HITLER SPREEKT TE MLNCHEN Geen Duitseh vrijgeleide Amerikanen uit Engeland Wie? Roosevelt's initiatief tot levering van 12.000 vliegtuigen aan Engeland Felle uitingen aan het adres van Engeland voor evacuatie van „KOUDE-DRUKTE" Boterdistributie in Denemarken Libreville opnieuw gebombardeerd Door verdedigings- raad besproken Mr. STEVENS UIT DETROIT Ie BLAD PAG. 2 AMERSFOORTSCH DAGBLAD ZATERDAG 9 NOVEMBER 1940 MUNCHEN, 8 Nov. Bij de herden king van de oude strijders voor het uationaai-socialisme welke plechtigheid in den Lowenhrakeller plaats vond, heeft de Führer een rede gehouden wel ke hij begon met te herinneren aan het jaar 1023, een „hoogtepunt van don strijd •om de maeht in Duitschland". Daarbij herdacht hij ook het Duitschland uit den tijd van voor 1014. Het Is. zoo zei de hij. niet meer ons Duitschland. Des ondanks gevoelen wij ons ook daarmede verhonden. Het was een land van ar beid een land van welvaart. Het bezat een begin van een soeiale wetgeving en hef had zijn standpunt bepaald ten aan zien van problemen, waaraan thans, bijna dertig jaar later, dp z.g. demoern tieën blind en doof voorhiieaan Overi pens was hef toenmalige Duitechland nog een land van democraten. Voor al les evenwel was het toenmaligp Duitseh land een land des vredps. Destijds reeds weg Engeland on to vijand. Als ik „Engeland" zeg. lan weet ik zeer wel. dat ook daar volk en leiding niet een en hetzelfde zijn. Een klein hoopje internationale democraten. Joden en plutocraten, heheerseht dit land en dit groepje aeeft ook destijds reeds de ophitse rij tot den oorlog uitgevoerd. Het zijn zelfs dezelfde personen als thans. Ook destijds hebben de Britsche oor logshitsers er kans toe gpzien een ge heele wereld tegen Duitschland te mo biliseeren. Zoo kwam de oorlog, dien Duitschland niet wilde. Als voormalige soldaat uit dén wereldoorlog kan ik zeg gen: ze zouden ook destijds Duitschland niet overwonnen hébben.'als hun hnnd genoot in het binnenland ons niet gehro ken had. Hp! was noorlig eerst pen Am?' rikaansrhe tooverpriestpr te doen ont staan, die de formule uitvond, waardoor hét Duitsche volk zich in vertrouwen op het eerewoord van een huitenlandschen president liet beetnemen. Deze eoedge loovigheirl is ons betaald gezet. Door de toenmalige „overwinnaars" is geen en kele belofte gehouden. De grootste woordbreuk aller tijden hrgon. In bijzonderheden schilderde de Fiih ter de periodp van lijden, ellende en \ertwijfeling. die toen voor het Duit srhe volk volgde en het begin van zijn eigen sfriid. Dat was. zoo verklaarde de Fhhrer hieromtrent o.a.. een harde strijd, voorat echter ook tegen bet volk. dat in ons land biina almachtig scheen te zijn. tegen het Jodendom. Hpf almach tige Jodendom heeft ons destijds den oorlog verklaard. Zij weten, zoo ver- \olgdp Adolf Hitler, dat ik steeds het standpunt ingenomen heb. dat er gem dommer volk'dan het .Toodsche bestaat, overigens ook geen gewetenloozer en geen onscrupuleuzer. Dp Ffihre.r .maaktp voorts melding van dp eprsip nomine om de macht in han den te krijger?. Tk hph. zoo hetoogde de Führer invdit' verhand, nooit strijd en twisf gpzocht. Het is steeds mijn doel geweest de volksgennoten te overtuigen eri te winnen. Tk heh mil slechts dan verweerd, als He ander mii a priori met gebalde vuist tegemoet trad. Met precies dezplfde gpdachten. zoo Tpevolgde Hitler o.a. aanvaardde ik in 1933' ook de maeht. Want wat is er he ter dan in \tpHp te kunnen werken? Duitschland benn on te bloeien. Maar in nrecies dezelfdp mate. waarin Duitschland omhoog steeg, gropide we«r de afgunst van dezelfde mannen ófe Duitschland eenmaal in den oorlog gestort hadden. De heeren