Een speurtocht naar Danzig Toekomstig Qibraltar der Oostzee J. A. SCHOTERMAN ZN. Gebrs. DIJKMAN Bevolking der Vrije Stad in rustige afwachting KREYMBORG -/ WAARBORG CHATEAUX PALMER Per flesch f 1.35 Per anker f 53.- Recherche wordt gecentraliseerd Fortmann Hehenkamp Schapenwol jMatraSSeil Paardenhaar Reparaties in één dag Roermond werd zijn Waterloo Van vele markten thuis WOLFHEZER BOSSCHEN BEDREIGD MET ONBEKEND DOEL DOOR NEDERLAND üw Loodgieter ?Jw Electro Techn. Inst. VOLG DE I BLAUWE AUTO R. A. J. WALLING HAVANK Ie BLAD PAG. 2 AMERSFOORTSCH DAGBLAD MAANDAG 8 MEI 1939 (Van onzen specialen verslag gever) DANZIG, 5 Mei DAAR zit men dan in de stad. die eens niemand meer of minder dan Fahrenheit en Scho penhauer onder haar inwoners heeft mogen tellen, en staat er rond te kijken als de bekende kat in het onbekende pakhuis Ik ben nog nooit in Danzig geweest zeker, ik ken het beroemde Danzi- ger Goldwasser maar verder heeft mijn kennis zich niet uitge strekt. En toch toch is het alsof ik ben in een stad die mij niet gansch en al vreemd is, want er is veel dat mij doet denken aan ste den die ik wèl ken ik noem Hamburg en Bremen en met eeni- ge fantasie noem ik er Amsterdam nog bij. EEX oude stad, vergis ik mij niet, dan moet rij reeds omstreeks het jaar duizend hebben bestaan en haar naam had een klank die klonk als een klok, toen rij rich ongeveer 1400 bij de Hanze aansloot en een groot aandeel nam in de verschillende oorlogen, die werden gevoerd tegen de Noorsche rij ken en de zeeroovende elementen, die destijds hyn grootste triomfen vierden. En thans' waarom zou ik in een tijd, waarin" alles zich zoo razend snel afspeelt, ook maar niet met zevenmijls laarzen door de geschiedenis rennen thans is het een Vrije Stad en dat niet voor de eerste maal. Danzig cn Polen staan om nu maar eens een gloed nieuwe expressie te mogen gebruiken in het teeken dor algemeene belang stelling. De Vrije Stad Danzig is een schepping van iiot verdrag van Versail les en als zoodanig de bron van veel ellende. Is er eigenlijk wel iemand, die nu precies weet wat er staat te gebeu ren en of het om nu maar eens een zeer voor de hand liggend woordspel te gebruiken niet bij ,.Be(c)k-vechten" ral blijven? Naar wat men zoo hoort zal ook hier als het er op aan komt de soep wel niet zoo heet worden gegeten als zij wordt opgediend, want deed men dat, inderdaad, dan zou men zich op hopelooze wijze het keelgat verbranden. De Polen zijn momenteel nationaler dan ooit te voren en ik sprak velen die mij wisten te vertellen, dat de regeering die den euvelen moed zou hebben aan de Duitsche wenschen men kan het misschien beter en juister „eischen" noemen tegemoet te komen, haar eigen graf zou delven. Wat is een van de allergrootste strijd punten tusschen Duitschers en Polen? Een der allergrootste strijdpunten is de weg door den corridor, de corridor die men Polen heeft gegeven om het land zoodoende een weg naar de zee te ope nen. Deze corridor is om en hij de veer tig kilometer breed en in die veelbe sproken corridor wonen hoofdzakelijk Polen. Die Polen zijn zeer achterdochtig en gezien hetgeen er met Tsjepho-.SIo- wakije it- gebeurd, is deze achterdocht alleszins te begrijpen. De Polen zeggen: „die corridor is Poolsch". Er is inderdaad ook veel voor dit standpunt en deze opvatting te zeg gen. De bevolking was verduitscht, maar tegenwoordig is zij Poolsch zij is crootendeels katholiek men spreekt Poolsch en er zijn Duitsche minderhe den. En de Polen nu zijn bang of zij dat terecht of niet terecht zijn is