VOOR DE VROUW
Tennis- en Strandkleeding
NOG STEEDS
de slanke lijn
Gezelligheid
in huic
Laat uw kinderen rustig
ontbijten
Onze raadsman:
de spiegel
Heupmassage en gymnastische
oefeningen baten de lijn en de
gezondheid
Prins Casimir een
jonggestorven kind
van Koping Willem III
Schoonmaken van
sportschoenen
Verzorging van
rozen
in den zomer
V ONDAG heb ik den heelen dag aan
het strand doorgebracht, 'k Ben op
't stille strand geweest, op 't strand van
de baders, op 't strand van de moeders
en hinders en overal heb ik 't zelfde ge
dacht: Waarom zijn er toch eigenlijk
spiegels?
Spiegels zijn er toch niet om alleen
maar vriendelijk tegen 't eigen gezicht
met de keurige haren te glimlachen en
even een krulletje wat mooier op te
draaien?
Spiegels zijn er immers om onszelf
kritisch te bekijken, van voren, van
achteren, op zij en ten voeten uit, om
daarbij goed op te nemen wat er ver
keerd aan ons is en dat door middel
van jurk, mantel, hoed of haardracht
zooveel mogelijk te verbeteren. En ik
beb me dan ook afgevraagd:
Zouden al die heel dikke en heel
dunne dames, die ik zag op 't strand,
hun korte of lange strandbroeken ook
aangetrokken hebben, als ze zich eerst
eens met een kritisch oog thuis in de
spiegel bekeken hadden?
Wellicht pasten ze in den winkel
voor een spiegel, maar dat is een heel
verschil met de spiegel-thuis Want
dan is er een zeer welwillende en ver-
kooplustige juffrouw bij, die vertelt:
Dat iedereen tegenwoordig „shorts'
draagt, da.t 't de groote mode is om
in een lange flanellen heerenbroek te
ïoopen, dat mevrouw toch werkelijk
nog heel keurige beenen heeft en dat
ze er toch niet uit wil zien als een
oude dame!
Maar helaas is juist 't effect van de
„shorts", dat de niet meër piepjonge
vrouwen cr uit gaan zien als oude
dames. Nu kan iedereen zien, dat haar
knieën en beenen niet meer zoo spier
krachtig, dun en elastisch zijn, dat ze
een beetje x- of o-beeiien heeft, dat
enfin nog allerlei andere onvolko
menheden. want niet zoo heel veel da
mes boven de twintig kunnen een
kort broekje dragen; alleen zij, die
veel aan sport en gymnastiek doen en
daardoor een onberispelijk figuur hou
den.
TJ^N zooals 't op het strand gaat. zoo
fj. gaat het ook op 't tennisveld. Jonge
meisjes kunnen er alleraardigst uit
zien in „shorts", al zullen er heel wat.
volgens de dochters „belachelijke ouder-
wetsche" moeders zijn. die hun dochters
maar liever in een jurk zien. Want laten
we niet vergeten, dat er zoo heel veel flat-
teuse witte strand- en tennisiurken be
staan.
De mode van dit jaar met de klok
kende en geplooide rokjes, met de
kleurige details op de witte japonne
tjes leent zich bij uitstek voor sport-
jurken.
Zal niet Iedere jonge vrouw dit jaar
graag een witte sportjurk hebben om
er iederen zomerschen dag weer een
ander geheel van te maken, nu eens
met een kleurige riem of geruit zijden
ceintuur, dan weer met een klein bont
bouquetje; nu een6 met een vroolijke
bolero, dan weer met een gestreept fla
nellen sportjasje.
Op onze afbeelding ziet u een paar
voorbeelden van tenniskleeding en
iedereen kan uitzoeken wat 't beste
bij haar figuur past.
Links boven een sportieve jonge da
me in heeren-tcnue, sportblouse met
opgerolde korte mouwen en lange fla
nellen broek. Lange, slanke en blonde
vrouwen staat over 't algemeen deze
dracht heel goed; een kleurige riem,
b.v. lichtblauw of cyclamenrood, geeft
t vrouwelijk cachet aan 't geheel. Sok
ken en haarband in diezelfde kleur.
