Her-oriëntatie van de Oekralners J.H.ITTMANN Schaduwen aan de kust „GRAVES SUPERIEUR" J. A. SCHOTERMAN ZN. Fortmann&Hehenkamp Wat beteekenen de Hongaarsche beloften N Worosjilof, de houwdegen der Sovjet-Unie WERELDGESCHIEDENIS Compleet in 5 deelen a f 8.90 Utrechtschestraat 46 - Tel. 66 Radio-programma s Markiezen Zonschermen Baltexgordijnen J. Jefferson Farjeon Ie BLAD PAG. 2 AMERSFOORTSCH DAGBLAD MAANDAG 26 JUNI 1939 Juist de Slavische volken hebben steeds de Oekrainers, zelf een Slavisch volk, onderdrukt Van onzen correspondent) WARSCHAU, eind Juni r\ E Oekrainers, het grootste U volk in Europadat verspreid over Sovjet Rusland. PolenHon garije en Roemenië geen eigen va derland bezit en niettemin hard nekkig vasthoudt aan eigen taal tradities en levensvormenvoelen zich na het abrupte einde van de autonome Karpaten O»l-raine. hun nationale voorpost, ontegenzegge lijk teleurgesteld en vereenzaamd. Teleurgesteld vooral in de houding der Duifsche regeering. die men als „verraad" bestempelt, omdat zij zonder meer de likwidatie van de autonome Karpaien-Oekraine en haar aanhechting aan Honga rije heeft toegestaan Aanvankelijk hepft hp behande ling van hPt vraagstuk der Karpa ten-Oekraine zelfs pon openlijke antl-Dnitsrhe gpzindheid onder de Oe kraïner#. gewékt: fïinar hiervan is men teruggekomen. De Oekrainsehe pers vermeed scherpere accenten en zij be moeide zich zelf#» dp fouten in eigen boezem te zoeken, terwijl zij hegrip toonde voor de omstandigheid, dat het Derde Rijk in de perste plaats op zijn eigen belangen moest acht geven. Thans Verklaart de Oekrainsehe pers zelfs openlijk, dat zij in ceen geval alle heil van Duitsrhland kan -verwachten, maar dat men van haar niet venvachten kan. dat zij zich ten aanzien van het Derde Rijk zoo zou instellen als bijv, tot Po elen. daar zich „ftjssrhen het Duitsche volk en het Oekrainsehe nimmer kwes ties hehhen voorgedaan, die de politie ke gezindheid der Oekrainers zouden kunnen beïnvloeden. Tegelijkertijd geldt voor hen meer dan ooit het parool op eigen kracht te rekenen. Als het Opkrainsrhp volk in een nieuwen oorlog gunstige perspectieven nou zien voor zijn strijd om de onafhan kelijkheid. dan gaat hef hierbij om een conflict, waarhii Sovjet-Rusland de eene partij zou vormen en Polen 'even tueel Duiterhtnnd) de andere partij. In een Duitsch-Ponbjrh conflict daarente gen zouden de Oekrainers. naar hef in een offirieelp verklaring van het Oendo- front fhet Wok der Oekrainers in Po len) heet. hun burgerlijke plichten even als vroeger nakomen. In dit verhand is zoowel van Pool sche ziide als van Oekrainsehe aan drang uitgeoefend om tot een paci ficatie in de wederzijdsche betrek kingen en herstel van de normale verhoudingen tusschen Polen en Poolsche Oekrainers te komen. Daar bij dient niet uit het oog te worden verloren, dat de positie van de Oekrai ners in Polen thans verreweg het gunstigst is in vergelijking met het lot van de millioenon Oekrainers in de Sovjet-Oekraine, die daar se dert d® opleving van het patriot tisme in de Sovjet-Unie aan een zeer scherpe de-nationaliseerings- actie blootstaan. VAN Poolsvli-uationale zijde wordt Uiteraard in ie tegenwoordige om standigheden het grootc belang van een toenadering t use hen 't Poolsche volk en de Poolsche Oekraïne binnen het ka der van den Pnolschen staat beseft, maar overlag, dat thans gaande is, schijnt nog niet goed te vlotten. Voor en na