VOOR HET KIND DE LUCHTBALLON Tafeltennis RUBRIEK VAN OOM BOB DE BEHANDELIING VAN DE DUITSCHERS IN IND1E De gronden voor de repressaiJJes ZESTIG-DAGEN- KAAHTEN Een |aar geldig DE DUITSCHERS IN ONS LAND Boontje kwam om zijn loontje Groeien walvissen langzaam? BRIEFWISSELING RUILHANDEL 2e BLAD PAG. 4 AMERSFOORTSCH DAGBLAD VRIJDAG 26 JULI 1940 Mededeelingen van otficieele zijde over de interneeringen tijdens den oorlog 's-GRAVENHAGE, 2ö Juli. - Na dat landen tijd de Duitsche autori teiten gezwegen hebben over de be handeling van Duitsche onderdanen in ons land gedurende de oorlogsda gen, heeft echter de starre houding van de Nederlandsche autoriteiten in de overzeesche gebiedsdeelen. die geweigerd hebben de behandeling van de Duitsche geïnterneerden te verbeteren, ertoe geleid, dat van daag in een persconferentie de lega tiesecretaris dr. H. Wissmann en de pressedezernent W. Janke een boek je hebben opengedaan ook over het geen in ons land gedurende de oor logsdagen is geschied. Wij vatten hun betoog kort samen, of schoon er vele sprekende details te ver meiden zouden zijn, waardoor hun me dedeel ingen zouden worden cestaafd. Reeds kort na 10 Mei kwamen te Ber lijn berichten binnen uit de Nederland sche overzeesche gewesten over de be handeling van de aldaar geïnterneerde Duitschers. Deze waren in internee- ringskampen met een ongunstig klimaat ondergebracht. Het transport was ge schied op een wijze, die tegen elk ver standig inzicht indruischte. Deze berichten stemden overeen met hetgeen in Nederland op dit gebied ge schied was. De behandeling van de Duitsche onderdanen in Nederland was zoo slecht mogelijk. Bedreigingen met doodschieten waren aan de orde van den dag geweest. Daar van zijn thans bijzonderheden gepubli ceerd, ook van de zijde der N.S.B.. welke door hen, die de interneeringen hebben medegemaakt, geenszins overdreven worden genoemd. In filmstad nabij Den Haag, in de gevangenis te Schevenin- gen. in de cavaleriekazerne te Amster dam en vooral in de beruchte gevange nis te Hoorn hebben zeer ernstige mis standen geheerscht. Eten. onderbren ging, dekking en plaatsruimte waren slecht en hygiënsche inrichtingen ont braken zelfs geheel. Over de toestanden hij de transporten heeft onlangs een persbericht een schel licht geworpen. Tegenover de correcte behandeling, welke de Nederlanders te Berlijn hebben genoten, steekt die van de Duitsche offi- cieele personen hier te lande wel scherp af. De Duitsche gezant en zijn personeel zijn als het ware uit het gezantschapsge bouw aan de Lange Vijverberg gedreven, in een ander gebouw van het gezant schap, aan de Laan Copes van Catten- burch, zijn alle kasten opengebroken en is alles overhoop gehaald. Diplomatieke en consulaire ambtenaren werden van hun gezin gescheiden en de accommo datie van hotel Des Indes, waar zij wer den ondergebracht, was voor het zeer talrijke personeel lang niet voldoende. Alleen de vrouwen en kinderen konden een bed krijgen, de overigen sliepen op den grond. Indien de krijgsverrichtingen niet zoo spoedig geëindigd waren, zouden tal van geïnterneerden naar Engeland zijn gebracht, zooals met eenige parachutis ten reeds gebeurd was. De behandeling in Nederlandsch-Indië was navenant. De Duitschers ziin op 10 Mei geïnterneerd, zijn per trein in derde klas coupés naar Batavia gevoerd, van waar zij in scheepsruimen naar het sta tion Onrust zijn gebracht. Op vochtige betonvloeren, zonder tafels, stoelen of bedden, in te nauwe ruimten en met on voldoende verzorging hebben zii daar dagen en nachten doorgebracht. De