n
A.M.H.C. wint opnieuw
„Fatsoen hoogste gebod
tijdens rijden in
mist"
De voorzitter
K.N.M.V.
uit zich
,,N'
O
KLEINE ZEGE VOOR E.D.O.
DONAR - AMERSF. BOYS 2-3
Hoe te rijden
Het Vondelcongres
te Amsterdam
Wat Amersf. clubs
FRAAIE ZEGE OP
B.H.V. II
A. M. H. C. IV wint met 3 - 0
A.P.W.C. en Amsvorde
verloren
Sopla won van Victoria
K.N.A.U. en U.P.A.B.
KUNSTSKIBAAN
GEOPEND
H.V.C. MET 1-0
GEKLOPT
Geen rust in H.V.C.'s
voorhoede
BENAUWDE ZEGE
Donar mist schutters
2e BLAD PAG. 2
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
MAANDAG 8 NOVEMBER 1937
Onder een dusdanig moeilijke
weersomstandigheid verdwij
nen vaak rechten, waar men
normaliter aanspraak op
zou kunnen maken
mr.
Med-
(Van onzen a redacteur)
1/ ELE malen is mij", aldus
yy J. G. A. van Geldorp I
dcns. voorzitter van de Kon. Ned. Mo
tor Club. ..gevraagd een meaning te
uiten over bepaalde verkeerstoestan-
den en zeer weinige malen ben ik het
antwoord schuldig moeten blijven.
Maar wat betreft het mistvraagstuk
en de oplossing daarvan voor den ge
bruiker van den weg en ik bedoel
hiermede den motorist en den auto
mobilist daar kan ik weinig van
zeggen. Maar in het algemeen gespro
ken. kan men rijdende onder derge
lijke weersomstandigheden vertrou
wen. althans hopen op het fatsoen van
den medeweggebruiker, hoewel.
Mist heeft de laatste dagen bezit ge
nomen van vrijwel het geheele land. Op
het oogenblik dat wij dit schrijven is het
helder maar wie zal voorspellen dat
over weinige uren zware nevelen het
verkeer niet zullen belemmeren om het
voord lamleggen niet te gebruiken.
Met het woord lamleggen is de voor
zitter van de K.N.M.V. het niet geheel
en al eens.
„Ik geloof stellig dat onder eiken
vorm van mist gereden kan worden.
Maar als voorwaarde geldt daartoe dat
eiken wegberijder zich stipt houdt aan
de regelen van het verkeer en dat zijn
fatsoensargumenten een hartig woordje
meespreken. Wat het rijden in de mist
thans nog zoo gevaarlijk maakt is het
feit dat er vele menschen zijn die zich
helaas aan geen van beide voorwaar
den honden. Te dikwijls met het gevolg
dat onschuldigen er het slachtoffer van
worden. Rijden in mist eischt van den
mensch gevoel voor tucht en orde.
Wat betreft de technische middelen,
waarmede men het misteuvel heeft wil
len bestrijden... ik geloof niet dat men
daar afdoende in geslaagd is. Deels door
gele lampen, deels door gele filters heeft
men het effect van de mist willen teniet
doen, maar ik meen dat de winst niet
opweegt tegen het verlies dat men met
geel licht ongetwijfeld geboekt heeft.
Het mag waar zijn dat voor het oog de
witte massa minder scherp wordt, daar
staat tegenover dat veel licht weggeno
men wordt.
Beter is het daarom naar mijn
meening met diffuus licht te rijden.
Door als het ware de mist te onder
scheppen, er onderdoor te kijken.
Vele malen ziet men nog het ver
keer op den weg rijden met groot
licht en evenvele malen schijnt de
rijder niet te beseffen dat zijn uit
zicht beperkt wordt door het terug
kaatsen van het scherpe licht tegen
de witte nevelmuur. Niet alleen
wordt het uitzicht minder, maar de
vermoeidheid voor het oog wordt
grooter waaruit dikwijls minder op
lettendheid kan voortkomen.
