KBAX
SEIZOiM-OPRUIMIM
MACARONI
N. V. Compagnie
Albert van Schendel werd in de
vierde etappe tweede
Vietto verovert de gele trui
op Fontenay
t
ThoUjón-.
sjP Lyonnaise
Nederlanders
houden zich
goed
Seizoen Opruiming
KREYMBORG
IS
WAARBORG
NEPTUNUS HEEFT
weer de leiding
Competitiestand
A.Z. P.C.
utrechtscheweq io Mantels Man tel costumes Japonnen Blouses
HET RAADSEL VAN
RIVERSIDE DRIVE
2e BLAD PAG. 2
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
VRIJDAG 14 JULI 1939
DE RONDE VAN tRANKRIJ K
Albert van Schendel had
eigenlijk moeten
LORIENT, 13 Juli. De gele
trui van de ronde van Frankrijk
is vandaag overgenomen door
Vietto, omdat Fontenay met ver
scheidene minuten achterstand de
vierde étappe beëindigde. De Ne
derlanders hebben het er, afgezien
van de bijzonder fraaie prestatie
.van Albert van Schendel, ook op
'dezen dag goed afgebracht, waar
door zij opnieuw beter in het klas
sement kwamen te staan.
Lambrichts is thans 14e, terwijl de
Korver, gisteren 34e, nu op de 30e plaats
is geklasseerd, doch de grootste sprong
maakte natuurlijk Albert van Schendel,
die niet minder dan tien plaatsen op
schoof en hedenavond 25e is geworden.
Dominicus schoof één plaats naar voren,
Anton van Schendel zes plaatsen, ter
wijl Sijen zich handhaafde. Alleen Gom
mers is door zijn pech op het laatste
'gedeelte teruggevallen. Hellemons is ten
slotte vijf plaatsen opgeklommen.
Ook in het landenklassement heeft
Nederland met Lambrichts, Albert
van Schendel en de Korver zijn po-
sitie verbeterd. Luxemburg en
Zwitserland staan nu onder onze
ploeg.
Steeds dieper reed de wielrijdende ka
ravaan in Frankrijk door en vanavond
zijn de renners aangekomen in Lorient,
waar een rit van 174 K.M. van Brest af
door een der mooiste gedeelten van Bre-
tagne. Veel zullen zij van deze schoon
heid evenwel niet gezien hebben, want
ook gedurende deze vierde étappe is de
strijd fel geweest. Er is thans in zooverre
teekening in de race gekomen, dat de
renners hun afwachtende houding heb
ben laten varen. Het is duidelijk, dat
zij bij het vertrek uit Parijs niet wisten,
op welke wijze zij succes zouden moeten
behalen, want ten slotte stonden alle
voorspellingen slechts op het papier en
de daden moesten volgen. Nu evenwel
kennen de renners onderling hun ge
vaarlijkste tegenstanders en de ploegen
als geheel weten in welke ploeg zij hun
rivaal moeten zien.
Daarom is het verheugend, dat de Ne-
derlandsche renners niet alleen uitstekend
rijden en zich weten te handhaven tegen
den buitenlandsche grooten, maar dat zij
in dit milieu nog successen weten te
halen. Vandaag was Albert van Schendel,
in navolging van zijn broer, die gisteren
een prachtige race reed, de groote man in
onze ploeg.
In gezelschap van vier andere ren
ners wist hij na 51 K.M. snel uit te loo-
pen. De winst groeide tot anderhalve
minuut en op dezen afstand bleven de
beide groepen renners achter elkaar. Al-
bert van Schendel reed wonderlijk ge
makkelijk en bij aankomst op de wie
lerbaan in Lorient kwam hij vlak achter
Litsohl binnen.
Daarop volgde Louviot. Onze landge
noot lag dus in uitstekende positie om
uit de sprint deze étappe te winnen. Bij
het ingaan van de laatste bocht ging hij
iets naar hoven. Hij kwam Litschi opzij,
Deze maakte toen de fout te veel naar
de ballustrade toe te rijden bij het uit
gaan van do bocht.
Albert van Schendel lag in volle
vaart en liep kans gekraakt te wor
den, zoodat hij een oogenblik in
hield. Dit oogenblik was voldoende
om Louviot, die van de situatie ge
bruik maakte, te doen winnen. De
Nederlander maakte zich los van
Litschi en kwam op enkele centi-
Koopjes in alle afdeelingen
lire ren- en Jongensconfectfe
en Honnelerie
1
meters na Louviot over de eind
streep.
