Uit het dagboek van
een gelukkige vrouw
A'MII
De Maansteen
MVRA. HET ELFJE EN DE BOOZE KABOUTER ZWARTVOEl
WILLY PETILLON schrijft voor onze
lezeressen
oven
Zondag 2 Juni
Dinsdag 4 Jun
Woensdag 5 Juni
/Alle Persil-producten zijn
in dezelfde niet te evena
ren kwaliteit overal ver
krijgbaar zonder prijsver-
hooging.
Persil, Neerlands oudste, niet te evenaren zelf
werkend waschmiddel.
X Henco, wasch- en bleek-soda, voor het inweeken
der wasch en het zachtmaken van het schrale water
Ata, het radicale schuurpoeder, dat alles reinigt, zonder
krassen.
iMi, het ideale afwasch- en reinigingsmiddel, dat ook werk-
kleeding grondig reinigt.
Sil, het voortreffelijke spoel- en bleekmiddel
Vrijdag 7 Juni
RECEPTEN
RADIO PROGRAMMA'S
Bescherming van het
Nederlandsche
deviezenbezit
KINDERHOEK!
A. A. HUMME Jr.
2e BLAD PAG. 4
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ZATERDAG 8 JUNI 1940
TT EEL vroeg heil ik vanmorgen wakker
■Tl geworden. Het is moeilijk om één dag
in de weck lang te slapen, als je gewend
bent op gewone dagen vroeg op te staan.
Het is niet eens prettig ook. In den zomer
lijkt het zonde van ieder uur dat je weg
sloop! en onbewust doorleeft. Een oogen-
blik heb ik geluisterd aan de deur van de
kinderen. Een ondcrgrondsch gemompel
dat is mijn zoon, die zware morgendroomen
heeft en gewoonlijk een denkbeeldig geschil
in de eerste uren van den jongen dag uit
vecht. Meestal wordt hit kort daarna wak
ker en is dan alles vergelen. Nu dringen
dreigend-zware, half verstaanbare klan
ken tot me door. Aan de andere deur is al
les stil Een ruslige, zachte ademhaling
mijn meiske kan je met verwijten, dat zij te
veel slaapt, ook al is zu zelden uit eigen
beweging vroeg wakker. Zij brandt eer het
laars ie aan twee kanten.
Op liet portaal rekt zich de hond en
komt kwispelstraalcnd naar me toe, wil
uitgelei ten worden. Ja maar, jongen, het
is nu heerlijk buiten. Do wuivende
siaartpluim verdwijnt in snel tempo om
den hoek. Ik ga terug en loop den ach
tertuin in. Doodstil is het in den vroe
gen morgen. liet gras is nat en de och-
tondkilte doet je rillen. Grijze wolken
drijven dreigend-laag door de lucht. Het
zal wel gaan regenen, maar nu is het
goo i om buiten te zijn. Ren appelboom,
waarvan de tokken breed over het pad
hangen schudt de natte druppels van
zijn bladeren in mijn hals. een geste, die
allo overgebleven slaap verjaagt. Even
bluf ik staan bij zijn buurman, dep
ouden pereboom. die verleden joar on
der zijn overdadigen vruchtenlast dreig
de te bezwijken. In den nazomer, de
vruchten nauwelijks rijp, vonden we
hem op juist zoo een morgen als deze,
dwars over het pad liggen, mot machte
loos gestrekte takken, als wanhopige ar
men. We hebben gedaan wat we kon
don: we hebben hem bevrijd van den
zwaren last. we hebben hem overeind
geheschen en gestut, we hebben gehoopt
dal hij het halen zou.
Dit voorjaar bloeide hij met de kracht
van een jongen boom Nu hebben zich
de vruchten gezet. Ik tel ze aan de
meest nabije takken Vijf, acht, tien,
twaalf... kijk, daar is er 'n, die al een
kleurtje toont. Jij hraverd jij dappere
boom, jij jij héld. Een gevoel van in
tense dankbaarheid doet me de hand
strekken om over de ruige bast te strij
ken, als was hij een bewust levend we
zen.
Wat is het goed hier nu even stil te
blijven, in een wereld, die nog niet ont
waakt is. Even goed zou je ergens heel
ver wég, gansch alleen kunnen zijn in
een betooverenden sprookjestuin. Zoo
stil is het, zoo roerloos staat alles om
me heen.
