Vogeltjes in den winter Mijn eerste prijs RUBRIEK VAN OOM BOB Het bouwen van een vogelhuisje Bij de legpuzzle fr f KINDER COURANT WJ De winter, die wij meestal wel prettig vin den al houden de mees ten meer van de zomer, is voor de vogeltjes vaak een moeilijke tijd. Zulke zachte win ters als wij de laatste tijd gphad hebben, zijn nog niet zo erg, maar er zijn toch elk jaar wel een paar dagen vorst en daar hebben de vo gels de meeste last van. want dan is de grond zo hard dat ze geen eten uit de aarde kunnen pikken en de plasjes, waar ze van drinken zijn bevroren. Ook als er sneeuw ligt kun nen ze weinig vinden om te eten. In bet begin van de winter zijn er nog wel bessen aan de bomen struiken, lijster bessen. meidoornhessen, rozebottels, enz Maar als die ook opraken, begint het er in het koude jaargetijde lelijk voor ze uit te zien. Dan komen de vogels ook vaak dicht bij de huizen d3r mensen, in de tuinen en parken, ook zulke vo gels die anders te schuw zijn om zich te wagen, 't Is of ze weten en voelen, dat wij mensen hen wel willen helpen. En dat doen we dan ook wat graag, hè jongens en meisjes? We zetten voe derhuisjes neer voor de zangertjes, liefst op een beschut plaatsje, en over dekt tegen de regen. En daarin strooien we de lekkernijen: allerlei zaden, hen nepzaden. zonnepitten, maiskorrels en ook broodkorstjes en kruimeltjes. Maar geen brood dat in melk of water is ge weekt, dat beschimmelt gauw of wordt zuur en is dan geen lekkernij meer. Weer je waar de vogels ook heel veel van houden? Van vet! Als jullie met Kerstmis een kerstboom hebben, kun je na de Kerstdagen de vogels tracteren door de boom een poosje in de tuin te zetten en de takken te overgieten met gesmolten vet. Als het gestold is, zullen de vogels er op af komen en ervan smullen! Maar denk er om, als je een maal begint met de vogels in de winter te voederen, moet je het ook trouw vol houden! Ze vinden altijd het plaatsje weer, waar ze voedsel kunnen krijgen en rekenen er op, dat ze het daar ook vinden. En zelf heb je er het meeste plezier van, als je elke dag je vriendjes ziet terugkomen en zich te goed doen. Als de mussen al te brutaal worden, moet je ze maar eens wegjagen. Waar veel mussen zijn, blijven vaak de an dere vogels, meesjes en lijsters weg. En die hebben dikwijls nog meer hulp nodig dan die kwajongens van mussen, die overal nog wel wat ophalen. door JAN VAN HEYMEN „Er is een brief van tante Berta ge komen of je een weekje komt logeren", zei moeder. Nou, daar was ik altijd voor te vinden, want bij tante Berta en oom Kees was het altijd fijn. Ze had den een boerderij in een klein dorpje dat niet ver lag van de 6tad, waar wij woonden. En als je altijd in de stad woont in een drukke straat en in een huis met een heel klein tuintje, dan vind je een boerderij het mooiste wat er bestaat. Ik was dan ook in de wolken, toen ik uit het kleine treintje stapte en naast oom Kees het dorp doorliep. Een fijne week zou het worden. En het werd een fijne week. Ik mocht 'doen wat ik wilde, zooals altijd als ik op de boerderij logeerde. Ik werkte soms mee, ik mocht zelfs een keer een koe melken, maar daar bracht ik niets van terecht, ik at van alle vruchten die rijp waren, ik speelde met de dorpsjongens, ik voelde me half boer. In die wepk was er ook juist een dorps feest en daar was ik