POPPENKLEEDERDRACHT
RUBRIEK VAN
OOM BOB
HET VERHAAL VAN DE APACHEN
OP WELKE DAG BEN JE GEBOREN
te
xxxxxxxxx
frjPfr KINDERCOURANT
door Maja van Heymen
Door do rotsachtige dalen van het
Dragoon-gebergte langs de Zuidelijke
grens van den staat Arizona reed een
troepje Amerikaanse verkenners. Voor
op hun paarden hadden ze de geladen
karabijnen liggen, want het was een
gevaarlijke weg door de eenzame wou
den. De Apachenstam, die in deze
Blreken woonde, wilde geen gehoor ge
.ven aan de verzoeken der blanken om
'de krijgsbijl te begraven en de bewo
ners van de blokhutten langs de rand
van de bossen hadden iedere week ze
ker een overval van de Roodhuiden te
iduchten.
Alfred Sieber, de aanvoerder van de
Verkenners, reed met zijn jongen vriend
Edward Benton voorop. De beide man
nen spraken op gedempte toon, zoals
ze dat gewoon waren in de wildernis,
(terwijl hun ogen oplettend langs de
Bteile hellingen en rotspunten zwierven.
„Natuurlijk geen spoor van de Apachen
te zien", bromde Sieber. „Hun spionnen
hebben ons allang gezien en de Rood
huiden zitten in de wouden te wachten,
tot wij voorbij zijn. Tk zal blij zijn als
we dit gedeelte veilig achter de rug
hebben".
„En ik had nog wel zin om hier een
paar weken te blijven!" lachte Edward
Benton. „Als je me eens een poosje ver
lof gaf?"
„Och, praat toch geen onzin, jongen"
De aanvoerder keek den jongen man
verbaasd aan. Wil je hier je vacantie
'doorbrengen? Denk je hier een rust
kuur te doen misschien?" spotte hij.
Maar Benton kwam dicht bij hem rij -
'den en keek om zich heen voor hij be
gon te spreken. „Luister, ik zal je mijn
geheim vertellen. Toen ik een poosje
-geleden op verkenning was bij de
Mexicaanse eren9, vond ik een ouden
Anarhe Hü wa« srewund door eon *rho|
fvan een der blokhutbewoners en lag
hulpeloos in het bos. Ik verbond zijn
|wond en gaf hem wat te eten en te
'drinken en uit dankbaarheid vertelde
de Indiaan mij een eieenaardig ver
haal. Daarginds namelijk, tussen die
spitstoelDpende rotspunt en die brede
bergketen moet ongeveer twintig jaar
geleden een blanke zijn geweest, die
daar zijn blokhut had. En die man zou
daar een diepe groeve sremnakt hebben,
waaruit hij zilver haalde. Helaas heeft
hij niet veel aan zijn ontdekking ge
had, want de Apachen deden een over
val op hem, ze namen hem trevanzen
en hebben hem gescalpeerd. Zie je Al
fred, daar zou ik wel eens heen wil
len, om te zien. of dat verhaal waar
is
Alfred Sieber schudde eerst zijn
hoofd. „Nee. Edward, daar zou ik maar
niet aan beginnen. .Te Ifent daarboven
zonder enige bescherming. De dichtst-
bij wonende blanken zijn nog mijlen
ver van je af en wat dat zilver betreft,
ik vrees dat die Apache maar wat
heeft verzonnen of dat het een sprook
je is". Maar Benton gaf het niet op en
eindelijk kreeg hij zijn zin: Sieber gaf
hem verlof. „Goed dan", zei hij. „wat
mij betreft kun je gaan, maar dit voor
spel ik je: alles wat je daar in de ber
gen vindt, is je eigen grafsteen!"
Toen Edward Benton de volgende
'dag alleen op weg ging. moest hii wel
aan die sombere voorspelling denken
Geen mens kwam hij tegen in de een
zame ravijnen, waar het pad doorheen
yoerde. Met grote moeite en onder veel
ontberingen bereikte hij werkelijk de
plaats die de Apache hem had aange
duid. Het was een ketelvormig dal
rondom door hoge bergen ingesloten.