Rijtechniek
"AAR mijn overtuiging kan men
het beste rijden óf op den rech-
tenvegkant en daarbij boomen,
berm of wat dies meer zij als richtsnoer
neemt, óf aan de rechterzijde van het
midden. De laatste methode is aan te
bevelen wanneer het midden goed aan
gegeven is door een witte streep gelijk
men dit veelal ziet of zooals bij een
betonweg het geval is. door de „naad"
van de twee weghelften.
Ik voor mij geef de voorkeur aan de
laatste rijmethode.
Immers, het langzame of
parkeerende verkeer kan ge
acht worden zich te bevinden
op het uiterst rechtsche ge
deelte van den weg. Het resul
taat is dus dat men rijden
de uiterst rechtsch van het
midden van den weg het
minste risico loopt te stuiten
op een voorganger.
En voorzoover men toch inrijdt op het
verkeer voor u. dan is dat althans op
verkeer dat zich met een bepaalde snel
heid beweegt. Ik weet niet of u ervaring
op dat punt heeft... maar u kunt zich
wel voorstellen dat inrijden op bewegen
de objecten toch immer te prefereeren is
boven de botsing met „dood" verkeer.
Ik weet zeer wel dat aan het door mij
gekozen systeem bezwaren kleven. Ik
kan mij tenminste voorstellen en de
practijk bewijst zulks dat er tegen
liggers ziin. die als ideaal voor oogen
hebben bet rijden in mist wat risico be
treft. tot een minimum te beperken door
precies on hef midden van den weg te
gaan rijden. Vooral automobilisten zul
len zich hieraan schuldig maken, om
deze term te gebruiken, omdat dan de
witte streep of de reeds genoemde weg
naad. zich uiterst makkelijk leent tot
middenlijn van hun wagen.
Terwijl zij vaak dan niet beseffen hoe-
veel gevaren zij opleveren voor de tegen
liggers die weliswaar uiterst links van
het voor hen beschikbare rechter weg
gedeelte rijden, maar in elk geval toch
op het hen toekomende wegdek. Is men
bang voor de consequenties van dit soort
automobilisten, dan dient het aanbeve
ling uiterst rechts te gaan rijden, maar...
dan ontmoet men de bezwaren en
voor mij ziin deze numeriek en essen
tieel grooter van het langzame, soms
stilstaande verkeer achterop te komen.
En nu zal het u ongetwiifeld duide
lijk zijn waarom voor mij het woordje
Fatsoen zulk een groote rol speelt.
Want als iedereen er eens voor zorg
de dat de door de wet voorgeschreven
verlichtingsmiddelen in orde waren,
zooals achter-, parkeer- en stoplich
ten. dan zou de nette weggebruiker
niet in angst behoeven te zitten. Als
het fatsoen eens meer tot den mensch
sprak en men eens minder terugdeins
de voor de materieele onkosten om
iets in orde te maken wat per saldo
door de wet is voorgeschreven... er
zouden heel wat minder ongelukken
gemaakt worden. Ongelukken die op
rekening van den mist worden ge
schreven maar die zoo heel dikwijls te
wijten zijn aan een gemis van fatsoen.
Als elke fietser eens gebruik maakte
van het fietspad dat hem of haar zoo
dikwijls beschikbaar is gesteld in plaats
van te rijden op den weg die voor hem
vaak niet verboden is, maar waarvan
toch kennelijk dikwijls de bedoeling is
dat door fietsen er geen gebruik van
wordt gemaakt... Het schijnt dat het
suggestief bedoelde bord „Wielrijders
daar" vaak de uitwerking heeft dat
zoo'n fietspad gemeden wordt."
„Wat denkt U van de voorrangswe
gen wanneer het heel erg mist? Zou dan
het kruisende verkeer van minder be
deelde wegen niet zeer veel risico loo-
pen?"
„Ook dat is een quaestie van fatsoenl
Veelal gebeurt het dat op dergelijke
kruispunten van overheidswege lampen
zijn aangebracht die naar mijn be
scheiden meening niet anders dan
kwaad kunnen slichten. Immers kan
men bij mist alleen dón eikaars
knippersignalen zien vooral geldt
dit na tien uur des avonds wan
neer deze signalen bij uitsluiting
van andere gelden wanneer het kruis
punt onverlicht is.
