BLIKSEM EISCHT DRIE
DOODEN
Twee boerderij en door brand verwoest
GROOTE DRUKTE
OP DE LIJNEN
NAAR AMERIKA
r 5
ZUINIG MET DE
TELEFOON
V-
Kon. Militaire
Sportvereen.
B O U V Y- VVip kzuJdM. - bout, toee ponrtisceAtf!
Zomeravond
competitie
Het kleine Nederland:
De groote wielernatie
Nu de wereldkampioenschappen wiel
rennen in Milaan gaan beginnen
O
AA A CC A HAVIK41
HET RAADSEL VAN
RIVERSIDE DRIVE
2BLAD PAG. 2
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
VRIJDAG 25 AUGUSTUS 1939
Tijdens een hevig onweer is Donderdagavond omstreeks zes uur onder Reuver
de 25-jarige \V. Rijndcrs, die oer rijwiel op weg was naar zijn woning aldaar, door
den bliksem getroffen en gedood. Zijn rijwiel werd geheel vernield.
In het naburige Swalmen is oo ongeveer hetzelfde tijdstip de 20-jarige mej. Kes-
eels. doordat het hemelvuur in een drinkwaterpornp sloeg, eveneens getroffen en
op slag gedood.
Om zeven uur werd de dienstplichtige soldaat Dekkers uit Wanrooy. toen hij zich
met zijn fiets op den Katwijkscheweg te Cuyk bevond, door het hemellicht getrof
fen en gedood.
Te Haps (N.B.) sloec Donderdag
avond om halfacht de bliksem in de
kapitale boerderij „Oude Tolpost", be
woond door den landbouwer G. Na
buur». De boerenhoeve brandde geheel
af. Verzekering dekt de schade.
Tenslotte is gisteravond de bliksem
geslagen in de boerderij van M. van der
Loo te Kerkdriel. In een oogenwenk
6tond de boederii in lichter laaie. De
geheele aanwezige oogst ging verloren.
De boerenwoning brandde uit.
In een vijftal woningen te Kerkdriel
trof de bliksem voorts de electrische ge
leiding, tengevolge waarvan de lampen
stuksloegen.
Alle schepen zijn tot op de
laatste plaats bezet
ROTTERDAM. 24 Aug. De gespan
nen politieke situatie heeft bij de Hol
land—Ameri ka-Lijn een ontzaglijke
drukt© veroorzaakt, zooals de maat
schappij in haar geschiedenis misschien
nog nooit heeft meegemaakt. Alle sche
pen. die de eerstkomende dagen naar
New York afvaren, zijn tot de allerlaat
ste plaats bezet en nog steeds wordt de
maatschappij bestormd met dringende
telefonische en telegrafische aanvragen
om passage, waaraan zij met geen mo
gelijkheid kan voldoen, aldus de Telegr.
De „Nieuw Amsterdam", die vannacht
om twaalf uur vertrok, heeft een record
aantal passagiers aan boord; zelfs de
officiershutten zijn alle door passagiers
bezet en men heeft honderden bedden
moeten bijplaatsen. Hetzelfde is het ge
val met de „Ve'endam" en de „Noor-
'dam". die resp. op 26 Aug. en 2 Sept.
naar Amerika vertrekken en die even
eens tot d© allerlaatste plaats zijn vol
geboekt. Slechts de „Statendam", die op
5 September vertrekt, was heden nog
niet geheel uitverkocht.
