De Mottenstrijd
Gebrs. DIJKMAN
De Laatste Bus
Texel krijgt een
noodziekenhuis
Vergunning voor
karnen van
boter vereischt
MYRA. HET ELFJE EN DE BOOZE KABOUTER ZWARTVOET
/^ffktmann etbReWWip
Voorloopige regeling
der Radiodistributie
DE EXPORT VAN
Nederiandsche
tuinbouwproducten
Uw Loodgieter
üw Electro Techn. Inst
KINDERHOEKJE
WILLY PÉTILLON schrijft voor onze
lezeressen oven
RECEPTEN
ALLE SOORTEN MATRASSEN
REP ARATIEN IN EEN DAG
Cecil Freeman Cregg
Xe BLAD PAG. 2
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
MAANDAG 15 JULI 1940
Elke centrale moet een ver
antwoordelijken leider
aanwijzen
's-GRAVENHAGE, 14 Juli. Zaterdag
avond is een verordening verschenen
van den Rijkscommissaris voor het be
zette Nederiandsche gebied betreffende
de voorloopige regeling der Radiodis
tributie. In deze verordening is het vol
gende bepaald:
Paragraaf 1
1) Voor elke in het bezette Neder
iandsche gebied werkzame radiocen
trale moet binnen zeven dagen, na het
in werking treden van deze Verorde
ning. aan den Radioraad een leider
worden aangewezen, die voor de keuze
der programma's en de technische ver
zorging van de uitzendingen verant
woordelijk is.
21 Een mogelijke wijziging in den
persoon van den leider moet aan den
Radioraad binnen 48 uur worden me
degedeeld.
Paragraaf 2
1) De in het bezette Nederiandsche
gebied werkzame radiodistributiecen-
trales mogen uitsluitend uitzenden:
1) uitzendingen, waarvan de ont
vangst overeenkomstig de bepalingen
van de Verordening No. 35/1940 van den
Rijkscommissaris voor het bezette Ne
deriandsche gebied toegestaan is;
2) gramofoonplaten, die door den Ra
dioraad toegelaten zijn;
31 marktberichten of aankondigingen
van luchtbeschermingsmaatregelen, voor
zoover deze voor de aangesloten abon-
né's van belang zijn.
2) De leider van een radiodist ributie-
centralc. die het verbod van alinea 1
opzettelijk overtreedt, wordt gestraft
met een gevangenisstraf van ten hoog
ste. twee jaren en een geldboete van ten
hoogste 10.000 gulden, of met een dezer
straffen. In bijzonder ernstige gevallen
kan een gevangenisstraf van ten hoog
ste tien jaren en een geldboete van ten
hoogste 50.000 gulden, of een dezer straf
fen worden uitgesproken.
3) De in alinea 2 genoemde strafbare
handelingen wordt als misdrijf be
schouwd.
Paragraaf 3
Op vordering van den Rijkscommissa
ris voor het bezette Nederiandsche, ge
bied, van den Duitschen weermachtsbe
velhebber in Nederland, alsmede van
hun diensten en organen, is iedere in
het bezette Nederiandsche gebied werk
zame radiodirtributiecentrale verplicht
om terstond, binnen het gebied van
haar concessie, een radiodistributieaan-
sluiting kosteloos tot stand te brengen
en in technisch goeden staat te houden.
Paragraaf 4
.jeze verordening treedt in werking
op den dag van haar afkondiging.
ONTTREKKING VAN WOONRUIMTE
AAN HAAR BESTEMMING IS
VERBODEN
's-GRAVENHAGE. 14 Juli. Bii be
schikking van den secretaris-generaal
van het departement van Binnenland-
sche Zaken, opgenomen in het Verorde
ningsblad. is het met ingang van giste
ren in alle gemeenten verboden, zonder
toestemming van B. en W. een woning
geheel of ten deele te onttrekken of ont
trokken te houden aan de bestemming
welke zij had op 13 Juli 1940 of daarna.
Voorts is het verboden zonder die toe
stemming een woning af te breken of
te gebruiken voor een ander doel.