Na een tijdje gezocht te hebben, ont
dekte de verkenner tusschen de rotsen,
bijna geheel begroeid met doornstrui
ken, een blokhut. Daarnaast zag hij de
afgebrokkelde rand van de groeve, die
de geheimzinnige blanke daar alleen
had gegraven. Edward ging onmiddel
lijk aan het werk. Spaden en houwelen
had hij meegenomen en zijn eerste
werk was de halfingestorte schacht
weer uit te graven en wijder te maken.
Zijn karabijn lag naast hem op de
grond, voor gebruik gereed.
Aan het eind van de derde dag,
waarin hij met onvermoeide ijver het
zware werk had verricht, zag Edward
voor het eerst iets glinsteren tussen
het zand. Hij greep een handvol aarde
en daartussen vond hij een vrij zwaar
brokje zilver. Een zachte kreet van
vreugde liet hij horen. Het verhaal van
den ouden Indiaan was dus toch waar
heid geweest! Nu sleepte hij grote ste
nen aan. die hij boven op de schacht
opstapelde, om de plaat-s gemakkelijk
te herkennen. Daarna reed hij naar het
Noorden om in de dichtst bijzijnde stad
Tucson zijn ontdekking te melden en
een bewijs van inbezitneming aan te
vragen.
Maar deze weg liep dwars door het
gebied van de oorlogszuchtige Apachen.
De tweede dag kwam Edward met hen
in aanraking en beleefde hii een Re-
vaarlijk avontuur. Toen hij door het
dichte woud reed, hoorde hij plotselinc
hun oorlogskreet vlak bij zich in het
kreupelhout en een regen van pijlen
suisde om zijn hoofd Gelukkig werd hij
zelf niet geraakt, maar zijn paard kreeg
twee dodelijke wonden van vergiftige
piilen en zakte in elkaar. Onmiddellijk
vuurde Edward zijn karahijn af in de
richting van de aanvallers en bereikte
daarmee, dat zij zich terugtrokken met
een paar gewonden. Nu moest hij zich
snel verstoppen en hii baande zich te
voet een weg tussen struiken en rot
sen door Dagen en nachten durfde hij
niet verder te trekken en moest bij in
een holle boomstam blijven. Proviand
bad hij niet meer. en hii moest honger
lijden, totdat het hem eindelijk gelukte
een wilde eend te schieten. Die moest
hij wel rauw opeten, want hij waagde
het nog niet een vuur aan te leggen.
Eindelijk meende hij, dat het wel vei
lig was om verder te gaan en lancs
grote omwegen vervolgde hij zijn weg
naar Tucson. Veertien dagen nadat hij
van de zilvergroeve was weggegaan,
bereikte hij de stad, verzwakt, have
loos en verwilderd, hongerig en dood
moe. Maar zodra hij weer wat op krach
ten was gekomen, verzamelde Edward
Benton een troep flinke dappere man
nen en nam hen mee, naar zijn vondst.
Al gauw volgden allerlei avonturiers en
gelukzoekers om hun brood te verdie
nen in het „zilverparadijs" van Benton.
In de omtrek van het keteldal groeide
een hele nederzetting en gedachtig aan
de voorspelling van zijn vriend Alfred
Sieber noemde Edward de plaats
..Tombstone", dat betekent: „Grafsteen".
Enige jaren later verkocht Edward Ben
ton zijn zilvergroeve voor een reusach
tige som geld en leefde verder als een
rijk man in zijn stad. Toen hij stierf,
werd hij volgens zijn laatste wil begra
ven op een heuvel vlak bij de stad.
onder een pvramide van ruwe stenen.
Beste Nichten en Neven!