Deze pantalons van wit of lichtgrijs
flanel zijn alleen voor koude dagen
practisch, anders zijn ze te warm.
Daarnaast een tennisjurk met wijd-
klokkende rok en zonder mouwen. De
jurk kan van wit piqué of een moder
ne crepe stof gemaakt worden. Witte
waschzijde is niet, practisch, 't waait
op bij het hard Ïoopen. De boléro kan
in dezelfde tint of in een helle kleur
zijn.
Rechts witte shorts, een goed model
met plooien en opgestikte zakken. De
.Witte handgebrcide trui heeft den
naam van de draagster in hel kleurige
letters opgeborduui'd.
Tenslotte onder op de teekening een
practischc tennisjurk met wijde rok en
groote kraag en zonder mouwen, die
door allerlei aardige details kan wor
den opgefleurd. Op onze afbeelding is
het een geruite zijden ceintuur, die na
tuurlijk vervangen kan worden door
een riem, terwijl ook bloemen of een
los jasje of cape-je er goed bij passen.
Tenslotte mag men niet vergeten een
haarband of zonneklep te dragen, want
niets is leelijker dan een verwarde
krullcbol met wijd-uitstaande „perma-
néntharen" boven een .verhit gezicht.
MADELEINE.
Strandjas van witte, wollen stof of
tricot. De eenige garneering is een hel
gekleurde ceintuur, biezen aan de
mouwen en wapenvormige zakken.
EEN merkwaardig verschijnsel
is, dat zelfs het vrouwenfi
guur aan mode onderhevig is. De
creteert de mode-koningin, dat de
omtrek van de taille niet meer dan
60 c.m. mag zijn, dan zullen de
hulpmiddelen zich onmiddellijk
hiernaar richten. Men denke slechts
aan de jaren, dat de wespentaille
al6 maatgevend gold en men de
steunende onderlaag in casu
corset onmiddellijk zoo'n vorm
wist te geven, dat de taillclijn ge
accentueerd werd,
Is de slanke jongensfiguur mode, dan
zullen vele vrouwen trachten deze lijn
te benaderen. Hongerkuren worden ge
volgd, ten koste van de gezondheid en
overtollige vetlagen verdwijnen al dan
niet, totdat de lijn der molligcn eens
klaps up-to-date blijkt te zijn.
Menige zucht van verlichting wordt
geslaakt, want de meeste vrouwen
zullen toegeven, dat het een straf
voor haar is om veel van alles, wat zij
gaarne eten, achterwege te moeten la
ten.
Het is dan ook wel heel onaangenaam
voor de vrouwen, wier vormen wat veel
ronding vertoonen, om in theesalons en
op verjaardagen „zoo'n zalig gebakje
of heerlijke bonbon" te moeten laten
voorbijgaan. Even wordt geweifeld, doch
neen, sterk zijn en offers brengen in
'het belang der slanke lijn!
Hoevelen onder ons bezwijken niet
telkens opnieuw, ondanks allo goede
voornemens!
Alles bijeen genomen is het. dan ook
inderdaad niets gemakkelijk, steeds
maar dieet te moeten houden en lange
wandelingen te maken, waarvoor in ve
ie gevallen trouwens de tijd ontbreekt.
Hoezeer het figuur zich in den loop
der tijden ook gewijzigd moge hebben,
dit is niet het. geval ten opzichte van
de heupen, die zoo slank mogelijk ge
houden moeten worden. Sedert jaren
en jaren zijn beupen van meer
dan normalen omvang „uit de mode"
en waren nadien nimmer meer ge-
wenscht.
Doch Moeder Natuur schenkt geen
aandacht, aan modevoor6chriften en
dnarom zal iedere vrouw, die de eer
ste jeugd gepasseerd is. bijzondere aan
dacht aan haar heupen moeten beste
den.