DE SPERREGELING VOOR HET
CENTRALE-VERWARMINGSBEDRIJF
VERLENGD
's-GRAVENHAGE, 14 Juli. In het
Verordeningenblad is opgenomen een
beschikking van den secretaris-generaal
van het departement van Handel, Nij
verheid en Scheepvaart, waarbij de ter
mijn van 6 maanden, gedurende welke
het was verboden zonder vergunning
een inrichting voor de uitoefening van
het centrale-verwarmingsbedrijf te ves
tigen, met 6 maanden wordt verlengd.
DE RIJKSPOSTSPAARBANK WEER
NORMAAL
•s-GRAVENHAGE, 14 Juli. De
werkzaamheden der Rijkspost spaar
bank loopen, naar wij vernemen, van 15
Juli af weder geheel normaal.
NAALDWIJK, 14 Juli. Enorme
partijen Nederiandsche tuinbouw
producten gaan dagelijks naar
Duitschland, welk land practisch de
eenige afnemer is van de voor ex
port geschikte Nederiandsche tuin
bouwproducten. Duitschland is ech
ter niet het eenige land, waar men
belan telling voor onze groenten
heeft. Ook in andere deelen van
Europa stijgt de belangstelling, het
geen blijkt uit de aanvra 'en, wel
ke verschillende exporteurs o.a. uit
Zwitserland en Releië bereikten.
De Npdcrlandsche groente- en fruit-
centrale te 's-Gravenhage heeft tegen
export naar deze landen geen bezwaar.
Toch zijn de kwanta nog zeer klein,
helgeen hoofdzakelijk komt door de ve
le moeilijkheden en hinderpalen, wel
ke moeten worden overwonnen.
T ransportmoeilijkheden
De Algemeene Nederiandsche Bond
van Fruit-, Groente- en Aardappelen
exporteurs wees ons er op. dat het ver
voer naar Zwitserland niet te lang mag
duren, daar de groenten anders beder
ven. Voorts heeft de handel te kampen
met het ontbreken van communicatie
middelen als telegraaf en telefoon, ter
wijl ook de betalingsmoeilijkheden met
België en Zwitserland nog groot zijn.
De handel is echter paraat en onder
zoekt de mogelijkheden, welke tot uit
breiding van de export naar andere
landen dan Duitschland kunnen leiden.
In exporteurskringen is men vol ver
trouwen, dat nog aan het. eind van dit
seizoen, of anders aan het begin van
het volgende, de oude betrekkingen met
België, Zwitserland en ook Scandinavië
kunnen worden hersteld.
DEN BURG, 14 Juli. In de Za
terdagmiddag gehouden spoedver
gadering heeft de Texelsche raad,
het college van B. en W. gemachtigd
tot het houwen van een noodzieken
huis. Tot nogtoe beschikte het
eiland over geen enkele geneeskun
dige inrichting.
Het gebouw van het gesticht voor
weldadigheid zal hiertoe in gebruik
worden genomen. Er wordt een chirurg
aangesteld, die tevens als waarnemend-
directeur van het noodziekenhuis zal
optreden en een operatiezuster, even
tueel ook verder ziekenhuispersoneel.
De onkosten zullen tot 1 Januari 1941
niet meer dan 2000.mogen bedra
gen. Men verwacht, dat het Rijk dan de
kosten voor salarieering op zich zal
nemen. De voorzitter, burgemeester
Kamp, deelde mede, dat door de autori
teiten, o.a. door den inspecteur der
Volksgezondheid, alle mogelijke mede
werking is toegezegd.
De ernstige zieken gingen voorheen
naar den Helder. Deze plaats is wegens
de veelvuldige bombardementen ge
ëvacueerd, zoodat men nu op Alkmaar
aangewezen. Met het oog or> de lange
en slechte verbinding is de inrichting
van een ziekenhuis op het eiland zelf
noodzakelijk.
