De strijd wordt zondei
pauze voortgezet
DE BEHANDELING VAN
DUITSCHERS IN IIET
OORLOGSGEBIED
De Maansteen
,Een afleidingsmanoeuvre
zegt men in Berlijn
iout uit N&&i&a*uL's &&de*nf
Bomaanvallen
op Hamburg
Frankrijk vecht
alleen
Mededeelingen van een Deen over zware
mishandelingen en moorden
Reynaud's nieuwe
kabinet
Alle Fransche auto's
in beslag genomen
RADIO-REDE VAN
REYNAUD
De Duitsche pers wijst op de onthutstheit
der geallieerden
Geallieerden wilier
oude wapenvoorraa
van Amerika koope
HEI
VjOZO 8
zijn weer verkrijgbaar
tegen dezelfde lage prijzen!
NV. KON. NED. ZOUTINDUSTRIE - BOEKELO - HENGELO
A. A. HU MME Jr.
Ie BLAD PAG. -
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
VRIJDAG 7
JUNI it
BERLIJN. 6 Juni. (D.N.B.). De
Duitsche „Informationsstelle" publi
ceert het. volgende bericht over de door
Franschen in Abbeville en Rijssel ge
pleegde moorden op 72 personen, die in
Belgie gearresteerd, weggevoerd wer
den en na vrecselijke martelingen ter
dood zijn gebracht.
Dagelijks neemt het aantal bewijzen
toe, dat sedert 10 Mei 10iO door de
Franschen, zoowel in Frankrijk zelf.
als mede in Holland. België, en Luxem
burg een terreur en vervolging van
bepaalde kringen is ingesteld. Deze ver
volging was gericht tegen alle in deze
gebieden woonachtige Duitschers en te
gen niet-Duitschers, waarvan aangeno
men werd. dat zij op de een of andpre
wijze \erbinding hadden met Duitsch-
land. Het aantal personen, dat aan de
ze vervolging ten offer i> gevallen, kan
thans in de verste verte nog niet wor
den overzien.
Naar officieel is vastgesteld, werden
in Abbeville en Rijssel 72 personen ver
moord. Volgens de verklaringen van
een dezer weggevoerde personen, den
Deenschen ingenieur Winter, die zich
op het laa'ste oogenblik nog wist te
redden en wiens mededeelingen door
e^n onderzoek van Duitsche officieren
zijn bevestigd, betreft het hier burgers
van de volgende landen:
Duitschland, Italië, Rusland, Honga
rije, Holland, België, Zwitserland en
Denemarkem Van bijzondei belang is
de verklaring van Winter over de be
handeling van den bekenden leider der
Rexistische partij. Leon Degrelle. De
nasporingen naar de verblijfplaats van
Degrelle zijn nog aan den gang. De
Nederlandsche afgevaardigde Rost van
Tonningen werd met vele aanhangers
der Nederlandsche Mussertbeweging-
naar Frankrijk weggevoerd. De broe-der
van Mussert werd vermoord. Eerst door
den opmarsch der Duitsche troepen
werd de groep-Rost van Tonningen in
Calais weer bevrijd.
De Deensche staatsburger Paul W in
ter vertelt dan in bijzonderheden, hoe
hij en vele anderen in Brussel werden
gearresteerd, gedwongen werden in
een auto te stappen en naar he<t paleis
van justitie werden overgebracht, waar
zij tot. gevangenen werden verklaard.
Demzelfden dag nog werden wij, aldus
Winter, naar de gevangenis te St Gil
les overgebracht. Maandag, 13 Mei, gin
gen wij naar Brugge. Daar bleven wij
tot 15 Mei. Vandaar gingen wij per
vrachtauto verder naar de vesting Rijs
sel, waar de Rexisfen-leider, Leon De
grelle, uit het transport werd gehaald
en door vier soldaten over de binnen
plaats, uit ons gezichtsveld, werd ge
voerd. Kort daarop hoorden wij schoten
en narnen aan, dat Degrelle doodge
schoten was. In Rijssel had ik gelegen
heid de zeventig personen, waaruit het
transport bestond, nader te bekijken.
