ODYSSEE DWARS DOOR HET KRIJGSRUMOER IN DEW G REEP VAM REI GERUCHT Jfcudtc Omzwervingen van Nederlandsche soldaten door België, Frankrijk en Duitschland ^NOSCH BELANG 1 Van mafte 1 Van EEN VERHAAL VAN HONGER EN DORST EN SLAPELOOZE NACHTEN o Bad-Pakken o Badjassen Bad-Mantels Bad-Mutsen B ad-Handdoeken MARKTBERICHTEN PREDIKBEURTEN R.K. GODSDIENST OEFENINGEN 2e BLAD PAG. 2 AMERSFOORTSCH DAGBLAD ZATERDAG 8 JUNI 1940 T^vEZER dagen is in zijn woonplaats teruggekeerd een Neder- landsch officier van een onzer grensbataljons, die zooveel omzwervingen en ontberingen achter den rug heeft, dat zij gemakke lijk een geheel menschenleven zouden kunnen vullen. Het relaas, dat hij ons, eenmaal terug gekeerd in zijn gezellige huiskamer, te midden van de zijnen, deed in soberen en onopgesmukten vorm, strekt zich echter slechts uit over luttele weken, die evenwel voor dezen officier en zijn kameraden van het betrokken bataljon een dusdanige aaneen schakeling van ontberingen, van vluchten, van slapelooze nachten en hongerlijden zijn geweest, dat men niet begrijpt, hoe nog één man dit alles heeft kunnen volhouden, en hoe nog velen de eindstreep van deze race met den dood hebben kunnen bereiken. f NZE zegsman dan lag met zijn bataljon bij den aanvang van de krijgsverrichtingen ergens in Noord-Brabant, waar al heel gauw de Fransche troepen verschenen, die tot opdracht hadden de Nederlandsche strijdkrachten krachtdadige hulp te ver- lecnen. Het contact met deze troepen is echter nooit bizonder hecht geweest, en van een vriendschappelijke samenwerking was nauwelijks sprake. De Nederlanders had den zich onder het Fransche bevel geschaard, maar kwamen op een goeden ochtend tot de conclusie, toen op tul van plaatsen in Brabant de Duitschers krachtig door stootten. dat hun Fransche bendgenooten spoorloos waren verdwenen. IJ ET bataljon, dat zich aan alle kan- ten door Duifsche troepen en para chutisten omringd wist, en geheel en al op eigen initiatief moest handelen, kon toen praktisch niet anders, dan uit wijken naar Belgisch grondgebied. Een gedeelte van bet bataljon kwam aldus in Antwerpen, een ander gedeelte is op dezen overijlden terugtocht zoek geraakt, en js waarschijnlijk in Zeeland terecht gekomen, naar onze zegsman veronder stelde. In Antwerpen zijn de officieren en (hun soldaten een dag gebleven, wijl hot bedoeling was, dat zij weer naar Nederland, en wel naar Zeeuwsch Vlaanderen, zouden terug keeren. Dat is ook inderdaad gebeurd: de troep kwam via Antwerpen in Hulst in Oostburg en in Aarden burg. Toen was echter in Zeeuwsch Vlaanderen de laat ste fase van den strijd al aan den gang, de Franschen trokken ook daar voor de Duitschers terug, cn zoo zag deze Ne derlandsche troep zich opnieuw ge noodzaakt te wijken naar Belgisch ge bied. In Lapscheure, een dorpje even over de grens, waar zij des avonds, nog in het bezit, van hun eigen vervoermid delen, arriveerden, werden zij door de bevolking op buitengewone wijze ont haald, gastvrij en gul. Weinig konden de Hollanders echter vermoeden, dat dit voorloopig hun laatste behoorlijke maagvullling zou zijn, en dat. zij ware verschrikkingen tegemoet gingen Een chaos in La Panne WANT de tocht moest den volgenden dag verder worden voortgezet: via Brugge en Gent naar La Panne. In Brugge konden onze soldaten met veel moeite nog wat levensmiddelen verove ren, in letterlijken zin veroveren, en toen eindigde deze dag ir. een overbe volkt La Panne, waar practisch geen rnensch meer bij kon. Plet was daar een enorme drukte