natuurlijk met de neus vooraan. Hendrik, een boerenzoon en een van mijn grootste vrienden uit het dorp was een gewichtig persoon op het feest, Hij liep met loten voor de grote loterij, die zou worden gehouden. De prijzen waren landbouwwerktui gen, koeien en varkens, pakken hooi en al die voor een hoer nuttige dingen. En hoe ik nu op de dwaze gedachte kwam, weet ik zelf niet. maar ik nam ook een lot van Hendrik. Toen ik het had, stopte ik het maar gauw weg, want als ze dat zagen op de boerderij zouden ze me vast uitlachen. Eigenlijk vergat ik het helemaal en toen ik twee dagen later naar huis ging, zat het opgevouwen in het zakje van mijn blouse en daar bleef het. Tot de volgende week Maandag. Toen kwam Dina, onze meid, binnen, juist toen moeder een brief aan tante Berta 6chreef. „Dit zat in de blouse van Jan. mevrouw, ik vond het toen ik hem in de was wilde doen, moet het bewaard blijven?" Moeder vouwde het papier uit. elkaar en ik zag haar ogen groot word an van verbazing. „Maar Jan, hoe kom jij daaraan?" Gekocht, moeder." zei ik verlegen, want moe der» stem klonk streng. „Wat is dat voor dwaasheid?" „Ik. eb. ik weet niei." „Was het voor een goed doel?" ondervroeg moeder verder. „Ja nee ik geloof niet..." „Dus je wilde een koe of een grasmachine winnen?" Nu kon moeder toch haar lachen niet meer houden. Gelukkig, ik durfde ook weer te la chen. Moeder schreef dadelijk het num mer aan tante Berta maar ze zei: „Ik hoop, dat. je niets wint, maar dat an deren aan wie het beter besteed is. al les krijgen." Maar in mijn hoofd was opeens een idee gekomen. „Stel je voor, dat ik zo'n aardig klein kalfje of lammetje won. Ik was dol op dip beestjes en dat zou ik hier toch wel kunnen houden Als we nu in het ach tertuintje eens enkel gras zaaidpn, dan zou het daar wel kunnen grazen en in het schuurtje kon het 's nacnts staan Ik zei niets, maar drie keer op een dag draafde ik naar de bus om te zien of er geen brief was van oom Kpes en tante Berta. Twee weken moest ik er op wachten, toen kwam er werkelijk een brief voor mij Tk scheurde hem haastig open. verslond de letters. En had ik daar nu toch niet werkelijk een kalf gewonnen! Tenminste er stond: een jonge koe. nou, dat is toch een kalf, niet waar? Ik sprong als een In diaan door de kamer en schreeuwde: ..Ik heb een kalf, een kalf gekregen." Moeder kwam aanloopen, vader keek van achter zijn krant op. „Wat zeg je'toch, Jan? Een kalf?' „Daar heb je het nu al, met die malle dingen van jou!" riep moeder. Maar ik wa6 buiten mezelf van vreugde en vertelde in een vaart m'n hele plan: :gras in de tuin, de schuur als stal. Vader schaterde: „En 's avonds ze ker luchten, hè! Met de koe aan een touw, hier door de Prins Hendrik straat! En Dina moet zeker melken, of moeder 6oms? Nee, moeder, jij maakt de kaas en 'de boter! Wat een voor deel zullen we van Jan's koe hebben!" Vader was niet tot bedaren te komen. „Maar het is een kalfje", zei ik. „O, dat scheelt," zei vader, „misschien kunnen we dat eerat wel proberen." Ik keek al hoopvol, maar vader's stem klonk nog spottend „Och, zegzoiets toch nietbromde moeder, „stel je voor een kalf midden in de stad." Toen kon ik me niet. meer goedhouden. Ik barstte in tranen uit. de laatst3 weken had ik me zo verheugd op mijn nieuwe aanwinst. Ik hoopte al dat het een rood kalf zou zijn, en