Er waren, ook zes vrouwen hij, waar
schijnlijk drie Belgische en drie Neder
landsche. Des middags werden wij van
de vesting naar de gevangenis van
Rijssel overgebracht.. Fransch en Bel
gisch gevangenispersoneel rukte ons
de kleeren van het lichaam. Daarna
werden wij. door iedereen die ons te
zien kreeg, door slagen met geweerkol
ven en trappen, mishandeld. Toen wer
den wij geheel ongekleed in afzonder
lijke cellen opgesloten. Den volgenden
morgen pas w erden onze kleedingstuk-
ken, geheel gescheurd, in de cellen ge
worpen.
Van dien dag af werd deze behande
ling iederen nacht herhaald. Op 19 Mei
werden wij weer verzameld en op twee
grootp vrachtauto's geladen, die ons
onder Fransohe 'militaire bewaking
naar Abbeville brachten, waar wij
's avonds om tien uur aankwamen. Na
lang te hebben gestaan, werden wij
toen in een in de omgeving van de ge
vangenis staande rotonde opgesloten.
In dezen kelder bleven wij van 19 Mei
tot drie uur in den middag van 20 Mei.
Toen verscheen een Fransche korpo
raal. Vier van ons werden eruit, ge
haald, waarna de deur weer gesloten
werd.
Daarop hoorden wij schoten, blijk
baar uit een automatisch pistool. Deze
gebeurtenis herhaalde zich bij de beide
volgende groepen van ieder vier per
sonen. Na het halen van de derde
groep zag epn van ons, die naar het
raam omhoog geklommen was, dat
twaalf van deze personen doodgescho
ten voor de rotonde lagen. Onder be
dreiging van bajonetten werden nog
verschillende malen vier personen ge
haald, waaronder ook een vrouw. Een
paniek brak uit. Men eischte, natuur
lijk zonder succes, een officier Ie spre
ken. daar wij tenslotte buitenlanders
waren. Als antwoord vloog een hand
granaat door den kelder, die echter
door een Elzasser werd opgeraapt en
weer door de deur naar buiten werd
geworpen, zoodat zij buiten ontplofte
Nu stelde een soldaat pen machinege
weer voor den ingang op. teneinde ons
allen in den kelder neer te schieten
Opnieuw brak een vreeselijke paniek
uit. De gevangenen wierpen zich op
de knieën, huilden, en baden.
Eenige riepen „leve Frankrijk", waar
op de korporaal verklaarde, dat. indien
zich vier man vrijwillig meldden om
te worden doodgeschoten, voor de an
deren een officier zou worden gehaald
Hierop traden inderdaad virr man vrij
willig naar voren, waaronder een Duit-
scher uit Keulen.
Na een half uur kwam de korporaal
met een groep van dertig tot veertig
soldaten terug.
Terwijl wij in een kelder werden ge
dreven, viel°n plotseling Duitsehp
duikbommenwerpers het station aan.
Ik benutte, aldus Winter, de daardoor
ontstane verwarring om mij in een kist
te verstoppen. Vanuit deze schuilplaats
hoorde ik het huilen en weeklagen uit
den kelder, tot het. na verscheidene
uren weer stil werd. Ik hoorde, hoe
twee vrachtauto's werden gehaald en
waarop, naar ik meen. de overige ge
vangenen werden geladen. Of zij dood
of lovend werden vervoprd. kan ik niet
op grond van eigen waarnemingen zeg
gen. Ik twijfel er echter niet aan, dat
zij niet meer in leven waren, daar hun
kleeren later voor de rotonde werden
gevonden.
PARIJS, 6 Juni (Havas). De regee
ring is na de wijziging als volgt samen
gesteld:
Minister-president, landsverdediging
en buitenlandsche zaken Reynaud.
Ondervoorzitters ministerraad
maarschalk Pétain en Camille Cbau-
temps, beiden minister van staat.