„Deze sprint had ik met twee lengten
moeten winnen", zeide hij later, mis
schien een beetje teleurgesteld, maar
hij was tevreden met de tweede plaats.
Van Schendel heeft gelijk. Ook wij
zijn tevreden, want dit is reeds de derde
keer, dat één onzer landgenooten op de
tweede plaats eindigt. Lambrichts werd
tweede in de tijdrace van Caen naar
Vire, Anton van Schendel bezette die
plaats in de derde étappe en vandaag is
Albert aan de beurt om ons ploegje dit
fraaie succes te brengen.
Zeer veel strijd in de
vierde étappe
ONMIDDELLIJK Na den start
in Brest trachtten eenige ren
ners een voorsprong te nemen, maar
het peleton achtervolgde hen oogen-
blikkelijk en de vluchtelingen wer
den spoedig ingehaald.
Gedurende de eerste 50 K.M. wer
den er verschillende uitlooppogin
gen ondernomen, welke evenwel mis
lukten.
Een oogenblik dachten wij, dat de
Luxemburger Mersch alleen weg zou
komen. Het was nog in een begin van de
race en de tempoverhooging van een ge
deelte van het peleton was voor Mersch
te machtig. Toch is hij het eigenlijk ge
weest, die den strijd deed ontbranden.
Want toen ongeveer 40 K.M. waren af
gelegd, kwamen Albert van Schendel,
Vietto, Gallien, Frechaut, Litschi, P. Cle
mens en Le Moal een voorsprong, die
zij konden behouden, niettegenstaande
felle pogingen van de hoofdgroep om
bij te komen. Het tempo was uitermate
scherp. De verschillende coureurs kon
den het niet volhouden. Zoo waren de
renners na 100 K.M. in vier groepen ver
deeld. In het derde peleton, dat gewel
dig joeg, ontdekten wij de Nederlanders
Lambrichts en De Korver, die op deze
manier niet alleen Albert van Schen
del wilden snijden, doch ook hun eigen
plaats in de algemeene rangschikking
wilden verdedigen. Daarna eerst kwam
het hoofdpeleton.
Toen er nog 24 K.M. te rijden waren,
bestond de kopgroep uit Albert van
Schendel en zeven andere renners, on
der wie Litschi en Louviot.
Albert van Schendel plaatste zich,
zooals gezegd, tweede De Korver won
de tweede sprint en werd negende, ter
wijl Lambrichts de elfde plaats bezette.
Dat er hard gereden is vandaag, blijkt
wel uit de mislukking van enkele ren
ners met groote namen. De macht van
de Fransche regionale ploegen is zeer
groot, temeer omdat telkens andere ren
ners voor eigen publiek rijden.
Zeer verblijdend is het, dat onze jon-1
gens tot nu toe in deze uiterst zware
ronde zoo succesvol zijn. Laten wij
hopen, dat het zoo homogene Neder-
landsche ploegje nog meer van zich zal
doen spreken. We gelooven, dat de kan
sen daarvoor gunstig staan.
Domonicus kreeg op 16 K.M. voor het
einde een lekken band, waardoor hij
werd opgehouden. Ditzelfde overkwam
Gommers op 30 K.M. voor het einde,
doch hij kwam nog op tijd binnen.
De Nederlandsche ploeg zal morgen
dus weer compleet en vol goeden moed
aan den start verschijnen.
Geëlimineerd werden Virol en Daran,
omdat zij meer dan 10 procent van den
tijd van den winnaar voor deze étappe
oooooooooooooooooooo
VAN RAALTE
o Groote Halfjaarlijkse o
o
o Saison Opruiming o
o o
o o
AFD. STOFFEN: g
o o
o Coupons en Restanten o
o Wasch-stoffen, Georgettes,
LinnenMouseline-Soie
u o
o Wollen en Zijden stoffen o
o o
O O
O O
O AFD. BONNETER1E: o
O O
q Restanten Handschoenen
o Peignoirs o
q Shawls g
o Wollen Tricot Jasjes o
Vesten, Japonneng
2 Pull-overs
o o
o o
oooooooooooooooooooo
noodig hadden, terwijl Bouffier als laat
ste in de algemeene rangschikking als
slachtoffer viel.