Dieet houden is natuurlijk uitêtekend
en vooral is het noodig om snoepen to
laten. Aangezien het meermalen voor
komt, dat zich alleen ongewenschto
vctlaagjes op enkele deelen van 'het li
chaam vormen, helpt dieet alleen niet
steeds afdoende om deze te doen ver
dwijnen. Lichaamsbeweging in den
vorm van kamergymnastiek en adem
halingsoefeningen werken zeer gunstig
ten opzichte van de lijn en houden do
spieren lenig.
WTJ laten eenige heupoefeningen
volgen, die regelmatig iederen
morgen voor het opstaan of
's avonds vóór het. naar bed gaan, uit
gevoerd moeten worden. De eerste, die
wij noemen, is zeker jvel de belangrijk
ste. Hiervoor gaat men op den rug
cp den grond liggen met de handen
onder het, hoofd en de ellebogen op den
grond. Knieën ecnigszins opgetrokken
en hielen tegen elkander. Langzaam
rolt men het ondergedeelte van het li
chaam van de cene zijde naar de ande
re. Men moet bij deze rolbeweging voor
al opletten, dat de hovenhelft gespannen
blijft, want de draaibeweging en de
massage, tegen den grond doen den
heupomvarig verminderen.
Men behoeft bij deze rolbewegingen
'bet aantal keeren niet te tellen en het
heeft ook geen zin om een bepaald aan
tal minuten voor deze oefening aan te
geven.
Indien men na eenige minuten voelt,
dat men moe is, eindigt men, en zoo
niet, dan gaat men nog even door. Zoo
dra men iets gedwongen moet doen,
gaat de aardigheid er af en houdt
men er mede op, hetgeen niet de be
doeling is, wanneer men zich ernstig
voorstelt iets Ie bereiken, hetgeen
slechts mogelijk is, indien men over de
noodige energie blijkt te beschikken.
Alhoewel deze oefening verreweg de
beste is, kan men desgewenscht afwis
seling aanbrengen. Men gaat naast een
stoel staan, waarvan men de rug mot
do linkerhand vasthoudt, daarna heft
men het gestrekte rechterbeen zoo ver
mogelijk omhoog en tracht dit bij iede
ren volgenden keer nog hooger te bren
gen. Aclvt maal herhalen, daarna op
dezelfde wijze het linkerbeen op hef
fen.
Het is een zeer eenvoudige oefening,
die niet alleen de heupen in omvang
doet verminderen, doch de spieren te
vens soepel maakt. Meermalen heeft
heupmassage reeds succes en hiertoe
bestrooit men den binnenkant van de
hand met talk-poeder en masseert
krachtig vanaf de heupen tot de
knieën. Veertig maal aan iederen kant
herhalen.
Men kan de eerste beweging b.v.
's morgens doen en de beide laatste
vóór het naar bed gaan. Massage heeft
vooral veel succes, nadat men een bad
genomen heeft, wanneer de huid nog
vochtig is.
De dagclijksche wandeling mag niet
achterwege blijven en moet eveneens
als hulpocfening beschouwd worden.
Men wandele in flinke pas ongeveer een
half uur, zoo mogelijk langer, terwijl
het bovenlichaam strak gehouden
wordt en de heupen min of meer be
wegen.
Tenslotte nog even eenige woorden
over het dragen van corsetten, die voor
al voor iets meer gezette dames tot de
•onmisbare hulpmiddelen bchooren. Men
moet nimmer een corset koopen, zonder
het vooraf gepast te hebben. Het moet
de heupen goed omsluiten, doch zit het
te strak, dan protesteeren de vctlaagjes
om de heupen en gaan naar omhoog,
waar zij een i'ol vormen, die het middel
onnoodige dikte geeft.
Een goed model corset moet aan de
voorzijde korter zijn dan aan de ach
terzijde, terwijl de meeste dames do
voorkeur geven aan een sluiting met
haken en oogen. Het belang van dit
hulpmiddel wordt maar al te vaak on
derschat; toch draagt het er in hooge
mate toe bij, om het figuur te verbe
teren en te bereiken, dat de japonnen
goed zitten.
