H.M. de Koningin vertoeft in het
Paleis te Soestdijk
Honderden belangstellenden
langs den straatweg
X BOUW'tceSüdxoat fmpcJia 4-&ade*t ZOctX.
De Prins rijdt
uit
Jubileum bij de marechausseé
DE FEESTEN TE
DELFZIJL
Motorrijder en duopassagiere
ernstig gewond
Radio
programma s
15?° ,M- n'20 Gr™-™-
HET RAADSEL VAN
RIVERSIDE DRIVE
2c BLAD PAG. 2
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
VRIJDAG 4 AUGUSTUS 1939
SOESTDIJK, Donderdag.
STEEDS drukker wordt het de laatste dagen voor het paleis; aan
den overkant van den straatweg, achter de koordenwelke het
pas gezaaide gras beschermen, staan velen uren te kijken naar den
witten gevel van het huis onzer Prinses, zonder dat zij iets anders
zien dan de zich zeer gewichtig voelende, bakkersjongen, die de
dagelijksche bestellingen komt hooren, of de rustig arbeidende tuin
lieden op de smetteloos groene gazons. Gering in getal zijn de uit
verkorenen, die toegelaten worden binnen de welbewaakte paleis
hekken; vele honderden paren oogen volgen hen, tot ze uit het ge
zicht zijn verdwenen en ieders vraag is: „Wie zou dat zijn? is dat de
dokter soms?" En wanneer er een dame naar binnen wandelt, zijn
er minstens tien alwetendendie vertellen, dat dit nu de verpleeg
ster, zuster Boonstra is, die overigens nog steeds niet in functie is
getreden.
volgtrekking voor de hand ligt, dat
de Koningin voor langeren tijd. en ze
ker tot morgen, op Soestdijk zal blijven.
Intusschen krijgen vandaag
(Donderdag) de wachtenden toch
wel een paar aardige momenten te
beleven. Vroeg in den morgen al
zwenkt de bekende gele Ford van
Prins Bernhard het hek uit, de
Prins in kapiteinsuniform zelf aan
het stuur. Het doel van de reis is
niet moeilijk vast te stellen: de
rijschool te AmersfoortEven na
elf uur rijdt de Prins den paleis
tuin weer binnen en kwiek als
men dat van hem gewend is,
„neemt" hij de treden van het
terras bij twee en drie tegelijk-
Tegen twee uur in den middag rijdt
Z.K.H. opnieuw uit, weer geheel alleen,
maar nu in een gewoon colbertje, waar.
op do gebruikelijke anjer prijkt.
Lachend steekt hij de hand op als een
groet naar do toestroomende menschen-
menigte, een vroolijk, sportief en inne
mend gebaar, dat vooral de dames^toe-
gchouwers verrukt.
Nog geen uur later zetten opnieuw
do rijksveldwachters het verkeer op den
straatweg stop, want uit de richting
Amsterdam naderen twee groote, zwart
gelakte wagens, waarvan de voorste de
Koninklijke standaard voert. H. M. de
Koningin is in aantocht!
Talrijk zijn de conferenties, wel
ke Hare Majesteit in deze dagen
van kabinetscrisis voert, veel wordt
er van Haar arbeidskracht gevergd,
juist nu, nu Haar gedachten zoo
vaak uit zullen gaan naar het jon
ge gezin te Soestdijk.
Daarom, ook al rijden de auto's
zóó vlug, dat niemand gelegen
heid vindt, onze Landsvrouwe te
groeten vóór men het zich heeft
gerealiseerd, staan de wagens al
voor het bordes toch ziet men
overal stralende gezichten en men
toont zich oprecht verheugd, nu
een Moeder gelegenheid heeft ge
vonden, haar eenige Dochter in
moeilijke uren tot steun te ziin.
Hare Majesteit is geheel alleen. Met
statigen tred bestijgt zij het midden-bor
des. en achter haar gaat een bediende
met koffers en mantels, zoodat de ge-
Een run op de telefonistes
De dames van de Rijkstelefoon, die
in de morgenuren zoo gezelligjes in den
tuin van Trier plegen te handwerken
en kopjes koffie drinken met de jour
nalisten, die hier eveneens hun hoofd
kwartier hebben opgeslagen, krijgen
het nu in een oogwenk razend druk.
