IN SPANNING
lont uit N&üJIgjhcI's ei&eti &&de*nf
RH ENEN ZIT NIET K
DE PAKKEN NEER J
De Maansteen
VERDUISTERINGSPAPIER
JOZO
nezo
8
13
Rijksmuseum Kröller-
Miiller
RIJKSMUSEUM OPENT
WEER ZIJN DEUREN
Wij ontvingen weer
G. G. Veenendaal
MA titüM WIJ MOttliÜN.'
HET MENU VOOR ZONDAG
zijn weer verkrijgbaar
tegen dezelfde lage prijzen!
et
ver
N.V. KON. NED. ZOUTINDUSTRIE - BOEKELO - HENGELO
Een paar duizend inwoners moeten
geheel opnieuw beginnen 6
OPENBARE
KEUKEN
A. A. HUMME Jr.
2s BLAD PAG. 2
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
VRIJDAG 31 MEI
KUNS'l
Gebouw en inhoud bleven
geheel intact
Het Rijksmuseum Kröller—Muller in
het nationale park de Hooge Veluwe is,
aldus De Tijd, nog geheel onveranderd.
Bij het uitbreken van den oorlog was de
schuilkelder voor de kunstschatten, «el
ke op een afstand van één kilometer
van het museum af door den Rijksge
bouwendienst is gebouwd, nog niet be
schikbaar. zoodat men alles maar ge
laten heeft zooals het was. Aangezien
in deze omstreken geen krijgsverrichtin
gen hebben plaats gehad, heeft het mu
seum niet het gevaar van beschadiging
gcloopen. In het gebouw waren uit voor
zorg wel brandbluschapparaten en em
mers met zand geplaatst.
Op den eersten Zaterdag na den in
tocht der Duitsche troepen in ons land,
hebben Duitsche officieren zich op de
hoogte van den inhoud van het mu
seum gesteld. Het museum en ook het
Nationale Park blijven gewoon geopend.
Het bezoek is den laatsten tijd begrij
pelijk gering. Tot het bezoek der laatste
dagen behooren groepen Nederlandsche
militairen, die daar in de buurt gele
gerd zijn.
In één van de achter in het gebouw
gelegen kabinetten is een tentoonstel
ling geopend van ongeveer vijftien wer
ken van den Haagschen kunstschilder
Dirk Nijland welke, met noe meer van
diens doeken, tot de Kröller—Mullcr-
Collectïe behooren. Er bevindt zich bij
de tentoongestelde stukken ook een
portret van den heer Marehant. voorzit
ter der stichting Nationaal Park.
,.En Dieuwke vind jij dat ik het moet
doen?" De gezellige kamer was opeens
vol van deze groote vraag. Nu ging
het erom. Als ze „ja" zou zeggen, zou
hun leventje, dat tot nu toe zoo rustig
was. grondig veranderen. Als ze „nee"
zei. zou alles zoo blijven. De beslissing
lag in haar hand Het ecnige, dat nog
bewoog, was de klok. die doortikte of
er niets gebeurde, maar verder stond
alles stil in afwachting wat komen zou.
Het antwoord was rustig en het scheen
weldoordacht. „Ik geloof, dat je deze
gelegenheid niet voorbit mag laten gaan,
jongen", zei ze. „Dit is iets heel bij
zonders en het wordt ons hier zoo gul
aangeboden, daar kunnen we niet aan
voorbijgaan". ..Zoo dacht ik er ook over.
maar ik wou dat jij besliste We had
den het voor en fe<jen zoo overwogen.
Nu bleef het stil. De man en de vrouw
in hun diepe stoelen keken zwijgend
den stillen zomeravond in. Boven het
bosch stonden de sterren helder aan
den hemel. Een late vogel liet zich nu
en dan hooren en van den «eg kwam
soms het geluid van opn auto Verder
bleef alles rustig. Zij stond op en
schond thee. samen genoten zij van den
prachtigen avond. Waar was nu de on
rust. do strijd en alle moeilijkheden, die
zij hadden moeten overwinnen voor zij
zoo\er «aren gekomen? Het zonk alle-
BOEKHANDEL
LANGESTRAAT 33. TEL. 3232.