Ook het Londensche passagekantoor
van de H. A. L. wordt overstelpt met
'dringende verzoeken en aanvragen om
passage, doch met den besten wil kan
de H. A. L. niet aan alle verzoeken vol
doen. Hoofdzakelijk zijn de passagiers
Amerikanen, waaronder talrijke consu
lair© en gezantschapsambtenaren en za
kenlieden uit alle deelen van Europa,
die maar één wensch kennen: zoo gauw
mogelijk wee uit Europa. Ook tijdens de
Septembercrisis van verleden jaar was
het passagiersaanbod zeer druk. doch
het haalt niet bij hetgeen de laatste da
gen te aanschouwen geven en nog steeds
neemt de drukte toe. Het is niet moge
lijk om extra schepen in den dienst in
te leggen, aangezien alle schepen van
de maatschappij op het oogenblik vol
bezet in de vaart. zijn. Ook de schepen
van de Red Star Line, welke, zooals
men weet. de HollandAmerika-Lijn
eenige maanden bezit, en welke schepen
van Antwerpen op New York varen, zijn
geheel bezet.
•s-GRAVENHAGE, 24 Aug-
De bestaande verkeersaf
wikkeling ten aanzien van te
lefoongesprekken blijft voor-
loopig gehandhaafd; intus-
schen wordt dringend verzocht
zich bij het voeren van locale
en interlocale gesprekken
zoowel wat het aantal als de
duur daarvan betreft tot het
uiterste te beperkendaar an
ders van militaire zijde tot
uitsluiting van een groot aan
tal telefoonaansluitingen zou
moeten worden overgegaan.
DE VELDPOSTDIENST
's-GRAVENHAGE. 21 Augustus. In
aansluiting op het bericht van weder
in werking stelling van den veldpost-
dienst wordt van de zijde van P.T.T.
nog eens uitdrukkelijk de aandacht er
op gevestigd dat. in verhand met de
desbetreffende militaire bepalingen, in
het adres van correspondentie, bestemd
voor de bij de grens- en kustbeveiling
betrokken troepen, geen aanduiding
omtrent de plaats waar militairen zijn
gelegerd mag voorkomen. Dergelijke
stukken kunnen niet worden uitgereikt
en worden aan de afzenders teruggezon
den.
Toegelaten is alleen de aanduiding
„veldpost" of ..gebied van den territo-
rialen bevelhebber" (t.w.: Friesland,
Overijssel, Noord Brabant of Zuid-
Limburg).
SPORT EN SPEL
In overleg met het Bestuur der N.H.
S.B. zal de op het programma der
K.M.S.V. geplaatste Olympische Proef
van Donderdag 14 September te Amers
foort, bestaande uit Dressuurproef en
Steeple Parcours vervallen.
Instede daarvan wordt, door de K.M.
S.V. uitgeschreven een Olympische
Proef te houden tijdens het Concours
Hippïque te Hilversum op Vrijdag 9
September.
De proef zal bestaan uit:
a. Individueel te rijden Steeple Par
cours van 3000 M. op de renbaan te
Hilversum. Tempo 650 M.
b. Dressuurproef 'Programma van
den Prix Caprilli, uit het hoofd te rij
den).
c- Springconcours met hindernissen
van max. 1.20 M.
Iy&yedcuü*»
WA TETEN WIJ MORGEN?
VOOR DE KOFFIETAFEL
Gebakken komkommers
Bereiding: Schil 4 kleine kom
kommers, enijd ze in de helft, en ver
wijder voorzichtig de zaadjes. Wrijf ze
in met een mengsel van peper en zout
en laat ze zoo circa een halfuur staan.
Droog ze met een schoon© doek of, haal
ze even door wat meel en bak ze in 4
5 cetlepeltjcs boter, bruin en gaar.
VOOR DE MIDDAGTAFEL
Baklap,
Spercieboontjes,
Aardappelen,
Beschuitjes met kaas.
HET MENU VOOR ZONDAG
VOOR DE KOFFIETAFEL
Hardgekookte eieren met tomaten.
Bereiding: Kook 4 eieren hard,
pel ze, en snijd ze in plakjes; schil 4
tomaten, en snijd ze in kleine stukjes,
pluk de sla-blaadjes eveneens in kleine
stukjes, en roer eieren, tomaten en sla
door elkaar met 1 eetlepel azijn, 2 eet
lepels sla-olie, een snufje peper en zeul.
Geef er des gewenscht mayonnaise bij.
