MENSCH, DURF TE LEVEN!
De Maansteen
Gedenkteeken te
Dubbeldam
Georg. overleg
in
CHATEAUX PALMER
J. A. SCHOTERMAM ZN.
Bijna 300 koeien
naar de Grebbe
GEEN
Vierdaagsche
A.Z. P.C.-teams
verliezen
DE ZUIDERZEEWERKEN
ambtenarenzaken
Per flesch f 1.35
Per anker f 53.'
TENNIS-PROGRAMMA
V/ILLY PETILLON schrijft voor onze
Vlezeressen over:
RECEPTEN
GLASTRA'S VISCHHANDEl
A. A. HUMME Jr.
Ie BLAD PAG. 3
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
DONDERDAG 20 JUNI 1940
Ter herinnering aan de ge
sneuvelden van 1-28 R.I.
DORDRECHT. 19 Juni. pen so
bere maar aangrijpende plechtig
heid was de overdracht van het
eenvoudige monument, dat nabij de
algemeene begraafplaats te Dubbel
dam is opgericht Ier eerbiedige na
gedachtenis aan de gevallenen van
het eerste bataljon van het 28ste
regiment infanterie, dat gelegerd
was op het eiland van Dordrecht en
waaraan dus de verdediging van dit
strategisch belangrijke punt was
toevertrouwd.
Zij die in den strijd het leven behiel
den, hebben samen de gelden voor di'
monument bijeengebracht, als hulde
aan hun gesneuvelde kameraden. Een
groot deel van hen. die aan het tot
stand komen van het gedenkteeken
meewerkten, zijn reeds met groot ver
lof gegaan, zoodat ongeveer 40 k f>0
officieren en manschappen de plechtig
heid bijwoonden.
Ze stelden zich rondom het monu
ment op, waarna de bataljonscomman
dant majoor C. van Hoek. het woord
voerde. I-Iij memoreerde onder groot?
stilte de namen van de gevalenen sol
daten, korporaals en sergeants, en
bracht hun dank voor hun plichtsbe
trachting, die ons aller diepe hulde ver
dient. Hii legde daarop een krans op
het gedenkteeken.
Overste Ströink. reeimentcsomman-
dant, wierp een terugblik op den ge-
voerden strijd. Er is hier hevig gevoch
ten en het regiment had het zwaar te
verduren. Vandaar, dat er vele geval
lenen zijn. Plichtsbetrachting was bier
een zeer zware taak. maar men heeft
getoond te beseffen, wat dit inhield.
Eere zij de gedachtenis van hen die
daarbij him leven lieten.
Daarna sprak de veldprediker Ds. H.
O Molenaar, Ned. Herv. predikant te
Halfweg, die er op wees. hoezéer de
ernst van den dood ons in deze dagen
nabij is gokomen en hoezeer weemoed
ons vervult wanneer we de gevalenen
herdenken. Hij sprak voorts van Gods
genade die den doorl overwint, zoodat
wie op Christus vertrouwt steeds zich
veilig weet, voor tijd en eeuwigheid.
De heer G. F de Ren van Westmaas
Burgemeester van Dubbeldam, aan
vaardde daarna het gedenkteeken. na
mens de gemeente, die voor het onder
houd zorg zal dragen.
Het bestaat uit een gedenknaald van
natuursteen, 1.40 Meter hoog. Bovenaan
is een helm afgebeeld en vlak daaron
der een lauwertak. Aan den voet van
de zuil staat op een blok natuursteen*
Aan onze gevallen kameraden 128
RL, 10 Mei 1910.
Rondom staan vier hoekpaaltjes. ver
bonden door vier banden van natuur
steen- (Standaard).
Vanwege het hoofd van den dienst
der Zuiderzeewerken is het volgende
aanbesteed:
Het uitvoeren van wijzigingen aan de
haven van Vollenhove, raming ƒ90.000;
laagste inschrijfster fa. Plas en iers
te Edam met 101,700.
De levering van klinkers, ten behoeve
van den Meerdijk van den Noord-Ooste
lijken polder; laagste inschrijver J. G.
van Balen te Arnhem, met 11,11 per
1000 stuks.
Het maken van her vak BlokzijlKt-
telandsche kolk van het kanaal Blokzijl
Kadoelen, de waterkeeringen langs
dat vak en bijkomende werken; laagste
inschrijver Pranger en RoeJe te Edani
met ƒ141.000.