Churchill en consorten begonnen weer te stoken. Wat be- teekpnt voor" deze internationale hvena's democratie of autoritaire staat? Dat boezemt hun In het ge heel geen belang in. Hun interPS- seprt slechts een ding: is men be reid zich te laten uitplunderen of niet. Als een democratie zoo dom is. dat in stilte te verdragen, dan is zij goed. Als wij als zoogenaamde autoritaire staat die zich hierin van de democratiën onderscheidt, dat hij de massa des volks achter zich heeft— al die offers gebracht hadden, waarmede de internationale plutocratieën ons bezwaarden, dan had men gezegd: eindelijk een ver standig bewind in Duitschland. Ik heb destijds op een ander stand punt gestaan. De Fuehrer betoogde, dat hij bij de overneming van de macht he reid was vrede te sluiten. Ik was be reid. zoo zeide hij. te ontwapenen. Als de Engelschen daarop ingegaan waren, goed. Zij zijn er niet op ingegaan. Ook goed. Dan echter consequent en geen half werk. Ik heb een besluit genomen: of wij zijn heelemaal geen soldaten of wij zijn de beste r wereld. En ik heb toen de voorbereidingen getroffen en wel grondig. Het Duitsche volk is daar bij van niets beroofd, integendeel: wij hebben 7 millioen menschen wepr in het productieproces opgenomen. Wij be leefden het toen, dat de goudstaten met hun muntstelsels kapot gingen, terwijl wij. de niet goudstaat, onze munteen heid handhaafden. Enkele andere lan den. hebben nu het goud binnengehaald en opgestapeld en thans dreigt het in zicht in de wereld fe komen, dat het goud op zichzelf volkomen zonder be- teekenis is. Dit inzicht kan gevaarlijk worden voor hen, die in het goud een element van hun strijd om de macht zien en het ook steeds als zoodanig ge taxeerd en gebruikt hebben De Fuehrer wees op den inteniatio- Ion strijd, die in binnen- en buitenland met alle middelen tegen het nieuwe Duitschland begon. Iedere poging om door verdragen en afspraakjes staten togen ons te mobiliseeren, leidrie er lechts toe, dat ik de bewapening weer wat sterker opvoerde. Ik was vastbeslo ten alles op alles te zetten. Onwrikbaar ging de, strijd voort met het doel het erdrag van Versailles af te schaffen Ik heh daarbij he'. doel gehad den vre- de_ te handhaven. Ik wilde de nauwste vriendschappelijke betrekkingen met Engeland tot stand brengen. Ik wilde diezelfde verhouding met Italië'. Ik dacht voorts aan Japan als een mogend heid, met welker belangen de onze par allel konden Ioopen. Voor zooverre het Italië hetrof, is deze poging ge slaagd dank zij den genialen arbeid van dien eenen man. die het fascisme stichtte. Tenslotte is het ook gelukt met Japan. Helaas is het met Engeland mis lukt. Dat was niet onze schuld, in tegendeel. ik heb tot op het laat ste oogenblik nog tot weinige da gen voor het uitbreken van den oorlog getracht het oude doel van mijn buitenlandsche politiek te ver wezenlijken. Ik heb den Britschen ambassadeur destijds de schitterend ste aanbiedingen gedaan. Bepaalde belanghebbenden bij een oorlog stookten sedert jaren. Er kon geen twijfel aan bestaan, dat zij op ze keren dag woede en haat tegen Duitsch land in het Britsche volk zouden doen oplaaien, terwijl, het Duitsche volk om gekeerd geen haat jegens Engeland koesterde. Daartegen heb ik reeds in 19381939 gewaarschuwd en met name in een cede te Saarhruecken .betoogd, dat het zoo niet kon voortgaan. Het oogenblik kwam, zoo vervolgde de Führer. waarop het niet meer de vraag was of het nog wel mogelijk zóu zijn den oorlog te vermijden, doch alleen nog of hij misschien één. twee of drie iaar lang tegen gehouden zou kunnen worden en wel door zeer zware verne deringen voor Duitschland. Op dat oogen