Jullie wilt me zeker wel geloven, wan
neer ik zeg, dat ik ditmaal omzettend
veel over St. Nicolaas en zijn cadeaux
gehoord heb. De ene brief stond er nog
Een jongen uit Elzas-Lotharingen
We gaan weer naar een ander land
ien ook een andere kant, want nu ia
liet naar het Zuiden. Je weet, Elza9-
Lctharingen ligt op de grens van
Frankrijk en Duitsland. Vroeger was
het van Frankrijk, toen is het een poos
Duits geweest, nu heeft Frankrijk het
weer. De costuums wordpn er niet erg
jveel meer gedragen en meer door de
meisjes dan door de jongens. Maar op
feestdasen zie je ze heide toch nog wel
en het is een heel aardig gezicht. Deze
jongen heeft een donkerblauw of zwart
jasje aan en net zo'n broek, beide met
metalen knopen, dus geel of wit. Zijn
vestje is rood en zijn sokken hebben
gekleurde dwarsstreepjes. Het korte
losse buisje, dat hii allpen draagt bij
heel grote feestelijkheden, is helder
blauw met een witte rand. die gebor
duurd is. Gewoonlijk draagt hij het
ronde hoedie erbij, maar als het 's win
ters koud is, zie je ze ook wel lopen
met die dikke berenmuts.
voller van dan de ander. Het leek wel
of de winkels voor en door jullie leeg-
gckoc.ht waren! In de meeste brieven
sneeuwde het ook flink.
Op het ogenblik, dat ik dit schrijf, is
het huiten een witte vlokkenweicld en
zie ik in gedachten mijn familie al
sleeën en sneeuwballen gooien. Wat
dat laatste betreft, doen jullie me een
groot pleizier wanneer 'ullie elkaar al
leen onderling eens in de sneeuw zet,
maar vooral niet op voorbijgangers of
wielrijders gooit. De kranten schreven
reeds over ongelukken op dat gebied.
Daar reken ik dus op. Verder zal ik
maar niet over dc sneeuw praten want
vandaag is het Zaterdag en dan kan het
wel regenen of iets anders. Het klimaat
in ons landje is nu ecnmp-1 grillig.
Ik heb verder nog een verzoek. Me
vrouw P., die al jaren lang 7.0 trouw
aan onze krant medewerkt, zou erg
graag van een van tul lie een album
voor Vetplanten overnemen. Wie van
Jullie wil daarvoor zorgen of kent
iemand, die zo'n album ter overname
heeft. Dat hoor ik dan nog wel!
De cijfers voor het opstel waren dit
maal aan de hoge kant. Het gemiddelde
cijfer werd bijna een acht.
En nu het familienieuws.
De groeten doen; Zonnetje aan de hele
familie; Paardebloem aan Houtvester en
Raden-Powell; De Wolf aan Boefje en
Pinguin: Klaproos aan Leergraag en
Madeliefje; Radio Spook aan de hele
familie; Pinksterbloem doet hetzelfde;
Vooriaarsbloempje aan Paardebloem en
Pinksterbloem; Speelgraag aan Bruin
vis. Bruinoogje en Pinguin.
GESPIEKT
Het is Maandag, en heel stil in de
klas van meester Reynders. De jongens
zitten doodstil te schrijven, want ze
hebben repetitie aardrijkskunde. Af en
toe hoort men in het stille dorpje een
motor ronken, of een hond keffen.
Henk Breema zit achteraan, met een
kleur als vuur, wanthij zit te spie
ken, met zijn boek op de knieën. Een
paar jongens in zijn buurt kijken ver
ontwaardigd naar Henk en beginnen
te fluisteren.
„Stilte daar," roept mijnheer, „want
jullie weet, wie praat, krijgt een nul."
Het wordt weer doodstil in de klas.
„Henk," roept mijnheer na een goede
drie kwartier, „ga eens bellen."
Henk schrikt op en kijkt den meester
verward aan.
„Je moet bellen, jö," port de jongen,
die naast hem zit, hem in de rug. Gauw
moffelt Henk het boekje in z'n lessenaar
en staat op, om te gaan bellen.
Op de gang gekomen, trilt hij nog op
z'n benen van schrik. Hij had gedacht,
dat mijnheer gezien had, dat hij spiek
te. Maar dat was gelukkig niet zo.
Als Henk terugkomt, roept mijnheer:
„Schriften inleveren, jongens." De jon
gens vloeien hun werk af. klappen hun
schrift dicht en leggen het op de tafel.
Ze mogen een half uurtje naar buiten,
en onderwijl kijkt de meester de schrif
ten na.
Op de speelplaats wordt druk over
Henk gepraat, want de hele klas weet
natuurlijk, dat Henk heeft gespiekt. Nie
mand bemoeit zich met Henk, alleen
wordt hem af en toe toegeroepen: „Val
serik," maar verder kijkt niemand naar
hem om. Zelfs Jan niet. de beste vriend
van Henk.