wordt in Polen vastgehouden aan de opvatting, dat bij de Oekrainers hel na tionale bewustzijn »n de politieke rijp heid voor een eigen staatsverband ont breken. F.en oordeel, dat begrijpelijker wijze in de kringen der Oekrainers ver zet uitlokt. Herinnerd wordt aan de gezamenlijke actie van Petljoera pn Pilsoedski, om in 1018 de eerste nationale Oekrainsehe volksrepubliek te Kief te stichten. De toenmalige leider der Oekrainers. Petl joera. had zich van de hulp van Pil soedski en het Poolsche leger verzekerd onder belofte af te zien van dé Pool sche (West) Oekraine en uitsluitend het gebied van de Sowjet (Oost) Oekraine te hegeeren. Als de erfvijand van het Oe krainsehe volk wordt steeds Moskou beschouwd, zoowel ten tijde van het tsaristische Rusland als na de bolsje wistische revolutie. Het zijn in de ge- >rhiedcnis van het Oekrainsehe volk, dip vele donkere bladzijden aanwijst, luist de Slavische volken ge weest. die de Oekrainers (even eens een slavisch volk) onderdrukt h i p I d e n. Daarom wijzen de Oekrai ners de idee van het pan-slavisme te eenenmale af, velen onder hen zweren liever bij een pan-germanisme, maar het voorbeeld van het Tsjechisch protec toraat heeft ook de Oekrainers de oogen geopend voor het gevaar van een al te duren „losprijs", als zij zich klakkeloos in de armen van den Duitschen be schermer zouden werpen. Met genoegdoening wordt in de Pool sche pers geconstateerd, dat in het Oe krainsehe kamp naar een eerlijker en positiever houding tegenover den Pool schen staat wordt gestreefd. Een gering deel van het Oekrainsehe volk oriënteert zich naar het Oosten, een ander deel naar Berlijn endp West-Europee- sche democratieën, terwijl een ander£ groep de ideologie van Petljoera en Pil soedski trouw hlijft. Zoo blijft ook onder de huidige ometan iigheden het Oe krainsehe volk nog ton zeerste verdeeld in gijn gelederen. Onzekerheid wacht het ook hij het zoeken naar een nieuw orienteering. AAR de Oekrainsehe pers mede- deelt, heeft de Hongaarsche re geering een auiononiie-project voor de Karpaten-Oekraine uitgewerkt, dat het parlement zal worden voorge legd. Volgens deze plannen zou aan het hoofd van het bestuur in dit gebieds deel een gouverneur-generaal komen te staan, welke functie door Horthv aan een Hongaarschen generaal zou worden toegewezen. Als tweede nfficieele taal zou de Russische (en niet de Oekrain sehe taal!) worden in p »crd. terwijl van 1 Juli af een nieuw .igelijksch or gaan. de „Ruskaja Prawda". zal ver schijnen. Eveneens in het Russisch. Hier ziet men een handige manoeuvre van de Hongaarsche regeering. om de Oekrainers weer aan het Russisch gewennen, maar niet aan hun eigen taal, die het midden houdt tusschen Poolsch en Russisch. In de kringen der Oekrainers ver luidt, dat Duitschland druk beeft uit geoefend op de Hongaarsche regeering, om alsnog binnen het kader der Hon gaarsche opvattingen, autonomie toe te kennen aan de Karpaten-Oekrainers, die tegen hun wil zijn ingelijfd in de Hongaarsche republiek. Wolosjin, de vroegere premier van de Karpaten- Oekraine. heeft geruimen tijd te Berlijn onderhandelingen gevoerd met de Duit sche autoriteiten. Oorspronkelijk wei gerde de Hongaarsche regeering den Karpaten-Oekrainers autonomie toe te kennen, daar zij van meening was. dat het Oekrainsehe karakter der Karpaten- Oekraine hoofdzakelijk werd bepaald door de daar levende emigranten propaganda-agenten. Van