HAUSSE IN BEUKENHOUT
HATTEM, 14 Juli. Het is gebleken,
dat vooral beukenhout in aanmerking
komt voor het opwekken van houtgas,
dat gebruikt wordt voor motoraandrij
ving. Ter voorziening in de behoefte
aan beukenhout, zijn verschillende hout
zagerijen in de omgeving van Hattem,
waar het beukenhout in overvloed aan
wezig is, er reeds toe overgegaan zich
in te stellen op de nieuwe vraag. Men
heeft daartoe machinerieën aangeschaft
welke het hout in blokken kunnen za
gen, in de afmetingen, welke zich het
best voor motorgebruik leenen. De vraag
naar deze blokken beukenhout is zoo
groot, dat men er nauwelijks aan kan
voldoen.
v.h. Fa. KRAAYENEST
BLOEMENDAf.SCHESTB 9 TEL. 5571
's-GRAVENHAGE, 14 Juli.
De secretaris-generaal, waarne
mend hoofd van het departement
van Landbouw en Visscherij deelt
mede dat in verband met de in te
voeren maatregelen ten aanzien
van het boterverbruik de nood
zaak gebleken is wederom een
hoeveelheidscontrole op de berei
ding van boter in te stellen, ge
lijk zulks geschiedde bij de in
werking treding der crisis-zuivel-
wet 1932. Teneinde deze controle
zoo affectief mogelijk te doen zijn
is het gewenscht het productie
apparaat zooveel mogelijk te be
perken. Met name dient het aan
tal zelfkarners sterk te worden in
gekrompen.
Met ingang van 14 Juli 1940 is het
bereiden van boter slechts geoor
loofd. indien men in het bezit is van
een karnvergunning, welke uitge
reikt zal worden door de Nederiand
sche zuivelcentrale afdeeling zuivel
te 's-Gravenhage. Deze karnvergun-
ningen zullen behalve aan zuivclfa
brieken slechts in uitertse noodzaak
worden verleend, n.l. alleen in die
gevallen, waarin er geen andere
mogelijkheid bestaat om de gewon
nen melk productief te maken, zoo
als van melkveehouders, die de
melk niet aan een zuivelfabriek of
als consumptiemelk kunnen verkoo-
pen.
Ook zij, die gewoon zijn schapen of
geitemelk te verkamen, dienen een
kaïnvergunning aan te vragen.
Bezitters van een karn, die niet ge
rechtigd zijn om boter te bereiden, die
nen deze onbruikbaar te maken of door
een controleur van den centralen cri
sis-controledienst te doen verzegelen.
Bovendien zal alle geproduceerde bo
ter. met uitzondering van schapen- en
geitenboter, van een merk dienen te
zijn voozrien. Voor hen, die aangesloten
zijn bij een onder rijkstoezicht staand
botercontrólestation zal het rijksboter-
merk voldoende zijn. Zij, die niet aan
gesloten zijn, zullen een nieuw in te
voeren merk, het z.g. boterdistributie-
zegel, dienen tc gebruiken. Zij dienen
zich voor de verkrijging daarvan te
wenden tot de afdeelingen zuivelcon-
tróle der Nederiandsche zuivelcentrale
in de verschillende provincies.
Naast de controle op de bereiding van
boter zal ook een controle worden inge
steld op het verhandelen van boter.
Daartoe is bepaald, dat ongeacht het
voorschrift, dat boter dient voorzien te
zijn van een merk, men geen boter zal
mogen afleveren of verhandelen, indien
men bovendien niet overlegt, hetzij een
distributiehon of toewijzing, welke recht
geeft op het koopen van boter, hetzij een
uitvoercertificaat, wanneer het export-
boter betreft, hetzij een door de centrale
afgegeven vergunning voor den opslag
in koelhuizen.
Voorts dienen de boterliandelaren niet
zijnde uitsluitend detaillist zich bij de
centrale te organiseeren
Verder is het ompakken van boter
slechts toegestaan aan degenen, die bij
de centrale zijn georganiseerd en toege
laten tot de groep hoterompakkers en in
het bezit zijn van een ompakvergun-
ning. Voor de verkrijging van deze ver
gunning dient men zich te wenden tot
genoemde centrale. Ook deze vergun
ning zal slechts in beperkte mate wor
den uitgereikt.