Minister van 6taat Louis Marin.
Minister van staat Jean Ybarnega-
rav.
Justitie serol.
Binnenlandsche zaken Mandel.
Financiën Bouthillier.
Berichtgeving Prouvo6t.
Marine Campinchi.
Luchtvaart Laurent Evnac.
Nationale opvoeding Delbos.
Koloniën Rollin.
Handel en Nijverheid Chicherv.
Openbare werken Frossard.
Arbeid Pomaret.
P.T.T. Jullien.
Levensmiddelenvoorziening Queille
Landbouw Theillier.
Bewapening Dautry.
Het Fransche gezin Pernot.
Pensioenen Rivière.
Blokkade Monnet.
Bouthillier, die Lamoureux als minis
ter van financiën vervangt is een des
kundige en geen parlementslid. Hij i6
jarenlang kabinetschef van den minis
ter van financiën geweest en in No
vember 1939 secretaris generaal van het
ministerie van financien geworden.
Prouvost, de nieuwe minister voor de
berichtgeving, deed na den oorlog zijn
intrede in de perswereld en kocht de
Pari6-Midi. In 1930 werd hij directeur
van de Paris Soir.
GENEVE, 6 Juni. (D.N.B -
De Fransche generale staf heeft,
naar officieel wordt medegedeeld,
op grond van de militaire behoef
te, alle auto's in Frankrijk in be
slag genomen, zoowel de Fransche
als die van buitenlandsche her
-komst.
PARIJS, 6 Juni (Ü.N.B.). Minister
president Reynaud heeft heden voor de
radio een rede gehouden, waarin hij
o.m. heeft gezegd, dat de toestand ern
stig is. De zenuwen van de troepen des
lands zijn door den strijd in Vlaanderen
niet geschokt. De heldenmoed, in Vlaan
deren betoond, zal in de geschiedenis ge
boekstaafd blijven.
De strijd, die thans gevoerd wordt, zal
over het lot van do wereld beslissen.
Duitschland ziet zich thans tegenover
een ander Frankrijk dan dat der laat
ste twintig jaren geplaatst. Ook Enge
land is niet meer wat het in de laatste
twintig jaar w'as. Het vaderland is in
gevaar. De democratieën hebben de
idee des vaderlands verwaarloosd.
Thans moet met ingespannen energie
worden gewerkt. Wij moeten alle on-
eenigheid vermijden. Frankrijk is rus
tig en trotsch, evenals zijn bondgenooj.
Wij verdedigen de belangen van allo
landen in Europa. Meer dan ooit ver
trouwen wij op onze wapenen.
Ook Gelsenkirchen en andere
kleine plaatsen bestookt
HAMBURG, 6 Juni. (D.N B;) In
den nacht van 5 op 6 Juni hebben
opnieuw in vrij grooten getal© vij
andelijke bombardementsvliegtuigen
Hamburg aangevallen. Het was de
meest systeemlooze van alle tot dus
verre op Hamburg gerichte lucht
aanvallen. Drie dooden. tien zwaar
gewonden en elf licht gewonden vie
len als slachtoffer van den aanval.
Dertien woonhuizen werden deels
verwoest, deels beschadigd.
Een vijandelijk vliectui^en werd door
het luchtafweergeschut neergehaald.
Het stortte brandend in een modderig
deel van de Elbe. Een lijk, benevens
wrakstukken van het vliegnig. "konden
geborgen worden.
Naar de bladen melden, is ook Gel
senkirchen in den nacht van 3 op 4
Juni, binnen het kader van vijandelijke
vliegeraanvallen op open Duitsche ste
den, gebombardeerd. De materieele scha
de is gering. Er werd één persoon ge
dood en twee gewond.
In Recklinghausen-Suderwich en Her
ten kwamen door de lukraak geworpen
vijandelijke bommen, drie menschen
om het leven. Verschillende personen
werden gewond. De bommen werden
geworpen op woonwijken, in de omge
ving waarvan zich geen militaire ob
jecten bevinden.