Is daarentegen dit punt wel voorzien
van een in feite misleidende lamp, dan
liikt het mij logisch, daarbij fatsoenlijk
het voorrangsrecht iets te laten vallen.
Vaart minderen (voorzoover men fat
soenshalve van vaart bij mist mag spre
ken...) en desnoods signaal geven. Heel
kort weliswaar, maar dat kan een zeer
afdoende, preventieve werking hebben.
Wettelijk mag men na een bepaalden
tijd in den avond geen geluidsignaal
meer geven, maar evenzeer is men wet
telijk gedekt als men zulks toch doet,
door te wijzen op een (misschien vaak
vermeend...) gevaar!
Inderdaad, fatsoen geldt voor mijn
gevoel als hoogste gebod bij het
rijden in mist. Hetgeen ook insluit
dat men zich niet op den weg be
geeft onder dergelijke ongunstige
omstandigheden als men zich daar
uit hoofde van een niet geheel vol
doende rijervaring, niet op mag wa
gen. Een rijbewijs op zak is voor de
routine niet altijd sterker gezegd
heel vaak niet een overtuigend
argument.
Heusch, respect voor den medemensch,
zelftucht, gevoel voor orde... fatsoen, zij
zijn onontbeerlijk voor het veilig rijden
in den mist, alsmede routine en natuur
lijk is het noodig dat men zijn spullen
in orde heeft..
Wat het op het oogenblik nog zoo ge
vaarlijk maakt, is niet de mist. De ge
volgtrekking aan wien de schuld dan
wel ligt, kunt u met eenigen goeden wil
zelf wel maken."
Het aantal deelnemers be
draagt ongeveer zes
honderd
AMSTERDAM, 6 Nov. De deelne-
ming aan het Vondelcongres, dat op 18
November a.s. in de aula van de ge
meente-universiteit door den minister
van Onderwijs, Kunsten en Wetenschap
pen. prof. dr J. R. Slotemaker de Brui
ne zal worden geopend, is zóó groot, dat
het comité in verband met de be
schikbare plaatsruimte heeft moeten
besluiten de deelneming te sluiten.
Het totaa1 aantal deelnemers bedraagt
ongevper zeshonderd uit alle deelen van
het land. maar ook uit Duitschland en
België, zijn inschrijvingen binnengeko
men O.a. heeft zich voor deelneming
aan dit congres opgegeven de gezant
van rle Unie van Zuid-Afrika, dr. H. D.
van Broekhuizen.
OMREKENINGSKOERSEN
Off.
Niet off
1
6 Nov.
8 Nov.
Londen
9.05
9.05
Berljjn
0.72.98
0.72.7914
Parijs
6.18
6.14
Brosse)
30.81
30.80
ZUrich
42.05
41.95
Kopenhagen
40.40
40.40
Stockholm
46.65
46.65
Oslo
45.46
45.50
New York
1.81
1.81
Praag
6.38
6.38
Medeged. door do
R'damsche Bankvereen.
Alleen deze vluchtheuvels
Alleen vluchtheuvels met
groen lichtgevende verkeers-
zullen mogen door motor-
'qroen r'Jujlgbestuurders links of
rechts worden voorbijgere
den; alle andere altijd ter
rechterzijde. (De overige
Inrocn weggebruikers moeten er
I' steeds rechts langs.)
LIMKS OF RECHTS PA55EEREM I
H.V.C.—E.D.O.
DonarAmersf. Boys
VictoriaSopla
MadjoeQuick
B.P.C.Amsvorde
FokkeA.P.W.C.
(>-1
2—3
3—4
3-1
7—3
3-1
HOCKt V
Opmarsch van A.M.H.C. II
(dames) naar het kam
pioenschap
|j RIE wedstrijden waren er gis-
teren voor A.M.H.C.-teams
vastgesteld en de gewoonte der laat
ste weken getrouw, zijn het ©ven
zooveel overwinningen voor de rood-
witten geworden. Den grootsten
tegenstand ondervond nog A.M.H.C.