Het is verboden bij het ompakken van
boter hieraan zout of ander vocht toe
te voegen.
209. Intusschen zijn Peter en Harlekijn weer naar Myra
teruggegaan, die veilig in het huisje is gebleven. Myra
schrikt, als ze hoort, wie er in den kelder gevangen zitten.
Harlekijn besluit meneer Kraai te vragen de wacht te houden
voor de kelderdeur. Want voor zoo'n groot en zwarten vo
gel zijn de Zwartvoetcrs natuurlijk bang.
210. Ziezoo, nu kunnen die booze kabouteurs nooit ont
snappen," denkt Harlekijn. Hij vindt, dat het nu tijd wordt
om Myra ergens anders heen te brengen. Stel je voor, dat de
Zwartvoeters merken dat Myra hier ook is. Harlekijn klopt
tegen een spleet in den muuromdat hij voor dit plan de
hulp der muizenfamilie noodig heeft. „Ja. ja. we komen!'
piepen de muizen tegelijk.
ZT£T midden van den zomer is wel de periode, waarin de huisvrouw het felst ten
JPl strijde trekt tegen haar aartsvijand, den mot. Ojficièel en wetenschappelijk kan
de mot zijn vernietigingswerk reeds van Maart af volbrengen en er mee doorgaan
tot October, maar in de practijk valt het hoogtepunt van de campagne in de maan
den Juli en Augustus,, zoo zelfs, dat soms de vacantieweken half bedorven worden
door alle maatregelen, die noodig blijken, wil de huisvrouw met een min of meer
veilig gevoel van huis gaan.
Het is altijd jammer, als kleedingstukkcn door de motten worden onbruikbaar
gemaakt. Nu, in deze dagen, is het dubbel jammer. Wie weet met hoe veel werkelijke
vreugde we aan het begin van den winter onze kleercn van verleden jaar zullen
terugzien, dankbaar voor wat je hebt en met aanzienlijk minder verlangen naar dat
gene „wat je niet hebt" dan in andere jaren. Het ligt dus voor de hand, dat we onze
activiteit zullen verdubbelen om ons bezit aan de kleine veelvraten te betwisten. N u
gunnen we hun nog minder dan anders.
T EDERE vrouw heefi haar eigen wij-
A ze van motbestrijding en ieder acht
de hare het meest voortreffelijk. Zoo
voortreffelijk, dat er letterlijk nooit iets
wordt opgegeten. Want die kleinighe
den, waarin toch de mot heeft huisge
houden, nu ja, dat zijn natuurlijk de
kleine onlukjes en uitzonderingen, die
in de beste families voorkomen. En ook
hier geldt wat op bijna ieder terrein van
toepassing is: wat voor den een de bes
te methode blijkt, is voor den ander vol
strekt onafdoende en andersom.
Toch is er in al die variaties bij de
bestrijding wel eenig systeem merk
baar. Er zijn bepaalde middelen, die al
gemeen als goed erkend worden, ook al
is er groote verscheidenheid in toe
passing. Hoofdzaak is in ieder geval,
dat de kleedingstukken niet met vlek
ken worden weggeborgen, want dat
vinden de motten een tractatie en ze
stuiven er op af. Indertijd kende ik een
jong vrouwtje, dat van die hebbelijk
heid op niet onorigineele wijze partij
trok. In de kast, waar tal van kleeding
stukken hingen, waarvoor geen dege
lijker schuilplaats tegen de motten te
vinden was, legde zij op den grond een
paar flinke wollen lappen waarin opzet
telijk wat vetvlekken waren gemaakt.
Zie je, was haar redeneering. als
ik die lappen nu heel aantrekkelijk
voor ze maak, dan blijven ze wel van
het andere af.
Het was een sooort omkooperij van
den vijand. En ik moet bekennen,
dat de vlieger altijd keurig is opge
gaan. Al zou ik voor geen geld van de
wereld zelf deze methode willen toe
passen.