Na een half uurtje, het leek Henk
wel een uur, kwam de meester de jon
gens roepen.
De jongens gaan naar binnen, en, op
hun plaats gezeten, zegt meester: „Jon
gens, het spijt me, dat ik het zeggen
moet, maar die repetitie is me erg tegen
gevallen. Zó verschrikkelijk moeilijk
was ze niet."
Meester Reynders las de cijfers op.
Doodse stilte is er in de klas. Allemaal
tweeën en drieën, alleen Gerard Bran
ders heeft een vijf. Opeens klinkt mees
ters stem: „Het l.este werk is gemaakt
door Henk Breema. Hij heeft een
negen."
Henk werd om de beurt rood en wit.
Hè. wat akelig toch, dat meester hem
zo aankeek.
De hele verdere morgen zit Henk on
rustig te schuifelen in z'n bank. en hii
kan maar niet opletten. Zal hij het zeg
gen tegen den meester van dat spieken,
of niet?
Eindelijk besluit Henk het toch maar
te zeggen en als de bel om twaalf uur
gaat en bijna alle jongens uit de klas
zijn, behalve Jan en nog een paar jon
gens, gaat Henk schoorvoetend naar den
meester en vertelt hem alles.
„Het spijt me erg. jongen," zegt de
meester, „maar ik ben erg blij, dat je
het zelf hebt gezegd. Je begrijpt natuur
lijk wel, dat je inplaats van die negen
een nul krijgt."
Henk knikt van ja. Hij gaat naar de
gang. neemt z'n pet van de kapstok en
gaat naar huis.
Maar vlak bij huis komt hij Jan
tegen, die tegen Henk zegt: „Kom je me
vanmiddag halen, als je naar school
gaat? Henk knikt van ja en opeens
rent hij. met een hart vol blijdschap,
naar huis.
Wat vond hij het toch fijn, dat hii het
tegen den meester gezegd had. Welis
waar, had hij het mooie cijfer verloren,
maar de goede verstandhouding met de
kameraden was gelukkig weer hersteld.
(Ik ben 12 jaar).
BRIEFWISSELING
Zonnetje heeft mij weer eens met
een fijne brief bedacht. Ik wist, dat je
me binnenkort zou schrijven, anders
zou ik je brief toegeschreven hebben
aan het vele postpapier, dat ie gekregen
hebt en dus ook moet gebruikt worden.
Maar dat is gelukkig niet het geval.
Aan alles merk ik. dat je een huiselijk
nichtje bent. Vandaar ook. dat je zo
enthousiast bent over de wijze, waarop
jullie allemaal tezamen St. Nicolaasfeest
gevierd hebt. Dat is een goede eigen
schap. die lang niet hii iedereen op de
voorgrond treedt Mag ik ie nog wel
bedanken voor dc zegels, daar vind ik
wel klanten voor. Gegroet Zonnetje en
tot wederschrijven. Wanneer jij nog eens
bonnen noodig hebt, hoor ik het wel hè?
Stephanie brengt uitvoerig ver
slag uit over de goedgeefsheid van St.
Nicolaas. Je hebt daar ook heel niet over
te klagen gehad. Ik mag ook tevreden
ziin hoor! Zeg. ie hebt de ruilhandel ge
weldig met sigarenbandjes verrijkt, zo
langzamerhand kan ik er nu mijn kamer
wel mee behangen! Wie weet, doe ik het
nog eens. Fijn, dat het op school goed
gaat. Waarom mag jij heel alleen ach
ter in de klas zitten? Die ouderdoms-
kwestie laat ik rusten, met opzet, be
grijp je!
Is dat maandblad leuk, Stephanie?
Paardebloem heeft het er met de
sportoefeningen van de padvinders goed
afgebracht. En voetballen kan hij na
tuurlijk ook. Die sport staat bij al onze
neven hoog aangeschreven, tenminste
ik hoor er vaak grote verhalen over. Je
had een foutje in je oplossingen, want
merel schrijf je met vijf letters en niet
met vier!