Tentoonstelling van grafische
kunst en teekeningen uit
de 18e eeuw
Donderdagmorgen is in het Rijksmu
seum te Amsterdam een tentoonstel
ling van lSe eeuwsche grafische kunst
en teekeningen en prenten uit die pe
riode, alsmede van de laatste aanwin
sten van dit museum op volkomen on
officieels wijze geopend. En hiermede
zijn de deuren van dit fraaie museum,
welke geruimen tijd voor het publiek
gesloten waren, omdat de kunstverza
meling naar veiliger plaatsen is over
gebracht, weer voor het publiek open
gesteld.
De expositie is ondergebracht in de
voormalige scheepvaartafdeeling. welke
bijna geheel is veranderd en niet te
herkennen zou zijn als niet enkele
groote soheepslampen de vroegere be
stemming van deze zalen duidelijk aan
gaven.
Het geëxposeerde bestaat uit pren
ten, teekeningen, aquarellen en gravu
res, in hoofdzaak van Hollandsche
meesters, welke reeds geruimen tijd in
het bezit van het museum waren, doch
die tot nu toe niet of zelden tentoon
gesteld waren, aangevuld met een aan
tal nieuwe aanwinsten.
De werken dateeren uit het tijdvak
tusschen 1700 en 1825. In hoofdzaak
waren de graphieken en teekeningen
bestemd voor illustraties van boekwer
ken. Opvallend zijn enkele Indische
landschapsteekeningen van Reimer, be
stemd als illustraties van reisverhalen,
welke juist in de 18e eeuw tot de graag
gelezen lectuur behoorden.
Waterverf-, pen-, krijt- en potloöd-
teekeningen wisselen elkaar af. Deze
expositie geeft wel een duidelijk beeld
van le accuratesse, «aarmede de 1Se
eeuwsche meesters hun werken ver
zorgden.
Buitengewoon fraai zijn de krachtig
geteekende en frisch gekleurde «atcr-
verfteekenin.gen van J. van Strij. Een
prachtige teekening maakte J. rats van
een gezicht op de Munt en het Rokin.
In de graphisrhe kunst waren in de
18e eeuw vooral de Engelschen groote
meesters. Zij beheerschten deze moei
lijke techniek vrijwel volmaakt. Voor
al J. Mc. Ardell en W. Pether lieten
ons prachtige staaltjes van deze tech
niek na. Opvallend is het, dat zij niet
zelden gravures maakten naar «erken
van Nederlandsche schilders, die in
Engeland zeer in trek waren.
Tot de nieuwe aanwinsten op het ge
bied der graphische kunst behoort een
serie van negen schoorsfeonontwerpen.
van Piranesi. dafcerend uit 1769, «aar-
van er twee geëxposeerd worden.
De aanwinsten op het gebied der
schilderkunst omvatten allereerst een
Italiaansch cassonepaneel uit 1150,
voorstellende de heldenmoed van Hora-
tius Cocle*s, een prachtig geconserveerd
werk. dat langen tijd in het bezit is ge-
«eest van den schrijver Arie Prins en
dat hem talrijke malen inspireerde. E<m
zeer belangrijkp aanwinst is voorts een
schilderij van Rembrandt uit 163.5, voor
stellende een Turk. De fijnheid van
toon en de lichtschakeeringen geven dit
werk een hijzonder relief. Een roman
tisch duinlandschap van Ruvsdael. een
riviergezicht van Jan van Goyen, een
tafereel in een herberg van Jan Steen
en een ongemeen mooi bloemensfille-
ven van Jan Breughel den Oude be
hooren tevens nog tot de laatste schen
king.
maal in het niet bij dit vaste «eten één
te zijn in dit besluit.
De week daaiop vertrok hij. Drie
maanden zou hij op proef «erken in
een van de groote ziekenhuizen in Den
Haae. Zij kon niet meegaan. Hun
financien lieten het niet toe. Nu hij
alleen daar was, kon hij intern zijn,
dat scheelde veel. „En dan" had ze
gezeed. „de menschen hier hebben me
noodic" Het «as een niet te miskennen
feit. dat ze erg gemist zou «orden als
zo wegging. Daar was de oude dokter
die ze in de apotheek hielp én daar wa
ren de menschen in het dorp. die ze
met raad en daad hij moest staan tel
kens «eer on dp nieuwe assistent van
den dokter, die haar hulp ook wel vaak
noodig zou bobben ..Nop. het kon niet".