nu zou er niets van komen, hoe wel ik het toch eerlijk had gewonnen. Maar moeder zei, dat ik me moest scha men, om eerst zulke g3kke dingen in m'n hoofd te halen en nog te gaan hui len ook. Ik was toch al negen jaar. Gelukkig mocht ik zelf naar de trek king van de loterij en kreeg ik mijn kalf wel te zien. Het was al een vrij grote koe, een zwart bonte koe. Toen ik haar zag, begreep ik toch wel, dat een stads tuintje gaen geschikte plaats is voor zo'n heest. Maar ik kwam er nog wfct goed af. Oom Kees kocht de koe van mij, ik kreeg een flinke 6om in miin spaarpot en twee maanden later kwam er een mandje voor mij, waar op stond: Voor Jan, in plaats van het kalf. Daar kwam uit een allerleukst jong hondje, een kind van Black, de hond van Oom Kees. Daar heb ik heel wat maer pleizier van gehad dan ik ooit van een koe zou kunnen hebben vooral in een stadstuintje. Beste Nichten en Neven! Als jullie dit lezen, dan scheiden nog slechts enkele uren van het nieuwe jaar. En wat zal dat ons brengen? Laten we hopen, naast de dagelijkse zorgen, ook veel goeds! Meer mogen en kunnen we niet wensen. Hartelijk wil ik jullie be danken voor alle nieuwjaarsgroeten, die ik hier aan jullie allemaal tegelijk te rug doe. Van onze vroegere Nicht Zon netje breng ik ze eveneens over. Laten we verder afspreken om in 1938 elkaar w eer prettige brieven te schrijven en bovenal ons best te doen qp school, zodat ik tegen einde Juli allemaal gun stige rapportberichten krijg en we met een gerust hart onze zomervacantie- slaap kunnen ingaan. Jammer, dat ik enkele brieven te laat ontvangen heb. Die moet ik nu maar laten voor wat ze zijn. Het gemiddelde cijfer voor het opstel was ditmaal QVo. Denken jullie er aan, dat je volgende week niet vergeet cij fers te geven. Enkele familieleden had den het nu vergeten. De groeten doen: Paardebloem aan Boefje, Rateltje en Ainée; Pinguin aan Bruinvis; Klaproos aan de hele familie; idem Rateltje; Schooiertje aan Babbel tje; Leergraag aan Klaproos; Kwikzilver en Madeliefje; Trekvogel aan Boefje. MARIETJE EN 'T KABOUTERTJE Marietje woonde met haar moeder aan de zoom van een bos. Zij waren arm. Haar vader was reeds lang geleden ge storven; toen hij leefde, was hij hout hakker. Daarom woonde zij daar bij het bos ver van het dorp. Marietje was 9 jaar, maar omdat ze daar ver weg van het dorp woonden, was ze een droomstertje geworden dat helemaal al leen haar tijd zoek moest brengen. Zij geloofde dat er nog kaboutertjes be stonden, en ze zou er o, zo graag eens eentje zien. Haar moeder zei dan: „Kind je ziet er toch geen." Zij leefden van: bosbessen, bramen, paddestoelen enz., die zij zochten en op de markt in het dorp verkochten. Haar moeder ging Zaterdags altijd naar het dorp. Haar moeder was eens ongeveer tien uur weggegaan en had tegen Marietje ge zegd: „Je moet maar eerst het hutje een beetje opknappen en dan naar het bos gaan, daar is het op het ogenblik fijn weer voor." En zo had Marietje ge daan. Ze had eerst het hutje een beetje opgeknapt en was toen naar het bos gegaan. Ze dacht weer: „Zou ik nou nooit een kaboutertje zien." Maar toen ze een poosje gelopen had, hoorde ze op eens een stemmetje, dat zei: „Marie tje, wou jij. zo graag een kaboutertje zien?" „Ja," riep Marietje rnet blijd schap uit, omdat ze dacht, dat ze er nou eens een zou zien. Ze