De Wolf heeft niet zulk belangrijk
nieuws voor me. Dat kan ook niet al
tijd, dat is waar. De raadsels heb je
goed opgelost, rover!
Schooiertje is niet zo slim als
ik dacht. Je schreef me de vorige keer
iets met het verzoek daarop in mijn
antwoord niet in te gaan. Het ging over
school en het was een werkwoord, dat
speciaal bij repetities toegepast wordt.
Ik antwoordde toen alleen maar, dat ik
dat ook wel eens gedaan had. Dat was
alles. Eenvoudig hè. of is het je nog niet
duidelijk? Dat hoor ik dan nog wel. Ik
hol» vast niet zo\eel gekregen als jij
met St. Nicolaas!
Baden Powell vindt zelf, dat hij
al te zeer verwend is met cadeaux. Het
was meer dan bar, schrijft Nu. het
zijn nuttige geschenken geweest, die je
altijd kunt gebruiken, terwijl ie de rest
kon opeten! Met de opstellen schieten
we al aardig op. maar er gaan nog wel
een paar maanden mee heen, voordat
k er door ben! Gegroet.
Leergraag is wel bijzonder in de
geschenkenwcreld gezet, want zij vier
de haar verjaardag en kreeg later van
St. Nicolaas ook nog presentjes. Wat
hof je in zo'n geval, wanneer je veel
vriendinnetjes en vriendjes hebt, hè?
Van allemaal iets maakt een hele stapel
samen! En nu krijg je van r- ij nog een
paar ruilbonnen. omdat je het vraagt
en de raadsels keurig hebt opgelost.
Klaproos, voor jou geldt het laat
ste ook. Wel, het jongste familielid is
ongeveer zeven jaar jon~— dan jij en
liet oudste ruim drie jaar ouder dan jij.
Dat had je niet gedacht hè? Nu kun
je meteen nagaan, welk een uiteenlo
pende brieven ik krijg, naar inhoud, stijl,
lengte etc. En toch is dat juist zo reuze
leuk Klaproos.
Kwikzilver heeft een goede St.
Nicolaas gehad en houdt er nu een ge
zellige poppenkamer met poppenfornuis-
je op na. Zeven grote poppen, een heel
huishouden hoor met dagelijkse beslom
meringen! Heeft je vriendinnetje er ook
zoveel?
Poppen moeke heeft te veel ge
kregen om allemaal te vertellen. Ik heb
nog geen brief van een familielid ge
had, of ik hoorde van cadeau-stapels.
St. Nicolaas is dit jaar wel erg tevreden
geweest over onze familie. Dat vind ik
fijn en jij ook, hè moeke?
Speenkruid.fe heeft gedacht, Oom
Bob krijgt zoveel grote brieven, laat ik
mijn briefje maar kort maken. Dat is
wel vriendelijk bedoeld, maar nu kan ik
je ook maar weinig terugschrijven!
Babbeltje, ja, wat mijn antwoord
op jouw brieven betreft, de moeilijkheid
is daarin gelegen, dat jij de dagelijkse
gebeurtenissen schrijft. Dat zijn feiten
waaraan niets te veranderen valt en
waarover ik moeilijk weer eens kan gaan
schrijven. Dat zou te oude kost voor je
worden, zie je. Dus moet ik uit je pret
tige brieven het meest bijzondere halen
en dat valt niet mee! Bovenstaande is
nu een voorbeeld van iets bijzonders,
Babbeltje. Wat zit ik weer op mijn
praatstoel hè. Volgende keer hoor ik van
je, dat je er niets van gesnapt hebt.
Met de ruilhandel zal ik ie niet verge
ten, nu jij niet vergeten bent om bon
nen te vragen
Hartelijk gegroet
Waterrat, ik ben wat blij, dat het
met de bonnen nog zo fijn in orde ge
komen is. want een toornig nichtje en
een dito tante heb ik niet graag, al is
het dan ook op een afstand! Je bent
al vlug met ie vacantieverlangens. daar
moet je nog een tijdje mc: wachten.
Hoe is het gegaan met het sleeën en
hoe vond je de wintersportavond?
