AMERIKA
lin de branding
stadsnieuws]
Indrukwekkend défilé op
de Koninginnelaan
r
BELANGSTELLING
WAS GROOT
,Een groot, maar teer
bezit"
Grand Théatre
Dubbel feest
in gelukkige
gezinnen
In de stad van
2e BLAD PAG. 1
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
MAANDAG 7 AUGUSTUS 1939
Voor generaal-majoor A. R. van den Bent
Eerbetoon ter gelegenheid
van de Prinselijke Gezins
verrijking
DE in onze stad gelegerde regi
menten hebben vanmorgen, ter
eere van de geboorte van ons Prin
sesje, gedéfileerd voor den generaal-
majoor A. R. van den Bent, adjudant
in B.D. van H.M. de Koningin, com-
mandan van het vierde Legercorps
en bevelhebber in de vierde militaire
afdeeling. Het voorbij trekken van de
troepen leverde een imposant
schouwspel op. In onafzienbare rij
defileerden de manschappen, met
strammen pas en steeds begeleid
door pittige muziek. Het viel ons op,
dat de wijze van marcheeren der sol
daten een zeer geoefenden indruk
maakte.
Het was buitengewoon druk in de
omgeving van de Koninginnelaan,
doch de politie had onder leiding van
commissaris G. Goorhuis voor een
deugdelijke regeling zorg gedragen.
Op fraaie wijze was het divisie
bureau versierd. Een wapenbord,
vlaggen en bloemenversiering gaven
het geheel een toepasselijk decora
tief accent.
Klokslag tien uur kondigde de
stafmuziek van het 5e R.I. de komst
der regimenten aan. Naast het Divi
siebureau liet generaal-majoor A. R.
van den Bent de troepen aan zich
voorbijtrekken, vergezeld van zijn
staf onder leiding van majoor H. C.
Berghuijs. Voorts stonden daar de
burgemeester, mr. J. C. Graaf van
Randwijck en de gep. gen. maj. Win-
ckelman, oud-divisiecommandant.
Terzijde hadden zich de genoodigden
opgesteld, onder wie talrijke burger
lijke en militaire autoriteiten waren.
Wij zagen daar ook een deputatie
van de vereeniging van oud-onder
officieren. Het vereenigingsvaandel
wapperde in den wind.
Het algemeen commando over de
défileerende troepen berustte bij dén
kolonel A. de Vries, commandant
van de VlIIe Divisie. Hij reed aan
het hoofd der troepen en bij het Di
visiebureau gekomen begaf hij zich
met zijn staf naar het gezelschap
van den generaal-majoor.
Het was luitenant-kolonel J. Visser
van het 16e R.I., die zich als oudste
Infanteriecommandant achter gen.-
maj. v. d. Bent schaarde. Na de in
fanteristen kwamen de huzaren.
Hier berustte het commando bij
overste M. R. A. Bischoff van
Heemskerck van 't le R. H. Vervol
gens trokkken de manschappen van
het 5e R. V. A. voorbij, onder com
mando van luitenant-kolonel G. H.
Schouten. Ook deze beide comman
danten bevonden zich tijdens het dé-
fileeren van hun regimenten achter
den generaal-majoor.
Het slot van het défilé werd ge
vormd door het voorbijtrekken van
het eskadron pantserwagens. Dit
stond onder commando van den rit
meester Bruinier.
idqsmda
GRAND THé&TRE. Maandagavond, Woens
dagavond en Donderdagavond 8.15 uur
vertooning van de films „Het wonder
lijke avontuur" en „Ons Prinsesje
loopt."
Donderdag 2.30 uur nam. kinderfeest
programma.
CITY THEATER. Van Vrijdag 4 t-m. Dins
dag 8 Aug. en Woensdagmiddag 2.30 uur
vertooning van „Drie handige meisjes
worden groot" en „De onzichtbare man".
Voorstellingen: Zondag doorloopend
van 1.45 tot 8.30 uur. Zaterdag 2.30, 6.15
en 8.30 uur. Woensdag 2.30 uur.
Maandag, Dinsdag en Donderdag door-
loopende uurvoorstellingen van 1.30
6.30 uur met Oranje-programma.
STERHUIS, Beekenst.laan 6. Voor alle
meisjes iederen avond geopend des Zon
dags van 2 uur.
GILDEHU1S. Expositie kunstnijverheid.
OPENBARE LEESZAAL MET JEUGDLEES
ZAAL, Muurhuizen 9.
