BIJ JAKOB NIEWEG OP
T ATELIER
Bally en andere be
kende Wereldmerken
JOH. BOTTINGA
Gooisch Symphonie Orkest
GESPREKKEN MET KUNSTENAARS
GEVOELENS EN
GEDACHTEN
TA/ ANNEËR men zoo voor 't eerst
kennis met hem maakt, lijkt de
schilder Jakob Nieweg geen opvallen
de figuur. Maar binnen de vier wan
den van zijn werkvertrek wordt dat
anders
N.V. SALOMONS
JUBILEERT
IS GROOTER DAN OOIT TE VOREN
Alléén bij
TijdelijkUtrechtsche straat 14
Chr. Democratische
Unie
CONCERTEERDE IN
AMICITIA
Sint-Obstakels
U BLAD PAG. f *"1
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ZATERDAG 27 NOVEMBER 1937
Op den schilder Nieweg heeft
Vincent van Gogh omstreeks
1918 een tot bewustheid
gekomen invloed
uitgeoefend
Daar heerscht geordende rommelig
heid alsof er voortdurend een vrou
wehand, met iets van moederlijke toe
gevendheid voor de eigenaardigheden
van den bewoner, gezelligheid heeft
willen brengen.
Op de vensterbank staan cacteeën
en vetplanten, zóó neergezet, dat men
zou kunnen meenen, een onbescheiden
blik te hebben geslagen in het huls
van een rentenier enden plantenliefheb
ber, zooals er immers duizenden zijn.
Maar in hetzelfde vertrek staat een
divan bohemien en achteloos mei
kussens belegd, als in een vrijgezellen-
kamer. Dat is de artist in Jakob Nie
Weg.
In de rustige bekendheid van zijn ate
lier leert men hem kennen, zooals hij
is: Een bescheiden, meditatieve per
soonlijkheid, met een wonderlijken een
voud in denken en gevoelen. Aanvan
kelijk tast hij naar volzinnen en ge
dachten, waakt angstvallig voor onzui
vere formuleeringen. Ook in zijn woord
keus blijkt hij de nauwgezette en tege
lijkertijd zoo individueele beschouwer,
die men in zijn schilderijen ontmoet.
Er is een groote uiterlijke analogs
en een geringere innerlijke overeen
komst tusschen hem en Vincent van
Gogh. Zag de schilder Nieweg niet het
levenslicht in een gezin, waarvan va
der, grootvader en overgrootvader het
ambt van predikant vervulden? Kwam
ook van Gogh niet uit een predikanten-
familie?
Beiden waren aanvankelijk in dezelf-
'de richting werkzaam, beiden werden
tenslotte door eenzelfden machtigen im
puls gedwongen, de kansel te verlaten
voor den schildersezel, om in de rijke
suggestie van lijn en kleur hun evan
gelie tot de menschheid te brengen.
Toegegeven, dat de werken van van
Gogh in beklemmender, meer gespannen
taai spreken voor wie het oor te luis
teren legt, heeft ook Nieweg schoone
verhalen.
Het zijn eigenlijk niet altijd ver
halen soms zijn het verstilde gedich
ten, soms alleen maar klanken.
Zoo'n slanke, dun omhoog-gegroeide
pruimenboom, die hij schilderde, is als
een speelsch, hlij-zinderend klankspatje
Maar om het op te vangen, moet men
de cacofonie van dezen aan valsehe ge
luiden zoo rijken tijd, een wijle kun
nen vergeten. En dit is voor menigeen
heel moeilijk in onze dagen.
Zoo rustig tegenover dezen zestigja
rige zittende, heb ik hem eenige vragen
gesteld. Wanneer hij geboren werd, hoe
tijn opleiding was en wie zijn leermees
ters waren.
In de pastorie van Hogebeinlum, een
schilderachtig plaatsje in Friesland,
kwam Jakob Nieweg in 1877 ter wereld.
„Van Adam af is er geen schilder in
onze familie geweest". Hij maakte die
opmerking, alsof hij er zichzelf reeds
lang niet meer over verwondert.
Maar vergiste ik mij, of sprak er in
derdaad een geluksbesef uit een onge
wild gebaar van zijn handen?
Het is een gedachte, die slechts heel
vaag doordringt en eerst later tot be
wustheid komt. Werd zij verdrongen,
omdat men zooiets bij een eerste bezoek
eigenlijk niet vragen mag...?