blik. waarop ik besefte, dat Engeland slechts tijd wilde winnen, dat men daar enwel besloten was den oorlog onder alle omstandigheden te voeren, had ik slechts één enkelen wensch: als zij dan al besloten waren om den oorlog te ver klaren. dat zij het dan openlijk zouden doen terwijl ik leefde. Want ik weet. dat dit de -hardste strijd moet worden, die het Duitsche volk ooit opgelegd is. Ik verbeeld mii echter niet slechts, dat ik de hardste man ben. die het Duitsche volk sinds vele tientallen jaren, mis schien sinds eeuwen gehad heeft, doch ik bezit ook de grootste auto riteit. Voor alles evenwel geloof ik aan mün succes en wel onvoorwaar delijk. Ik beri er vast van overtuigd, dat deze strijd geen grein anders zal afloopen dan de strijd, dien ik eens in mijn binnenste uitgevochten heh. Ik ben er van overtuigd, dat de Voor zienigheid mij slechts tot dusverre ge leid en alle rampspoeden verre van mij gehouden heeft om mii dezen strijd van het Duitsche volk te laten voeren. En tenslotte, ik heb nog geen grooten strijd meegemaakt en ik behoor ook tot dege nen. wien destijds het succes door be drog ontnomen is en het is daarom mijn onverzettelijk besluit, dat de huidige strijd niet eindigt zooals destijds. De Führer herinnerde daarop aan den toestand van een jaar geleden en aan de beslissingen, die intusschen volkomen anders uitgevallen zijn, dan.de tegen standers verwachtten. Een jaair geleden, zoo zeide hij, was met Polen afgerekend. Thans, een jaar later, kan ik nieuwe successen melden. Langzaam mobiliseert het vasteland, terwijl het tot zelfbezin ning komt zich tegen den vijand van het vasteland. Duitschland heeft dit continent in weinige maanden inderdaad de vrijheid gegeven. De Britsche poging om Europa te Balkaniseeren dat kun nen de Britsche staatslieden zich voor gezegd houden behoort tot het ver leden en heeft afgedaan. Engeland wil de Europa desorganiseeren, Duitschland en Italië zullen Europa organiseeren. Als men thans in Engeland verklaart, dat de strijd voortgezet wordt, dan is mii dat volkomen onverschillig. De strijd wordt zoolang voortgezet, tot wij hem zullen beëindigen en wij zullen hem. beëindigen. Daarvan kunnen zij verzekerd zijn. En hij zal beëindigd worden met onze overwinning. Dat kun nen zij eveneens van mij aannemen. OFFICIEUZE TOELICHTING UIT BERLIJN VAN HET STANDPUNT DER RIJKSREGEERING WASHINGTON, 8 November. (D.N.B.) Het Staatsdepar- tement publiceert in een verklaring het Duitsche antwoord op het verzoek vun de Amerikaansche regeering om aan een Ameri- kaansch schip, dat naar een haven aan de Westkust van Ierland zal gaan, teneinde ongeveer 1200 Amerikaansche burgers uit Enge land af te halen, vrijgeleide te waarborgen. Naar de verklaring van het Siaatsdepartement zegt, wijst de Rijksregeering er in haar antwoord op dat de gebieden rondom Engeland oorlogsge bieden zijn en de Rijksregeering derhalve niet in staat is ver zekeringen, welke ook, van den gevraagden aard, in overweging tc nemen. T N verband met het door het njtnisterie van buitenlandsche zaken te Washing ton gepubliceerde Duitsche antwoord op het verzoek der Amerikaansche regee- ling om vrijgeleide te verleenen aan een Amerikaansch schip, dat de bestemming had burgers van de Ver. Statèn in een lersche haven af te halen, wordt in po litieke kringen van de Duitsche hoofd stad, naar officieus uit Berlijn gemeld wordt, opgemerkt, dat de Duitsche re geering reeds in verscheiden gevallen aan verzoeken van de regeering te Was hington gehoor gegeven heeft om sche pen. die Amerikaansche burgers naar huis brengen en daarbij in de oorlogs zone geraken, niet lastig te vallen. Men wijst er evenwel