IN deze sombere tijden, zijn het de
vrouwen, die er toe bij kunnen dra
gen de omgeving wat zonniger te
maken.
Een eerste vereischte is een goede, ge
lijkmatige stemming. Nu is niets moei
lijker dan dit, dat weten wij wel. maar
toch is niets onaangenamer voor onze
omgeving dan wanneer wij alles even
zwaar opnemen en altijd maar kla
gen. Komen we er iets mee vooruit?
Neen, integendeel. Niet alleen het hu
meur der huisvrouw is veel waard,
maar ook hare gave om het huis gezel
lig te maken: hiertoe kunnen tal van
kleinigheden meewerken, wij zouden
haast zeggen alles wat niet slechts in de
eerste plaats op praclische doeleinden
is ingericht. Hoe goed doet het niet aan,
als wij enkele mooie dingen die in
derdaad niet kostbaar behoeven te zijn.
in onze omgeving hebben, een mooie
aardewerk vaas of een glazen schaal,
die door hun harmonischen vorm en
kleur het oog boeien. Wie wordt niet
aangenaam verrast door een hos mooie
slinke tulpen of andere voorjaarsbloe
men, waardoor wij het nieuwe leven in
huis brengen? Bloemen en planten, ze
brengen zoo'n sfeer van gezelligheid met
zich mede.
Een tafel, gedekt met een vroolijk ge
kleurd aardewerk servies, een paar bloe
men in het midden, vallen de binnen
komenden dadelijk op; er gaat iets van
uit en al deze kleine dingen geven een
sfeer van gezelligheid, die de zorgende
hand van een vrouw zonder veel kos
ten kan aanbrengen.
Wanneer een vrouw tegen de moeite
opziet, door eigen initiatief, door kleine
opofferingen het leven van anderen
mooier te maken, dan moet zij beginnen
zichzelf voorbij te zien.
Men moet slechts de oogen open hou
den en alle zinnen gespannen, dan ge
voelt men zelf, hoe men in eigen omge
ving een gezellige sfeer kan scheppen.
De vrouw, die in allerlei kleine dingen
om zich heen het goede en mooie weet
te zien en te waardeeren, die vrouw
is ook in staat het leven in haar omge
ving mooier te maken.
WENKEN
Sinaasappelen en citroenen, die men
gebruikt bij de bereiding van zoete spij
zen. moeten zorgvuldig van de pitten
ontdaan worden, daar deze een bitte
ren smaak aan het gerecht kunnen ge
ven. Nadat de vruchten goed gewas-
schen zijn, wrijft men met een klontje
suiker eerst over de schil, waardoor
het „smaakje" zich aan de suiker geeft,
daarna Worden de vruchten uitgeperst
en de pitten verwijderd.
Indien men alleen het sap in een of
ander gerecht moet gebruiken, ver
dient het aanbeveling deze eerst nog
even door een haarzeef te zeven.
Is het thans het Paleis Soestdijk, waar
we den gelukkigen wederopbloei van
ons Oranjehuismogen aanschouwen,
ruim honderd «jaar geleden was het
eveneens Soestdijk, dat verscheidene lo
ten aan den ouden Oranjestam zag ont
spruiten.
Wij lezen hieromtrent in Timotheüs
o.m.:
Nadat Prins Willem, de latere Koning
Willem III in 1817 te Brunei was gebo
ren, zag Prins Alexander in 1818 te
Soestdijk het levenslicht; twee jaar
later, 13 Juni 1820 werd Prins Hendrik
te Soestdijk geboren. Hij zou de eerste
en eenige Oranje zijn, die Neder-
landscli-lndië zou bezoeken.
En andermaal twee jaar later, op 21
Mei 1822 werd Kroonprins Willems
vierde zoon geboren. Dit prinsje ont
ving de namen Willem Alexander l're-
dcrik Ernst Casimir.
Daar het Hof zich de volgende
maand in Amsterdam bevond, had
daar in de Nieuwe Kerk de doopplech
tigheid plaats.
De dag, die voor deze plechtigheid
was uitgekozen, was, Dinsdag 18 Juni.
