De Mottenstrijd Gebrs. DIJKMAN De Laatste Bus Texel krijgt een noodziekenhuis Vergunning voor karnen van boter vereischt MYRA. HET ELFJE EN DE BOOZE KABOUTER ZWARTVOET /^ffktmann etbReWWip Voorloopige regeling der Radiodistributie DE EXPORT VAN Nederiandsche tuinbouwproducten Uw Loodgieter üw Electro Techn. Inst KINDERHOEKJE WILLY PÉTILLON schrijft voor onze lezeressen oven RECEPTEN ALLE SOORTEN MATRASSEN REP ARATIEN IN EEN DAG Cecil Freeman Cregg Xe BLAD PAG. 2 AMERSFOORTSCH DAGBLAD MAANDAG 15 JULI 1940 Elke centrale moet een ver antwoordelijken leider aanwijzen 's-GRAVENHAGE, 14 Juli. Zaterdag avond is een verordening verschenen van den Rijkscommissaris voor het be zette Nederiandsche gebied betreffende de voorloopige regeling der Radiodis tributie. In deze verordening is het vol gende bepaald: Paragraaf 1 1) Voor elke in het bezette Neder iandsche gebied werkzame radiocen trale moet binnen zeven dagen, na het in werking treden van deze Verorde ning. aan den Radioraad een leider worden aangewezen, die voor de keuze der programma's en de technische ver zorging van de uitzendingen verant woordelijk is. 21 Een mogelijke wijziging in den persoon van den leider moet aan den Radioraad binnen 48 uur worden me degedeeld. Paragraaf 2 1) De in het bezette Nederiandsche gebied werkzame radiodistributiecen- trales mogen uitsluitend uitzenden: 1) uitzendingen, waarvan de ont vangst overeenkomstig de bepalingen van de Verordening No. 35/1940 van den Rijkscommissaris voor het bezette Ne deriandsche gebied toegestaan is; 2) gramofoonplaten, die door den Ra dioraad toegelaten zijn; 31 marktberichten of aankondigingen van luchtbeschermingsmaatregelen, voor zoover deze voor de aangesloten abon- né's van belang zijn. 2) De leider van een radiodist ributie- centralc. die het verbod van alinea 1 opzettelijk overtreedt, wordt gestraft met een gevangenisstraf van ten hoog ste. twee jaren en een geldboete van ten hoogste 10.000 gulden, of met een dezer straffen. In bijzonder ernstige gevallen kan een gevangenisstraf van ten hoog ste tien jaren en een geldboete van ten hoogste 50.000 gulden, of een dezer straf fen worden uitgesproken. 3) De in alinea 2 genoemde strafbare handelingen wordt als misdrijf be schouwd. Paragraaf 3 Op vordering van den Rijkscommissa ris voor het bezette Nederiandsche, ge bied, van den Duitschen weermachtsbe velhebber in Nederland, alsmede van hun diensten en organen, is iedere in het bezette Nederiandsche gebied werk zame radiodirtributiecentrale verplicht om terstond, binnen het gebied van haar concessie, een radiodistributieaan- sluiting kosteloos tot stand te brengen en in technisch goeden staat te houden. Paragraaf 4 .jeze verordening treedt in werking op den dag van haar afkondiging. ONTTREKKING VAN WOONRUIMTE AAN HAAR BESTEMMING IS VERBODEN 's-GRAVENHAGE. 14 Juli. Bii be schikking van den secretaris-generaal van het departement van Binnenland- sche Zaken, opgenomen in het Verorde ningsblad. is het met ingang van giste ren in alle gemeenten verboden, zonder toestemming van B. en W. een woning geheel of ten deele te onttrekken of ont trokken te houden aan de bestemming welke zij had op 13 Juli 1940 of daarna. Voorts is het verboden zonder die toe stemming een woning af te breken of te gebruiken voor een ander doel. DE SPERREGELING VOOR HET CENTRALE-VERWARMINGSBEDRIJF VERLENGD 's-GRAVENHAGE, 14 Juli. In het Verordeningenblad is opgenomen een beschikking van den secretaris-generaal van het departement van Handel, Nij verheid en Scheepvaart, waarbij de ter mijn van 6 maanden, gedurende welke het was verboden zonder vergunning een inrichting voor de uitoefening van het centrale-verwarmingsbedrijf te ves tigen, met 6 maanden wordt verlengd. DE RIJKSPOSTSPAARBANK WEER NORMAAL •s-GRAVENHAGE, 14 Juli. De werkzaamheden der