be waking geschiedde door inlandsche sol daten, hetgeen bijzonder grievend wordt geacht. De geneeskundige verzorging was in handen van drie eveneens ge- interneerde Joodsche artsen. Eenige paleontologen, die op studiereis waren, zijn geboeid naar Soera ba ia overge bracht. De inlandsche soldaten hebben bovendien herhaaldelijk op de geïnter neerden geschoten, waardoor een man overleden schijnt te zijn. Bijzonder kwalijk heeft men het in Duitschland genomen, dat de consul- generaal in zijn woning is geconsig neerd en de andere consulaire beamb ten, tegen de volkenrechtelijke voor schriften in, als de andere geïnterneer den zijn behandeld. Alle pogingen, door Duitschland ge daan, om met Nederlandsch-Indië in contact te komen zijn vergeefsch ge weest. Het is niet aan te nemen, dat in dezen tijd van de radio men daar on kundig is gebleven van de wijze, waar op Duitschland de Nederlandsche krijgs gevangenen heeft behandeld. Doch het is thans niet meer te verwachten, dat men in Indië dit voorbeeld gaat volgen. Daarom is in de laatste dagen een aantal met verlof zijnde mannen en vrouwen naar Duitschland overge bracht en in een internecringskamp geplaatst. De behandeling, die zii daar zullen ondervinden, zal over eenkomen met de behandeling van de Duitschers in Indië en zal zoo lang aanhouden tot dezen verlof krijgen hun arbeid als normaal uit te oefenen. Het lot van de geïnter neerde Nederlanders ligt in handen van de Nederlandsche autoriteiten overzee. Het heeft geen zin te betoogen. dat de geïnterneerden eerzame burgers zijn. De Duitsche geïnterneerden in Indië zijn dat ook. Voor de motorrijtuigen belasting AMSTERDAM, 25 Juli. Daar teruggave van de motorrijtuigen-be lasting aan houders van motorvoer tuigen, aan wie slechts voor een be perkt aantal malen. resp. dagen, vergunning tot het rijden op den openbaren weg werd \erleend, vol gens de sedert 1 Juli geldende rege ling niet wel mogelijk is gebleken, heeft het waarnemend hoofd van het departement van financiën op instigatie van den Bond van Auto mobielhandelaren en Garagehouders B.O.V.A.G. de mogelijkheid geopend tot het verstrekken van z.g. zestig- dagenkaarten. Voorheen kon slechts de motorrijtuigenhandel van deze kaarten gebruik maken. Te beginnen met 1 Augustus a.s. kun nen houders van een vergunning tot het gebruiken van motorbrandstof een zes- tig-dagenkaart op het belastingkantoor ontvangen, zonder dat een waarborgsom behoeft te worden gestort. In afwach ting van een nadere regeling is de gel digheidsduur op cén jaar vastgesteld. Teruggaaf van de voor deze kaart be taalde belasting kan niet plaats hebben. Aan hen, die op 1 Augustus in het bezit zijn van een gewone motorrijtui- genbelastingkaart, waarvan de geldig heidsduur nog niet is verstreken en die zich een zestig-dagen kaart willen aan schaffen, kan restitutie over de restee- rende maand (en) worden verleend. Bo vendien kan dan tegelijkertijd terug gave plaats hebben over de dagen, waar op de houder in de maanden Juni en Juli niet heeft kunnen rijden. 