„Ik kan mij herinneren, hoe mijn an
ders-zijn 6oms een gevoelige consterna
tie in den familiekring teweeg kon bren
gen", zegt Nieweg dan met een tinte
ling van humor in zijn stem.
„Toen ik tien jaar was, maakte ik
eens ruzie met een tante, die beweerde,
dat een roos mooier was dan een made
liefje."
„U teekende toen zeker veel?"
,.Heel veel zelfs, maar 't bleef voor
eerst allemaal nog maar dilettanten
werk. Ik kreeg wel een beetje les, bij
voorbeeld op de Minerva-Academie to
Groningen in mijn eerste gymnasium
jaar, maar ik had zoo weinig tijd. He*
huiswerk kwam in het gedrang, ook al
omdat de stad Groningen een uur wan
delen was van het dorp, waar ik woon
de; het dagelijks gaan naar het gym
nasium kostte dus veel tijd.
Dientengevolge bleef Jakob Nieweg
niet veel anders over, dan op eigen
houtje te experimenteeren. Zooals er
zoovelen doen en zooals er zoo velen
ook voor goed blijven steken in het di
lettantisme.
Maar in 1900, toen hij derdejaars
student was aan de universiteit te Gro
ningen, kwam het keerpunt in zijn le
ven, of liever gezegd: de aanleiding
daartoe.
In dat jaar kwam de criticus H. P
Bremmer voor het eerst in Groninger
om cursussen te geven over het zien
van kunst. Hij caf onderricht in het
zien van schoonheid, in het ontdek
ken dus van het gevoel, dai leeft in de
bewogenheid van een lijn. de hartstoc'.V
van een kleur, de beelding van wat
door den kunstenaar geschapen wordt
Nieweg teekende toen reeds vrij aar
dig, maar nog volmaakt ongeschoold
Hij zag de natuur weliswaar niet met
de oogen van den met zichzelf tevre
den dilettant, maar zijn herscheppingen
verrieden de technische onervarenheid
van den leek',
In 1908 ging hij naar Bremmer, toon"
JAKOB NIEWEG. zelfportret
de hem voor de eerste maal iets van
zijn werk. Het feit, dat hij eerst nu.
nadat zij elkaar reeds enkele jaren
kenden, dit „waagstuk" ondernam,
voor Bremmer misschien aanleiding ge
weest, te gelooven in de schuchter
heid van zijn leerling.
Althans in 1914 verklaart hij in een
artikel in een der eerste nummers van
het tijdschrift „Beeldende Kunst" over
den toentertijd reeds veel verder gevor
derden Nieweg: „Juist die schuchter
heid bewijst, dat er iets in zoo iemand
zit, dat hij iets bevroedt, dat hij een
diepte achter de dingen vermoedt. In
zoo'n gestemdheid kan hij niet licht een
zwaai en een zwier van een ander over
nemen, wil zich eenigszins realiseeren,
wat hij doet, en geeft zich met manier
niet af."
„Bremmer zag, dat ik er plezier in
had", zegt Nieweg. Maar: „als er iets
in je zit, moet je eerst stuiperen om het
ei uit te halen."
„Ik ging studeeren. De eerste jaren
werkte ik uitsluitend met een zeer hard
potlood. Dit stelde bijzondere eischen
en dwong tot precieze aandacht voor
het détail. Eenige jaren bepaalde ik mij
bijna uitsluitend tot zeer beperkte on
derwerpen. Ik teekende een doosje, een
stukje van een plant, een plank.
Kortom: ik wilde leeren zien, hoe een
lijn of een ding geboren wordt en ver.
der groeit."
„Ondertusschen nam de kunst mij
stced6 meer in beslag. Tenslotte om
dat men nu eenmaal zich niet aan
twee dingen volkomen kan geven
nam ik in 1914 mijn emeritaat als pre
dikant en wijdde mij geheel aan het
vak, dat reeds in zoo hooge mate mijn
aandacht had opgeëischt.
Als Jakob Nieweg eenmaal zoover is
gevorderd met zijn verhaal, komen er
andere problemen in het gesprek naar
voren. Vraagstukken, die in direct ver
band staan met zijn leven al6 schep
pend kunstenaar.
Zoo'n leven is eigenlijk een voortdu
rende strijd. Men moet vechten tegen
gevoelens en gedachten, die uit eigen
wezen ontspruiten. Maar ook niemand
anders tot oplossing kan brengen.
