Kleurenfilm ontdekt
Zuid-Amerika
ROODE ACHTER
In onze bloseopen
yoordracht van
mr. Regout
Volksconcert
Lezing van André
Josset
W.&J.VAN DIJK
ST. NICOLAASAVOND
VAN „O.K.E."
VERKEERSVEILIGHEID
VAN VRACHTAUTO'S
Vol verwachting..,
De controle op het roode lampje
is zeer moeilijk
ZIJN ER AFDOENDE
MAATREGELEN?
City Theater
3e BLAD PAG. 1
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ZATERDAG 4 DECEMBER 1937
STADSNIEUWS
yoor de Ned. Maatschappij
yoor Nijverheid en
Handel
HET reizen zit den Hollander in
het bloed, maar ach, nu de
wereld maar steeds eenvormiger
gaat worden, is het reizen geen
avontuur meer. Dat het dit nog wel
kan zijit, mits men de ongebaande
Wegen maar zelf zoekt, bewees Mr.
Th. Regout, die gisteravond voor de
Ned. Maatschappij voor Nijverheid
en Handel in 's Prinsenhof vertelde
van zijn reis dwars door Zuid-
Amerika.
Naast het beproefde oude middel van
het woord liet hij ons zijn reis ook zien
Öoor de moderne smalfilm in kleur. Dat
het woord het per slot nog won in kleu
righeid l^g aan den spreker, die zijn
verhaal een spanning weet te geven, die
Idc film mist. Mr. Regout is een goed
Verteller, hij vertelt zoo boeiend en met
Zulk een vaart, dat het avontuur waar
lijk avontuur wordt. Hij vertelde hoe,
ha Azië en Afrika, Zuid-Amerika hem
en zijn neef trok, als een land met felle
tegenstellingen, oerwoud contra wereld
stad. De film gaf de zeereis met de Cap
Arcona in zwart en wit en zette de
aankomst in Rio Janeiro mot kleurige
beelden in. In Rio ontving de voorzitter
van de Autoclub de twee reizigers met
de vraag of zij zijn brief niet gekregen
hadden, waarin hij schreef, dat het on
mogelijk zou zijn in dat jaargetijde naar
Buenos Aires te reizen per auto. Kop
pig als Hollanders kunnen zijn, hadden
zij gemeend tegen dit advies in te moe
ten handelen. Dat ze ervoor gestraft
werden, bleek uit hel boeiende verhaal
van den tocht. Zes dagen lang bleef het
Idroog, den zevenden dag veranderde een
tropische bui het land in een moeras,
Waarin de Ford slipte en wegzonk in
'de klei. Hoe ze bevrijd werden met twee
boy's inplaats van veertig, omdat do
boy's ossen waren in het Portugeesch,
hoe ze uit Cressuma vertrokken met
sneeuwkettingen en nog 30 maal uit de
modder gehaald moesten worden, voor
Ze de prachtige wegen van Uruguay be
reikten en de Rio de la Plata oversta
ken, het was alles even interessant, in
Woord en in beeld.
Vertrouw geen hinkende honden, prui
lende vrouwen en Braziliaarische luch
ten, bewees een waar woord te zijn.
We zagen Buenos Aires, stad met 2J/2
tnillioen inwoners en met straten van 22
K.M., als de Rivadavia en met huisnum
mers tot 20.000. We reisden door de
pampa's van Argentinië over de Cordil
lera de los Andes, stegen 3000 M. hoog
en 40 K.M. verder over een tweede pas
zelfs 4200 M. Zagen bet Christusbeeld op
ide grens tusschen Argentinië en Chili,
met de spreuk, dat eerder de bergen tot
stof zullen vergaan,/dan dat de gopde
verstandhouding tusschen beide landen
zal eindigen. Ach, richten wij in Europa
Door het U.S.O. in Tivoli
te Utrecht
Het Utrechtsch Stedelijk Orchest zal
op Dinsdag, 7 December a.s. des avonds
om 8.15 uur in Tivoli te Utrecht het
achtste volksconcert geven. De leiding
berust bij Willem van Otterloo, terwijl
Jo van der Paauw, piano, medewerking
Verleent.
