VÖOiR HET KIND
DE BRUTALE RAAF
Nooit te oud om te leeren
EEN SLIMMERIK
DE ZEBRA
Ve!e handen maken licht
werk
KNUTSELEN MET ERWTEN
RUBRIEK VAN OOM BOB
Een paar rolschaatsen
r
WILLY PETILLON schrijft voor onze
V.
lezeressen over:
RECEPTEN
UIT DE STAATSCOURANT
BRIEFWISSELING
RUILHANDEL
2e BLAD PAG. 4
amersfoortsch dagblad
vrijdag 23 augustus icq
J
r\ E kwestie, met alleen van de voedselvoorziening, maar ook van de voedsel
bereiding. wordt van hoogerhand energiek aangepakt. Waarschijnlijk hebben
wel alle lezeressen kennis genomen van het bericht, dat door het geheele land van 3
September a.s. af voorlichtingscursusscn zullen worden gehouden betreffende voed
selbereiding.
In verband met hel feit dat in de nabiie toekomst niet alle grondstoffen beschik
baar zullen zijn. die de Hollandsehe huisvrouw gewoon is bij de bereiding der maal
tijden te gebruiken en dat er andere grondstoffen wél beschikbaar zullen zijn. die zii
niét gewend Is te gebruiken kan de wcnschelijkheid van deze cursussen niet worden
ontkend Het is noodiz dat de bereiding van het voedsel in andere meer moderne
banen geleid wordt; het is ook noodig. dat er met de voorraden zuinig wordt omge
gaan Het is bovenal noodig. dat wij leeren niet te hunkeren naar dat wat er met is
en leeren ons te behelpen met datgene, dat er wel is En dat leeren moet een beetje
snel gaan en er moet door iedereen geleerd worden Daarom deze cursussen.
IN een persconferentie over deze aan
gelegenheid zeide Landwirtschafts-
rat dr. Schoenbeck: „Het is zeer moei
lijk de levensgewoonten van een volk
zeker voor zoo ver die door de vrouwen
in stand worden gehouden. te veran
deren; de vrouw is in haar huishouden
conservatief."
Wij vinden het misschien niet pret
tig om dat te hooren, maar de waar
heid van deze woorden kan moei
liik ontkend worden. Wij zijn conser
vatief, speciaal in de keuken; uitgezon
derd natuurlijk degenen die uit gespro
ken „modern" dus niet conservatief
zijn Maar dat zijn nog de minderheden
en zij zijn hoofdzakelijk te vinden in
speciale milieus, wier geheele levens
instelling eenigszins anders is dan van
de groote massa. Nieuwigheden drin
gen in het algemeen slechts langzaam
tot de keukens door. Wij houden ons
graag aan oude beproefde recepten Wij
hebben prettige herinneringen aan be
paalde schotels, die in het ouderlijk
huis geregeld ter tafel \erschenen. Wat
dat betreft zijn wij vrouwen het niet
alleen, die conservatief zijn. Negenen
negentig procent van de getrouwde
mannen verzekert, zelfs nog na een res
pectabel aantal huwelijksjaren uit
christelijke naastenliefde zwijgen wij
van de eerste maanden nog minstens
eenmaal per week dat moeder die of
die schotel altijd zus en zoo bereidde.
Dc minste afwijking van haar methode
voelt hij als een aanslag op zijn jeugd
herinneringen.
Nu kan men het ons niet al te kwa
lijk nemen, als wij wat de keukenge
heimen betreft, conservatief zijn. Het
is eenvoudig een soort toepassing van
de, op allerlei ander gebied toegejuich
te. voorkeur \oor den veiligen weg.
Noem het zoo ge wilt een zekere ge
makzucht. In gewone tijden is daar
misschien niet zoo heel veel bezwaar
tegen. Tn tijden als deze is het onze
plicht alle gemakzucht terzijde te zet
ten én met warme belangstelling van
alles kennis te nemen, wat er toe kan
bijdragen om ons te helpen de voedings
middelen, welke ons ten dienste staan
en zullen staan tot het uiterste te be
nutten.