VOOR DE MIDDAGTAFEL
Kippenbouillon,
Gebraden kip met compóte of sla en
rijst,
Mocca-bavaroise.
Bereiding: Breng 4 d.l. kook
room zachtjes aan de kook met 100 gr.
suiker, doe er van het vuur 2 geklop
te ei-dooiers door, 10 blaadjes geweekte
en opgeloste gelatine en 2 stijf geklop
te eiwitten, benevens 1 kopje sterke kof-
fie-extract. Laat de massa onder af en
toe roeren eenigezins stijf worden, en
doe ze dan in een omgespoelden pud
dingvorm.
VOETBAL
Kampioenswedstrijd
tusschen Presto en
Meursing
De wedstrijd tusschen de kampioenen
van de ïe en 2e klasse PrestoMeur
sing welke a.s. Zaterdagmiddag ge
speeld zal worden, vindt niet plaats
op Birkhoven maar op het A.Z.A.C.
terrein gelegen achter Hotel Belt.
Er is voor dezen wedstrijd een me
daille beschikbaar gesteld.
De opstelling van de elftallen ie:
PRESTO
D. Dijkhuizen
C. de Gans J. Schunselaar
J. R. v. Barneveld, J. Florijn, G. Snijders
L. Pot J. Verweij C. Fartogsveld
H. v. Beek L. Maas
Scheidsrechter G. v. d. Starre
H. J. Barbie E. Vedder J. Smeele
J. Lijnsveld H. Mossing
B. Keja H. Lablans D. v. Ekelen
G. Koelewijn J. Deenhard
A. Knoppers
MEURSING
NACHTWEDSTRIJD „KONINKLIJKE"
AFGELAST
AMSTERDAM, 25 Aug. Naar wij
vernomen heeft het bestuur van de
„Kon. Nederlandsche Zeil- en Roei-Ver-
eeniging" den nachtwedstrijd waarvoor
groote belangstelling bestond en welke
zou worden gehouden in den nacht van
Zaterdag op Zondag, in verband met de
politieke omstandigheden afgelast.
(Van een specialen verslaggever)
verzuchtte
/ULLIE Hollanders hebben eigenlijk veel te veel wlelerberoemdheden
onze Fransche dagbladcollega, toen we met een internationaal wlelergezel
schap genoegelük bijeen zaten in Milaan's luxe hotel „Principe e Savoia". waar
tijdens de wereldkampioenschappcn-1939 de meeste wieier delegaties ook de Ne
derlandsche gehuisvest zijn ..Vroeger was de sprint een Fransche aangelegenheid,
maar nu is bü de amateurs de wereldtitel sedert 1936 door van Vliet en tweemaal v. d. Vij
ver niet meer uit Nederland vandaan geweest, vorig laar haalden jullie er den titel
voor prof-sprinters bü door van Vliet en nu er dit laar voor het eerst een nieuw wey
reldkampioenschap biigekomen is in den vorm van de achteryolgingsrace. laten jullie
den man dien we in Parus als onoverwinnelijk beschouwen, dien blonden Schutte, rus
tig op het reservclüstje slaan, omdat jullie in dien onbekenden Klink een nog beteren
man moeten bezitten. Man. ik ken dien Klink niet. maar als hü nog beter is dan Schutte,
dan hebben zün tegenstanders minstens een motor noodig om bü hem in de buurt te
blijven. Schutte alleen maar reserve, het is om jaloersch op te worden!"
Er viel even een stilte in het wieier-
gezelschap daar aan de Piazzaje Fiume
oftewel het Fiumepleintje vlak bij het
beroemde station van Milaan met zijn
enorme marmerblokken en we besloten
maar te verzwijgen, dat volgens den uit
slag van het laatste Nederlandsche ach-
tcrvolgingskampioenschap (1. Klink. 2.