herdersjongen tot maarschalk van het Roode Leger TZ LIMENTE Efremowitsj Wo- rosjilof is een boerenzoon uit Ekaterinoslaw in de Oekraine. Zijn vader hoedde de schapen op een groote bezitting en de kleine Klimente begon daarom zijn loop baan eveneens als een eenvoudige herdersjongen. Tot zijn twaalfde jaar bleef hij een analphabeet en werkte hij voor tien kopeken per dag. Heel toevallig viel hij in han den van een goedmoedigen school meester, die hem drie jaren lang onderwijs in de elementaire vak ken gaf. Dit was zijn geheele op leiding. OP vijftienjarigen, leeftijd kreeg Wo rosjilof werk op een fabriek. Daar had hij eeuwig kunnen blijven, werkmeester worden en het leven van een kleinen burger kunnen leiden. Dit zou bij zijn vroolijk temperament ook zeer goed gepast hebben. Op dorpsfees ten placht hij steeds rie eerste bij het dansen en zingen te zijn. Een klein in cident zou echter zijn geheele toekomst veranderen. Op zekeren avond kwam hij in druk gesprek met eenige vrien den uit de fabriek, daarbij zag hij den gendarm Prekoff niet aankomen en verzuimde hem, zooals voorgeschreven WOROSJILOF was, te groeten. Daarop arresteerde Prekoff hem en behandelde hem als een rebel. Worosjilof werd uit de fabriek ontslagen en kreeg een bijzondere pas, die hem verbood zich langer dan drie dagen in een stad of dorp op te houden. Met deze „pas" was Worosjilof ge doemd, het leven van een vagebond te leiden. Hij vond nergens werk en werd door dc geheime revolutionnaire organi satie opgenomen. Op 22-jarigcn leeftijd werd hij lid van de partij en begon mot Lenin en Gorki te correspondeeren. In 1D05 nam hij deel aan het partijcongres te Londen, waar hij mot Lenin persoon lijk kennis maakte. Teruggekeerd uit KINDERHOEKJE 164 Pum lieett een geluid gehoord in het werkvertrek van den koning. Stilletjes daalt hii de trappen af kiikt door een gaatje en bemerkt dat liet raam opengaat. 165. Iemand sluipt naar binnen en gaat naar de schrijftafel van den koning. Een lade wordt opengemaakt en een rol papier er uit genomen. Londen werd hij gearresleerd en naar het Noorden verbannen. Tijdens de ja ren van zijn verbanning huwde hij met een bannelinge, Davidora geheeten. In 1910 keerden heiden naar St. Peters- burg terug en betrokken daar een klei ne woning. Zij vonden beiden weer werk cn leefden betrekkelijk rustig. Ook dc oorlog onderbrak deze rust niet. De ar beider Worosjilof maakte kogels voor de landsverdediging. De revolutie scheen hij vergeten te hebben! Toen Lenin naar de macht greep, herinnerde Klimente zich zijn ver leden weer en stelde zich ter be schikking van den nieuwen chef. Hij vormde zelf een bataljon van 640 arbeiders en nam aan alle slagen van den burgeroorlog deel. Gedu rende den strijd tegen Denikin bij Zarizin had hij aan zijn zijde don vroege ren korporaal Roedjonnv en den agitator Joseph Stalin. Later sloeg hij onder bevel van Trotzky de ma frozen revolutie van Kroonstad neer. In 1925 volgde zijn benoeming tot volkscommissaris van oorlog en kreeg hij den eersten maarschalks staf van het revolutionnaire Rus land. Intusschcn had hij op de militaire academie te Moskou een opleiding in strategie en tactiek genoten. Hij hielp Stalin Trotzky uit te schakelen en wordt sindsdien beschouwd als een der beste vrienden van den dictator, hoe wel men in het buitenland wel eens meende, dat ook Worosjilof in ongenade zou vallen. Worosjilof ziet er veel jonger