Het zal. ik weet het, velen van ons
niet gemakkelijk vallen om zich open
te stellen voor de andere, nieuwe op
vattingen, die men ons zal willen bij
brengen. Wii zijn steeds ietwat en wel
een klein beetje veel. trotsch op onze
buisvrouweliike kundigheden, ook op
keukenterrein. Wii meenen niet dat
b'«iitenstaandei*s ons op dat gebied iets
te leeren hebben. Wij. die zóó veel ja
ren practiik hebben, wii die
En als die buitenstaanders dan toch
meenen, dat zij ons wel een en ander
kunnen vertellen, d^t wij niet weten en
ons iets wijzen, wat wii niet kunnen
dan is dat een leeliike knauw voor onze
huisvrouwelijke eigenliefde en huis-
vrouwelijke trots En wel in het bijzon
der voor zoo ver het de ouderen onder
ons betreft.
TOCH moeien wii niet Ie star op dal
voetstuk blijven staan. Er komt im
mers altijd ergens iets nieuws en dat
nieuwe is bijna altijd een verbetering. Als
wetenschap en practijk hand in hand
gaan, kan het immers niet anders of er
moet iets goeds te voorschiin komen. De
wetenschap heeft op verscheiden gebied
de huisvrouw vooruit geholpen. Denken
wij alleen maar eens aan alle technische
vindingen, die ons werk zoo veel lichter
hebben gemaakt! Het zelfde geldt op het
gebied der voeding.
Zoo goed als wij geprofiteerd hebben
van de technische vindingen moeten
wij ook profiteeren van de vindingen
op het terrein van onze voeding. Daar
om is het zoo noodig, dat wij onze be
langstelling geven aan de cursussen,
die in uitzicht znn gesteld Die behoo
ren bezocht te worden door alle huis
vrouwen en aanstaande huievrouwen.
Geen van ons en dat geldt weer meer
in het bijzonder voor de ouderen
moet zich op het standpunt stellen: ik
heb het zoo lang op mijn manier (in
stilte behoort daar achter gezegd wor
den: en dat is de goéde manier) ge
daan. dat het geen zin heeft, nu nog
ingrijpende veranderingen te gaan toe
passen. Bovendien moeten we ons eerst
eens goed op de hoogte stellen of die
veranderingen werkelijk zoo ingrijpend
zijn. of wij eigener beweging al niet ge
daan hebben wat men ons komt onder
wijzen, want zóó onverzettelpk conser
vatief zijn we nu toch ook weer niet.
Een grondige en ernstige reden dus om
de cursussen bij te wonen.
Voor de jongeren is het veel gemak
kelijker Die hebben nog geen bepaalde
gewoonten en inzichten. Die moeten
zich toch nog inwerken, dus waarom
dan maar niet dadelijk volgens de
nieuwste en allernieuwste opvattingen!
Dit is zeker- de tijd en 'de omstandig
heden vragen van ons. dat wij ons tot
het uiterste inspannen om te woekeren
mpt de middelen, die ons ten dienste
zullen staan. Wii kunnen alleen maar
blij zijn met deskundige voorlichting
omtrent de vraag hoe wij ons van die
taak op de heste wijze kunnen kwijten
bate van hen voor wie wij verant
woordelijk zijn.
Belegsel voor de boterham
(Ingezonden)
Benoodigdheden: een handvol ge
droogde vruchten, bijvoorbeeld zes abri
kozen, zes gedroogde appeltjes, zes prui
men, ook gedroogd, een lepel suiker, een
klein stukje pijpkaneel.