Groenewegen. 3. Schultel eigenlijk ook
Groenewegen nog genoteerd stond bovën
Schulte. die zijn reservebaantie slechts
te danken had aan het feit. dat hij toch
voor de wegwedstrijden mee moest naar
Milaan; het zou anders zoo opschep
perig geleken hebben van ons...
„Een merkwaardig wielerland is
dat Holland toch", vervolgde, de Pa.
rijsche journalist zijn loftuitingen
over ons vaderland, „jullie hebben
wereldkampioenen en oud-wereld
kampioenen bij de vleet, elk jaar
levert die toovenaar Schilling jullie
er een nieuwe ster bij en toch zijn
bij jullie de wielerbanen voor de
helft failliet, terwijl wielerwegwed-
strijden verboden zijn in Holland.
Het zal me benieuwen welke suc
cessen jullie nu dit jaar weer uit
Milaan wegsleepen."
Tactiek contra snelheid
Zoo denkt men over het kleine Neder
land. maar daarin schuilt toch ook een
gevaar, want na de buitengewone suc
cessen van vorig jaar te Amsterdam,
zijn nu de verwachtingen ten aanzien
van onze kansen dusdanig boog geste
gen. dat er bijna niet aan te voldoen
valt. Zeker, we hebben candidaat-we-
reldkampioenen in van Vliet. Derksen
en Klink, doch als we uit deze drie
kansrijke nummers terugkeeren met
twee wereldtitels, zijn we meer dan
tevreden. Van dit drietal maakt Arie
van Vliet de beste kans. omdat zijn wie-
Ierprestaties zich nog steeds in stijgen
de lijn bevinden, terwijl bij zijn voor-
naamsten concurrent Scherens de jaren
beginnen mee te tellen, doch de sprint
is een nummer, waarin het kleinste fout
je of de geringste onoplettendheid nood
lottig kan worden en juist de favoriet
moet zoo oppassen voor verrassingspo
gingen van de zijde der concurrenten,
die weten dat ze in een normale race
de zwaksten zijn. Bij verrassing verloor
Moeskops in 1925 te Amsterdam tegen
.Schilles. toen iedereen erop rekende dat
hij in eigen land zijn vijfde wereldkam
pioenschap in successie zou behalen
Daar komt bij dat de Vigorelli-wieler-
baan te Milaan groote voordeelen aan
de tactiek biedt; op de cementen stadion-
baan van Amsterdam met haar ruime
bochten en haar lange rechte einden
gaf vorig jaar de zuivere snelheid den
doorslag, in Milaan telt de tactiek mee
en daarin is de geroutineerde Scherens
een meester! Als er zich geen verrassin
gen voordoen moeten Scherens cn van
Vliet in de demifinales winnen van
Richter en Loatti (of Gérardin): de twee
voudige wereldkampioen der amateurs,
Jef v. d. Vijver, komt aan tactiek tekort
om een dezer vijf renners uit te schake
len. We houden het op van Vliet in de
finale, maar het zal een zware strijd
worden!
Een duel Nederland
Italië
Bij de amateursprinters krijgt men,
evenals vorig jaar, een Nederlandsch
Italiaansche strijd, waarnaast alleen de
Duitscher Purann meetelt. Vorig jaar
zegevierde Nederland doordat Astolfi
reeds Zaterdag door Derksen werd uit
geschakeld en Loatti het in de finale
moest afleggen tegen v. d. Vijver. Beide
laatstgenoemden zijn thans prof ge
worden en hebben het terrein vrijge
maakt voor de jongere sprintergenera
tie: Astolfi en Derksen, die elk den
steun genieten van een bijna even ster
ken landgenoot resp. Bergoni en Smits.
Een paar weken geleden zou Derksen
algemeen favoriet zijn geweest, doch de
Zwollenaar is na zijn keelontsteking
met 41 graden koorts eenigszins in vorm
verminderd, terwijl Astolfi voor zijn
eigen publiek in staat geacht mag wor
den tot het bereiken van een toppres
tatie. Derksen is de snelste (en de ze
nuwachtigste), Astolfi de slimste, wat
op deze baan extra belangrijk is. We
gelooven niet dat Derksen reeds direct
wereldkampioen zal worden, maar ook
van Vliet moest in 1931 de meerderheid
van Pola (alweer een Italiaan) en in
1925 van Merkens erkennen alvorens
hij er bij een derde poging kwam.