onze zaak niet dat wanneer de door de Duitschers gpwenschte exterritoriale weg er zou komen, dit voor Duitschlnnd een strategisch voordeel zou zijn, véél arootcr dan men zou kunnen dulden. Dus géén exterritoriale weg aldus de redeneering der Polen geen weg waarop de Polen geen controle zouden hebben of kunnen uitoefenen. Er kan bovendien over een weg gepraat en on derhandeld worden, goed. maar men wenscht te onderhandelen op voet va n g e 1 ij k h e i d. Het draait ook hier precies als bij zooveel wat in Duitsch- land gebeurt, uit op de manier waarop. "P OLEN heeft zich ten koste van zéér veel geldelijke opof feringen in Gdynia een ha ven verschaft die van groote be- teekenis is. Fransch kapitaal speel de daarbij een rol van gewicht. Deze haven maakt een Ameri- kaanschen indruk; wie de stad be zoekt en wanneer men er van uit Danzig heen wil, dient men een visum te hebben ontdekt breede straten en hooge gebouwen. Er heerscht groote bedrijvigheid, maal Polen heeft toch voor zijn in- en uitvoer aan dit Gdynia niet genoeg, het heeft óók Danzig noo- dig. En nu wenschen de Duitschers dat Danzlg typisch Duitsche stad in het kader van het Derde Rijk zal terug- koeren. Zij beloven den Polen de noo- dige maatregelen die hun rechten zul len handhaven. Het klinkt heel mooi: De vrije stad Danzig terug in het kader van het Derde Rijk, maar wat beteekent lat nu precies? Daar komt het nu net op aan en dat weet men eigenlijk niet. De strategische waarde van Danzig speelt ook hier een niet geringe rol, en het is wel heel fraai gezegd wat ik van een Pool hoorde, die zich aldus uitdruk te: ..Zullen de Duitscher». van Danzig niet het Gibraltar der Oostzee maken?" Men moet niet vergeten dat er in Dan zig twee voortreffelijk geoutilleerde werven zijn. Dat de Polen er bitter wei nig voor voelen dat deze werven in Duitsche handen zouden vallen kan men hen moeilijk kwalijk nemen. Zij willen wat er ook gebeuren zal de garantie hebben (het is zoo langzamer hand er niet gemakkelijker op gewor den een garantie te krijgen, die meer WAARnonC-KLEEDIXG Is van fijnere stoffen gemaaK waard is dan het aantal letters waaruit dit woord Jjestaat) dat Danzig voor de Duitschers niet een maritiem steunpunt zal worden. Wanneer het gebeurde met Tsje- cho-Slovvakije niet zou hebben plaats gegrepen, dan zou de toestand zon der twijfel heel wat minder moei lijk zijn. Want een oplossing zal er moeten worden gevonden en men gelooft dan ook -dat het alles niet zoo'n vaart zal loopen als verschil lende bladen de wereld wel willen doen gelooven. T OEN ik met het vliegtuig op zes honderd meter hoogte naar Danzig vloog, zag ik onder mij een weinig opwekkend landschap liggen. De avond was gevallen en hoog aan den hemel Mond de maan in vollen glans het deed mij denken aan de versregel van den Franschèn dichter dat zij stond aan den hemel „comme un point sur un i" Zij zilverde over de vleugels van het vliegtuig cn zij zilverde óók ovèr de on lel hare plassen cn moerassige plek ken van het verlaten landschap, dat mij herinnerde aan afbeeldingen in de Ne- derlandsche bladen van onze veenstre- ken, die zoo een kostbaar verdedigings middel bicden en waar ook degeen die erin raakt, niet weer uitkomt. Het raadhuis van Danzig, gebouwd in in de Jaren I37S tot 13S2. is een der fraaiste bouwwerken in Gothischen stijl van Midden-Europa. Wij vlogen dus over Poolsch gebied. Toen wij landden in Danzig, dat er uit de verte uitzag als een geweldige taart met ettelijke duizenden kaarsjes ver- «êr<f,rtwaren' wij op Duilschen grond. De stad volkomen Duitsch, de winkels Duitseh, de hotels en restaurants Duitsch, de menschen Duitsch en de 'S.A.