DE DRIE AUTO'S
RUBRIEK VAN
OOM BOB
Een radijs blijft aan een
bord hangen
Wie niet horen
moet voelen
BRIEFWISSELING
KINDER COURANT
door let Hoogers
Ze waren alle drie in
'dezelfde fabriek ge
maakt en ze hadden
naast elkaar geslaan
toen ze klaar waren.
De een was een keu
rige personenauto, de
tweede een ranke lage
race-auto en de derde
een zware sterke
vrachtauto „Ik wil
nuttig zijn in mijn le
ven" zei de vrachtauto,
'de dag voor ze naar de
grote autozaak werden
gebracht. „Ik zal altijd
de mensen dienen, zwa
re vrachten voor ze ver
voeren. die ze zelf nooit
zouden kunnen dragen.
Ik ben er trots op dat
ik een nuttig bestaan
zal hebben." „Ik wou
ook wel dat ik de men
sen van nut kon zijn,"
zei de personenauto
„Ik weet nog niet waar
ik terecht zal komen,
maar ik weet wel dat
ik ook altijd mijn best
zal doen om mijn leven
zo nuttig mogelijk te besteden."
„Ik niet. hoor", riep de kleine race
wagen. „Het. kan mij niet schelen of
ik nuttig ben of niet. Ik wil hard rijden,
altijd racen op mooie gladde wegen en
dan met een vaart zzzzjt, om de bocht
Ik wil harder dan jullie en harder dan
alle andore auto's Ik ben er expres
voor gemaakt en daar ben ik trots op
Ik ben toch ook veel monipr dan jullie,
veel fijner gebouwd" Toon werden ze
■weggehaald en vervoerd naar de auto
zaak Veel mensen kwamen kijken die
een auto wilde kopen En niet lang
duurde het of ze waren alle drie al weg.
maar ze waren dan ook van een bijzon
der goed merk.
Eerst ging de kleine race-auto weg.
Ze trok een gezicht van „Zie je wel, ik
ben de eerste, altijd." Toen die weg
was zei de vrachtauto tegen de perso
nenauto- „Dat loopt vast niet goed af.
Harier altijd harder, dat is niet goed
voor onze machines, daar kunnen wij
niet tapen." Daarna werd de personen
auto verkocht. Ze kwam bij 'n dokter,
die haar moest gebruiken in zijn prac-
tijk en dat vond ze heerlijk. „Nu kan
ik me nuttig maken. Nu ben ik werke
lijk in dienst van de mensen," riep ze.
En ze besloot nop eens om trouw te
'dienen en steeds haar best te doen. De
vrachtauto kwam bij een export-slagerij
en moest elke dag zware vrachten ver
sjouwen. „Dat wist ik wel", dacht de
vrachtauto, „dit is het leven waarvoor
ik bestemd was, ik zal mijn taak zo
goed mogelijk vervullen." Er ging een
jaar voorbij. Toen gebeurde het op een
keer dat toevallig de drie auto'9 elkaar
troffen op een plein voor een groot
hotel.
De jonge man. die de eigenaar van
'de race-auto was. logeerde daar en
maakte tochten in zijn monie auto door
de omgeving. De dokter moest in het
hotel wezen omdat de vrouw van den
hotelier 'n patiënt van hem was. En de
vrachtauto had juist een grote lading
vlees voor de hotelkeuken.
„Wel. wel, hoe gaat het jullie?" vroe
gen ze elkaar verheugd „We zijn eigen
lijk zusters hë. en het is altijd leuk als
zusters elkaar zo onverwachts zien."
Toen begonnen ze te vertellen van hun
leven. „Nou, mijn vrachten zijn soms
wel èrg zwaar." zei de vrachtauto.
,,'t Is maar gelukkig, dat ik zo'n sterke
motor heb, want anders kon ik het
werk niet doen. wat er van mij werd
geëischt." „Ja, zo gaat het mij ook" ver
telde de doktersauto, „soms moet de
dokter naar een patiënt, die midden op
de hei woont en dan gaat het over
zandwegen, door kuilen en over hob
bels, maar ik weet wel hoeveel of ik
kan en ik doe al m'n best om het zo
goed mogelijk te doen.