En Smits?
De jonge Pronk, die vroeger op do
Alkmaarsche wielerbaan de vaste kop-
pelgenoot van Derksen was, zal het wel
niet verder dan de kwartfinales bren
gen, want een demifinale tusschen
Astolfi en Smits en een andere demi fi
nale tusschen Bergoni en Derksen lig
gen in de lijn der verwachtingen. Ne
derland heeft daarbij in den Tegeische.n
renner Smits iemand die het louter van
kracht en strijdlust moet hebben in
volkomen tegenstelling met den soepc-
len maar wat te „weeken" Derksen. Of
schoon Smits cn Derksen dezen zomer
te Amsterdam ih hetzelfde rennerspen
sion wonen en in het dagelijksch leven
boezemvrienden zijn, bezitten ze óp de
wielerbaan een gezonde rivaliteit. Als
Smits nijdig wordt, is hij onverslaan
baar, ook voor Derksen, die op twee
avonden in het Amsterdamsche stadion
royaal door een „geladen" Smits werd
geklopt, maar hoe krijgt men Smits nij
dig in Milaan? Te Amsterdam geschied
de dat, doordat de jury een door hem
gewonnen rit ongeldig verklaarde we
gens slingeren, dat kan in Milaan niet,
want daar wordt door de internationale
jury het al dan niet opzettelijk slinge
ren gestraft met distanceeren, waardoor
de renner is uitgeschakeld zonder over
rijden van den rit. F.erlijk gezegd ver
wachten w© dat zulks in Milaan zal
geschieden, want de krachtrenner Smits
rukt in zijn eindspurt dusdanig aan
zijn stuur dat hij merkbaar afwijkt
van de reglementaire rechte lijn in dc
laatste 200 meter en daarbij hoeft hij,
vooral als hij tegen een Italiaan rijdt,
niet op pardon te rekenen, eerst het
publiek en daarna de jury zullen het
hem wel duidelijk maken.
Bizzi wordt gespaard
NS derde .kansnummer, is dc
achtervolging over maximaal
vijf kilometer, waarbij we aan
Van Vliet, die in Milaan zijn titel moet
verdedigen en wederom goede kansen
heeft
Klink meer kans geven dan aan
Der keen, doch minder dan aan Van
Vliet in hun nummers.' Nu de Itali
anen hun besten achtervolger Bizzi
sparen voor den wegwedstrijd,
waarin ze een wereldtitelhooger
aanslaan dan het gloednieuwe ach-
tervolgings-kampioenschap, maken
Klink en de Franschman Aimar de
beste kans om de finale te bereiken,
met den Italiaan Battesini als ge
vaarlijke derde kanshebber.
Het eigenaardige geval doet zich voor,
dat zoowel Aimar als Klink weer iets
over hun topvorm heen schijnen te zijn
en evengoed door een landgenoot ver
vangen zouden kunnen worden; er mag
van elk land slechts een renner starten,
daardoor zijn beroemdheden als Ar-
chambaud, Schulte, Groenewegen e. a.
al zonder rijden uitgeschakeld. Vorig
jaar werd tijdens de wereldkampioen
schappen te Amsterdam dit nummer
officieus gereden: toen klopten de vier
Hollanders (Schulte. Pijnenburg, Klink
en Slaats, die in deze volgorde eindig
den) de vier buitenlanders (resp. Ri
chard, Di Paco. Archambaud en Kaers)
reeds in de eerste ronde, maar thans
zal er slechts één Nederlander kunnen
uitkomen op dit zware nummer, waar
van Zondagavond a.s. de series en Don
derdagavond a.s. de beslissingen ver
reden worden. De sprint, zoowel voor
profs als amateurs, wordt Zaterdagmid
dag en Zondagmiddag a.s. in zijn geheel
afgewerkt.
