HITLER SPREEKT
TE MLNCHEN
Geen Duitseh vrijgeleide
Amerikanen uit Engeland
Wie?
Roosevelt's initiatief tot
levering van 12.000
vliegtuigen aan Engeland
Felle uitingen aan het adres
van Engeland
voor evacuatie van
„KOUDE-DRUKTE"
Boterdistributie in
Denemarken
Libreville opnieuw
gebombardeerd
Door verdedigings-
raad besproken
Mr. STEVENS
UIT DETROIT
Ie BLAD PAG. 2
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ZATERDAG 9 NOVEMBER 1940
MUNCHEN, 8 Nov. Bij de herden
king van de oude strijders voor het
uationaai-socialisme welke plechtigheid
in den Lowenhrakeller plaats vond,
heeft de Führer een rede gehouden wel
ke hij begon met te herinneren aan het
jaar 1023, een „hoogtepunt van don strijd
•om de maeht in Duitschland". Daarbij
herdacht hij ook het Duitschland uit
den tijd van voor 1014. Het Is. zoo zei
de hij. niet meer ons Duitschland. Des
ondanks gevoelen wij ons ook daarmede
verhonden. Het was een land van ar
beid een land van welvaart. Het bezat
een begin van een soeiale wetgeving en
hef had zijn standpunt bepaald ten aan
zien van problemen, waaraan thans,
bijna dertig jaar later, dp z.g. demoern
tieën blind en doof voorhiieaan Overi
pens was hef toenmalige Duitechland
nog een land van democraten. Voor al
les evenwel was het toenmaligp Duitseh
land een land des vredps.
Destijds reeds weg Engeland on
to vijand. Als ik „Engeland" zeg.
lan weet ik zeer wel. dat ook daar
volk en leiding niet een en hetzelfde
zijn. Een klein hoopje internationale
democraten. Joden en plutocraten,
heheerseht dit land en dit groepje
aeeft ook destijds reeds de ophitse
rij tot den oorlog uitgevoerd. Het
zijn zelfs dezelfde personen als
thans.
Ook destijds hebben de Britsche oor
logshitsers er kans toe gpzien een ge
heele wereld tegen Duitschland te mo
biliseeren. Zoo kwam de oorlog, dien
Duitschland niet wilde. Als voormalige
soldaat uit dén wereldoorlog kan ik zeg
gen: ze zouden ook destijds Duitschland
niet overwonnen hébben.'als hun hnnd
genoot in het binnenland ons niet gehro
ken had. Hp! was noorlig eerst pen Am?'
rikaansrhe tooverpriestpr te doen ont
staan, die de formule uitvond, waardoor
hét Duitsche volk zich in vertrouwen op
het eerewoord van een huitenlandschen
president liet beetnemen. Deze eoedge
loovigheirl is ons betaald gezet. Door de
toenmalige „overwinnaars" is geen en
kele belofte gehouden. De grootste
woordbreuk aller tijden hrgon.
In bijzonderheden schilderde de Fiih
ter de periodp van lijden, ellende en
\ertwijfeling. die toen voor het Duit
srhe volk volgde en het begin van zijn
eigen sfriid. Dat was. zoo verklaarde de
Fhhrer hieromtrent o.a.. een harde
strijd, voorat echter ook tegen bet volk.
dat in ons land biina almachtig scheen
te zijn. tegen het Jodendom. Hpf almach
tige Jodendom heeft ons destijds den
oorlog verklaard. Zij weten, zoo ver-
\olgdp Adolf Hitler, dat ik steeds het
standpunt ingenomen heb. dat er gem
dommer volk'dan het .Toodsche bestaat,
overigens ook geen gewetenloozer en
geen onscrupuleuzer.
Dp Ffihre.r .maaktp voorts melding van
dp eprsip nomine om de macht in han
den te krijger?. Tk hph. zoo hetoogde de
Führer invdit' verhand, nooit strijd en
twisf gpzocht. Het is steeds mijn doel
geweest de volksgennoten te overtuigen
eri te winnen. Tk heh mil slechts dan
verweerd, als He ander mii a priori met
gebalde vuist tegemoet trad.
Met precies dezplfde gpdachten. zoo
Tpevolgde Hitler o.a. aanvaardde ik in
1933' ook de maeht. Want wat is er he
ter dan in \tpHp te kunnen werken?