De race-auto keek een beetje min
achtend naar de vrachtauto, die er niet
mooier op was geworden en naar de
doktersauto die vol modderspatten zat.
„Ik heb een heel ander le\en, hoor",
zei ze. „Wij rijden altijd over prachtige
wegen en nooit zitten er in mij meer
dan twee personen, meestal maar één.
En ik ga harder dan alle andere, ik
iben de snelste, de mooiste en de sier
lijkste Over een paar dagen ga ik mee
doen aan een grote snelheidswedstrijd
en je zult zien dat ik het win."
De eigenaar van de kleine auto kwam
uit het hoiel en reed niet haar weg.
„Ze i.s nog nipts veranderd", zei de per
sonenauto „Nee ik geloof no2 altijd
dat hel niet goed met haar zal aflopen."
antwoordde de vrachtauto Een maand
later zagen die hpido elkaar weer. het
was maar een ogenblik, want ze moes
ten wachten hii een verkeerssein.
„Je hebt gelijk gehadvertelde de
doktersauto haasfie „Je weet wel dat
de raceauto het had over die wedstrijd?
Nu verleden week werd mijn dokter ge
roepen omdat pr een ongeluk gebeurd
was op een autobaan. We zijn er direct
heen gegaan. En het was de kleine
racewagen Ja. de man was er nog vrij
goed afgekomen, maar zij lag helemaal
uit elkaar, het was zielig om te zien
De motor was ook defect, daardoor was
het ongeluk geloof ik peheurd. Alles
was gebroken en verbogen, ze moet
een geweldige vaart hebben gehad."
„Och, ja, ik had het wel gedacht,"
zuchtte de vrachtauto, ,,'t Is verschrik
kelijk. maar ze wou ook altijd nog har
der dan alle anderen. Dat kon niet goed
gaan.
Toen werd het verkeerslicht weer
groen en de beide auto's gingen uit
elkaar.
Hoe kan dat? Ja, het is eigenlijk
maar een halve radijs. Snijd maar eens
een radijsje door midden, dwars door,
zodat de „staart" midden in de ene
helft blijft zitten. Hot nu die helft een
eind uit. voorzichtig, zodat de rand en
de buitenkant niet beschadigd worden.
Nu druk je de binnenkant van die uit
geholde radijs plat tegen een bord, ter
wijl je de „staart" vasthoudt. Als je
hem nu weer loslaat blijft de halve
radijs aan het bord vastzitten, hoe je
het bord ook houdt. Langzamerhand
gaat het radijsje weer bol staan en noe
blijft het hangen, ook al houd je het
bord op z'n kop.
De naald en de cent
Als je hoort beweren, dat je met een
naald een cent kunt doorboren, zal je
het vast niet geloven. Die is immers
veel te hard! zul je zeggen. En toch
is het zo!
Door de kurk van een fles wordt de
naald gestoken. Zorg dat de punt er
aan het andere eind weer een beetje
uit te voorschijn komt. Als aan de an
dere kant het oog er nog uitsteekt, kun
je dat afknijpen met de nijptang, maar
misschien is de kurk zo groot dat de
hele naald er in verdwijnt Nu leggen
we de cent op een onderlaag van zacht
hout, zeten tde kurk er boven op, met
de punt van de naald naar beneden.
We nemen een hamer en geven een
korte krachtige slag op de kurk. De
naald zal dan door de cent heengaan
en slechts met moeite er weer uit kun
nen worden gehaald.
Adriaan ziet in de tuin
Bijenkorven op een rij.
Wees voorzichtig! staat erop,
Kom niet al te dicht erbij!
Adriaan probeert het toch,
Loopt er stilletjes naar toe.
„Och, ze komen niet," denkt hij,
„Niemand weet dat ik het doe."
Zzzzjt, de zwerm vliegt uit de korf,
Juist als Adriaan daar staat,
•Vol schrik vliegt hij achteruit,
Maar nu is het al te laat*
Help! Daar rent hij door de tuin
En hij schreeuwt van angst en pijn.
Adriaan zal in 't vervolg
Kast wel meer gehoorzaam zijnj
Beste Nichten en Neven!
Ik heb jullie eigenlijk heel veel te ver
tellen, maar zal mij tot het allerbelang
rijkste bepalen.