Dat zijn de drie nummers, waarin
Nederland kans heeft op een wereld
kampioenschap. bij de stayers zijn we
kansloos, bij de wegwedstrijden in beide
categorieën zijn de Italianen (met het
voordeel van „eigen terrein") de eerste
favorieten, na hen de Belgen en pas in
derde instantie de renners uit Frank
rijk, Nederland en Zwitserland, doch op
deze nummers komen we morgen nader
terug, dan' zal er tevens wat meer te
melden zijn over het wielerleven in
Milaan zelf, want pas Donderdag zijn
de meeste buitenlandsche renners aan
gekomen. zoodat het op de trainings
uren nog vrij kalm is.
Hoe kleiner u den hoek naar links
maakt, hoe grooter het ongeluk,
dat erin past.('t Is veel minder
iNËflWR tfjdroovend om in alle bochten
altijd rechu te houden).
Jjh
CUlteau
(jW. GAZiN POMERO.
ti* i *KT (a hout. fl. 1.50
TEL 292
FEUILLETON
Naar het Engelseh van
STANLEY HART PAGE
44)
Ik kon niet veel zien. Aan alle kanten
dreven breed© strooken zeewier om
mijn hoofd heen. Ik kon aan de rotsen
zien, waar het land lag en bewoog me
dus van het eiland af. Omzichtig zocht
ik mijn weg. Als ik van dat plateau
afstapte, kon dat een ramp -worden.
Eindelijk zag ik aan mijn linkerhand
het rif. Ik bewoog me erheen en slak
mijn hand uit. Mijn vingers raakten
een stalen plaat aan. Hef was het rif
heelemaal niet. Ik leunde achterover
om naar boven te kijken. De belletjes
van de luchtbuis borrelden omhoog en
belemmerden mijn uitzicht. Vaag kon
ik een lage reeling boven me onder
scheiden. Ik stond naast een gezonken
schip. Snel greep ik de lijn en gaf het
teeken, dat ze mo moesten ophalen.
Toen ik geliik was met het dek van hpt
«chip seinde ik, te stoppen. Met moeite
bereikte ik dat dek en kloste er met
mijn zware schoenen overheen. Ik tuur
de in het rond. Vlak voor me stak een
paal oprijzend uit de duistere diepte,
omhoog. Ik ging er naar toe, bevoelde
hem en bevond, dat die ook van ijzer
was. Ik streek erlangs, tot ik het uit
einde bereikt had. Ik bevoelde het ding,
Het was een kanonsloop. Ik stond op
een gezonken oorlogsschip!
Ik liep het dek over. Voor me doem
de een groote kajuit of iets dergelijks
op. Puntig, als de boeg van 'een schip
Opeens begreep ik het. Het was een
commandotoren. Het schip was een on
derzeeboot. Ik liep om dien toren heen.
Hoewel rnijn handen bijna bevroren
waren cn ik huiverde van de kou. stak
ik toch mijn hand uit en trok het wie
gelende zeewier weg. Door mijn helm
vlak tegen den toren aan te drukken
slaagde ik er in, verweerde witte let
ters te onderscheiden. U..1..7..7! Dit
moest een der trotsche onderzeeërs van
den keizer geweest zijn! Ik bleef eenige
oogenblikken roerloos staan cn trok met
uitgestrekte handen het zeegras weg.
