j/f KINDER COURANT EEN KNAP ZUSJE DE BAL IN DE PORCELEIN- WINKEL RUBRIEK VAN OOM BOB KLEURENPRENTJE TOM, DE LANDLOPER Iedere jongen kreeg vijf cent ,UIT EIGEN PEN BRIEFWISSELING door JAN VAN LEEUWEN DE bel van de winkel rinkelde. „Een klant," dacht Jaap en stond zuch tend op van zijn stoel. Het was juist zo fijn rustig. Tusöen do middag kwam er. bijna niemand en dan kon hij een beetje lezen of soms zat hij alleen maar te suffen. Nu kwam mevrouw Week binnen met haar zoontje Karei. Achter in de winkel ging een deur open en meneer Verhoef, de eigenaar van de zaak, kwam binnen en liep naar mevrouw Week toe. Ze zocht nogal lang tussen de pannen en potten naar wat ze nodig had en Kareltje begon zich te vervelen. Hij had een bal in zijn zak cn begon daar voorzichtig mee te spe len. Hij keek telkens goed om zich heen, want er stond veel glas en porselein in de winkel, dus eigenlijk was het erg gevaarlijk om hier met een bal te spe len. Toen zag hij- een jongen in de win kel staan, die niet, veel groter was dan hijzelf en een lange broek dr.oeg. Hij ging naar. hem toe en vroeg: „Wie ben jij?" „Ik ben Jaap en ik ben hier leerling, antwoordde Jaap. Hij keek verlangend naar de mooie bal en toen rolde Karei hem voorzichtig naar hem toe. Jaap ving hem op en gooide hem direct weer terug. Ze stonden in de hoek, waar de pannen en potten waren en ze konden hier niet veel kwaad doen. Toch moes- ton ze nog oppassen, want als ze tegen één pan aangooiden zou er meteen een hele stapel tegen de grond vallen. Een gevaarlijk spelletje Mevrouw Week en meneer Verhoef stonden in een andere hoek van de winkel met elkaar te praten en ze let ten niet op de jongens. Deze bedachten steeds andere spelletjes. Ze lieten de bal tussen de tafels doorrollen en Jaap maakte een glijbaantje van een van de paktafels af. „Is die bal van jou zelf?" vroeg Jaap na een poosje. „Ja, die heb ik gekregen toen ik jarig wa6, van mijn zusje," zei Karei trots. „Heb jij geen bal?" Jaaps gezicht werd strak en hij zei kort: „Nee, ik moet werken ik heb geen tijd om te spelen." »»Wil jij er geen hebben?" vroeg Karei nu, die het niet gauw opgaf cn die zich niet kon indenken, dat een jongen het niet leuk vond om een eigen bal te heb ben. „Jawel," antwoordde Jaap en toen besloot hij om maar te zeggen, waar het op aan kwam. „Ja. ik zou er wel een willen hebben, maar dat is te duur. Ik moet hard werken om vader en moe der te helpen cn een bal kan er heus niet af!" Karei keek hem een beetje aarzelend aan. Wat zielig, dat hij niet eens een bal kreeg voor zijn verjaar dag. Wat was hijzelf dan toch ver wend! En meteen gooide hij 'de bal weer naar Jaap. Toen riep meneer uit de andere hoek van de winkel: „Jaap!" en meteen hol de Jaap weg. Even later kwam hij terug en droeg drie kommen voor Kareis moeder. Hij droeg de kommen naar de paktafel. Karei ging met hem mee, om te kijken, hoe hij inpakte en toen Jaap de pannen had neergezet, gooide hij zijn bal weer naar hem toe. Jaap ving hem handig op en gooide hom meieen weer terug. Maar nu stonden ze niet meer bij de potten en pannen, maar hij de uiterste paktafel en dat was vlak hij de glas en porseleinafdeeling. Karei vinz de hal niet meer eneen klein glazen beeldje vloog tegen de grond. Jaap krijgt de schuld VERSCHRIKT keken moeder en me neer op, toen ze het gerinkel hoor den. Meneer Verhoef kwam mot een aanstuiven cn riep