HET AFTREDEN VAN DA LA Dl ER
BERLIJN, 6 Juni (D.N.B.). Naar in
de dagbladen tot uitdrukking komt,
schijnt men in Berlijn aan de gedeelte
lijke kabinetswijziging in Frankrijk
weinig beteekenis te hechten, aange
zien, naar men in politieke kringen ver
klaart, de geschiedenis van Frankrijk
minder, wordt bepaald door de binnen
landsche politieke gebeurtenissen en
kabinetsveranderingen dan veeleer op
het slagveld. Als- het opvallendste ken
merk der Fransche kabinetsreorgani
satie beschouwt men het definitieve uit
treden van Daladier, dat zijn tegenhan
ger heeft gehad in Engeland met de af
lossing van Chamberlain door Chur
chill, al is het verdringen der oude ele
menten door z.g. activisten in Parijs
met de aflossing van Bonnet en Dala
dier ook nog 6terker tot uitdrukking ge
komen dan in Londen.
Reynaud heeft zondenbokken noodig,
zoo schrijft in dit verband de Berliner
Boersen-Zeitung, en dus stuurt hij thans
Daladier den woestijn in, evenals kort
geleden den generalissimus, Gamelin,
wien het thans als ernstige schuld wordt
aangerekend, dat zij zich in hun poli
tieke en strategische plannen lieten lei
den door het geloof, dat men zich, danl>
zij de hulp van Engeland, in hoofdzaak
kon beperken tot een defensieven oor
log.
Het blad wijst er verder op, dat
Daladiers afscheid plaats heeft op
het oogenblik, dat het front steed6
dichter bij Parijs begint te komen.
Het draagt derhalve het karakter
van een demonstratie, waarmede
Reynaud de volkswoede van zich
tracht af te leiden.
Wat men Daladier en Chamberlain
verwijt, i6 echter niet, dat zij den oorlog
systematisch opgeroepen hebben, maar
dat zij hem niet voldoende voorbereid
en niet actief genoeg gevoerd hebben.
De plutocraat Reynaud, zoo besluit het
blad, houdt thans- in Parijs, de uiterlijke
macht precies even veelomvattend in
handen als zijn opdrachtgever Churchill
in Londen.
Het gedonder der kanonnen aan
Somme en Aisne zal hem ex over in
lichten, dat met belachelijke kabinets
manoeuvres het noodlot niet meer te
6tuiten is.
Het aftreden van Daladier als minis
ter van buitenlandsche zaken wordt in
politieke en diplomatieke kringen te
Belgrado als een teeken beschouwd, dat
Reynaud cn degenen dio achter hem
staan, probeeren iederen Franschman
terzijde te stellen, die de Fransche be
langen boven die van de Engelschen
wil stellen. Men is in Belgrado van mea
ning, dat Daladier gepoogd heeft zich
teweer te stellen tegen de Fransche. po
litiek, die steeds sneller naar. een ramp
leidt.
BERLIJN, 6 Juni (D.N.B.). In de
bladen der vijandelijke mogendheden
komt duidelijk de groote onthutstheid
naar voren over het zonder pauze voort
zetten van den beslissenden strijd tegen
Frankrijk en Engeland, zoo constateert
de Lokalananzeiger.
Ook de andere bladen leggen er den
nadruk op, dat de nieuwe Duitsche op
marsen in het Wet-ten voor Churchill,
Reynaud en Weygand ten aanzien van
het tijdstip een groote teleurstelling
vormt.
Het Hamburger Fremdenblatt schrijft:
vele stemmen uit Engeland en Frank
rijk hebben ons gedurende de laatste
dagen doen zien, dat de eenige hoop der
vijandelijke oorlogvoering zich er toe
beperkte de noodzakelijkheid van een
pauze in den strijd te betrekken. De tiid
voor een opbouwen der stelling aan de
Somme en in het gebied van de Aisne
en Oise is den tegenstander niet gege
ven.