-mannen, die ik tegenkwam, niet minder Duitsch. Ook de houding tegen over de Joden was Duitsch, maar naar men mij vertelde hebben zij het hier dan toch nog altijd minder moeilijk dan in het Derde Rijk. Zeer velen zijn weg ztj schijnen ook meer geld mee te kunnen nemen dan in het Alt-relch hei geval is en van de drie synagogen staat er nog één, die overigens niet meer ln gebruik is. Zij bevat groote kunstschat ten, kunstschatten van enorme waarde en deze kunstschatten mogen worden meegenomen. Het plan bestaat van deze zeer bezienswaardige en hoogst inte ressante schatten een tentoonstelling in ons land te houden, in verschillende steden hoopt men ze te kunnen exposee- ren. Gelijk men weet wordt het oppertoe zicht over Danzig uitgeoefend door den Zwitsersehen professor Burckard, die den Volkenbond vertegenwoordigt en wiens invloed niet overschat dient te orden. Zijn laatste optreden was eigen lijk een protest tegen de toepassing der Neurenberger wetten na de bekende progrom van den twaalfden November. De Volkenbond nam het protest aan en stelde het in handen van het „Comité des Trois", Frankrijk. Zweden en En geland, welk comité een rapport zal uitbrengen. Of het veel zal helpen, dat is een andere vraag Hoe is de stemming hier nu eigenlijk? f3me cru Marguux Van hetuitmantendeoogstjaar 1934 TELEFOON 145 Ao 1878 UTRFCHTSCHESTRAAT 17 Anders dan men waarschijnlijk in Ne derland denkt rustig. Wie zijn ge dachten over dit alles laat gaan, weet hoe het is: men wil gaarne naar het Derde Rijk terug. Fit de verte lijkt alles vaak mooier en heter dan het in werke lijkheid is. en ik denk ook aan het geen ik méemaekte in het Saargebied. Ik zal u zeggen in welken zin. Het Saargebied wilde ook naar Duitschjand terug, bloed verloochent zich niet, maar dat wil nog niet zeggen, dat men daarom honderdprocent „hitleriaansch gezind" is. Dat is een groot deel, maar lang niet iedereen. En zooals meer voor komt. de jongen zijn het meer dan de ouden. Tenslotte nog een aardige bijzonder heid. Toen ik in Berlijn informeerde of de deviezenbepalingen voor Danzig de zelfde waren als die golden voor het overige buitenland, antwoordde de door mij gevraagde met een lachje: ..Bis jetzt. ja". Bis jetzt... BINNENLAND Rijksrecherchecentrale zal worden opgebouwd Naar het Vaderland verneemt zal binnen zeer afzienbaren tijd begonnen worden aan den ophouw van de Rijks recherchecentrale. Deze opbouw zal ge leidelijk geschieden. Men zal een aan vang maken n.ot de afdeeling Rijks vreemdelingendienst. Aan het. hoofd van deze afdeeling zal een commissaris van rijkspolitie eerste klasse komen. Ook bij andere takken van dienst zullen commissarissen van rijkspolitie eerste klasse benoemd wor den. Voorts komen er commissarissen van rijkspolitie, rijksrechercheurs en burgerlijke ambtenaren bij deze cen trale. De centralisatie van de bestaan de diensten zal geleidelijk plaats heb ben. Hierbij moet in herinnering ge bracht worden, dat men op het oogen- blik heeft: het centrale depot-vom»-vin gerafdrukbladen, waarmede dechef van de afdeeling rijkspolitie is belast. Voorts bestaan de centrales voor falsi fication en internationale misdadigers, waarvan de procureur-generaal, fungee- rend directeur van politie te Amster dam de leiding heeft; het rijksbureau van den handel in vrouwen en kinderen en den handel in ontuchtige uitgaven te Amsterdam; de Nederlandsehe cen trale ter bestrijding van den smokkel handel van verdoovende middelen te Rotterdam. Officieus bestaat de centrale ter bestrijding van automobicldiefstal- len te Rotterdam. Wat de instelling van den Rijks vreemdelingendienst betreft, ligt het in de bedoeling de gemeentelijke recher ches zoo veel mogelijk service en gege vens te verstrekken. Woninginrichters sedert 1899 LANGESTRAAT 63 TELEF. 