woedend: „Wie had die hal gegooid?" Jaap durfde hom niet aan (e kijken. Meneer Verhoef was zo nijdig, dat Jaap eerst niets durfde te zeggen. Karei begon te huilen en zei, dat hij het heus niet had gedaan. En toen kreeg Jaap de volle laag. Wist hij soms niet. dat het streng verboden was om met een bal in de winkel te spelen? Hij moest zicji schamen! „En je weekgeld zal ik deze week inhou den, dat begrijp je wel!" zei zijn haas en ging toen weer naar de andere hoek om daar iets te halen. Jaap zei niets meer. Hij ging stil in zijn hoekje achter de paktafel zitten. Het huilen stond hem nader dan het lachen. Wal zou zijn moeder zeggen, a's hij deze week geen geld kreeg. Ze haddon er thuis zo op gerekend! Kareis moeder kwam bij hem staan en vroeg: „Hoe kwam Jaap eigenlijk aan die hal. waarmee hij het beeldje kapot gooide?" „Die bal? Dat was toch mijn bal," ant woordde Karei en haalde do bal uit zijn zak. „Zo, dus jij hebt met hem gebald o;i je zegt daar helemaal niets van? Viud je dat wel eerlijk. Karei? Moot jij niet tegen meneer zoggen, dat jij ook gebald hebt? Nu heeft toevallig Jaap hel beeld je getroffen, maar jij had misschien niet goed gevangen. Laat jij hem nu maar in de stock?" toen bedacht moe der zich, dal ze nog een nieuwe braad pan moest kopen en ze ging naar de tafel met pannen om er een uit te zoeken. 'Alles komt weer goed KAREL keek eens naar Jaap, die nog steeds met een etil gezicht achter do paktafel zat. Hij liep naar hem tqe, duwde hem de bal in zijn. hand en zei: „Hier die mag jij heb ben." Jaap keek hem even aan en liet toen de bal in zijn zak glijden. Meneer Verhoef had dit gezien en hij ging naar de jongens toe en zei: „Nou vooruit. Jaap, kijk maar niet zo sip. Je had niet alleen schuld. Ik zal je je weekgeld dan toch maar geven." Nu klaarde Jaaps gezicht op. Dan werd al les toch nog goed. Hij kreeg wel gclQ en hij mocht de bal houden. Tenmin ste.hij keek Karei even aan, maar die lachte tegen hem. Meneer Verhoef praatte nu nog even met moeder en ze besloten om leder een gedeelte van de schade te betalen. „Het is omdat u zo'n goede klant bent," zei meneer Verhoef cn moeder dacht: „Ik zal maar iets van dat beeldje betalen, want ik geloof, dat die Jaap erg arm is en anders wordt zijn loon misschcn ingehouden." Zo liep alles toch nog goed af en Jaap was er zelfs een hal rijker, door geworden. Maar als Karei later nog wel eens met zijn moeder meeging, bracht hij nooit weer een bal moe. Eén onge luk was genoeg geweestl Het testament van een Indiaan In de bossen aan de Baai van San- Francisco woonde al sinds 30 jaar een oude Indiaan, die een paar maanden geleden gestorven is. Niemand wist hoe hij heette en hoe oud hij was, maar hij werd op minstens 100 jaar geschat. Op een goede dag dook deze Indiaan in een bos op en begon een hut te bou wen. Toen do menschen dat ontdek ten, gingen ze naar iliem toe en zeiden, dat hij daar geen hutten mocht bou wen, omdat er niemand in het bos mocht wonen. Do Indiaan trok er zich niets van aan en ging kalm verder met zijn hut. Toen bedachten de eigenaars van het bos, dat het helemaal niet zo gek was, als de Indiaan in het hos bleef wonen, want dan kon hij meteen oppassen, dat er geen bosbranden uit braken of ze in ieder geval direct aan geven, zodat ze geblust konden worden. Daarom zeiden ze niets meer en lie ren de Indiaan rustig in zijn hutje zit ten. Langzamerhand