De Nachtausgabe merkt ten aanzien
van deze verkeerde conclusie der tegen
standers van Duitschland op: Wevgand
was van meening, dat de slag in Vlaan
deren ongeveer drie maanden zou du
ren. Reynaud heeft de hoop uitgespro
ken, dat wanneer men slechts één
maand tijd zou winnen, men reeds- iets
verder zou zijn. In dien termijn zouden
aan de Somme en de Aisne niet slechts
armoedig opgerichte, maar naar alle
regelen der vcstingbouwkunde vervaar
digde bunker.s moeten worden opge
richt, Weygand heeft, daar hij eerst op
25 Mei opdracht kon geven tot den bouw
van deze verdedigingslinie, maar tien
dagen inplaats van drie maanden tija
gehad.
De bladen wijzen er verder op, dat de
Westelijke mogendheden zich niet al
leen vergist hebben ten aanzien van den
termijn, die hun ter beschikking stond
voor het oprichten van een nieuwe ver
dedigingslinie, maar evenzeer haar be-
oordeelmg van de Duitsche aanvals-
kracht.
De Nachtau6gabe schrijft hierover:
Achter de beweringen, die in de EngeJ-
sche en Fransche pers ook hedenmorgen
worden verspreid over de z.g. verliezen
der Duitschers- in den slag in Vlaande
ren, ver6chuit zich de onjuiste meening,
dat de Führer voor den vernietigings
slag in Vlaanderen niet alleen maar de
beste, maar zelfs alle goede, gemotori
seerde en infanterie divisies in het veld
heeft, moeten brengen. Ook Weygand is
wellicht pas- door den dagorder van den
Führer, waarin sprake was van talloo-
ze nieuwe divisies, die thans aanvallen,
er over ingelicht, dat men in Londen en
Parijs nog steeds geen denkbeeld heen
van de werkelijke numerieke kracht
der Duitsche troepen, die ter beschik
king staan voor het doel der vernieti
ging van de Engelsche en Fransche
plutocratie.
Verder schrijven de bladen, dat her
initiatief der nieuwe operaties in het
Westen ook thans weer geheel aan
Duitschen kant i6. Het Hamburger
Fremdenblatt verklaart, dat de Fran
sche generalissimus, Weygand, die
thans en in de komende dagen zijn
veldheersexamen moet afleggen, h. I
benoeming tot zijn hooge funetieV; I
is als het genie van den aanval.i I
enkele van zijn handelingen totI
verre echter, heeft'zijn recht op
putatie kunnen bevestigen. Poli' I
manoeuvres vervangen bij de teg-- I
tij het militaire initiatief.
Italiaansche stent
Met levendige belangstelling I
in Italië het verloop van het
groote Duitsche offensief in het I
gevolgd. De bladen maken meldinjB
de eerste resultaten en zijn vanVi
ning, dat de tegenstand, welke por. I
Weygand poogt te bieden geen M I
slagen biedt, daar niets is opgew-.;'l
tegen de overweldigende bu:-$|
krachtsontplooiing en tegen het i> I
sche materiaal. Het feit, dat de fIsJ
Fransche verdedigingslinie reeds-Ui
doorbroken en dat de Franschen t' j
op nieuwe posities moesten terur-i I
ken wordt beschouwd als het bee.j I
wijs voor het kritieke stadium, nsJ-flj
het nu alleen strijdende Fransche; 1
zich bevindt tegenover de machtjj
het Duitsche leger.
Amerikaansche indmm
De slag in Vlaanderen en het ni?l
Duitsche offensief worden door defl
met eenige bezorgdheid opgeteüB
Dagbladen en radio zijn het er ij]
eens, dat de Franschen met denjfl
tegen den muur staan en in de SA:B
Aisne-linie moeten stand houden,rij
neer zij nog willen winnen.
De New York Times schrijft, d.rB
Ier zonder zich zelf of den vijaniB
rustpoos te gunnen er weer op lct*fl
gen heeft. De positie der FranschaB
veel wanhopiger dan in 1914.