Het programma luidt:
Ouverture tot Goethe's Treurspel ,*Eg-
mont," Ludwig van Beethoven.
Concert no. 2 voor piano en orkest in
Bes gr. t., opus 19, Ludwig van Beetho
ven.
Pauze
Symphonie IV in e kl. t., opus 98,
Johannes Brahms.
ook maar Christusbeelden met deze
strekking op de landsgrenzen op. Van
Chili ging de Ford uit Valparaiso per
boot naar Lima in Peru, de reizeigers
namen het vliegtuig naar de hooggele
gen hoofdstad van Bolivia, La Paz,
over de salpeter-velden en de Atacama-
woestijn en trokken verder door het
Amazonengebied naar Peru. Mr. Regout
vertelde interessante bijzonderheden
van verkleinde menschenhoofden, Zan-
za's genaamd, ter grootte van een vuist
die de koppensncllende Tapajos India
nen als een fetish aan den gordel dra
gen. De uitvoer is streng verboden, om
de animo tot koppensnellen te vermin
deren, de film maakte het mogelijk deze
curieuze en wansmakelijke zede ons
duidelijk te toonen.
Hiermede eindigde de boeiende voor
dracht, die steeds zoo duidelijk onder
lijnd en verlevendigd werd door de
film. Welk een prachtig instructief me
dium is de film en hoezeer heeft ze ge
wonnen door de kleur. Hoe geestig kan
ze zijn in handen van goede waarne
mers. Het was een genoegen de steeds
fraaie heelden te zien en te constateeron
dat beide Hollanders ook op dit gebied
iets heel bijzonders gewrocht hebben,
iets heel moois en interessants. Ir. B. A.
Verhev deed dit ook bijzonder uitkomen
in zijn dankwoord aan Mr. Regout. hij
vertolkte hiermede ongetwijfeld de
dankbare gevoelens van de aanwezigen
voor het groote genot dat Mr. Regout
hen met dit levendige en instructieve
reisverhaal geschonken heeft.
Gisteravond voor het Genoot
schap NederlandFrank
rijk
Gisteravond sprak voor het Genoot
schap NederlandFrankrijk de medicus
André Josset, de auteur van het tooneel-
stuk „Elisabeth, de vrouw zonder man."
In het eerste deel van zijn lezing be
sprak hij liet mysterie van de schep
ping van een kunstwerk, waarhij hij de
intuïtie dc grootste rol toedeelde. Hij
toetste zijn meening aan het persoonlijk
beleefde, het ontstaan van bovenge
noemd tooneelwerk. De eerste stoot had
een film gegeven, 7 a 8 jaren tevoren
gezien op een Zondagmiddag, waarin de
figuur van Koningin Elisabeth kort,
maar op voor den schrijver intense wij
ze naar voren was gekomen. Jaren later,
het zien van een portret van de Engel-
sche koningin, en daarna een uitge
breide lectuur over het onderwerp. Ten
slotte rijpt, het werkt als het ware van
zelf en het stuk werd in zéér korten tijd
geschreven.
Vervolgens passeerden enkele tooneel-
schrijvers, die in den laatsten tijd op
den voorgrond traden, de revue, Fran
cois Mauriac, een oude bekende als ro
manschrijver, maar een nieuweling op
dramatisch gebied, van wien Jacques
Copeau thans bij de Comédie Frangaise
Asmodée ten tooneele voert. Dit stuk,
dat zeer goed ontvangen is, vertoont alle
eigenschappen, die Mauriac als schrij
ver sieren. Van Giraudoux en Henri
Bernstein werden nieuwe stukken ge
speeld, van wie de eerste zich als een
uitstekend dramaturg ontpopte, en de
tweede in Le Cap des Tempêtes een
stuk gaf, dat minder pathetisch is dan
zijn vroegere werken. Ook Sacha Guitry
en Rochet dienen genoemd te worden.
Alfred Gehri en Vandóric zijn een twee
tal jonge auteurs, van wie dc spreker
veel verwachtingen koestert.