De algemeene rangschikking luidt:
1. Vietto 22 uur 49 min. 41 sec.; 2. M.
Clemens 22 uur 49 min. 47 sec.; 3. Dis-
seaux 22 uur 50 min. 47 sec.; 4. Fonte
nay 22 uur 51 min. 58 sec.; 5. Tassin 22
uur 54 min. 9 sec.; 6. Galateau 22 uur
54 min. 22 sc.; 7. Louviot 22 uur 55 min.
16 sec.; 8. Le Moal 22 uur 55 min. 21 sec.;
9. S. Maes 22 uur 55 min. 33 sec.; 10. S.
Marcaillon 22 uur 55 min. 48 sec.; 11.
Vlaemijnck 22 uur 55 min. 59 sec.; 12.
V. Cosson 22 uur 56 min. 3 sec.; 13.
Fréchaut 22 uur 57 min. 20 sec.; 14.
Lambrichts 22 uur 57 min. 54 sec.; 15.
G. Mise 22 uur 57 min. 59 sec.; 16.
Arohambaud 22 uur 59 min. 12 sec.;
17. Kint 22 uur 59 min. 22 sec.; 18. F.
Vervaecke 23 uur 0 min. 56 sec.; 19.
Pagés 23 uur 0 min. 59 sec.; 20. Yvan
Marie; 25. A. van Schendel 23 uur 2 min.
56 sec.; 30. De Korver 23 3uur 5 min.
33 sec.; 37. Sijen 233 uur 8 min. 23 sec.;
45. Domnicus 23 uur 12 min. 9 sec.;; 49.
T. van Schendel 23 uur 16 min. 32 sec.;
57. Gommers 23 uur 25 min. 15 sec.; 61.
Hellemons 23 uur 27 min. 32 sec.
Het landenklassment luidt:
1. West-Frankrijk 68 uur 41 min. 28
sec.
2. Frankrijk 68 uur 47 min. 27 sec.
3. België B. 68 uur 48 min. 24 sec.
4. Zuidooost Frankrijk 68 uur 49 min.
7 sec.
5. België A. 68 uur 51 min. 56 sec.
6. Zuidwest Frankrijk 69 uur 2 min.
31 sec.
7. Noordoost Frankrijk 69 uur 3 min.
24 sec.
8. N e d e r 1 a n d 69 uur 6 min. 23 sec.
9. Luxemburg 69 uur 8 min. 5 sec.
10. Zwitserland 69 uur 48 min. 14 sec.
fOP ELKE BUS EEN BON VOOR GESCHENKEN
WATERPOLO
Woestduin II met
8-0 geklopt!
STRUIKELDE Neptunus Woens
dagavond in Veenendaal door
van V.Z.C. II te verliezen, gister
avond paste zij in Pesie's Bad beter
op. Zij won van het zwakke Woest
duin II met 60. De gasten versche
nen met slechts 6 spelers, waardoor
Neptunus 1 speler, "n.l. Kuiper, in de
eerste helft niet liet meespelen. In
de tweede helft verving deze speler
Jan Kortbeek.
Het is een eenzijdige wedstrijd gewor
den, wat zijn oorzaak vond in het feit,
dat de thuisclub overwegend sterker
was. Doelman van Es kreeg in den ge-
heelen speeltijd slechts 2 schoten te
stoppen!
Reeds direct na den uitworp opende
Neptunus het offensief. Jan Kortbeek
forceerde een corner, om daarna tot
driemaal toe tegen palen en lat te schie
ten. Tenslotte gelukte het van Houdt
met een goed schot cle score te openen,
10. De achterspelers van Neptunus
trokken zelfs naar voren, waar Tonnis
zijn werk beloond zag met een cornex*-
bal, welke hij na genomen te zijn in
een tweede doelpunt omzette, 20.
Met dezen stand kwam de rust. In de
tweede helft toonde Neptunus haar
superioriteit. Kort achtereen bracht van
Houdt ofschoon Woestduin zich kra
nig weerde en vooral de doclmanl
met twee voltreffers den stand op 40.
Hierna gaf de Doornsche club zich ge
wonnen. Uit een vrijen worp plaatste
Fischer het leder naar Kuiper die voor
het vijfde doelpunt zorgde, 50.
Bij het zesde doelpunt gingen keeper
en achterepelers niet vrij uit. De doel
man werkte het leder niet voldoende
weg, tenvijl zijn clubgenoot den bal niet
onder contróle kreeg, zoodat van Houdt
geen moeite had om het halve dozijn
(6—0) vol te maken.
De leidster had geen moeilijke taak.
Er werd sportief gespeeld.