's-GRAVENHAGE, 25 Juli. Onmid dellijk na het binnentrekken van de Duitsche troepen greep de „Landes- gruppe der Auslandsorganisation" in Nederland, de buitenlandsche organisa tie van de N.S.D.A.P.. krachtig in, en richtte een hulpcomité op voor de Duitschers in Nederland. Sedert de op richting van de organisatie heeft dit krachtige hulp vrleend op alle gebie den van den wederopbouw. Vele Duitsche volksgenooten, die ar beid en inkomen verloren hadden, kon den weer aan passend werk geholpen worden, terwijl waar dit niet mogelijk was in het tekort aan inkomsten werd voorzien. Talrijken volksgenooten werd het mo gelijk gemaakt door het verleenen van een voorschot, verloren gegane kleeding te vervangen en een nieuw tehuis in le richten. Het tehuis te Beekbergen is doorloo pend bezet met. moeders en kinderen, die in de rust van de natuur hei-stellen. Steeds meer Duitsche volksgenooten worden bekend rnet dezen arbeid van het hulpcomité, en wenden zich tot dit comité. Allen worden zonder uitzonde ring geholpen. Opnieuw heeft thans dit hulpcomité een maatregel genomen, welke voor den wederopbouw van bijzondere beteekenis is. Deze maatregel bestaat hierin, dat aan ambachts- en zakenlieden een voor schot kan worden verleend, waardoor het dezen mogelijk wordt gemaakt hun bedrijf onmiddellijk te hervatten. Ver dacht kan worden, dat hiervan een druk gebruik zal worden gemaakt. Voor alle aanvragen kan men zich richten tot het hulpcomité te Rotter dam. Westzeedijk 115, of daarbuiten tot oe Ortsgruppcleitungen van de N.S.D. A.P. Genoemde instellingen zijn in dit op zicht alle gerechtigd ten aanzien van alle Duitsche volksgenooten. Tot hen moeten dan ook allen zich wenden, die tot dusver zonder resultaat zich ver voegden hij Nederlandsche ondersteu ningsorganen. SCHIPPERSKNECHT VERDRONKEN LEMMER, 25 Juli. Vanmiddag is een 24-jarige schippersknecht uit Am sterdam in de Werkhaven alhier te water geraakt en verdronken. De man wilde uit een roeiboot aan boord van het schip gaan, doch gleed daarbij uit. Het ongeval werd wel op gemerkt, maar aan boord was niemand aanwezig en degenen, die den ongeluk kige te water zagen vallen, waren te ver af om onmiddellijk hulp te bieden. Na een kwartier dreggen haalde men den schippersknecht levenloos op. DE NEDERLANDSCHE UNIE 's-GRAVENHAGE, 25 Juli. Welken weerklank het appèl van het drieman schap der Nederlandsche Unie gehad heeft, is vandaag gebleken op het voor- loopige kantoor der Unie aan de Alexan- derstraat 20, waar de lijsten ter adhae- siebetuiging gereed liggen. In den och tend was de toeloop zoo groot, dat zich voor het gebouw een file vormde. Het nog geringe personeel kwam handen te kort om de groote stapels telegrammen met aanmeldingen en bewijzen van in stemming uit het geheele land te orde nen 19 September liet Montgolfier, voor hét Franse hof, zijn ballon opstijgen. De eei'ste luchtreizigers waren- een schaap, een haan en een eend. De bal lon steeg heel hoog, maar als gevolg van ten scheur, zonk hij al gauw en kwam zo zachtjes neer in het kreupel hout, dat geen van de „inzittenden gewond werd. De eerste mens die voorbij kwam en de ballon uit het kreupelhout haalde, was Pilatre de Rozier. Vanaf dit ogen blik volgde Pilatre alle ballonpogingen met de grootste belangstelling. Nu het Montgolfier gelukt was, dieren in de lucht te laten reizen, probeerde hij een ballon te maken, die mensen zou kun non dragen en Pilatre de Rozier v. acht te dit ogenbblik vol ongeduld al. Die gebeurtenis had plaats op 21 Oc tober 1783. De eivormige ballon 2ag er prachtig uit, had een hoogte var» meer dan twintig meter en een doorsnee van veertien meter. Onder de ballon was een soort gale rij, waar de beide luchtreizigers, na- Mongolfier's eerste ballon. meijk Pilatre de Rozier en marquis d'Arlande stonden. Naast hen stond de vuurpot die het vuur moest aanhou den. Al stond er veel wind, de ballon steeg met groote snelheid. Toen de luchtreizigers heel hoog waren en over de hoofden van de duizenden mensen zweefden, namen ze hun hoeden af en zwaaiden ze daarmee goedendag. De