Over de „mise en scène" van verschil
lende klassieke stukken door Baty,
Jouvet, en andere vernieuwers op dit
gebied, is het vorige jaar druk gedebat
teerd. De regeering heeft verschillende
op den voorgrond tredende regisseurs
en acteurs gesteund, en de spreker ein
digde dan ook met als zijn meening te
kennen te geven, dat hij niet kon geloo-
ven in de verwerkelijking van het som
bere beeld, dat men zoo dikwijls, ook
ten onzent ophangt omtrent de toe
komst van het tooneel, maar dat hij in
tegendeel verwacht, dat het tooneel zich
zal handhaven.
ACCOUNTANTSKANTOOR
UTRECHTSCHEWEG 119
AMERSFOORT TEL. 1350
ACCOUNTANCY en BELASTINGZAKEN
De grijze Bisschop bood het
bestuur een clublied
aan
De dames wandelsportvereeniging „O.
K. E." welke sinds 14 Mei 1937, haar
plaats heeft ingenomen in de rij der
talrijke wandelsportvereenigingen, hield
gisteravond in één der zalen van „De
Valk" een Sint-Nicolaasavond voor haar
leden.
In hoogst eigen persoon was Sint Ni-
colaas met zijn trouwen knecht aanwe
zig. om alvorens op zijn verjaardag zijn
traditioneele tocht over de daken te
maken, een bezoik te brengen aan deze
jeugdige wandelsportvereeniging van
het zwakke geslacht. Ongelijk konden
wij den Iloogen Gast niet geven!
De voorzitster van „O.K E." Mej. van
Beek heette in haar openingswoord al
len welkom, in het bijzonder de ouders
der leden en de donateurs; om vervol
gens Sint Nicolaas in te leiden, met het
zingen van verschillende Sint Nicolaas
liedjes.
Zijne Doorluchtige Hoogheid, die
plaats nam op het tooneel geflankeerd
door zijn knecht, die niet zoo kwaadaar
dig was als hij er wel uitzag, dankte
voor deze ontvangst, om daarna op
verzoek van het bestuur de prijzen van
den ondcrlingen wandelmarsch, welke
Maandag gehouden was, uit te reiken.
Op vlotte, soms vermanende wijze had
dit plaats. Aan het slot bood St. Nico
laas het bestuur een clublied aan, dat
vervaardigd was door Frits Reinders,
muziekarrangement van den heer F. K.
Kooper.
De lieer Kooper, die ook op dezen
avond zijn medewerking verleende, ont
ving als blijk van waardeering een her
inneringsmedaille. Even vertoefde Sint
Nicolaas nog in de zaal, om daarna mat
zijn knecht, zijn schimmel weer op te
zoeken en te verdwijnen.
Het verdere deel van den avond werd
gevuld met voordrachten, piano- en
vioolspel, verzorgd door de leden, ter
wijl de heer van Beek, een kort -propa
ganda woord sprak.
Voor de leden was het een alleszins
geslaagde avond.
Woensdag heeft hier weder
om controle plaats
Het denkbeeld van den Bond van Be-
dnjfsautohouders in Nederland, om in
samenwerking met het Wetenschappe
lijk Bedrijfsauto Instituut controle mo
gelijk te maken op den toestand van
motorrijtuigen, zoowel met het oog op
de verkeersveiligheid als de bedrijfsze
kerheid, heeft in de practijk zijn juist
heid bewezen.
Controle is noodig. Dat is een erva
ring, die talloos vele bedrijfsautohou-
WEER kloppen de harten van
rikketiktik
En schijnt er de maan door de
boomen
Wéér is er de Sint (met de Diesel
expres)
Van Spanje naar Holland gekomen
Wéér staat de Goedhartige, Góedgeef-
sche Gast
Bij jong en bij oud in de gratie,
Wéér hebben we even den rug laten zien
Aan crisis en devaluatie
Wéér gaan we met kleine of groote
cadeaux
Elkander verrassend pleizieren,
Wéér kijken we (zónder effectenbeurs-
krant,
Tevréden dus!) naar de „papieren"
Wéér vieren we touwtjes- en houtwol
festijn
En worden er poetsen gebakken,
Wéér schaart zich de schaar als het
knip-object bij
't Ontpakken der „pakkende" pakken...-
Wéér wordt er de vloer een papicr-
pyramicd',
Die onder den voet-indruk „knettert",'
Wéér worden er vélen (o, slankende
lijn!)