In de eerste plaats over het nieuwe
Verkade's album „Onze Groote Rivie
ren". Dat ziet er keurig uit en is mooi
geschreven. Ik heb er één over, inge
plakt en wel, en die wilde ik graag toe
kennen aan een nicht of een neef. die
altijd onder de ruilhandel gevraagd
heeft naar Verkade's bonnen. Ik zal er
geen wedstrijd aan verbinden, want we
zijn nog druk bezig met de opstellen.
Daarom moeten jullie me in je
volgende brief schrijven of je inte
resse hebt voor het album.
Dan zal ik oordeelen, wie er
krachtens den ruilhandel in Verka
de's bonnen het meeste recht op
heeft! Dat is dus afgesproken.
Bovenstaande moeten jullie beschou
wen als een St. Nicolaas-surprise. Maar
ook voor Kerstmis heb ik een plannetje.
Het kon wel eens gebeuren, dat ik bin
nenkort ga nasnuffelen, wie van jullie
in de laatste jaren (of jaar) de trouw
ste neef of nicht geweest is. Daaronder
versta ik het familielid dat mij het
meest regelmatig geschreven heeft.
Wie de uitverkorene is, mag zich ge
lukkig prijzen, want dan krijgt hii of zii
met Kerstmis iets heel moois, veel waar
devoller. dan een boek...
Daar hooren jullie dus nog wel meer
van of misschien ook niet. Je maakt de
kans. dat ik ineens met miin uitver
korene in de krant voor den dag kom!
Nu nog iets. Piccolo zoekt een familie
lid dat Hillebonnen wil ruilen voor
nieuwe boeken bonnen of ook omge
keerd. Wie meldt zich aan en helpt
Piccolo?
Het opstel van de vorige week
heeft niet zoo'n hoog gemiddelde ge
haald als de eerste drie geplaatsten.
Het cijfer is ditmaal 6V2.
Willen jullie er allemaal aan den
ken om een cijfer te geven. Sommi
gen hadden het vergeten.
De groeten doen: Schooiertje aan Ko
ningin Peperpot, Prinses Vanille en
Voorjaarsbloempje; Klaproos aan Speen-
kruidje en Leergraag; Leergraag aan
Robinson Crusoë, Poppemoeke en Prin
ses Vanille; Kwikzilver aan de heele
familie; Paardebloem aan Radio-spook,
Koningin Peperpot en Baden-Powell;
Baden Powell aan de „Nieuwelingen";
Madeliefje aan Koningin Peperpot,
Prinses Vanille en Kippenveertje; Ra
dio-spook aan Shirley Temple en Johann
Strauss; Pinksterbloem aan de heele
familie; Poppemoeke aan Kippenveertje.
Mijn kamer en mijn radio
't Was nog voor mijn H. B. S. examen
dat ik thuis vroeg: Als ik slaag krijg ik
dan radio op mijn kamer?
„Misschien wel", zei mijn moeder,
maar 't blijft „misschign" hoor." Maar
ik dacht, dat het al mocht.
Toen ik geslaagd was vroeg ik: Nu
Maatje ik ben geslaagd, dus nu mag
tk radio op mijn kamer aanleggen hè?
Maar mijn moeder zei: „Nee, het mag
niet, want als ie dan je huiswerk moet
maken ga je naar de radio luisteren en
dan komt er toch niets van".
Of ik nu al vertelde dat ik heus wel
zou werken en niet luisteren zou als ik
huiswerk moest maken, het mocht nlei.
Toen dacht ik, radio moet ik hebben
of het mag of niet.
Toen moest ik het stiekem proberen.
Ik vroeg mijn beide kameraden om me
dewerking en die gaven ze.
Eerst zouden we het buitenshuis doen
zo naar beneden, waar de huiskamer is
en de radio staat. Ik pakte de groene
draad stiekem uit de kast, kocht een
stopcontact en de rest die we nodig had
den en zouden 't proberen. Eerst met h3t
ene vriendje. Mijn moeder was 's mid
dags boven en mijn vriendje boorde
gaatjes. Maar beneden kon hij geen
gaatje door het hout van het raam
kozijn krijgen. Toen anders geprobeerd.