Uit den appelboom heel achter in den
tuin klinkt opeens het geluid van een
merel. Hoog en vol en parelend als kla
re waterdroppels. Enkele seconden later
schiet het vrouwtje in sierlijke glij
vlucht vlak langs me heen, op zoek naar
voedsel voor de vier jongen, die in het
nest liggen in den nok van het schuur
tje. Ze zijn niet bang en de vogel blijft
vertrouwelijk zitten, als ik even be
weeg. De heldere pientere oogjes volgen
me gespannen, zij weet, dat er straks
wat lekkers gestrooid zal worden.
In.de struiken achter me beweegt het
en tjocp! de vogel is weg. Stil sluipt de
groote zwarte kat van de buren voorbij.
Ze kijkt hooghartig, wetend, dat haar
kans die trouwens, als gewoonlijk maar
heel klein was voor vandaag is ver
keken. Weer is alles stil en vredig. De
melodie en woorden van een van Men
delsohn's liederen komen me in den zin.
Ik hoor ze in gedachten, sereen, vol,
klaar, «ls zoo even de zang van den me
rel: Dies 1st der Tag des Herrnich
bin allein auf weitem Flur. noch eine
Morgenglocke nur... Om de stemming
te volmaken begint meteen het klokje.
te kleppen van de kleine kerk in de
nabijheid. De eerste mis... Voetstappen
beginnen te schuifelen over het grint
\an de laan. Hel is immer». Zondag
I-JET was vandaag een drukke jacht enge
Tl dag. Zoo een, die geen harmonie en
geen vrede gedoogen wil. Een, waarop al
les verkeerd gaat Is er vandaag eigenlijk
wel iets goed gegaan? Is er een enkel prct-
Ijg bericht gekomen, heb ik ook maar één
bevriende stem gehoord? Als voor de zoo-
veelste maal de hel gaal. ben ik op het krib
bige af. Waarom kan Dientjc de deur niet
opendoen! Ze hoort net zoo goed als ik, dat
er gebeld wordt en ze heeft op het moment
minder te doen.
Voor de deur 6t«at een man met den
teekenenden koffer-van-de-negotie. Hij
ki)kt zoowaar opgewekt. En nu zie ik
wie het is. Twee weken geleden kwam
hii bellen in uitersten nood. Dat was
vlak na den terugkeer van de geëvacu-
eerden. We kondfin hem een kleine
handreiking geven, helpen met een
maal warm eten en wat levensmidde
len. Hij kreeg ergens wat steun en daar
kocht hij wat negotie voor. Natuurlijk
wil ik iets koopen en terwijl ik kijk
naar wat er voor mij bruikbaars kan
zijn in den koffer, vraag ik hoe het gaat.
Nu straalt hij! Het gaét, mevrouw! Ik
kan den kost ophalen en ik eet mijn
handel niet op. Als dit verkocht i6, ligt
het geld er om nieuwe waar te koopen.
Ik verdien mijn boterham weer. En...
waarschijnlijk kan ik werk krijgen, 'k
Kan een auto besturen, vrachtwagens
ook; transportwerk is er genoeg, er is
kans, dat ik aan den slag kom.
We rekenen af en als hij het tuinpad
afgaat, fluit hij een deuntje. „Ze kwa
men te samen uit Brabant weerom...
Opeens prikken mijn oogen." Zand in
gewaaid, zeiden de kinderen vroeger.
ÏAZ E staan samen voor het huis van de
angorakoniincn, mijn dochtertje en ik.
We bewonderen het nest van zes jongen,
dat geboren werd op den dag van de eva
cuatie en dat zich, o wonder, buitengewoon
voorspoedig ontwikkeld heeft. De trotsche
moeder zit te midden van de zes donzen
balletjes, waarvan de rose zijden oortjes
parmantig rechtop staan, als een groote
sneeuwbal. Veel vreé gunt haar kroost haar
niet en ze kan geen rustig hoekje vinden,
overal springt een sneeuwwit sprookjesko
nijntje rond, met robijnroode oogjes en een
sneeuwen vacht.
„Ze hebben levensruimte noodig",
constateert mijn dochtertje, blij, dat ze
een actueel woord van pas kan brengen.