Daarbij komt. dat Frankrijk di-B
zonder de Engelschen den beslistnB
strijd moet uitvechten. De New ijl
Daily News waarschuwt tegen I
„luide geschreeuw der interventri
ten om alle overtollige vliegtuigéflB
de Westelijke mogendheden Ie gfl
daar er hij de bewapeningsbehttfl
der Vereenigde Staten in het
geen overtollige vliegtuigen besteaill
WASHINGTON, 6 Juni (D.N.B.).-I
minister van financiën, Morgenüfl
h«eft medegedeeld, dat de jnkoopJ
missie der Geallieerden heeft ven.
de wapenvoorraden der Vereen
Staten uit den tijd van den WerelJj
log op te mogen koopen. Carly, de
taris van Rooeevelt heeft heden 4
omtrent, meegedeeld, dat de uiteind
ke beslissing in deze kwestie hij F*
velt ligt.
HERTOG VAN WINDSOR VERLAT
HET LEGER
LONDEN, 6 Juni (D.N.B.). Nasrtl
kend is geworden, zal de hertog I
Windsor, de vroegere Koning EduariB
achtste, ontslag nemen als- officie,' Cl
het Britsche en Fransche leger,
JQZONEZO
cl. P
UiloPa
FEUILLETON
Door
WILKIE COLLINS
Nederlandsche bewerking
van
25)
„Je hebt nu gezegd, wat jij op het
hart hebt. Misschien zal je van je on
gelukkige liefde genezen zijn, wanneer
ji mij hebt aangehoord. Veronderstel,
dat je niet mij, maar een andere vrouw
lief had.".
„Ja?"
„Veronderstel, dat je ontdekte, dat
die vrouw je liefde niet waard was;
dat je er va/i overtuigd was, dat je je
zelf verlaadde door zelfs maar aan
haar te denken en dat de gedachte,
met haar te trouwen, je zou doen blo
zen van. schaamte?"
„Ja?"
„En veronderstel, dat, niettegen
staande dat alles, het onmogelijk voor
je zou zijn, haar uit je hart te ban
nen; dat het gevoel, dat zij in je had
gewekt, toen je nog in haar geloofde,
niet meer to loochenen was Veronder
stel, dat dn liefde, öie dit ongelukkige
schepsel in je wakker had geroepen
O, ik kan geen woorden vinden om
het je duidelijk fp maken. Hoe kan ik
een man uitleggen, dat een gevoel,
dat mij afschuw inboezemt, mij tege
lijkertijd fascineert? Het is als een gif,
dat voor mijn leven onmisbaar is ge
worden. Ga heen, Godfrey! Ik lijk wel
gek om zoo te praten. Of neen, blijf
ik wil niet, dat je een verkeerden in
druk meeneemt. Ik moet je nog ver
tellen wat ik in mijn verdediging kan
aanvoeren. Hij weet niet hij zal
nooit te weten komen, wat ik jou ver
teld heb. Ik zal hem nooit meer zien,
wat er ook gebeure, nooit, nooit weer!
Vraag niet wie hij is!"
Zij keerde zich hierna plotseling om,
sloeg met haar vuisten tegen de leu
ning van den divan en barstte in snik
ken uit. Ik was natuurlijk stom ver
baasd over zulk gedrag, maar nog
meer over mijnheer Godfrey, die voor
haar neerknielde en zijn armen om
haar heen sloeg.
„Je bent een edel schepselriep hij
uit. „om de waarheid te durven ver
kondigen en liever je gevoel van eigen
waarde op te offeren dan den man die
je lief heeft."
Ik zou nu zeker mijn ooren hebben
dichtgestopt, als Rachel niet op dat
oogenblik de eerste verstandige woor
den gesproken had.
„Godfrey", zei ze, „je lijkt wel gek!"
„Liefste, ik heb nooit verstandiger
woorden gesproken in ons heider
belang. Denk eens aan de toekomst!