Rijkspost spaar bank loopen, naar wij vernemen, van 15 Juli af weder geheel normaal. NAALDWIJK, 14 Juli. Enorme partijen Nederiandsche tuinbouw producten gaan dagelijks naar Duitschland, welk land practisch de eenige afnemer is van de voor ex port geschikte Nederiandsche tuin bouwproducten. Duitschland is ech ter niet het eenige land, waar men belan telling voor onze groenten heeft. Ook in andere deelen van Europa stijgt de belangstelling, het geen blijkt uit de aanvra 'en, wel ke verschillende exporteurs o.a. uit Zwitserland en Releië bereikten. De Npdcrlandsche groente- en fruit- centrale te 's-Gravenhage heeft tegen export naar deze landen geen bezwaar. Toch zijn de kwanta nog zeer klein, helgeen hoofdzakelijk komt door de ve le moeilijkheden en hinderpalen, wel ke moeten worden overwonnen. T ransportmoeilijkheden De Algemeene Nederiandsche Bond van Fruit-, Groente- en Aardappelen exporteurs wees ons er op. dat het ver voer naar Zwitserland niet te lang mag duren, daar de groenten anders beder ven. Voorts heeft de handel te kampen met het ontbreken van communicatie middelen als telegraaf en telefoon, ter wijl ook de betalingsmoeilijkheden met België en Zwitserland nog groot zijn. De handel is echter paraat en onder zoekt de mogelijkheden, welke tot uit breiding van de export naar andere landen dan Duitschland kunnen leiden. In exporteurskringen is men vol ver trouwen, dat nog aan het. eind van dit seizoen, of anders aan het begin van het volgende, de oude betrekkingen met België, Zwitserland en ook Scandinavië kunnen worden hersteld. DEN BURG, 14 Juli. In de Za terdagmiddag gehouden spoedver gadering heeft de Texelsche raad, het college van B. en W. gemachtigd tot het houwen van een noodzieken huis. Tot nogtoe beschikte het eiland over geen enkele geneeskun dige inrichting. Het gebouw van het gesticht voor weldadigheid zal hiertoe in gebruik worden genomen. Er wordt een chirurg aangesteld, die tevens als waarnemend- directeur van het noodziekenhuis zal optreden en een operatiezuster, even tueel ook verder ziekenhuispersoneel. De onkosten zullen tot 1 Januari 1941 niet meer dan 2000.mogen bedra gen. Men verwacht, dat het Rijk dan de kosten voor salarieering op zich zal nemen. De voorzitter, burgemeester Kamp, deelde mede, dat door de autori teiten, o.a. door den inspecteur der Volksgezondheid, alle mogelijke mede werking is toegezegd. De ernstige zieken gingen voorheen naar den Helder. Deze plaats is wegens de veelvuldige bombardementen ge ëvacueerd, zoodat men nu op Alkmaar aangewezen. Met het oog or> de lange en slechte verbinding is de inrichting van een ziekenhuis op het eiland zelf noodzakelijk. HAUSSE IN BEUKENHOUT HATTEM, 14 Juli. Het is gebleken, dat vooral beukenhout in aanmerking komt voor het opwekken van houtgas, dat gebruikt wordt voor motoraandrij ving. Ter voorziening in de behoefte aan beukenhout, zijn verschillende hout zagerijen in de omgeving van Hattem, waar het beukenhout in overvloed aan wezig is, er reeds toe overgegaan zich in te stellen op de nieuwe vraag. Men heeft daartoe machinerieën aangeschaft welke het hout in blokken kunnen za gen, in de afmetingen, welke zich het best voor motorgebruik leenen. De vraag naar deze blokken beukenhout is zoo groot, dat men er nauwelijks aan kan voldoen. v.h. Fa. KRAAYENEST BLOEMENDAf.SCHESTB 9 TEL. 5571 's-GRAVENHAGE, 14 Juli. De secretaris-generaal, waarne mend hoofd van het departement van Landbouw en Visscherij deelt mede dat in verband met de in te voeren maatregelen ten aanzien van het boterverbruik de nood zaak gebleken is wederom een hoeveelheidscontrole op de berei ding van boter in te stellen, ge lijk zulks geschiedde bij de in werking treding der crisis-zuivel- wet 1932. Teneinde deze controle zoo affectief mogelijk te doen zijn is het gewenscht het productie