Ze heeft gelijk, we zullen het tusschen-
schot weg moeten nemen; het hok
naastaan is toch leeg. Met 'n schroeven
draaier wurmen we de plankjes lo*. Eejn
ondernemende konijnenkleuter huppelt
door de eerste opening, groot genoeg om
hem door te laten. De anderen durven
nog niet. Eindelijk is de scheidings
muur weg en ze springen hun nieuwe
wereld binnen, neuzen in «11e hoeken,
klimmen tegen een wand op. Eentte
probeert er door een wat groote maas
van het gaas te kruipen. Jonge diere®
zijn precies kleine kinderen. Als het
meiske weg is val ik neer op een trapje,
dat ons helpt bij de bovenste hokken
te komen en blijf kijken naar de sier
lijke diertjes. Wat zijn ze mooi. Uren
zou je er naar kunnen kijken, zoo maar
stil zitten en kijken en alles vergeten;
de heele wereld achter je, om je; alleen
zijn met de schuldeloosheid van de klei
ne donzen diertjes. Mijn hulpje komt
me wat vragen. Blijft ook even kijken.
Dan zegt ze opeens: wat is het hier
mooi. Zoo groen en zoo rustig. Het is net
of je in een heel groot prak bent en met
niemand iets te maken hebt. Dan zoemt
het geluid van een vliegtuig boven onze
hoofden. We kijken nauwelijks op
Op alle Porsil-produelen bomen spaarzegel» voor.
- :E. Óstermann 8. Co's hjandel Mij. N,V. Amsterdam,
Fabrieken \e Jutphaas bij Utrecht-
"CMGENLIJK is het toch wel heel pret-
-L-/ tig. dat het nu smorgens bijna twee
uur vroeger is dan het is. Het klinkt een
beetje Dadels van Aboe-el-Hat-s«n-ach-
tig, maar ieder begrijpt het natuurlijk,
's Avonds irriteert het me nog altijd
lichtelijk om naar bed te gaan voor het
daglicht van de lucht verdwenen is.
Maar we hebben zoo het land aan al het
omslachtige gedoe van vensters werke
lijk en wezenlijk lichtdicht fc maken,
dat we er dien kleinen wrevel voor over
hebben. Het heeft wel zijn goeden kant
ook. Een paar dagen geleden kwam er
iemand van de luchtbescherming met
een groote kaart en een groote klacht.
Er was uitstralend licht bij ons waar ge
nomen. Met waarlijk farizeïsche voldoe
ning kon ik toen met een volkomen rein
geweten antwoorden: „uitgesloten". Dat
zou je nooit kunnen, als je licht brand
de. Dan zou altijd de twijfel in je kna
gen of toch niet misschien, ergens door
een onvoorziene reet... Nu kon je fier
zeggen: uitgesloten!'Het klonk... het
klonk alsof het veel gewichtiger was
dan het was. Alweer de dadels van
Ahoe-el-Hassan
Multatuli heeft toch wel vóél waarhe
den verkondigd, je bedenkt het alleen
niet steeds.
Oase-pudding
Benoodigdheden. Een halve liter melk.
Of vijfentwintig gram custardpoeder
15 gram maïzena, een ei, een half stok
je vanille en 30 a 40 gr. suiker. Een half
pond dadels een paar eetlepels gemalen
cocosnoot.
Bereiding: Kook vanillevla. hetzij van
het custardpoeder, hetzij van de maïze
na. Gebruikt men het laatste, dan roert
men het ei. de maizena en wat koude
melk aan tot écu glad papje. Kook de
overige melk met hot vanillestokje en
giet onder stevig roeren zoo veel van de
kokende melk bij het maizenamengsel
tot dit flink verwarmd is. Giet daarna
alles in de pan hij de overige melk en
laat het geheel, onder voortdurend roe
ren met een garde even doorkoken.
Laat de vla bekoelen, maar roer af en
toe, dat zich geen vlies vormt. Doe dit
ook. als men vla maakt van custard
poeder. Ontpit intusschen de dadels (dit
gaat gemakkelijk met een aardappel
mesje. Bedek den bodem van een vla-
schaal met een laag da^lels, doch houd
er eenige uit voor garneering. Bestrooi
deze laag met gemalen cocosnoot en
giet er dan voorzichtig de wat afgekoel
de vla over. Bestrooi den bovenkant ge
lijkmatig met gemalen cocosnoot of, als
men daar van houdt, met gehakte
amandelen en garneer dan den schotel
met eenige dadels. Laat de vla op een
koele plaats zoo koud mogelijk worden.