keek rond, maar zag niets. Maar toch riep het stemmetje: „Kijk eens op die boom daar naast je." Marietj'e keek vol verwachting naar de boom en riep verheugd uit: „Een kaboutertje, een kaboutertje, wat leuk!" Het kaboutertje zei: „Marietje omdat je altijd zo goed opgepast heb», zie je mij nu eens. Ik liep altijd vlak achter je als je in het bos was, zodat je niet kon verdwalen." „En waarom heb ik je dan nooit gezien," vroeg ze verbaasd." „Om dat ik mij onzichtbaar kan maken. En omdat je altijd zo lief voor je moeder bent geweest, mag je een wens doen. Marietje dacht even 11a en zei toen: „Mijn moeder moet altijd zo hard wer ken, laat ze eens wat minder hard hoe ven te werken." „Dat is goed," ant woordde het kaboutertje. En toen lacht- te hij guitig. „Ga nu maar naar huis, ik denk dat je moeder nu wel thuis zal zijn." „Dat denk ik ook wel. Dag kabou tertje, zie ik je nog eens? ja?" „Ja hoor, ga maar gauw," en het kabouter tje was verdwenen. Toen zij thuis kwam, stond daar inplaats van het hutje een mooi klein huisje, groot genoeg voor twee mensen. En het kaboutertje heeft woord gehouden, Marietje's moeder hoefde niet hard meer te werken. Ze leefden nog lang en gelukkig samen, BRIEFWISSELING B 0 e f j" e heeft een werkelijk keurig rapport en wel vijf achten, vier zevens en een zes. En dat nog wel op de H. B. S. Je bent een pientere boef, hoor! De beloning van je moeder komt je zeker toe. vind ik. Alleen zal het nu niet ge makkelijk zijn, om de cijfers op dezelf de hoogte te houden, laat staan verbe teren. Ik ben benieuwd of je dat lukt, maar reken er wel op! Paardebloem heeft deze wéék voor de padvinders oliebollen gebakken. Ik kan er niets aan doen, maar zou graag willen weten, hoe die bakkerij af gelopen is. Olie en meel geeft meestal heel wat anders dan oliebollen. Zorg, dat je rap port niet minder wordt hoor, want je hebt er drie lage cijfers bij. Paarde bloem. B r u in o o g j e heeft op prettige wijze Kerstmis gevierd met versieringen, verder een mooi boek en niet te verge ten veel snoep. Ik heb ook fijne dagen gehad. Ik hoop dat jp over de wisseling van het oude met het nieuwe jaar even tevreden zult zijn, nicht! Pinksterbloem heeft met haar grootvader gedanst. Dat zal me een feestvreugde gegeven hebben, stel ik me zo voor! Van Bruinoogje had ik al een en ander gehoord over wat je me schrijft, zodat ik nu voor 1937 met jou uitgepraat ben. Tot het volgend jaar, nicht! Pinguin moet me maar eens iets van de welpen vertellen. Wat hij alzo in het afgelopen jaar geleerd heeft en wat zc nu gaan doen. Madeliefje heeft pleizier gehad over de welverdiende straf, die de jon gen kreeg van de olifant, toen hij dien met een pijl schoot. Hij mocht inder daad blij zijn er zo af te komen. Zeg, jij hebt ook een prachtig rapport, op twee na, allemaal cijfers boven de zes. Daar verdien je een pluim voor, Ma delief. Klaproos, wanneer de opstellen allemaal geplaatst zijn, begin ik weer met de rubriek „Uit Eigen Pen." Dan kunnen jullie ook versjes of an der werk insturen. Wanneer het dan enigszins mogelijk is, komt jullie werk in de krant. Maar ik zal er heel streng op letten, dat. het beslist eigen werk is. Tot 1938 Klaproos! Shirley Temple, neen, die be- schuitbonnen heb ik niet, daarom zal ik maar wat postzegels voor je klaar leg gen. Ik vind het akelig knap, wanneer