Het baggeren van een kanaal ter leng
te van pl.m. 5.7 km in den Noord-Ooste
lijken polder beoosten Urk; laagste in-
schrijfster de N.V. Mij. tot uitvoering
van Zuiderzeewerken in Den Haag met
119.000.
Het wijzigen van het binnenbermbe-
loop van den Afsluitdijk Wieringen—
Friesland tusschen de dijkpalen 14.500
—15.500 en 22.20023.500. Laagste in
schrijver I G en M. J. van Oordt te
Utrecht en W erkendam, met ƒ71,547.
Steunactie voor door den
oorlog getroffen over
heidspersoneel
's-GRAVENHAGE. 19 Juni. De cen
trale commissie voor georganiseerd over
leg in ambtenarenzaken kwam gisteren
in vergadering bijeen
In deze eerste vergadering der com
missie sinds Nederland in den oorlog
betrokken werd, kwamen verschillende
met de bijzondere omstandigheden van
het oogenblik verband houdende kwes
ties der ambtenaren ter sprake.
Overeenkomstig de zoowel door de
Duitsche als Nedcrlandsche autoriteiten
voorgeschreven algemeene gedragslijn,
besloot de commissie haar laak op nor
male wijze te blijven vervullen, met ln
achtneming van door de bijzondere om
standigheden geboden zelfbeperking en
werkelijkheidszin.
In verband met de bij verschillende
bedrijven en diensten en door de
onderscheiden ambtenarenorganisa-
ties reeds aangevangen zelfstandige
steunacties voor de door den oorlog
ernstig getroffen slachtoffers onder
het overheidspersoneel, werd de re-
geeringsdelegafie verzocht met de
daarvoor aangewezen autoriteiten
en reeds beslaande comilé's overleg
to plegen, aangaande de mogelijk
heid om de steunactie voor de door
den oorlog getroffenen te stimulee-
ren en meer algemeen te doen zijn.
Ook omtrent enkele andere met de bij
zondere omstandigheden van het oogen
blik verbond houdende aangelegenhe
den van het overheidspersoneel werd de
regeeringsdelesatie ultgenoodigd met de
daarvoor aangewezen instanties bespre
kingen te voeren om tot algemeene
richtlijnen ter zake te geraken.
Besloten werd de regeering te verzoe
ken de bij den aanvang der bezetting
van Nederland aan het Rijkspersoneel
bij wijze van voorschot uitbetaalde loo-
nen en salarissen, niet ineens doch ge
leidelijk te doen inhouden.
Aangaande de aangelegenheid van de
verhooging van het gezin6pensioen,
stemde de commissie in met het voor
stel van den minister van Binnenland-
sche Zaken in het daartoe strekkende
wetsontwerp de bepaling op te nemen
dat de datum van iwerkingtreding na
der bij K.B. wordt vastgesteld. Overi
gens gaf de haar ter kennisneming toe
gezonden nadere correspondentie tus
schen genoemden bewindsman en den
Pensioenraad haar geen aanleiding op
haar advies ter zake van 5 Maart 1940,
terug te komen.
Voorts vereenigde de commissie zich
met enkele voorstellen lot wijziging en
aanvulling van het bezoldigingsbesluit.
In overleg met de commissie stelde de
voorzitter zijn beslissing vast aangaan
de een hem voorgelegde competentie
kwestie van de bijzondere commissie
voor georganiseerd overleg voor het niet
deceerend H.O.-personeel.
(3me cru Margaux
Van het uitmuntende oogstjaar 1934
TELEFOON 3450
Ao IS78
UTRECHTSCHESTRAAT 17
Gcmeenschapspólder bood
geen voedsel meer
Een hoofdambtenaar van het bureau
.Ontruiming" te 's-Gravenhage heeft,
vergezeld van den leider der vee-evacua
lip voor Weesp en Weespei karspel, den
heer D Venvev. tevens voorzitter van
den Aefsveldsehon nolder naar Do Tijd
meldt, een beroek gebracht aan den Ge
meenschapspolder teneinde zich te
ovpriijjopn in hop verre deze nog ge
schikt is. om een deel van bei
vee dat daar eertijds graasde, te voe
den. Het onderzoek bracht aan het
licht dat de overvloedige regens der
vorige week niet in staat ziin geweest
het polderland in eenlg«zins gunstiger
conditie te brengen Volgens den heer
Vervvey was het grasdek geheel dood
en soms was liet, of men over bordpa
pier liep in plaats van over polderland
Slechts een klein deel van den polder
zal nog gebruikt kunnen worden, zoo
dat voor het overige vee een andere be
stemming moest worden gezocht Het
vee, waarvoor geen voedsel in dien pol
der meer te vinden is. zal niet worden
afgeslacht, maar overgebracht naar de
Grébbélinie, waar nog maar de helft
van de vroegere veestapels aanwezig
is. Het overige vee werd reeds in het
vorig jaar weggevoerd, toen een proef
genomen werd met de inundatie aldaar.