En zoo hadden zo besloten, dat h«j al
leen zou ca an F.en half jaar waren ze
getrouwd en het viel niet mee. weer
allepp to zijn. maar hot kon niet anders
De tijd verstreek. Dieuwkp had haar
werk en in het ziekenhuis had Klaas
zijn handen 'vol. Nog oon week en dan
zouden de drie maanden om zijn. Wat
zou het einde zijn0 Zou hij terugkomen
naar dit dorp. dat hem om de mensohen
wel. maar om bef werk niet bevredigde
of zou hij de betrekking krijgen «aar
voor hij nu op proef was: asshtent-
chirurp in het ziekenhuis? Soms
's avonds overviel hem de angst terug
te moeten. I-Jij had hier het werk ge
vonden waarvoor hij zoo hij uitstek ge
schikt «as. dat hem zoo intens bezig
hield. Hij zette dan de an?st van zich
af. dacht aan Dieu«ke. die naar hem
verlangde, dat wist hij heel zeker en
ging de zalen nog eens rond.
Ze telden de dagen dip nop verloopon
moesten. Hij had goed gewerkt, daar
van was hij zeker, maar het hing van
het bestuur van de Stichtinp af of ze
hem hebben wilden. Hij «'as not* erg
iong. misschien struikelden ze daarover.
Ze konden desnoods een ander henoc
men met dienstjaren in plaats van drie
proefmaanrGn, zooais hij. Hij had con
currenten. Geen wonder overigens, maar
het deed do spanning sterk stijgen Hij
mopsi zich soms dwingen om rustig
to blijven, niet nerveus te worden als
er soms twee of drie professoren om
hem heen stonden en hem op zijn vin
gers keken Hij was niet nerveus van
aard, dat kon ook niet bij zijn vak,
maar drie maandjen onder druk tc wer
ken Viel niet mee.
Op den laatsten dag kwam Dieuwke
bij hem. „Ik kom hoor", had ze geschre
ven. „Tk kan het werkelijk niet uithou
den". Ze kwam in den namiddag. Hij
had toch den heelen dag zijn werk nog.
Om 5 uur zou ze hem treffen in d.e stad
en dan zouden ze ergens gaan eten. Ze
dreirfelde wat rond op de afgesproken
plaats en zag hem al gauw aankomen.
Hij liep met lange langzame passen.
„Iïij is mo'c". dacht ze „en angstig".
Ze zeiden niet veel, ze wisten dat er
één ding was, dat hen bezig hield cn
dat ze hardnekkig ontweken. Al vroeg
gingen ze weer naar het ziekenhuis te
rug. Oin half acht begon de Bestuurs
vergadering. waarin over hem beslist
zou worden.
Ze zaten samen in zijn kamer. Hij
ijsbeerde heen en weer, .5 stappen
heen cn 5 stappen terug Ilaar hart
klopte in haar keel. Haar handen wa
ren koud. Ze probeerde aan andere
dingen te denken maar het lukte haar
niet. Het ellendigste vond ze, hem zoo
nerveus te zien. Ze wou hem zoo graag
helpen, maar ze wist niet hoe. „Toe
Klaas, ga eens zitten" viel ze op eens
uit. Hij schrok op en keek haar venve
zen aan. Ze was bleek en haar blauwe
oogen waren groot. Het was alsof hij
nu pas bedacht, 'dat het ook voor haar
VOOR DE KOFFIETAFEL
yietschsla
Bereiding: Hak wat vleeschresten
fijn, doe er wat fijn gemaakte koude
aardappelen bij, een paar hardgekook
te eieren, «'at olie en azijn en inge
maakte uitjes en augurkjes. Doe .le
massa in een met «ater omgespuelden
puddingvorm en s'ort ze op een mei
malsche slablaadjes véi'sierden scho
tel.
VOOR DE MIDDACTAFEL
Runderlappen.
Stoofsla.
Aardappelen.
Bitterkoekjes in bessensapsaus.
Bereiding: Pers 2 citroenen uit, en
«eek hierin 12 bitterkoekjes. Maak
een bessensapsaus van 4 d.L. bessen
sap, 1 d.L. «ater, suiker, enz. en giet
deze over de geweekte bitterkoekjes,
die telkens drie tegelijk op een glazen
schoteltje in driehoeksvon zijn ge
schikt.