Direct beneden mijn kamer is zo'n soor
tement wachtkamer en we zouden pro
beren of we dan niet een gaatje door
het hout van dat raamkozijn konden
boren. Mijn vriendje had zijn boor bij
zich. We stonden in dat kamertje te be
raadslagen wat we zouden doen. toen
we gestommel hoorden op de trap.
Ik schrok me dood (ik leef nu nog
hoor). Gooi die boor onder die stoel zei
ik vlug tegen den jongen. Die deed dat
en hij was er nauwelijks mee klaar of
mijn moeder stond voor mijn neus.
„Wat doen jullie hier?" vroeg ze.
„O," zei ik, „ik laat hem deze kamer
zien, maar we gaan wel weer naar bo-
vem. Ga je „mee", zei ik tegen mijn
vriendje.
Boven gekomen merkte ik dat het op
die manier ook niet gaan zou. Mijn
vriendje zei: „Geef het maar op", maar
ik zei: „Geen sprake van, die radio zal
hier komen.
Toen anders geprobeerd. Ik dacht, we
doen het binnenshuis; dat doe ik dan
Zondagavond. Dan gaan mijn Vader en
Moeder altijd een visite maken. Maar
daarvoor had ik ander draad nodig.
Ik kocht 6chellekoord en ging toen
als volgt te werk. Ik vroeg op een mid
dag m'n vriend hij me en zei tegen hem:
„Kom je Zondagavond hier?"
„Da's goed antwoordde hij.
Nu moet men weten, dat ik een kop
telefoon geleend had van een anderen
jongen. En dat ding had ik 's middags
geleend. Nu zou ik even met mijn
vriend naar huis gaan om iets bij hem
te halen. In die tussentijd is mijn Va
der schijnbaar op miin kamer gekomen
en vond die koptelefoon.
Onder het eten werd ik er vreselijk
mee geplaagd ik begreep eerst niet wat
zij bedoelden. Zij vroegen aan me of ik
een geheime zender wou bouwen en dat
soort dingen meer*
Eindelijk begreep ik het.
Toen vertelde ik alles eerlijk. Nu
toen stemden ze toe en de radio werd
gemaakt. Hij doet het uitstekend 3n
's avonds in bed luister ik altijd nog een
poosje en als ik mijn huiswerk afheb.
En nu mijn kamer
Er zullen wel meer kinderen zijn, die
een leuke kamer hebben.
Doch ik denk dat mijn kamer ze over
wint. Ik denk het hoor ik weet het
niet zekerl
Voor de verhuizing dacht ik bij me
zelf telkens, hoe richt ik mijn nieuwe
kamer in.
Toen wist ik het, en de dag dat de
verhuizing plaats had paste het niet
zoals ik gedacht had.
Op een gegeven moment kreeg ik een
Rijk der Vrouw in handen met zo'n
leuke kamerinrichting. En zo deed ik
het ook...
In de hoek bij het raam staat een
leuke rode crapaud er achter een bloe
mentafeltje met een plantje met over
hangende bladeren, die op het portretje
van een Indische tante hangen. Links
daarvan (van die stoel en niet van dat
tafeltje) staat mijn grote hoekenkast
met meer dan honderd boeken (alles
bij mekaar) en verder al miin spelletjes
en albums etc.
Links daarnaast staat mijn divan,
een beetje schuin daarboven hangt een
Indisch kleedje, voorstelende een mfln
die geofferd moet worden.
Daarboven hangen 2 Japanèe wapens
en daartussen hangt een groot schilderij
„op theevisite" in het midden staat een
rond tafeltje met een Indische doos er
op een sigarettenbakie en een Indisch
dingsigheidje en een aschbak.
In een hoek staat nog een klein boe-
kenbankje met een paar leuke gordijn
tjes er voor en dan nog een schrijftafel.
Ik krijg nu gelukkig gauw een bureau
tje. Dan hangen aan de wand nog al
lerlei leuke kleedjes en enige schilde-
rijties. Daar tusschen hangt een por
tretje van mijn zusje en van mij waar
ik nog pas 5 jaar op was.