Boefje bofte Woensdag niet. buiten
lag de heerlijke sneeuw en binnen
wachtte een grote repetitie. Niets aan te
doen natuurlijk, maar in de vacantie
kun ie misschien de schade inhalen met
een sneeuw of ijsballet! Tennis ie veel
's zomers en doe je het al lang? Verder,
succes met je repetities hoorl
Trekvogel heeft nu al drie boe
ken met de raadsels gewonnen. Vrouwe
Fortuna houdt zeker veel van zwerven
de vogel6, anders begrijp ik 'het niet.
Blijkbaar reken je op nog meer binnen
kort, want St. Nicolaas bedacht ie met
liefst twee portemonnaies! Heb je van
de week nog slee gereden?
Wildzang had een half vel papier
nodig om mij al haar geschenken op te
sommen. Dat zegt voldoende.^ hoe aar
dig St. Nicolaas je vindt! Ben je al weer
helemaal de oude Wildzang of is je
ongesteldheid nog niet over?
„Radio Spook" heeft goed nieuws
voor me, ook al werd dat geschreven
door verkleumde vingers. Het valt in
deze winterdagen niet mee, in een on
verwarmde kamer te werken, ofschoon
spoken ook niet te veel warmte kunnen
verdragen! Dat werkt storend op de her
senen temidden van die zee van repe
tities. Maak je ze goed neef? Daar reken
ik op hoor!
F a m k e heeft het grootste pleizier
gehad over de snoeplust van haar broer,
waaraan hoge en minder prettige
eisen gesteld zijn. Let maar op, hij zal
ook nog wel eens iets voor jou beden
ken Famke!
Robinson Crusoë werd van ziin
schrijftafel en zijn brief aan mij weg
gelokt door de sneeuw. Dat begri: - ik
nppf! Voor sneeuw liet ik vroeger ook
mijn huiswerk en zelfs mijn eten staan.
Nu niet meer!
Pinguin heeft voor verjaardag en
St. Nicolaas tegelijk een fiets gekregen.
F.pn prachtradeau zeg. waar ie zuinig
mee moet ziin hoor! Niet door plassen
rijden of tegen trottoirbanden. En denk
aan de goede verkeersregels Pinguin!
Bruinoogje, ik reken er heus op.
dat je volgende week meer zult schrij
ven. Dat spreken we dus af.
jaren
1901-1999
Jan.
Febr.
haanden
Mrt. Apr 111 Mel Jum| Jun |Auc.|sept.|oct. |nov.| Dec.
AS
S3
9(1
1
0
Ó-
3
5
y
3
6
A
1-
O
Z
i6
SI
81
5
1
V
y-
6
A
1
0
3
5
y
3
Z7
55
83
6
A
A
5
0
9
5
y
y
6
A
1
A9
Si
99
0
9
1
0
A
5
0
3
6
y
1
6
01
57
85
A
5
f
1
3
6
Y
l
0
A
O
0A
3o
SS
86
1
6
6
A
1
0
A
f
1
3
6
1
03
31
59
87
1
0
O
3
5
1
3
6
A
1
o-
A
01
SO
88
5
1
A
5
0
3
y
y
6
A
05
33
61
85
o-
3
3
6
1
1
6
A
5
<r
3
5
06
31
6Z
90
y
1
1
0
A
5
0
3
6
y
1-
6
35
63
91
A
S
5
1
3
6>
1
y
0
A
0
08
36
61
93.
3
6
O
3
5
1
3
6
Jt
1
O'
A
09
37
65
93
5
V
1
1
6
A
1
0
3
5
y
3
10
33
66
99-
6
A
A
5
0
3
5
1
1
6
A
1
1-i
39
67
95
0
3
3
6
1
a
6
A
S
O
3
5
Va
lO
99
96
y
1
5
1
3
6
1
y
0
A
5
0
13
69
97
3
6
6
A
1
0
A
5
1
3
6
y
yy
ÏO
98
1
0
0
3
5
1
3
6
A
1
0
A
10
13
71
99
5
1
1
a
6
A
1
0
3
5
1
3
16
IV-
7Z
6
ft-
3
1
1
6
A
5
O
3
17
IS
73
1
1
0
A
0
3
y
1
6Ï
18
16
79
A
5
5
1
3
6
1
1
0-
A
5r
0
19
17
75
3
6
6
A
1
0-
A
5
1
3
6
Y
AO
13
7*>
1
0
1
1
6
A
1
0
3
5
y
3
Al
19
77
6
A
Z
5
0
3
S
1
1
6
A
1
it
50
79
0
3
3
6
O-
6
A
5
0-
3
5
Z3
51
7?