VOOP DC KOFFIETAFEL
Eenvoudige hors. d'oeuvre.
VOOR DE MIDDAGTAFEL
Aspergesoep.
Kalfsoesters, asperges met peterselie^
sous.
Aai dappelpuree.
Koffievla.
Bereiding groente.
Schil de asperges, snijd ze in stukken
en kook ze gaar. Wrijf de dooiers van 4
hardgekookte eieren lijn, doe er bij beet
jes 1 d.L. warme melk bij en 50 gr boter
en laat ze op een heel zacht vuur ge
lijkmatig binden, doe er vèn het vuur
•een eetlepel zeer fijngehakte peterselie
door, en giet deze saus over de uitge
lekte en warm gehouden asperges.
Bereiding toespijs.
Maak dikke vanillevla van la L. melk
3 eetlepels custard, 4 eetlepels suiker en
desgevvenscht 1 pakje vanille suiker,
laat ze ca. 5 min. zachtjes doorkoken,
neem do pan van het vuur en roer er
2 eetlepels zeer sterke koffie-cxtract
door. Doe de massa na even bekoelen
en roeren, om velvorming te voorkomen
in een vlaschaaltje en geef er schuim
pjes bij.
heel wat was. Hij liet zich naast haar
op de bank vallen en legde zijn arm
achter haar om. Zoo. dicht bij hem,
viel haar angst van haar af en wist ze
«eer, dat ze toch altijd samen zouden
zijn en hij \oelde hoe ze met hem mee
leed en het deed hem goed.
Toen werd er aan de deur geklopt.
Hij sprong op. Xu moest hij binnen ko
men. De uitslag van een examen kon
niet erger zijn. De zweetdruppeltjes
stonden hem op het gezicht. Hij haal
de een groote. witte zakdoek le voor-
sehijn en veegde zich droog. Dat was
het laatste, wat ze van hem zag. De
deur zoefde achter hem dicht.
Hoe lang ze zat te wachten wist ze
niet. Iedere seconde leek een uur. iede
re minuut een eeuwigheid. Deuren gin
gen open en dicht, telkens schrok ze
op. maar twen hij binnen k«am, had
ze hem niet hooren aankomen. Zijn
wangen «aren koortsachtig rood. Hij
bleef op den drempel slaan, maar ze
had de spanning niet langer kunnen
dragen en zakte in elkaar.
Toen ze weer bij kwam, stond hij
over haar gebogen. „En?" zpi ze zacht
jes. „Het is in orde lieveling" zei hij.
„We kunnen ons kindje hier een
wiegje klaarmaken."
J. E. H.
JOZONEZD
Htl
PAKJE
KEUKE
et- P
„dspa*
po'
ct. P
Vó\opak
Het bouwbureau wil ingelicht
worden over de geleden
schade
D HENEN'S Cuneratoren en kerk. glorie
van deze gemeente, wereldberoemd
door de schilderijen van .lan van Gnycn.
hebben den oorlog glansrijk doorstaan. Zü
zijn er niet heclemaal zonder kleerscheu
ren afgekomen, de ramen zijn kapot in
een der steunbeer cn is een deuk geslagen,
de torenkocpel heeft een gat. en de nieu
we leibcdekhing toont verwarringen, maar
dit zijn euvels die in het restauratieplan,
waaraan toren en kerk onderworpen zijn.
betrekkelijk weinig tellen. Echter de
wijk aan den voet van de kerk is niet
meer. Rookwolken kronkelen nog op uit
het puin. een scherpe brandlucht vervult
heel Rhenen. en wat eens bewoonde hui
zenblokken en nijvere straatcomplexcn
waren, is thans een doolhof van grillige
muurcoulissen met vensteropeningen zon
der zin. Het aspect van Rhenen is dra
matischer dan dat van Scherpcnzccl.
De laatste plaat9 is relatief wellicht
sterker getroffen, maar de verwoestin
gen bepalen zich vrijwel tot de lange
Hoofdstraat, met maar betrekkelijk la
ge huizen, dn Rhenen heeft de „storm
wind" ook in de zijstraten gewoed, en
hoog en laag markeeren zich scherper
Hier zijn hooge heerenhuizen, fabrie
ken zelfs, winkels en hotels met den
grond gelijk gemaakt, alleen het
noodlot heeft gewild, dat op menig
armzalir gevelbrok nog een gaaf naanv
of nummerbordje is blijven zitten, een
reclame-beschildering of iets dergelijks.