Bereiding: De vruchten worden vier
entwintig uur te weeken gezet, dan uit
het water genomen en stuk gesneden
Daarna worden zij weer in het weekwa
ter gedaan en er even mee opgekookt
met het stukje pijpkaneel. Binden met
wat sago, van het vuur er de suiker
doorroeren of half suiker, half zoetmid
del, en koud laten worden.
Dit belegsel kan jam vervangen en is
heerlijk frisch van smaak.
Het verdient aanbeveling er niet te
veel tegelijk van te maken, daar hel
uiteraard niet tegen bederf gevrijwaard
is. Ongeveer'een week blijft het echter
wel goed.
Vanzelfsprekend kan ieder de samen
stelling naar eigen smaak iets wijzigen
of er iets aan toevoegen, li v. de roode
gedroogde peren, die een mooie kleur
geven.
's-GRAVENHAGE, 22 Augustus. Bij
besluit van 20 Aug. 1940 van den gene-
raal-majoor N. T. Carstens, daartoe ge
machtigd door den bevelhebber van de
Duitsche weermacht in Nederland, is
een eervol ontslag verleend uit den mi
litairen dienst aan den reserve-kapitein
K. Supheert en B. M. J. Boelen, beiden
van het wapen der infanterie, aan den
reserve-officier van gezondheid der eer
ste klasse J. S. Stralingh, van den ge
neeskundigen dienst der landmacht en
aan den reservekapitein voor speciale
dienst Jhr. N. J. van Veen, van het wa
pen der infanterie.
Bij besluit van 21 Aug. 1940 van den
generaal-majoor N. T. Carstens, daartoe
gemachtigd door den bevelhebber van
de Duitsche weermacht in Nederland
is, met ingang van 16 Augustus 1940,
aan den luitenant-kolonel H. A. Rib-
bins, op nonactiviteit van het wapen
der infanterie, op het daartoe door hem
gedaan verzoek, een eervol ontslag ver
leend uit den militairen dienst
Bij besluit van 20 Aug. 1940 van den
generaal-majoor N. T. Carstens, daar
toe gemachtigd door den bevelhebber
van de Duitsche weermacht in Neder
land is, te rekenen van 15 Juli 1940.
een eervol ontslag verleend uit den mi
litairen dienst, aan den majoor jhr. A.
R Clifford Kocq van Breugel, van het
wapen der infanterie.
Bij besluit van 20 Aug. 1940 van den
generaal-majoor N. T. Carstens, daartoe
gemachtigd door den bevelhebber van
de Duitsche weermacht in Nederland
is, op het daartoe door hen gedaan ver
zoek. een eervol ontslag verleend uit
den militairen dienst, aan den reserve-
dirigeerend officier van gezondheid der
tweede klasse IJ. Hanneman van den
geneeskundigen dienst der landmacht,
aan den reserve-majoor J. A. Schippers
en ir. A. J. L. Juten, beiden van het
wapen der infanterie, aan den reserve-
majoor ir. D. J van Wijk van het wa
nen der artillerie, aan den reserve;nia-
joor R. de Boer van het wapen der ge
nie pn aan den reserve-kapitein voor
speciale diensten ir A. J Tngen Housz.
van het wapen der artillerie
Waar de risico het
minst is....
Adverteeren in de dagbladpers
levert vooral in dezen
t ij d de minste risico op. Want
deze reclame kan men, wanneer
het noodig is, direct veranderen
of desnoods uitstellen.
„Cebuco" Hccrengracht 25S
Amsterdam C-
Op een nacht werd Talleyrand wak
ker door een pistoolschot. Hij schrok
zich natuurlijk dood. Toen hij zijn die
naar in de kamer zag, vroeg hij: „Wat
is er gebeurd?"
„O", antwoordde deze, „er was een
muis in de kamer en omdat ik bang
\\a* dat hij u uit de slaap zou halen,
heb ik hem dood geschoten!"