Op Sinterklaasavond „be»letterd"l
Wéér is er examen in rijmelarij.
Examen voor snoepgrage magen,
Wéér komen des daags na het zoetig
festijn
Reactie-gevoelensde plagen
Wéér zien we directstop!'t
ontbreekt me aan tijd
Om méér er nog van te vertellen
Hardnekkige hart-klop beklopt er m'n
keel:
Ik hooraan de buitendeur bellen...!!
PHILIA.
(Nadruk verboden).
ders hebben opgedaan. Zij is nuttig, om
dat kostbare reparaties in een nabije
toekomst vermeden konden worden. Zij
is voordeelig, doordat zij bedrijfsstoor-
nissen, die geld kosten, voorkwam.
De technische controle wordt in steeds
meer landen uitgevoerd. De F.I.T.C.A.,
de internationale federatie van bedrijfs-
autohoudersbonden in de verschillende
landen, heeft de noodzakelijkheid van
technische controle tor verhooging van
de verkeersveiligheid en bedrijfszeker
heid voor het wegtransport erkend en
zal die zooveel mogelijk bevorderen.
De F.I.T.C.A. verbindt daaraan de
voorwaarde, dat de controle dient te ge
schieden door een neutrale instantie.
De internationale organisatie wenscht
een internationaal en onafhankelijk in
stituut, dat in geen enkel opzicht be
trokken mag zijn bij den handel in of
het gebruik van automobielen.
De B.B.N, is ten deze al voorgegaan
door de onderwerpelijke controle op te
dragen aan het W.B.I., dat werkt vol
gens de reglementen van het bureau Ve
ritas te Parijs en daardoor geheel aan
de gestelde voorwaarden voldoet. Dat
de bedrijfsautohouders vertrouwen stel
len in deze. neutrale controle blijkt over
vloedig uit het groote aantal wagens,
dat voor onderzoek wordt aangeboden.
Het is nu al voor de derde maal, dat
een contrólewagen te Amersfoort aan
wezig zal zijn, om aan de toenemende
vraag om onderzoek van motorrijtuigen
te voldoen.
De controle vindt plaats op Woensdag
8 December a.s., standplaats Kocstr. 9.
1111 11111 11111 11 11M11 111111111II 111
11111111111111111111111M11111M111
IN DE NACHTWACHTZAAL. Door eon bizondcrcn nooduitgang kan het^
schilderij „De- Nachtwacht" in veiligheid worden gebracht. (Film „Rijksmuseum"
in Grand Théatre
Grand» i
C AMEN te vatten wat de be
staansreden is van het Rijks
museum en tegelijk de dagelijksche
functie der instelling aanschouwe
lijk te maken en ook den invloed
van het zorgvuldig bewaarde op
binnen- en buitenlandsche bezoe
kers voor oogen te brengen, ziedaar
de taak die Otto van Neyenhoff
zich gesteld heeft en waarin hij, tot
verrassing van allen, die door hun
werkkring met onze nationale ver
zameling in het bizonder vertrouwd
zijn, schitterend geslaagd is.
De film „Rijksmuseum" is een Neder-
iandseh cultureel werk van den eersten
rang, een documentaire film, die ge
tuigenis aflegt van de diepe en eerbie
dige liefde, waarmede de vervaardigers
de materie hebben behandeld. Een film,
die met meer dan gewone belangstel
ling werd tegemoet gezien en die met
meer dan gewone belangstelling ont
vangen dient te worden. Het was een
prachtidee om het Rijksmuseum te gaan
verfilmen, doch er was moed voor noo
dig. Temeer daar deze film moest die
nen om iedereen een denkbeeld te ge
ven van wat het Rijksmuseum is en
wat het voor het Nederlandsche cul-
tureele leven beteekent, maar bovendien
ook welke schatten het museum bevat
en tenslotte tot persoonlijk bezoek op
te wekken. Men zou ongetwijfeld het
idee krijgen, dat het museum, een stem
pel van kunst waar de menschen zelf
moeten komen kijken om de levende
kunstuitingen op zich te laten inwer
ken, zich geheel niet leent voor de film
en dat een reeks plaatjes over het
museum, hoe kunstzinnig ook gefoto
grafeerd. vèr beneden de werkelijkheid
zou blijven en dat zij nauwelijks een
aanbeveling voor die werkelijkheid zou
beteekenen. Integendeel. Otto van
Neyenhoff is geslaagd en het is hem
gelukt een geheel te scheppen, dat leeft
en boeit.