R.K. LEESZAAL. Wferstraat 2. FiliaaJ
Uitleenbibliotheek Edisonstraat 35
CLUBLOKAAL SPEELTUINVER. SOESTER-
KWARTIER. Iederen Dinsdagavond
oefeningen van den Luchtbeschermings
dienst, afd. Soesterkwartiar.
MUSEUM FLéHITE, Westsingel. - Geopeno
dagelijks van 1012 en 14 uur, uitge
zonderd Zordag:. 's Zaterdags 1012 en
1.303 uur. (Stadgenooten hebben 's Za
terdags vrijen toegang).
KUNSTHANDEL VEENÉNDAAL, Langestr.
33. Oranjetentoonstelling.
DE HOOGE WITTE. 7 Aug. 's Avonds mu
ziek en dansen.
DE VALK. 8 Aug. Feestavond Prot. Chr.
Jongeren Organisatie. 8 uur.
DE VALK. 9 Aug. Feestelijke bijeenkomst
Onderofficieren. 3 uur.
DE HOOGE WITTE
Ter gelegenheid van den Nationalen
Feestdag is er hedenavond in de Hooge
Witte muziek en gelegenheid tot dan
sen in het restaurant.
TEMPERATUUR IN PESIE'S BAD
De temperatuur van het water in
Pesie's bad was hedenmorgen 68 gr. F.
of 20 gr. C.
Het diploma werd uitgereikt aan:
Greetje Smit, Tonny Kolen, Truus de
Kramer, Joke Donatih.
Alvorens de optocht der vereenigin-
gen. welke Zaterdagavond in onze stad
werd gehouden, te ontbinden heeft de
voorzitter der Oranjevereeniging, de
heer C. A. B. van Zweeden een korte
rede gehouden.
„Er bloeien", aldus zeide hij, twee
jonge loten aan de Oranjestam en dit
beteekent, dat het. Oranjehuis nu voor
ons een nog dierbaarder bezit, is gewor
den." Voorts wees hij op de lessen der
historie, waaruit wij leeren hoeveel Ne
derland aan Oranje te danken heeft
„De twee princessen," zoo eindigde
hij, „vormen voor ons een groot, maar
ook een teer bezit."
Morgenmiddag en avond en Woens
dagmiddag zulen in het Grand Théatre
geen voorstellingen voor het publiek
plaats vinden. Het programma van deze
week loopt dus nog hedenavond,
Woensdag- en Donderdagavond.
Donderdagmiddag half drie is er nog
maals een kinder-feestvoorstelling.
FEESTAVOND PROT. CHR. JEUGD
De gezamenlijke feestavond van de
Prot. Christelijke Jeugd Organisatie
alhier wordt niet hedenavondj, «maar
morgenavond om acht uur uur in De
Valk gehouden.
BURGERLIJKE STAND AMERSFOORT
7 AUGUSTUS
Geboorten: Johannes Timotheus An-
thonius, z. van Timotheus Wilhelmus
van Schalkwijk en Theodora Tesson;
Gerrit. z. van Adriaan Cornelis Kool
en Clasina Cornelia van der Meij; Mar-
grietha Engelina Maria, d. van Anton
Elverding en Everarda Maria van Groe-
nestein.
Overleden: Magdalena Theodora Ma
ria van Soest, oud 68 jaar, ongh.; Anna
Gerritse, oud 63 jaar, geh. met Jan Pie-
ter de Wit: Dirkje Bastiaan, oud 51 jaar
geh. met Willem van Beek.
OMTREK
Te Bilthoven zagen drie jon
gens op den heugelijken dag
het levenslicht
BILTHOVEN, 7 Aug. Te Bilthoven
zijn op 5 Augustus, den dag waarop de
blijde gebeurtenis in ons Koninklijk
Huis plaats vond en een Prinsesje werd
geboren, in drie gezinnen eveneens 3
kinderen geboren en wel 3 jongens. De
drie gezinshoofden, aan wie de eer te
beurt viel op den zelfden dag als onze
Prinses een baby rijk te worden, zijn:
1. M. J. W. Balfoort, Oude Branden-
burgerweg 97; 2. N. H. v. d. Ham, Konij
nenlaan 26; 3. H. v. Ek, Bilderdijklaan
94.