„Heeft een zebra witte of zwarte stre
pen?" vraag je dikwijls. De pp-i zegt
dat hij wit is en zwarte strepen heeft
en de andere zegt het omgekeerde. Het
eerste is juist. De grondkleur van een
zebra ls witl
De kinderen van 4A zouden met hun
onderwijzer naar een fabriek gaan. waar
e zouden zien hoe een emaille kanne
tje gemaakt werd.
Ze kwamen in een grote ruimte, waar
zo n lawaai was dat je je eigen woor
den niet kon verstaan. Maar ze hoefden
de kinderen niets te vertellen; wat ze
weten wilden, zagen ze. Eerst werden
er in een machine van stukken blik,
ronde schijven gemaakt (fig. 1) verder
waren er machines die door gelijktijdig
te trekken en te persen van de blikken
schijf steeds andere vormen maakten
(fig. 2 tot 5). Weer drie andere machi
nes maakten er door te persen weer an-
van de mannen het nog eens onder
handen, die onnauwkeurigheden en
fouten uit de weg ruimde.
Daarna konden ze pas beginnen met
het opleggen van email. Eerst kregen
alle voorwerpen een grondkleur; daar
na pas de juiste kleur. Als een voor
werp twee kleuren heeft (b.v. van bui
ten blauw en van binnen wit), dan moei
iedere kleur er appart op gemaakt wor
den. Verder wordt elk voorwerp drie
maal geëmailleed. Na elke keer moet
het voorwerp eerst drogen in een war
me kamer, daarna worden ze gebrand.
Hiervoor worden de voorwerpen in een
«>ven gezet, waar ze bij een temperatuur
dere vormen van: er ontstonden een
voet, de buik van het kannetje en de
hals (fig. 6): toen kreeg de huik een
betere vorm (fig 7) en eindelijk kreeg
de hals z n goede vorm (fig. S).
Op fig. 9 zie je dat de hals schuin af
gesneden is.
Maar door al deze bewerkingen werd
het blik hard en daarom werd het tus
sen de bewerkingen in, gloeiend ge
maakt, zodat het weer zacht werd
Bij de tiende bewerking werd de
scherpe rand van de hals omgebogen.
Ondertussen was door een andere ma
chine het 'handvat gemaakt. Bij de 11de
bewerking werd dit handvat aan het
kannetje vastgemaakt. Toen was het
kannetje eigenlijk klaar. Maar geen van
de kinderen had zo'n kannetje willen
hebben, want het zag er vies uit. Daar
om werd het, voordat het met email be
dekt werd, gewassen. Toen nam een
van ongevper 1000 graden gebrand wor
den (5 minuten lang).
Dan pas sraat het kannetje voor ons
zoals moeder het in dc- winkel koopt.
Zo ook nu. De kinderen keken hun
ogen uit. Verscheidene kannetjes wer
den met bloempjes versierd. Dit werd
met aftrekplaatjes en schabione ge
daan. Een van de mannen tekende er
zelfs iets op met zijn hand. Ook deze
versieringen werden weer gebrand,
want anders zouden ze niet houden.
Qok de naam van de fabriek werd
er ingebrand.
De kinderen vonden dat de tijd veel
te vlug gegaan was. Ieder van hen
kreeg een bordje cadeau. „,Ik hoop dat
jullie niet zult vergeten'', zei de direc
teur van de fabriek, „hoeveel vlijtige
handen moeten werken om de eenvou
digste voorwerpen van ons dagelijks
gebruik te vervaardigen."
Beste nichten en neven.
De vacantie is neg niet om, doch daar
het weer toch zo slecht is. lykt het my
niet gek. wanneer julhe nu al begin
nen met dc opstellen. Tot 10 Septem
ber kunnen jullie insturen. Het mooiste
opstel wordt beloond met de pry's en
natuurlyk komen alle inzendingen in
de krant.
Ik vertrouw er op. dat jullie je best
doen om een goed opstel te maken, want
dan zullen we het allemaal met plezier
lezen.