De stand is nu:
Neptunus I 5 4 0 1 8 15— 5
V.Z.C. II 4 3 0 1 6 17— 5
A.Z. P.C. III 4 2 0 2 4 16— 8
Woestduin II 5 0 0 5 0 3—34
De polo-wedstrijd tusschen Fuut en
Bilthoven eindigde wederom in een 80
zege voor Fuut. Forel verloor met 23
van V.Z.C.
8 B
a
Ë5
Forel
I
A.Z.
en P.C.
w.z.c.
Bilthoven
X
1-6
0-6
0-8
0-1
V.Z.C.
a-o
X
2-0
2-4
3-1
Forel t
2-3
X
0-3
1-4
1-1
Fuut
a-o
2-2
2-0
X
0-2
A.Z. en
P.C
7—o
2-1
8-1
X
4-0
X
HANDBAL
Handbalkampioenschap
van Nederland
AMSTERDAM, 13 Juli. Op Zondag
16 Juli worden om het kampioenschap
van Nederland de wedstrijden Niloc
(Amsterdam)Vlugheid en Kraoht (Gro
ningen) en Hercules (Hengelo)—D.E.S.
(Eindhoven) gespeeld. Eerstgenoemde
wedstrijd zal in het Ajax-stadion wor
den gehouden.
De stand der kampioenscompetitie
luidt als volgt:
Niloc 3 3 32—12 6
Vlugheid en Kr. 2 2 155 4
Hercules 2 1—1 10—17 2
D. E. S. 2 2 6—14 -
G.V. Rotterdam 3 3* 15—30 -
MOTORSPORT
Vaas-teams voor Motor-
Zesdaagsche
's-GRAVENHAGE, 13 Juli. De sport-
commissie van de Kon. Ned. Motorwiel
rijders Vereeniging heeft de beide Vaas
teams. welke de Nederlandsche kleuren
in de a.s. internationale motorzesdaag-
sche zullen verdedigen, vastgesteld.
Het zijn A-team; G. de Ridder, Haar
lem op B.M.W., J. Moejes, Heerhugo-
waard, op B.M.W. en Jaap Fijma. Am
sterdam op Ariel.
B-team; J. Bovee. Amersfoort op Velo-
cete, Dick Renooy, Hintham op Eysink
en Jan van Rijn, Arnhem op Velocette.
Naar men weet, worden deze wed
strijden van 21—26 Augustus in Zuid-
Duitschland verreden.
met
/M„n/T iou/u/"
uhrts//e
OP HET BLIKJE VELERLEI KNAX-RECEPTIN
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
STANLEY HART PAGE
„Hge dicht stond u daarbij?"
„Och, we stonden er vlakbij."
„In het gezicht van het gezelschap
in de zaal?"
„Neen, we stonden uit het gezicht
iVan waar we stonden kon ik niet veel
van de zaal zien. als u dat bedoelt. Ik
kon alleen den hoek bij de vensters
zien en daar bevond zich niemand."
„Mevrouw Abbington bezit u een re
volver?"
Die vraag scheen haar niet te doen
schrikken. Ze ging wat rechtProp zitten
en keek verbaasd. „Hoe dat zoo?....
Ja" antwoordde ze.
„Is uw naam er op gegraveerd?"
Haar gezicht werd een beetje bleeker
en haar knokkels werden wit. Ze gaf
geen antwoord: ze knikte slechts van
„Waar is die?" vroeg Gerritv op dro
gen. snijdenden toon.
„Welweldie is thuis, op
Wijn kamer."
„Bent u daar zeker van?"
„Je. me dunkt van wel. Ik heb haar
in een tijd niet gezien. Zil moet in de
bovenste lade van mijn kaptafel liggen.
l>aar bewaar ik haar."
„Kan iemand haar weggenomen heb
ben?"
Haar onberoerde kalmte begon te
verdwijnen. Ik begon wat medelijden
met haar te krijgen.
„Of iemand haar kan hebben wegge
nomen?" herhaalde ze naar mijn mee
ning om tijd te winnen. „Ik..., ik zou
niet weten hoe. Mijn personeel natuur
lijk wel. maar ik zou me niet kunnen
voorstellen, hoe iemand anders haar
weggehaald kan hebben."
„Hoevocl personeel hebt u?"
„Mijn keukenmeid en een tweede
meisje. Ik ben er zeker van. dat die
mijn pistool niet hebben gestolen."
„Is er op het oogenblik iemand in
uw woning?"