Moet je geluk worden opgeofferd voor
een man, die je gevoelens jegens hem
niet eens kent en dien je vast besloten
bent, niet meer te zien? Ben je niet
aan jezelf verplicht deze ongelukkige
liefde te vergeten, en denk je dat te
kunnen doen op de manier, waarop je
nu leeft? Tracht meer aandacht te
schenken aan andee dan werelrlsche
dingen Epn man, die je lief heeft en
vereert; een rustig tehuis, waaraan je
je wijden kunt probeer daarin troost
te vinden, Rachel. Ik vraag niet om
je liefde met je genegenheid en
vriendschap, ben ik reeds tevreden."
„Pas op, Godfrey! Ik waarschuw je,
dat ik mij in zoo n wanhopigen toe
stand bevind, dat ik, als je nog langer
aandringt, je op je eigen voorwaarden
zal trouwen. Neem je dus in acht en
vertrek."
„Ik zal niet opstaan, voor je mij het
jawoord gegeven hebt."
„Als ik „ja" zeg, zal jij er spijt van
hebben en ik zal er spijt van hebben,
als het te laat is."
„.Lieveling, wij zullen beiden den
dag zegenen,, waarop ik zoo aandrong
en jij ten laatste toegaf."
„Je zult me niet overhaasten. God
frey?''
„Ik zal geduldig zijn."
„En je zult niet meer van mij vra
gen, dan ik geven kan?"
„Mijn lieveling! Ik vraag alleen om
jou."
„Neem mij dan."
Met deze woorden accepteerde zij
zijn aanzoek. Hij ging naast haar zif
ten. „Zal ik het aan je moeder vertel
len?" vroeg hij. „Of wil jij het doen?"
Zij sloeg beide voorstellen af.
„We zullen baar niets vertellen, tot
dat zij hersteld is. Ik wil het voorloo
pig geheim houden. Godfrey. Ga nu en
koin vanavond terug. We zijn al lang
genoeg samen hier geweest."
Zij stond op en keek voor de eerste
maal in de richting van de dichtge
trokken gordijnen, waarachter mijn
martelaarschap zich voltrok.
„Wie heeft die gordijnen dicht ge
maakt?" riep zij. uit. „Het is hier al
warm genoeg, zonder op die manier de
fnssche lucht buiten te sluiten."
Zij liep op de gordijnen toe. Op het
zelfde oogenblik, dat zij haar hand uit
strekte en mijn ontdekking onvermij
delijk scheen, bracht de stem van den
huisknecht haar van haar voornemen
af.
„Juffrouw Rachel!" riep hij angstig.
„Waar is u, juffrouw Rachel?"
Zij deed verschrikt een stap terug,
op hetzelfde oogenblik dat de huis
knecht de kamer binnenkwam. „Wilt
u gauw beneden komen, juffrouw?"
zei hij. „Mevrouw is flauw gevallen en
wij kunnen baar niet bijbrengen."
Een oogenblik Jater was ik alleen en
kon ik'op mijn beurt, zonder gezien te
worden, de kamer verlaten.
Ik kwam mijnheer Godfrey in de
vestibule tegen, toen hij zich haastte
om den dokter te roepen. „Ga naar
binnen en help hen!" zei hij in het
voorbijgaan. Ik vond Rachel op haar
knieën bij de sofa, het hoofd van haar
moeder tegen haar aan gedrukt.
Een blik op het gezicht van mijn tante
was voldoende om mij de vreeselijke
waarheid te doen weten, doch ik
wachtte mij wel, uiting te geven aan
mijn gedachten. Het duurde niet lang
voor de dokter kwam. Hij zond eerst
Rachel de kamer uit en deelde ons
Joen mede, dat lady Verinder overle
den was.
HOOFDSTUK VI.
Door het voorafgaande is reeds af-,
doende verklaard, waarom ik geen an
dere keus had dan het bloote feit van
lady Verinöer's overlijden te vermel
den. Er ging een maand voorbij, voor
ik Rachel Verinder weer ontmoette,
toen ik pen paar dagen met haar onder
hetzelfde dak vertoefde. Tijdens dit
verblijf viel er iets voor. dat van vol-,
doende 'belang is. om hier vermeld te
worden en dat verband hield met haar
verloving met Godfrey Ablewhite.