mensen heneden waren blij dat ze vei lig op de grond stonden en hoopten maar dat de twee mannen het er le vend af zouden brengen. Hoger en hoger steeg de ballon. Ze konden de twee mensen al niet meer zien en de ballon zelf leek een stipje. De ballon volgde de loop van de rivier do Seine, toen vloog hij over de rivier heen naar Parijs. De torens van de Notre Dame kerk waren helemaal be dekt met mensen. Even stond de bal Ion tussen de zon en de mensen, zo- De ballon, waarmee Rozier voor het eerst opsteeg. dat dezen eventjes in de schaduw stondeneen nieuw soort zonsver duistering. De ballon had nu een be hoorlijke hoogte bereikt, die groter of kleiner werd, al naar gelang de lucht reizigers het vuur opstookten of niet. Toen ze de school voor militairen voor hij waren riep d'Arlande: „Genoeg! Nu t< rug naar de aarde!" Ze stookten het vuur toen niet meer op en de ballon ging langzaam dalen, totdat ze na ongeveer 25 minuten de grond bereikten, VA mijl van de plaats waarvan ze startten. d'Arlande sprong direct op een paard en reed naar de mensen, die nog steeds vol spanning stonden te wach ten, terug. Binnen tien minuten had den ze de ballon ingepakt, op een wa gen geladen en naar de stad gereden, waarbij Pilatre de Rozier ook van de partij was. Onder de toeschouwers be- \ond zicli ook Benjamm Franklin. Toen ze hem vroegen wat hij van de nieuwe uitvinding dacht, zei hij alleen: „Het is een pasgeboren kind" ïn andere landen probeerden ze toen ook van „luchtvaart" te profiteeren. Blanchard probeerde vanuit Engeland. Galais te bereiken. Hij startte 7 Janu ari 1785 en zijn poging lukte. Twee en een half uur later landde Blanchard niet. z'n vriend in een bos, in de buurt van Calais. Ter ere van dit feit werd er in Ca lais een zuil opgericht. Heel lang geleden ging er een arme harpspeler langs de huizen om voedsel te vragen. Hij tastte voorzichtig met zyn stok op de grond, want de man was blind. Toen hij bij een rivier kwam, wist hij niet Ihoe hij er over moest ko men. Gelukkig kwam er juist een olie handelaar voorbij, die zei: „Hou mijn geldzak vast en klim maar op m'n rug, dan zal ik je veilig naar de andere kant dragen." Zo gebeurde het: de blin de nam de geldzak en klom op de rug van den olichandelaar, die hem over de rivier droeg. Toen ze aan de andere oever waren, wilde de oliehandelaar zijn geldzak weer in ontvangst nemen. Maar dat zou niet makkelijk gaan. De blinde begon te jammeren en te schelden en verkondig de tegen de omstanders dat de oliehan delaar zijn zo zuur verdiende duitjes wilde stelen. De mensen kozen partij voor den booswicht en wilden den olie handelaar te lijf. Toen ze niet tot een oplossing kon den komen, riepen ze de rechter van de stad er bij. De rechter was een wijs man. Hij luisterde geduldig naar het gejammer en geklaag van den blinde. Toen zei hij: „Haal een vat niet water."1 Toen het vat gebracht was, liet de rechter de geldstukken in het water gooien. Toen boog hij zich over het vat en bleef een paar minuten aandachtig naar het water kijken. Toen ihij weer op zijn stoel ging zitten, stond zijn gezicht boos. „Het geld", zei hij, „is van de olie handelaar, want er drijft olie op het wa ter. Dit is olie, die op het geld gezeten heeft., doordat de oliehandelaar het met zijn oliehanden heeft aangeraakt. Het geld is dus yan hem. Den bedrieger ver oordeel ik tot 100 stokslagen." Terwijl de olieüiandelaar tevreden naar huis ging, kreeg de harpspeler z'n 100 stokslagen toegediend. Dit spel kunnen we met weinig moei te zelf maken. Je hebt er hout van on