1
1
y
0
A
3
6
y
1
6
Al
Si
80
A
5
6
A
1
0
A
5
1
3
6>
1 I
WEEKDAGEN
Y
8
IS
At
A9
36
3L
9
16
A3
30
37
3
10
17
Al
31
Y
YY
18
AS
32
5
«L
19
AG
33
6
13
AO
17
31
7
11
Z1
AS
3S
Zondag
Maandag
Dinsdag
Woensdag
Donderdag
Vrijdag
Zaterdag
De meesten van jullie zullen v\el
weten op wat voor dag of je bent ge-
horen, dat. zullen je vader en moeder je
wel hebben verteld. Maar als je het niet
weet, kun je het met deze tabel gemak
kelijk uitrekenen en ook kun je nagaan
op welke dag je in een bepaald ja;
jarig zult zijn. Uit een voorbeeld kun|i[
het best begrijpen, hoe het in zijn werïf
gaat: Laten we eens opzoeken wat di
31ste Maart voor een dag is geweest
1901. Dan zoeken we onder de kolos]
„jaren" het eindcijfer 01, langs diezelbl
rij gaan we naar rechts tot we bij
maanden komen aan Maart. In dij
vakje staat het getal 5. Dit tel je opM
de gezochte datum, dus in dit geval
en 5 geeft 36 Als je nu in de kolo:td
weekdagen het getal 36 opzoekt, zie
dat het in de rij van de Zondag staaj
31 Maart 1901 was dus een Zondag,
die manier kun je elke dag uifrekei
die je maar wilt, van 1901 tot 1999.
e H
Pinksterbloem heeft het erg
druk met de repetities. Daar heb ik
nooit veel medelijden mee, want binnen
twee weken hebben jullie alweer va
cantie en tijd genoeg om uit te rusten
van de vermoeienissen...
Is het eigenlijk niet zo of vind je me
nu een hardvochtige en boosaardige
Oom, Pinksterbloem?
Nufje, ik heb goed nieuwe voor je,
want ik heb Standaardbonnen gekregen
en ik geloof, dat jij daar erg op gesteld
bent. Ik zal je bedenken hoor!
Madeliefje heeft me een gezellige
brief geschreven met een aardig verslag
over het St. Nicolaasfeest van de school.
Dat is bij meer familieleden in goede
aarde gevallen, heb ik wel gemerkt. Ge
lukkig. dat het op school zo goed gaat.
Laat het zo blijven, kleine Madelief. Met
mooie rapporten doe ie wonderen en heb
ie een reuze vacantie. Zo was het met
mij tenminste altijd vroeger.
Piccolo heeft weinig beleefd, dus
ook weinig te schrijven. Dat raadsel van
jou kon ik helaas bij nader inzien niet
gebruiken. Wel jammer hè?
A i n e heeft zich uitgesloofd om het
tuintje naast het huis van Waterrat om
te ploegen. Haar voeten stelden de hoe
ven van St. Nicolaas' paard voor. Toch
heb ik mijn hoofd niet geschud, Ainée.
Ik hoor zulke rare dingen van mijn
familieleden, dat ik aan hoofdschudden
niet beginnen kan! Trouwens, wat zou
dat helpen, alleen zou ik hoofdpijn krij
gen! Leuk, dat de correspondentie met
je buitenlandse vriendin doorgegaan is.
Wat schrijf jij haar nu zo ongeveer?
Vooriaarsbloempje heeft een
paar keer niet geschreven, maar had
daar een geldige reden voor. Op het
ogenblik, dat ik dit schrijf, sneeuwt het
hard en daarom moet ik wel een beetje
lachen, dat ik nu met een vooriaars
bloempje in gesprek ben. Hoe gaat het
met de repetities! Zorg, dat je mooie cij
fers haalt hoor!