De rook komt in hoofdzaak nog van
de voormalige voederfabriek. De tierige
boompjes op de binnenplaatsen zijn
plotseling roestbruin geworden, en
overal staan rotsen van losse brokken
steen.
Geleidelijk zijn de be«oners van Rhe
nen, die op schepen etc. geëvacueerd
«aren ook daarvan zouden verha
len te schrijven zijn naar hun
..1'aardsteden" of wat daarvoor door
gaat teruggekeerd, en hebben voorzoover
zij geen huisvesting meer hadden, bij
mepr bevoorrechte medeburgers (of
schoon vrijwel geen huls volkomen zon
der beschadiging ie» gebleven) onderdak
gekrpgen. In de ernstig getroffen Hee-
rnnstraaf vonden zij nog enkele winkels
plus het postkanfoor intact, terwijl het
gemeentehuis behalve zijn weggekegeld
torentje, ook nog gaaf uit de ravage te
voorschijn is gekomen.
EN vrij nauwkeurige schatting leidt
tot de slotsom, dat meer dan 2000
bewoners van Rhenen op 't oogenblik
van alles» zijn verstoken. Velen van
hen. die een eigen hui9 hadden, zijn
met dat huis hun bedrijf kwijt en zit
ten bovendien met hypothecaire schul
den, die zij met gpen mogelijkheid kun
nen afbetalen. Het gemeentebestuur dat
onder leiding van den actieven bur
gemeester G. C. D. d'Aumale baron van
Hardenbroek alles In 't werk stelt, om
het maatschappelijk leven «eer op gang
te helpen heeft, een achttal centrale
keukens ingericht aar de burgers (w.o.
menigeen die tot dusver gerekend
«•erd onder de beter gesitueerden!)
een «arm middagmaal kunnen halen,
terwijl hun tweemaal boterhammen met
koffie en thee worden verstrekt. Zij die
betalen kunnen, betalen, anders worden
ze gratis geholpen.
De eerste zorg van de gemeente
is om de neringdoenden en arbei
ders weer aan werk te helpen. De
bedoeling is een aantal kramen op
een gemeenteferrein op te richten,
«aar de winkeliers de komende
maanden hun waren kiinnen ver-
koopen. Voor de arbeidersbevolking
-i-é-i
is de zaak minder eenvoud* 1/'
zeepfabriek in de gemeente ztv
wel «eer „draaien" maar
ven6voor«'aarde voor deze fabri
het treintransport en daai; h«Ken
duct in den grooten weg Rh^che
Arnhem is ingestort, is specif
verkeer nog uitgesloten. "daa
reir
De burgemeester heeft zich ran
tot de autoriteiten met verzon
lijn Amersfoort—Rhenen zoo
mogelijk weer vrij te maken toIen
vervoer van reizigers en goeder»Ai|(>
van arbeiders werken op fahh».
Veenendaal en zijn eveneens incl
meer van het gemechaniseerde
afhankelijk. De electrische tran al
houdt tusschen Arnhem en tJirp,rge
regelmatigen dienst, en voert el.
heel wat '„nieuwsgierigen" aan.
wone «egverkeer tusschen Rh;;
Arnhem is „onderlangs" gelei<Gr,<
naast het station een overwejet
veau ligt. zoodat men slechts'n oio:
omweg heeft te maken. Het b
klimmen is natuurlijk wat bezdar
maar zulke hez«aren telt men ar
genover het vele andere. t 21
n
De gemeente Rhenen omvat -
r en weet ook eeniee „huitengerr^,
als Achterberg. Eist en iW;*
en het is merkwaardig te ervar r
de kleine boeren in Achterberg. £W(
ver het minst bedeelde part (lujjjdf
king, thans relatief in de ge! vojj
omstandigheden verkeeren, dn 59
huisjes goeddeels gespaard zijnk[n'
tenminste kunnen profiteeren 05.
hun stukje grond opbrengt, ,'n c
"P\ E Burgemeester die met !,rsc
troffen bevolking warm S
loeft - hij was niet alleen dj*d.