kwamen de kinderen uit San-Francisco bij den Indiaan en hij leerde hen erg nuttige dingen, zo als boogschieten en vissen. Allo kin deren waren erg bevriend met hem. Nu heeft men na zijn dood zijn tes tament gevonden. Daarin vertelde hij. dat hij 3000 dollar naliet en hij be schreef de plek waar hot geld lag. Nie mand wist, hoe de Indiaan aan geld kwam, want hij had nooit geld bij zich gehad. Verder schreef hij, dat het geld verdeeld moest worden onder alle kin deren, die bij hetn goweest waren cn iets van hem geleerd hadden, dat was voor iedor ongeveer 5 dollar-cent. Heen wonder, dat de jongens van San- Francisco besloten om een klein gedenk teken voor hun Indiaan op te richten! Beste neven en nichten, De examentijd heeft zijn intrede ge daan. Een korte tijd van spanning, voor sommigen zelfs van angst en hot zal achter de rug zijn. Prettige dingen zijn er echter ook to beleven: vooral in de bossen, waar de prachtige, donker blauwe bosbessen wachten om geplukt te worden. Een onzer familieleden is zich dus danig te buiten gegaan aan het eten van kersen, dat hij twee dagen van streek was. Intussen is er veel stof voor de kin derkrant deze week. dus we zullen maar gauw een aanvang maken met Eigen Pen. rr RADIO-TOESTELLEN... EN NOG WAT (Vervolg) De middag voor het nachtelijk drama kwam Friedo Kaaijman uit school, hij verveelde zich lichtelijk, thuis was ook niemand, moeder was met kennissen uit en vader kwam pas laat van kan toor, alleen Betsie, het eerste meisje en Willy het tweede meisje waren thuis. En om nu weer zo'n hele middag op z'n kamer te gaan zitten voelde hij niets. Wat zou hij nu eens gaan doen. Wacht hij kreeg een idee, hij kon wel eens naar het nieuwe museum gaan. Dat was een goed plannetje. En hij sprong welgemoed op z'n fiets om z'n plan tot. uitvoer te brengen. Maar het zou anders lopen, doóh daarvan wist hij nu nog niets. Na ruim anderhalf uur in het schil derijenmuseum te hebben doorgebracht stond hij weer op straat. In z'n gedach ten, warrelde nog steeds de zo juist geziene collectie schilderijen doch door dat hij niet oplette gebeurde er iets, wat hem lang heugen zou. Boem, daar lag hij op de grond. Hij wou opspringen om den chauffeur van 3e auto eens een reprimande te geven voor z'n woest rijden. Dat het z'n eigen schuld was, daar dacht hij niet aan. Doch voordat hij z'n fiets weer had op- ■geraapt, stoof de auto al weer met een ruk vooruit Er ontstond nu een wilde jacht. Hij achter de snelrijdende auto aan. Ilij dacht de auto de pas af te snijden door een zijweg te nemen cn zo tegelijkertijd imet de auto op do hoofdweg aan te komen. Niets van dat alles. Toen hij nioe van het harde fiet sen de hoofdweg bereikt had, was er geen auto in velden of wegen te zien. Dat was vreemd, een zijweg kon de auto nooit zijn ingeslagen om de een voudige reden dat die er niet was. Dan maar weer terug, 't Werd nu ook zo langzamerhand tijd om naar huis te gaan cn aan z'n werk te beginnen. Hij nam de hoofdweg terug. Misschien was de auto één of andere garage in gereden. En hij had geluk. In een klei ne loods zag hij do wagen staan die hem geramd had. Er op af. Bellen zou geen nut hebben, zo zouden eenvoudig niet open doen. Dan maar de keuken deur in. In het midden van z'n avon tuur viel al z'n bedeesdheid af. Maar, wat was dat.Hoorde hij goed.,..? Ja, hoorde hij zeggen. Alles goed en wel maar we imoeten