apparaat zooveel mogelijk te be perken. Met name dient het aan tal zelfkarners sterk te worden in gekrompen. Met ingang van 14 Juli 1940 is het bereiden van boter slechts geoor loofd. indien men in het bezit is van een karnvergunning, welke uitge reikt zal worden door de Nederiand sche zuivelcentrale afdeeling zuivel te 's-Gravenhage. Deze karnvergun- ningen zullen behalve aan zuivclfa brieken slechts in uitertse noodzaak worden verleend, n.l. alleen in die gevallen, waarin er geen andere mogelijkheid bestaat om de gewon nen melk productief te maken, zoo als van melkveehouders, die de melk niet aan een zuivelfabriek of als consumptiemelk kunnen verkoo- pen. Ook zij, die gewoon zijn schapen of geitemelk te verkamen, dienen een kaïnvergunning aan te vragen. Bezitters van een karn, die niet ge rechtigd zijn om boter te bereiden, die nen deze onbruikbaar te maken of door een controleur van den centralen cri sis-controledienst te doen verzegelen. Bovendien zal alle geproduceerde bo ter. met uitzondering van schapen- en geitenboter, van een merk dienen te zijn voozrien. Voor hen, die aangesloten zijn bij een onder rijkstoezicht staand botercontrólestation zal het rijksboter- merk voldoende zijn. Zij, die niet aan gesloten zijn, zullen een nieuw in te voeren merk, het z.g. boterdistributie- zegel, dienen tc gebruiken. Zij dienen zich voor de verkrijging daarvan te wenden tot de afdeelingen zuivelcon- tróle der Nederiandsche zuivelcentrale in de verschillende provincies. Naast de controle op de bereiding van boter zal ook een controle worden inge steld op het verhandelen van boter. Daartoe is bepaald, dat ongeacht het voorschrift, dat boter dient voorzien te zijn van een merk, men geen boter zal mogen afleveren of verhandelen, indien men bovendien niet overlegt, hetzij een distributiehon of toewijzing, welke recht geeft op het koopen van boter, hetzij een uitvoercertificaat, wanneer het export- boter betreft, hetzij een door de centrale afgegeven vergunning voor den opslag in koelhuizen. Voorts dienen de boterliandelaren niet zijnde uitsluitend detaillist zich bij de centrale te organiseeren Verder is het ompakken van boter slechts toegestaan aan degenen, die bij de centrale zijn georganiseerd en toege laten tot de groep hoterompakkers en in het bezit zijn van een ompakvergun- ning. Voor de verkrijging van deze ver gunning dient men zich te wenden tot genoemde centrale. Ook deze vergun ning zal slechts in beperkte mate wor den uitgereikt. Het is verboden bij het ompakken van boter hieraan zout of ander vocht toe te voegen. 209. Intusschen zijn Peter en Harlekijn weer naar Myra teruggegaan, die veilig in het huisje is gebleven. Myra schrikt, als ze hoort, wie er in den kelder gevangen zitten. Harlekijn besluit meneer Kraai te vragen de wacht te houden voor de kelderdeur. Want voor zoo'n groot en zwarten vo gel zijn de Zwartvoetcrs natuurlijk bang. 210. Ziezoo, nu kunnen die booze kabouteurs nooit ont snappen," denkt Harlekijn. Hij vindt, dat het nu tijd wordt om Myra ergens anders heen te brengen. Stel je voor, dat de Zwartvoeters merken dat Myra hier ook is. Harlekijn klopt tegen een spleet in den muuromdat hij voor dit plan de hulp der muizenfamilie noodig heeft. „Ja. ja. we komen!' piepen de muizen tegelijk. ZT£T midden van den zomer is wel de periode, waarin de huisvrouw het felst ten JPl strijde trekt tegen haar aartsvijand, den mot. Ojficièel en wetenschappelijk kan de mot zijn vernietigingswerk reeds van Maart af volbrengen en er mee doorgaan tot October, maar in de practijk valt het hoogtepunt van de campagne in de maan den Juli en Augustus,, zoo zelfs, dat soms de vacantieweken half bedorven worden door alle maatregelen, die noodig blijken, wil de huisvrouw met een min of meer veilig gevoel van huis gaan. Het is altijd