Dit kan natuurlijk heel toevallig zijn,
doch het is evenzeer mogelijk, dat deze
datum werd gekozen, omdat hieraan
voor den Vader zulke roemrijke her
inneringen waren verbonden. Aan zin
voor de historie heeft het de Oranjes
nooit ontbroken.
Het was de taak van den bekenden
hof-prediker J. J. Dermout, om de
doopplechtigheid te verrichten.
Terwijl dé Doopeling het Paleis op
den Dam werd uitgedragen, daverden
een-en-vijftig saluutschoten over Am
sterdam.
De Koning Willem I, de grootva
der van de kleine Casimir met de
beide Prinsen Willem en Frederik gin
gen te voet. De Koningin, met haar
twaalf-jarige Prinses Marianne, tante
van den kleinen Prins gingen per
koets.
Precies te drie uur 's middags ver
liet de Vorstelijke familie het Paleis
De kerk was geheel gevuld met genoo-
digden, terwijl de Vorstelijke personen
tegenover den preekstoel plaats na
men.
Nog nooit was cr een Oranjeprins te
Amsterdam gedoopt en het is daarom
te hegrijpen, dat de Amsterdammers in
hun nopjes waren over dit heugelijke
feit.
Toen de grootmeesteresse, Baronesse
Fagel, den volgenden dag met het
Prinsje naar Soestdijk terugreed, werd
de koets te Diemerbrug opgehouden.
Daar stond de pastoor van die plaats,
die vriendelijk verzocht, of hij den
jonggeborene- eens mocht zien. Natuur
lijk werd dit toegestaan en met een
voudige woorden sprak de pastoor zijn
hartelijke wenschen en zegenbeden
over het Oranjekind uit.
Enkele dagen later kwam er van
Soestdijk een milde gift voor de armen
ran Diemerbrug.
Helaas was dit Prinsje geen lang le
ven beschoren. Wat al spoedig na zijn
geboorte werd "gevreesd, bleek korten
tijd later maar al te waar. De kleine
Casimir leed aan hydrocephalic.
Toen de Koninklijke Familie zich in
HET eerste ontbijt is voor de kleinen,
die pas naar school gaan, altijd
een heel ding.
Het naar school gaan is voor het kind
een geheel nieuwe levensphase, die den
geest en het zielclevcn der kleinen, voor
al in den beginne, geheel en al in be
slag neemt. Zij slapen vaak onrustig en
staan daardoor moe op, waarvan weer
het gevolg is, dat zij geen trek hebben
in liet ontbijt, vaak wordt haastig
slechts een half glas melk gedronken,
waarna zij de deur uithollen, uit angst
te laat te komen. De gevolgen van dit
onvoldoende ontbijten blijven echter niet
uit; meestal na een uur begint de leege
maag zich to wreken, het kind gevoelt
zich onbehagelijk, begint te geeuwen en
heeft geen aandacht bij zijn werk. Komt
het vrije kwartier en heeft hij een boter
ham meegenomen, dan wordt deze vaak
haastig naar binnen geslikt, omdat hij
honger heeft, hetgeen niet anders dan
nadeclig op maag- en spijsverteringsor
ganen kan werken.
Men moet de kinderen echter van den
beginne af, dat zij naar school gaan,
gewennen aan rustig en voldoende ont
bijt. Hoofdzaak is, dat er tijd genoeg
voor genomen wordt en het kind een
kwartier vroeger opstaat om meer tijd te
hebben voor zijn eten. Het moet geen
haasten en vliegen zijn, zooals dit'jam
mer genoeg in zoovele gezinnen voor-'
komt, maar moeder moet rustig met de
kinderen aanzitten, waardoor zij zich
vaak kalmer gevoelen. Moeder zal er
toch wel voor zorgen, dat zij niet te laat
komen? Vooral op dit laatste moeten
zij kunnen vertrouwen.
Verder is afwisseling in het ontbijt
noodig; houden de kinderen niet van
melk, dan krijgen ze een kopje slappe
thee met melk en suiker „kinderthee",
zooals zij liet zelf vaak noemen met wit
of bruin brood en als extraatje een be
schuit met boter en suiker.