De w ijze waarop de camera ons voor
gaat op den weg, door het museum,
schept een beeld, dat aangrijpt door de
onvergetelijke schoonheid van het werk
der oude meesters, die vaak verras
send is in vondst en effect. Tvpeerend
is de overgang van de inleiding naar
de eigenlijke film en deze demonstreert
het wisselvallige en rumoerige leven
buiten en de veilige en eerbiedige rust
binnen het museum. Henk Alsem heeft
au iedere scène iets bekoorlijks ge-
1 Hel zijn vooral de rust en de vei
i'gheid, die schitterend op de filmband
iin w-luelesrd. En deze veiligheid ty
peert zich wel het meest door de de-
monstra tie van het alarmsignaal en
waarbij dc.e inrichting het mogelijk
maakte het enorme schilderij van
Rembrandt de Nachtwacht, in enkele
minuten buiten het gebouw in veilig
heid te brengen. Geen dorre aaneen
schakeling van interieurs met schilde
rijen is de film „Rijksmusecm" gewor
den. De cultuurfilm werd hier in nieu
we banen geleid en de humor werd
geenszins vergeten, terwijl ook de ziel
kundige bodem niet ontbreekt.
De muziek, die steeds suggestief
blijft en nimmer de overhand krijgt,
werd verzorgd door Max Tak, terwijl
Willy Mullens een aangename expli
catie gaf Dit schitterende filmwerk
werd uitgebracht door de N.V. Univer
sal Film Booking Office.
Als hoofdfilm werd vertoond „Mary
Tudor" met Nova Pilbeam in één der
hoofdrollen. Historische film en spe
ciaal films over groote historische per
soonlijkheden zijn van oudsher aan
trekkelijke opgaven voor den filmre
gisseur geweest. Aantrekkelijke en
hachelijke opgaven. Aantrekkelijk zijn
zij, omdat het den filmman boeit en
bekoort een vroeger tijdperk te doen
herleven, doch bovenal hachelijk, wijl
het idee costuumstuk een groot publiek
afstoot. Tal van andere redenen zou
den nog te noemen zijn om den film
man er van te weerhouden zich op dit
gevaarlijke terrein te betreven, doch het
is in dit geval slechts één persoon, die
hem kan redden en wel de acteur, door
wiens talent men uit de historie en uit
het costuum getrokken wordt.
Nova Pilbeam is er in geslaagd
geheel uit de historie te treden en
het was een moeilijke opgave. Aan
de eene zijde moest zij voor het
filmpubliek een begrijpelijke en at
tractieve persoonlijkheid worden en
toch op de een of andere manier
moest zij Ladv Jane Gray blijven.
Geenszins willen w-ij de andere spe
lers te kort doen en we denken dan
in de allereerste plaats aan Sir Cedric
Wardwick. die weliswaar geen sympa
thieke rol vervult, doch ontroerend en
groot spel te zien geeft. De filra brengt
ons het leven van een tien dagen re-
geerende konfhgin in beeld Op zijn
sterfbed spreekt Hendrik VIII van En
geland zijn laatste wil uit in verband
Bevestiging boven achteras
lijkt o.i. beter
DIJ een drietal mij toebehoo-
U rende rijwielen heb ik ach
terlichtjes laten makenwelke
van Rijkskeur zijn voorzien. De
roode lichtjes straalden bij avond
flnk uit en ik dacht: ziezoo, dat
is weer in orde. Maar toen kwam
er regen en modder en toen des
avonds de lichtjes het weer moes
ten doen, vertikten zij hetomdat
er geen contact meer was tenge
volge van het spatwater en mod
der. Nadat de lichtjes er af ge
schroefd waren en het spatbord
schoon gekrabdwas de zaak in
orde. Doch eenige dagen later
weer hetzelfde liedje. Het was een
klacht van een der vele wielrij
ders, een klacht, die volkomen op
haar plaats is, want ook vele an
deren hebben met dezelfde moei
lijkheden te kampen.