Dit ter zijde. Misschien mag ik er
even nadrukkelijk bijvoegen, dat dg
opmerking niét is bedoeld ter navol
ging.
Nu ik toch uit de school klap wil ik be
kennen in de illusie te leven, dat een gere
geld ververschte laag kranten onder in de
klecrenkast goede resultaten oplevert.
Wij hebben opvallend weinig molestschadc
van motten, zelfs nauwelijks de bekende
ongelukjes. Maar ook dit mag nauwelijks
een serieuse campagne genoemd worden.
Intusschen is het wel een algemeen aan
genomen feit, dat motten hekel hebben
aan drukinkt en als hulpmiddel b.v. bij
het afdekken van dekenkisten, kunnen
kranten uitstekend dienst doen.
Ook het strooien van tabak tusschen
dekens en kleeren. die in koffers wor
den geborgen is goed. Het maakt alleen
wat veel rommel. Formalin, al dan niet
verwerkt in een of ander preparaat is
vrijwel afdoende. Kamfer is ook zeer
nuttig, maar vrij duur. Men doet echter
met een klein stukje al heel veel, om
dat de geur zoo doordringend werkt.
Geregeld spuiten met een der vloeibare
preparaten, die in den handel zijn is
gemakkelijk en werkt goed. Het is dan
niet eens noodig om telkens de heele
kast opnieuw leeg te halen en na te kij
ken. Een wat royale hespuiting raakt
wel alle hoekjes en gaatjes. Wel moet
men natuurlijk bij het wegbergen in
het voorjaar de kast grondig hebben
schoongemaakt en nagezien.
Heeft men maar even achterdocht,
dat een mot gesignaleerd is, dan wel
alles uit de kast of kasten halen, duch
tig uitkloppen, in de zon hangen en ge
heel opnieuw behandelen. Met van no-
mottawol gebreide kleedingstukken is
men uiteraard steeds aan den veiligen
kant. Als die eenmaal zijn schoonge
maakt en ingepakt, ten overvloede met
wat kranten er omheen, dan kan men
daar wel op vertrouwen, dat ze gaaf
tevoorschijn komen
In den mottenstrijd geldt het woord:
doe wat je kunt en hoop op het beste.
Smakelijke boterhambe
legsels voor dezen tijd
200 G (2 ons) bruine of witte boonen,
50 G. (V2 ons) boter, 50 G. geraspte
oude kaas, wat zout, peper en noot
muskaat.
Laat de gewasschen boonen een nacht
weeken in ruim water; breng ze met
hetzelfde water aan de kook en laat ze
zachtjes gaar worden (ongeveer V/2
uur). Breng ze over in een vergiet,
maar vang het uitlekkende kooknat op
om het voor een soep te gebruiken.
Stamp of wrijf de boonen tot een ge
lijke massa, vermeng die met de boter
en de geraspte kaas en maak het meng
sel op smaak af met het zout en de
kruiden.
Gebruik het als een smeerseltje op de
boterham ('bij voorkeur op bruin
brood!)
Wijzig naar verkiezing nu en dan den
smaak door b.v. de peper en de noot
muskaat te vervangen door wat peter
selie of andere groene kruiden; of wel
door (vooral bij bruine boonen) een
fijngesnipperd uitje lichtgeel te fruiten
in de boter en daarna het mengsel door
de fijngestampte boonen te doen; ten
slotte door bij het gefruite uitje ook
een paar theelepels dikke tomatenpu-
rée te doen, een restje misschien van
een blikje, dat voor bereiding: van soep
heeft dienst gedaan.
II
V2 pond (3 middelmatig groote) to
maten, 1 uitje, 30 G. (iy2 afgestreken
eetlepel) boter, 50 G. (V2 ons) gerasp
te belegen kaas, 25 G. (3 afgestreken
eetlepels) havermout, wat peper en I
zout.