Eén sigaretteneindje
één enkele lucifer is im
mers al méér dan genoeg
om een heel bosch in
vlammen te doen
ROOKT NIET IN BOSCH OF HEI
ZONDAG 9 JUNI
JAARSVELD, 414.4 M 8.00 KRO, 8.30
PRO, 9-00 KRO, 5 00 NCRV 7 45—10 15
KRO.
8-00 BeYichten ANP; 8 05 Gram.muziek;
8 30 Korte studiodienst9.00 Gram.muziek;
10.30 Hoogmis; 11.45 Gram muziek; 12 15
Middenstandspraatje; 12 30 Gram-muziek;
12.-15 Berichten ANP; 100 Boekbespreking;
I 15 KRO.Mclodisten (2-002.15 Gram.mu
ziek); 3-00 Gram.muziek; 3.15 Rotterdamsch
Philharmonisch orkest; 4.15 Gram muziek;
4-30 Voor de zieken; 4 50 Gram.muziek; 5.00
Ge-vvjjde muziek (gr.pl.); 520 Nederlandsch
Hervormde Kerkdienst Hierna: Orgelcon
cert; (.15 Gewijde muziek (gr.pl-); 7 30 Of
firieele mededeelingen, eventueel gram.mu
ziek; 7.45 Officiecle mededeelingen of
gram muziek; 8-00 Bericlitcn ANP; 8-15
KRO-Groot-Amusemcntsorkest en solist;
9 00 Musiquette; 9-30 Radiotooneel10.00
10.15 Berichten ANP.
KOOTWIJK, 1875 M. VAR A-Uitzen
ding 11.1511.30 n.m- Berichten.
8 00 Berichten ANP, gram.muziek; 9.00
Berichten (Fransch); 9.15 Orgelspel; 9-45
Gram.muziek; 10.00 Residentie-orkest cn het
Leidsche Toonkunst-koor (opn-); 10-45
Gram.muziek; 11.00 Koperensemble (opn.);
11.15 Berichten (Engclsch); 11.30 VARA-
Meisjeskoor „Dc Krekels"; 12.00 Rosian-or-
k'est12 30 Berichten (Duitsch); 12-45 Be
richten ANP; 1.00 VARA.orkest (1 452.00
Berichten, Fransch); 2 002-15 Berichten,
Duitsch); 2.45 Gram-muziek; 3-15 Berichten
(Fransch); 3.30 Fragmenten uit de operette
„Rose-Marie" (opn 4.00 Tuinbouwpraatje:
4-30 Viool, cymbaal en piano (opn); 4 45
De Ramblers (Om 5 00 Berichten, Duitsch);
5.30 Gram-muziek; 6-15 Berichten (Engelsch)
6.30 Orgel en zang;'7.00 Reportage; 7.20
VARA-orkest; 8.00 Berichten (Duitsch);
8.15 Berichten (Engelsch); 8.30 Berichten
ANP; 8.45 VARA-orkest; 9.15 Berichten
(Engelsch); 9-30 Esmeralda: 10 00 Berich
ten (Duitsch); 101510-30 Berichten ANP;
11.1511.30 Bcriohtcn (Fransch).
MAANDAG 10 JUNI
JAARSVELD, 414.4 M. KRO-Uitzen-
ding.
8 00 Berichten ANP; 8.05 Gram.muziek;
9-00 KRO-symphonie-orkest (opn.); 10-00
Gram.muziek; 1130 Godsdienstige causerie;
12.00 Gram.muziek; 12.15 Rococo-octet; 12.45
Berichten ANP, en gram.muziek1 15 KRO.