toch zor gen zo gauw mogelijk hier weg te komen. Mij goed, bromde de ander. Maar veel verdiend hebben we nog niet. Nee, zei nu nummer één weer. Eén zullen wc er hier minstens hebben. Zo'n 2000 zullen we allicht krijgen voor een aardig meisje. Weet jij dan iemand? - Zeker, luidde het antwoord, van morgen zag ik een aardig kind, ergens lopen, 'n Peuter van een jaar of 2, 3. Dan die, hernam de vorige spre ker. Hoe 't gaat weet je, hè? Vanavond om 11 uur. Tot vanavond. (Wordt vervolgd). door LIES HELGERS Nelleke zit buiten Op 't straatje in de zon. Ze naait daar heel ijv'rig Een jurkje voor Marion. Mariontje kijkt wat Nellie Wel tovert van die lap En ze denkt bewond'rend: Wat is die Nel toch knap! Daar komt Tom, de landloper. Wat kijkt hij weer vrolijk en opgewekt de wereld in. Hij is best tevreden met zijn landloperebaantje. Zijn schoenen zijn kapot van het vele lopen, maar hij vindt dat niet erg. Pasgeleden heelt hij een „nieuwe" broek gekregen. Zijn jasje is aan alle kanten gelapt, maar dat vindt Tom de landloper juist mooi! Verven jullie hem nu eens met mooie, bonte kleuren. Dan zal hij er nog vrolijker uit zien I Een hond met een bril IN Genève woont een vrouw met een klein hondje. Op een keer merkte do vrouw, dat haar hond voorwer pen, clie op een grote afstand stonden, heel slecht kon onderscheiden en daar uit maakte ze op, dat het dier kortzich tig was. Als een mens kortzichtig is, krijgt hij een bril, maar wat moet je in zo'n geval met een hond doen? De eigenares hield zoveel van haar bond, dat niets haar teveel was. Ze ging naar een oogarts en vroeg hem, wat ze moesten doen. De oogarts dacht lang na cn maakte toen een bril, die met een bepaald toestel aan de halsband kon worden vastgemaakt. Dat ging al lemaal nog vrij eenvoudigmaar de grote moeilijkheid was: Hoe moesten we weten, welk soort glazen de hond nodig had. Ook daar werd iets op gevonden. Met eindeloos geduld werd een botje een flink eind van de hond afgehangen. Het dier scliccn er niets van te zien. Nu werd een bepaald soort briMeglazon voor gehouden, maar ook toen zag de hond 't been nog niet. Na heel lang proberen lukte het om dc goede glazen te vinden Plotseling vloog de hond naar voren om het heen te pakken. De bril werd klaar gemaakt en tegenwoordig loopt het dier met een apart voor hem gemaakte bril door de straten van Genève!. Blondje. Ik kan me levendig voorstellen, dat je zo erg naar dat school reisje verlangt. Ik hoop dat je er net zo veel plezier zult hebben, als je ervan verwacht. Leergraag. Je schrijft een heel lange, onderhoudende brief, waarin je uitvoerig van je schoolreisje vertelt. Een pond kersen per man, dat zal wel rijke lijk voldoende geweest zijn, is het niet? Veel succes met het behalen van je zwemdiploma. Juffrouw Snip. Van het iedere middag rusten zal je wel weer gauw opgeknapt zijn, juffrouw Snip. Ik wensch je kalmte en een helder ver stand. wanneer je naar het examen gaat. Mooi, dat je voor taal een vrijstel ling hebt gekregen. Poppenmoeke. Je zegt. dat spinnen zich elke morgen met dauw wassen. Daar kon je wel eens gelijk aan hebben nicht. En daarmee is Oom Bob's bezwaar tegen het eten van bosbessen dan ook meteen verdwenen. Tij g e rkat. Woer rust de aange name taak op mij, een nieuw familie lid in onze kring welkom te heten. Je zult je wel terdege geamuseerd hebben in die onderaardse dwaaltuin. Dat is net iets