I in Baarn. Het tweede dames-elf
tal zette zijn opmarsch naar het
kampioenschap met onverminderde
energie voort en ditmaal werd Kam
pong II in Utrecht het kind van de
rekening.
In Baarn werd een goede wedstrijd
gespeeld, zoowel door de rood-witten als
door de gastheeren en dat A.M.H.C. ten
slotte met zoo'n groot verschil als over
winnaar uit den strijd gekomen is,
dankt zij in de eerste plaats aan een
betere tactiek en in de. tweede plaats
aan een beter verzorgd spel. Indivi
dueel lieten de kanaries minstens ©ven
goed hockey zien als onze stadgenootan,
trouwens het is voldoende bekend, dat
de lyceïsten technisch goed onderlegd
zijn. Maar de techniek alleen kon het
niet doen, want niet alleen toonde A.M.
H.C. I zich op het gladde veld uitstekend
thuis, maar bovendien stelde zij er 'een
evenwichtig spelpeil tegenover. En eerst
toen begon het. voordeel van de rood-
witten, die als geheel een beier verband
demonstreerden en niet in het wilde weg
sloegen. Dit laatste was somwijlen bij
B.H.V. II wel het geval, althans in de
voorhoede. Zoo kon het gebeuren, dat
van Daal c.s. steeds weer opnieuw tijdig
konden ingrijpen, waarbij zij goed door
de hard zwoegende middenlinie gehol
pen werden. Toch is ons het spel van
de lyceïstenreserves zeer meegevallen.
Een ploeg met zeer goede Jonge krach
ten, die na varloop van eenigen tijd wel
blijk zullen geven van het goede hockey-
hout gesneden te zijn. Daarnaast in het
elftal nog eenige oude beproefde krach
ten als de gebrs. Slingenberg, Egeler en
Middendorp.
De wedstrijd
Het begin was fortuinlijk voor 'A.M.
H.C., want nadat op het doel van B.H.V.
II een strafcorner was genomen, ont
stond een vrije slag in het voordeel van
de gasten. Witsenburg plaatste goed
voor doel en Scholten, B.H.V.'s verdedi
ger, kon den bal nog maar juist het veld
weer inslaan, waar hij evenwel -een
prooi werd van H. Frima, die 6coorde
(10). Het eerste kwartier kenmerkte
zich door uiterst snel spel. Het was B.
H.V. II, die 6teeds weer opnieuw het
tempo tot het uiterste opvoerde. A.M.
H.C. nam dit tempo maar al te gaarne
over. Bij een sfraf-comer op 't doel der
roodwitten, werd de bal drie maal ach
ter elkaar hard ingeschoten, maar even
zooveel malen keerde H. Frederiks de
schoten. Keer op keer snelden de vier
vleugelspelers langs de lijnen en toen
er ruim tien minuten gespeeld was, ont
stond door fraai open spel A.M.H.C.'s
tweede punt, Een lange voorzet van D.
v. Hamel behoefde slechts even door H.
Streefkerk aangeraakt te worden om
den bal langs Scholten te doen verdwij
nen (20). Ofschoon B.H.V. niet be
paald zwakker was in het verdere ver
loop van de tweede helft, speelde haar
Gelijk Quick, hebben ook A.P.W.C. en
Amsvorde weinig pleizier van hun uit
stapje naar Amsterdam gehad.
A.P.W.C. moest op een zeer slecht
veld aantreden tegen Fokke. Groot
krachtsverschil deed zich niet voor. Met
rust leidde Fokke met 21; de eindstand
werd 3—1 voor de Amsterdammers. Het
tegen punt werd gescoord door van Em-
pelen.
Amsvorde kon het in Amsterdam niet
bolwerken tegen B.P.C. Met 7—3 moes
ten zij de meerderheid van de gasthee
ren ondervinden.