Melodisten; 2 00 Vrouwenuur; 3-00 Piano
voordracht; 3-30 Officiecle mededeelingen of
gram.muziek; 4-00 KRO-Melodistcn4.45
Gram muziek; 5.00 Musiquette en soliste;
5.45 Gram.muziek; 6.00 KRO-orkest, solis
ten en pianoduo; 7.00 Sportpraatje; 7.15
Reportage of gram-muziek; 7.30 Officiecle
mededeelingen of gram-muziek; 7.45 Voor da
jeugd; 8-00 Berichten ANP; 8 15 KRO-dans-
orkest; 8.40 KRO-orkest; 9 00 Grcgor Ser-
ban cn zyn Roeineensch orkes*:; 9.10 Zang
met pianobegeleiding; 9.20 KRO-orkest;
9.50 Gregor Serban en zjjn Rnnmeensch or
kest 10.00—10.15 Berichten ANP.
KOOTWIJK, 1875 M- NCRV-Uitzending
11.1511.30 n-m. Berichten.
8.00 Berichten ANP; 8.15 Gewade muziek
(gr.pl); 8.30 Gram.niuziek; (9 009-15 Ba-
richten Fransch); 9.45 Spaarne-sextet en
gram.niuziek; 11-15 Berichten (Engelsch);
II 30 Gram-muziek; 12.00 Amsterdamsch sa-
lnn-orkest en gram.mrziek; (12-3012 45
Berichten, Duitsch); 12.45—1.00 Berichten
ANP; 1.45 Berichten (Fransch); 2.00 Be
richten (Duitsoh)2.15 Theuerzeit-trio en
gram.muziek; 3 15 Berichten (Fransch); 3.30
Gram.niuziek; 4-00 Zang met pianobegelei
ding en gram muziek; 4.45 Gram-muziek:
(5.005.15 Berichten, Duitsch); 5-25 Viool,
piano en gram muziek; 6.15 Beri .'hten (En
gelsch); 6 30 Reportage, eventueel gram-
muziek; 7.30 Gram-muziek: 8.00 Berichten
(Duitsoh); 8-15 Berichten (Engelsch); 8.30
Berichten ANP; 8 45 Apollo-enscmblc (9-15
9.30 Berichten, Engelsch): 10 00 Berich
ten (Duitsch); 10.15—10.25 Berichten ANP;
11.1511.30 Berichten (Fransch).
ME IJ WSBER1CHTEN:
De uitzendtijden van de nieuwsbericht»i
in het Nederlandsch. Fransch en Engeltr)
op den zender Kootwijk, 1875 M.. zun a|,
volgt
8.00— 8.15 nieuwsberichten van het A.NJ.
9.009 15 berichten in het Fransch.
11.15—11.30 berichten in het Engelsch.
12.3012.45 berichten in het Duitsch.
12.45—13.00 nieuwsberichten van het A.NJ»
13.45—14.00 berichten in het Fransch.
14.001-1.15 berichten in het Duitsch.
15.1515 30 berichten in hei Fransch.
17.0017.15 berichten in het Duitsch.
18.15—18.30 berichten in het Engelsch
20.0020.15 berichten in het Duitsch.
20.1520.30 berichten in het Engelsch
20.3020.45 nieuwsberichten van het AN.p
21.1521.30 berichten in het Engelsch
22.0022.15 berichten in het Duitsch.
22.1522.30 nieuwsberichten van het A.N,p
22.3023.15 geen uitzending.
23.1523.30 berichten in het Fransch.
Tot nader order zullen de zenders Jaar*
veld en Kootwijk om 22.30, na de nieuws]*,
richten van het A N.P., sluiten, behalve di;
zooals uit bovenstaande opgave bljjkl, q
zender Kootwijk om 23.15 terugkomt met l*
richten in het Fransch.
FINANCIER
's-GRAVENHAGE. 7 Juni. - Iledtj
is in het verordeningenblad een veror
dening verschenen van den rijkscon-
missaris voor het bezette Nederland
sche gebied betrelfende overgangsmat!
regelen op het gebied van deviezenhè
scherming van 5 Juni 1040.
Hierbij wordt bepaald: De uit voering
van de bepalingen van het Koninklijk
Besluit betreffende deviezennoodmaal-
regelen van 10 Mei 1010 (Staatslild
voor het Koninkrijk der Nederlands
nr. 4S4, Nederlandsche Stnatscourvl
nr. 91) berust behalve bij de Nederland
sche ambtenaren, ook bij de ambten»
ren van het Duitsche deviezenbesch»
mingscommando.