op, dat dit niet als vrijgeleide aangeduid kan worden. Deze aanduiding acht tpen reeds daarom onjuist, omdat een schip, dat in de oorlogszone geraakt, immers niet alleen bloot staat aan de wapenen, die wille keurig gehanteerd kunnen worden maar ook aan die, waarvan dit niet geldt. Men herinnert zich te Berlijn ook bepaalde gevallen, waarin geen acht geslagen, werd op de aanwijzingen van de Duit sche regeering nopens de vaar route van dergelijke schepen, zoo als b.v. in het geval van de Ame rican Legion. Verrassing in Argentinië over de Chileensche Zuidpool- eischen BUENOS AIRES. 8 Nov. (D.N.B.) De aanspraken van Chili op gebie den aan de Zuidpool, welke officieel aan het Argenjijnsche ministerie van buitenlandsche zaken zijn mede gedeeld. hebben in Argentijnsche regeeringskringen en onder de open bare meening algemeen verrassing verwekt. Het gaat n.l. om gebieden, waarop Argentinië rechtens aanspraak maakt. In bevoegde kringpn wordt verklaard, dat de aanspraken van'Santiago de Chi le niet gerechtvaardigd zijn. Vandaag vergaderde de commissie ter bestudee ring van de Zuidpool-vraagstukken, om haar standpunt te bepalen ten aanzien van dit plotseling actueel geworden vraagstuk. KOPENHAGEN. 8 Nov. (D.N.B.) Met ingang van heden is het ver bruik van boter in Denemarken aan rantsoeneering onderwerpen. Volgens een officieele mededeeling bedraagt de distributie 3o0 gram boter per week en ner persoon. verstopping, overmatig vet wil doen ver dwijnen en de schadelijke gevolgen; aam beien, rheumatiek, zenuwachtigheid wil voorkomen, die zuivere bloed en inge wanden met Dr Schieffer's Stofwisselingzoul Het resultaat is verrassend I Men bespeurt terstond den grooten dienst aan de ge zondheid; men gevoelt zich vrijer en beter. Flacon f 1.06. Dubbele tlocor\ f 175 bij apothekers en vökdrogisten. Natuurlijk is het in politieke kringen te Berlijn niet onbekend gebleven, dat men van Engelsche zijde reeds weer tracht uit het feit, dat een Amerikaansch schip zich in de oorlogszone wil bege- en en uit het standpunt, dat de Duit sche regeering hier tegenover inneemt, de aanwezigheid van vijandige gevoe lens tegenover de Ver. Staten op te ma ken. Hieromtrent wordt slechts opge merkt, dat deze Engelsche pogingen om van een aangelegenheid, die ook voor de Ver. Staten volstrekt zuiver is, partij te trekken, ten einde de Duitsche politiek jegens Amerika verdacht te maken, geen commentaar vereischL Koning Boris onderhoudt zich met eêni- ge Bulgaarsche soldaten voor hef par lementsgebouw, waar hij de zitting'der Sobranje heeft geopend Foto Scherl) De Kampioen! Een welverdiend kanv pioenschap voor No. 33, want mildere en geuriger tabak is er nergens te vinden. 1 5 e«nt p«r hall GENEVE. 8 Nov. (D.N.B.) Uit Libreville in Fransch Equatoriaal Afrika wordt gemeld, dat de stad op 5 November opnieuw hevig ge bombardeerd is door .Engelsche vliegtuigen. De Fransche autoritei ten te Libreville hebben aangedron gen op het zenden van een hospitaal schip. dat tevens de burgerbevolking In veiligheid zou moeten brengen. WASHINGTON, 8 Nov. (D.N.B.). Er is van officieele zijde niets bekend gemaakt over de gisteren gehouden vergadering van de sub commissie van den natiónalen ver- dedigingsraad. welke beslist over de kwestie van preferente uitvoe ring van bewapeningsorders en evenmin over, de in aansluiting daarop gehouden beraadslagingen met president Roosevelt. Tegenover journalisten wees de voorzitter van den verdedigingsraad er echter op, dat het initiatief van Roosevelt be treffende een aanvullende levering van 12.000" vliegtuigen aan Enge land hierbij besproken is. Volgens de Washington Evening Star, heeft