88 Revolvereigenaar had zeer veel op zijn kerfstok ROERMOND, 8 Mei. De politie heeft gisteravond in 'n hotel alhier een man, I. de R-, gearresteerd we gens overtreding van de vuurwa- penwet. Hij was in het bezit van twee revolvers, zonder de daartoe vereischte vergunning te hebben. Bij nader onderzoek bleek de politie een goeden slag geslagen te hebben. Talrijke politie autoriteiten hadden o.a. door middel van het algemeen politieblad - zijn aanhouding ver zocht. Bij het doorzoeken van zijn ba gage werden allerhande voorwerpen gevonden, welke o.a. afkomstig waren van inbraken te Haren, Groningen. Zejst en De Bilt. In een actetasch trof de politie ver schillende valsche identiteitsbewijzen aan, alsmede een aantal blanco che ques, ten name van een inwoner van Utrecht. De R. had reeds enkele van deze chèques ingevuld voor bedra gen. varieerend tusschen 100 cn 250 gulden. Ook had hij nog pandbriefjes van banken van leening te Amsterdam en Groningen in zijn bezit. Het bleek, dat hij te Middelburg een fiets had gesto len. Tevens wordt hij er van verdacht zich in verschillende andere plaatsen schuldig te hebben gemaakt aan soort gelijke kleine diefstallen. Maandag zal de man naar Zeist worden overge bracht. DE bosschen van Wolfheze in de gemeente Renkum', welke tot nog toe onbelemmerd toeganke lijk waren voor het natuurminnend publiek, loopen gevaar verkaveld te worden. De opdringende bebouwing heeft zich al hier en daar in de omgeving van de bosschen meester weten te maken van het prachtige, door zoo talrijke dichters en schilders bezongen en uitgebeelde landschap en nu dreigt het gevaar, dat ook de kern van dit historische woud, de omgeving van den welbekenden dui zend jarigen den en de beroemde Wo- danseiken, verloren zullen gaan. waar mede dan tevens een belangrijk studie veld voor onderzoekingen op het gebied der geologie, archaeologie en cultuur historie verdwijnt. De Vereeniging tot Behoud van Na tuurmonumenten in Nederland tracht te voorkomen, dat deze landstreek bin nenkort van haar ouden luister beroofd zal zijn. Zij is in de gelegenheid gesteld voor een lagen prijs de Wolfhezer bos schen aan te koppen en aldus te behou den. Om tot. dit dool te geraken is ech ter de hulp van het publiek noodig. waarop de vcreeniging thans een be roep doet. Het kantoor der Vereeniging is ge vestigd Heerengracht 540. Amsterdam C., postgironummer 323 91. Een weekeind-tocht van den A.N.W.B. voor auto mobilisten en motorrij ders op 10 en 11 Juni 's-GRAVENHAGE, 8 Mei. De Kon. Ned. Toeristenbond A.N.W.B. heeft we derom een tocht met onbekende be stemming voor automobilisten en mo torrijders uitgeschreven, ditmaal een weekeind-tocht., welke op Zaterdag 10 en Zondag 11 Juni zal Worden gehou den in het Noord-Oosten van Neder land, een deel van ons land, dat bij vele toeristen nog te weinig bekend is en dat toch door zijn bijzonder en af wisselend natuurschoon zooveel, biedt, vooral in dien tijd van het jaar. De bij vorige tochten beproefd gebleken rege ling wordt opnieuw gevolgd, waarbij de af te leggen weg gezocht moet wor den op aanduiding van getallen, voor komende op do armen der A.N.W.B.