uit dan hij is, want hij telt reeds 58 jaren. Hij heeft vele van zijn oude eigenschappen bewaard. Nog steeds is hij een vroolijk man en waar hij in het openbaar ver schijnt, moet men zijn elegantie bewon deren. Zijn uniformen zitten steeds schitterend en de paarden, waarop hij bij parades pleegt te rijden, zijn prach tige dieren. Ietwat on-communistisch doet het aan, dat hij zijn borst met een half dozijn ridderorden siert. Om zich een ietwat „intellectueeler" uiterlijk te geven, zet hij een lorgnet op zijn stom pen neus. Aldus vormt Worosjilof een nieuw Russisch type. onder redactie van Dr. J. W. BERKELBACH VAN DER SPRENKEL e.a. Voorhanden bij: BOEKHANDEL sec demi sec per flesch f 1.40 per anker f 57.- WIJNHANDEL UTRECHTSCHESTRAA T 17 TELEFOON 145 NUMERUS CLAUSUS VOOR HON GAARSCHE MIDDELBARE SCHOLEN BOEDAPEST, 2fi Juni (Huvas) Een der bladen meldt, dat de numerus clau- sus voor Joden in het vervolg-*ook op middelbare scholen zal worden toege past. Vier lycea te Boedapest zouden echter speciale klassen voor hoogstens veertig Joodsche leerlingen per klas ope nen, terwijl de Joodsche gemeente ver gunning zou krijgen nieuwe scholen te openen naar verhouding van haar. finan- cieele mógelijkheden. AUTO RIJDT OP COLONNE DUITSCHE SOLDATEN IN FRANKFURT a. d. ODER. 26 Juni (D.N.B.) Op den rijksautoweg nabij "rankfurt a. d. Oder is een uit1 Berlijn tomende personenauto met groote sne - leid op een colonne militairen ingert- len. Zes militairen werden gegrepen, wee hunner op slag gedood en vier evensgevaarlijk gewond. De chauffom >verd gearresteerd. DINSDAG 27 JUNI HILVERSUM I, 1875 en 415.5 M. KRO. Uitzending. 8.00—9.15 Gram.muziek (ca. 8.15 Ber.); 10.00 Gram.muziek; 11.30 Godsdienstig half. uur; 12.00 Berichten; 12.15 De KRO-Me- lodisten en solist; (1.001.20 Gram.muziek) 2.00 Vrouwenuur; 3.00 Gram.muziek; 4.00 Het KRO-Kamerorkest en solist; 4.45 Gram. muziek; 5.00 Het KRO-orkest; (5.456.05 felicitaties en ca. 8.30 Ber.)8.35 Sport- praatje; 7.00 Berichten; 7.15 Causerie .,De apostelen Petrus en Paulus"; 7.35 Grem-mu ziek; 7.45 Zwemcursus; 8.00 Berichten ANP, Mededeelingen8.15 Het KRO-Sym- phonie-orkest; 9.00 Het Jodel trio Scharlig; 9.10 Gram.muziek; 9.20 Het KRO-Symphonie Woninginrichters sedert TELEF. 88 .ANGESTRAA1 63 orkest; 10.05 Jodel-trio Schhrlig; 10.-15 Cau serie over de a.s. T.T.-races te Assen; 10.30 Berichten ANP; 10.40 Lajos Veres' Hon- gaarsch orkest; 11.00 De KRO-Boys en so. list. In de pauze: Gram.muziek; 11.5012.00 Gram.muziek. HILVERSUM II, 301.5 M, - AVRO-Uit- zending. 8.00 Gram.muziek; (Om 8.15 Ber.); 10.00 Morgenwijding; 10.15 Gram.muziek; 10.30 Voor de vrouw; 10.35 Francis Keth's ensem ble; 11.00 Voor de vrouw; 11.10 Huishoude lijke wenken; 11.35 Francis Keth's ensem ble en gram.muziek (Om 12.15 Ber.); 12.45 Het AVRO-Amuscments-orkest; 1.30 De Pal- ladians (opn.); 2.15 Het Omroeporkest en solisten; 3.00 Ensemble Jonny Kroon en het piano-duo Arno-Jabin; (Om ca. 3.45 Ber.); 4.30 Kinderkoorzang:; 5.00 Kinderhalfuur; 5.30 Het Omroeporkest en Gram.muziek; (Om 6.25 ber.); 7.00 Het Renova-septet; 7.40 Causerie „Hoe breng ik myn vacantie niet door": 8.00 Berichten "ANP radiojour naal, mededeeiingen: 8.20 Gram.muziek; 9.10 Vraagspel; 9.30 Het AVRO-Musette-ensem- fcle en solist; 10.00 Radiotooneel; 10.25 Vi ool en orgel; 11.00 Berichten ANP, Gram.