Zes. zeven man staan er te dringen
voor het lessenaartje naast het buffet,
en het discours is ditmaal stukken za
kelijker dan in den ochtendstond, als
er geen kou aan de lucht is.
„Juffrouw, geeft u mij dringend Am
sterdam." „Juf, ik Rotterdam." „Juf
frouw. waar blijft Utrecht toch." „Ik
krijg geen gehoor in cel zes. hoe komt
dat nou?" ..Vraagt u ook de kosten
even?" „Juffrouw, nu is Amsterdam al
klaar, en ik zit nog op den Haag te
wachten!"
Zoo gonst en kwettert het in de
kleine ruimte, waar acht telefoon
cellen acht drukke journalisten her
bergen, die naar acht bladen tele-
foneeren, dat H. M. de Koningin op
Soestdijk is gearriveerd. Hetgeen op
zichzelf inderdaad een saillant be
richt genoemd mag worden.
De fotografen haalden een kleine
strop. Zij zeulden met zich ontzaglijke
apparaten, die denken deden aan klein
kaliber luchtafweergeschut, en waar
mede zij, mocht men hen gelooven, op
ongelooflijke afstanden nog zeldzaam
scherpe foto's zouden kunnen maken.
„Neen heeren". zegt de majoor van
de rijksveldwacht, met wien allen het
overigens best kunnen vinden, „dat
gaat niet Met dat speelgoed komt u
niet voor het paleis te staan!"
En daar zitten de heeren met hun
zwaar kaliber toestel: de majoor is een
machtig man. helder glanzen zijn twee
maal drie knoopen op zijn blauwe kraa„»
en als hij zegt „neen", dan is het debat
gesloten. Zoodat de heeren zuchtend
alles maar weer inpakken en troost
gaan putten uit de Triersche thee.
Het hoofdkwartier der
journalisten
Eén kamer in hotel Trier is voor el-
ken bezoeker gesloten, tenzij hij ver
slaggever is van een der bladen, die
met name genoemd worden op het pa
pier. dat tegen de deur is geprikt. Hier
bevindt zich het hoofdkwartier der jour
nalisten: men vindt er twee telex-toe
stellen. die nog geen druppel nieuws
gespuid hebben, omdat ze nog niet aan
gesloten zijn: sterk trekt voorts de aan
dacht de beroemde kaars en het ver
zegelde met touw omwonden doosje
lucifers, dat naast de telex is gelegd,
in geval er storing op het electrisch net
komt. Die kaars en die lucifers zijn
eigenlijk de clou van de telex-kamer,
er is geen fotograaf zoo blasé, of hij
heeft er al een plaatje van gemaakt!
De buitenlandsche journalistieke be
langstelling is op het oogenblik nog
matig; er zijn pas enkele Engelsche
journalisten, maar men verwacht in
het begin van de volgende week een
grooter aanvoer. De volgende buiten
landsche bladen of persagentschappen
zullen dan vertegenwoordigd zijn. het
zij door eigen reporters, hetzij door
Nederlandsche correspondenten. Daily
Mail, New York Herald, Times. New
York Times. United Press. Dailv Tele
graph and Morning Post. Agence Tel
de la Presse, der Bund, (Bern), Ber-
lingske Tidende (Kopenhagen), le Soir
(Brussel) en Associated Press, zoodat
men wel kan zeggen dat de oogen en
ooren van heel de wereld in de komen
de dagen op Soestdijk gericht zullen
zijn!
Zuster Boonstra te Soestdijk
In den loop van den avond ver
namen wij nog dat zuster Trijntje
Boonstra, die als kraamverpleeg
ster zal dienst doen op het paleis
Soestdijk, omstreeks tien uur uit
Den Haag per auto is vertrokken,
met bestemming Soestdijk.
Ook dr. De Groot verblijft
thans in het paleis waar hij zijn
intrek heeft genomen.