sfe die de gemeente verliet, ^egJ
ook een van de eersten die i'Kle
keerden richt thans zijn r.!n
ten op de s odeloosstelling
zoover mogelij 1$) en op den n e
opbouw. pc
ore
Hij wac bereid, ons eenigen De'
«oord te staan en maakte on-fiaa
op de officieele mededeeling 'gir
en daar is aangeplakt over h?jpwl
ven van geleden schade. Het F-r c
reau dat van Rijkswege in 't lijn
geroepen, drukt zich op deze nvlér
line zeer voorzichtig uit: Het p ;hte
verleenen var?steun, voor schadtP?
den aan gebouwen, kan slecht-
bevorderd, als de eigenaar vóórtPe
van deze schade kennis geven e r
formulieren, hiertoe in te vullenfns
do opgave liefst r es p 1 i tst \rlm<
1e. De schade geleden aan «n..1®41
bedrijfsinventaris, voorraden. di'JJ
dr schade geler1 - inboedel;."
Over den wederopbouw is uit'
nog weinig te zeggen. Dat
straat verbreed moet worden stais
den Burgemeester vast. Hij hwir
de verwoeste gedeelten fraaier flirj
liikvormiger uit hun aseh zu!l?olt
rijzen. Hij heeft alle vertrouwen
man, die als leider van den \"jnr
houw werkzaam zal zijn. areh Jln«
d Haar uit Amersfoort, aan *'4v)
grootst mogelijke vrijheid moet La]
den gelaten. Bedoelde architect jet
zich al een aantal jaren verdiesSg
gemaakt voor de gemeente F ie
door zijn actieve deelneming uU6
arbeid der SchoonheidscommiHjat
kent de gemeente door en door. Fflj
ellende is de burgemeester daotH
dat kerk en toren gespaard zijnS
ben. terwij! bij wat vernield is N
geen monumenten van kunst "'Iw
historische beteekenis bevinden. fiffl
Een reeent bezoek van den Om
saris der Koningin aan de beproeB
meente en de door hem getoon:'!
langstelling hebben den gemeentt»
autoriteiten met dank vervuld ct|
prikkel verstrekt om met alk "1
voort te gaan op den ingeslas^l
en de in Iped gedompelde stad t^l
Phoenix uit d: aseh te doen ^'1
staan.
FEUILLETON
Door
WILKIE COLLINS
Nederlandsche bewerking
van
19)
Als haar schuldeischers lastig wor
den en ze besluit hem te verzenden,
hebben wij een mannetje klaar om
hem In Londen op te vangen."
Het griefde mijn meesteres ten zeer
ste een dergelijk voorstel in verband
met haar dochter te hooren opperen en
zij «ees dit plan veront«aardigd van
de hand
„Mijn andere methode", vervolgde
Cuff, nipt het minst uit het veld ge
slagen, „is gebaseerd op het oordeel,
dat ik mij omtrent het karakter van
juffrouw Verinder heb gevormd Naar
mijn meening is zij best in staat ons
brutaalweg een rad voor de oogen te
draaien, maar zij is te spontaan en te
wéinig in bedrog geschoold, om deze
houding in kleinigheden vol te houden
pn zich onder alle omstandigheden te
kunnen beh» erschen. Zij heeft zich ver-
scheidpne malen door haar gevoelens
laten meeslepen, zelfs wanneer het in
haar plgen belang was ze te verbergen,
en mijn aiidere plan is gebaseerd op
deze plcenschap in haar karakter. Ik
zal haar een plotselingen schok toe
brengen die niet kan nalaten haar in
haar diepste gevoelens te treffen; met
andere woorden ik zal haar, onvoor
bereid, over Rosanna's dood inlichten,
waarna de kans bestaat, dat zij. gedre
ven door betere gevoelens, alles op
biecht. Accepteert u d i t voorstel, me
vrouw?''
Tot mijn groote verwondering stemde
mijn meesteres hierin toe.
„De sjees staat klaar", zei Cuff hierop.
„Ik wensch 11 goeden morgen, mevrouw".
Mijn meesteres hield hem terug met
een handgebaar.