- muziek; 11.3012.00 AVRO-Dance-Band. DROITWICH, 1500 M. 11.40—11.45 Gram.muziek: 12.20 Orgelspel; 12,50 Repor tage; 1.05 Gram.muziek; 1,40 Reportage; 1.552.20 Het Serge- Krish septet; 3.20 3.50 Het BBC-Schots-orkest (met toelich ting); 4.15 Thomas Mattjjpw.s'- Concértor- kest en het. Swjngtime.-kwartet; 4.50 Repor tage; 4.55 Viola en piano; '5.20 Reportages; 5.50 Gram.muziek met toelichting; 6.20 Be richten; 5.45 Reportage; 7:00 Civil Défence If war comes", causerie; 7.20 Revue-pro. gramnia; 7.50 ..Hospital and medical servi ces in the USSR" causerie; 8.20 Revue programma; 9.20 Berichten; 9.50 „The working man looks at rearmament", discus sie; 10.20 Het Brosa-strykkwartet; 11.05 Jack Harris' Band en solisten; 11.50 Gram. muziek; 12.1512.20 Berichten. RADIO-PARIS. 1648 M.' 9.00—9.10 Gram.muziek; 12.30 Zang; 1.25 Roger Ellis' ori-"'t; 2.05 Gram.muziek; 2.35 Zang; 3.05 Gram.muziek; 3.50 en 4.40 -Zang; 4.55 Gram. muziek; 5.05 Zang; 5.25 Pianovoordracht; 5 4( Gram muziek: 6.35 ;Cellovoordracht; 7.20 Het Bailly-orkest; 8.50 Radiotooneel; 10.50—11.50 Het Parüs' Instrumentaal kwin tet en solisten, BRUSSEL. 322 en 484 M. 322 M.s 12.20 Gram.muziek; 12.50 en 1.30 Het Omroep orkest; 1.50—2.20; 5.20; 6.-50 en 7.20 Gram. muziek; 8.20 Cabaret-programma; 9.05 Po pulair programma; 9.20 Vervolg cabaretpro gramma; 10.3011.20 Gram.muziek. 484 M.: 12.20 Gram.muziek; 12.50 en 1.30 Het Omroepdansorkest; 1.50—2,20 Gram. muziek;' 5.20 Het Omroepdansorkest; 6.35 Gram.muziek; 6.50 'Vioolvoordracht; 7.10 Gram.muziek; 7.35 Literair-muzikaal pro. gramma: 8.20 „Le Mattre de Capellc". ope ra; 9.20 Het Omroepkoor; .9.40 Het .Radio orkest en solist; 10.301120 Gram.muzieTc. DEUTSCHLANDSENDER, 1571 M, 8.35 Het Omroeporkest, koren en solisten; 9.35 Politiek dagbladov'erzicht; 9'50 Heinz Stein- bock's Kapel (opn.); 10,20 Berichten; 10.40 Hobo en piano; 11.05 Berichten; 11.20— 12.20 Het Omroepkleinorkest en solist. FEUILLETON Naar het Engelsch van S9) HOOFDSTUK XXVIII. Hulptroepen Luigi was niet op z'n best. Zijn oogen zwierven woest in 't rond. daarbij veel wit toonend en zijn haar was al heel ere in de war. Ook was hij vuil en zon der boord niemand zou hem voor een kellncr in een zomerhotel gehouden hebben, wiens plicht hel was er onbe rispelijk uit te zien en de hand- boeion om zijn polsen verbeterden zijn uiterlijk nu ook niet bepaald. „Ik niet begrijpen. Ik niet begrijpen!" schreeuwde hij, voor den vijftigsten keer. „Het heeft niets met mil te maken dit allemaal. Ik niet begrijpen!" „Kom, kom." antwoordde de politie agent. „Je kunt alles best begrijpen als Je wilt. Je begrijpt toch wel. waarom je dit hotel in zoo'n vliegende haas; hebt verlaten, hè? En dat wil ik weten" Luigi keek wanhopig naar Jessica Fyne, die met Bervl Haines en Valen tine Morley getuige was van deze scène, die gespeeld werd in de hall van hotel „de Zeemeermin", terwijl buiten de grijze schemering doorkwam. „Vertel 't ons. Luigi". zei Jessica-rus tig. „Ja. ik ti vertellen!" zei de Italiaan bijna onverstoorbaar. „Ik weet wat ik u vertellen! Ik vertellen iedereen is gek, ja hoe zegt u dat? de kluts kwijt! Ik verliet dit hotel haastig, o ja. Ik wilde, dat ik nooit hier was geko men. Wie zou niet weg willen haas ten?" „Waarom is dit een slechte plek. Luigi?" vroeg Jessica, terwijl zij een tceken gaf aan den agent. „Misschien is het waar. Maar als jij zegt. dat het zoo is. willen wij juist de waarheid weten, net als jij. Waarom is dit een slechte plek?" De kellner keek haar aan. Het