De demonstrtie bij de overdracht
van 18 brandspuiten door het Rijk
aan den Amsterdamschen Gem.
Luchtbeschermingsdienst
De tweede divisie herdacht gisteren het
honderdjarig bestaan
MAASTRICHT, 3 Augustus.
Vandaag is alhier het honderdjarig
bestaan van de tweede divisie der
Koninklijke Marechaussée op sobere
wijze herdacht. Daar wegens de ge
decentraliseerde ligging der briga
des van deze divisie, die behalve
Limburg ook Noord-Oost-Brabant en
Zuid-Oost Gelderland omvat, een
gezamenlijke feestviering niet moge
lijk was, waren van alle brigades
enkele vertegenwoordigers naar
Maastricht gekomen, waar zij voor
hun divisiecommandant majoor H.
G. van Everdingen, hebben gedefi
leerd.
Bij deze plechtigheid waren o.a. aan
wezig kolonel J. van Selm, inspecteur
van de Koninklijke Marechaussée te Den
Haag, de districtscommandant uit Nij
megen. kapitein E. M. Suylen. de Com
missaris der Koningin in de provincie
Limburg, mr. dr. W. G. A. van Sons-
beeck, de loco-burgemeester van Maas
tricht de heer J. Schaepkens van
Riempst en vele andere autoriteiten.
Na 't défilé heeft op 't voorplein der
versierde marechaussée-kazerne de dis
trictscommandant kapitein W. G. F. A-
van Walt Meyer een dagorder voorge
lezen van den divisiecommandant, waar
in o.a. hulde werd gebracht aan hen, die
in het thans afgesloten tijdperk hun le
ven lieten bij de uitoefening van den
dienst Te hunner nagedachtenis is van
morgen namens het personeel der divi
sie een lauwerkrans aan het eere-monu-
ment van het wapen der marechaussées
te Apeldoorn gehecht. Hierna hielden
majoor Van Everdingen en kolonel Van
Selm nog korte toespraken, 's Middags
hebben de manschappen zich vereenigd
aan een koffietafel te Maastricht.
De minister van justitie had telegra
fisch zijn gelukwenschen overgebracht
terwijl verschillende fraaie bloemstuk
ken, waaronder van de officieren van
het corps waren binnengekomen.
Een smaldeel van de marine
brengt een bezoek
DELFZIJL, 3 Augustus. De
gisteren begonnen festiviteiten ter
gelegenheid van de herdenking van
het 125 jaar onafhankelijk zijn van
Delfzijl, zijn vandaag voortgezet
Een smaldeel der vloot, bestaande
uit den mijnenlegger „Van Meer-
lant", de kanonneerboot „Gruno" en
twee torpedobooten, de Z. 6 en Z. 7
is hier heden onder commando van
kapitein ter zee H. Feteris aange
komen.
Kort daarop arriveerden de zeil- en
motorjachten, die deelnamen aan een
stertocht op de Eems, onder belangstel
ling van velen, die zich nabij de haven
hadden opgesteld.
De commandant van het smaldeel
begaf zich naar het stadhuis om zijn
opwachting te maken bij den Commis
saris der Koningin, mr. J. Linthorst Ho-
man en den burgemeester, den heer L.
H. van Julsingha. Beide autoriteiten
brachten daarop een tegenbezoek aan
den commandant op de „Van Meer-
lant".
Vervolgens werden de officieren van
het smaldeel ten stadhuize officieel ont
vangen. Behalve de Commissaris der
Koningin waren hier ook de territoriaal
bevelhebber in Friesland, Groningen,
enz. luitenant-kolonel J. Veenbaas en
de commandant van de vierde divisie
der kon. marechaussee, majoor P. M.
R. Versteegh, aanwezig.
Burgemeester van Julsingha voerde
hier het woord en gewaagde van de er
kentelijkheid van H.M. de Koningin
voor de gevoelens van trouw en aan-
WAT ETEN WU MORGEN: HET MENU VOOR ZONDAG
VOOR DE KOFFIETAFEL
Gebakken kalfslever met spek.