geveer 8 mm dikte voor noodig. De vorm van de slagplankjcs, die je op de afbeelding ziet, teken je netjes op het hout en zaagt ze dan met de figuurzaag uit. Met een \ijl en schuurpapier maak je de randen mooi glad. Voor de paaltjes zaag je twee plankjes van 16 cm lengte en 2 cm dikte. Moeder of grote zus zal graag een net voor je knopen. Dat net moet 12 cm breed zijn en zo lang, dat het van de ene kant van de tafel tot de andere reikt. Het net kan ook van fijn haakgaren gehaakt worden. Als het klaar is, spijkeren we het aan een van de plankjes vast. (zie figuur a), leggen het twede plankje er op en lijmen en spijkeren die plankjes aan elkaar. Nu moeten we nog twee plankjes van 18 cm lengte, 16 cm breedte en ongeveer 4 mm dikte hebben. Deze plankjes spij keren we aan de achterkant van de paaltjes, zodat er een stuk aan de on derkant uitsteekt. Daar worden de paaltjes met een schroef aan de tafel geschroefd. Bij herhaald gebruik gebrui ken wc natuurlijk steeds dezelfde gaten, maar als moeder liever helemaal geen gaten in de tafel wil hebben, zie je op figuur b nog een andere mogelijkheid om de paaltjes vast te zetten. Hier is een plankje van 8 cm lengte onder de paaltjes gespijkerd, zodat er aan beide kanten evenwel uitsteekt. Met twee ta felklemmen kun je de paaltjes nu vast zetten. Tot slot hebben we nog een paar celluloid balletjes nodig, op z'n minst twee. Als mijn oom me vroeger van de walvisvangst vertelde, vond ik het altijd vreselijk dat met een schot een dier, dat toch zeker wel 100 jaar oud moest zijn, gedood werd. Het moest tientallen, misschien wel honderdtal len van jaren duren, voordat de wal vis z'n geweldige grootte had bereikt. Een olifant staat tot een walvis als een muis staat tot een karper. Het heeft een tijd geduurd eer men er ach ter kwam, hoe oud een walvis eigen lijk kon worden. Nu vertelt Dr. Nicolaus Peters ons, dat een walvis heel vlug groeit en dat hij maar kort leeft. Eén soort walvis is b.v. bij zijn geboorte al 7 meter lang Na zeven maanden is hij al tien meier. Binnen twee jaar is hij 24 meter. Tot aan zijn twaalfde jaar groeit hij. In zijn eerste levensjaar wordt deze walvis elke dag 3.4 c.m. groter en 100 kilogram zwaarder. 100 Kilogram per dag! Mondei d jaar wordt een walvis dus niet. Schildpadden en olifanten zijn kleiner en worden over de 100 jaar oud. Raven en karpers leven al langer dan de walvis. Een schildpad kan 300 jaar worden, zegt men. Sommigen be weren zelfs 600 jaar! Beste nichten en neven, \TAN een paar familieleden kreeg ik al brieven uit hun vacantie- oordenja: we lopen al weer hard naar de maand Augustus toe. In die weken van vrijheid doen we alle maal veel nieuwe ervaringen op, die meestal leuk zijn, en waarover we gezellig kunnen praten met el kaar. En daarom heb ik maar be sloten, de opstelwedstrijd uit te stel len tot na de vacantie dan kun nen we er in de opstellen niet el kaar over pratenWant dat is eigenlijk de bedoeling: een leuk en gezellig praatje over de belevenis sen in de vacantie. Ziezo: de nich ten en neven, die over die kwestie iets meer wilden weten, zijn nu in gelicht houdt pen en papier in de maand September dus gereed! Naar aanleiding van de vacantie, die ze nu gauw krijgt, stuurde Oranjepop mij het volgende gedichtje*. T EVE de vacantie! Wuif met hoed en pet! Vele dagen rusten: Jongens wat een pret. Van gedurig schrijven Zijn mijn vingers lam Ik heb geen les te leren. Het hek is van de dam. 