was een directe uitdaging en hij zocht naar een juiste manier om te antwoorden. „O. ik u vertellen", knikte hij. „Het is een slechte plek, omdat Hii aarzelde en de agent viel hem in de rede. Tenslotte w-as hij degene die het kruisverhoor moest afnemen. „Omdat waf? Ga verder!" zei hij ruw. „Trarht maar geen uitvluchten te zoeken, man!" „Omdat er slechte menschen zijn hier", besloot Luigi zacht. „Misschien ben iij er één van?" op perde de agent, „Ik? Nee. ik niet slecht!" „Als je niet slecht bent", vroeg de agent scherp en sarcastisch, „noe ver klaar je dan dat ongeluk met de fiets, dat Anderson overkwam de man wiens haantje jij hebt gekregen?" Luigi sloot een oogenblik zijn oogen en Jessica deed vlug een stap naar voren. Zij dacht, dat hij in zwijm zou vallen. Maar hoewel hij even zwaaide op zijn becnen, bezwijmen deed hij niet Hij deed zijn oogen weer open en stootte plotseling uit: „Ik hem niet dooden. Dat is niet waar. Ik hem niet dooden!" „Kalm aan, kerel, kalmpjes aan", waar schuwde de agent. „Niemand heeft iets over doodmaken gezegd, dat weet ik zeker." Hij zweeg en keek den ongeluk- kigen kellner onderzoekend aan. „Is Anderson dood?" Nu keek Jessica ook naar Luigi. „Dood?" mompelde Luigi. „Hoe ik dat weten?" „Je wist het niet, toen je gisteravond met juffrouw Fyne over hem sprak, is het niet, juffrouw Fyne. Hij zei, dat hij van Anderson had gehoord, hè? En dat Anderson zijn fiets terug wilde hebben, hè? En", vroeg hij plotseling scherp, „en heb je de fiets teruggebracht?" Luigi gaf geen antwoord. „Maar nadat Anderson dood was, zou dat 'n beetje moeilijk zijn geweest, hè Luigi? Je zou niet geweten hehhen. waar je hem moest vinden, misschien. En dus liet je de fiets maar in den vijver vallen Luigi gaf een luiden schreeuw. Zijn heele opzet viel in duigen. Jessica uitte nok een kreet, want dit was voor 't eerst, dat zij over het ongeval hoorde spreken op deze manier. Bij afwezig heid van zijn meerdere, maakte de agent zich recht vroolijk. „In den vijver?" herhaalde Luigi, suffig. O, nee!" „O, ja!" antwoordde de agent. „Daar hehhen we hem gevonden. In den vij ver." „Dan de vriend moet het gedaan hebben!" schreeuwde hij. „Ik gaf hem aan een vriend hoe ik weten wat hij gedaan heeft ermee!" „Ongelukkigerwijs zagen we. dat jij het deed, Luigi", antwoordde de agent. „Dat maakt de zaak een beetje moei lijker, hè? Natuurlijk wist je niet, dat Anderson gestorven was „Neen!" stemde Luigi toe. „Maar nu weet je het Wacht es even! Val me niet in de rede. Nu weet je het, maar je wist het al vóór dat ik het je verteld had. Anders zou je niet hebben behoeven te ontkennen, dat jo hom had gedood." De agent werd heftig. „En nu. hoe wist je, dat Anderson dood was? Juffrouw Fyne heeft het ie niet verteld. Wie deed het clan?" Luigi hief zijn handen op. „Luister! Ik u vertellen ik alles vertellen. Mijnheer Griddle hij mij vertellen „Mijnheer Griddle!" onderbrak hem de agent scherp. „Wat heeft mijnheer Griddle met jou te maken?" Luigi transpireerde hevig. Jessica en Beryl bekenden later beiden, dal zij mo delijden met hem hadden. Hij zweeg nog enkele oogenblikken. Hij scheen een moment verdoofd. Maar toen barstte hij uit: „Mijnheer Griddle hij slecht mensch. Mijnheer #Griddle maakt ons slecht. Wij deelen o. ja, op een dag!" Zijn stem werd luider. „Als we hem vinden!" Hij lachte waanzinnig. „Maar de ander niet komen. Hij dood op het wrak. En toen. vannacht. Ik