je op school zo maar een klas mag overslaan, zoals je neefje. Maar het is makkelijk en vlug, nietwaar! Wel be dankt voor je raadsels en je gelukwen- schen. Hetzelfde hoor! Kwikzilver laat de kerstboom op Oudejaarsavond branden. Wel wat laat, maar daar is niets aan te doen. Vervelend is, dat de bewoners van de poppenkamer ongesteld zijn. Help maar flink in het huishouden hoor, want jo hebt toch vacantie. Dat zal je moeder zeker erg prettig vinden. Rateltje, ik zal dan maar afwach ten, wanneer Robbedoes me schrijft. In ieder geval wil je haar wel mijn-beste wensen overbrengen voor het examen. Je rapport mag er zijn, je gedrag is ook goed, zodat je niet teveel op school „ratelt." Doornroosje is een nieuw nicht je dat net nog voor het scheiden van het oude jaar aan onze familiedeur ge klopt heeft, om binnengelaten te wor den. Nu, dat is in orde, hoor, en dan gaan we samen fijn ruilen ook. Denk er aan, dat je iedere keer schrijft, wat je graag hebt. En ook zou ik je leoftijd willen weten, kleine Doomroos! Raadselen doe je natuurlijk hè? Famke helpt haar moeder thuis met het huishouden en doet dus veel practische ervaring op. Hoe zijn je kook- en bakkujisten? Of doe je daaraan nog niet veel? Robinson Crusoë vraagt me.hoe oud de kinderkrant nu eigenlijk al is. Precies kan ik het niet zeggen, maar zeker 15 jaren komt hij al in dit dag blad voor. Maar toen was Oom Bob iemand anders hoor! Schaken doe ik niet. Heb jij nog meegedaan aan het jeugdtournooi, deze week, waarover zo veel geschreven is? Je kunt anders veel leren van de rubriek Schaaknieuws el ders in dit blad, Robinson Crusoë. Wildzang heeft van de sneeuw ge profiteerd en een flinke glijbaan ge maakt. Dat zal wel een vrolijke glijpar tij zijn geweest. Groot gelijk hoor! Nufje heeft me voor dit jaar haar laatste briefje geschreven en van mij krijgt ze nu het laatste antwoord. En zo beginnen we weer aan een nieuw jaar met een schone brievenlei. Laten we hem helemaal volschrijven, Nufje! Schooiertje heeft weinig nieuws, maar hij besluit niet de beste wensen voor het nieuwe jaar en daar ben ik zeer dankbaar voor. Ik wens je hetzelf de en veel succes met de raadsels, die je dit keer niet opgelost hebt Zeker vergeten hè? Leergraag heeft een behoorlijk rapport. De onvoldoende voor Natuur kunde is maar tijdelijk en behoort bin nenkort tot het verleden. Dat is afg- sproken. Wanneer je de overige cijfers zo houdt, is er geen kou aan de lucht, zouden de boeren zeggenJe bent heer lijk aan het knoeien geweest met de raadsels, maar enfin, je hebt ze tenslot te goed opgelost. Speelgraag hoopt, dat na de Kerstvacantie een kleine prins geboren wordt, want ze speelt graag en houdt van een aparte vrije dag! Je kon wel eens gelijk krijgen, slimme nicht! Bruinvis heeft bezoek van zijn neefje gehad. En hebben jullie samen pret gemaakt. Tot hoelang is hij geble ven? Ik zal weer flink wat Paulabon- nen voor je klaar leggen als een goed Dit aardige vogelhuisje, waar je het voer in kunt 6trooien, is heel gemakke lijk te maken, al6 je een beetje met zang en hamer overweg kunt. Ds bodem is a, in de beide uitgezaagde hoekjes kun je de beide latjes vastspijkeren. Te gen de buitenkant van die latjes tim mer je opzij, aan de bovenkant de drie hoekige plankjes d. Daarop komt het dak te rusten dat een recht plankje is, even groot