Snijd de gewasschen tomaten in stuk-1
jes en smoor die met de boter en het I
fijngesnipperde uitje zachtjes gaar (on-[
ge veer 15 minuten). Roer er de haver-1
mout door en laat die 5 minuten mee-l
smoren; voeg er dan de geraspte kaasl
hij. laat die smelten en maak het ge-f
recht, dat goed smeerbaar moet zijnj
met wat zout en peper af.
Heerlijk op bruin brood en op roepej
brood, zelfs zonder dat er boter op ge-f
smeerd is!
III.
1 potje of 1 beker kwark, wat fijngrJ
hakte prei en peterselie, snuifje peptf!
en zout.
Vermeng alles met elkaar tot. een 1
lijkmatig geheel en besmeer daarm^
sneetjes brood zonder boter.
MARTINE WITTOP KONING I
LANGESTRAAT 63 TEL. 3324AMERSFOORT
TV,
Ze,
far
Ho,
lan
kne
mir
°Pg
de
vasf
6.
TVes
Mir}',
banc
cenY;
der
schei
genie
uitge
In d,
Wervi
Cor
dat c
Weesl
sche
uitvoe
aangp
sche
beslaa
meer
far et
bet ce:
STOC
vicaris
Rans de
tehlaci c
gen val,
Wie f
moet he
bruikm
aiond e
Alleen rl
Jnii n,oe
Jelefonee
'b zoc
?feek de;
's.
FEUILLETON
door
12)
HOOFDSTUK VIII.
Waarin Inspecteur Higgins een
leeg huis betreed.
De bus reed de garage binnen en in
specteur Higgins stapte uit. Nauwelijks
had de conducteur zijn contrólestaten
en kaartjestrommel ingeleverd, toen hij
hem opnieuw aanklampte.
„Misschien heb ik het je al eerder ge
vraagd, maar wil je me nog even ver
tellen of er veel gebruik wordt ge
maakt van de bovenverdieping van de
bU6?"
„Heel weinig, meneer", antwoordde de
conducteur. „Kijk eens, deze busroute
heet bij ons een gemakkelijke route, om
de eenvoudige rerLen, dat er zoo weinig
bovendekkers zijn We hebben hier hee-
lemaal geen pleizierritjes. Verre van
dat. De mensrhen gebruiken deze route
alleen voor zakelijke doeleinden. Nie
mand zal het in zijn hoofd halen om
met deze lijn, wat men noemt te gaan
toeren. Daarvoor is de omgeving hier
niet mooi genoeg. Zelfs hovenop krijg
je niet veel frissche lucht Een dubbel
dekker is hier eer een uitzondering dan
een regel. De bovendekken zijn hier dan
ook niet overdekt."
„Juist, dank je Nu ga ik maar eens
verder".
Higgins verliet de garage en begon
langs de route van lijn X 87 terug te
wandelen. Nu de maan al zijn bereke
ningen betreffende de huizen, van waar
uit het schot kon zijn afgevuurd, had
omver geworpen, wilde hij nog wel eens
op zijn gemak rondkijken.
Langzaam wandelde hij verder, in den
geest die huizen noteerend, welke een
nader onderzoek noodig konden maken,
en in zijn notitieboek die, welke onver
licht waren, want, redeneerde hij bij
zich zelf, het schot moest afgevuurd
zijn uit een onverlicht huis met een
open raam en een onverlicht huis van
gisteravond zou ook vanavond waar
schijnlijk niet verlicht zijn. Niet erg lo
gisch misschien, maar het was te pro-
beeren
Plotseling bleef hij staan, verrast een
huis te vinden, dat van boven tot onder
onverlicht was. Ja, het bleek zelfs on
bewoond te zijn, hetgeen in deze dicht
bevolkte buurt op zich zelf al iets bijzon
ders was. Er zat een mededeeling op
den muur geplakt en nadat hij zijn zak
lantaarn had aangeknipt, las Higgins
dat de inspecteur van volksgezondheid
dit huis onbewoonbaar verklaard had.