We vernamen, dat alle drie gezinnen
door het plaatselijke comité „De Oranje-
wieg" zijn bedacht In één gezin werd
een Oranjewieg geplaatst, in het andere
een paket en in het derde gezin een
luxe aandenken, terwijl de drie moeders
een fruitmand en een tuiltje bloemen
in ontvangst hadden te nemen.
Ook de Vereeniging tot Viering van
Nat. Feestdagen te Bilthoven liet zich
niet onbetuigd in dit merkwaardige ge
beuren. De heeren H. Troostheide,
(voorzitter Bilthovensche Oranjevereeni
ging), J. A. Verloop en G. J. Smits, be
stuursleden der Bilthovensche Oranje
vereeniging, bezochten de families Bal
foort en v. d. Ham, om deze met deze
heuglijke gebeurtenis te complimentee-
Als aandenken werd namens de Ver
eeniging tot Viering van Nat. Feest
dagen een zilveren paplepel met inscrip
tie overhandigd.
Ook de familie van Ek zal worden
bezocht en ontving reeds namens ge
noemde Oranjevereenieing het leuke
aandenken. De neuglijke gebeurtenis in
laatstgenoemd gezin was Zaterdag ech
ter te laat bekend, om nog op dien dag
te gaan complimenteeren.
Ons werd ten slotte door het Comité
dOranjewieg nog meegedeeld, dat nog
6 wiegen en een ledikantje staan te
wachten, terwijl ook nog eenige paket-
ten voorradig zijn.
EEMNES-BUITEN. In het gezin H.
Blom aan de Laarderstraat alhier, waar
van de man een klein handeltje drijft,
is in den nacht van Vrijdag op Zater
dag een zoon geboren. De jonge Blom
zag ongeveer tezelfder tijd het levens
licht als onze pasgeboren Prinses.
BAARN. Het schijnt, dat te Baarn
Zaterdag, behalve de jonge Prinses,
slechts één kind geboren is, althans
toen de gemeentesecretaris om 1 uur
sloot, was er slechts één geboorteaan
gifte gedaan en van andere geboorten
erd niets vernomen.
Deze tweede jonggeborene, Gerard de
Jong, zag kwart voor zevenen het le
venslicht. Het is de zoon van een machi
nist bij de groote vaart, die op het
oogenblik op zee is.
Als nieuwe commandant van de Vlieg-
school bij de Militaire Luchtvaart te
Soesterberg is in de plaats van com
mandant C. A. Koppen, die voor den
militairen vlicgdienst is afgekeurd,
benoemd kapitein J. L. Zegers, voor
malig commandant van de Strategische
Afdeeling
Huldebetoon
te Zeist
Op het plankier
van het versierde
Gemeentehuis te
Zeist stonden Za
terdagavond tij
dens de massale
zanghulde, welke
door de Zeister
burgerij ten ge-
hoore werd ge
bracht. de vlaggen
en standaarden op
gesteld van de
diverse vereenigin-
gen, die aan het
huldebetoon deel-
Na de officieele opening der Soester V. V.V.-week. die Zaterdagmiddag in tegen
woordigheid van tal van autoriteiten door den burgemeester geschiedde, vond
een zeer geslaagde optocht van diverse versierde wagens door Soest plaats.
Hierbij werd de stoet geopend door een wagen van de V.V.V. „Soest Vooruit",
die groote bclan gstelling trok
Barnum en Bailey
DE THUQS
VII
HARLIE, onze super-salesman,
ten volle gesteund door old man
Linz. sloeg den bal hoog. was ..hit
ting high". Onze verkoopsorganisatie
werd uitgebreid en daarbij kwam een
zeer deftig oud-kolonel, een bij uit
stek representatief man, die steeds
onze „glee" en vroolijkheid opwekte,
omdat hij van 't eigenlijke zakendoen
niet veel begreep. Maar hij had con
necties en in no time vloeiden de or
ders binnen van Colon in. Panama, tot
Cleveland aan het Erie-meer en van
daar tot ver in Canada. In den aan
vang stuurden we den boel af met ge
drukte montage-instructies, maar
spoedig bleek, dat de beste monteurs
allemaal opgezogen werden door
groote bedrijven en de menschen. die
overbleven, waren minder ontwikkeld
en 't was dikwijls noodig, dat iemand
van ons mondeling uitleg ging ge
ven. Dat was mijn taak en in die da
gen werd 24 uur ten volle benut, met
Amerikaansch tempo, 't Kon dan
voorkomen, dat men den geheelen dag
achter de teekentafel en in de fabriek
gezwoegd had met een uiir verpoozing
om even een maaltje te eten in een
bakkerij op de Avenue. Dan kon er
een „long-distance" (lange afstand op
roep) komen, die je dwong den nacht
trein naar Cleveland of zoo .te nemen
op een dikke 600 mijl 't land in, even
tjes van hier naar Warschau bijna.