Enige vaasjes en pulletjes versieren
mijn kamer verder. Het radiostopcon
tact zit onder mijn divan waar ik op
slaap, maar waarvan je overdag niets
ziet,, want er ligt een artistiek divan
kleed over.. Boven mijn schrijf of liever
huiswerkmaaktafel hangt nog een Jam
boree kalender. Op de grond ligt zeil
maar dat is bijna geheel door een groot
vloerkleed bedekt, wat het lopen on
hoorbaar maakt.
Dan is er nog een grote kleerkast in
daar hangen natuurlijk miin kleren. In
het geheel genomen is mijn kamer een
gezellig interieur
(Ik ben \lVz jaar).
Schooiertje, ik zag jouw briefje
liggen en dacht bij mezelf: waarom zou
ik ditmaal niet eerst eens met die klei
ne schooier beginnen. Zoo gedacht, zoo
gedaan. Dat van vorige week, ben ik
alweer lang vergeten hoor. Ik houd er
niet van, om lang na te mopperen. Wat
ik op m'n hart heb. zeg ik en daarmee
uit. Leuk van ie om meteen de groeten
te doen aan de nieuwe familieleden. Dan
voelen ze zich veel gauwer thuis in on
zen kring. Gegroet.
Klaproos verwondert zich over
iets, waarover ook ik veel nadenk. Na
melijk, dat de tijd zoo snel gaat. De
weken vliegen om. Nauwelijks heb ik
jullie brieven beantwoord, of ik krijg al
weer de nieuwe stapel. Enfin, Klaproos,
laten we in ieder geval onze tijd goed
gebruiken! Best mogelijk, dat ik je weer
aan postzegels kan helpen, kleine strijk
ster! In het eerste raadsel werd één
vogel gevraagd en geen vogels, hoor.
Leergraag, ik heb van ie zusje ge
hoord dat jij zoo van huiswerk maken
houdt. Dat hoor ik niet veel! Jij doet ie
naam dus wel eer aan en Klaproos niet.
want dat is eigenlijk een huisvrouwtje
in het klein! Met jouw opstel zal het
heusch wel meevallen hoor! Alle fa
milieleden denken zoo somher. wanneer
ze het werk van een ander gelezen heb
ben.
Nufje heeft een paar mooie cijfers
op school gehaald. Bravo. Zorg. dat het
zoo blijft! Wellicht dat St. Nicolaas ie
nu ook goed bedenken zal en je in De
cember voortsnort od een autoped met
luchtbanden. Dat zou echt sportief zijn
en heelomaal niet nufjésachtig!
Koningin Peperpot vindt.dat
ik zeggen moet, hoe oud ik ben, omdat
de nichten en neven het mij ook zeggen.
Ja. beste nicht. Oom Bob moet nu een
maal een streepje voor hebben! Hockey
en schaken heb ik vroeger wel gedaan,
maar aan alles komt een einde niet
waar? Hoe gaat het met je hand? Je
hebt vergeten een cijfer te geven voor
het opstel.
Kippenveertje, neen, dat is
heusch geen gekke naam, zelfs erg leuk.
Je bent intusschen natuurlijk wel te
weten gekomen, dat St. Nicolaas van
middag aangekomen is. Heb je hem
verwelkomd? Ik heb zoo'n idee. dat
Zwarte Piet jouw vriend is en je veel
chocolade-kippeneieren zal geven! Zul
jij ook voortaan denken aan de opstel
len?
Goud fazant verlangt naar ijs.
want hij heeft een paar prachtige
schaatsen klaar liggen. Er zijn dit jaar
veel eikels geweest, dus zegt men, dat
de winter streng wordt. Maar laten we
afwachten, want koning Winter behan
delt ons meestal erg grillig. De raadsels
heb je goed opgelost, maar jij hebt niet
aan het opstel gedacht.
Kwikzilver heeft in de Bijenkorf
te Rotterdam haar oogen goed de kost
gegeven en vertrouwt er nu op, dat St.
Nicolaas aan haar poppenfamilie zal
denken. Hoe groot is jouw familie? Kun
nen zij allemaal goed met elkaar op
schieten? Poppemoeke vertelt me wel
eens moeilijkheden daarmede te hebben
en daarom stel ik jou die vraag, zie je.