Wij vragen ons af, waar dat. nu in
1938 heen moet, dan mag de politie wel
liet boni oekje in de hand blijven staan
om bekeuringen te maken. Want men
vliegt er ongemerkt in, daar men tijdens
het rijden zelf niet zien kan of het roo
de achterlicht wel gloeit.
De commissaris van politie is het met
ons geenszins eens. Door een klein? ver
andering aan bet roode achterlicht kan
men al fietsende controle uitoefenen op
het branden van het licht.
De heer Goorhuis wil een klein me
talen plaatje boven het roode glaasje
monteeren, zoodat bij het gloeien een
roode schijn valt op het metalen plaatje
en dit door den bestuurder van het rij
wiel direct opgemerkt kan worden. Dit
heeft oo'k zijn voor en zijn tegen. Wordt
het.metalen plaatje vuil door moddei
of ander vuil, dan weerkaatst het niet
meer en is de contröle' weer verdwenen.
De eenige afdoende regeling is om ach
terlichtjes te hebben met oen rood glaas
je aan de bovenzijde, dit zal altijd op
te merken zijn. Doch dergelijke lampjes
zijn niet in den handel verkrijgbaar en
de aanschaffingskosten zullen zeker
niet gering zijn.
Een onzer lezers heeft een andere uit
vinding en deze lijkt ons zoo gek nog
niet. Hij wil n.l. de voorlamp en het
achterlichtje in serie schakelen op de
dynamo. Als nu het roode achterlicht
uitgaat, gaat automatisch de voorlamp
uit.
De roode achterlichtjes zijn in den te-
genwoordigen tijd noodzakelijko dingen,
doch dan moeten ze ook zonder mankee-
ren functionnecrcn en dit kan alleen
als het lichtje aan de achterzijde van
'liet frame wordt bevestigd, doch niet als
bet op het roestige en steods nat wor
dende spatbord moet zitten. Een spat
bord is meestal een ding, dat geen
stroomverbinding heeft met het frame,
door de roest en den modder. Als de be-
veetigingsplaats niet wordt veranderd
door de lamp aan het frame te bevesti
gen, zullen er met Januari a.s. heel wat
bekeuringen komen, zonder dat de
overtreder er zich van bewust is.
Destijds was er ook een groote moei
lijkheid op te lossen inzake het consta-
teeren van het branden der heide auto-
koplampen. Gebleken was, dat de be
stuurder in den avond nooit precies kon
zeggen of zijn beide lampen brandden.
Nu moest er een middel gevonden wor
den om dit te kunnen eontroleercn. Ook
met het achterlicht had hij deze moei
lijkheden. Een vernuftig iemand is toen
met een contmielamp gekomen, welke
op 't dashboard werd geplaatst, als deze
lamp uitging, was dit het teeken, dat
één zijner lampen weigerde. Dit was
een dure geschiedenis en er zijn maar
weinig automobilisten, die een dergelijk
contrólelampje op hun dashboard heb
ben. Enkele fabrikanten hebben nu
aan de achterzijde van de autokoplam
pen roode glaasjes aangebracht, hier
door kan gecontroleerd worden of zo
branden.
Bij automobilisten Is hot branden van
beidé lampen op sommige weggedeelten
waar te nemen, voor den wielrijder is
het een onmogelijkheid om zijn achter
licht te controleeren. Wij hebben nog
geen enkelen wielrijder gezien, die een
soort controlesysteem had toegepast,
doch hét lijkt ons ook niet de hoste
methode. Een systeem als één onzer le
zers had. n.l de voor- en achterlamp in
serie te plaatsen, lijkt ons veel heter.
Of dit goed functionneert, hebben wij
nog niet vernomen.
De practijk zal hier wel weer leeren,
welke methode nu het best is om con
trole te hebben op hef roode glaasje De
eenige afdoende regeling lijkt ons liet
plaatsen van den reflector aan de lin-
ker-achterzijde van het frame, aan do
achtervork, waardoor men een heter
gezicht heeft op het achterlicht en het
bovendien minder van modder en ander
vuil te lijden heeft.