Op den schilder Nieweg heeft Vin
cent van Gogh omstreeks 1918 eenige
jaren een tot bewustheid gekomen in
vloed uitgeoefend. Nochtans waren
hier geen hevige zielsconflicten het ge
volg van.
Wèl en ongeveer gelijktijdig en ook
telkens daarna had hij met een
groote moeilijkheid te strijden. Hij zag
zich geplaatst voor dit probleem: hoe
ver is het geoorloofd op het vlak een
derde dimensie af te beelden; zoo niet,
hoe is hiervoor dan een oplossing te
geven en op welke wijze is dit beeldend
om te scheppen. Bij de oplossing van
deze vraagstukken kwam hij soms
eenigszins onder invloed van van der
Leek. En het is hem niet gelukt voor
deze problemen een eigen wijze van
verbeelding te vinden, m.a.w. deze ge
voelens en intellectueele overwegingen
in kunst om te zetten.
Langzamerhand zijn deze problemen
dan ook op den achtergrond geraakt ei
Kon hij weer doorgaan op den weg, die
hij vanaf 1908 had gevolgd en waardooi
hel hem mogelijk was te trachten om
tot uiting te brengen wat in hem zelf
leefde als diepste aandoening.
Na ons gesprek heeft Jakob Nieweg
mij iets van zijn werk laten zien.
Wonder-zonnige appelboomen schilder
de hij, zoo vol bloei en zoo vol atmos
pherisch licht, dat het is, alsof de lente
er noc doorheen danst.
Uit zijn portretten ziet men, wat een
fijn psycholoog deze man kan zijn.
indien hij sympathie voor zijn model
gevoelt. Dan stijgt hij vaak boven hel
speciaal-psychologisehe van het geval
uit. Dan is Jakob Nieweg da maat
Vijftig jaar geleden werd
de grondslag gelegd
Op 1 Augustus 1887 kwam de heer W.
Salomons uit Oosterbeek naar Amers
foort en nam daar een aan de Spijk-
straat 77 gevestigd timmerbedrijf over.
Den eersten December trad hij in het
huwelijk rnet mejuffrouw E. M. Enge
len.
Van de eerste jaren valt niet veel te
vertellen. Het timmerbedrijf werd een
aannemersbedrijf, met al zijn „ups en
downs," in dit geval meer „downs" dan
„ups". Vanzelfsprekend werden er ook
wel kleine hoeveelheden bouwmateria
len verkocht, zooals in ieder aanne
mersbedrijf. Toch begon dit langzamer
hand van meer helang te worden. Ten
minste op een zekeren dag begon men
behoefte te voelen de verkoopen in een
apart boek in te schrijven.
De eerste post kwam hierin 16 Juli
1895. De naam van dezen eersten cliënt
was de heer G. ten Broek Sr. te Scher-
penzeel. Dien dag. 16 Juli 1895, neemt
men aan als de dag van oprichting van
den bouwmaterialenhandcl Salomons
Van dien dag af heeft de langzame, ge
stadige vooruitgang plaats gehad. In
het begin een dun stammetje, is het
uitgegroeid tot een forsche boom. Niet
ieder jaar was de groei gelijk, maar
toch steeds weer: groei.
Hard hebben de heer en mevrouw Sa-
lomons gewerkt. Want bemoeide de
heer Salomons zich den eersten tijd nog
met zijn timmerbedrijf en later met zijn
architectschap, het was mevr. Salomons
die den dagelijkschen gang van zaken
leidde in den houwmatpriaienhandel, en
dp bpsnrekingpn voerde.
In 1917, den tijd van schaarschte in
den houwmaterialenhandel, bpgon het
werk mevrouw Salomons torh zwaar te
vallen. De nieuwe voorschriften voor
den cementhandel. de nieuwe voor
schriften van de belastingadministra
tie maakten, dat geheel andere eischen
aan de administratie werden gesteld
De tegenwoordige hoofddirecteur kwam
toen in de zaak, welke deze taak kreeg
toebedeeld. In de naoorlogsjaren met
de hooge prijzen werd de omzet, zoowel
in hoeveelheden als in geld, grooter en
breidde de omvang van de zaak zich
uit. In 1919 werd een schelpkalkbrande
rij te Apeldoorn aangekocht en een fili
aal opgericht aldaar, onder directie van
een schoonzoon den heer A. C. Leur, ter
wijl tevoren in 1917 in Amersfoort reeds
een afdeeling voor cementwarenfabri
catie aan den Kleinen Koppel te Amers
foort werd gevestigd.