- wegwijzers. Op sommige gedeelten, waar deze ontbreken, wordt de te vol gen richting op de aan de deelnemers verstrekte routelijst omschreven en zoo noodig aangegeven door blauwe pijlen. Het af te leggen parcours is cir ca 500 km. lang en loopt over zoo veel mogelijk goede wegen met veel natuurschoon. Als vertrek- posten zijn aangewezen: Almelo, Amersfoort, Arnhem, Assen, Gro ningen, Meppel, Zeist, Zutphen en Zwolle, van waar de deelnemers Zaterdag 10 juni vertrekken. Voor deelnemers per licht motor rijwiel (beneden 60 kg.) zal de gele genheid openstaan, desgewenscht een verkort parcours te rijden van 350 km. met Zutphen of Zwolle als vertrek- posten. In de route zullen geheime con troleposten zijn ingelascht, kenbaar aan een controledoek en A.N.W.B.- v'ag. waar de controlekaarten moeten worden afgestempeld. Deze posten zul len, teneinde de nachtrust te bevorde ren, van Zaterdagavond zeven uur tot Zondagochtend acht uur gesloten zijn Ten behoeve van hen. die wegens hun werkzaamheden eerst Zaterdag in den namiddag kunnen vertrekken, zijn de vertrekposten tot 's middags vier uur geopend.. De deelnemers die. blijkens hun af gestempelde controlekaart, het gehee- le parcours hebben gereden, ontvan gen een herinneringsplaquette met het A.N.W.B.-embleem. PIET HEIN-VLOOT BLIJFT IN STAND ROTTERDAM, 8 Mei.- De commis sie tot tijdelijke instandhouding der „Piet Hein vloot" te Rotterdam deelt mede: De commissie, welke hunner tijdelij ke instandhouding behartigt, heeft be sloten, dat de schepen gedurende de zo mermaanden weder ter bezichtiging zullen worden gesteld en drie der sche pen zullen plaats nemen in het hart van Botterdam n.l. aai> de zuidzijde van de Blaak. DE R.K. HANDELSREIZIGERS BIJ HET R.K. WERKLIEDENVERBOND De Nederlandsehe R.K. Vereeniging voor Handelsreizigers -en Handelagen- ten ..St. Christoffel" heeft in haar heden alhier gehouden algemeene vergadering met 59 tegen 34 stemmen besloten zich als vakbond aan te sluiten bij het - Roomsch Katholiek Werklieden Ver hond. aan het bestuur overlatende het tijdstip van aansluiting te bepalen. v.h. Pa. KHAAYENEST BLOEMEND ALSCHESTR 9. TEL. 719 FEUILLETON Follow the blue car Nederlandsehe vertaling 53 Tolefree keek naar 'die beroerde re volver' alsof het hem zelf verbaasde dat hij bet wapen nog steeds in de hand had. „Oh, pardon," zei hij. „Dat was be stemd voor den man dien we verwacht ten voor het geval hij vervelend zou worden." Met zijn linkerhand raapte hij de ac tetasch van den vloer cn' liep achteruit naar de tafel. Ik hijgde van opwinding. „Ik vermoed dat u gewapend bent. majoor Cramb. Maar ik raad u aan ger-n enkele beweging te maken. Ik heb u onder schot. Mr. Fiddick, wilt u zoo vriendelijk zijn hier te komen en die tasch te openen? Dan kunnen we zien wat majoor Cramh zooeven uit zifn brandkast gehaald heeft. Farrnr, let. op de deur. Leyhrook. blijf waar je staat!" Fiddick kwam op de tafel toe. nam de tasch van Tolefree over. opende deze cn een oogenblik later was de tafel over dekt met zorgvuldig samengebonden bundeltjes bankpapier. Tolefree keek er terloops naar en wendde zich dan lot mij: „Fan-ar, laat hen binnenkomen!" Ik hoorde Leyhrook een ontstelden kreet slaken: „Pas op!"... een dave rende knal. Cramb hing achterover in den leunstoel, een roode vlek op zijn slaap. Dravende voetstappen weerklon ken. aan het andere einde van de hal beukte iemand met kracht en geweld op de deur. Ik hoorde Parsons schreeu wen: „Wat gebeurt er? Doe de deur open!" Werktuigelijk had ik inmiddels de deur ontsloten en geopend. Buiten stond een auto. Murdoch sprong te voor schijn. on de hielen gevolgd door Peter Hurst en mr. Trinnery. EPILOOG I (Schrijven van Mr. Trinnery aan Mr. Tolefree Lincoln's Inn Fields. 