Bereiding: Snijd de gewasschen lever
in c.M. dikke plakken, wrijf ze in met
bloem en zout, en haal ze even door wat
bloem. Snijd 400 gram doorregen ontbijt
spek in dunne plakjes en bak ze zacht
jes mooi bruin, haal ze uit het vet en
bak hierin de leverplakken op zacht
vuur gaar en bruin ca. Vz uur. Schik
lever en spek op een verwarmden scho
tel, maak het vet' met wat kokend
water af en giet het er overheen.
VOOR DE MIDDAGTAFEL
Uitgesneden ham
Snijboonen
Aardappelpuree
Cocosmacaronen in frambozensaus.
VOOR DE KOFFIETAFEL
Uitgesneden gerookte paling.
VOOR DE MIDDAGTAFEL
Kerrysoep
Eend met compote
Aardappelen
Charlotte Russe.
Bereiding eend:
Wasch een jonge eend, nadat ze goed
schoongemaakt is, en wrijf ze in met
peper en zout. Laat in een braadpan ca.
150 gr. boter bruin worden, doe hierin de
eend, leg ze op den rug en laat ze onder
voortdurend bedruipen gaar braden,
ca. lVfe uur. Houd steeds de deksel op
de pan.
Dertienjarig meisje stak plotseling den weg over
waardoor motorrijder de macht
over het stuur verloor
LAREN (N.H.), 3 Augustus.
Op den rijksweg nabij hotel „De
Witte Bergen" alhier is vanavond
omstreeks acht uur een ernstig
verkeersongeluk gebeurd, waarbij
twee personen ernstig werden ge
wond.
Een vijftiental fietsende jongedames
uit Utrecht, die op weg waren naar het
theehuis „Het Bluk" wilden den rijks
weg oversteken. Op dat oogenblik na
derde een rechercheur van de Amster-
damsche politie, de heer T. van Zwam
met zijn motorrijwiel, uit de richting
Baarn. Een 13-jarig meisje, dat vooraan
het groepje wielrijdsters reed, had het
rijwielpad reeds verlaten om den weg
over te steken, terwijl dc overige jonge
dames op het rijwielpad van hun fiet
sen waren gestapt.
De meisjes riepen hun vriendinne
tje toe, hard door te rijden, doch in
plaats hiervan reed het meisje te
rug, met het noodlottig gevolg, dat
de motorrijder, die op het laatste
oogenblik het meisje trachtte te ont
wijken, de macht over het stuur ver
loor en met zijn 20-jarige op de duo
gezeten dochter tegen den weg sloeg
Hevig bloedend bleven zij liggen. In
zorgwekkenden toestand moesten de
beide gewonden naar het Sint Jans
ziekenhuis te Laren worden overge
bracht.
Het 13-jarig meisje, dat slechte even
door de motorfiets was geraakt, liep
lichte ontvellingen op. Zij werd naar de
ouderlijke woning gebracht.
ZATERDAG 5 AUGUSTUS
HILVERSUM I, 1875 en 414.4 M VA-
RA-uitzending. 10.00—10,20 v.m. én 7.30—
8.00 VPRO.
8.00 Grammuziék; (Ca. 8.16 Berichten);
10.00 Morgenwijding; 10.20 Voor arbeiders
in de Continu-bedrijven; 12.00 Gram.muziek
(Ca. 12.15 Berichten); 2.00 Causerie over
een Indische reis; 2.20 Esmeralda; 3.00 Re
portage; 3.30 Zang, piano en gram.muziek;
4.00 Causerie „Filmpubliciteit"; 4.15 Gram.
muziek; 4.30 Esperanto-uitzending; 4.50
Gram.muziek; 5.30 Filmland; 6.00 Orgelspel
6.28 Berichten; 6.306.55 Gram.muziek;
7.00 VARA-Kalender 7.05 Felicitaties; 7.10
Politiek radiojournaal; 7.30 Cyclus „Langs
steden en dorpen"; 8 00 Herhaling SOS-be-
richten; 8.03 ANP, VARA-Varia; 8.20 VARA
orkest (opn.); 8.50 Gram.muziek; 9.00 Puzz-
le-uitzonding; 9.15 SylvialAmusementsorkest
(opn.); 9.35 Gram.muziek; 9.45 Orgelspel
en zang; 10.30 Berichten ANP; 10.40 Gram.-
muziek; 11.00 Esmeralda en solist; 11.30
12.00 Gram.muziek.
HILVERSUM II, 301.5 M. KRO-Uit-
zending; 4.15—5.15 HIRO.