Thans is men aan de Grebbe-linie
om het vee verlegen en daarom werd
besloten, de koeien, die thans in andere
polders grazen, omdat zij in den Ge
meenschapspolder niet kunnen worden
toegelaten, naar de genoemde streek
over te brengen. Uit Wcespeikarspel
zouden van (laag 150 koeien worden weg
geleid en uit Dicmen. waar een deel
van den Gemeenschapspolder gelegen
is, 80 stuks vee. Uit Nederhorst den
Berg zullen 50 koeien, die in een der
geïnundeerde polders niet voldoende
voedsel kunnen vinden, eveneens naar
de Grebbe-linie worden overgebracht.
wiNHFispnm
's-GRAVENHAGE, 19 Juni. De
leider der Vierdaagsche afstands-
marschen deelt ons het volgende
mede.
Verschillende omstandigheden
hebben het houden der vierdaag
sche afstandsmarschen van 23 tot en
niet 26 Juli a.s. onmogelijk gemaakt.
Talrijke factoren betreffende de lege
ring, voeding, de parcoursen alsmede
de beschikbaarstelling van materieel
den personaal zijn hierop van invloed
geweest.
De leiding der marschcn is dan ook
van meening, dat met deze onzekerheid
het niet verantwoord is dit jaar den
30sten marsch te houden.
Zij hoont dat dc trouwe deelnemers
(sters) dit standpunt zullen kunnen
billijken en ook in de toekomst hun
moreel en steun aan onze mooie Vier
daagsche zullen blijven geven.
De reeds gestorte in leggelden zullen
binnenkort den ingeschrevenen worden
teruggezonden.
LAW NT EN NU
Competitiewedstrijden K.N.L.T.B.
Programma 23 Juni.
Hoofdklasse: Het Spiegel 1Leimonias I;
Hilversum ILeimonias 11.
Eerste klasse: Nwe. Marlot Club IBilt-
hoven I.
Ovcrgangs-klasse: Gron. Bond IRhij-
n au wen II.
2de klasse A, N.W.: Kat IIBilthoven II;
Shot IHilversum II; D D.V. IVSoest X;
Hilversum IIIRh\jnauwen III.
2de klasse B. N.W.: Spiegel IIITw. Bank
I; Stadivo IHilversum IV.
3de klasse A., N.W.: Het Gooi I—S.M.N. Ij
Thomas IShot II; Soest IAdvantage 1;
Bilthoven IIIV.V.G.A. II; De BlarenRed-
cover II; Nwe. Meer IIMeycnhagcn I; Alta
IIID.D.V. VI; Rhynauwen IVHilverheide
III.
3de klasse B.. N.W.: Het Gooi III— Mac-
eabi II; Hilverheide IVDash II; Kcdcovcv
IVDe Koenen II; Mevenhagen IIHet
Gooi II; Gooiland IIITivonio I: N. Hilver
sum IIBaarn III; Alta IVHilversum V;
Khjinauwcn VHilversum IV; Advantage
IILeerdam II; Tivonio IIBilthoven IV.
WATERPOLO
Brandenburg II won met 42
en de dames met 71
eerste wedstrijd voor de
zomercompetitie is voor de
A. Z. P.C. op een nederlaag uit-
geloopen. Brandenburg II, dat
eenige spelers ui: het eerste zwem-
tal in haar gelederen hr 1 heeft op
tactische wijze de fouten in het
spel der groen-witten welen uit te
buiten, zoodat zij, met een *42
overwinning uit Pesic's Bad naar
Bilthoven vertrok. Het krachtsver
schil tusschen beide teams was
niet groot, al mogen wii niet ont
kennen, dat d. thuisclub, die eeni
ge invallers telde, meer verdedi
gend optreden moest, dan de te
genpartij.
Daar staat tegenover, dat de grocn-
witten meer gescholen hebben, doch
Smeilink. die de aanvallen moest af
werken. had eenige malen pech met
schieten, doordat hot leder tegen de
lat kwam. Fouten hebben dus dezen
wedstrijd in het nadeel van onze stad
genoot en beslist Het was de eerste
wedstrijd, r is dus tijd om de fouten
tc herzien.