In 1919 werd de N.V. opgericht. Uit
de N V. W- Salomons' Bouwhandel en
Industrie zijn verschillende andere za
ken voortgekomen, die nu allen een
meer of minder zelfstandig bestaan lei
den. Uit de afdeeling Cementwarenfa-
briek kwam voort de N.V. Amersfoort-
sclie Beton Maatschappij, waarvan de
heer G. Salomons en E. J. van Lente
directeuren zijn; de afdeeling Groot
handel werd omgezet in de N.V. Hol-
landsche Bouwstoffen Groothandel te
Amersfoort, waarvan de heer C. Pries,
directeur is. Met den N.V-Soester Bouw-
materialenliandel v.h. G. v. d. Burg
werd een gemeenschap aangegaan onder
den naam Salomons-Soester Bouwmate-
rialenhandel N.V. terwijl voor den dé-
lailhandel in Bouwmaterialen op de
Noord-Veluwe werd opgericht de Salo-
mons-Cherveluwe N.V. gevestigd te
Xunspeet.
Met medewerking van de N.V. werd
opgericht de Asbestcementindustrie
„Asbestona" te Harderwijk, waarvan de
hoofddirecteur de heer D. Salomons,
directeur werd. Deze N.V. exploiteert
een fabriek van Asbestcement-golfpla
ten, vlakke platen en buizen te Harder
wijk, waar op het oogenblik 53 arbeiders
werken. Het kantoor is gevestigd Stati
onsstraat 39 te dezer stede.
Zooals gezegd, voeren al deze N.V.'s
een zelfstandig beslaan, riiaar de N.V.
\V. Salomons heeft deel genomen in het
kapitaal en de hoofddirecteur neemt,
hetzij als directeur, hetzij als commis
saris deel aan het bestuur van de zaken
Al deze bedrijven hebben evenwel uit
eindelijk hun ontstaan te danken aan
hef taaie vasthouden en het harde wer
ken \an den heer cn mevrouw W. Salo
mons. Zonder dat, zou het niet moge
lijk zijn geweest de zaak zoo uit te bou
..en, dat thans ra. 100 personen op
kantoor, expeditie of fabriek, werkzaam
zijn.
Hedenmiddag werd ten huize van de
N.V., in verband met dit jubileum «en
receptie gehouden*
ONZE VOORRAAD
schappelijke evangelist, zonder dat hij
dit wil. Zijn portret van een werkloozc,
met de verbeten aanklacht rond do
lippen, de gloeiende oogen en met do
fierheid van den opgeheven kaak, is er
zoo een.
Wij hebben ook zijn stillevens gezien.
„Van 6ommige critici krijg ik er
dikwijls van lang6. zei Jacob Nieweg,
omdat zij zich ergeren aan de „gé-
wilde" opstelling. Maar in werkelijk
heid „wil" ik hot heelemaal niet zoo.
Het is alleen maar gevoel, waaraan ik
niet kan ontkomen. Trouwens: was het
niet Van Gogh, die zei „het wat komt
er niet op aan, maar het hoe
Maar. ondanks de critici is Jacob
Nieweg in zijn stillevens vaak hel
grootst. Dc stofuitdrukking van een ge
batikte doek wordt onder zijn penseel
meer dan een festijn van weelderige
kleurverfijning.
U moet zien, hoe hii kweeperen schil
dert. F.r trilt iets in van broeiend leven.
Organen, die een groeiproces doormaak
ten. En, ook terwijl hij ze schildert,
schijnen ze te groeien.
Een vergeestelijkte en verstilde we
reld, waarin éénzelfde adem alle din
gen hpzielt; dat brengt ons Jakob Nie
weg in zijn werk.
Hoe teer ziel deze zestiger de dingen
om zich heen En ook. hoe kinderlijk
verdroomd In verband hiermee be
merkt men een zekere primitiviteit in
hef waarnemen- Een neiging tot globali-
^eeren. zooals b.v. primitieven en kin-
leren Maar het is alles fijnzinniger en
- paradoxaal dieper doordacht. En
zon ook die vreemde drang die hem
stor-flg dwingt weer tot die tvpisrhe op-
sffUipj? van ziin stillevens, niet uit pen
vorm van primitiviteit verklaard kun
•ip" worden?
waf doet dat er toe", zou Ja-
i.-o', v;-m>orr 70ggen. ..Men schildert zoo.
nnvh' men u,et zoo moet".
v. d. KRAAN Jr.