Al etende in den restauratiewagen
werkte men dan rustig diverse notities
uit, zoog van tijd tot tijd het voortijlen
de landschap in met, den machtigen
Hudson-stroom, de bergwanden, zwaar
beboscht met, aan den rand dikwijls
groote herten in de schemering,
's Nachts loerde ik nog wel eens van
uit mijn patrijspoortje uit mijn bed
naar de maanglans overgoten meren,
waarlangs de trein voortsnelde, 's Mor
gens borstelde de grinnikende neger
„porter" (geen portier, geen drager,
maar een soort treinvalct) je goed af.
incasseerde vroolijk je dollar en dan
'schoot je weer zoo'n groote stad in.
In der haast nam je nog even de détails
op van een machtige brug in aanbouw
en dan voort voort voort. Even er
gens een half uur, soms minder, inlich
tingen geven, dan naar Buffalo, daar
't zelfde en dan langs de Niagara wa
tervallen nog even Canada in en dan
terug door Nieuw Engeland. Men deed
dan even een territoir zoo groot als
heel West-Europa, zonder grenzen en
zonder drukte. En de Canadecsche
grens dan? Daar merkte men niets
van in die dagen. Hoogstens zei een
soldaat tje op de brug over de Niagara,
dat je daar nu niet mocht fotografeeren,
want Canada was in oorlog. „Een en
kel fototje, toe nou". „Nou, één film
dan" stemde de schildwacht toe.
Spoedig werd dit anders. In Cleve
land alleen, zaten een 25.000 Duitschers,
30.000 Hongaren en 35.000 Polen.
Daaronder zaten vele onrustige ele
menten en de groote meren werden
actieve oorlogsvelden in 't klein. In fa
brieken werd sabotage gepleegd, ketel
huizen vlogen op en geweldige muni
tiedepóts als Bock Island vlogen met
gerucht en geraas in de lucht. Zoolang
ik in mijn eentje andermans fabrieken
bezocht, deerde mij dit niet, doch bij
de nieuwbouw, die groote afmetingen
begon aan te nemen, ontbraken zelfs
de tweederangs monteurs en wij
moesten zelf voor montage van onze
apparaten zorgen.
In onze fabriek werktenDuit
schers, Zweden, Italianen. Daaruit
moest ik steeds weer een ploeg
vertrouwd^ monteurs kiezen, zoo
als dikke Ziegler, der lange Hans
aus Meissen, Sachsen, Grünback,
der Maxe aus Wien en ruiken.
Geen lust bezittende door een of
andere fatast opgeblazen te wor
den in een geweerfabriek, polste
ik mijn lieden steeds cn hier bleek
hoe weinig de goede arbeider voel
de voor 't oude land, the old
country. Der Maxe vroeg ik of hij
niet naar Oostenrijk terug moest
om te vechten. Nauwelijks keek
hij van zijn draaibank op.
Zware krullen koper rolden af van
den beitelpunt. „Ich habe da nichts
vergessen"„ik heb daar niets ver
geten", bromde der Maxe. Iierr Grün-
bach hield zich aan hot land, waarin
zijn kinderen geboren waren Ame
rika. Alleen Hans, pas kort in Ameri
ka, weifelde soms en zekeren nacht
gaf hij mij een schrik zonder weerga.
We werkten toen in Winchester
arms, de wereldbekende groote geweren
fabriek in New Haven. Overdag kon
den wij er niet terecht en dat speet ons
niet, want New Haven is een machtig
interessante stad met de bekende Yale
universiteit. De stad zelve is al ge
sticht in de eerste helft der zeventien
de eeuw door Engelsche puriteinen,
een stad vol oude olmen, vol oude his
torische gebouwen, een stad van groo
te, groene velden en lanen, een stad
met een universiteit bestaande uit een
groot aantal gebouwen, ook om in te
wonen, voor de studenten, gebouwen
die een groote campus omzoomen. Hier
voelt men dat er milliocnen en mil-
lioenen dollars geschonken zijn door
groote Amerikanen, menschen van cul
tuur, die de cultuur willen dienen.