jammer, als kleedingstukkcn door de motten worden onbruikbaar gemaakt. Nu, in deze dagen, is het dubbel jammer. Wie weet met hoe veel werkelijke vreugde we aan het begin van den winter onze kleercn van verleden jaar zullen terugzien, dankbaar voor wat je hebt en met aanzienlijk minder verlangen naar dat gene „wat je niet hebt" dan in andere jaren. Het ligt dus voor de hand, dat we onze activiteit zullen verdubbelen om ons bezit aan de kleine veelvraten te betwisten. N u gunnen we hun nog minder dan anders. T EDERE vrouw heefi haar eigen wij- A ze van motbestrijding en ieder acht de hare het meest voortreffelijk. Zoo voortreffelijk, dat er letterlijk nooit iets wordt opgegeten. Want die kleinighe den, waarin toch de mot heeft huisge houden, nu ja, dat zijn natuurlijk de kleine onlukjes en uitzonderingen, die in de beste families voorkomen. En ook hier geldt wat op bijna ieder terrein van toepassing is: wat voor den een de bes te methode blijkt, is voor den ander vol strekt onafdoende en andersom. Toch is er in al die variaties bij de bestrijding wel eenig systeem merk baar. Er zijn bepaalde middelen, die al gemeen als goed erkend worden, ook al is er groote verscheidenheid in toe passing. Hoofdzaak is in ieder geval, dat de kleedingstukken niet met vlek ken worden weggeborgen, want dat vinden de motten een tractatie en ze stuiven er op af. Indertijd kende ik een jong vrouwtje, dat van die hebbelijk heid op niet onorigineele wijze partij trok. In de kast, waar tal van kleeding stukken hingen, waarvoor geen dege lijker schuilplaats tegen de motten te vinden was, legde zij op den grond een paar flinke wollen lappen waarin opzet telijk wat vetvlekken waren gemaakt. Zie je, was haar redeneering. als ik die lappen nu heel aantrekkelijk voor ze maak, dan blijven ze wel van het andere af. Het was een sooort omkooperij van den vijand. En ik moet bekennen, dat de vlieger altijd keurig is opge gaan. Al zou ik voor geen geld van de wereld zelf deze methode willen toe passen. Dit ter zijde. Misschien mag ik er even nadrukkelijk bijvoegen, dat dg opmerking niét is bedoeld ter navol ging. Nu ik toch uit de school klap wil ik be kennen in de illusie te leven, dat een gere geld ververschte laag kranten onder in de klecrenkast goede resultaten oplevert. Wij hebben opvallend weinig molestschadc van motten, zelfs nauwelijks de bekende ongelukjes. Maar ook dit mag nauwelijks een serieuse campagne genoemd worden. Intusschen is het wel een algemeen aan genomen feit, dat motten hekel hebben aan drukinkt en als hulpmiddel b.v. bij het afdekken van dekenkisten, kunnen kranten uitstekend dienst doen. Ook het strooien van tabak tusschen dekens en kleeren. die in koffers wor den geborgen is goed. Het maakt alleen wat veel rommel. Formalin, al dan niet verwerkt in een of ander preparaat is vrijwel afdoende. Kamfer is ook zeer nuttig, maar vrij duur. Men doet echter met een klein stukje al heel veel, om dat de geur zoo doordringend werkt. Geregeld spuiten met een der vloeibare preparaten, die in den handel zijn is gemakkelijk en werkt goed. Het is dan niet eens noodig om telkens de heele kast opnieuw leeg te halen en na te kij ken. Een wat royale hespuiting raakt wel alle hoekjes en gaatjes. Wel moet men natuurlijk bij het wegbergen in het voorjaar de kast grondig hebben schoongemaakt en nagezien. Heeft men maar even achterdocht, dat een mot gesignaleerd is, dan wel alles uit de kast of kasten halen, duch tig uitkloppen, in de zon hangen en ge heel opnieuw behandelen. Met van no- mottawol gebreide kleedingstukken is men uiteraard steeds aan den veiligen kant. Als die eenmaal zijn schoonge maakt en ingepakt, ten overvloede met wat kranten er omheen, dan kan men daar wel op vertrouwen, dat ze gaaf tevoorschijn komen In den mottenstrijd geldt het woord: doe wat