De heer Nokman sprak over
„Onze gecompliceerde
wereld in den nacht"
Men schrijft ons:
Gieteravond hield de afdeeling Amers
foort van de C.D.U. een gezellige avond
in Eben Haëzer, welke druk was be
zocht.
De bijeenkomst werd aangevangen
met samenzang van Ps. 121 1, waarna
de voorzitter, de heer Nakman, voor
ging in gebed.
De heer J. F. van Haselen droeg een
fragment voor uit „Het heerlijke Am
bacht," terwijl de heer H. Boerwinkel
het muzikale gedeelte der vergadering
tevreden stelde met het spelen van een
sonate van Beethoven, voor piano.
De luimige noot werd gespeeld door
den heer Hoekstra, die met enkele voor
drachten de lachers op zijn hand wist
te krijgen.
Na de pauze voerde de heer Nakman
het woord over het onderwerp „Onze ge
compliceerde wereld in den nacht."
Spreker begon met zijn gehoor te wij
zen op de duisterheid van dezen tijd.
en stelde de vraag of dit nu altijd zoo
is geweest. Er is toch welvaart ge
weest, en men spreekt toch van een ko
mende opleving? Volgens spreker is het
verschijnsel van deze verlichte twintig
ste eeuw slechts een phase in de we
reldgeschiedenis.
Wij zijn gegroeid van enkeling tot
staalgemeenschap, en de lijn van de
climax, welke is begonnen in den oer
tijd bij den primitieven enkelen mensch
eindigt niet bij onze geperfectionneerde
samenleving. De lijn gaat door, en trouw
aan de climax, gaat deze wellicht naar
een volkerengemeenschap.
De heer Nakman betoogde verder, dat
de C.D.IJ. in dezen tijd een uitzonder
lijke taak heeft. Het christendom is te
hard van stapel geloopcn en heeft de
wereld voor Christus willen winnen,
zonder den Christus. Aan de C.D.U. is de
taak opgedragen te wijzen op het Licht
der Lichten, en meer dan voor politieke
winst te strijden, te getuigen voor het
Eeuwige Licht, dat de duisternis van
dezen glansloozen tijd zal kunnen ver
anderen in het licht van het Paradijs,
dat den enkelen mensch in den oertijd
heeft gekend.
Het verdere deel van den avond werd
gewijd aan voordracht en muziek en tot
slot werd nog gezongen: „Daar is uit
's werelds duistre wolken" uit Gezang 77
JUBILEUM IN „DE WITTE"
Zaterdag 4 December wordt een be
langrijke dag voor hotel „De Witte". De
heer C. H. ter Wolbeek, kcllner in „De
Witte" en in die hoedanigheid meer be
kend als „Chris," herdenkt op dien dag
het feit, dat hij VZVz iaar in het hotel
werkzaam is. Ter gelegenheid van dit
koperen jubileum zal Zaterdagmiddag
een receptie plaats vinden. Wij zijn er
van overtuigd, dat het „Chris", die zoo
menig jubileum-festijn op een wijze
mocht verzorgen, waarvan hij het „al
leenrecht" heeft, aan belangstelling niet
zal ontbreken*
Weinig belangstelling voor
dezen avond van 't Nut
Er zijn de laatste tientallen jaren heel
wat pennen in beweging gekomen, om
de oorzaken op te sporen, waardoor cie
muziek, vroeger het geestelijk bezit van
het volk en als zoodanig hecht verbon
den met het dagelnksche leven, lang
zamerhand haar eigen weg is gegaan,
het verband mot de volksgemeenschap
heelt verloren en meer en meer is ver
bijzonderd in een ver doorgevoerd solis
me, met alle nadeelen daaraan verbon
den. Met de erkenning van deze feiten,
heeft men tevens naar mogelijkheden
gezocht, om tot de zoo noodzakeliike
overbrugging van de klove: musici
eenerzijcls maatschappij anderzijds
tc geraken. Jeugd- en schoolmuziek, mu
ziek in de samenleviner. het volkslied
en haar beoefening, het zijn allemaal
onderwerpen, die in het middelpunt van
de belangstelling staan. Nóg waarde
voller, dan theoretische uiteenzettingen,
is echter het practische herstel en wel
tweeledig. In de eerste plaats: de actie
ve muziekbeoefening die, hoe be
langrijk ook, hior verder buiten be
schouwing kan blijven) cn in de tweede
plaats: het. óók actieve, muziek hooien.