Sopla leverde een keurige prestatie
door in Hilversum van Victoria te win
nen. De geblokten traden voor het eerst
eens volledig aan, maar al spoedig na
het begin moesten Versluijs en Dragt
vervangen worden. De aanvallen van
Sopla waren voor de rust zeer gevaarlijk
door open snel spel. De tweede helft
gingen onze stadgenooten\met een 21
voorsprong in. Na de thee maakte Vic
toria gelijk, maar Sopla herstelde zich
tijdig en voerde de score op tot 42. De
eindstand werd 4—3. In de tweede helft
wogen beide partijen tegen elkaar op.
Sopla verdiende de overwinning door
haar spel voor de rust.
voorhoede toch te onsystematisch om
tot scoren te kunnen komen. Rust 20.
De tweede helft was al even spannend
als de eerste en beurtelings kwa/men
beide doelen in gevaar. Na tien minu
ten spelen vergrootte J. Douma den
voorsprong tot 3—0. B.H.V. II werd
toen zelfs iets sterker, doch do A.M.H.C.-
achterhoede bleek goed op dreef en de
vele aanvallen werden, voor zoover zij
niet „out" gingen, geretourneerd. Be
paald pech had A. van Rhijn, toen een
hard schot rakelings langs het leege
doel ging. Vijf minuten voor het einde
deed hij het evenwel bet ar, door een
terugkomenden bal in het doel te depo-
neeren (31). B.H.V. trachtte nog door
meerdere doelpunten een gelijk 6pcl te
forceeren en bij een straf-corner ston
den negen spelers van B.H.V. voor het
A.M.H.C.-doei. Toen evenwel de corner
mislukte, nam H. Streefkerk snel den
bal mee en eer dc op zijn gemak in h-3t
veld zittende Egeler tot bezinning was
•gekomen, had hij den bal overgespeeld
naar Kaan. die al vallende scoorde
(41). Direct daarop was het einde.
A.M.H.C. IV won op Birkhoven met
30 van Kameleon III. Bij de rust was
de stand 20.
A.M.H.C. II (dames) speeldo in da
eerste helft niet zoo bijzonder goed en
kon het niet verder brengen dan een
21 voorsprong. Na de hervatting ging
het beter en ten slotte werd het 5—1
voor A.M.H.C. II.
ATHLETIEK
Spoedige oplossing van het
conflict in zicht
Men schrijft ons uit Utrecht;
Op uitnoodiging van de Kon, Ned.
Athletiek Unie is Zaterdag j.l. alhier on
der leiding van den Unie voorzitter, den
heer A. J. G. Strengholt,, een drukbe
zochte bijeenkomst gehouden van be-
stuurderen van het District Utrecht der
K.N.AU. en van den U.P.A.B.
De besprekingen hadden ten doel een
spoedige oplossing te bevorderen van
het bekende, van 1934 dateerende, ge
schil tusschen de bovengenoemde orga
nisaties. Bij alle aanwezigen bleek de
bereidheid tot een minnelijke schikking
aanwezig; Nadat over de hoofdpunten
eener eventucele regeling verrassend
snel overeenstemming werd verkregen
is met algemeene stemmen een commis
sie benoemd, die een concept overeen
komst zal ontwerpen, welke, na verkre
gen fiat uit eigen kringen, aan de K.
N. A. U. ter goedkeuring zal worden
voorgelegd.
Deze commissie bestaat uit de heeren
E. II. Huiziga (K.N.A.U.), voorzitter; D.
J. Wit (U.P.A.B.), secretaris; J. J. v. d.
Linde, A. Koetsier, J. H. Verbeek en G.
J. C. Velthuys, leden. Zij zal uiterlijk 1
December a.s. met haar werkzaamheden
gereed zijn.
Dit korte en eenvoudige vergadering-
verslag is de grootste opluchting wel
ke athletieklievend Utrecht ooit onder
de oogen heeft gehad. Het beteekent
toch niets minder dan dat de K.N.A.U.
de U.P.A.B.. weer erkent, deze op een
enkele maand na zestienjarige organisa
tie, niet meer tot de verbodenen rekent,
dat de Unie de royementen van het
bestuur etc. heeft vernietigd, het be
teekent dat de Unie, vertegenwoordigd
door het District Utrecht, zich in onze
provincie nu alleen op de hoogere en
de U.P.A.B. zich op de lagere athletiek
zal gaan werpen.