zien zijn geest. Oh! Ik zijn geest zie Hij bedekte zijn gezicht met zijn han den. „Welke ander? Over wiens geest spreek je?" vroeg de agent. Er kwam geen antwoord. „Toe spreek op! Wiens geest? Van Anderson?" „Anderson?" gilde Luigi. „Anderson? Nee, ik niet zien Anderson! Ik niet dooden Anderson. Hij heeft mij zijn be trekking laten nemen. En vannacht hij mij vertellen Anderson is dood en het is goed om hier te blijven!" Zijn stem sloeg over. Toen schreeuwde hij ineens weer verschrikt: „De geest van Anderson? De geest? Waar?" Morley greep hem. Van dat moment af was er geen woord meer uit Luigi te krijgen. „Dat ziet er beroerd uit", mompelde dc agent. „Hot is con beroerde zaak. Mijnheer Griddle, hè? Nu, hein zullen we wel krijgen. En die andere kerel, waar hij over sprak. Ilij'heeft zijn geest gezien, zei hij. Nu. hij is wel in een toe stand om geesten te zien. Maar ik ge loof in feiten en ik wed, dat „die an dere kerel" hier ergens in de buurt is. Misschien is een van de anderen hem tegengekomen!" „Wat gaat u nu doen, agent?" vroeg Morlev, toen hij en de agent, die Luigi gevangen had. den ongelukkigen kell ner op een rustbank hadden neerge legd, „Dat weet ik nog niet", antwoordde de agent, fronsend. „Ik zou naar dat bosch terug willen, waar die kerel ge vonden werd" - hij duidde met zijn hoofd naar Luigi „omdat daar een van mijn mannen mijnheer Truelove kwijt raakte. En dan voor wien vluchtte Luigi. teer, zij hem tegen 't lijf liepen?" „Ik dacht, dat ik nog een gestalte zag, mijnheer", zei de konstabel, „maar ik ben er niet zeker van." „Welnu, als er een ander was. mis schien heeft die dan mijnheer Truelove ontmoet?" Bervl bewoog zich. Zij was al dien tijd een stil toeschouwster geweest, maar nu keek '/ii naar den agent en merkte op: „Ja dat moet iemand zien uit te vinden." „Ja, dat geef ik toe", knikte de agent. „Maar ik zit in moeilijkheden. Ik moet hier zijn om rapport uit te brengen, als de inspecteur van het wrak terug komt. Het schijnt, dat er licht in de zaak komt, en ik wil daaróm niet graag weg gaan. Die Italiaan kan weer bijkomen, op 't oogenblik „Kan ik iets doen?"' vroeg Valentine Morley, zonder veel enthousiasme. „Ik zou met den konstabel mee kunnen gaan. als u me tenminste even tijd gunt om een boord of zooiets aan te doen en dan kon u hier blijven Dc agent onderbrak hem met een vlugge beweging. „Stil", zei hij. „Er komt iemand." Zij draaiden zich snel om en er kwam een gestalte naar binnen van den tuin uit. Beryl rende naar voren met een schreeuw. „Guyl" riep zij uit. „Ja, ik ben het", antwoordde Guy, en zijn zuster's lach verdween toen zij zijn angstige stem hoorde. „Wat is er gebeurd?" vroeg zij. „Wat is er Guy? Waar ben je geweest?" „Nou, dat is nog al een lang verhaal en we hebben geen tijd voor uitleggin gen" antwoordde hij, terwijl hij naar Jessica Fyne keek. „Juffrouw Fvne we hebben we hebben uw vader ge vonden Jessica slikte en zij- legde haar hand np haar hart; Maar zij gaf geen ant woord, want iets in Guy's stem hield haar daarvan terug. Guy raadde haar angst en vervolgde snel: „Neen. noen, alles is in orde. Hij leeft. Maar hij schijnt verdoofd te zijn of zoo iets. en we moeten zoo vlug mogelijk naar hem terug gaan." „Waar is Nappy?" vroeg Beryl, ter wijl Jessica een oogenblik verdween om zich heelcmaal te 'herstellen. (Wordt vervolgd)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1939 | | pagina 8