grootendeels veroorzaakt door drom men Nederlandsche en Belgische vluchtelingen, die overal een goed heenkomen zochten, en dachten dat zij aan de Belgische kust voorloopig wel veilig zouden zijn. De straten van de badplaats waren overvol met vluchtelingen, en daar tusschcndoor kwamen nog de Fransche gemotori seerde colonnes. „Ik heb werkelijk van mijn leven nog nooit zoo iets gezien", verklaarde onze zegsman. „De Belgische autoriteiten trachtten nog te regelen wat er te rege len was, maar er was eenvoudig geen beginner) aan. Daarvoor was de chaos te groot. En steeds maar kwamen nieu we stroornen troepen en vluchtelingen de. stad binnen, ook brokstukken van Nederlandsche troepenonderdeelen, die zich maar weer bij ons aansloten". Eten was er met geen mogelijk heid te krijgen, en daarom werd be sloten des nachts maar verder to gaan. in de richting van Duinker ken, met# de haast bijgeloovige ge dachte zoo zei onze zegsman dat het daar wel beter zou zijn. Naar Duinkerken GEDEELTELIJK loopende, gedeelte lijk nog met onzo wagens hebben we den nachtelijken tocht, hongerende en dorstende, en vechtende tegen den slaap, aanvaard. Maar toen we een maal in Duinkerken waren, wisten we het meteen ook al. de Duitsche bom menwerpers vlogen er boven onze hoofden, de stad was één stuk ellende, en wij zelf niet minder. De allesbeheer- schendo vraag was: hoe aan eten en onderdak te komen. Van het kast naar de muur, en bij elk kastje en bij elke muur kregen we lotgenooten: troepen elders uit Brabant, die dezen weg ook hadden gevonden, cn nu in hetzelfde schuitje zaten: op zoek naar eten, op zoek naar een dak. Eindelijk kwam er een regeling: de offi- tieren konden voor hun eigen rekening voeding koopen, de manschappen kon den wat schraal eten van een der kazer nes krijgen. Onze indruk daar in Duinker ken was, dat de Franschen zich heel wei nig aan ons gelegen lieten liggenwe moesten zelf maar zien, hoe wc aan den kost kwamen, en waar we het moede lichaam konden neerleggen. Wel kregen we, voor officieren cn manschappen sa men. een zolder boven een oude kazerne toegewezen, die met wat stroo was be legd, maar daar durfde niemand te gaan slapen, vanwege de bombardementen. Een van de andere kazernes was al gebom bardeerd, cn elk oogenblik kon ons aan gewezen „home" ook bestookt worden. En zij. die dan op den zolder lagen, kregen natuurlijk de eerste beurt Daarom bleven we maar, zoo goed cn zoo kwaad dat ging in onze voer tuigen slapen, hoewel er natuurlijk van slapen bijna niets kwam, cn evenmin van eten. Met een stuk drong brood was je den koning te rijk, en do uitge reikte porties middageten, of wat daar voor door moest eaan, waren zoo klein, dat we aan ♦wee porties nog niet ge noeg zouden hebben gehad. Alleen was er zeer overvloedig wijn voorhanden, maar daarmej vul je ook je maag niet. Per schip verder F) AT heeft zoo twee dagen geduurd, tot de mededeeling kwam, dat we per schip verder zouden gaan, naar Havre of Cherbourg. Een nieuw perspec tief. Inderdaad kwam er een schip in de haven, dat ons verder zou brengen. Er werden zooveel mensehen opgeladen als maar mogelijk was, ongeveer een 1500 man, allemaal Nederlanders. We zouden na het invallen van de duisternis vertrekken, cn daar hadden we het heelemaal niet op begrepen. Bo vendien: de reis zou ongeveer 18 uur duren, dus moesten we mondvoorraad meenemen. Dat heeft heel wat voeten in de aarde gehad, voor we het noodige noodrantsoen bijeen hadden: vleesch in blik en pain de guerrp. Voor het vervoer van deze