De ramen, voor zoover nog heel, waren
zwart van het stof en de rook, maar de
meeste ervan waren gebroken, naar al
le waarschijnlijkheid door de veelbelo
vende straatjeugd
Inspecteur Higgins beklom de vier
stoeptreden en probeerde de voordeur,
echter zonder succes. Hij had ook niets
andens verwacht. Daarna daalde hij de
twaalf treden af naar het sousterrain,
waar hij zachtjes tegen de deur duwde
Deze bewoog al evenmin. Hij gluurde
door het gebroken kelderraam, maar
zag weinig anders dan stof, spinneweb-
ben en ballen en tollen van de onvoor
zichtige huurtjeiigd. Daar het raam ge
tralied was, hadden de overigens waar
schijnlijk voldoende brutale eigenaars
deze speelgoederen niet terug kunnen
krijgen.
Verder lag de kelder vol stukken cou
rant, afgescheurde reclamebiljetten,
massa's buskaartjes, een versleten pet
een ouwe schoen, wat droge blaren en
wat confetti. De droge blaren kwamen
den inspecteur onverklaarbaar voor, ter
wijl de aanwezigheid van confetti bijna
een heiligschennis leek
Ook lag er een druppel olie.
Geen stukje confetti, zooals hij eerst
gemeend had, maar olie. Het maanlicht
viel er juist op.
Verdraaid zonderling. Higgins staarde
naar hoven, om te zien van waar die
druppel gevallen kon zijn en zag, dat hij
tegen den onderkant van de trap, welkt»
van de kelderverdieping naar bo\en
voerde, keek. Dus, degene die dien drup
pel olie gemorst had, was in d£n kelder
geweest. Erg zorgeloos! En waarom
olie? Higgins staarde naar de kelder
deur, om terstond te ontdekken, dat het
slot en de scharnieren eerst kort gele-
dpn geolied waren. Aha! Laat nu eens
kijken, overpeinsde hij. Toen ik daarnet
die deur probeerde, drukte ik er enkel
tegen, ik had den knop moeten probee-
ren. Hij greep den knop, die gemakku
lijk meegaf.
Zonder geluid te geven draaide ue
deur open.
Inspecteur Higgins trad nieUterstond
binnen niet dat hii bang was, want
hij had een gemiddelde, en mogelijk
meer dan een gemiddelde dosis moed.
Het was alleen maar omdat hij een groo
te waarde hechtte aan het oude gezegde,
dat voorzichtigheid de moeder van de
porseleinkast is. Bovendien had hij
reeds als kind dat aardige liedje van de
spin en de vlieg geleerd. En toch stond
hij bier voor een open deur, die eenvou
dig om een nader onderzoek schreeuw
de!
Higgins sloop op zijn teenen de kel
dertrap weer op, in de hoop een agent
op zijn gewone ronde aan te treffen. Hij
wachtte tien minuten maar had geen
geluk. Hij durfde het huis niet te ver
laten, want dan bestond er kans dat
degene, die in het huis was (indien dit
tenminste zoo was) ongemerkt, zou kun
nen verdwijnen. Eén voor één gingen
de lichten in de omliggende huizen uit,
en het verkeer scheen reeds geheel stop
te staan. Een late taxi kwam de straat
ingereden en Higgins snelde naar vo
ren om die aan te houden, maar de
chauffeur schudde slechts liet hoofd
om hem te beduiden, dat hij niet „vrij"
was. Natuurlijk zag hij in den inspec
teur niets anders dan een gewonen
klant en hij kon er nu eenmaal maar
één tegelijk vervoeren. De inspecteur
vloekte binnensmonds en nam het num
mer van de taxi op, met de bedoeling
zich dat later te herinneren.
Ilij zocht in zijn zakken naar een
stukje papier, waarop hij een briefje
zou kunnen schrijven, maar besloot, dat
dit nutteloos was, aangezien hij toch
geen boodschapper had om het weg te
brengen. Hij wachtte nog drie minuten
en gaf 'het dan op. Hij zou het huis al
leen binnen gaan maar hij moest eenig
tceken achterlaten om de aandacht
van den wijkagent te trekken, wanneer
die op zijn pon de het huis zou passeen-n
Hij zette zijn bolhoed af met een zucht
van teleurstelling, dat hij dit geliefde
hoofddeksel er aan moest wagen, hing
hij dien aan de punt van één der spij
len van het hek dat de open ruimte voor
het sousterrain afsloot.