„Ik ga er mee aceoord, dat een be
roep op mijn dochters betere gevoelens
gedaan zal worden", zei zij, „maar. als
tiaar moeder, eisch ik het recht op. haar
zelf op d.e proef te stellen. Ik verzoek
11 hier te blijven en ik zal naar Frising-
holl gaan,"
Terwijl Cuff stomverbaasd bleef staan,
belde mijn meesteres en verzocht om
haar regenkleeding. Het regende nog
fïteeds en het gesloten rijtuig was met
juffrouw Rachel naar Frisinghall gp-
gnan. Ik trachtte haar le overrêden, zich
niet aan het ongunstige weer bloot te
stellen, doch tevereeefs Ik verzocht haar
toen mee te mosren rijden, om de para-
plufé op te houden, doch zij wild.e daar
niet van hooren.
„U kunt er op rekenen", zei zij in de
vestibule tegen Cuff, „dat ik uw plan op
dezelfde wijze zal uitvoeren, als u dat
zelf gedaan zóudt hebben en dat ik 11
van het resultaat mondeling of schrifte
lijk op d.e hoogte zal stellen, voor hel
vertrek \an den laatsten trein naar
Londen".
Hierop begaf zij zich naar buiten, stap
te in de sjees, nam zelf de teugels en
reed naar Frisinghall.
In tusschen wilde ik graag weten, ot
mijnheer Franklin bij zijn besluit was
gebleven om met. den middagtrein te
vertrekken, doch toen ik hem over de
conferentie in lad.v Verinder's zitkamer
inlichtte, besloot hij op bericht van Fri
singhall te wachten.
De sjees kwam een half uur eerder te
rug dan ik had verwacht. Mijn meeste
res had besloten hij haar zuster te blij
ven en had twee brieven met den stal
knecht, die haar had vergezeld, meege
geven, één voor mijnheer Franklin en
één voor mij.
Die voor mijnheer Franklin zond Ik
naar de bibliotheek, waar hij zich had
teruggetrokken cn de miine nam ik mee
naar mijn kamer. Toen ik den brief uit
de enveloppe haalde, viel Pr éen cheque
uit, waaruit ik begreep, zelfs voor ik den
brief gelezen had. dat Cuff's opsporlngs
Werk ten einde was.
Ik zond een boodschap naar de Kas
sen, dat ik hem direct wilde spfeken.
„Aha", merkte hij op. „u heeft bericht
van lady Verinder, zie ik. Gaat het mij
ook aan, mijnheer Betteredge?"
„Dat zult 11 direct hooren", antwoord
de ik, waarop ik hem den brief voorlas,
die als volgt luidde:
Beste Gabriel Wees zoo goed mijn-
heer Cuff mede te doelen, dat ik mijn
belofte ben nagekomen. Het resultaat
was, dat juffrouw Verinder mij plechtig
verzekerd heeft, dat zij. zoolang Rosan-
na Spearman bij ons in huis is geweest,
nooit een vertrouwelijk onderhoud met
haar heeft gehad. In den nacht, dat de
diamant verdween, heeft zij haar zelfs
niet gezien en zij heeft geenerlei con
tact met haar gehad sedert den Donder
dagmorgen. waarop de steen vermist
werd tot dezen Zaterdagmiddag, waar
op zij het huis verliet. Dit is de ecnige
uitwerking, die het bericht van Rosan-
na Spearman's zelfmoord, op haar had."
Op dit punt gekomen, keek ik op en
vroeg Cuff wat hij (hiervan dacht.
„U zoudt zich gekwetst voelen, als ik
mijn meening ten beste gaf", zei hij ge
laten. „Leest u maar door".
„Nadat ik haar had toegesproken op
de manier, die mijnheer Cuff het meest
gewenscht oordeelde, heb ik geprobeerd
op een andere wijze op haar gemoed te
«erken. Reeds tweemaal, vöor zij ons
verliet, had ik er haar op genezen, dat
zij zich door haar gedrag aan een verne
derende en ondraaglijke verdenking
blootstelde, en ik vertelde haar nu on
omwonden. dat nu \ast stond, dat mijn
vrees op dit punt gerechtvaardigd was.
„Haar ant«oord. hierop was, dat zij
niemand* geld schuldig was cn dat de
diamant van het oogenblik af. dat zij
den steen in de lade van het kastje deed
niet in haar bezit is geweest.