je kunt en hoop op het beste. Smakelijke boterhambe legsels voor dezen tijd 200 G (2 ons) bruine of witte boonen, 50 G. (V2 ons) boter, 50 G. geraspte oude kaas, wat zout, peper en noot muskaat. Laat de gewasschen boonen een nacht weeken in ruim water; breng ze met hetzelfde water aan de kook en laat ze zachtjes gaar worden (ongeveer V/2 uur). Breng ze over in een vergiet, maar vang het uitlekkende kooknat op om het voor een soep te gebruiken. Stamp of wrijf de boonen tot een ge lijke massa, vermeng die met de boter en de geraspte kaas en maak het meng sel op smaak af met het zout en de kruiden. Gebruik het als een smeerseltje op de boterham ('bij voorkeur op bruin brood!) Wijzig naar verkiezing nu en dan den smaak door b.v. de peper en de noot muskaat te vervangen door wat peter selie of andere groene kruiden; of wel door (vooral bij bruine boonen) een fijngesnipperd uitje lichtgeel te fruiten in de boter en daarna het mengsel door de fijngestampte boonen te doen; ten slotte door bij het gefruite uitje ook een paar theelepels dikke tomatenpu- rée te doen, een restje misschien van een blikje, dat voor bereiding: van soep heeft dienst gedaan. II V2 pond (3 middelmatig groote) to maten, 1 uitje, 30 G. (iy2 afgestreken eetlepel) boter, 50 G. (V2 ons) gerasp te belegen kaas, 25 G. (3 afgestreken eetlepels) havermout, wat peper en I zout. Snijd de gewasschen tomaten in stuk-1 jes en smoor die met de boter en het I fijngesnipperde uitje zachtjes gaar (on-[ ge veer 15 minuten). Roer er de haver-1 mout door en laat die 5 minuten mee-l smoren; voeg er dan de geraspte kaasl hij. laat die smelten en maak het ge-f recht, dat goed smeerbaar moet zijnj met wat zout en peper af. Heerlijk op bruin brood en op roepej brood, zelfs zonder dat er boter op ge-f smeerd is! III. 1 potje of 1 beker kwark, wat fijngrJ hakte prei en peterselie, snuifje peptf! en zout. Vermeng alles met elkaar tot. een 1 lijkmatig geheel en besmeer daarm^ sneetjes brood zonder boter. MARTINE WITTOP KONING I LANGESTRAAT 63 TEL. 3324AMERSFOORT TV, Ze, far Ho, lan kne mir °Pg de vasf 6. TVes Mir}', banc cenY; der schei genie uitge In d, Wervi Cor dat c Weesl sche uitvoe aangp sche beslaa meer far et bet ce: STOC vicaris Rans de tehlaci c gen val, Wie f moet he bruikm aiond e Alleen rl Jnii n,oe Jelefonee 'b zoc ?feek de; 's. FEUILLETON door 12) HOOFDSTUK VIII. Waarin Inspecteur Higgins een leeg huis betreed. De bus reed de garage binnen en in specteur Higgins stapte uit. Nauwelijks had de conducteur zijn contrólestaten en kaartjestrommel ingeleverd, toen hij hem opnieuw aanklampte. „Misschien heb ik het je al eerder ge vraagd, maar wil je me nog even ver tellen of er veel gebruik wordt ge maakt van de bovenverdieping van de bU6?" „Heel weinig, meneer", antwoordde de conducteur. „Kijk eens, deze busroute heet bij ons een gemakkelijke route, om de eenvoudige rerLen, dat er zoo weinig bovendekkers zijn We hebben hier hee- lemaal geen pleizierritjes. Verre van dat. De mensrhen gebruiken deze route alleen voor zakelijke doeleinden. Nie mand zal het in zijn hoofd halen om met deze lijn, wat men noemt te gaan toeren. Daarvoor is de omgeving hier niet mooi genoeg. Zelfs hovenop krijg je niet veel frissche lucht Een dubbel dekker is hier eer een uitzondering dan een regel. De bovendekken zijn hier dan ook niet overdekt." „Juist, dank je Nu ga ik maar eens verder". Higgins verliet de garage en begon langs de route van lijn X 87 terug te wandelen. Nu de maan al zijn bereke ningen betreffende de huizen, van waar uit het schot kon zijn afgevuurd, had omver geworpen, wilde hij nog wel eens op zijn gemak rondkijken. Langzaam wandelde hij verder, in den geest die huizen noteerend, welke een nader onderzoek noodig konden maken, en in zijn notitieboek die, welke onver licht waren, want, redeneerde