Deze verordening treedt in werkint
op den dag van baar afkondiging
De juridische adviseur bij den stal
van den Rijkscommissaris, dr. Rnt-I
wees in een nadere verklaring van d»
verordening betreffende do deviezen!»
scherming er op, dat de deviezen-nood
maatregelen, zooals zij hij K.R. destijds
zijn vastgesteld, blijven bestaan. De uit
voering van de bepalingen blijft ook ia
handen van Nederlandsche ambtenaren,
doch dc verordening is slechts om Ie h*
vverkstelligen, dat' ook Duitsche ambt-
naren aan de uitvoering daarvan deel
hebben.
Deze bepaling beduidt dus wederoa
een groote mate van innige samenwer
king, daar er hier geen sprake van k
dat de Duitsche instantie die uitvoerinf
heeft overgenomen, doch zij is than»
slechts mede ingeschakeld, naast df
Nederlandsche autoriteiten.
Dr. Rabl liet tenslotte nog uifkomet
dat het de rijkscommissaris zelf was ee
weest, die het initiatief had genomes
voor deze bepaling, welke zoozeer hel
6treven tot coöperatie typeert.
147. Door een lange gang. verlicht door glimwormpjes komt
Peter in de troonzaal. Daar zit Koning Wipneus op een gou
den paddestoel. Peter buigt netjes en zegt: Och, beste Ko
ning, misschien mogen twee van uw wachters mij helpen om
twee boosdoeners op te sporen. Ze hooren in uw bosch niet
thuis. Natuurlijk wil ik u helpen, zegt de koning.
J4S. Wie zijn die boosdoeners, vraagt de koning. Het 2ijn
Zwartvoeters uit een bosch in 't Zuiden. Zoo. dan moeten zt
zoo spoedig mogelijk gevangen genomen worden. Gaal
vlug mei twee wachters het bosch in om ze te zoeken. Tegen
den ochtend loopt Peter met twee mannetjes alle richtingen
van 't bosch uit en kijkt in cn achter eiken boom.
FEUILLETON
Door
WILKIE COLLINS
Nederlandsche bewerking
van
26)
Het was toen Donderdag en reeds
Zaterdag was het huis klaar om da
nieuwe bewoners te ontvangen. In di°n
korten tijd had ik kans gezien het per
soneel aan te stellen, na vooraf naar
hun bekwaamheden en godsdienstig»»
principes te hebben geïnformeerd.
De familie arriveerde tusschen zes en
zeven uur, tot mijn verbazing geëscor
teerd, niet door mijnheer Godfrey, zoo
als ik had verwacht, maar door mr.
Bru ff.
„Het speet Godfrey erg, dat hij ons
niet kon begeleiden, Drusilla", zei mijn
tante, maar mijnheer Bruff heeft aan
geboden, zijn plaats in te nemen en tot
Maandag in Brighton te blijven."
Mijnheer Bruff bleef eten en praatte
den heelen avond over allerlei wercld-
sche onderwerpen, totdat het tijd voor
hrm werd naar zijn hoiel te gaan. Hij
inviteerde zichzelf oj de lunch den vol
genden dag, en ik kreeg den indruk,
dat hij een speciale bedoeling had met
naar Brighton te komen.
Den volgenden morgen ging ik met
Rachel naar de kerk. Bij onze thuis
komst vonden wij mijn tante Ablewhite
e mijnheer Bruff reeds aan tafel. Toen
Rachel geen eetlust had en als reden
hiervoor hoofdpijn opgaf, zag die ge
slepen advocaat hierin de door hem ge
zochte gelegenheid, waarvan hij onmid
dellijk gebruik maakte.
„Er is maar één kuur voor hoofdpijn"
zei hij, „en dat is een rustige wande
ling, juffrouw Rachel, als u gezelschap
wenscht, ben ik tot uw beschikking."
„Met veel genoegen. Ik had juist zin
in een wandeling."
Toen zij van hun wandeling waren
teruggekeerd, zag ik aan hun gezicht,
dat de advocaat haar zijn mededeeling
had gedaan. Hij gaf voor, dien avond
een afspraak te hebben, zoodat hij niet
op het diner kon komen en deelde ons
mede, dat hij den volgenden morgen
naar Londen zou terugkeeren.
„Weet u zeker, dat u niet op uw be
sluit zult terugkomen?" vroeg hij aan
Rachel bij het afscheid nemen.
„Absoluut", antwoordde zij. waarop hij
vertrok.