Duitschland benn on te bloeien. Maar
in nrecies dezelfdp mate. waarin
Duitschland omhoog steeg, gropide
we«r de afgunst van dezelfde mannen
ófe Duitschland eenmaal in den oorlog
gestort hadden.
De heeren Churchill en consorten
begonnen weer te stoken. Wat be-
teekpnt voor" deze internationale
hvena's democratie of autoritaire
staat? Dat boezemt hun In het ge
heel geen belang in. Hun interPS-
seprt slechts een ding: is men be
reid zich te laten uitplunderen of
niet. Als een democratie zoo dom
is. dat in stilte te verdragen, dan is
zij goed. Als wij als zoogenaamde
autoritaire staat die zich hierin
van de democratiën onderscheidt,
dat hij de massa des volks achter
zich heeft— al die offers gebracht
hadden, waarmede de internationale
plutocratieën ons bezwaarden, dan
had men gezegd: eindelijk een ver
standig bewind in Duitschland.
Ik heb destijds op een ander stand
punt gestaan. De Fuehrer betoogde, dat
hij bij de overneming van de macht he
reid was vrede te sluiten. Ik was be
reid. zoo zeide hij. te ontwapenen. Als
de Engelschen daarop ingegaan waren,
goed. Zij zijn er niet op ingegaan. Ook
goed. Dan echter consequent en geen
half werk. Ik heb een besluit genomen:
of wij zijn heelemaal geen soldaten of
wij zijn de beste r wereld. En ik heb
toen de voorbereidingen getroffen en
wel grondig. Het Duitsche volk is daar
bij van niets beroofd, integendeel: wij
hebben 7 millioen menschen wepr in
het productieproces opgenomen. Wij be
leefden het toen, dat de goudstaten met
hun muntstelsels kapot gingen, terwijl
wij. de niet goudstaat, onze munteen
heid handhaafden. Enkele andere lan
den. hebben nu het goud binnengehaald
en opgestapeld en thans dreigt het in
zicht in de wereld fe komen, dat het
goud op zichzelf volkomen zonder be-
teekenis is. Dit inzicht kan gevaarlijk
worden voor hen, die in het goud een
element van hun strijd om de macht
zien en het ook steeds als zoodanig ge
taxeerd en gebruikt hebben
De Fuehrer wees op den inteniatio-
Ion strijd, die in binnen- en buitenland
met alle middelen tegen het nieuwe
Duitschland begon. Iedere poging om
door verdragen en afspraakjes staten
togen ons te mobiliseeren, leidrie er
lechts toe, dat ik de bewapening weer
wat sterker opvoerde. Ik was vastbeslo
ten alles op alles te zetten. Onwrikbaar
ging de, strijd voort met het doel het
erdrag van Versailles af te schaffen
Ik heh daarbij he'. doel gehad den vre-
de_ te handhaven. Ik wilde de nauwste
vriendschappelijke betrekkingen met
Engeland tot stand brengen. Ik wilde
diezelfde verhouding met Italië'. Ik
dacht voorts aan Japan als een mogend
heid, met welker belangen de onze par
allel konden Ioopen. Voor zooverre
het Italië hetrof, is deze poging ge
slaagd dank zij den genialen arbeid
van dien eenen man. die het fascisme
stichtte. Tenslotte is het ook gelukt met
Japan.
Helaas is het met Engeland mis
lukt. Dat was niet onze schuld, in
tegendeel. ik heb tot op het laat
ste oogenblik nog tot weinige da
gen voor het uitbreken van den
oorlog getracht het oude doel van
mijn buitenlandsche politiek te ver
wezenlijken. Ik heb den Britschen
ambassadeur destijds de schitterend
ste aanbiedingen gedaan.
Bepaalde belanghebbenden bij een
oorlog stookten sedert jaren. Er kon
geen twijfel aan bestaan, dat zij op ze
keren dag woede en haat tegen Duitsch
land in het Britsche volk zouden doen
oplaaien, terwijl, het Duitsche volk om
gekeerd geen haat jegens Engeland
koesterde. Daartegen heb ik reeds in
19381939 gewaarschuwd en met name
in een cede te Saarhruecken .betoogd,
dat het zoo niet kon voortgaan.