voor iemand, die zich Tijgerkat noemt. Speenkruid je. Dat zal een festijn worden, wanneer de eerste pot met bosbessenjam opengemaakt wordt, denk je ook niet, Speenkruidje. Het is de moeite van het plukken dubbel en dwars waard. De Baarnse bossen zijn prachtig om met de school heen te gaan. Ook op die feestdag zullen dc- bosbessen wel een grote rol spelen. Mickey Mouse. Weer heeft de familie zich uitgebreid. Mickey Mouse is de naam van het nieuwe lid. Dank je voor je mooie sigarenbandjes. Bij de ru briek „Ruilhandel" zul je je naam weer vinden, kijk maar goed. Michael Strogoff. Fijn dat je geslaagd bent voor het toelatingsexamen van 't Gymnasium, Michael. Je hebt nu een vacantie voor de boeg zoals je tot dusver nog wel niet zult hebben mee gemaakt. Maar dan breekt er woer een téjd van flink doorzetten aan. S a 11 y S w i n g. Dc raadsels waren ditmaal zeer toepasselijk op het diploma dat jij ook probeert te verkrijgen, is liet niet? Het valt helemaal niet mee. voor het eerst van „de hoge" te duiken. Wan neer je het eenmaal gewaagd hebt, be grijp je niet, waarom je er zo tegenop zag. Viooltje. Aardige, bevallige dier tjes zijn eekhoorntjes, hè? Heb je ook al gezien, hoe ze uit hun pootje eten, net als de mensen? A1 v a t a. Hoe critischer 't publiek tegenover je staat, hoe beter je moet schrijven, en hoe heter je het dan ook doet. Stel je de zaak dus voor, alsof je voor louter professoren schreef, daar vaar jo zelf het best 'bij. Korenbloem. Fijn om met school naar Arnhem te reizen. Jullie gaan -misschien ook nog wel naar Roo sendaal, naar de bedriegertjes. Wan neer je terug bont, moet je er maar eens iets van vertellen. Paganini. Iemand die de naam Paganini voert, mag eigenlijk niet zo onverschillig tegenover zijn vioolstudie staan. In do catacomben heb je goed uit je ogen gekeken. Hartelijk gefeliciteerd met jo slagen voor het H.B.S.-examen. Nufje. Is je vacantie al aange broken, nufje? Of ben je nog op school. Feliciteer Tompoes van mij met haar slagen. M o 11 e b o o n. Zo langzamerhand behaal jij een onheilspellend aantal in signes. Op de duur moet je wel iets van een generaal wegkrijgen, op die manier. En nu nog gediplomeerd kunstenaar ook! In liet sluipen schijnt jullie horde niet voor do poes te zijn. Kippestaartjo. Aardig idee van je, Kippestaartjo, om een schrift aan te leggen, waarin allo stukjes die op jou betrekking hebben, voorkomen. En je maakt je eigen enveloppen ook al. Je bent werkelijk een buitengewoon handige nicht, hoor! Zonnekind. Jullie worden op de school inderdaad verwend, nicht. In I de tijd van Oom Bob was het anders! Blokken cn nog eens blokken en als ic-mand liet waagde ook maar een secon de van zijn werk op te -kijken, kwam een meester met een grote snor op hem toe en zei: „Den-k aun je toekomst, jonge vriend." Maar gelukkig zijn de tijden ook in dit opzicht veranderd. Huis m u s. liet. is heel vriende lijk van jullie, dat jullie dat arme klei ne vogeltjo hebben verzorgd. Soms helpt hot echter niet meer. Een jong vogeltje is zo teer, dat het niet altijd beter wordt, wanneer het uit het nest is gevallen. Honden en poesen kunnen meestal bit ter slecht met elkaar overweg. Vandaar ook het gezegde: Als hond cn kat leven. A t h 1 e e t. Deze neef verlangt hard naar de groote vacantie, om door do bossen te dwalen. Hij is er niet erg over gesticht om oen schoolreisje per fiets te