Theotje van Zuylen was overgegaan
naar de twede klas. Dientengevolge
was er feest in de familie, want eerlijk
gezegd, had iedereen verwacht dat
Theotje bleef zitten. Dat zou voor een
groot deel zijn eigen schuld geweest
zijn, want al te ijverig was hij niet. Z'n
Paasrapport liet teel te wensen over.
Toen was vader naar school gegaan en
had ernstig mei juffrouw Schuurs ge
praat. Toen \ader die avond thuis
kwam, stond zijn gezicht een beetje
boos. „Juffrouw Schuurs zegl, dat je
best. betere cijfers zou kunnen halen,
als je je best zou doen", had vader te
gen Theotje gezegd. Theotje had wijse
lijk niets geantwoord. Maar toen vader
gedreigd had niet „in de vacantie thuis
blijven, als je blijft zitten", had hij be
loofd dat hij meer z'n best zou doen.
En Theotje had woord gehouden Hij
had extra goed opgelet, want de eerste
maanden van zijn schooltijd had hij
dikwijls onder de les zittpn praten, zo
dat er een hoop dingen waren, die hij
nu nog niet begreep. Juffrouw Schuurs
was blij dat Theotje zijn leven probeer
de te beteren en had hem van haar
kant geholpen door hem na vieren nog
eens een extra-uurtje les te gc\en.
En nu was Theotje over. Als beloning
mocht hij z'n vacantie doorbrengen bij
tante Agnes, die in Velp woonde. Nu,
dat vond hu heerlijk. Tante Agnes was
een leuke tante bn wie je je nooit hoef
de te venelen. Ook als het regende
niet. Voor regendagen had ze allerlei
spelletjes en knutselwerkjes.
Hier zien jullie een paar dingen die
Theotje in zijn vacantie bij tante Ag
nes gemaakt heeft. Weet ie wat je er
voor nodig hebt? Niets anders dan dun
ne stokjes, b.v stokjes die de slager
wel eens in zijn vlees gebruikt en
erwten.
Vraag aan moeder een stuk of veer
tig erwten en zet die een nacht in wa
ter. De volgende dag zul je zien dat de
erwten zacht en gezwollen zijn. Als je
nu twee stokjes aan elkaar moet ma
ken. stop je eerst één stokje en dan het
andere stokje in een erwt. Je kunt het
hest eerst de pyramide, het vliegtuig,
de ladder, de stoel en de kubiek ma
ken en dan alles een dag laten staan.
Dan zul je zien dat de erwten weer
steenhard geworden zijn en dat de
stokjes er niet meer uit kunnen, tenzij
•je alles weer nat maakt.
Leergraag. Een echt vacantiege
voel hebben we geen van allen Ook ik heb
een paar weekjes vacantie gehad, doch daar
heb je niets van gemerkt wel nichtje? Ik
vind bonen plukken een leuk werkje, vooral
uit ei<?cn tuin. Daaraan heb ik mjj n.l. ook
schuldig gemaakt, doch zonder ze in te
maken, dat is my te geleerd.
Oranjepop. AI3 je het raadsel
moeilyk vond. heb je je door de moeilijk
heden braaf heengeslagen, want cr man
keerde maar één woordje aan en dat heb ik
je maar geschonken. Ik wandel of fiets ook
graag die kant op en ik ben dol op de wei
landen vol bloemen, afgewisseld met ko
renvelden en die heb je daar ook prachtig
Vooral nu het koren in schoven is gebon
den vind ik het een mooi gezicht. Het was
een flinke wandeling, maar gezond, Oranje-
pop.
S y's j e. Die zuster van jou is een
baneert. Weet je wat het grappigg er van
is. Sy's? Al die beestjes, waar ze gillend
voor op de vlucht ging. zyn veel en veel
banger voor haar, dan omgekeerd. Zy' we
ten niet hoe vlug ze zich uit de voeten moe
ten maken. Een mol zie je niet zo dikwyls
doch hij ziet ook niet veel boven de grond,
want daar zyn z'n ogen niet op berekend.