Maar eindelijk werd de koude me toch
te machtig. Ik bewoog me naar het
achterdek. Daar vond ik een tweede
kanon. Toen ik er tegen aan leunde,
voelde ik een eigenaardige beweging in
het wrak. Ik kon me niet vergissen,
de achtersteven zonk dreigend omlaag
en kwam langzaam weer omhoog. Ik
ging naar de reeling. Vlak onder me
zag ik de scheepshuid en verder niets
dan zwart water. Ik begaf me naar
den boeg cn keek ook daar omlaag
Daar kon ik den bodem zien, waarop
het schip rustte
Ik werd duizelig. De onderzeeër lag
op den rand van den bodemcirkel te
balanceeren cn kon ieder oogenblik in
de bodemlooze diepte verdwijnen en
ik stond er op! Zoo vlug mogelijk ver
lief ik het schip en belandde op den
vasten bodem der zee. Op het punt vier
rukken aan de lijn te geven, het signaal
voor ophalen, liet ik het touw los. Vlak
voor me «raapte een groot gat in den
scheepswand. Ik bevoelde de randen.
Het gat, drie voet in doorsnee, was er
met een zuurstofapparaat of zoo uit
gesneden.
Opeens voelde ik vier rukken aan het
touw. Ik gaf signaal terug. Meteen werd
ik omhoog getrokken. Boven mij sche
merde een zilverachtige vlakte. Naast
me doemde de kiel van dc „Dorothv"
op. Dan rees ik omhoog uit het water
cn werd aan dek getrokken. Hand
en Garrison grepen me bij mijn schou
ders heet en legden me op het dok neer
tusschen de kronkelende slangen cn
touwen. Hand schroefde mijn helm af.
Tot mijn verwondering hoorde ik dc an
kerkettingen ratelen. De „Dorothv" zet
te snel vaart en voer naar dc andere
zijde van het eiland.
„Wat is er?" vroeg ik verbaasd.
„Kijk maar!" zei Garrison, naar ach
teren wijzend. Ik draaide mijn hoofd
om cn zag uit de richting van Moeras
Filand een eigenaardig schip naderen.
Een witte rookwolk steeg op van het
dek en even later hoorde ik den knal
van een geweerschot. Nog een rook
wolk en een kogel floot over onze
hoofden heen.
„Help me hem naar de kajuit bren
gen!" zei Hand. Ik werd zonder plicht
plegingen het dek over gesleept naar
den salon. Bij ons binnentreden vloog
een der vensterruiten in splinters door
een nieuw schot.
..Boneden de ramen blijven!" beval
Hand. Ze trokken mijn schoenen met
lood uit. Hand sjorde me uit het pak.
Tegen dat hij daarmee klaar was, lag
het eiland tusschen ons en het vervol
gende schip in.
Hand keerde zich naar Garrison toe.
„Zoodra we in de haai komen. Iaat dan
het jacht aan den steiger meeren", zei
hij. „En dan moeten we allen naar het
huis toegaan en dat barricadeeren. Die
kerels gaan tot het uiterste!"
Juist, toen we de baai indraaiden,
zagen we onzen vijand om de uiterste
punt van het eiland verschijnen. Hij
was nu dicht bij ons.
„Drommels!" riep Hand „Dat is een
onderzeeër Daar heb je nu dat spook
schip, dat zoo geheimzinnig van de
oppervlakte der zee verdween!"
HOOFDSTUK XXII
Het gevecht.
Voordat de onderzeeboot de baai be
reikt had, waren wij in huis. Ook de
bemanning van het jacht wist, on
danks dat ze beschoten werd, veilig
het huis te bereiken. We grendelden
alle deuren en ramen.
„Hoe staat het er mee?" vroeg Hand.
„Geweren genoeg?"
Mevrouw Garrison kwam de trap af-
gesneld om haar man te omhelzen. Hij
wendde zich daarna tot Hand: „We
hebben drie geweren van het jacht. Ik
heb een pistool net als Clark, Innes.
Mapes cn Arnold. De rest is ongewa
pend."
„Met mijn pistool mee hebben we er
dus zes", telde Hand. „Met de geweren
mee negen gewapende mannen. En
ammunitie?"
„Voor de geweren meer dan genoeg"
zei Arnold. „Maar verder heb ik alleen
de patronen in mijn revolver."