als de bodem. Aan de onder kant 6pijker j'e lang6 de bodem en de beide latjes de plankjes e en aan de achterkant b. De grootte kun j'e zelf kie zen, zoals j'e zelf wilt en zoals het 't beste uitkomt met de plaats waar j'e het wilt ophangen. Komt dat er niet op aan, dan kun je het bijvoorbeeld 35 cM. lang, 25 cM. breed en 25 cM. hoog nemen. besluit van het oude jaar. Dat vind j'e wel een goed plannetje, hè? Zonnetje heeft, nu 1937 bijna ge heel achter ons ligt, nog even gedacht aan Oom Bob en zijn familie. Ik zal de gelukwensen overbrengen, hoor en je uit naam van allen hartelijk bedanken. En natuurlijk, Zonnetje, ook onze beste wensen aan jou. Een gelukkig 1938 mo ge je deel zijn! Poppenmoeke brengt goed nieuws uit de poppenkamer, waar zij tijdens de Kerstdagen de familie sprookjes verteld heeft. Daarmee houd je de poppen wel zoet, hè moeke? Met oud- en nieuwjaar stel je zeker weer een aardig program ma op! Speenkruidje, j'a, dat is jam mer, dat er een fout in je opstel gezet is, maar men zal wel begrepeu hebben, wat er moest staan. Je hebt de raad sels goed opgelost. Ik wens je een pret tige vacantie en een goed 1938. Ainée, die detective verhalen en an dere griezelverhalen las ik vroeger ook, maar tegenwoordig niet meer. Zo zal het met jou na verloop van jaren ook wel gaan, denk ik. Ik zal zorgen, dat je het Afrikaanse meisje niet hoeft te leur te stellen en Verkadebonnen voor je klaar leggen. Je rapport was slecht. Vooruit Ainée, doe, wat van je verwacht wordt en let niet op de anderen, die onvoldoenden halen. Kijk alleen naar de goede categorie, waartoe jij ook kunt behoren. En verder Ainée, het allerbeste voor een heel nieuw jaar! Stephanie moet veel boeken lezen en leren. Zij behoren tot de goede soort en dus hebben ze waarde voor je hele leven. Later zul je dat merken en dan behoef je nooit te zeggen, dat j'e die litteratuur niet gehad hebt. Heus, de waarde ervan is groot. Wat betreft dat gedichtje, ik meende, dat je gedichten gelezen had, die zo'n indruk op je maakten, dat je eigen werk er sterk door beïnvloed is. Misschien vergis ik mij. Ik lees, dat je van de natuur en wandelen houdt. Dat is toe te juichen en gezond. Beter, dan in de stad rond hangen of iets dergelijks. Verder Ste phanie. mijn beste wensen voor het komende jaar. Babbeltje, ik zie een dikke brief voor me, dus weet ik, dat jij het bent, die mij zoveel te vertellen heeft. Wees niet bang, dat ik je brief niet zou lezen of daarin stukken zou overslaan. Daar voor schrijf ie veel te onderhoudend. Ik heb er ditmaal op mijn gemak een kwartiertje over gedaan en moet hem dan nog beantwoorden. En in dat laat ste schuilt een moeilijkheid, want je stelt geen bepaalde vragen, maar je vertelt je dagelijksche gebeurtenissen. Weet je, wat wel belangwekkend voor je zou zijn? Je moest een dagboek ma ken. Daar heb je later ontzettend veel pleizier van. Ik heb heel vroeger wel eens een paar maanden bijgehouden en lees die steeds weer met groot genoe gen. Maar ja, het valt niet mee, om er elke dag of zelfs elke week aan te den ken. Heel gemakkelijk wordt het van een dagboek een vergeetboek. Babbeltje, nu moet ik heus eindigen. Wat ik je toewens voor 1938, begrijp j'e wel. En vooral ook, succes op school! Trekvogel schrijft me uit Leiden en haar brief heb ik nog net op tijd gekregen. Dat vind ik