WINTERSPORT
Enthousiaste skiërs en
kijkers
's-GRAVENHAGE, 8 Nov. Ten aan
schouw e van eenige honderden berg- en
winlersportliefhebbers we zagen om-
dr. A. II. Colijn en van verschillende
leden van het corps diplomatique, heeft
de wethouder van onderwijs prof- ir. C.
L. v. d. Bilt Zaterdag de eerste Neder-
landsche Kunstskibaan in het Circus te
Scheveningen geopend.
Het programma ving aan met muziek
door het muziekcorps van het derde
half-regiment huzaren, waarna de direc
teur van de N-V- Maatschappij tot Ex
ploitatie van Kunstskibanen in Neder
land, de heer G. W. baron Taets van
Amerongen lot Woudenberg, het offi-
cieele deel opende met een korte inlei
ding over de nieuwe baan.
Hierna 6prak prof. v. d- Bilt het ope
ningswoord. waarbij hij erop wees, dat
thans de residentie een waar winter
sportcentrum is geworden. De wethou
der sprak den wensch uit, dat de nieu
we baan in de behoefte van vele Neder
landers zal voorzien.
Nauwelijks waren de woorden van
prof. v. d- Bilt weerklonken, of de be
kende Nederlandsche skiër Jan Boom
suisde naar beneden, die daarmede do
Oranjelinten, welke de baan versperd
hielden, verbrak-
Kort daarna volgde een groep leer
lingen, die onder leiding van Max Ar
nold „een openbare les" ten beste ga
ven waarna het verdere programma
werd afgewerkt.
VOETBAL
De respectievelijke verdedigingen
beheerschten het spel
volkomen
DE wedstrijd H.V.C.—E.D.O.
welke eindigde in een 1—0
overwinning voor de Haarlemmers,
werd dermate overheerscht door het
sterk verdedigend spel van beide
defensie's, dat het reeds direct na
den aftrap vast stond, dat bij een
normaal verloop, de doelpunten
zeer duur zouden worden. Inder
daad is dit zoo verloopen. Eerst in
de laatste phase van den strijd
waarin H.V.C. zich heusch niet de
mindere heeft getoond besliste
E.D.O. den wedstrijd het een kopbal
van haar middenvoor in haar voor
deel.
Het sterk verdedigend spel der ach
terhoedes moet zeker als één der oorza
ken aangemerkt worden, dat de wed
strijd niet op een bijster hoog peil kon
komen, temeer daar in de stormliniën
het verrassende element ontbrak om
succesvol hiertegen te kunnen operee-
ren. Velen zijn dus onvoldaan en enke
len misschien geheel onbevredigend
huiswaarts getogen. Zeker, er zat niet
veel in dezen wedstrijd, doch zoo erg
als men het liet voorkomen was het ook
weer niet. Wij hebben respect voor het
werk van Hedtman, v. d. Pol en Mosterd,
maar hebben evenveel bewondering
voor het spel van het achtertrio van
E.D.O.
Men kan nu wel mopperen dat Appel
doorn slecht speelde, doch men moet
niet vergeten, dat door een juiste op
stelling der achterhoede H.V.C.'s mid
denvoor in een trechter stond, waar hij
letterlijk niets kon uitrichten. Emo heeft
niet gefaald, hij vormde met Groothuis
een goeden vleugel, doch door de omzet
ting in deze linie van Reden was nu
weer vervangen komt er geen ver
band in. De zoo hoog noodige rust ont
brak, men begreep elkanders spel niet,
zoodat de combinatie niet lukte. Bij
E.D.O. zat combinatie in de aanvalslinie
alhoewel de productiviteit ook hier te
wenschen overliet. Dat H.V.C haar te
kort trachtte op te heffen door feller op
den bal te zitten in figuurlijke betee-
keni6 opgevat was prijzenswaardig.