Onder leiding van den heer Un-
kraut gingen d^ beide zeventallen te
water. Het 1 e' balen was voor Bran
denburg; zij raakte onmiddellijk in
duel met de A.Z. P.C.-achlerhoede,
welke met aan liet hoofd den jeugdi
gen doelman Wevnschcdé de eerste
aanvallen moedig weerstond. De beurt
was hierna aan de thuisclub. Smcitink,
die uit de achterhoede wegzwom, zag
zijn werk bekroond met een corner,
welke geen resultaat opleverde, even
min een fel schot van zijn hand. dat
Vuvsf stopte. Dit aanvallend spel leid
de er toe, dat de geheele achterhoede
iets meer naar voren trok. zoodat v.
Bodegraven meer bewegingsvrijheid
kreeg dan wenschelijk was. Hij maak-
'e daar dankbaar gebruik van (01).
Het gelukte A.Z. P.C. nog voor
de rust den stand peliik te maken. Uit
een vrijen worn zette C. dc Jager het
leder voor het doel. waar Smeitink
met een fraai schot den doelman pas
seerde (11).
De tweede helft was nog maar
eenige minuten oud, toen Smeitink
met een ver doch houdbaar boog
schot zijn club de leiding gaf (21)
Dit schot verraste den doelman
volkomen.
Doordat eenige A.Z. P.C.-ers het
tempo niet meer kondon volgen, werd
de thuisclub oen verdedigende taak
opgelegd. Doelman Weynschedé deed
in het doel prachtig werk, doch kon
niet verhinderen, dat van Eijk den ge
lijkmaker scoorde, waarna K. v. Bode
graven Brandenburg de leiding her
gaf (2-3).
Tegen het einde liet de A.Z. en P.C.
doelman' „een steek" vallen. ZQodat met
den stand 24 het einde kwam.
A.Z. en P.C.Branden
burg (dames)
De A.Z. en P.C.-dani.s speelden een
vriendschappelijken wedstriid tegen de
dames van Brandenburg. De bezoeksters
waren over het geheel genomen veel
sterker. Met rust leidden zij reeds met
30. Na den stand 50 redde mej. van
Hoogevest de eer, doch Brandenburg
scoorde hierna nog tweemaal. Het ein
de gaf een 71 overwinning aan voor
de club uit Bilthoven.
VOETBAL
D.W.V.A.F.C. 6—2
AMSTERDAM, 19 Juni. Op het D.
W.V. terrein te Nieuwendam vond he
denavond om het kampioenschap van
Amsterdam de wedstrijd D.W.V.A.F.C.
plaats. Nadat dc rust met 10 voor de
bezoekers was ingegaan, eindigde de
wedstriid tenslotte in een groote 6—2
overwinning voor D.W.V.
"N
f J tl is al verscheidene jaren geleden, dat Pisuisse, de onvergetelijke, het refrein van
Cl het lied was David Tomkins of Dirk Witte daar ook weer de auteur van?
met zijn machtige stem de zaal in slingerde. Dan ging er ccn rilling door zijn publick,
zoo ingedut in tradities en conventies kon iemand niet zijn, of hij of zij voelde
het biocd wat feller jagen, er worstelde binnenin iets naar het daglicht toe: dc drang
om werkelijk te durven leven!
Och en dat liedje was toch alleen maar voor de heer gewone dingen, die eigenlijk
zoo gemakkelijk tc veroveren zijn, als je inderdaad maar eventjes durfde. Er was al
leen maar die dagelijkschc moed voor noodig, die zoo veel meer betcekent dan dc
moed-van-ecn-oogcnblik, in liet leven geroepen als een reactie op iets dal diep heeft
vctroffen en, misschien, verwond. De moed om iederen dag opnieuw weer den strijd
aan tc binden tegen vooroordeel en kleinzieligheid in hei leven van iederen dag.