8.009.15 Gram.muziek; (Ca. 8.15 Be
richten); 10.00 Gram.muziek; 11.30 Gods
dienstig halfuur; 12.00 Berichten; 12.15
John Kristel en zijn Troubadours; (1.00
1.30 Gram.muziek en ca. 1.15 Berichten);
2.00 Voor de jeugd; 2.30 Kinderuur; 3.30
Reportage; 4.15 Gram.muziek; 4.20 Cause-
hankelijkheid jegens haar bij de ope
ning der feesten uitgesproken.
Vervolgens richtte de burgemeester
hartelijke woorden tot den commandant
van het smaldeel en de officieren, waar
op kolonel Feteris voor de enthousiaste
ontvangst der bevolking dankte.
Hierna stelde het gezelschap, zich
voor het stadhuis op om het voorbij
trekken van een historischen optocht
gade te slaan.
Tot slot van den dag werd een de
monstratie met zoeklichten van de sche.
pen van het. smaldeel gegeven.
Morgen komt de Koninklijke Mili
taire kapel van Den Helder de fees
telijkheden opluisteren.
rie „Wat ons bezielt"; 4.85 Gram.muziek;
4.40 Causerie 'Economische perspectieven";
4.55 Gram.muziek; 5JOO Causerie „De dood
is niet het einde"; 5.15 Filmnieuws; 5 30
Reportage; 6.10 Gram.muziek; 6.20 Journa
listiek weekoverzicht; 6.45 Berichten gram -
muziek; 7.00 Berichten; 7.15 Causerie „H
Mis en Zondag"; 7.35 Actueele aetherflitsen'
8.00 Berichten ANP, mededeelingen; 8.15
Meditatie met muzikale omlijsting; 8.35
Gram.muziek; 8.45 Gevarieerd programma;
10.30 Berichten ANP; 10.40 Causerie „Het
onvergankelijke rijk" (met muzikale omlijs
ting); 11.1012.00 Gram.muziek.
dImvDi"?ub.b,c (opn.); 12.20 Het Gar
field Phillips kwintet; 12.50 Gram.muziek;
1.20 Reportages; 1.50 Dialoog over bijen
houden; 2.05 Mantovani's Tipica-orkest en
solist^ 2.o0 Militair herdenkingsprogramma;
Pianoduetten; 4.20 Yascha Krein'a Zi
geunerorkest; 4.50 Variété (gr.pl.); 6 20
;o 0 .RePortages; 6-20 Be
richten, 6.50 Causerie „Badgers and the
animals of the Wiltshire woods"; 7.05 Viool
en piano; 7.50 Variété-programma; 8 20 Ge-
raldos Concert-orkest, een sectie van het
?oa o°°^V p Hatters" en solisten;
«en n; 950 Nieuw8 uit Australië:
10.05 Reportage; 11.05 Hét Grosvenor House
dansorkest en solisten; 11.05 Dansmuziek
(gr.pl.); 12.15—12.20 Berichten.
BRUSSEL, 322 en 484 M. 322 M.: 12.20
en 1.30 Het Lambrechts-orkest; 2.25 Gram.
muziek en toelichting; 3.25 Populair solis
tenconcert; 4.20 Pianovoordracht; 4.50 „The
Rectors" en „The Lecuona Cuban Boys";
5.35 Zang; 6.05 Gram.muziek; 6.50 Gram.
muziek met toelichting; 7.45 en 8.20 Gram.
muziek; 9.20 Symphonieconcert m.m.v. so
list; 11,00 Populair concert; 11.50—12.20
Gram.muziek.