Sir Walter Layton, lid van de Engelsche inkoopcommissie, ver langd, dat de veertigurige werkweek in de Amerikaansche wapenindustrie zal" worden afgeschaft. Amerika moet van bepaalde gemakken van het dagelijk- sche leven afzien, wanneer het Enge land en zichzelf van voldoende wapens wil voorzien. Engeland beschouwt den huidigen werktijd met des te grootere bezorgdheid, aangezien het besloten heeft in de VS. ook schepen te laten bouwen, die de verloren scheepsruim- te door het optreden van Duitsche vliegtuigen en duikbooten moeten ver vangen. -i Engeland wil, naar de New York ■Times uit Washington meldt. 120 vracht schepen in de Ver. Staten laten bou wen. De bouwkosten dezer, schepen zou den 100 millioen dollar bedragen. Te vens meldt het 'blad, dat onderhande lingen worden gevoerd over den aan koop van 36 oude,' reeds opgelegds vrachtschepen. Voorts denkt men van Engelsche zijde over den aankoop van SO tot 100 schepen van particuliere ree- ders De thans weer in de Vereenigde Sta ten vertoevende Londensche correspon dent van de Chicago Daily News, Sto- neman, verklaarde in een lezing, wel ke overigens, voor zoover de spreker op kwam voor een deelneming van de Ver eenigde Staten aan den oorlog, weinig, bijval vond dat Engeland vol bezorgd heid de lange winternachten tegemoet ziet. Om deze uit te houden heeft En geland géén honderd maar tienduizen den vliegtuigen noodig. geen vijftig maar honderden torpedojagers. Boven dien heeft het millioenen tonnen 5cheepsruimte en wapenen van allerlei soort noodig. Kortom, zoo verklaarde spr., Engeland kan zonder Amerika de overwinning niet behalen. De Canadeesch-Ame rikaansche verdedigings- commissie De leden van de permanente Cana- deesch-Amerikaansche verdedigingscom missie zullen zich gedurende het week einde naar San Francisco hegeven ter bespreking van vraagstukken, die sa menhangen met de verdediging der kus ten van den Stillen Oceaan. Met betrekking tot het inrichten van militaire steunpunten in-Spaansch-Ame- rika heeft Huil herhaald, dat sedert eenigpn tijd tusschen vertegenwoordi gers van de weermacht der verchillen- de staten besprekingen daarover worden gevoerd, doch dat geen souvereiniteits- kwesties worden besproken. Het gaat dus niet om pacht verdra gen doch om verwerving van het wederzijdsche recht tot het gebruiken van zulke steunpun ten. De onderhandelingen tot regeling van de tusschen Mexico en de Ver. Staten hangende prohlemen maakten, naar Huil zeide, goede vorderingen. FEUILLETON DOOR R. ARDEN 17) Er zijn nu eenmaal wetten, die in geen wetboek 6taan en toch moet men er zich aan houden Nu zat de Don der halve alleen aan het ontbijt, heelemaal op zijn eentje, onthoofdde zijn eltjje en deed. alsof heni de pveneens ontbijten de .passagier* niet aangingen. Er heerchte een eerbiedige rust en men hoorde slechts het rinkrien van het sor vice en het zachtp rammelen van vor ken en messen. Drie seconden later zag het er alles heel ande-s uit. De deur was openge vlogen en Peters kwam binnen, bleek «•n met rnode vlekken in het gezicht, met een uniformjas aan. een mutsie op. linnen «choenen en bloo'e beenen. Hij kppk om zich heen. ontdekte Don Alva rez en stnntp met geoote passen naar hem toe De menschen om hem hepn vergaten te s'ikken F^n van b*n. fiie juist herig was koffie in te schenken, goot de drank naast zijn kopje. „Dat was dus de wraak van een gent leman," brulde Peters plotseling. „Iemand midden op zee over boord gooien!" Nu zou hii ervan lusten! Hij lustte er werkelijk van. Het ta feltje, waaraan de Don gezeten was. krpeg een schop en topn begon een ge vecht. dat bijna zooveel glas kostte als een zware storm. Don