levensmiddelen konden we niet eens de beschikking over onze eigen wagons krijgen. Ten langen leste kregen we één auto los, waarmee het eten aan boord werd gebracht. Een nacht der verschrikking (VTA donker worden, gingen we de haven uit. Na een kwartier hing er al een bommenwerper boren ons, die mitrailleerde, vervolgens bommen liet vallen, waarvan er een midden op het schip terecht kwam. Dat gaf een verschrikkelijker) toestand in dien don keren nacht. Beneden in het schip brandde het, en er waren ongetwijfeld dooden en gewonden. Zoo goed en zoo kwaad als dat ging. hebben allen hulp cn hijstand verleend aan de gewonden. Gelukkig kwam de vliegmachine niet meer terug. Maar het is toch een nacht geweest om nooit meer te ver geten. Aan den horizont zagen we in volle zee brandende schepen, op ons eigen schip brandde het ook, de ker mende gewonden vroegen al onze aan dacht. en ieder oogenblik kon een nieuwe bommenwerper verschijnen. Moedige kerels daalden af in het ruim om te redden wat er nog te redden was, maar gelukkig bleef de brand tot een kleine oppervlakte beperkt. In den vroegen ochtend, toen het daglicht doorkwam, werd ons schip op het strand gezet. De nacht van verschrikking vas voor bij. Ons eerste werk was toen, de gewon den naar buiten te brengen. Zij werden op planken gebonden, en zoo naar, be neden op het strand getakeld, natuurlijk alles heel primitief, maar allen waren verbonden, en allen zijn ook, dank zij dc goede hulp van de burgerbevolking van een klein dorjije aan de kust, met boerenwagens op stroo naar de zieken huizen van Calais vervoerd. Ook de dooden zijn nog geborgen, cn toen heb ben wij het schip het schip gelaten, en zijnrte voet verder naar Calais gegaan, en Vandaar naar het naburige dorpje Coquelles, waar onze mannen cn wij in volkomen hulpeloozen toestand, uitge put door honger en slaap, in kleine groepjes arriveerden. De soldaten gin gen er zelf maar op uit om te foura geeren, voor zoover er wat te krijgen was, want ook dit plaatsje zat weer vol met vluchtelingen. Na veel moeite slaagden we er in weer een noodrant soen op den kop te tikken, en toen was het verder maar afwachten, wat onze verdere bestemming zou zijn. De Duitschers komen HOE lang het verblijf in cn om Calais heeft geduurd wist onze zegsman niet meer. De nachten waren gelijk de dagen, omdat er toch niet geslapen werd, en zoo raakte men den tel kwijt Maar op een goeden mpneen, nadat men een nacht in een schuilkelder had geslapen, zagen de Hollanders hij het wakker worden geen Fransche en En- gelsche tanks meer rijden, doch Duit sche. Calais was in Duitsche handen gevallen, en daarmee waren de Hol landers krijgsgevangenen geworden, wat overigens aan luin status niet zoo heel veel veranderde, omdat de Fran schen hun toch reeds al hun wapens hadden afgenomen. Na ecnige dagen werden dc krijgs gevangenen op transport gesteld, niet alleen de Nederlanders, maar ook Franschen en Engelschcn en Belgen, en Marokkanen. De eerste dagen ging het transport te voet het binnenland in. Het viel daarbij op, hoeveel plezie riger de Nederlandsche en Belgische soldaten werden behandeld dan de an dere krijgsgevangenen. De Marokka nen leden blijkbaar erg aan honger, want als er hoeren langs den weg stonden, die eieren aan de menschen aanboden, werden er hecle veldslagen om geleverd. „Je kreeg zoo soms het idee aldus onze zegsman dat die gekleurden af en toe ook op ons een begeerig oog gericht hadden". oooooooooooooooooooo 0 LANGESTRAAT 34 a Amersfoort Afd. Witte Goederen O O