Ook jij hebt geen cijfer gegeven, volgen
de keer beter hoor!
Paardebloem, ik beantwoord je
brief reeds Woensdag, dus weet ik nog
niet pf ik vanmiddag aan de Koppel
kan zijn. Maar ik ben het wel van plan.
Jij bent liever naar de padvinderij ge
gaan. Tja, dat zijn moeilijke gevallen!
Tk zal eens in de postzegelbak voor je
kijken. Wie weet!
Shirley Temple vertelde me in
haar brief iets, waarover ik graag ge
schreven zou hebben, maar ze heeft me
terecht het zwijgen opgelegd. Misschien
heb ik nu toch de nieuwsgierigheid \an
iemand opgewekt hë? Dat hoor ik dan
nog wel! Verder heb ik geen nieuws
voor je, Shirley, en dus groet ik je.
Duin pieper is ontwaakt door den
frisschen Novemberwind en geeft daar
in haar brief duidelijk blijk van. Ik be
klaag je leeraressen echter en jij boft
daarentegen, dat je mij niet als leeraar
hebt. Van die parapluie snap ik niets.
Ik vind het in ieder geval geen dappere
vertooi.ivg. Ik ken iemand, die hetzelfde
doet en wanneer ik erom lach, zegt hij,
dat je maar wat fijn droog blijft onder
zoo'n afdak! Er zit veel waars in die
woorden, vind je ook niet? Raak je de
krant ditmaal ook weer kwijt? Het zou
net iets voor mijn nicht zijn!
Piccolo ik zal je verzoek aan de
familie overbrengen. Dan hoor je er
waarschijnlijk nog wel meer van. Ik heb
wel Hille- en Boekenbonnen, maar heel
weinig en dus moet ik er erg zuinig
mee zijn!
D e W 0 1 f wil zeker mijn groeten wel
overbrengen aan onze oud-nicht Bego
nia. Ik vind het altijd prettig iets van
het verleden van de krant te hooren.
Zoo gaat het jou mettertijd ook Wolf!
Gaat het goed met de repetities? Hard
werken hoor!
Baden Powell, dat zal de tochten
opvroolijken. zoo'n Krontjong-Band. Ik
kan ook schaatsenrijden en zwemmen,
al gaat het dan niet meer zoo snel. Jij
bent natuurlijk een meester op het ge
bied van sport. Wat doe je het liefst en
wat kun je het best?
Madeliefje heeft reden tot jui
chen. want ze heeft een fijnen verjaar
dag gehad, waarbij zij met recht in het
middelpunt van de belangstelling en
vrijgevigheid stond. Jammer, dat zooiets
maar eenmaal in het jaar voorkomt hè.
Ben je nog bij de aankomst van St. Ni
colaas geweest?
Stephanie, honderd jaar is wel
een beetje te kras gezegd, maar veel
komt zoo'n gelukje niet voor. Welke ge-
lukje's komen trouwens wel veel voor?
Hoe het ook zij, jullie hebben er fijn van
kunnen profiteeren! Die film heb ik ook
gezien, je moet er van houden. Ik geef
verre de voorkeur aan piano-muziek,
evenals jij. Oom en nicht hooren het ook
eens te zijn, vind je niet?
Bruinoogje brengt me verslag uit
van de films, die met de schoolbioscoop
vertoond werden. Het programma is wel
in de smaak gevallen merk ik. Die film
met. de groote St. Bernard-honden li 3b
ik meer gezien. Ik heb veel respect voor
die menschenredders.
R a d i o-S pook is een verwoed post
zegel-verzamelaar en natuurlijk ook ra
dio-luisteraar. De koptelefoon is des
avonds zelfs zijn onafscheidelijke kame
raad. Door al maar te luisteren, zal je
wel veel kennis opdoen. Dat kan nooit
kwaad. Je brief besluit met vreesaanja
gende teekeningen. desondanks heb ik
rustig geslapen. Radio-Spook!
Boefje vraagt al nieuwe Verkade-
bonnen van „Onze Groote Rivieren".