1 November. Beste Tolefree. Uit den brief, dien je me in Denver geschreven hebt, zie ik dat jij en Farrar daar aan den overkant van den Oceaan een genoeglijke vacantie slijten. Dit schrijven bereikt je vermoedelijk in Golden Gate. San Francisco zal on getwijfeld den beroerden nasmaak van het Pitway-IIouse-drama uit je mond doen verdwijnen, en misschien hebben de Rockies daar reeds voor gezorgd. Maar. ]e bent een lastig en hardnekkig heer of. om Winsev's formule te go- bruiken: „Mr. Tolefree is een buitenge woon vasthoudend man" en, aange zien je me om nieuws verzoekt en me tevens uitnoodigt enkele vragen te be antwoorden, zal ik trachten twee vlie gen in één klap te slaan. En dan eerst maar het nieuws: ik heb enkele zuur verdiende penningen moeten besteden aan een huwelijksca deau voor Mary Bellairs. die morgen al" meesteres op Fursdon Manor geïntrodu- seerd wordt. Ze kwamen me een veer tien dagen geleden opzoeken. Nu Ley hrook niet langer allerlei verdenkingen tegen me koestert en van mijn aandoen lijke onschuld overtuigd is geraakt, ont popt hij zich als een heel geschikte ke rel. Ik geloof, dat ze samen een uitste kend paar vormen. Mary Bellairs is nog altijd bang voor je, ze hoopt echter niettemin dat je hen eens op Fursdon komt bezoeken, en ze voegt er aan toe. dat als je er de voorkeur aan mocht geven in de belvedère te bivonakeeren ze er voor zal zorgen dat je een sleutel krijgt. Peter en Jane hebben besloten hun vlucht naar den Tuin van-Eden uit te stellen tot volgend jaar. Spike en Bill hebben hun onvrijwil lige opwachting gemaakt voor den rechter van Central Criminal Court, en de eerste vijf jaar zullen ze niet in de gelegenheid zijn Winscy nog eens te overvallen. De firma Navigators Ltd. heeft het grootste deel van het geld terug ont vangen. Cramb had ongeveer 500.— uitgegeven. Dat is al het nieuws, geloof ik. be halve dan dat Winsev's pruttelende aanwezigheid cn het beroerde Londen- sche weer een slechten invloed op m'n humeur uitoefenen, en waarschijnlijk zou ik eon moord begaan als ik er volkomen zeker van was dat jij van plan bent. je voorgoed in Amerika te vestigen en met de Pinkertons en Nick Carters samen te gaan werken. En nu je vragenlijst. Je schrijft dat Farrar graag zou willen weten wie van ons beiden het eerst tot de ontdekking kwam dat Cramb een schurk was. Aan gezien jij Cramb echter eerst om l uur in den nacht van den negen-en-twintig sten Juli leerde kennen, komt mij die eer toe. En wat het onderhavige geval betreft, kan ik er nog aan toevoegen dat ik liern den zcven-cn-twintigstcn, om elt uur in den morgen reeds verdacht, zoo dat ik je dus zes-en-dertig uur voor ben. Er ging me een licht op toen Winscy met het verhaal van den blauwen wa gen kwam aandragen. Ik maakte ech- ler een verkeerde gevolgtrekking want ik veronderstelde dat Harley cn Cramb broederlijk samenwerkten. Een weerzinwekkend specimen, dio Cramb. Eén van het bekende soort, een speler, geboren met een zilveren lepel in z'n mond zooals wij Engelschen liet uitdrukken hij begint mot z'n eigen lepel in te slikken en graait dan links en rechts naar die van anderen, heeft nooit van z'n leven iets behoor lijks om handen gehad: z'n tijd en z'n geld verkwist, een roekeloos gokker, maar hopeloos onbekwaam, z'n bezit ting verhypothekeerd tot aan de dek plaat van de schoorstcencn. Van zijn vader erfde hij de helft der aandeden onzer