'k Ga nog uit logeren. Voor een dag of vier Buiten bij mijn tante: Och wat een plezier. „Was die tijd maar henen," Zucht en kermt mama Maar ik roep van vreugde: Hiep Hiep, Hiep. Hoera? ORANJEPOP Leergraag. Naar je rapport ben ik natuurlijk erg nieuwsgierig. Heb je reden om een klein beetje in angst te zitten, of valt het nogal mee? Op je naam afgaande zou ik zeggen, dat je een lijst met zevens en achten mee naar huis zal brengen, en dan hoef je natuurlijk niet bepaald nerveus te zijnKleine Leergraag: maak je fiets maar eerst schoon, want straks kun je gaan zwerven! Gaat je zusje dan achterop, of is het een tandem? S ij s j e. Dat fc zeker een leuke geschiedenis met die verhuizing van die merel-familie. Heb jij toen ook voor verhuisbaas.... of neen: verliuis- basin(!) gespeeld, of heeft Pa het allecji gedaan? in ieder geval prettig, dat die kleine vogeltjes zo spoedig aan hun nieuwe woonplaats konden wennen. Hebben sijsje ook zoveel aanpassings vermogen? Dat moest jij kunnen we ten! Oranjepop Zie je wel, dat dat doktersmiddeltje, goed geholpen heeft het waren gewoonweg wonderpoe ders. En hoe lang duurt het nu nog voor je aan de vierdaagse kunt mee doen? Je zegt „als ik groter ben", maar hoeveel jaar heb je daar nog voor nó dig? Wil ik eens raden, Oranjepop? Ik denk: nog anderhalf jaar. A propos: heb jij dat gedichtje zelf gemaakt? Madeliefje Ik wacht met een brandend hart op die kaart van m'n nichtje Madeliefje, dat uit logeren is Wat een grappig buurjongetje heb jij: Eén jaar ouden nu zegt hij het al met bloemen Hij heeft aanleg voor bo tanicus (ken je dat woord wel?) of minstens voor: bloemist. Je raadsels vond ik goed, maar dat met „Bosch- brandbluschmateriaal" als oplossing neem ik niet: Ik hoef het nog niet eens uit te spreken, en toch slaat m'n tong er al dubbel van. Viooltje. Hoera: de meisjes hebben hun eerste vliegtocht gemaakt, en jij hebt het gezien! En dan nogal liefst vijf.... handelden ze volgens de stelregels „samen uit. samen thuis"? Weetje, waarom jullie hondje die eerste nacht zo kefte? Het was boos omdat viooltje al haar aandacht aan de meisjes besteedde en aan het hondje niet meer zo vaak dacht. Teleurge steld en natuurlijk ook een beetje ja loers, besloot d ie kleine keffer toen, het huis voor goed te verlaten en de wereld in te trekken Later echter kreeg het hondje spijt, want zijn ge weten ging spreken: „Viooltje was nog zo slecht niet", zei het geweten.... ze vindt het vreselijk naar, als ik weg blijfEn daarom kwam hij terug, vrolijk blaffend. En als je 't niet ge looft, vraag het maar eens aan hem Bui ten kind Nu stel je me toch een gewetensvraag: Of ik jou ken? Buitenkind, dat blijft een geheim, want ik zeg het je niet Ja, de naadsels waren leuk, hè? Die kreeg ik van een oude dame op, die het aardig vond om eens een steentje bij te dragen aan onze kinderkrant. Ik zal baar vertellen, dat iij ze zo prettig vond. Hoe vind je ze deze week? Boefje Jij schreef me daar een heel lang en gezellig verhaal per brief. Goed zo. Boef, dat kan wat worden met onze opstelwedstrijd na de vacantie (en óver de vacantie!) Ik zie je al ge bogen zitten, als een bonafide roman schrijfster. over je dagboek. Bij voor- haat ben ik al één en al aandacht. Met dat zwembad is het een mooie geschie denis. Het beste lijkt mij, dat je na ie dere zwempartij een flinke warme dou che neemt en steeds een héél stuk zeep gebruikt! Juffrouw Snip. Mag jij je ouden Oom zo maar „Oompje" noemen? Dat zal wel een zeer ingewikkelde beweging worden, als jij samen rnet madame Snap het huishouden gaat doen. Een goede raad, van je ouden oom, die véél heeft meegemaakt: Kook nooit hoppelpoppel! Eén keer