Hel is jammer, dat dit liedje, nu de levende stem reeds zoo lang is verstomd, via
ie radio per gramofoonplaat niet opnieuw in onze herinnering wordt gebracht. Want
nu, op ander terrein en onder andere omstandigheden is het zoo noodig. dat iemand dc
wcifclmoedigcn wat moed inspreekt en hen toeroept, met ccn stem als ccn bazuin:
'..durf tc leven!"
meestal een aaneenschakeling van klei
nigheden. Een kleine sneldenprik, de
beet van een klein insect, de troost van
een kleine daad van vriendschap, zij
hebben hun eieen beteekenis
En ook in die kleinigheden moeten
we durven Ie leven. We moeten bet nie
„gek" vinden en niet vragen wat do
menschen er wel van zullen denken,
wanneer we, als er voor een jarige een
bloemetje moet zijn, dat plukken uit
eigen tuin, in plaats van. zooals vroe
ger maar al te dikwijls gebeurde, den
bloemist op te bollen met een: „Och,
stuurt u eens even wat bloemen naar
dat adres. Ja, voor een. oudere dame: u
weet wel wat bet zijn moet. En mijn
naam op een kaartje van U. Ja. dank u,
dan reken ik daar op
Heeft het simpele bosje bloemen uit
eieen horder dan toch niet veel meer
waarde?
ln de jaren, die achter ons liggen, is er
vaak en veel geofferd aan den schooncn
schijn. Daarmee moeten iv<? durven breken.
Wij moeten realiteiten, en dikwijls harde
realiteiten, durven aanvaarden en het bes
te er van maken wat cr van tc maken is.
Liefst met een blijmoedig gezicht. Dot is
niet zoo moeilijk, als we ons steeds kun
nen voorhouden, dat tiet veel erger kon
zijn. Onverschillig wat het nu in het bij
zonder mag zijn, dat we speciaal erg vin
den. Natuurlijk zouden cr tal van dingen
zijn om op te noemen, maar ieder voor
zich kan wel uitmaken welke ergernissen
haar het zwaarst wegen. „Niets is zoo erg,
dat het niet nog erger zou kunnen zijn" is
een zegswijze, die we tot onze lijfspreuk
kunnen maken, ieder voor zich. En dan
met het vaste voornemen ons er door tc
staan.
GEFARCEERDE SNOEK
Benbod igd heel en: Per persoon ander
half ons snoek, gewogen zonder graat.
Dit recept is berekend voor vijf per
sonen; men zal dus ongeveer anderhalf
pond visch zonder graat noodig hebben,
die in water met zout g'aar gekookt
moet zijn. Verder op deze hoeveelheid
een ons boter, ruim een ons oudbakkpn
brood zonder korst of als men geen
brood kan missen een overeenkomstige
hoeveelheid fijn gewreven beschuit.
Twee eieren, ongeveer twee dL. melk,
peper, zout, nootmuskaat.
Bereiding: Zoek zorgvuldig alle graat
jes uit de hoeveelheid visch. Hak of
maal ze fijn en vermeng ze met de ge
klopte eieren, de ln melk geweekte be
schuit en de kruiden. Roer er tenslotte
de gesmolten boter door. maar houd een
stukje achter voor bet afmaken van den
schotel. Doe de massa in een vuurvas
ten schotel, bestrooi ze met paneermeel,
leg er de overgebleven boter in klontjes
op en laat den schotel in don oven heet
en bruin worden.
Wil men geen oven gebruiken, maak
de massa dari goed heef. boven op het
gas, strooi er daarna paneermeel over
en druppel de rest van de boter, die
men laaf smelten en even bruin wor
den, er zoo heet. mogelijk over.
De benoodigde viscb even bestellen
Alleen gevestigd Utr.straat 40. Tel. 4092
WIJ moeten durven leven. Dat be
tcekent, dat we onzen weg moe
ten durven gaan zonder voortdurend
vreezen, zonder al dan niet gemotiveer
de angsten, zonder geknies en zonder
morren. Niemand wordt er mee gehol
pen, als iedereen de moeilijkheden,
groot of klein, die ons worden opgelegd,
in den brcede uitmeet en ze stuk voor
stuk etaleert, zoodat ze op hun grootst
en zwaarst uitkomen. Moeilijkheden zijn
geen Paaschossen. ze hoeven niet zoo
groot en zoo zwaar mogelijk gemaakt
worden. Integendeel; beter is ze te om
hangen met wat groen en bloemen, om
er de scherpe hoeken van te verdoeze
len en ze wat .kleiner te doen schijnen
dan ze zijn. Als wii zelf maar weten, dat
die hopken er zijn. als we voor ons zelf
maar* kunnen vechten om pr overheen
te komen, dan is IiPt volstrekt niet noo
dig dal anderen dat ook zien. Ook niet,
al wordt onze eigen verdienste er in
hun oogen misschien wat door ver
kleind en beseffen ze niet, hoe subliem
wij eigenlijk zijn.