484 M.: 12.20 en 1.30—3.20 Gram.muziek;
8.50 Koor „La Persévérante" en het Pro
Arte-orkest; 4.20 Gram.muziek; 5.05 Piano
voordracht; 5.20 Gram.muziek; 6.35 Dans
muziek (gr.pl.); 7.05; 7.35 en 8.20 Gram.
muziek; 8.50 Symphonie-concert m.m.v. so
list; 10.30 Gram.muziek; 11.20 Dansmuziek
(gr.pl.); 11.5012;20 Gram.muziek.
DEUTSCHLANDSENDER, 1571 M. 8.35
Otto Dobrindt's orkest en solisten; 10.20
Berichten; 10.40 Altviool en piano; 11.05
Berichten; 11.2012,20 Het Omroepklein-
orkest en soliste.
FEUILLETON
Naar hel Engelsch van
STANLEY HART PAGE
Ml
Toen ik het over den man met den
langen neus had. knipte Hand met zijn
vingers en zei: Dat is Spitz! Toen we
het hoofdbureau uitkwamen, zag ik juist
zoo'n man een sigarenwinkel binnen
gaan. Hij deed dienst als uitkijk. Ver
moedelijk is hij door de onderaardsche
gangen gehold, om zoo mogelijk me
vrouw Garrison nog mee te nemen.
Maar toen jullie met Spawn hadden af
gerekend, moest hij wel anders hande
len. Spawn zien bij te brengen en er met
hem van doorgaan".
„Dat komt er weinig op aan," zei
Flount ongeduldig. „Mijn doel wa3, me
vrouw Garrison bij haar man terug te
brengen, voordat hij ziin bezinning hee-
lemaal kwijt raakte. Kom, Dorothy, ik
zaJ je naar huis brengen."
HOOFDSTUK XII
Eén vogel in de hand is beter...
De vreugde van het weerzien tusschen
Garrison en zijn vrouw behoef ik wel
niet te beschrijven. Tnrh oefende de*c,
tot groote tevredenheid van Hand. in
vloed uit op den loop der gebeurtenis
sen. Garrison zwoer, dat hij geen mi
nuut langer dan noodig was, in de stad
wilde blijven. Hij wilde dienzelfden
avond nog aan boord van zijn jacht
gaan. Zijn vrouw buiten ieder gevaar
brengen. We overreedden hem, zoolang
te wachten, dat ook de anderen klaar
waren. Henry King, hoewel hij drie
hechtsels in zijn hoofd had, wist toch
van zijn dokter gedaan te krijgen, dat
deze hem op het jacht mee liet gaan.
We zouden den dag na de terugkomst
van mevrouw Garrison in den namid
dag scheep gaan. Dien morgen om tien
uur zat ik met Hand en Gerrity op het
hoofdbureau.
„Ik kan jo niet genoeg op het hart
drukken, hoe gewichtig je taak is." her
haalde Hand. „Ik ben er meer dan ooit
van overtuigd, dat het welslagen bijna
geheel van jou afhangt."
„Ik laat me haneen, als dat zoo Is."
bromde Gerrity met een zuur gezicht.
„Ik moet, hoe ellendig ook. toegeven,
dat New York eeen veilige verblijfplaats
voor de Carrisons is. Maar waarom
moeten al die anderen mee? Als die
weg zijn, hebben we drommels weinig
houvast nieer. Als we nu eens informa
ties noodig hebben, wat dan?"
„Ik geloof, dat we alles weten, wat we
noodig hebben," zei Hand koel.
Gerritv haalde de schouders op. „Ging
een van dat stel nu maar op zoek naar
die auto!" bromde hij. doelend op den
Sédan, waarmee mevrouw Garrison
ontvoerd was. Die auto was gevonden
in een garage in de Veertigste Straat.
Hij was den middag te voren gestolen.
Een eerzaam lakenhandelaar had het
aangegeven en zat nu op de teruggave
van ztjn wagen te wachten. De wagen
werd bewaakt, maar Spitz en Spawn
waren in den maalstroom van New
York verdwenen en keken niet meer
naar den wagen om.