Daarop daalde hij opnieuw de treed
jes naar beneden af. opende de deur en
trad binnen, waarna hij de deur wijd
open liet staan. In ieder geval, dacht hij,
zou de hoed de aandacht trekken terwijl
de open deur dan eventueel opkomende
verdenkingen zou vensterken.
Vooruit dan maar!
Voorzichtig sloop hij naar de gang,
die achter de benedendeur lag. De plan
ken bleken leelijk verteerd zoodat hij
zich begon af te vragen of ze zijn ge
wicht nog wel zouden houden. De mu
ren waren zoo gescheurd dat het hem
niets verwonderde, dat het huis onbe
woonbaar verklaard was, maar dat het
ved meer te verhazen was, dat het
niet al lang geleden in elkaar gevallen
was. Aan zijn rechterhand bevond zich
een kamer, maar hij behoefde de deur
daarvan niet open tc maken dit was
zelfs onmogelijk aangezien er geen
deur meer was terwijl alleen de roes
tige scharnieren overgebleven waren.
Hij liet zijn zaklantaarn even naar bin
nen schijnen en zag terstond dat het
vertrek leeg was. Het was de kamer
die hij van buiten af gezien had.
Toon gebeurde het ongeluk.
Inspecteur Higgins had natuurlijk
voorzichtig moeten zijn, maar de hoofd
schuldige was toch die onverantwoorde
lijke jeugdige staatsburger geweest, die
een houten hal door het raam had ge
tooid, waar deze door de kamer naar
•Ie gang was gerold. Nadat Higgins zijn
lamp in de kamer had laten schijnen,
knipte hij die weer uit, deed een stap
verder do gang in en trapte op den bal.
Hij slaakte een kreet van schrik toen
hij zijn evenwicht verloor, sloeg wild
zijn armen uit, maar viel met een bons
op den grond, waarvan het huis op zijn
grondvesten scheen te schudden. Half
verdoofd bleef hij een paar seconden
liggen. De taal die hij uitsloeg, was
bloemrijk.
Hij krabbelde weer overeind en
dat zijn kleeren overdekt waren
stof en vuil. Ook vond hij met bf]
van zijn lantaarn den bal waar In
woedenden trap tegen gaf. Het lal
dat hij veroorzaakt had, moest
bewoner of onwettige gebruiker vi
huis wel van zijn aanwezigheid
kennis gegeven, zoodat het ov
geacht kon worden om verder z?
wegingen te probeeren te verft
Hij zette het knopje van zijn lan'
vast, zoodat het licht verder onalf'
ken bleef schijnen en begon dan
zichtig de trap te beklimmen, 'f
trede bevoelend alvorens er zijn
wicht aan toe te vertrouwen. De df|
zevende en tiende tree ontbraken,
wijl de vijfde angstig kraakte toen nj
op stapte. Boven aan de trap w'a-
voordeur welke niet alleen geslote'
gegrendeld was, maar bovendien f
vastgeschroefd. Higgins was van
geweest ook deze deur open te
staan, maar moest daar dus van at
De volgende trap was in een ie'
tere conditie maar toch vermin*
hij zijn voorzichtigheid niet. Hij
geen sporen, welke op een recen
bruik wezen, maar het feit. dat
het geheel geen stof op lag. sl°c
mogelijkheid niet uit.
Aan het boveneinde van de trap
ke van de voordeur naar de eerst
dieping voerde, opende hij een
waarna hij een kamer betrad, d'1
zeker snoren vertoonde, welke
wezen, dat deze nog kort geledi
woond was gefeest De vloer w
bedekt met stof en daarop war
lonze voetstallen zichtbaar. Mid
de kamer stonden een tafel
wankele stoelen zonder leuning'
de tafel stond een lec?e whiskey
(Wordt ver