Nufje. Zyn de bockcnbonnen nog
steeds geldig? Het is fyn, dat je op die
manier nog eens een boek kunt verschal
ken. Je hebt het goed uitgehouden in
Utrecht. Was je midden in de stad gelo
geerd of in een van de buitenwijken? Ik
kom cr ook nog al eens. Tot de volgende
week Nufje.
Buitenkind. Je he'ot genoten van
de zee, wat een bof, dat je goed weer had.
De meesten van ons hebben het niet erg
getroffen. Van de duinen houd ik ook erg,
vooral 's avonds. Het ruikt dan zo heerlijk.
Grappig, dat je ieder jaar weer dezelfde
vriendjes ontmoet. Toen je er de eerste keer
was, was je nog maar een kleine hummel,
daarvan zal je je niet veel herinneren,
denk ik. Op sommige plaatsen heeft de na
tuur wel te lyden gehad van de oorlog. We
zullen hopen, dat het weer vlug bygroeit.
Was je vergeten, dat we ook nog een zang
vogeltje in de familie hebben?
Lilliputter. Het briefje was in
overeenstemming met je naam, klein ge
schreven op een klein velletje papier. Toch
wist je my' veel te vertellen en ik heb ge
lachen om je apenverhaal. Het was zeker
gelukkig, dat ze veilig waren opgesloten, ik
denk dat je ze anders ook niet had durven
plagen wel? In den Haag kan je altyd amu
sement vinden. Het is een mooie stad en de
zee heb je ook by de hand. Voor ons, die
altyd bos om ons heen heb'oen, is dat altyd
een prettige afwisseling. Heb je plezier ge
had in Deventer?
Michael Strogoff. Met de raad
sels mee is het toch een flinke brief gewor
den. Leuk 'dat je ze weer voor my' maakte.
Volgende week zal ik ze plaatsen. De hond
en do kat zyn nu eenmaal aartsvijanden en
toch kunnen ze het op de duur wel met el
kaar vinden. Het is een combinatie, die
zorgt voor afwisseling, ik mag dat gekibbel
wel.
Madeliefje. Gelukkig, dat het
pootje van Max weer bijna beter is. Heb je
hem meegenomen naar Hilversum achter op
de fiets? Als je gegaan bent, heb je mooi
weer gehad al was het een beetje fris. De
omgeving van Hilversum is ook wel een
tochtje waard. Ik mag er graag zyn, het
dorp vind ik ook gezellig. Je boekenkast
wordt langzamerhand overbelast, vrees ik.
V i 0 1 i s t j e. Wat de verwennerij be
treft ben ik het met je eens neef. Doch...
ik zou het ook leuk vinden om verwend te
worden en een boek komt in de vacantie
goed van pas. Als je het naar je zin hebt,
gaat 'de tyd vlug voorbjj. Je mag het opstel
Loekie zat op de steenen trap, haar fspaard Kijk eens Leek «at ik hier
ellebogen gesteund op haar knieen en 1,eb '- Eva 'n haa>" kafi»
baar hoofd in haar vuile handjes. Loe
kie zat te denken. Ze dacht aan haar
vriendinnetje Eva. Eva had een paar
spiksplinternieuwe rolstchoenen gekre
gen, waarop ze elke middag na school
tijd door de straten reed. Hoe zou Eva
dat zo gauw geleerd hebben? Zij, Loe
kie moest zich steeds aan de huizen
vast houden om niet te vallen En het
mooiste was dat Eva' eergisteren nog
even ver was. En nu kon ze het zo goed,
«Jat ze met Michelien, de beste rol-
Mchaatster van de klas. kon rijden. En
hoe zou Eva aan die mooie rolschaat
sen komen? Loekie's gezichtje stond
somber.