Ilier is men in New England, een land
met een groote historie. Zeg toch niet,
dat Amerika geen historie heeft gaat
dan eens naar Nieuw Engeland. Daar
wonen de beste Europeanen, hun beste
afstammelingen, menschen met karak
ter, lieden met een groot gevoel van
eigenwaarde en een gevoel van wat
passend is. De directeur van de Win
chester gewerenfabriek was zoo
iemand. Hans dan gaf mij een grooten
schrik. Hans was in alles geïnteres
seerd. Hij was een jong Duitsch tech-
niker met meer schooling dan de an
deren. Overdag liep hij met mij door
de stad en 's avonds in de fabriek liep
hij wel eens met mij mee als ik ging
kijken naar onze monteurs, die in
stellen van twee werkten op verschil
lende punten.
Zoo liepen wij zekeren avond door
een half duistere, snikheete droogka-
mer, waar duizenden geweerkolven aan
rekken hingen. Hans bleef staan, he
keek die kolven eens rustig en zei heel
ernstig en zacht: „Eén lucifer en foetsie
is ook deze fabriek". Hans was een kop
grooter dan ik en dienstplichtig Duitsch
soldaat. Eén soldaat. Eén lucifer, dan de
stalen deur dicht en weg was deze «ge-
werenbroedplaats en ook de getuige
ik. 't Liep me koud langs den rug.
Dien nacht hield ik Hans in de
gaten on 's morgens stuurde ik hem
onder een voorwendsel terug naar
New York. Ik rapporteerde dit aan
den directeur van de Winchester-
arms, zei dat ik de verantwoording
voor mijn mannen niet kon dragen
en vroeg hem om toezicht, daar ik
niet op alle punten tegelijk kon zijn.
De directeur was een philosoof, een
heel ontwikkeld.gematigd man.
„Och", zei hij, „wat geeft 't of ik
Yalc-sloten maak voor inbrekers.
Die komen immers nooit door de
deur. En als God nu wil dat deze
fabriek verbrandt of opvliegt, is er
dan zooveel verloren? Denkt u nu
heusch dat ik oorlogstuig voor mijn
genoegei} maak?"
Bezield met. dien geest vond ik heel
Nieuw Engeland, 't. eigenlijke land der
ras-echte Amerikanen. Vóór 1917, vóór.
Amerika in den oorlog kwam, was men
daar over 't algemeen vrij lauw wat be
treft 't maken van oorlogstuig. In de
centra waar de Europeanen de over
hand hadden was clit heel anders en dat
bleek mij in Bridgeport. Hans wist mij
te overtuigen dat zijn uitlating een losse
gedachte was geweest, zonder ernstigen
ondergrond of hijgedachten.
Daarom mocht hij weer mee naar
Bridgeport, naar de Remington arms,
misschien de grootste gewerenfabriek
ter wereld die toen in een vloek en een
zucht uit don grond werd gestampt.
Slechts een machtig auteur zou 't pan
demonium kuncn heschrijnven waar
we in die dagen in terecht kwamen.
Wat zich in Bridgepost in 19141916
afspeelde was zoo geweldig, dat dit ver
meid staat als iets bijzonders in de En
cyclopaedia Britannicn. Daar staat over
Bridgeport: „At the outbreak of the
World War large orders were received
(in Bridgepost) from the Allies for
firearms, ammunition and other arti
cles. Within two years (19141916) the
population increased 50
Congestion in dwellings, schools,
streeds and trolleys became serious
and there were numerous strikes. Pro
duction included 2.000.000.000 cartridges.
1,278,979,300 rounds of ammunition,
submarines, Browning guns, automa
tic rifles, anti-aircraft guns, projecti
les, target shells, naval guns and cop
per bullets."
Dit is niet heeelmaal zuiver. Wel
groeide de bevolking in Bridgeport
tusschen 1914 en 1916 aan van een
100.000 tot. een 150.000, doch dit gebeur
de in die twee jaren in enkele maan
den tijds met als serieus gevolg een
onbeschrijfelijke overlading van hui
zen, scholen, straten (en modderwe
gen, poelen) trams, treinen, schepen,
bussen, auto's, bioscopen en theaters
waarvan ik 't gelijke wel nooit weer
zal zien.