maken. Hij gaf de voorkeur aan een autobus of trein. Als je wat ouder wordt, zal je wel gauw genoeg krijgen van trei nen en autobussen, neef. Pinguin. Je hebt tenminste een recht vrolijke natuur neef. als je zo hartelijk kunt lachen over het. feit dat je niets in je enveloppe vindt. We zullen je ditmaal beter behandelen. Bruinoogje. L'ddel is 'n mooie plaats om je vacantie door te brengen, nicht. Bos en hei zijn er in overvloed, en er is, in' tegenstelling met veel an dere plaatsen op de Veluwe, nog water ook. Oranjevlinder. Gezellig voor je, om zo'n leuk broertje te hebben, nicht. Ik hoop ook voor je, dat je gauw weer beter bent, zodat je nog met het schoolreisje mee kunt. Tarzan. Prettig voor je, om in de tuin te spelen, met je vriendjes, wanneer je jarig 'bent. Prachtig hoor, om maar een fout in je sommen te maken. Bengel heeft veel schik, schrijft hij mij, en dat is een goed teken. Mensen en kinderen, die schik in hun leven hebben, hebben veel op anderen voor, die de zaken donker inzien. Duikelaartje. .Ta, Duikelaar tje teveel eten brengt altijd moeilijkhe den met. zich, vooral teveel kersen eten. Dat herinnert Oom Bob zich ook nog vaag uit vroeger jaren. R o z e n k n o p je. Ik hoop dat je je op de kermis geamuseerd hebt, Ro zenknopje. Heb je ook in do achtbaan gezeten? Babbelkousje. Ken je de lied jes van Jacob Hamel nu al uit je hoofd, Babbel kousje? Ik wens je veel ple zier bij je vriendinnetje Opscheppertje. Opscheppertje. Ook jou een alleszins -prettige verjaardag toege wenst., nicht. Ik hoop voor je, dat veel wat op je verlanglijstje staat, in vervulling zal gaan. DE OPLOSSINGEN Het gevraagde woord van het eerste raadsel is: Zwemdiploma eiornrena k e a d i e s aaind i e s Het i.veede raadsel levert op: Oost West, thuis best met de woor den: os, ot, we, stut, huis, best, bet De prijs werd deze week verworven door Rozenknopje. DE RAADSELS (Ingezonden door een nichtje)' Een spreekwoord van 9 woorden en 39 letters, wordt samengesteld uit de volgende woorden: 1—li—25—18 is een jongensnaam. 519—13—21—25—34 is een eiland in dc Atlantische Oceaan. 101-4—lo7819—31—2—6 is een sport. 3213511—2536 de hoofdstad van een pas door Italië veroverd land. 281710—1735 wordt gebruikt bij dc T.T.-races. 4—9—12—20—22—33 een woord voor bijna nooit. 1621—23 is een ander woord voor koud. 26—271234 middel om te kopen. 12930313833 is een staatjei in Duitschland. 32—39—37 een ander woord voor grie zelig. II X X X X X X X X X X Plaatsje aan de Zuiderzee. X X X X X X X X X balletjes. X X X X X X X X bewoner van Italië. X X X X X X X vrouwelijk lid van het gezin. X X X X X X jongensnaam. X X X X X aanslag op ijzer. X X X X schors. X X X gravure. X X deel van een mast. X medeklinker. RUILHANDEL Leergraag help ik aan Radion- bonnen. J o h a n n Strauss kan op Klok- zeepbonnen rekenen. Mickey Mouse krijgt postzegels. Korenbloem voor jou zijn er Verkadebonnen. Paganini. Kwatta-soldaatjes zijn er vvel voor je. Raffles rle Onbekende kan komen kijken of er nog vimbonnen zijn. Molleboon houdt zich aan Sun- lightbonnen. Pinguin heeft dezelfde wens als Molleboon cn bovendien postzegels. Bruinoogje spaart Drostebonnen. Bengel haalt Artisbonnen. Maandagmiddag na 3 uur ligt alles weer klaar voor m'n nichten en neven, die er belang bij hebben. Hartelijk gegroet: OOM BOB

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1939 | | pagina 11