Zo zat ze nog toen de deur openging
en iemand de trap af kwam. Het was
Eva.
Eva had haar rolschaatsen in de
hand. „Kom... ga mee!" zei ze, ter
wijl ze op de trap ging zitten om haar
schaatsen aan te hinden. Loekie keek
met afgunstige blikken aan. Zij zou
mee gaan? Ze had niet cons rolschaat
sen! Maar eva wist wat Loekie dacht;
„Hier", zei ze, „hier heb jij één schaats
Ik neem de andere. Zo leer je 't he»
vlugst!"
Even later draaiden de meisjes als
een draaimolen om de lantaarnpaal'
met de rechter hand hielden ze de lan
caarnpaal vast, de linker voet hielden
ze in de lucht en met, de rechter kras
ten ze over het plaveisel. Het ging hee'
goed en ze hadden veel plezier. Toer»
Loekie zich een beetje zekerder vielde
gingen ze gearmd over het trottmir.
Toen ze dat een tiidj^ gedaan ne fden
vroeg Loekie of ze de andere rolschaats
ook eens mocht hebben. „Een paar mi
nuten maar", zei ze. „Natuurlijk!"' zei
Eva en ging op de trap zitten, terwijl
Loekie, nog een beetje onbeholpen, voor
het eerst op twee rolschaatsen reed He'
ging anders al heel aardig.
„Maar vertel me nu eens hoe je aan
die rolschaatsen bent gekomen?" vioe?
ze aan Eva toen ze op Eva's kamertje
zaten.
„O, heel eenvoudig", antwoordde Eva
„Ik heb er voor gespaard Heel gewoon
hebEva rommelde in haar ka6t er
haalde er een blikken spaarpot uit.
„Kijk eens, hier doe ik alle centen in.
die ik zo nu en dan krijg. Nu ben ik
bezig voor een fiets te sparen."
Loekie knikte. De volgende dag kocht
ze ook een spaarpot. Moeder had haar
het eeld er voor gegeven. „Sparen is
goed", had ze tegen haar dochtertje ge
zegd en vader har er aan toegevoegd:
„Wie spaart, heeft meer aan z'n leven!"
zelf bedenken, ik laat er jullie helemaal
vry in. en een pry's loof ik er ook voor ui.
Paardryden 'is een fy'ne sport, bon je niet
ban» voor zo'n „hoog" beest?
Specnkruidje en Popoen m 0 e L
-Van jullie trof ik tot m'n schrik nog en.
brief van 3 weken geleden vergeten in it
kast aan. Jullie zullen wel gedacht hebber,
wat een onhartelijke oom Bob. Ik hoop di
jullie niet boos op me zyn, want we zul
al zo lang goeie vrienden, dat ik daar 11»
overheen zou komen. Misschien komt er dra
week ook nag wel een brief van jullie, da:
komt er nog een antwoord in dc krant.
Juffrouw Snip. Oef! Wat een huis
houdelyke berichten gaf je brief. Is de n
maak gelukt? Als je er van dc winter \jr
eet. zal je met plezier aan het werk teru;
denken. Was het vliegtuigje naar de 21:
van Max? Waar heb je het zo vlug van gt
maakt? Was je in een sombere stemming ge
komen door de fietstocht? Dat zou heel be
grypelyk zyn.
Wildzang Om te fietsen - is het weer
wel aardig, maar om te zwemmen is het aV-
soluut te koud vind ik. Erg mooi is het
weer inderdaad niet geweest en het voo;.
uitzicht, dat er nog een paar mooie dngej
zullen komen voor de vacantie om is lukt
my niet veelbelovend. Niets aan te doen
Wildzang, we troffen het allemaal ever:
slecht. Ik was best tevreden over de lengte
van de brief.