„Meer «ilde zij niet zeggen en wan
neer ik haar vraag, of zij een verklaring
eet voor de verdwijning \an den steen,
bewaart zij een hardnekkig zwijgen „De
dag komt wel, waarop ik u zal vertellen,
waarom nu geen verdenking mij d.eert
en waarom ik zelfs \oor u moet zwij
gen". zei z.ij met tranen in de oogen,
toen ik aandrong om toch om mijnent
wille openhartig te zijn. „Ik heb veel
gedaan om uw medelijden te verdienen,
maar niets waarvoor u zioh hoeft te
schamen". Dit ziin haar eigen woorden.
„Na wat er tusschen mijnheer Cuff en
mij is voorgevallen, vind ik, dat hij
hoe«el een vreemde d.ient te weten
wat juffrouw Verinder heeft gezegd.
Lees hem mijn brief voor en geef hem
de chëque, die ik hierbij insluit. Ik zal
geen verder gebruik maken van zijn
diensten, hoewel ik van zijn goede be
doelingen en kundigheden o\ertuigd
ben. Ik ben er nu echter zeker van, dat
hij zich in dit geval heeft vergist."
Hier eindigde de brief. Alvorens hem
de chèque te overhandigen, vroeg ik
Cuff of hij nog een opmerking had te
maken.
„Het behoort niet tot mijn werk. mijn
heer Betteredge'. antwoordde hij. „om
opmerkingen te maken over een zaak.
waarmede ik heb afgedaan."
Ik schoof hera de ehèque toe. „Wat
denkt u dan wel van dat deel van lady
Verinders brief?" vroeg ik verontwaar
digd.
Cuff bekeek de chèque en trok zijn
wenk bra u wen op. blijkbaar verbaasd
over lady Verinder's vrijgevigheid.
„Voor hét oogenblik is de zaak hier
mede afgehandeld", merkte hij op-
„Maar dit familieschandaal behoort tot
het soort, dat on venvacht weer op
duikt Er zal wel meer politiewerk aan
te pas komen, voor we eenige maanden
verder zijn. Kom, kom", zei hij. toen hij
mijn ernstige gezicht zag, „waarom be
schouwt u het geval ook maar niet zoo
als lady Verinder en zegt u niet, dat
de omstandigheden mij tof een ver
keerde conclusie hebben geleid?"
Dit leek mij inderdaad de juiste op
vatting, en een opinie omtrent juf
frouw Rachel, die afweek van mijn ba-
oordeeling van haar karakter., vond ik
dwaas. Ik kon echter mijn gedachten
niet van den Maansteen losmaken en
bracht het gesprek weer terug op mijn
laatste opmerking. „Ik ben weliswaar
reeds overtuigd" zei ik. „maar ik zou
toch graag uw motiveering willen
hooren. U beweert dat juffrouw Ra
chel niet geloofd kan «orden, niette
genstaande haar plechtige verklaring,
cn dat we nog niet het laatste over
den Maansteen hebben gehoord. Licht
u dat eens toe mijnheer Cuff."
Als antwoord greep Cuff mijn hand
en schudde die zoo heiig, dat <1
ringers pijn deden.
„Nu ik afscheid van u moet C
zal ik drie gebeurtenissen vérflH j
die in de nabij'e toekomst zullen ffls
hebben en die 11 ongetwijfeld
waar worden, of ti wilt of niet 1"
„In de eerste plaats zult u id: g
de Yollands hooren zoodra F'
na's brief daar aanstaanden V 1
dag bezorgd wordt.
„In de tweede plaats", ven*®
Cuff, „zult u «eer van drie Ir' j
hooren Ze zullen in de huurt ^-sri
als juffrouw Rachel hier of in Ft
hall blijft, maar als zij naar h'pjj.
gaat. zullen ze haar daarheen
een." t
Daar ik geen belang meer in »tij,
goochelaars stelde, liet deze voor.4 m
mij geheel onverschillig. „Dat uiGai
van de drie op (handen zijnde g^föa.
nisspn", zei ik luchtig. „Wat isd«®
sfe?" B
„Ten derde u zult vroeg of (®a'^ll
hooren over dien Londensehen A'C
schieter, waar ik over heb geqrifi'
Geef mij uw notitieboekje, dan "rij
zijn naam en adres voor u opscMj*
zoodat u kunt controleeren of mljnv- 1
spelling juist is."
Ik voldeed aan zijn verzoek en öyÖ
blanco pagina noteerde bij: ..SeP'^jgj
Luker. Middlesex Place, Lambeth.1,1
den."
(Wordt vervol?
h
d
VI
8
8
V
c