JUBILEUM EBEN HAËZER
Nader vernemen we, dat de jubileum-
avond ter gelegenheid van het 50-jarig
bestaan van het Gebouw Eben-Haëzer en
het 40-jarig bestaan van den Chr. Werk
mansbond Woensdag 9 Februari in de
St. Joriskerk gehouden zal worden.
Spreker zal zijn Ds. R. Dijkstra, Ned.
Herv. predikant te Amsterdam. Als or
ganist heeft de heer Mooy zijn mode
werking toegezegd.
EXAMEN.
Voor het examen cand. Ned. letteren
slaagde te Utrecht onze stadgenoote mej.
H. dc Vries.
Sir Cedric Wardwick en Nova Pilbeam in de film „Mary Tudor
met de troonopvolging en waarschuwt
tevens zijn ministers, dat deze wil na
gekomen dient te worden. Het regent
schap voor den tienjarigen Edward VI
brengt tal van moeilijkheden met zich
mee en de regenten regeeren zonder
den koning tekst en uitleg te geven.
Dit leidt tot groote oneenigheid tus
schen dc ministers en verschillende be
ramen plannen om andere uit den
weg te ruimen. Ook voor een nieuwe
troonopvolgster is gezorgd, daar Mary
Tudor katholiek is en niet aan het
hoofd van Engeland en Ierland mag
komen te staan. Lord Wardwick speelt
in deze historie een minder faire rol
en hij moet dit ook bekoopen met den
dood, doch het ergste is. dat Ladv Jane
Gray door hem koningirÊ is geworden
zij had rechten als nicht \an den
inmiddels overleden Edward VI en
haar terechtstelling door Mary Tudor
wordt geëischt. Geheel en al is zij hpt
werktuig geweest van de inhalige zelf
zucht van konkelende ministers. Onver
biddelijk is „bloody" Mary in hare be
slissing en wij zien het jonge meisje,
de koningin voor tien dagen, naar het
scliatyot brengen.
Het prachtige sensitieve en karakter
volle gezicht van Nova Pilbeam zet heel
de film in glans en de regisseur Robert
Stevenson mag men nageven, dat hij
niets ongebruikt heeft gelaten en deze
film heeft gemaakt als een werkelijk
heid.
MEN amuseert zich kostelijk bij de
film „Marinella", waarin de
zanger Tino Rossi de hoofdrol ven-uit,
daarin terzijde gestaan door Yvette Le-
bon, die met haar charmante spel en
zang een groot deel van het succes op
haar naam kan boeken. Het is een
echte Fransche film, amusant, vlot en
geestig, met kostelijke scènes en be
koorlijke melodieuze chansons. Ook
technisch valt deze film «eer te prijzen.
Tino Ros9i, de zingende schildersknecht,
plotseling ontdekt en in het cabaret
dancing geweldig toegejuicht, komt in
minder dan geen tijd tot roem en vindt
het succes van zijn leven in zijn lied
„Marinella". Dat lied wordt ook gezon
gen door een jong meisje (Yvette Le-
bon) vriendin van den man, die na
zijn mislukte carrière als imitator van
dierengeluiden, wind, regen, nachtegaal,
revolverschot en wat dies meer zij, bij
de radio is.
Het meisje krijgt een engagement bij
de radio, doch verkiest gemaskerd op
te treden. Zij ontmoet Tino, zij worden
verliefd op elkaar, maar Tino weet niet
dat zij de gemaskerde zangeres is.
Liefdes wisselvalligheden blijven
hun niet bespaard. Doch er is een fraai
gemonteerd slot, waarin het oogenblik
der ontmaskering aanbreekt en de ge
liefden in eikaars armen voert.
Er komen een paar prachtige humo
ristische typen aan te pas, die dp le
vendigheid en charme van het geheel
nog verhoogén. Het zien van een Fran
sche film, doet ons altijd weer naar
een volgende verlangen. Voor de pauze
zien we „Een meisje over boord" een
film vol goede en zelfs heel spannende
momenten. Vooral de ontzettende brand
op een groote Oceaanstoomer doet ons
den adem benemen Het is een waar
lijk aardig programma, dat ons deze
week in City Theater wordt voorgezet.