Daar kan ik nog niemand aan helpen,
want ik heb ze zelf nog niet. Maar dat
zal wel spoedig anders zijn. Je bent aan
het record breken met onder water
zwemmen. Je gaat dus wel met ie tijd
mee. want men doet tegenwoordig niet
anders. Waarom de kleine Boef dus ook
niet?
Wildzang is druk bezig met het
breien van een poppentruitie. dat klaar
moet zijn. voor het streng gaat winte
ren. En dan staat er een plooirokje op
het programma. Doe maar goed je best,
kleine breister. Gaat het op school ook
eoed?
P i n g u i n heeft me alleen te zeggen,
dat zijn poes na ruim drie weken af
wezigheid. teruggekeerd is. Het beviel
haar zeker op den duur niet.
Pinksterbloem heeft een keurige
hand van schrijven, die pluim komt
haar toe. Je bent heus niet de eenige,
die naar ijs verlangt. Maar ook jou kan
ik de raad geven om af te wachten,
want schaatsenrijden in November zal
wel een illusie blijven in Nederland. Je
groeten heb ik overgebracht. Nog wel
bedankt voor je raadsels.
Voorjaarsbloempje, neen, ik
weet niet, wie van mijn familieleden
„op het schoollaantje gaat". Dat zou ik
dan eens moeten vragen. Als je over
gaat. volg ie dan nog de zevende klas
of ga je naar een middelbare school?
Ts Bonzo een groote of een kleine hond
en een goede speelmakker?
Waterhoentje is een nieuwe
neef. een vriend van onze wolf. Je bent
welkom hoor. Nou en of zeg. met Droste-
plaatjes en -bonnen kun je me prach
tig helpen. Dan krijg jij van mij D.E.-
punten. Filmsterren heb ik ook wel
voor je. Dat is afgesproken, goede zwem
mer!
Prinses Vanille, ik zal je bon
nen voor deze keer een week laten lig
gen. Prinsesjes hebben altijd een streep
je voor! Maar wel moet ie me beloven,
me een langere brief te schrijven, an
ders kan ik niet antwoorden.
Bruinvis leert op het oogenblik
ijverig zijn St. Nieolaas-versjes. Hoe
mooier ie voor de Sint zingt, des te
grooter is ie kans. dat je een autotie
of een mecann-doos krijgt. Dus Bruin
vis, doe ie best!
Speelgraag maakt nog wel eens
pret met Bruinoog met het gevolg, dat
een van jullie straf krijgt. Dan werkt
de ander zeker dubbel zoo bard. bë?
Van die films boorde ik reeds een en
ander, daar zouden Jullie wel meer
naar toe willen!
Trekvogel is best te spreken over
onze ruilhandel. Daar ben ik blii om.' Tk
hoor graag prettige berichten van mijn
familie, zie je.
F a m k e is met zijn zessen thuis en
dan ben Je met St. Nicolaas nog niet
met z'n zessen klaar! Maar ze is vin
dingrijk en dus komt alles in orde. Ook
de raadsels heb je netjes opgelost. Ge
groet, Famke,
Poppemoeke was ook blij, dat
haar zusje een boek gewonnen had,
want nu kunnen ze samen fijn lezen. Ik
hoor nog wel of jullie het boek mooi
vonden, hè? Wordt de kleine Jopie al
beter en maken de poppen het in deze
wintersche dagen ook goed?
Speenkruidje is bij haar groot
ouders op bezoek geweest en ze heeft
daar een prettige middag gehad. Die
versjes zijn wat leuk en je bent ei uren
lang druk mee. Bevalt het boek. Speen
kruid, want je schrijft me er niets van.
Z< ker vergeten, hè?
A i n e en Waterrat beantwoord
ik tegelijk in één brief, want ze hebben
mij gezamenlijk een prettige verrassing
bereid. Ik had al veel officieels over de
hoogdagen der Vlaamsche Letterkunde
in Brussel gehoord, maar jullie hebben
me uitvoerig en buiten het vaste pro
gramma om geschreven met eerlijke cri-
tiek. Daardoor kreeg ik een heel ande
ren en toch ook weer mooien indruk
van die dagen. Het voornaamste voor
mij was om te weten hoe jullie op al
die vreemde omstandigheden gereageerd
hebt. Zoo trof me uit Ainée's brief, dat
haar de Vlaamsche schouwburg zoo te
genviel. Ik ken die schouwburg en deel
je meening. maar toch gaat het daar in
de eerste plaats om de intieme theater
sfeer. die men altijd weet te scheppen.