Het ontbijt kan afwisselend genoeg
zijn, zonder luxueus te zijn; soberheid
is een eerste vereischte, worst of vleesch
is uitgesloten voor kinderontbijt, maar
witte, rose of chocolade hagelslag vin
den zij heerlijk, appelstroop, zoete stroop
koek of een appel op het brood valt ook
in den smaak; cr is zooveel, dat wij
clngcnlang variatie in de belegging vaii
het brood kunnen brengen.
Wat de meeste kinderen voor afwisse
ling heerlijk vinden is een geroosterde
boterham met boter en suiker of jam.
Houden de kinderen van pap, dan is een
bordje, pap met een boterham een vol
doend ontbijt, men kieze afwisselend
havermout, maizena, griesmeelpap enz.
De meeste kinderen verveelt zoo'n bord
pap iederen morgen al heel gauw en zij
zitten er dan al met lange gezichten
naar te kijken, alvorens ze besiuiten de
inmiddels koud geworden pap op te
lepelen.
Voor het speelkwartier geve men de
kinderen een goed gewasschen appel of
een banaan mede, daar de boterham
vaak vergeten wordt en de kinderen
gaarne fruit eten.
Een gezamenlijke ontbijttafel is dus
voor kinderen aan te raden, maar men
onthoude zich ervan, onder het eten aan
de kinderen1 te vragen of zij bijv. het
versje, dat zij moesten leeren, nog wel
kennen. Men moet over het algemeen
(ook niet de grooteren) aan het ontbijt
léssen overhooren, dat behoort men den
avond tevoren te doen. Heeft het kind
goed en rustig ontbeten, dan zal het
loeren' hem - minder moeilijk vallen,
doordat zijn gedachten zich beter kun
nen concentreeren en de resultaten zul
len aanmerkelijk verbeteren.
Bij tennissen, zeilen, roeien, gymnas
tiek en andere sport zijn speciale, voor
deze doeleinden gemaakte schoenen,
veelal met gummizolen onmisbaar. Heel
veel worden witte schoenen gekozen en
deze moeten regelmatig schoongemaakt
worden, willen zij geen te groote tegen
stelling vormen met de lichte sportkleo-
ding. Heel goed kan men dit doen door
de schoenen af te wrijven met een brij
van magnesia en een weinig benzine,
maar ongevaarlijk is deze behandeling
niet en zij moet ook absoluut buitens
huis plaats vinden. Men kan in den
handel ook speciale stecnen koopen voor
het. reinigen van deze schoenen. Deze
hebben echter het nadeel, dat de witte
krijtachtige massa gauw loslaat en over
al strepen en vlekken geeft. Een ander
heel eenvoudig middel is, om de schoe
nen eerst goed schoon te borstelen, ze
daarna in warm zeepwater te leggen,
met lauw sodawater naspoelen en in de
schaduw laten drogen, nadat men de
schoenen eerst, stevig met papier of an
dere lappen heeft opgevuld, opdat zij
in den vorm blijven; door te snel drogen
in de zon zou de bovenstof licht krim
pen. Zijn de schoenen droog, dan wor
den ze met gips of fijn krijt bestrooid,
dat voor het aantrekken met een zach-
ten borstel wordt afgeveegd.
het najaar van 1822 te Brussel bevond,
nam de ziekte snel in hevigheid toe.
Het Vorstelijk gezin had daar zijn in
trek genomen in een hotel, op de
plaats Royaal. Daar overleed het jeug
dige prinsje reeds op Dinsdag 22 Oc
tober. Hij was toen vijf maanden en
één dag oud. De overlijdensakte werd
opgemaakt door Louis Baron Devos de
Cauwenberghe, schepen van de stad
Brussel.
In een gewelf van de Augustijner-
kerk te Brussel, de eenige Protestant-
sclic kerk, die daar destijds was, werd
het. lijkje van Prins Casimir op 25 Oc
tober bijgezet. In deze kerk, die vroeger
het klooster van de Augustijner-monni
ken was geweest, was vijf jaar te vo
ren Prins Willem, de latere Koning
Willem III gedoopt.