hij bij zich zelf, het schot moest afgevuurd zijn uit een onverlicht huis met een open raam en een onverlicht huis van gisteravond zou ook vanavond waar schijnlijk niet verlicht zijn. Niet erg lo gisch misschien, maar het was te pro- beeren Plotseling bleef hij staan, verrast een huis te vinden, dat van boven tot onder onverlicht was. Ja, het bleek zelfs on bewoond te zijn, hetgeen in deze dicht bevolkte buurt op zich zelf al iets bijzon ders was. Er zat een mededeeling op den muur geplakt en nadat hij zijn zak lantaarn had aangeknipt, las Higgins dat de inspecteur van volksgezondheid dit huis onbewoonbaar verklaard had. De ramen, voor zoover nog heel, waren zwart van het stof en de rook, maar de meeste ervan waren gebroken, naar al le waarschijnlijkheid door de veelbelo vende straatjeugd Inspecteur Higgins beklom de vier stoeptreden en probeerde de voordeur, echter zonder succes. Hij had ook niets andens verwacht. Daarna daalde hij de twaalf treden af naar het sousterrain, waar hij zachtjes tegen de deur duwde Deze bewoog al evenmin. Hij gluurde door het gebroken kelderraam, maar zag weinig anders dan stof, spinneweb- ben en ballen en tollen van de onvoor zichtige huurtjeiigd. Daar het raam ge tralied was, hadden de overigens waar schijnlijk voldoende brutale eigenaars deze speelgoederen niet terug kunnen krijgen. Verder lag de kelder vol stukken cou rant, afgescheurde reclamebiljetten, massa's buskaartjes, een versleten pet een ouwe schoen, wat droge blaren en wat confetti. De droge blaren kwamen den inspecteur onverklaarbaar voor, ter wijl de aanwezigheid van confetti bijna een heiligschennis leek Ook lag er een druppel olie. Geen stukje confetti, zooals hij eerst gemeend had, maar olie. Het maanlicht viel er juist op. Verdraaid zonderling. Higgins staarde naar hoven, om te zien van waar die druppel gevallen kon zijn en zag, dat hij tegen den onderkant van de trap, welkt» van de kelderverdieping naar bo\en voerde, keek. Dus, degene die dien drup pel olie gemorst had, was in d£n kelder geweest. Erg zorgeloos! En waarom olie? Higgins staarde naar de kelder deur, om terstond te ontdekken, dat het slot en de scharnieren eerst kort gele- dpn geolied waren. Aha! Laat nu eens kijken, overpeinsde hij. Toen ik daarnet die deur probeerde, drukte ik er enkel tegen, ik had den knop moeten probee- ren. Hij greep den knop, die gemakku lijk meegaf. Zonder geluid te geven draaide ue deur open. Inspecteur Higgins trad nieUterstond binnen niet dat hii bang was, want hij had een gemiddelde, en mogelijk meer dan een gemiddelde dosis moed. Het was alleen maar omdat hij een groo te waarde hechtte aan het oude gezegde, dat voorzichtigheid de moeder van de porseleinkast is. Bovendien had hij reeds als kind dat aardige liedje van de spin en de vlieg geleerd. En toch stond hij bier voor een open deur, die eenvou dig om een nader onderzoek schreeuw de! Higgins sloop op zijn teenen de kel dertrap weer op, in de hoop een agent op zijn gewone ronde aan te treffen. Hij wachtte tien minuten maar had geen geluk. Hij durfde het huis niet te ver laten, want dan bestond er kans dat degene, die in het huis was (indien dit tenminste zoo was) ongemerkt, zou kun nen verdwijnen. Eén voor één gingen de lichten in de omliggende huizen uit, en het verkeer scheen reeds geheel stop te staan. Een late taxi kwam de straat ingereden en Higgins snelde naar vo ren om die aan te houden, maar de chauffeur schudde slechts liet hoofd om hem te beduiden, dat hij niet „vrij" was. Natuurlijk zag hij in den inspec teur niets anders dan een gewonen klant en hij kon er nu eenmaal maar één tegelijk vervoeren. De inspecteur vloekte binnensmonds en nam het num mer van de taxi op, met de bedoeling zich dat later te herinneren. Ilij zocht in zijn zakken naar een stukje papier, waarop