Alvarez, die al dadelijk gemerkt had. dat de woedende Ppters hem zou doodslaan, verweerde zich met den moed der vertwijfeling. Hii vergat daarbii niet stepds weer om hulp fe roepen, doch de stewards waren te verrast of ze deden maar zoo in ipdpr geval kreeg dp Don het ver schrikkelijkste pak slaag, dat hij ooit gehad had. Onder wilde slaecn wprd Alvarez te gen het buffet aangedrongen en reeds vloog al het fafplgerei eraf. Daarna trof hem een ongemakke|i|ke zwaai togen riin gp-ic'u en vloog hii te"cn de glazen d«»iir, die toegang gaf tot dp eetzaal. Of schoon deTe deur tamelijk stevig was. tuimelde hij er doorheen (>n kwam hij on den parketvloer aan den anderen kant te land. Pe»ers schoot achter hem «an w mnar het had geen zin meer. de Don had er dn voorkeur aan gegeven, voor een oogenblfkje het bewustziin te verliezen en niets mepr van d" bonze wereld om hem been te wpfen fWron draaide Peters zich om en -verliet het slagveld. Intusschen was ongeveer .alles, wat heenen had. aan komen loonen. ook de erhte Stevens. Fdna. de kapitein en de officieren. Toen Fi-er-nan he» gp-ri 7.ag. h'i ver''-'e'ig b«" hno'd. ..7.07 meneer, hi-nf ii dan heelemaal tfpj, nptvn-dph „Kaniteln." zri Peters, die zich we gens de vermoeienissen van den nacht en den daaropvolgenden morgen opeens zeer vermoeid voelde, „deze vent heeft mij vannacht, toen ik er niet op ver dacht was, overhoord gegooid. Wanneer de douaneboot mij niet toevallig een half uur later had opgevischt, was ik verdronken! En moet ik hij dat alles dan maar rustig blijven?" Nu riepen tien. twaalf stemmen tege lijkertijd: „Heel goed. dat u het hem dadelijk betaald hebt gezet! Goed zoo!", .„Stilte alstublieft." beval de kapitein. „Hebt u hem dan herkend, toen hij u over de verschansing wierp?" „Neen," zei Peters, „maar hij was al leen op het dek, toen ik er kwam. Be halve hem was er niemand!" „Dat is geen hewijs." zei Shernmn boos. ,.Hii kan weggegaan zijn en een ander kan in ziin n'nats zijn gpkomen! Geen bewijs, meneer!" ...'"ist omdat H- het plet bewijzen kan'* zei Petors kwaad. „heb ik hem daarnet een pak slaag gegeven. Daarmee is dp z»ak voor m«i afgelonnen!" Intusschen was <*,-* Don. die door een steward met reukznnt behandeld was. weer bijgekomen. Hii werd nndersleund en men hieln hem op dft heen. „Hebt u het geknord." vroeg Slipr man. „dat mr. Stevens u beschuldigt, h«m r>ve«-hor»pf| gf-ooid fp bpbben?" Het hoofd van Dop Alvarez stond nog niet prg vast on ziin schouders en hij kon alles nog nie» heelpmaal verwer ken. De hpide officieren gingen tUS schep hem en Peters staan ,.7pgt U nu eens" rfo waarheid." beval Sherman «trppg. ,.TTnht u miinbeer hier overhnnrfj fremnid*'" „Neen." steunde d° knanne Dop, d.'n f nu bee'pmaal pl-u knan*me°r uitlag. ..Integendeel, ik ging weg, toen hij aan ie's kwam! Op de trap stond nog iemand anders en die moet me gezien hebben!" „Wie was dat dan?" riep Sherman. ..Misschien heeft die het wel gedaan. Wert u, wie het was?" „Als ik hem zie, herken ik hem zeker," zei, de filmster zaoht. „Nu zou ik graag naar, mijn hut gaan. Ik hpn ge ruïneerd; mijn gezicht zal waarschijnlijk nooit meer gefotografeerd kunnen wor den. Mr. Stevens zal daarvoor moeten boeten!" „Ik zal je wel wat anders..." Peters wilde Don Alvarez snel opnieuw te lijf gaan, maar de. twee officieren hielden hem vast. „Laat me los." brulde Peters. Jk sla hem tot appelmoes!" De officie ren hielden hem nog steviger vast, ter wijl intusschen de zoo ztvaar' mishan dekle Don door twee stewards naar zijn hut werd gebracht. „Laat de dokter meteen naar hem gaan kijken," beval Sherman. Hij had zijn pet afgenomen en krabde zich in gedachten