Durf te leven. Sterker- durf het leven
nog goed te vinden ookl Zeker, het is
lang niet alles rooskleurig en voor ve
len toont de toekomst allesbehalve een
lachend gezicht. Maar er zijn op het
oogenblik talloozen, die er nog veel er
ger aan toe ziin, voor wie het in werke
lijkheid een bijna tc zware opgave is om
te durven leven!
Toch juist zijn het vaak de zwaarst
getroffenen in het leven, de meest beproef
den, die den moed vinden om voort te
gaan. Voort, naar een doel, dat zij zelf nog
niet vermogen te zien, voort, naar een toe
komst, die verborgen is. Misschien vinden
zij dien moed juist in de omstandigheid,
dat zij zoo bitter weinig meer van het le
ven verwachten of vlagen, dat zij weinig
of niets meer te verliezen hebben. Zij gaan
voort, met koppige vastberadenheid, met
taaien levensdurf en uiteindelijk winnen
zij den strijd. Zij moeten winnen; het kan
niet anders
ALS wij naar zulken zien, dan moe
ten we toch meestal wel erkennen,
dat wij aanzienlijk veel minder reden
lot klagen hebben als we eerst meen
den. Iets moeten ontberen, iets niet
kunnen doen, wat we graag zouden
willen, ergens niet been kunnen gaan,
omdat of tijd of eeld of gelegenheid of
misschien alle drie ontbreken; iets niet
kunnen koopen, wat we altijd gewend
zijn geweest te knopen. afstand moeten
doen van een tot tweede natuur gewor
den gewoonte; minder rust, meer werk,
zwaarder verantwoordelijkheid het
zijn toch alle geen onoverkomelijke din
gen. Integendeel, ze zijn te beschouwen,
als we het zoo maar willen zien, als een
nuttige, schoon niet aangename thera
pie voor verslapte zenuwen en uit trai
ning geraakte spieren. Letterlijk en fi
guurlijk.
Durven leven, dat is durven gelukkig
zijn. Ook al zijn alle voorwaarden an
ders dan we altijd gemeend hebben, dat
ze zouden moeten zijn om gelukkig te
wezen. Gelukkig of ongelukkig zijn ligt
vaak maar aan een kleinigheid. Een
enkel vriendelijk woord, een onver
wachte vriendelijkheid, een attentie
waar niet on gerekend wordt; ze kun
nen voor een heelcn dag alle verschil
maken.
Het klinkt vaak heel mooi om met
een zeker hooghartig air te verkondi
gen, dat wp boven kleinigheden staan.
Maar onze dagen zijn schokkende
gebeurtenissen daargelaten toch
FEUILLETON
Door
WILKIE COLLINS
Nederlandsche bewerking
van
86)
„Daar kom ik direct aan, mijnheer
Blake. Onder do documenten, waarme
de ik mijn theorie wilde bewijzen, is
er één, waarin uw naam voorkomt. Een
geheelcn nacht lang heeft dokter Can
dy zijn hersens beziggehouden met een
voorval tusschen hem en u. Ik heb de
woorden, die ik kon opvangen, opge
schreven en op een ander papier de
ontbrekende schakels genoteerd, zoodal
ik een samenhangend relaas verkreeg
over iets, dat hii in het verleden had
gedaan en vervolgens wat hij in dc toe
komst wilde doen. De vraag is, of dit
betrekking heeft op het voorval, da'
hij zich vanmorgen vergeefs tp binnen
trachtte te brengen."
„Ongetwijfeld." zei ik. „Laat ons di
rect teruggaan om die notities door te
lezen."
„Dat kan ik onmogelijk doen, mijn
heer Blake."
„Waarom niet?"
„Denkt u zich een oogenblik in mijn
positie. Zoudl u een ander deelgenoot
maken van hetgeen een patiënt en
vriend in zijn ziekte onbewust vertel
de, zonder overtuigd te zijn van de
noodzaak van zoo'n mededceling?"
„Dat zou er groptendeels van afhan
gen," meende ik, „of ik mijn vriend
daardoor zou compromitteeren."
„Dien kant van de zaak kan ik bui
ten beschouwing laten," zei dokter Jen
nings, „want indien cr in de notities,
die ik gedurende het verloop van dok
ter Candy's ziekte heb gemaakt, iets
voorkwam, waarover hij, naar ik kon
aannemen, onder normale omstandig
heden nooit met een ander zou spre
ken, heb ik die vernietigd. Mijn ma
nuscript bevat niets, dat hij zou aar
zelen aan anderen mee te cleelen, a's
hij zijn geheugen niet had verloren en
ik geloof, dat mijn notities iets bevat
ten, dat hij u had willen zeggen."