vennootschap. Om hem boven water te houden heb ik bij stukjes en beetjes al z'n belangen moe- ton overnemen: toen die bron eenmaal uitgeput was leefde hij van een hono rarium waar hij geen recht op had en van hetgeen ik hem leende. Een krank zinnige weddenschap op de rennen van Epsom en een al even dwaze spe culatie aan de beurs dedéh dezen zo mer tenslotte de bom barsten. Ik ver klaarde hem ronduit dat er geen red den meer aan was. Dien bewusteh Don derdagavond was ik ten zijnent om on ze zaken te regelen wilde probeeren of ik hem niet weer op de een of ande re manier op de been zou kunnen hel pen. Groote goedheid! denk je het geval even in! Harley heeft het geheim van de ma nier waarop hij achter het complot kwam met zich in het graf genomen. Doch uit den staat waarin Cramb's za ken zich bevinden valt gemakkelijk te begrijpen dat zijn secretaris minstens twee maanden tevoren reeds moet heb ben geweten dat de toestand hopeloos was. Een punt dat ook tijdens het proces niet geheel werd opgehelderd heeft na je vertrek tenslotte een verklaring ge vonden. Fiddick vertelde mij een en ander. Murdoch was zoo diep onder don indruk van zijn fiasco dat hij ten slotte verlof vroeg de papieren van Cramb te mogen doorsnuffelen. Op die manier ontdekte hij den oorsprong van de relaties tusschen Cramb cn Bill Bennetts. Onder bedreiging met een ge rechtelijke vervolging wegens het sto len van Harley's accu je kont die omstandigheid dwong Cramb hem een soort van bekentenis te teekenen, een document dat, om zoo te zeggen, de volledige levensbeschrijving van een boef inhoudt. Murdoch beweert dat Ci'&mb zich van die verklaring bediend moet hebben om Bennetts te dwingen een werkzaam aandeel te nemen in de poging de firma (oftewel, Joseph Trin nery) f 10.000 lichter te maken. Ik twij fel er niet aan of Harley bespeurde dat dit vreemdsoortige duo iets in den zin had, cn ontdekte wat er gaande was. Ik betwijfel al evenmin of Harley was van plan het geld, als hij het eenmaal •in zijn bezit had, weer aan de firma te overhandigen. Ik vermoed dat hij zijn voornemen zou hebben uitgevoerd zon der er Cranib over aan to spreken als Cramb hem niet had opgewacht. Dat is ook Leybrook's opvatting: hij zegt dat Harley iemand was met strenge piincipen en ongetwijfeld al het moge lijke zou doen om den man in wiens dienst hij stond een schandaal te be sparen. Doch Cramb wachtte hom nu eenmaal op, en zoodoende moest het tusschen die twee noodzakelijk tot een verklaring komen. Toen ik er met Fiddick over sprak, opperde deze de vraag hoe Cramb, eer Harley thuisgekomen was, kon weten dat zijn secretaris in het bezit was van den buit. Nogal eenvoudig: Bennetts. Ik wist het uit den onberispelijken butler. Parsons, te krijgen. Deze kwam Cramb wegroepen terwijl wij naar het dansen van de jongelui zaten te kij ken. Bennetts was er om hem te spre ken, zoogenaamd met een boodschap van Stephens. Ongetwijfeld kwam Ben netts hem vertellen dat de onderne ming schipbreuk had geleden. Wel, dat is ruimschoots voldoende over mijn betreurden president-com missaris. Er is echter één punt dat nie nog steeds bezighoudt. Het is duidelijk rlat Cramh de revolver van Hurst hij het lijk neerlegde. Maar hoe leverde hij dat? Ileb je dat kunnen ontdekken? Ik zend dezen brief naar San Fran cisco, aangezien je me geschreven hebt dat jp tegen half November daar zoudt zijn. Mijn groeten aan Farrar, en geloof me, met alle waardeering, JOS. TRINNERY. (Wordt vervolgd)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1939 | | pagina 8