altijd leuk, zo'n brief van buiten de stad aan onze ru briek. Hoe is het in Rotterdam en hoe bevalt het nieuwe kapsel je, dat je met vreugde aangekondigd hebt? DE OPLOSSINGEN Uit het eerste raadsel kwam Nieuw jaar met de woorden: n, pit, klein, kneuzen, Nieuwjaar, Oudjaar, Klaas, jas en r. Het andere raadsel had tot oplossing de wereldstad Londen uit de woorden Londen, onder, neus, den, el en n. De raadsels waren blijkbaar nog al makkelijk, want ik kreeg veel goede oplossingen. Voor het laatst in het oude jaar heeft Vrouwe Kor- tuna onder deze rubriek en van on ze familieleden toegelachen en wel onze nicht Babbeltje, die er natuur lijk wel voor zorgen wil, dat de prijs gehaald wordt. DE RAADSELS 1, (Ingezonden) Mijn geheel is een spreekwoord van 10 woorden en 44 letters. 38, 28, 30, 15, 16, 41, 2 en 20 plaats in Friesland. 18, 5, 23 en 36 is een dier. 8, 7, 14, 31, 17, 33, 28 hangt aan Ke-rst- boom. 44, 10, 11 en 21 is een vrucht, 22, 24, 35 en 25 is niet hard, 9, 1, 6 en 3 lichaamsdeel. 4, 12, 15, 19, 21, 26, 28 on 29 enz* voort. 13, 27 en 43 watervlakte. 32, 39, 34 en 42 aanwijzend voornaam woord. 36, 26 en 40 krijgt men op school. 2, (Ingezonden) Mijn geheel is een land. Mijn eerste deel is een boom, dao volgt een klinker en mijn laatste dedfe is een eilandje. RUILHANDEL Post jager, aanvaard mijn dank voor je bonnen, die ik zo goed gebrui ken kan. Johann Strausz krijgt oude boe kenbonnen, klokzeepbonnen en mijn beste wensen. D. V., voor jou zijn er 5 Droste bon nen. Die postzegels kan ik wel gebrui ken. M e v r o u w P. kan Cactusplaatjes et Drostebonnen komen halen. Mej, N.N. hartelijk dank voor u? gift. Boefje spaart „Waar wij wonen" c nieuwe boekenbonnen. Paardbloem vraagt Verkade' bonnen en postzegels. Bruinoogje, voor jou zijn er pos! zegels van Ned. en Koloniën of Drostf bonnen. Pinksterbloem spaart, postzegel en boekenbonnen. ShirleyTemple help ik aan po? zegels van Nederland en Koloniën. Kwikzilver vraagt nieuwe V« kade- en boekenbonnen. Rateltje wil graag Haka en v Nellebonnen. Doornroosj e kan sigarenbandj komen halen. Woudloper, voor jou zijn er v Nolle merken en Verkade bonnen „On Grote Rivieren." Nufje vraagt Standaardbonnen. Leergraag wil graag een Sunligl bon. Speelgraag vraagt Oosterveen nieuwe boekenbonnen. Ainée kan „Waar wij Wonen", k men halen. De bonnen liggen Maandagmiddag 3 uur weer op dezelfde plaats. Met de beste Nieuwjaarswens'* OOM BOB. al- Evenals in de fabrieken en aller! andere bedrijven wordt ook bij de vi serij meer en meer gebruik géma* van machines. Niet zozeer op de klei13 loggers en botters, die hier in de nab hrid van de kust op de visvangst gaat1 maar wel op de grote schepen, die n3*f Groenland en IJsland varen. De grote netten worden niet meer vroeger met de hand ingehaald, n#! machinaal, en als vanzelf werpen hun inhoud op het daarvoor besten# dek. Daar staat de bemanning klaar on» de vis uit te zoeken en in kisten bergen, anderen halen de delen ©run- die gebruikt worden voor de traant reiding. daarna worden de vissen >n ijskasten verpakt. En dit alles kan nie machinaal gebeuren, maar wordt doe de men6 zelf gedaan. Als je al dez stukjes uitknipt en op karton plaM krijg je een legkaart, waarop Je mannen op zo'n grote boot bezig kun zien.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1937 | | pagina 12