Het luisteren naar muziek is een
kunst, die men leeren moet en door
drongen van dit feit organiseerde het
Departement Amersfoort van de Maat
schappij tot Nut van 't Algemeen gis
teravond een paedagogisch concert, ge
geven door het Gooische Symphonie or
kest onder leiding van Kees Hartvelt.
De eerste helft van bet programma
was hoofdzakelijk aan de instrumenten
van het orkest gewijd: twee Oud-Neder-
landsche dansen voor vijf-stemmig
strijkorkest waren aanleiding tot een
nadere kennismaking met het verschil
in ligginqr en timbre der strijkinstru
menten. Hierna werden de houten blaas
instrumenten en de hoorn stuk voor
stuk gedemonstreerd, waardoor het mo
gelijk was, te luisteren, hoe Mozart de
klankkleur der verschillende instru
menten in het wondermooie Adagio uit
het concertante kwartet voor hobo, kla
rinet, fagot en hoorn met orkestbege
leiding heeft gebruikt.
Twee deelen: Andante en Andantino
uit dc Balletmuziek „Rosamunde" van
Schubert, waarin ook weer de houten
blaasinstrumenten duidelijk tc herken
nen zijn, besloten het eerste deel van
het programma.
Na de pauze werd één van de Londen-
sche symphonieên van Havdn gespeeld.
Kort vertelde Kees Hartvelt iets over de
bouw van het werk en liet enkele van
de voornaamste muzikale gedachten
hooren.
Het zou niet in overeenstemming zijn
met da bedoeling van dit paegogische
concert do uitvoeringen van de
verschillende werken critisch te be
schouwen. Een enkele opmerking moge
dus genoeg zijn. Het verblijdende en
svmpbatieke van het eeheele concert
was, dat dit orkest (dat voor een groot
deel uit werklooze musici bestaat) en
baar leider maar één doel hebben: n.l.
de muziek te dienen en deze nader
tot haar toehoorders te brengen. „Niet
de persoon van de dirigent staat in
het rniddelpuit; naar de muziek moet u
luisteren" aldus Kees Hartvelt. Er wordt
door dit orkest met groote toewijding
gemusiceerd; de leider weet ziin enthou
siasme en liefde voor de muziek op de
musici over te brengen en daardoor
gaat er iets frisch en levendigs van dit
spelen uit. De eischen die Mozart over
't algemeen, maar wel bijzonder in bo
vengenoemd Adagio aan zijn spelers
stelt, zijn buitengewoon groot, vooral
voor de blazers en stellig te groot voor
het Gooisch Svmphonie Orkest, doch in
Havdn's Symphonic kon het orkest zich
geheel geven en hoorden we een vertol
king dip deze blijde muziek alle eer
aan deed.
Met een hartelijk applaus bedankte
de kleine schare toehoorders de groo
te zaal van Amicitia was nog niet half
gevuld Kees Hartvelt. die het orkest
in de hulde liet deelen.
Wij hopen, dat bij een volgend paeda
gogisch concert, de ledpn van 't Nut de
waarde, van een dergeliiken avond zul
len inzien, door in grooter getale op te
komen.
R. N.
WIELRIJDER TE WATER
Hedenmorgen omstreeks kwart over
zes is een wielrijder, G. B. uit de Teut
alhier, met zijn rijwiel ter hoogte van
perceel 40 in de gracht aan den Zuid-
singel gereden De man is door kran
tenbezorgers en passecrende militairen
op het droge geholpen. Op medisch arl
vies is hii, na binnengebracht te zijn
in het Pensionnaatsgebouw, overge
bracht naar het R.K. Ziekenhuis. Zijn
toestand was van dien aard. dat hij
niet door do politie gehoord kon wor
den omtrent dc reden van dit ongeval
STAAT U óók weer zoo te kijken
Bij de komst van Sinterklaas?
Zit U óók weer zoo in zorgen
Als diverse Ma's en Pa's?
Staat U óók voor spiegelruiten
Zonder een bepaald idee?
Bracht hot U óók ieder jaar weer
Nieuwe grijze hare mee?
Wordt U óók door huisgonooten
Weinig vrijen tijd gegund?