O in groote kleurige keuze O o OOOOOOOOOOOOOOOOOOOO Hoe het zij, na verloop van korten tijd stelden de Duitschers vracht auto's tot onze beschikking, zoodat we niet meer behoefden te loopen. Maar op die hobbelende auto's kwam van slapen we reden dag en nacht door ook al weer niet veel. Zoo af en toe zakte je hoofd tegen den 6chouder van je buur man aan, die het dan weer, omdat hij dan zelf niet slapen kon, in zijn oorspronkelijkcn stand terug bracht. Weer eten en drinken EINDELIJK, midden in den naeht, kwamen we in een dorp aan dc BelgischLuxemburgsche grens, waar koffie en soep op ons stond te wachten, waarlijk godenspijs onder de gegeven omstandigheden. En daar wij als Hol landers nu eenmaal een streepje voor hadden hij de Duitschers, konden wij ons eindelij'k eens te goed doen. Toen bleek, dat we letterlijk rammelden, begonnen Duitsche officieren en man schappen ons bovendien nog van hun eigen 1ZOOR de tweede maal In een week tijds heeft te Zeist een felle brand gewoed. Ditmaal was het de renstal van den paardenhan delaar F. van de Haar, wonende aan den Driebcrgsche- weg. welke door het vuur werd aan getast. Dank zij het kordaat optreden van de Zeister Brandweer met een tweetal spulten. ge assisteerd door Ne derlandsche en Duit sche militairen, kon de brand beperkt blijven tot een drie tal hooibergen en een stal. De 35 al daar gestalde rljks- cn renpaarden kon den In veiligheid worden gebracht. voorraad eten mee te dcelen, zelfs in zulke hoeveelheden, dat wij er aanvankelijk sprakeloos onder waren. Die kerels daar, zoo zei onze zegsman, hebben onzen eeuwigen dank verdiend, want toen voelden we ons langzamerhand weer menseh wor den! Van dat dorpje zijn we per trein ver voerd naar Trier. Ook tijdens die trein reis hebben we het best gehad, en in Trier, zelf, waar we voorloopig zouden blijven, kregen we behoorlijke kamers in een steenen gebouw eno lang ont beerde luxe, een heu6chehjk bed om op te slapen. Slapen! SLAPEN, meneer, slapen. We deden niet anders. Slapen, eten en dan maar weer slapen, en weer eten. 's Morgens kregen we brood met jam, om twaalf uur warm eten, en '6 avonds weer brood met boter en kaas. En dan maar weer slapen. Langzamerhand kwamen daar in Trier nog meer Nederlandsche troc- pe binnen, die evenals wij zeer to opre ken waren over de behandeling, welke zij van de Duitschers hadden ondervon den. Trier is voor ons een waar herstel lingsoord, een sanatorium geweest! Alleen waren we nog in het onzekere, wat er verder met ons zou gebeuren, tot eensklaps het bericht afkwam, dat we zoo 6nel mogelijk naar huis zouden worden getransporteerd. U begrijpt, wat dat een vreugde gaf! We kregen, alle Hollanders zooals we bij elkaar waren, een specialen trein ter beschikking, die ons linea recta van Trier over Koblenz en Keulen naar Maastricht heeft ge bracht. Weer op Nederlandschen bodem T"\AAR waren we weer op va- derlandschen grond. Hoe we in Maastricht onthaald zijn, dat laat zich eenvoudig met geen pen beschrijven. Kosten noch moeite werden gespaard om het ons zoo aangenaam mogelijk te maken, honderden Maastrichter meisjes liepen maar af en aan met ijsjes en met bier en koffie en thee, met brood en vleesch, kortom met al les wat maar eetbaar was. Maar het kostbaarste cadeau kregen we daar bovendien in ons bezit: onze verlofpas, die ons veroorloofde per eerste gelegenheid naar huis terug te keeren, waar men al we ken over ons in ongerustheid had verkeerd, cn waar wij allen onze blijde rentree hebben gemaakt. „Waarachtig" zegt