I t is van groot belang hij de opvoering
van stukken. Ook vind ik je oordeel over
de muziek van de Vlaamsche musici
eerlij'', hoewel hard. Moderne muziek
eischt veel aanpassingsvermogen, Ainée.
Waterrat sluit met haar brief goed aan.
Met al geloof ik, dat jullie daar in die
drie dagen meer in ie opgenomen hebt
van letterkundige waarde, van Vondel,
Mwltatuli en Conscience, dan in vele
maanden lessen op school! Als »k niet
zoo\eel plaats voor miin wekelijks op
stel noodig bad. zou ik iullie brieven
geplaatst hebben, maar dat gaat nu
jammer genoeg niet
Tk neem afscheid hoorWaterrat,
bedankt voor ie raadseU!
DE OPLOSSINGEN
De vogel, die ons in de wintermaan
den gezelschap houdt, is de bonte
kraai, terwijl uit bet tweede raadsel
het woord „rapport" kwam met: r,
aap, lepel, rapport, Noord, arm en t.
Ik kreeg 16 goede oplossingen. De
kleine filmster, Shirley Tem*
p 1 e heeft ditmaal reden tot blijd
schap, want haar heeft Vrouwe For-
tuna een vriendelijke blik toegewor
pen m.a.w. een boek!
DE RAADSELS
I.
Ik ben een dier op vier pooten, dat
een zeel* beklagenswaardig lot op aarde
heeft. Aan mijn gewone naam zit vast
gekoppeld datgene, wat mij zoo onge
lukkig maakt. Bij elkaar geteld, vormt
mijn naam 11 letters.
II.
Op de kruisjeslijnen komt een woord
van 7 letters, dat jullie neven en nich
ten tesamen vormt!
XXX
X X
X
X
X
1
X
1
a
X
X
X
X
1. gevraagde woord
2. jongensnaam
3. houdt men op De Hof
4. is meer dan niets
5. maakt men met een touw
6. persoonlijk voornaamwoord
7. klinker.
RUILHANDEL
De onbekende, die voor de neven
en nichten een enveloppe met allerlei
stuurde, dank ik hartelijk.
Johann Strauss kan op D.E.
punten of klokzeep bonnen rekenen.
Woudlooper vraagt Kwattasol-
daatjes, filmsterren of van Nelle mer
ken.
Klaproos, voor jou zijn er Ned.
postzegels.
Leergraag wil graag Sunlight-
bonnen hebben.
Mevrouw P. kan Drostebonnen
laten halen.
Nufje vraagt nieuwe boekenbonnen.
Koningin Peperpot voor jou
zijn er Verkade's bonnen.
Kwikzilver vraagt een paar nieu
we boekenbonnen.
Paardebloem wil graag postze
gels hebben.
Shirley Temple help ik aan
Oosterveenbonnen of postzegels.
Piccolo vraagt Hille of boekenbon
nen.
De Wolf houdt zich aanbevolen voor
postzegels van het kind of Joego-Slavië.
Baden Powell kan Verkadebon-
nen komen halen.
Bruinoogje, voor jou zijn er post
zegels of Drostebonnen.
R a d i o-S pook vraagt postaegels
van Ned. en Koloniën.
Boefje, hetzelfde als Radio-Spook.
Pinksterbloem spaart boeken
bonnen en postzegels van Ned. en Ko
loniën.
M. B. dank ik hartelijk voor zijn
mooie gave.
Voorjaarsbloempje vraagt
boekenbonnen.
Waterhoentje krijgt D.E. punten
en filmsterren.
Bruinvis kan Paula bonnen komen
halen.
Speelgraag help ik aan Ooster
veenbonnen.
T rekvogel, voor jou zijn er Ver-
kadebonnen.
Ainée en Waterrat sparen beide
postzegels van Ned. en Koloniën.
Maandagmiddag na 3 uur liggen de
ruilbonnen gereed en wachten ze met
vreugde of smart op jullie komst.
Met vriendelijke groeten,
J.L OOM BOB,