Door den dood van haar moeder was
zij onder voogdij gekomen van haar
oom, den ouden heer Ablewhite, die in
het testament als zoodanig was aange
wezen, tot den tijd dat zij zou trouwen
of tot ze meerderjarig werd. Ik vermoed
dat onder deze omstandigheden mijn
heer Godfrey het noodig had geoor
deeld. zijn vader over den nieuwen band,
die tusschen hem en Rachel ontstaan
was, in te lichten. In ieder geval, tien
dagen na het overlijden van mijn tan
te was het nieuws van de verloving
in den familiekring bekend en de oude
heer Ablewhite deed allee om het zijn
aanstaande vermogende schoondochter
zc aangenaam mogelijk te maken.
Rachel maakte het hem wel wat las
tig, wat de keuze van haar toekomstig
verblijf betrof. Aan het huis in Mon
tague Square was de droevige herinne
ring aan haar moeders dood verbonden,
terwijl het verblijf Yorkshire, door het
voorgevallene met den Maansteen, haar
eveneens afkeer inboezemde. Zij werden
het tenslotte eens over het huren van
een gemeubileerd huis in Brighton, dat
Rachel met zijn vrouw en een invalide
dochter zou bewonen en waar hij later
i het seizoen eveneens zijn intrek zou
nemen. Intusschen zou Godfrey, die met
den trein keen en weer zou reizen,
iederen dag bij hen zijn.
Mijn tante Ablewhite is iemand, die
sedert haar geboorte nooit iets voor
zichzelf heeft gedaan. Zij huurde het
huis in Brighton door haar intrek té
nemen in een hotel in Londen en haar
zoon de noodigo instructies te -geven.
Om het benoodigde personeel aan te
stellen, vond. zij.het voldoende, mij bij
zich te roepen, en het hielp niets of ik
tegpn een dergelijke opvatting van haar
laak protesteerde, want met haar heb
ik nooit iets kunnen .bereiken. Toen
ik beloofde, mij er voor te zullen span
sina
onhc-fl
)P, diiji
jiran
nen en om de lijst vroeg van de b?i
den, die zij noodig had, verwees z'l
naar Rachel, in de aangrenzende
mer.
Zoo ontmoette ik Rachel weer
het eerst 6edert den dood van i
moeder. Zij zag er bleek en mager
in haai* rouwkleeding. Tot mijn
zing stond zij op en kwam mij mei
gestoken hand tegemoet.
„Ik ben blij je te zien, Drusill*".
ze. „Ik ben vroeger dikwijls onht
lijk tegen je geweest en ik hoop,
me vergeven wilt."
Ik moet wel verbaasd opgekeken
ben, want zij kleurde van verlegen!
en gaf een verklaring van haar vet
derde houding.
„Toen mijn lieve moeder nog lef;
waren haar vriendinnen mij niet
e cn symphatipk, maar nu ik haar"
loren heb, voel ik mij aangetrokken';
d menschen, van wie zij hield TI
mocht jou graag. Drusilla. dus ik']),
het prettig vinden, als wij vriendin11®
konden zijn."
Deze toenadering werd door mij-'
g-ioote hartelijkheid beantwoord.
na ik het doel van mijn komst me
besprak en om de personeellijst
„Kokkin, keukenmeid, kamermeid'
huisknecht", las ik. „Lieve Rachel.o*j
bedienden hebben jullie alleen noc-
voor den duur van het huurcontract 1
het zal moeilijk zijn goed personeel?
die condities in Londen te vinden.J
zal het morgen maar in Brighton P
beeren."
„Dat is erg vriendelijk van je!
komen, zoódra j$ geslaagd bent en
hoop, dat je dan. als mijn gas'j Dj
eenigen tijd bij ons wilt blijven W
ren." j
(Wordt vervolgd j