verdient hét hoofd. „Een ver draaide geschiedenis! Hoogst ónwaar schijnlijk maar mr. Stevens" werd toch he's'list wel door een boot van de dhuaiie opgepikt." „Nu dan," mengde zich Péters plotse ling met een slaperige stem in de over peinzingen varr den kapitein. „Ik zal hem toch niet voor niets een pak slaag hebben gegeven!" ..En wat denkt u. dat er nu moet .ge hpuren?" Petersgeeuwde. „Wat mii betieft niets. Ik .ben niet, wraakzuchtig!" F.enigp omstanders lachten-. Gelukkig! Het geval was -n»et geheel van humor onthloot. Ook ^herman moest glirn "lachen, doch het geschiedde niet van •ganseher'harte: „Dames en heeren, het is een pijnlijk geval," zei hij luid. „Ik verzoek u nu, verder rustig te blijven, ik zal maatrege len nemen, dat zoo iets niet een tweede keer voorkomt." Het was Sherman ernst met deze uit spraak. Hij dacht, dat hij in ieder geval iets moest zeggen. Hij was dan ook zeer verbaasd, toen alle aanwezigen begon nën te lachen. Peters werd door zijn secretaris, die plotseling naast hem stond, naar zijn hut gebracht, Edna was verdwenen, daar zij de voorkeur eraan had gege ven, haar gewone werk maar weer op te nemen. Er zou 's avonds zeker wel' gelegenheid zijn, eens met mr. Stevens te spreken. Hij was er gelukkig weer. hij zou nu. wel oppassen en zich niet dadelijk weer overboord laten gooien. 'Bovendien lag liet schin nu in.de ha ven. Edna's gedachten warrelden door een. Grappiz. dacht ze. zoo dom als mannen kunnen zijn: die modepop zou nooit den laffen moed hebben gehad tot zulk een drad Hpt moest een ander geweest zijn! Maar op dat idee komt niemand! C-p'< heel gek. Vanavond toen dacht Edna niets meer. haar hart begon alleen sneller te kloppen. hoofdstuk 'xiil „Tot aan het einde vaji d°ze re's moet je nog geduld hebben. Henry." zei Fdna tot d-n eewaanden Stevens. „Dat is voor iezelf ook veel beter. Je kunt er dan eerst nog eens goed over nadenken en »e kunt je woorden als niet gesproken beschouwen voor het geval ie over ie overhaaste aanzoek berouw begint te kriigen." Peters zette een hoos gezicht. „Dat duurt nog eert paar weken. F,d na. Ik kan de gedachte niet ve^drngfn. dat er iederen da.e een andere vlerk kan komen en onbeschofte dingen tegen je zeggen. Bovendien hindert het me, zoo als die opgeblazen vrouwspersonen zich tegenover je kunnen gedragen. En dan mag ik ook niet al te lang bij je in de turnzaal blijven, dat zou jou, zooals je al gezegd hebt, compromitteeren. Maar ik zou juist altijd hii je willen zijn. Ieder uur zonder jou is voor mij verloren, ik heh er geen plezier in." „Geloof je. dat dat altijd zoo zal blij ven'" „Altijd," bezwoer Peters met overtui ging. Ze zaten in een eafé'tje in een van de bochtige nauwe straatjes van Casablan ca. Vóné hen debatteerden drie inboor lingen over den aankoop van een kud de schapen. De drie Muzelmannen wa ren zoozeer in hun handel verdiept, dat zii a,an hét paartje achter hen geen aan dacht schonken. Verder op straat was een soldaat in gesprek met een meisje. Dp wa^rd. een Tuik. had voor wat er "cheurde hee'emaal gpen belangstel ling; hii was waarcehl'nliJk bezig zijn kas na te tellen. Fn Edna keek Peters no<r stpp^s in dp ooepn. „T ieverd." zei ze zachtjes Daaron zet- tp zM haar eroofp stroohoed recht en zcidë- ..Tk zou dolfplukkig zijn, als je niet riik was. TVaf iP rijk bent hindert, me v:eesel."k T*"t Wen is veel mooier, a's 'e "iet a"oc i-unt doen, waar je zin in hcht en dan kun ie het na een noosip to^h. maar h"t 's dan steeds een wens-h d'e in vervulling gaat. Tk kan me eon zonder verlangens haast niet voorstellen." (Wordt vervolgd)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1940 | | pagina 2