hij een briefje zou kunnen schrijven, maar besloot, dat dit nutteloos was, aangezien hij toch geen boodschapper had om het weg te brengen. Hij wachtte nog drie minuten en gaf 'het dan op. Hij zou het huis al leen binnen gaan maar hij moest eenig tceken achterlaten om de aandacht van den wijkagent te trekken, wanneer die op zijn pon de het huis zou passeen-n Hij zette zijn bolhoed af met een zucht van teleurstelling, dat hij dit geliefde hoofddeksel er aan moest wagen, hing hij dien aan de punt van één der spij len van het hek dat de open ruimte voor het sousterrain afsloot. Daarop daalde hij opnieuw de treed jes naar beneden af. opende de deur en trad binnen, waarna hij de deur wijd open liet staan. In ieder geval, dacht hij, zou de hoed de aandacht trekken terwijl de open deur dan eventueel opkomende verdenkingen zou vensterken. Vooruit dan maar! Voorzichtig sloop hij naar de gang, die achter de benedendeur lag. De plan ken bleken leelijk verteerd zoodat hij zich begon af te vragen of ze zijn ge wicht nog wel zouden houden. De mu ren waren zoo gescheurd dat het hem niets verwonderde, dat het huis onbe woonbaar verklaard was, maar dat het ved meer te verhazen was, dat het niet al lang geleden in elkaar gevallen was. Aan zijn rechterhand bevond zich een kamer, maar hij behoefde de deur daarvan niet open tc maken dit was zelfs onmogelijk aangezien er geen deur meer was terwijl alleen de roes tige scharnieren overgebleven waren. Hij liet zijn zaklantaarn even naar bin nen schijnen en zag terstond dat het vertrek leeg was. Het was de kamer die hij van buiten af gezien had. Toon gebeurde het ongeluk. Inspecteur Higgins had natuurlijk voorzichtig moeten zijn, maar de hoofd schuldige was toch die onverantwoorde lijke jeugdige staatsburger geweest, die een houten hal door het raam had ge tooid, waar deze door de kamer naar •Ie gang was gerold. Nadat Higgins zijn lamp in de kamer had laten schijnen, knipte hij die weer uit, deed een stap verder do gang in en trapte op den bal. Hij slaakte een kreet van schrik toen hij zijn evenwicht verloor, sloeg wild zijn armen uit, maar viel met een bons op den grond, waarvan het huis op zijn grondvesten scheen te schudden. Half verdoofd bleef hij een paar seconden liggen. De taal die hij uitsloeg, was bloemrijk. Hij krabbelde weer overeind en dat zijn kleeren overdekt waren stof en vuil. Ook vond hij met bf] van zijn lantaarn den bal waar In woedenden trap tegen gaf. Het lal dat hij veroorzaakt had, moest bewoner of onwettige gebruiker vi huis wel van zijn aanwezigheid kennis gegeven, zoodat het ov geacht kon worden om verder z? wegingen te probeeren te verft Hij zette het knopje van zijn lan' vast, zoodat het licht verder onalf' ken bleef schijnen en begon dan zichtig de trap te beklimmen, 'f trede bevoelend alvorens er zijn wicht aan toe te vertrouwen. De df| zevende en tiende tree ontbraken, wijl de vijfde angstig kraakte toen nj op stapte. Boven aan de trap w'a- voordeur welke niet alleen geslote' gegrendeld was, maar bovendien f vastgeschroefd. Higgins was van geweest ook deze deur open te staan, maar moest daar dus van at De volgende trap was in een ie' tere conditie maar toch vermin* hij zijn voorzichtigheid niet. Hij geen sporen, welke op een recen bruik wezen, maar het feit. dat het geheel geen stof op lag. sl°c mogelijkheid niet uit. Aan het boveneinde van de trap ke van de voordeur naar de eerst dieping voerde, opende hij een waarna hij een kamer betrad, d'1 zeker snoren vertoonde, welke wezen, dat deze nog kort geledi woond was gefeest De vloer w bedekt met stof en daarop war lonze voetstallen zichtbaar. Mid de kamer stonden een tafel wankele stoelen zonder leuning' de tafel stond een lec?e whiskey (Wordt ver

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1940 | | pagina 6