur voor
een rijwielstalling aangehouden twee
Rotterdammers, cïen 24-jarigcn J. C. F.
C. en den 42-jarigen C. J. de G., een
goede bekende va ndc politie, die bei
den in het bezit waren van een rijwiel.
Het rijwiel van C. bleek gestolen te zijn
te Delft, dat van de G. te. Rotterdam.
Bij bet voortgezette onderzoek slaagde
dc politie er nog in vier andere, rijwie
len te achterhalen, die eveneens door
dit tweetal zijn gestolen en verhandeld.
DE JOH ANN A-STICHTING
TE ARNHEM
ARNHEM, 5 Nov. Het bestuur der
alhier gevestigde Johanna-slichting
inrichting voor kinderen met lichaams
gebreken, deelt ons mede, voor den
noodzakelijken „Nieuwbouw" een gift
groot 1000.— van mevr. D. D. hier ter
stede te hebben ontvangen.
HARLINGEN, 5 Nov. Vanmorgen
in de vroegte is de reddingboot „Abra
ham Fock", van de Noord- en Zuid-
Hollandsche Reddingmaatschappij, er
in geslaagd den visscher J. de Beer
uit Beetgum, die op 3 November des
middags was uitgevaren om scharren
te vissollen, op te sporen. De visscher
was door den mist overvallen en ver
dwaald. Toen men hem vond lag hij
met zijn kleine vlet dwars van Sex-
bierum, naar schatting ongeveer drie
k.m. uit den wal. Hij was geheel ver
kleumd. Ongeveer 48 uur had hij in
de open vlet doorgebracht en hij was
vrijwel aan hot einde van zijn krach
ten. Gelukkig had men er aan boord
van de „Abraham Fock" rekening
mede gehouden dat de visscher wel
zeer koud en hongerig zou zijn en
men gaf hem een warm maal, hetgeen
den man merkbaar opknapte.
Na den visscher naar het veerhuis
„Zwarte Haan", benoorden St. Jaoo-
bieparochie, te hebben gebracht is de
„Abraham Fack" naar haar stand
plaats te Hollum teruggekeerd. Dit is
de eersie maal dat deze reddingboot,
welke in Hollum gestationneerd is,
en onder commando staat van schip
per Bot ie Ncij, hulp heeft verleend.
Aan boord bevonden zich vijf man.
De reddingboot ..Brandaris" van de
Noord- en Zuid Ilollandsche Redding
maatschappij, die eveneens ongeveer
2i uur naar de vermiste vlet. heeft ge
zocht is naar haar standplaats Ter
schelling teruggekeerd.