„Natuurlijk mijn meisje. Ze blijft op
om me te helpen, als ik thuiskom."
Gerritv stond plotseling op. Hii nam
bedaard den telefoonhoorn van het toe
stel en reikte dien aan mevx-ouw Ah-
bington over het bureau heen toe.
„Bel uw woning even op, mevrouw
Abbington" zei hij. „en vrnng, of uw
meisje hot pistool uit die lade haalt."
Als in een droom nam mevrouw Ab
bington den hoorn aan en telefoneerde.
Gerritv stond vlak naast haar. Temnnd
antwoordde en ze vroeg, of hot pistool
nog in do lade. lag. Ik zag haar hijgen
onder het wachten. Eindelijk luisterde
ze aandachtig naar het antwoord en
reikte den hoorn aan Gerritv. „Het is
er niet", zei ze, strak naar den muur
starend.
Gerritv legde den hoorn langzaam
neer. En opeens brulde hij tegen me
vrouw Abbington: „Uw pistool is in de
bibliotheek naast het lijk van Vera Ve-
nora gevonden!"
Mevrouw Abbington stond op, met
wild starende oogen. Ze wilde iets zeg
gen, maar liet zich weer op haar stoel
vallen. Ik ging snel naar haar toe, rukte
haar taschje open, haalde het fleschje
vlugzout er uit en hield dat onder haar
neus. Ze rilde, Jammerde medelijden-
wekkend en sloeg eindelijk de oogen
weer op. Niemand zei een woord, terwijl
zij met wilde oogen rondkeek. Hand
vroeg Tim een glas water te gaan halen.
Gerrity deed een stap vooruit, maar
Hand hield hem tegen. „Nog niet, in
specteur", zei hij grimmig.
Do inspecteur keek Hand een oogen
blik woedend aan. Dan zette hij zich
schouderophalend weer achter het
bureau. Mevrouw Abbington dronk het
door Tim gebrachte glas water leeg.
„Bent u nu weer in staat verdere vra
gen te beantwoorden?" vroeg Gerrity
barsch. Mevrouw Abbinglon zat nog te
heven, maar knikte toch van ja.
„Mooi zoo", gromde Gerrity. „Ik heb
u nog slechts één vraag te stellen: „Kon
dr. Innes dat pistool van u misschien
in handen krijgen?"
Het antwoord van mevrouw Abbing
ton was niet meer dan een gefluister.
„Ik ben er zeker van, dat hij daartoe
niet in staat was", zei ze. „Hij heeft me
wel een„ een bezoek gebracht maar dat
doen zooveel mcnschen. Hij heeft mijn
pistool zeker niet in die bibliotheek ach
tergelaten; hoe kon dat? HIJ stond met
mc te praten, toen het schot afgevuurd
werd."
„Dat is alles wat ik wenschte te we
ten", zei Gerrity dreigend. „Nog verdere
vragen, Hand?"
Sympathiek glimlachend kwam mijn
vriend naar voren.
„Voelt u uzelf nu weer heelemaal in
orde, mevrouw?" vroeg hij vriendelijk.
„Ja", antwoordde ze, al logenstrafte
haar stem dit volkomen.
„Ik wilde Biecht-» op één punt wat
klaarheid brengen", zei Hand. „U zei,
naar ik meen, dat u, onmiddellijk na het
afgaan van dat schot, van de voorkamer
de ontvangstzaal bent binnengegaan.
En dat u, in die voorkamer staande, nie
mand in de zaal gezien had. U hoorde
slechts het schot en bent toen onmid
dellijk de zaal binnengegaan. Is dat
zoo?"
Mevrouw Abbington knikte van Ja.
„En zoodra u de zaal binnen kwam,
zag u dat miss Dykeman flauw geval
len was en u bent omgekeerd en naar
boven geloopen voor dat vlugzout".
„Ja."
„Hoe wist u zoo zeker, dat miss Dyke
man de getroffene niet was?"
„Omdat ik ik
„U had het schot uit de richting der
zaal gehoord. Tei-stond na uw binnenko
men zag u, hoe miss Dykeman naar een
stoel werd gedragen. Toch wist u, dat
ze slechts flauw gevallen was en bent
u reukzout gaan halen. Hoe verklaart u
dat?"