Boefje. Jy geniet tenminste va
vacantie. Het land waarvandaan je de brief
schreef is de moeite waard. De Lek is een
prachtige rivier en als je rekening houdt
met het get'y wel te bevaren. Tegen de
stroom valt het niet mee. dat heb ik vouj
jaar ondervonden. Heb je de tocht naar Be
verwijk goed volbracht? Ik zou willen, dat
ik r.og 3 weken vacantie tegoed had.
P i n g u i n. Je bent de eerste, die naar
het einde van de vacantie uitkijkt. Nu ii
het te begrypen. omdat je zo'n heel ander
schoolleven tegemoet gaat. Je zult wel flink
moeten werken, want er is heel wat kenni:
nodig vooraleer je het einddiploma hebt ver.
diend. Woestduin is aardig, ik ben er ook
wel eens geweest en de fietstocht er heen
ook de moeite waard.
Soeenkruidje en Poppenmoeke,
Daar jullie deze week twee antwoorden
krygen, beantwoord ik jullie gelyk. Geluk-
kig, dat de berichten over de konynen. op
de ene uitzondering na, gunstig zyn Jullie
hebben er nu heel wat. Wie zorgt voor het
gras? Want ze kunnen heel wat eten en het
valt niet mee, zoveel gras by elkaar t<> k-;»-
gen. Gelukkig blieven ze ook nog allerlei
andere dingen.
Viooltje. Jy vindt dus. dat je alleen
buitenshuis bijzondere avonturen beleefd"
Dat ben ik niet met je eens Viool. Heb je
dan niet gelezen of gespeeld? Ik vermoed,
dat je zelfs geholpen zult hebben aan da
inmaak. Daar zyn byna alle nichten druk
mee geweest. Vertel my' dat de volgende
week maar eens.
DE OPLOSSINGEN
I. Iemand, die alles van de sombere zij do
ziet is een pessimist. Om dit woord te vin
den waren de volgende woorden nodig:
eigendom, sperwer, schaaf, ivoor, Mies, iep,
Sr., t.
II. Gevraagde plaats in Zuid-Holland
Lisse, met de woorden: idem, sy's, st. e.
De pry's is deze week voor Wildzang.
DE RAADSELS
I.
Het geftieel is een klein eiland in een Ne
derlandse rivier.
4, 6, 9 wordt door visschers gebruikt.
1, 3, 8, 4 is een deel van de voet.
7, 2, 10, 11 is een meisjesnaam.
5, 2, 3, 9, 10, 4 is een ander woord vooi
schenken, leeg-gooien.
II.
Een kledingstuk, een voorzetsel, het tegen
overgesteldc van kort, een voegwoord en een
ander woord voor waterkeering vormen sa
men een plaats in Noord-Holland. Welkê
woorden zyn het, en welke plaats vormen
zü?
Leergraag. Kom maar eens kijken
of er nog postzegels zyn.
Nufje een toekenbon kan er deze weck
nog wel voor je overschieten.
G. J. danken we hartely'k voor de mooil
collectie bonnen.
Madeliefje krygt „Apen en Hoefdie
ren".
Violist je help ik aan een paar van
Nelle-bonnen.
O u d-n eef Bellefleur wordt vrien
delijk bedankt voor de bonnen.
Boefje krygt Boeken- en Drostebonncn,
P i n g u i n naar postzegels wil ik nog
eens voor je zoeken.
Na 3 uur Maandag kunnen jullie terecht
Hartely'k gegroet.
OOM BOB
Daarin had hij groot gelijk, want na een
poosje kocht Loekie ook een stel prach
tige rolschaatsen.
Wat denken jullie van een spaar
pot?
Het mooie weer dat lokt Jan aan
Daar-:.m is hij uit vissen gegaan.
Ik geloof dat cr al een vis heeft gebeten
Want de hengel wordt bijna uit
elkaar gereten.
Vrolijkt treki Jan de hengel op, hol!
Een dikke vis! Maar ach en o
Een raaf gapt lan.'s vis heel brutaal
En gaat met deze aan de haal.
tiny.