de vader van onzen luitenant, die zelf een gepensionneerd hoofdofficier is waarachtig, die jongen heeft in veertien dagen meer meegemaakt, dan ik in mijn heele militaire loop baan!" FRUIT- EN GROENTEVEILING AMERSFOORT De Prijsnoteering der veiling op 7 Juni 1940: Aardbeien 19—32: Tomaten 16—17; Dubb boonen 5860; Spinazie 6—16; Sla 1326; Wortelen 60—140; Bloemkool 50170; Komkommers 7—12; Rabarber 1130; Peulen 4119; Doperwten 33; Radijs 2527; Andijvie 610; Raapste len 56; Postelein 13—15; Snijbiet 6— 10; Look 10—15; Peterselie 13—18; Aard appelen 14—15; Seldery 16—18. ZONDAG 9 JUNI St. JorisJkerk 10 uur v-m. ds. Blok, Jeugddienst 6 uur n.m. ds. Pannebakker. Nieuwe Kerk 10 uur v.m. ds. v. d. Berg. 6 uur n.m. ds. Gerritsen Emmakerk 10 uur v-m- ds. Donszelmann. 6 uur n.m. ds. R. Bartlema, van Zeist. Kapel „Zon en Schild" 10 uur v.m- ds. Nauta. Rusthuis „De Lichtenberg" 3 uur n.m. ds. Donszelmann. Gasthuiskcrk 10 uur v.m. dc heer v. d. Heide. Wü'kgebouw Laurens Costerplein 10 uur vjn. kinderkerk- Gebouw „Het Sluisje" 10 uur v.m- kinderkerk- Evang. Luth. Kerk 10.30 uur v.m. ds. de Jongh. Vriiz. Hervormden Foyer Amicitia: 10.30 uur v.m- dr. J. Niewcg. Remonstr. Gemeente 10.30 uur v.m. dr. R. Miedema. Doopsgezinde Gemeente 10.30 uur v.m- ds. W. F. Golterman. Gcrcf- Kerk (Zuidsingel) 10 uur v.m. ds. S. J. Popma. 5.30 uur n.m- cand. J van Buuren. Geref. Kerk (L. Vrouwestraat) 10 uur v.m. cand. J. Buuren. 5.30 uur n.m. ds. B- Holwcrda. Westerkerk 10 uur v.m. ds. B- Holwcrda. 5.30 uur n m. ds. F. A. den Bocft Gebouw „Bethel" (Eemstraat) 10 uur kinderkerk. Vrye Evangelische Gemeento Gebouw „Eben Haëzer" (Muurhuizen 9a) 10 uur v.m. cn 5.30 uur n.m. Zendeling Brc'et, van Apeldoorn. Donderdag 13 Juni Openbare bidstond 8-15 uur n.m Geref. Kerk in Hersteld Verband 10 uur v.m. en 5.30 uur n.m. ds. Herngreen. Chr. Geref. Gemeente 10 uur v.m- en 5-30 uur n.m. ds. J. Drcnti. Vrije Geref. Gemeente (Muurhuizen 53) 9.30 uur v.m. en 5 uur n.m. Godsdienst, oefening. Geref. Gemeente (Stoovéstraat 11) 10 uur v.m. en 5-30 uur n.m. Godsdienst oefening. Dinsdag 11 Juni 7 uur n.m. ds. H. Ligten- berg, van Kampen. Oud Katholieke Kerk 't Zand 13 10 uur v-m. H. Dienst. 6-30 uur n.m. Vesper. Vrüe Katholieke Gemeente Geen dienst. Leger des Heils (Havik 25) 10 uur Hciligingsdicnst, 7 uur n m. op**- luchtsamenkomst bij de Kei n.m. 8 nuf Verlossingssamenkomst. Christian Science Society Arnihemscheweg 7 10 uur Hollandsche dienst. 1 15 uur English servicd. Onderwerp: God, de eenige Oor zaak en Schepper. Nicasiusstraat 4 Evangelisatie-samenkomst 5.30 uur Amersfoortsche Bergkapol Theosofische Loge Ds- W. C. Posthumus Meyes, van Hooi land Dc'utscher Gottesdienst Gasthuiskerk Westsingel 47 Geen dienst. Jeziël Stoovéstraat 14 Donderdag, en Zondagavond 8 uur Evange lisatie Zending N. Vetter. Vrijz. Chr. Jeugddienst Doopsgez. Kerk 7 uur n-m. ds. van Putten. HOOGLAND 10 uur v.m. de heer D. Mallekote, Amersfoort. LEUSDEN 10 uur v.m. ds. Hofstede. (Wijziging voorbehouden) Parochie v. d. H- Franciscus Xaverius 't Zand 31 H.H. Missen om 6.30. 8.0Ö, 9 15 en 10 45 uur gezongen Hoogmis, 6 uur Lof- Parochie O L. Vrouwe Hemelvaart Langcgradht 36 H.H- Missen om 7 uur. 8.30 en 10.30 uur gezongen Hoogmis, 6 uur Lof Parochie v. d. H. Henricus P. Borstraat 41 H.H- Missen om 7 uur, 8.30 «-n 10 uur P zongen Hoogmis, 6 uur Lof. Parochie v. d. H. Ansfridus Jacob Catslaan 28 H H. Missen om 7 en 8.30 uur. Hoogmis t' 10.30 uur, 6 uur Lof,

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1940 | | pagina 6