„En toch weigert u?"
„Ja. U moet bedenken, onder welke
omstandigheden ik deze informatie heb
gekregen. Hoewel er niets achter steekt,
kan ik er niet toe besluiten, u hierom
trent in te lichten, tenzij u mij kunt
overtuigen, dat u er ecnig belang hij
heeft."
Ik zocht weer mijn toevlucht lot de
korte verklaring, die ik voldoende oor
deelde om de nieuwsgierigheid van
vreemden te bevredigen. Tk hoefde mij
nu niet te beklagen over gebrek aan
belangstelling van de zijde van mijn
toehoorder, want dokter Jennings luis
terde aandachtig tot ik had uitge
sproken.
.„Het spijt mij. dat ik ongegrondo
hoop bij u gewekt heb. want ik moet u
teleurstellen." zei hij. „Gedurende zijn
ziekte heeft dokter Candy met geen
woord over den diamant gerept. Ik ver
zeker u. dat de kwestie in verband
waarmede hjj uw naam heeft genoemd,
voor zoover ik kan beoordeelen, geen
verband houdt met het verloren ju
weel."
Wij waren hiermede aan een twee
sprong gekomen. De eene weg leidde
naar het huis van de Ablevvhite's, de
andere naaf een dorpje, dat eenige mij
len verder lag.
„Ik moet dezen kant uit," zei dokter
Jennings. „I-Iet spijt mij werkelijk, dat
ik u niet van dienst heb kunnen zijn,
mijnheer Blake."
Zijn stem verried, dat dit geen be-
leefdheidsphrase was. Hij keek mij een
oogenblik met een weiwillenden blik
aan, boog en begaf zich op weg naar
liet dorp.
Ik bedacht mij een oogenblik en riep
hem tciug. „Ik moet hem nu wel dc
hccle Waarheid vertellen," zei ik tot
mijzelf, toen hii op zijn schreden te
rugkeerde en ik hem tegemoet liep.
„Dokter Jennings", begon ik, „ik heb
u iets verzwegen. Mijn 'belang in uw
notities betreffende dokter Candy
houdt geen verband met liet opsporen
van den Maansteen. Ken persoonlijke
aangelegenheid heeft mij naar Yorkshi
re gebracht. Als verontschuldiging voor
het feit, dat ik de ware reden niet h?b
vermeld, kan ik u zeggen, dat dit zeer
pijnlijk voor mij is, mijn positie te moe
ten blootleggen."
Zonder langer Ie aarzelen, vertelde
ik hem nu de ware toedracht, zooals ik
die reeds in dit relaas heb uiteengezet
Toen ik bij het punt gekomen was.
waar ik hem vertelde, dat ik zonder
twijfel in de kanier was geweest cn den
diamant had weggenomen, doch dat ik
nuj hiervan niets kon herinneren, creep
hij mij opgewonden bij den arm.
„Wacht!" riep hij uit. „U heeft mij
op een idee gebracht. Heeft u ooit een
regelmatig gebruik gemaakt van
opium?"
„Nooit."
„Was u een jaar geleden erg zenuw
ach tig Was u erg prikkelbaar en 9licp
u slecht?"
„Ja, dat wel. Er waren nachten, dal
ik geen oog dicht deed."
„Maakte de nacht van den verjaar
dag daarop misschien een uitzonde
ring? Kunt u zich dat nog herinneren?
1 Ice ft u toen misschien voor het eerst
weer eens goed geslapen?"
„Dat klopt."
Hij liet mijn arm los en keek mij aan
als iemand, bij wien alle twijfel is weg
genomen.
„Dit is een heel belangrijke dng in
uw leven en het mijne," zei hij ern
stig. „Ik weet nu zeker, dat ik u kan
inlichten omtrent hetgeen dokter Can
dy u had willen zeggen. Nog meer! Ik
ben overtuigd, dat ik het bewijs kan
leveren, dat u niet bij uw bewustzijn
was, toen u de kamer binnenging en
den diamant wegnam. Ik moet tijd
hebben, om hierover kalm na te den
ken cn u daarna eenige vragen te stel
Ion. Ik geloof, dat ik uw onschuld zal
kunnen bewijzen
„Tn vredesnaam, verklaar u na
der. Wat bedoelt u?"