Voor de pistolen bleken we te weinig
te hebben en daarom beval Hand, er
niet mee te schieten, voordat het hoog
noodig werd. Hij nam een geweer, gaf
liet andere aan Garrison en het derde
aan mij. We gaven onze pistolen aan
drie matrozen.
„Als we worden aangevallen zal het
vermoedelijk van de achterzijde zijn",
zei Hand. „Daar vinden ze meer dek
king. Daar zullen we de geweren pos-
teeren. pe rest moet post vatten aan
de voorzijde en zijkanten."
„De onderzeeër gaat de kreek aan
de overzijde binnen", riep een matroos.
Langzaam gleed de boot uit het ge
zicht in een smalle kreek. Ze gingen
aan land bij de plek, waar Hand het
geraamte gevonden had. We gingen
op post cn wachtten af. Ik zat in een
kamertje in den vleugel tegenover den
keuken. Garrison zat voor de achterra
men der zitkamer met zijn geweer.
Hand met het derde geweer zat in de
keuken. De dames bevonden zich op
de bovenverdieping, beschermd door
met' knuppels gewapende zeelui.
Een rauwe kreet verbrak de stilte.
Die kreet werd gevolgd door oen wor
steling in de kamer naast mij. Ik keek
uit het venster, zag niemand in de
buurt en haastte me erheen. In de
gang kwam ik Garrison met zijn ge
weer tegen. „Wat is er?" riep hij. „In
deze kamer!" antwoordde ik. Op den
drempel staande zag ik twee mannen
worstelen. De tone was Hand. Het ge
zicht van den ander kon ik niet zien.
De andere had een pistool, maar Hand
belette hem, het te gebruiken, door
zijn arm achterover te wringen.
„Geef je over, of ik schiet!" riep
Hand. Toen Garrison cn ik de kamer
Inrenden, donderde de zware knal van
een revolver ons in de ooren. De te
genstander van Hand waggelde ach
teruit,
Het was Henry King!
Hij drukte zijn hand tegen zijn borst,
zijn lippen vertrokken in doodsnood
tol een grijns
„Jij hebt gewonnen!" kreunde hij te
gen Hand. „Mijn gelukwen
Hij startte neer op den vloer.
Hand stond, hijgend naar adem, m«t
het pistool los in zijn hand, toe te kij
ken.
„Lieve help, hij is dood!!" zei Gar
rison schor.
„Wat heeft hij gedaan?'' vroeg ik.
„Hier dc kamer met petroleum be
goten", antwoordde Hand. „Hij wilde
er net een lucifei in gooien, toen ik
hem snapte. Hij is langs de trap aan
den achterkant naar den kelder geslo
pen en heeft daar petroleum gehaald.
Garrison werd nog bleeker, dan hij
al wasWie is hij eigenlijk?" vroeg
hij hakkelend. „Wat heeft...."
„Niet aan denken!" snauwde Hand.
„U moet het. huis verdedigen. Ieder op
zijn post! Vooruit!"
Garrison en Hand kwamen achter
mij aan. Ik hoorde Garrison vragen:
„Waar is uw geweer gebleven?"
„Aan kapitein Arnold gegeven. Hij
zit in de keuken. Ik wilde de-.c man in
het oog houden."
„Waar haalde King dat pistool van
daan? Ik meende, dat hij geen wapen
droeg?"
Toch wel. In een schouderholster. Nu
hebben we een verdedigingswapen
meer!"
Tk had nauwelijks mijn posl bereikt,
toen kapitein Arnold alarm sloeg.
„Daar komen ze aan!" schreeuwde
hij uit de keuken en zijn slem weer
galmde door het heele huls. Vlak daar
op klonk een salvo. Onmiddellijk be
greep ik de handige manoeuvre van
den vijand. Ze waren door het bosch
in een cirkel naar de klip gekomen. En
zoo gedekt waren ze tot op twintig
voet van de keukendeur geslopen.
(Wordt vervolgd).