Dit was ook één der oorzaken, dat zij
direct na den aftrap een duidelijk zicht
bare veldmeerderheid kreeg, in tegen
stelling met E.D.O., die het systeem
volgde van eerst de kat uit den boom
kijken. Toen zij deze eerste vijf minu
ten, waarin alleen Groothuis een doel
treffend schot loste, zonder kleerscheu
ren was doorgekomen, begon zij haar
spel te ontplooien, dat evenmin produc
tief te noemen viel. De binnenspelers
waren ongevaarlijk, zoodat de geheele
voorhoede op drie man steunde, met als
beste de linksbuiten en middenvoor.
Van de Pol en Heitman hadden weinig
moeite met het doorzichtige spel al
gaven de voorwaartsen enkele malen te
zien dat opletten geboden was. Doelman
Mosterd, die niet veel moeilijks kreeg
wat hij deed, was èf moest enkele
malen in actie komen om het gevaar te
keeren. H.V.C.'s middenlinie, waarin
Brandsen vervangen was door Polder
man, deed verdedigend zeer goed werk,
doch het plaatsen was dikwijls zoo on
zuiver, dat het nog een wonder mag
heeten, dat H.V.C.'s aanvallen talrijker
waren dan van E.D.O.
Het ontbreken van Brandsen zal wel
van invloed geweest zijn. doch wij be
twijfelen of H.V.C. met hem gewonnen
had, temeer daar de voorhoede niet in
staat bleek te zijn de oer-solide verde
digers en last not least doelman Ver
hagen te passeeren. Met blanken stand
werd gewisseld.
De H.V.C.-defensie gepasseerd
\Y7lJ kregen den indruk, dat
H.V.C boven haar krachten
gespeeld had en in de tweede helft
af zou zakken, waarna E.D.O. het
spel in 'handen zou kunnen nemen,
Tot deze conclusie kwamen wij, om-" 1
dat H.V.C. meer werk had verzet
dan de gasten.
Zoover kwam het niet. Het spel raak*
tc meer verdeeld, het tempo werd door
E.D.O. wat opgevoerd, zoodat dit ge"
deelte lang het slechtste niet was. Verl
keerde eerst het H.V.C doel in gevaar*
een schot van den linksbuiten caram
boleerde de lat, -waarna de herstellende
H.V.C. doelman zich omdraaiende het
leder weer te pakken kreeg, kort
daarop had Verhagen met een fel en
onverwacht schot van Groothuis zóó
veel moeite, dat hij amper een doelpunt
kon voorkomen, ten koste van een
hoekschop. Een en ander had tot ge
volg, dat het spel nogal scherp werd.
Tegen het einde ongeveer de laat
ste 15 minuten werd H.V.C.'s 6pel
een tikje minder agressief. En daarop
had E.D.O. blijkbaar gerekend. Zij kon
nu vrijer haar spel ontplooien, de lin
kervleugel combineerde vlot en
goed, hetgeen 10 minuten het einde
bekroond werd met een doe.; nt van J.
v. d. Schalie. Bij een voorzet \an den
linkervleugel kwam doelman Mosterd
uit zijn doel, de middenvoor was juist
iets eerder bij het leder dan Mosterd,
kopte dit over hem heen in het verlaten
doel, al rnoest hij dit bekoopen met een
vuistslag in het gelaat, waardoor hij
voor eenige tellen down ging. De laatste
minuten waren nog rijk aan spanning,
waarvoor H.V.C. zorgde. Lijneveld liet
zich vervangen door Wassink. Fel werd
het doel van E.D.O. onder schot geno
men. Doelman Verhagen bleef overwin"
naar. Zoo sleepte E.D.O. twee kostbare
punten weg. Wij zijn echter van mee*
ning, dat een gelijk spel de verhouding
was.
Scheidsrechter Sterke, maakte geen
„6terken" indruk.
De elftallen waren als volgt:
H.V.C.: Mosterd (d.); van de Pol en
Heit/man (a.); Weiter, Polderman en v«
d. Linde (m.); Kluver, Lijnsveld, Ap*
peldoorn, Emo en Groothuis (v.).