De groote troep van ons werkvolk
kwam naar Bridgeport op vrachtwa
gens vol met materiaal. Hans reis
de met mij vooruit per trein, als
een soort lijfwacht, want ik had
veel fabrieksgeld bij mij voor onkos
ten en loonen. 't Was nog winter,
maar 't was kil-nat. Ik herinner me
dit zoo goed, omdat er een olifant en
twee kameelen met de koppen uit
deurtjes hingen van hun winter-
stallen beneden aan den spoordijk,
vlak bij 't Bridgeportstation. Daar
zijn nl. de winterkwartieren van
Barnum en Bailey en vroeger ook
van Buffalo Bill's Wild Westshow.
De oude mr. Williams, de con
certmeester van Buffalo Bill, heb
ik daar nog wel ontmoet Langs
die stallen schoven duizenden men
schen in grooten haast.
Van 't station drongen Hans en ik ons
door een dichte menigte naar de Strati-
ford Arms, als ik mij den naam van
dit groote hotel nog wel herinner. Daar
werkte toen een Araersfoorter. Aan hem
dankte ik groote gratie een klein
kamertje. Hans kwam uren later terug
en had met moeite een plaatsje in een
hooiberg veroverd, een uur loopens bui
ten Bridgeport en dat tegen zware be
taling.
Aan de havens troffen we 's avonds
onze nachtwagens met onze „boys". Die
waren met een ferrieboot over de Sond
gekomen. We reden ze naar de boer
derij van Hans en daar werd 't con-
vooy onder gewapende macht neerge
zet. Een wagen werd afgeladen en tot
vervoermiddel omgetooverd met wat
planken.
Daarmede reden we terug naar Brid
geport om wat eten te zoeken. Dat von
den we alleen aan de free lunch coun
ters, aan de vrije lunch-toonbanken der
stampvolle café's. De winkels waren
uitverkocht. We bedienden ons vrijelijk
en roofden ieder het een en ander voor
onze wachtsman op de boerderij, die
's avonds rustig lag te slapen, hoorde
ik den volgenden morgen. Samen
trachtten we nog een bioscoop binnen
te dringen, maar dat was hopeloos.
Iedere twee stoelen droegen al drie per
sonen. Velen 6liepen daar, rustten daar,
als in de „saloons" (de café's). Vele
nieuw aangekomenen hadden geen on
derdak kunnen vinden. De café's bleven
nacht en dag open, ^venals het nage
maakte historische schip von Columbus,
dat te kijk was voor een quarter (Ame
rikaansch kwartje, vroeger 0.62J4.)
's Nachts kwam de eigenaar bij dut
tende lieden om het uur om een quarter.
De tjalken, de kustvaarders, de ferries,
overal was volk op en in. Zelfs in dezen
killen natten winter zat 's-avontls 't
groote Beardsley Park vol menschen
en het 3 mijl lange Zeezijde Park langs
de Sond telde bij tientallen liefhebbers
voor een zacht bankje. Deze hel is
slecht, voor te stellen, voor iemand die
niet was in dit inferno, doch denkt u
zich nu eens in dat. er hier in dit rus
tige Amersfoort in den loop der volgen
de maand rond 25000 flinke jonge kerels
als wilden binnen vielen met duizenden
wagens en vrachtauto's, met. tjalken en
motorbooten, die men maar overal
schots cn scheef dooreen kwakte, dat de
spoor emplacementen vol zaten met
duizenden goederenwagens, dat daarbij
nog kwamen een paar duizend man
spoorwegpersoneel en chauffeurs, ko
mende en gaande in den loop der dag
en nacht., dan pas krijgt U een flauw
idee van het gebeuren in twaalf maal
groote Bridgeport in 1914. 't Zat vol met
ruwe kermisgasten, Amerikaansche, en
major Pennfield, de directeur van Re
mington Arms, had gemeend de grootste
schoften der aarde, de „thugs" naar
Bridgepost te moeten brengen ter be
scherming zijner reuzen fabrieken. Deze
„thugs", beroeps-moordenaars uit Chica
go's en New Yorks onderwereld waren
gewapend met gummi ploertendoodcrs,
geladen met lood, bevlekt met bloed. Als
bloedhonden liepen de „thugs" loerend
rond achter draadversperringen om
Remington Arms gewerenfahrieken.
Daar moesten wij door den volgenden
morgen. Daar werd Hans, door een on
voorzichtigheid, zonder de minste pro
vocatie, bewusteloos geslagen door een
op gewcldd beluste „thug."
JAN SPAANDER.
jf*