Rachel verdween direct naar haar ka
mer en verscheen niet aan het diner
Haar kamenipr kwam zeggen, dat haar
hoofdpijn was teruggekomen en dat zij
alleen wenschte te zijn. Toen den vol
genden morgen haar thee hoven werd
gebracht, begaf ik mij naar haar kamer
e ging naast haar bed zitten.
„Weet je, liefje", zei- ik. „toen je
eisteren van je wandeling terug kwam,
had ik zoo'n idee, dat mijnheer Bruff
je epn onaangename mededeeling had
gedaan
Zii keek mij scherp aan. „Integen
deel zei zij „Het was een mededeeling
waar ik veel belang in stelde en ik
hen mijnheer Bruff dankbaar, dat hij
mij heeft ingelicht."
„Een mededeeling waar je belang in
stelde?" herhaalde ik. „Ik veronderstel
lieve, dat die betrekking had op Goc
frey Ablewhite?"
Zij zat meteen overeind in baar bed,
werd doodsbleek en was blijkbaar juist
van plan mij op haar vroegere onbe
schaamde manier te antwoorden, toen
zij zich bedacht en een oogenblik latei-
op kalmcn toon zeide:
„Ik zal nooit met Godlrey Ablewhite
trou wen."
„Wat bedoel je?" vroeg ik, op mijn
beurt geschrokken. „Dit huwelijk wordt
reeds door de heele familie als een
vaststaand feit beschouwd."
„Godfrey Ablewhite wordt vandaag
hier verwacht", zei ze onverstoorbaar.
„Wacht tot hij hier is dan zul je' wel
zien."
Bij deze woorden gaf zij een ruk aan
de bel en toen haar kamenier verscheen,
gaf zij haar hevel haar bad gereed te
maken, zoodat ik wel genoodzaakt was.
de kamer te verlaten.
Na het ontbijt ging ik een paar be
zoeken afleggen en was verheugd, bij
mijn thuiskomst Godfrey Ablewhite te
zien.
„Lieve juffrouw Clack", begroette hij
t. ij. „Door onvoorziene omstandighe
den kon ik Londen eerder verlaten dan
ik had gedacht."
„Heeft u Rachel al gesproken?" vroeg
ik.
Hij zuchtte en nam mijn hand in de
zijne.
„Ik heb haar gesproken", zei hij vol
komen onbewogen. „U weet toch, lieve
vriendin, dat wij verloofd waren, niet
waar? Nu. zij heeft plotseling besloten,
onze verloving te verbreken. Bij nader
inzien is zij tot de overtuiging geko
men, dat zij mijn en haar geluk niet
heter dienen kan, dan door een overijld
gedane belofte te herroepen en mij in
de gelegenheid te stellen elders een ge
lukkiger keuze te doen. Dit is de eeni
ge reden, die zij wil opgeven, en het
eenige antwoord, dat ik op mijn vra
gen krijg."
„En heeft u toegestemd?" vroeg ik.
„Ja", antwoordde hij rustig. „Ik heb
toegestemd.
Ik vond zijn gedrag onder deze om-
s'andigheden zoo onbegrijpelijk, dat ik
hem met groote oogen bleef aanstaren.
„Wat beteekent dit?" vroeg ik ten laat
ste, als in een droom.
„Dat zal ik u vertellen; maar laten
wi; eerst gaan zitten."
Hij leidde mij naar een stoel. Ik weet
niet meer of hij zijn arm om mij heen
sloeg om mij te ondersteunen, omdat
ik zoo van streek was. Hij was altijd
even vriendelijk voor het zwakke ge-
s.acht, daar kan ik van meepraten.
HOOFDSTUK VII
„Ik heb een mooie vrouw, een goede
maatschappelijke positie en een prach
tig inkomen verloren", begon mijnheer
Godfrey, „en ik heb er zonder morren
in berust. Wat kan daar de reden van
zijn? Lieve vriendin, er is geen reden."
„Geen reden?" vroeg ik verbaasd.
„Allerbeste vriendin, gebruik uw ver
stand en help mij", ging hij voort.
„Vertel mij hoe komt het, dat ik op
een gegeven moment den indruk krijg.