We zaten eenigen tijd ieder voor zich
in gedachten verzonken, toen Tim
kwam aankloppen. „Daar is mijnheer
Garrison, die u wilde spreken, inspec
teur."
Hand keek op. „Garrison? Wat moet
die hier?" vroeg hij.
„Dat zal ik zelf vertellen", antwoord
de deze, den agent opzijschuivend.
„Waar is uw vrouw?" vroeg Hand.
Garrison wees met een brief op de
wachtkamer. „Die zit daar", antwoord
de hij. „Ik verlies haar geen oogenblik
uit het oog. We zijn hier onder geleide
gekomen. Ik ontving dit briefje, vlak
voordat we naar het jacht wilden gaan
Wat zegt u daar nu wel van?"
Na Gerrity en Hand las ook ik den
brief.
Den Weledelen .heer Robert Garrison,
Hooggeachte Heer,
We vinden het fout, dat u de
stad verlaat. Daar we binnen en
kele dagen dringende zaken met
u hebben af te doen, verzoeken
we u, in uw woning aan dc Ri
verside Drive te blijven. Mocht u
aan ons verzoek niet voldoen, dan
loopt uw leven ernstig gevaar.
Spitz en Spawn
We keken allen naar Hand. Tot mijn
verbazing glimlachte hij hartelijker,
dan ik ooit van hem gezien had. Hij
wreef zich tevreden in de handen.
Dat bewijst, dat we hun plan in den
wortel hebben aangetast, inspecteur",
zei hij. „Als ze nu maar desperaat ge
noeg worden, om mijnheer en mevrouw
Garrison aan te vallen, voor dat ze de
stad verlaten."
„Maarwat is dat nou?" vroeg
Gerrity, zenuwachtig.
„We moeten hun volop gelegenheid
geven," vervolgde Hand, al werd zijn
cliënt nog zoo bleek. „Ze weten na
tuurlijk, dat mijnheer en mevrouw
hier op het bureau zijn. Het zou on
zinnig zijn, de politiebewaking op to
heffen, tijdens hun verderen tocht naar
het jacht. Dan gaven we onszelf bloot."
„We zouden onszelf in den grond wer
ken!" zei Gerrity dof.
Hand wendde zijn ongewoon schitte
rende oogen op mij. „Ik heb het!" riep
hij uit. „Ik heb het al eerder bemerkt.
Clark, ga daar eens staan, naast mijn
heer Garrison. Kijk, zelfde lengte, zelf
de bouw' Zelfs jullie gezicht lijkt op
elkaar. Maar dat geeft weinig, want ze
zullen vermoedelijk wel van achteren
aanvallen."
Ik voelde een brok in mijn keel.
„Maar wat ben je dan van plan?"
vroeg ik.^ „Verwissel'van jas en hoed
met Garrison, Clark," beval Hand, zon
der op mijn vraag te letten. „En loopt u
nu eens het kantoor hier door, mijnheer
Garrison, met uw rug naar ons toe. Let
eens goed op hem. Clark!"
Garrison voldeed verbaasd aan het
verzoek.
„Gesnapt, Clark?" vroeg Hand. „Mooi,
laat, dan eens kijken, hoe goed je hem
na kunt doen!"
Garrisons manier van loopen was niet
lastig te imiteeren. Hij trok heel even
met zijn linkerbeen. Hij bestudeerde
me. terwijl ik door het kantoor liep.
„Uitstekend", riep hij. „U hinkt pre
cies zoo netjes als ik. Ik hen eens bij
een jachtpartij het eenige geraakte
wild geweest!"
Ik werd beslist zenuwachtig, terwijl
Garrison in zijn schik geraakte.
„Drommels, dat is handig bedacht,
mijnheer Hand!" riep hij uit. „Hoe
komt u er zoo gauw bij? En wat is uw
plan nu?"
Dat wilde ik ook graag weten.