„Ik och dat weet ik zelf niet!"
riep ze uit en barstte meteen in een huil
bui uit. Hand keerde met een ontevre
den trek naar zijn plaats terug. Ik ging
naar de snikkende vrouw toe en hielp
haar opstaan. In de zaal Het ik haar
verder aan de zorgen van haar vrienden
over
HOOFDSTUK IV
Spitz en Spawn
Het verhoor zou vermoedelijk wel re
gelmatig verder zijn gegaan, als er niet
iets heel merkwaardigs voorgevallen
was. Op den terugweg naar de w erkka
mer trof het onmiskenbare knallen van
schoten mijn oor en deed me stilstaan.
Gerrity sprong van zijn stoel op.
„Schoten!" riep hij uit. „Iemand is
achter het huis aan het schieten 1"
„Er zijn er een paar aan het schieten!"
riep Hand en verdween haastig,
Gerrity en ik holden hem achterna.
Achter in de gang was een deur. Een
eindje verder in het donkere gangetje
bevond zich een glazendeur, die naar
buiten voerde. Hand had eenige moeite
om open te krijgen. Gerrity kwam hem
te hulp en lichtte hem bij met een zak
lantaarn. Bijna onmiddellijk daarop
klonk er van buiten af een schot. Het
glas vloog in schei-ven. De kogel sloeg
in den muur achter ons. Het volgend
oogenblik had hand de deur open. Ge
volgd door Gerrity en mij sloop hij naar
buiten.
Buiten in het doker werd een wan
hopig spel gespeeld. Het vuren begon
opnieuw. Ik kon slechts vage gedaanten
onderscheiden die de vlucht namen naar
den uitgang aan de West End Avenue.
Hier en daar schoot een vlam door het
duister. Do ramen van een naburig pen
sion werden plotseling verlicht. Hoofden
keken omzichtig naar buiten.
Bij het hek aan de Avenue ontmoetten
we een groepje agenten, die door het
smalle hekje trachtten heen te wringen.
Gerrity greep een hunner bij zijn schou
der. „Wat is er?" vroeg hij.
Iemand was, ergens in den achter
tuin verborgen, mijnheer. Hij heeft Spi-
nelli geraaktdaar van uit die strui
ken."
Toen ook wij het hekje door waren,
hoorde ik een schot uit de richting der
Zeven en Zeventigste Straat. Een agent
gilde van pijn, greep naar zijn schou
der en leunde vloekend tegen een hek.
Zijn makkers schoten op den aanvaller
terug, die op den hoek de Avenue in
sloeg. Toen hij een straatlantaarn
voorbij kwam, begonnen de agenten ter
stond weer te schieten. Hij scheen een
oogenblik te wankelen, maar snelde
toch den hoek om, en was uit het ge
zicht verdwenen. Verscheidene agenten
renden hem na.
„Vlugl" Hier is een politieauto!" riep
Hand, naar een wagen, langs het trot
toir geparkeerd, toesnellend. Een der
agenten sprong achter het stuur. De
motor sloeg onmiddellijk aan, Haijd
kwam naast hem zitten Gerrity en Ik
sprongen achterin. De machine schoot
vooruit en vloog naar de Zeven en Ze
ventigste Straat. Hand liet de Sirene
gillen. De agenten op de Avenue vlogen
naar alle kanten uiteen. Toen de wagen
den hoek omsloeg, keek Gerrity uit het
raampje. „Daar gaat hij!" riep hij uit.
Een lage, lange roadster draaide den
rijweg op zoowat een blok huizen voor
ons uit We haalden hem in, zoolang de
chauffeur nog moest overschakelen.
Maar daarna schoot die wagen vooruit
met angstwekkende vaart. Gerrity
schoot zijn revolver erop leeg, zonder
succes. De roadster draaide de Amster
dam Avenue op en sloeg kort daarop
af naar het Oosten. In razende vaart
gingen wij er achteraan. Hand liet de
sirene loeien. Bij Central Park schoot
de roadster een dwarsstraat in. Door het
park heenrennend zonden we een hagel
van lood op den wagen af, maar de auto
scheen onkwetsbaar. Een agent op
ronde, gewaarschuwd door onze sirene,
sprong onmiddellijk op den weg voor
den vluchtenden wagen. We zagen hem
zijn revolver trekken. Maar voordat hij
schieten kon, zwenkte de wagen op hem
af en hij kon zijn leven slechts redden
door opzij te springen ep toen we hem
voorbijvlogen, krabbelde hij uit het stof
overreind. Eenige straten verder stopte
de wagen plotseling met gierende rem
men. Onze banden vlogen bijna in brand
door bet remmen. De roadster was leog!
(Wordt vervolgd).