«Jat ik in een droomtoestand moet zijn
geweest, toen ik plannen maakte om
in het huwelijk te treden? Waarom
kom ik nu eerst tot het besef, daf mijn
geluk slechts gelegen is in het helpen
van al die lieve dames, in het yérrich
ren van mijn nederige taak en het uit
spreken van een paar welgekozen
woorden, wanneer de presidente van
een comité mij daarom vraagt? Wat
zou ik met juffrouw Verinder? Een
maand geleden drukte ik haar geluk
zalig aan mijn hart. Een uur geleden
maakte de wetenschap; dat ik haar
nooit meer aan mijn hart zal drukken,
mij haast dronken van geluk. Het
schijnt onmogelijk. Kunt u er een ver
klaring voor vinden, lieve vriendin?
Ik zie er geen kans toe."
Ik was zoo verheugd hem weer in
ons midden te weten, dat ik niet pro
testeerde, toen hij mijn handen tegen
zijn lippen drukte. Ik sloot mijn oogen
en in een gevoel van geestelijke zelf
vergetelheid zou ik juist met mijn
hoofd op zijn schouder in zwijm zijn
gevallen, loen een afschuwelijk geram
mel van messen en vorken mijn oor
trof en een oogenblik later de huis
knecht binnen kwam om de tafel te
dekken.
„Wat vliegt de tijd", nep mijnheer
Godfrey. „Ik zal mij moeten haasten
om niet te laat aan den trein tr. ko
men.''
Ik vroeg hem, waarom hij zoo'n
haast had, weer te vertrekken.
„Mijn vader komt vandaag in Lon
den aan en is van plan vanavond of
morgenochtend hier te komen. Hij was
erg gesteld op dit huwelijk tusschen
Rachel en mij, en ik wil hem inlichten
over de verbreking van onze verloving,
zoodat hij zich met het denkbeeld kan
verzoenen, voor hij hier komt. Mijn
lieve vriendin, wij zullen elkaar spoe
dig weer ontmoeten."
Met deze woorden nam hij afscheid
en ik haastte mij naar mijn kamer om
mij van de doorgestane emoties te her
stellen, alvorens tante Ablewhite en
Rachel aan tafel fe ontmoeten.
Later kwamen mij praatjes ter oore,
waarin mijnheer Godfrey beschuldigd
werd, goede redenen te hebben gehad,
Rachel van haar trouwbelofte te ont
slaan, toen de gelegenheid hem gebo
den werd, aangezien hij het baatzuch
tige voornemen koesterde, door mijn
tusschenkoinst de gunst te herwinnen
van een der dames van het Comité voor
Kleeding aan Moeders, die rijk me'
aardsche goederen gezegend is, maar
ik hecht geen geloof aan die kwaad
spreke rij.
TWEEDE DOCUMENT
Bijgedragen door Mathew Bruff.
advocaat te Gray's Inn Square.
HOOFDSTUK I.
In de eerste plaats moet ik vermel
den, dat ik in staat hen licht te wer
pen op een paar problemen, die tot
dusverre in duister waren gehuld Jul'
frouw Verinder had goede redenen
haar verloving te verbreken, waartoe
ik den stoot gaf. Mijnheer Godfrey
Ablewhite had eveneens een goede re
den afstand te doen van alle aanspra
ken op de hand van zijn nicht, en i*
ontdekte wat die reden was.
Om de gebeurtenissen in chronologi
sche volgorde te behandelen, zal ik 1)6"
ginnen met hetgeen betrekking heef'
op de verloving.
Na het overlijden van lady Veiinder
werd haar testament, zooals gebruike
lijk is. voor verificatie aan mijn pf0"
cureur doorgegeven. Ongeveer drie we
ken lafpr, toen ik hem in zijn kantoor
een bezoek bracht, deelde hij mij me
de dat iemand inzage van het testa
ment had gevraagd. Dit was vreemd
Er was geen enkel punt in het testa
ment, dat bestreden zou kunnen wor
den, en ik kon mij niet voorstelen-
wie er belang bij had, inzage van
document 'e verlangej). Voor hen die
het niet weten, wil ik-nog vermeiden,
dat de wet iedereen, tegen betaling
van een shilling, toestaat inzage 'e
verkrijgen van ieder testament, dat 'e
dien einde op „Doctor's Commons
moet worden gedeponeerd.
(Wordt vervoigd).