Sp e e 1 g r a a g heeft me met haar
nieuwe vulpen een net briefje geschre
ven. Met die timmerdoos kun je ie
naam goed eer aandoen, Zeg. Je vindt
het eigenlijk geen meisjeswerk, dat is
misschien wel waar, maar daarom kun
je het best leuk vinden en ook willen
leeren. De raadsels waren in orde Spéél-
Kraag.
Bruinvis heeft ook al zoo'n boel
gehad. Och, och, wat is mijn familie weer
verwend door St. Nicolaas. Je wilt graag
weten, wat ik gekregen heb hè? Nou. dat
zal ik maar niet vertellen, maar wel
geloof ik, dat de Sint niet over mii te
vreden was! Jij hebt zo langzamerhand
zeker al heel veel Paula-bonnen hè?
DE OPLOSSINGEN
De oplossing van het eerste raadsel
was „Kameel" met de woorden: koekoek,
arend, mees, ekster, eend en leeuwerik
Het geheel van het tweede raadsel was
een knecht, die in een stal werkzaam
is. De woorden waren: last, kat, nek
kan, acht en kast.
Ik kreeg liefst 21 goede oplossin
gen. Ditmaal werd de prijs gewon
nen door onzen neef de Wolf. Dus
Wolf, moet je in deze sneeuwdagen
maar tijd zoeken om te lezenl
DE RAADSELS
1.
(Ingezonden)
Op de kruisjeslijnen komt een am
bachtman van 9 letters.
X
X
t 4 X
t X
a X
a X a
a X a
X
1.
2.
3.
4.
5.
medeklinker,
schrijft men mee.
keukengereedschap,
deel van een kachel,
ambachtsman.
6. Ned. eiland,
7. maand.
8. kledingstuk.
9. medeklinker.
II
(Ingezonden)
Op de kruisjeslijnen komt de hocö
stad van een land in Europa,
X X X X X X X t
X 0 a 1
X a a 0
X 4 a a
X a
X
X
1. gevraagde stad.
2. doet men bij Oom Bob.
3. een vogel in het meervoud.
4. langdradig.
5. kledingstuk.
6. lekkernij.
7. medeklinker.
RUILHANDEL
Mevrouw P. kan Drostebonnen1
13 Verkadebonnen „Waar wij \von«
komen halen. Voor het album ChD 1
wordt nooit iets gevraagd, harte-1;
dank voor uw aanbod. Uw verzoek
ik door.
N. N. betuig ik mijn erkentelijk!^,
voor de mooie gift.
Johann Strauss, voor jou zijn
D.E.punten en Klokzeepbonnen. De b'-
geef ik door. Mijn dank voor je ftc*
wenschen!
De onbekende, die mii een mas-v
postzegels stuurde, dank ik hartelijk
De onbekende, die mij een
enveloppe o.m. heel veel oude boe^
bonnen deed toekomen, wil wel
grote dank aanvaarden.
Stephanie help ik aan filmsten
Paardebloem wil graag Verks-
bonnen en postzegels hebben.
D e W 0 1 f vraagt D.E.-punten en Pc
zegels van .het kind.
Baden Powell, ik zal zien of -
postzegels van Ned. en Kolomen r
Europa voor je zijn.
Leergraag krijgt een paar VerÖ
debonnen „Waar wij wonen."
Klaproos, voor jou hetzelfde
Leergraag.
Kwikzilver vraagt Verkade- c]
nieuwe boekenbonnen.
Babbeltje krijgt Hillebonnen.
Waterrat kan postzegels van bf'j
en Koloniën komen halen.
Boef je vraagt hetzelfde als W«'-'
rat.
Trekvogel wil graag Hag- en
kadebonnen hebben.
Robinson Crusoë houdt
aanbevolen voor Verkadeplaatjes ..ll1
groote Rivieren" of filmsterren.
D. V. voor jou zijn er 5 DrosteboM^
Pinguin help ik aan postzegels
Nufje krijgt een Van Nellemerkf,
Standaardbonnen.
Piccolo vraagt Hille en D.E-P!
ten.
Speelgraag wil graag
nie^f
boeken en Oosterveenhonnen.
Bruinvis kan Paulabonnen kon1
halen.
Jullie kunnen Maandagmiddag nl.,
uur de ruilbonnen komen balen
het bureau.
Hartelijke groeten yan