E.D.O.: Verhagen (d.); Zandstra en
Sluys (a.); Broertjes, v. d. Putten en
Oomen (<m.); Spek. Schijvenaars, J. v,
d. Schalie, Timmerman en C v, d.
Schalie (v.).
VOETBAL
Met de rust hadden de blauw-
witten een nuttigen 20
voorsprong
DE Boys hebben gewonnen,
maar het was op het kantje af
en als de wedstrijd nog langer had
geduurd, wie weet, of Donar dan
niet een gelijk spel uit het vuur ge
sleept zou hebben, want de thuis
club speelde in de tweede helft met
meer enthousiasme dan voor de
rust.
De eerste helft, welke begon met den
aftrap door Donar, was vrij saai, met
weinig élan. De Boys experimenteerden
met een nieuwen midvoor. Ruitenberg,
diie blijkbaar geruimen lijd rust gehad
heeft, want hij kon in de tweede helft
het tempo niet meer bijhouden. Maar
overigens voldeed hij wel en zijn kalm,
meestal goed doordacht spel belooft
voor de toekomst een succes te worden.
Doelman Faber maakte een zeer be
trouwbaren indruk en heeft veel goeds
verricht. Bij Donar was dc linkervleu
gel het best, maar de geheele voorhoe
de mist schutterscapaciteiten. Dat bleek
niet alleen uit het spel, maar het werd
geaccentueerd, toen een der backs,
Backhaus genaamd, een strafschop
nam.
Het spel ging aanvankelijk vrijwel
gelijk op en neer, met een kleine veld
meerderheid van Donar. Er was reeds
een kwartier gespeeld, toen Faber een
hard schot van Van Brake! Jr. corner
stompte. De aanvallen van Donar wer
den toen wat intensiever en uit nood
zette Kraak den buitenspelval open,
waarin de Donar-voorhoede telkens ge-
vangen werd. Langzamerhand namen
de Boys den aanval over. en toen de
wedstrijd 25 minuten aan den gang
was, benutte Ruitenberg een goeden
voorzet van Berghuizen. Mooi dn den
hoek plaatste hij den bal. absoluut bui
ten het bereik van den doelman (01).
Spoedig daarna ging een keihard schot
van Rommers jui6t rakelings- over do
lat. Kort voor het einde, toen Booy den
bal goed aangaf, doelpuntte Van Koe
ken op fraaie wijze (0—2),
Met dien oogenschijnlijk veiligen
voorsprong gingen de Boys welge
moed de tweede helft in. En die
voorsprong bleek zeer nuttig te zijn,
want Donar spande zijn krachten
terdege in en het spel der thuisclub
was in deze periode goed te noe
men. Alleen de finishing touch ont
brak.
Bij de Boy6 was het Rommers, die
den schakel tusschen voorhoede en
verdediging vormde en hij was de
stuwkracht, die de voorhoede tot den
aanval dwong. Toen er bijna een half
uur gespeeld was. scoorde Maninus uit
een snellen aanval van Donar het eer
ste tegen punt (12). Dat was voor de
thuisclub het sein voor beter en krach
tiger offensief, maar de Boys reageer
den daar zeer tactisch op. Het was W,
Kraak, die vanaf den vleugel een ver
schot inzond, dat de Donar-keeper kalm
onder zijn handen door liet rollen (13).
Er was toen een half uur gespeeld.
Donar kwam daarna geweldig in
den aanval en keer op keer moest
de verdediging der Boys ingrijpen.
In laatste instantie zorgde Faiber
er voor, dat de tallooze aanvallen
werden afgeslagen. Voor een over
treding van Poort kende de scheids
rechter een strafschop toe en acht
minuten voor het einde scoorde
Backhaus daaruit een doelpunt
(2-3).
Gelukkig spanden de Boys zich lot
het uiterste in gedurende den res lee
renden tijd en tot groote blijdschap on
zer 6tadeenooten was het gauw afgelc-o
pen. Benauwde overwinning, maar de
puntjes tellen.