trachtte ik het te eten, en toen heb ik diep ge leden. In dienst hadden we een kok, heel lang geleden, en die kookte altijd iets, dat hij „door elkaar" noemde. Het leek sprekend op hoppelpoppel, en een keer heeft een driftige Brabander den kok voor straf ,door elkaar geram meld." J u f f r o u w S n a p. Zie zo, laat jij ook weer eens wat van je horen? Een tijd geleden dat we elkaar schreven, hè. Enfin: je had geen tijd, en dat betekent waarschijnlijk, dat je hard hebt moeten studeren. Dan is het dubbel prettig, als je je vacantie kan beginnen met de aangename wetenschap, dat je over bent gegaan. Nog wel gefeliciteerd hoor! Inderdaad: van Snip vernam ik, dat jullie samen vijf dagen het huishouden gaan doen. Wat zal dat een gas kosten! Raffles. Vond jij de raadsels zo makkelijk? Och, ze kunnen nu eenmaal met altijd even moeilijk zijn, en er zijn ook nog jongere nichten en neven in onze familie, die het e en enkel keertje wel eens wat makkelijk mogen hebben! Maar deze week. Raffles, zijn ze weer heel wat moeilijkerAmu seer je in je vacantie, maar wees voor zichtig met je knie. Mol le boo n Een inu ijuingswed- strijd ter ere van een nieuwe, echt le deren voetbal, maat 5, is te allen tijde een plechtige aangelegenheid, waarbij zeer zeker met zorg gepoetste voetbal schoenen behoren. Een kennisje van me moest verleden jaar ook aan zo'n wedstrijd meespelen. Het was in Dor drecht. Toevallig had hij juist voor z'n overgansrapport ook nog een paar nieu we „keilaarzen" gekregen. Het noodlot wilde toen, dat er een flinke spijker in het leer zat. Maar dit bleek pas. toen hij z'n eerste trap tegen de nieuwe bal gaftjonge, wat een knal geeft dat, als zo'n bal springt! Bruinoogje. Jij ook geluk ge wenst met je overgang. Leuk, dat je zo'n mooi rapport had. Heb je zo hard gestudeerd, of ben je zo'n bolleboos, dat het vanzelf wel gaat? Als je nu in Augustus maar naar Friesland kan gaan, dan is de vacantie helemaal voor elkaar! Ga je daar zeilen, in dat meren- land? Of ga je er heel landelijk leven, in een boerderij met stamboekvee en wuivende korcnvei Vn In ieder geval: amuseer je! DE OPLOSSING Het gevraagde woord van het eerste raadsel luidde: „Pechvogel". II. En in de maand Februari eten we allemaal het minst... reken maar uit! Bruinoogje werd deze week aangewe zen door de toverstaf van het Geluk: de prijs ligt op de bekende dag op haar te wachten. DE RAADSELS i. Het gvraagde woord op de kruisjes- lijn is een oud-plaatsje in Xoord-Hol- land. X X X X X X X X X 1 klinker 2 afkorting van Gerardina 3 om uit te drinken 4 viervoetig roofdier, de eerste let tergreep is een kledingstuk, de tweede hoort bij een fles 5 gevraagde woord 6 mooi, zeer kleurrijk vogeltje uit de warme streken van Amerika 7 Oud woord voor ondergeschikte, beginnend met een v en eindi gend met een 1 S rond vruchtje 9 medeklinker II. Wat wordt met het volgende bedoeld? Toen ik was jong en schoon, droeg ik een blauwen kroon. Toen ik was oud en stijf sloeg men mij op het lijf. En toen ik genoeg was geslagen, werd ik door koningen en keizers gedragen. (Om het een klein, beetje makkelijker te maken, verklap ik jullie, dat hier sprake is van een gewas). Leergraag krijgt buitenlandse postzegels. Boefje kan Amersfoortse boeken- bonnen komen halen. Raffles krijgt postzegels. M o 11 e b o o n mag ook op poetzegels rekenen. Bruinoogje jij krijgt. Droste-bon* nen. V X. wordt bedaul^t voor het ge schenk voor onze ruilhandel. Tot volgende week maar weer! OOM BOB.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1940 | | pagina 8