Voelt U óók, dat U des avonds
Haast geen krantje lezen kunt?
Schuift U óók weer dezer dagen
In Uw ééntje langs de straat?
Wordt U óók door 't Sint-schenk-
vraagstuk
Min of meer weer obstinaat?
Loopt U óók van kast tot muurtje
En van muurtje tot de kast?
Weet U óok niet hoe U Vrouwlief,
Piet, Wim, Toos, Truus, Kees
„verrast"
En wanneer U dan geslaagd zijt
Met een lumineus idéé,
Wat U opgelucht deed zeggen:
Geeft U dat maar! Da's O.K.!
Doch U hoort op „pakjes-avond":
Kèbtallang! Je keus was slecht!
Hebt U nóóit dan binnensiVionds nog
Een., nee, 'k zeg 't niet., gezegd..?!
PHILIA.
(Nadruk verboden).
Uw 7onil\A/Pn worden gekalmeerd
UW LGilU Ti Gil Pn gesterkt en Uw
slaap wordt weer rustig door het ge
bruik van
Mfjnhardt's Zenuwtabletten
Glazen Buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drog.
BEDRIJFSLEVEN
Elcctrische en Radio-apparaten
De heer G. v. d. Biezcnbos, Electr.
Techn. Bureau, Aldegondestraat 103a,
vermeldde in hot blad van gisteren, dat
zijn zaak in Elcctrische- en Radio-appa
raten, lampekappen, enz. is verplaatst
naar dc Fredcrik van Blankenheym-
straat 21, hoek Beekensteinschelnan, tel.
429. Dc heropening had hedenmiddag
plaats. Het is nu ongoveer tien jaar ge
leden, dat de heer v. d. Biezcnbos zich
in zijn vorig pand vestigde. Deze ver
plaatsing getuigt dus wel van onderne
mingsgeest. De zaak is nu nog gunsti
ger gelegen en Iaat zich goed aanzien.
Velen getuigden hedenmiddag van hun
belangstelling, terwijl de gebruikelijke
bloemen niet ontbraken.
FRUIT- EN GROENTEN VEILING
Prijsnoteering 26 Novembor
Druiven 1013 ct.. Bellefleur 58 ct.,
Goudreinet 713 ct.. Present v. Enge
land 714 ct., Campagnczoet 46 ct.,
Bramlev Seedling 57 ct., Comtesse de
Paris 11—18 ct.. Sterappel 1213 ct., .To
denperen 1316 et., Groninger Kroon 6
7 ct., Brederodc 6—7 ct., Winterjan 7
8 ct., Giessen Wildeman 78 ct., Schor-
seneeren 89 ctSpinazie 67 ct.,
Spruiten 69 ct.. Uien 9295 ct.. Rapen
IS20 ct.. Bieten li36 ct.. Bloemkool 9
10 ct. Groene kool 1521 ct., Boeren
kool 20—23 ct.. Chin, kool 10—15 ct.,
Roode kool 2135 ct.. Gelfkool 2022 ct-
Wortelen 27—33 ct.. Prei 15—30 ct.. Knol
selderij 2047 ct.. Radijs 1013 ct.. An
dijvie 612 ct., Sla 629 ct.. Wortelen
57 ct., Selderij 57 ct., Peterslie 5
9 cent.
SCHOORSTEENBRANDJE
Met behulp van de minimax hebben
gisteren eenige politieagenten in een
perceel aan den Soesterweg een schoor-
steenbrandje gebluscht. De oorzaak was
natuurlijk een vuile schoorsteen.
GOUDEN MEDAILLE
Donr de Internationale Jury is in de
afdeeling Grafische Kunsten van de
tentoonstelling te Parijs de gouden me
daille toegekend aan de N.V. Drukkerij
v.h. G. J. van Amerongen en Co. alhier.
Een prachtige bekroning!
EIEREN VEILING
Prijsnoteering 25 November
Aanvoer pl.m. 15.500 stuks. Heneieren
3.60 tot f 4.Witte Eieren 4.60 tot
5.50, Eendeieren 3.25.
HULPPREDIKER
De nieuw beroepen hulpprediker
Canrl. t. d. H. Dienst P L. Schoonheim
zal morgenavond in de St. Joriskerk in
geleid worden door den voorzitter van
den Kerkeraad, ds. Gerritsen. In de
Nieuwe en Emmakerk is 's avonds geen
dienst* a