Kroonprins Willem en zijn vrouw
Anna Puulowna waren diep bedroefd
over liet verlies van hun zoontje en
met hen treurde het geheele Neder-
landsche volk mee.
In later jaren deed de Augustijner-
kerk niet meer dienst als bedehuis,
doch werd zij ingericht als gebouw
voor publieke vermakelijkheden.
Daar nog altijd het stoffelijk over
schot van Prins Casimir daar rustte,
trok deze veranderde bestemming de
aandacht der autoriteiten in ons land.
In 1860 kreeg onze gezant te Brussel
opdracht er niet de Belgische regeering
over te spreken en deze gaf dadelijk
toestemming tot het overbrengen van
het kistje naar Delft. Op 11 Mei 1860
had de plechtige bijzetting in den graf
kelder aldaar plaats. De gedenksteen,
die in Brussel het graf had gedekt, is
later eveneens naar Delft overgebracht.
DE liefde voor rozen, de ook thans
nog onbestreden koningin der
bloemen, is reeds vele eeuwen
oud, maar vooral de laatste jaren is
het gelukt, door zorgvuldige cultuur de
mooie vormen en kleuren te krijgen,
die het oog verrukken en ons stil doen
zijn over de heerlijkheid dezer bloemen.
Van sneeuwwit, tot diep, bijna bruin-
achlig goudgeel, van het zachtste rose
tot het diepste purperrood treft men
allerlei nuances aan. Hoe verrukkelijk
is niet de geur die tot ons komt. wan
neer wij door een rozen-tuin wande
len met hooge stamrozen, terwijl de
klimrozen onze muren en prieclen op
een sprookjesachtige wijze hegroeien
■en het kleine mosroosje bescheiden tus-
schen het groen de- perken prijkt.
In de buitenwijken bloeien om de
hekken en lage muurtjes der tuinen de
trosrozen, die weliswaar niet geuren,
maar het, oog boeien door haar hoeveel
heid bloemen. De mode tracht ook bij
de keuze der rozen ëen woordje nieo to
spreken, zoo was b.v. de rose roos „La
France" voor 40 jaar een der meest be
geerde soorten en heeft deze als zooda
nig thans min of meer afgedaan, even
als haar gelijkwaardige mededingster
de gele „Maréchal niel".
Nieuwe soorten zijn evenwel ge
kweekt en bevredigen den meest ver
fijnden smaak, maar stellen dan ook
hooge eischcn. wat hare verzorging be
treft, vooral in drooge dagen is rijke
lijk begieten noodig. Wanneer men be
merkt. dat de rozen luis hebben, is het
noodig, dat zij 's avonds met een spe
ciale spuit worden bespoten.
Wil men eenige rozen afsnijden, dan
neme men de stelen niet te lang, want
hierdoor maakt men den stam minder
sterk en meer dan enkele bladen moet
men er niet bij afsnijden.
Uitgebloeide rozen moeten, zoodra
zij gaan verwelken, weggeknipt worden,
hetgeen de plant ten goede komt en de
bloeitijd verlengt. Wil men eenige ro
zen als kamerversiering plukken, dan
moet dit heel in de vroegte geschieden,
•alvorens de zon op de bloemen heeft
kunnen inwerken.
Rozen komen het meest tot haar
recht, indien zij alleen in een vaas
staan, zonder andere bloemen, liever
beperke men zich dus tot enkele rozen,
b.v. vijf of zeven, om in het, midden op
tafel fe plaatsen b.v. in een kristallen
vaas. De vaas moet mooi van vorm zijn,
naar boven toe wijder uitloopen, om
de bloemen geheel en al tot haar recht
te laten komen.
NIEUWE MODELLEN ZOMERMANTELS
Links: Gekleede mantel van wollen
georgette of zijden crêpe met zeer
aparte sluiting, zonder kraag, revers
en manchetten
Rechts: Sportieve jas met steek»
zakken en stikselgarneering.