„Je hoed is een beetje te klein voor
mijnheer Garrison, Clark", zei Hand cri-
tisch. „Dat is niet zoo erg, maar de zijne
is jou iets te groot. Laten we een strook
je papier achter het leertje stoppen.
Dan is het best. En hebt u hier nu mis
schien een kogelvrij vest, inspecteur?"
„Ik heb er zelf een uitgevonden", zei
Gerrity met vergeeflijken trots. „Dat
houdt bijna iederen kogel tegen."
„Goed. Dan moet Clark dat aantrek
ken. Toe, Clark, ga het even aantrek
ken met den inspecteur."
„Ik wil niet onnoodig nieuwsgierig
zijn, maar begon ik. Doch Hand
was al met Garrison verdwenen.
„Ik heb het vest hier", zei Gerrity, het
uit een hoekkast te voorschijn halend.
„Het nieuwste op dit gebied. Mijn eigen
idee. Licht en buigzaam. Bij Armstrong,
waar ze het voor mo gemaakt hebben,
twijfelden ze er natuurlijk aan, maar
dat is heel gewoon."
„En hebt u het zelf al beproefd?"
„Nog niet. Geen tijd gehad. Ik kreeg
het pas enkele dagen geleden. Maar ik
geef er mijn woord op, dat het goed is."
Ondanks zijn woord moest ik er niet
veel van hebben. Terwijl hij het me hielp
aantrekken, zocht ik naar een of ander
voorwendsel om het niet te doen, maar
kon niets vinden.
„Zit gemakkelijk, niet waar?" vroeg
Gerrity, terwijl ik mijn jas dichtknoopte.
„Hm ja Maar wel erg licht,
vindt u niet? Het schijnt niet
„Licht? Ja, dat is zoo", viel Gerrity me
in de rede. Dat is juist zoo mooi. En de
buigzaamheid is het voornaamste. De
kogel mag je een schok geven, maar
komt er nooit doorheen. Ik ben blij, dat
ik het je leenen kan, kerel!"
Hij mocht het dan ook nog zoo goed
mcencn, ik had liever een zwaarder ge
had. Fn bovendien, 'k had toch wel
mijn gang kunnen gaan. zonder dat ge
heimzinnige gedoe met een kogelvrij
vest. Hand kwam plotseling met Garri
son binnen. „Hier, Clark", zei mijn
vriend, trek nu weer de overjas van
mijnheer Garrison aan. We moeten
voortmaken, kerel. O ja, die hoed. Een
stukje papier alstublieft, inspecteur!"
Daarmee paste de hoed me beter. Hand
trok den rand diep in mijn oogen.
„Is het te veel, als ik vraag, wat dit
nu eigenlijk moet?" vroeg ik. „Ik voel
me zoo'n beetje als een houten vogel op
een paal."
Hand sloot de deur. „Je gaat naar
onze kamers", zei hij. „Als je uit de
auto stapt
„Uit welke auto?"
„Uit die van Garrison. Als je voor onze
deur uitstapt, loop dan vlug het trottoir
over. Niet hollen, maar toch vlug. Ga
dadelijk naar hoven en blijf in de zitka
mer. Ga rechtstreeks naar het hoekkast
je en bekijk de dingen daar op den
grond goed."
In dat kastje bewaarde Hand allerlei,
vaak gruwelijke, souvenirs. Ik had hem
dat kastje cadeau gegeven, omdat hij al
die dingen, vergiftigde pijlpunten, dol
ken en andere griezelige wapens anders
overal liet slingeren. Hij was er blij mee,
maar na eenige weken was ik wel ge
noodzaakt, zelf zijn souvenirs erin weg
te bergen, omdat hij het niet deed. Ik
beloofde hem, zijn instructies te zullen
volgen. „En wat dan verder?" vroeg ik
„Niets," antwoordde hij. „Heelemanl
niets. Verder alleen daar blijven en die
dingen vlak bij den grond bekijken.
„liet heeft er wel wat van weg, of ik
zelf ook maar in dat kastje moest wor
den gezet,'' gromde ik.
„Schiet nu maar op, Clark. Ik zal je
den weg wel wijzen."
(Wordt vervolgd)