Wij werden op dat oogenblik aange
roepen door een man, die ons op den
landweg tegemoet kwam cn die blijk
baar op zoek was naar den dokter.
„Jn, ik kom onmiddellijk!" riep deze
terug. „Er wacht een spoedgeval op
mij." zei hii nu tot mij, „cn ik had er
nl een half uur geleden moeten zijn. I'
moot nog twee uur geduld hebben: als
u dan bij dokter Candy aan wilt loopen,
ben ik te uwer beschikking."
„Ik kan zoo lang niet wachten," zei
ik ongeduldig. „Kunt u mij nu niet,
adlmns met een paar woorden, ge
ruststeden
„Ik Kan u rilt niet in een paar woor
den uitleggen, mijnheer Blake, maar u
kunt er van op aan, dat het niet mijn
bedoeling is uw geduld noodeloos op de
proef 1e stellen dus tot over twee uur
in FrifiinghallI"
HOOFDSTUK X
Het was mij onmogelijk dien tijd in
rustige afwachting door te brengen, en
ik maakte een lange wandeling over
de heide, om precies na twee uren bij
dokter Candy's huis terug te zijn, waar
dokter Jennings reeds op mij wnchtt?
1-Iij ontving mij in ccn spaarzaam ge
meubeld vertrek, dat door een matgla
zen deur toegang gaf tot zijn spreek
kamer.
„Dit is de eenige plaats, waar wij ze
ker kunnen zijn, niet gestoord tc zullen
worden," zei hij, bij wijze van veront
schuldiging. „Hier heb ik mijn pape
rassen en een paar werken, die wij zoo
noodig kunnen raadplegen. Komt u wat
dichter bij de tafel zitten, dan kunnen
wii mijn notities tezamen doorlezen."
Ik gaf gevolg aan zijn verzoek en hij
overhandigde mij vervolgens een paar
vellen papier, waarvan het eene met
meer of minder groote ruimten tus
schen de woorden beschreven was, ter
wijl op het andere die tusschenruim-
ton niet woorden in ronde inkt waren
ingevuld.
„Heb medelijden," zei ik. „Kunt u
mij geen verklaring geven van hetge-n
ik hieruit moet vinden, voordat ik mei
deze puzzle begin?"
„Zeker, mijnbeer Blake, maar dan
moei ik u eerst een paar vragen siei
len."
„Vraagt u maar wat u wilt."
„U heeft mij al verteld," begon hij.
„dat u, voor zoover u bekend, nooit in
uw leven opium heeft gebruikt."
„Voor zoover mij bekend is", beaamde
ik.
„U zult direct begrijpen, waarom ik
hierop terugkom. Een iaar geleden was
u zeer nerveus en prikkelbaar en u sliep
slecht, behalve in den nacht van den
verjaardag. U sliep toen uitstekend niet
waar?"
„Juist."
„Kunt u een verklaring geven voor
dien nerveusen toestand cn slapeloos
heid?"
„Neen, maar ik herinner mij, dat Bet-
teredge meende, dat dit veroorzaakt
werd, doordat ik met rooken ophield."
„Was u een zwaar rooker?"
„Ja."
„En gaf u die gewoonte ineens op?"
„Ja."
„Dan 'had Betteredge gelijk mijnheer
Blake. Iemand, die gewend is, veel te
rooken, moet wel een ijzersterk gestel
hebben, om met die gewoonte plotseling
te kunnen breken, zonder dat zijn ze
nuwgestel daaronder lijdt. Mijn tweerla
vraag heeft betrekking op dokter Candv.
Herinnert u zich, dat u gedurende* het
\erjaardag$dirief of later, een mcenings-
verschil met hem heeft gehad, in ver
band met zijn beroep als modieus?"
Deze vraag maakte ccn herinnering
wakker aan het dispuut, dat ik met den
dokter op dien gedenkwaardigon avond
had gehad, doch do bijzonderheden wa
ren mij geheel ontgaan. Tk kon dokter
Jennings slechts vertellen, dat ik mij
herinnerde, den spot te hebben gedre
ven met dc medische wetenschap en dat
dokter Candv hierover zooi gebelgd was
geweest, doch dat wij daarna weer als
goede vrienden waren gescholden
„Er is nog een belangriik punt," zei
dokter Jennings, „ik wil graag weten of
ii zich gedurende dien tijd zorgen maak
te over den diamant".
(Wordt vervolgd)