Het oogenblik kwam, zoo vervolgde
de Führer. waarop het niet meer de
vraag was of het nog wel mogelijk zóu
zijn den oorlog te vermijden, doch alleen
nog of hij misschien één. twee of drie
iaar lang tegen gehouden zou kunnen
worden en wel door zeer zware verne
deringen voor Duitschland. Op dat oogen
blik. waarop ik besefte, dat Engeland
slechts tijd wilde winnen, dat men daar
enwel besloten was den oorlog onder
alle omstandigheden te voeren, had ik
slechts één enkelen wensch: als zij dan
al besloten waren om den oorlog te ver
klaren. dat zij het dan openlijk zouden
doen terwijl ik leefde.
Want ik weet. dat dit de -hardste
strijd moet worden, die het Duitsche
volk ooit opgelegd is. Ik verbeeld
mii echter niet slechts, dat ik de
hardste man ben. die het Duitsche
volk sinds vele tientallen jaren, mis
schien sinds eeuwen gehad heeft,
doch ik bezit ook de grootste auto
riteit. Voor alles evenwel geloof ik
aan mün succes en wel onvoorwaar
delijk. Ik beri er vast van overtuigd,
dat deze strijd geen grein anders zal
afloopen dan de strijd, dien ik eens
in mijn binnenste uitgevochten heh.
Ik ben er van overtuigd, dat de Voor
zienigheid mij slechts tot dusverre ge
leid en alle rampspoeden verre van mij
gehouden heeft om mii dezen strijd van
het Duitsche volk te laten voeren. En
tenslotte, ik heb nog geen grooten strijd
meegemaakt en ik behoor ook tot dege
nen. wien destijds het succes door be
drog ontnomen is en het is daarom mijn
onverzettelijk besluit, dat de huidige
strijd niet eindigt zooals destijds.
De Führer herinnerde daarop aan den
toestand van een jaar geleden en aan
de beslissingen, die intusschen volkomen
anders uitgevallen zijn, dan.de tegen
standers verwachtten. Een jaair geleden,
zoo zeide hij, was met Polen afgerekend.
Thans, een jaar later, kan ik nieuwe
successen melden. Langzaam mobiliseert
het vasteland, terwijl het tot zelfbezin
ning komt zich tegen den vijand van
het vasteland. Duitschland heeft dit
continent in weinige maanden inderdaad
de vrijheid gegeven. De Britsche poging
om Europa te Balkaniseeren dat kun
nen de Britsche staatslieden zich voor
gezegd houden behoort tot het ver
leden en heeft afgedaan. Engeland wil
de Europa desorganiseeren, Duitschland
en Italië zullen Europa organiseeren.
Als men thans in Engeland verklaart,
dat de strijd voortgezet wordt, dan is
mii dat volkomen onverschillig. De
strijd wordt zoolang voortgezet, tot wij
hem zullen beëindigen en wij zullen
hem. beëindigen. Daarvan kunnen zij
verzekerd zijn. En hij zal beëindigd
worden met onze overwinning. Dat kun
nen zij eveneens van mij aannemen.
OFFICIEUZE TOELICHTING UIT BERLIJN VAN
HET STANDPUNT DER RIJKSREGEERING
WASHINGTON, 8 November. (D.N.B.) Het Staatsdepar-
tement publiceert in een verklaring het Duitsche antwoord op het
verzoek vun de Amerikaansche regeering om aan een Ameri-
kaansch schip, dat naar een haven aan de Westkust van Ierland
zal gaan, teneinde ongeveer 1200 Amerikaansche burgers uit Enge
land af te halen, vrijgeleide te waarborgen. Naar de verklaring
van het Siaatsdepartement zegt, wijst de Rijksregeering er in
haar antwoord op dat de gebieden rondom Engeland oorlogsge
bieden zijn en de Rijksregeering derhalve niet in staat is ver
zekeringen, welke ook, van den gevraagden aard, in overweging
tc nemen.
T N verband met het door het njtnisterie
van buitenlandsche zaken te Washing
ton gepubliceerde Duitsche antwoord op
het verzoek der Amerikaansche regee-
ling om vrijgeleide te verleenen aan een
Amerikaansch schip, dat de bestemming
had burgers van de Ver. Statèn in een
lersche haven af te halen, wordt in po
litieke kringen van de Duitsche hoofd
stad, naar officieus uit Berlijn gemeld
wordt, opgemerkt, dat de Duitsche re
geering reeds in verscheiden gevallen
aan verzoeken van de regeering te Was
hington gehoor gegeven heeft om sche
pen. die Amerikaansche burgers naar
huis brengen en daarbij in de oorlogs
zone geraken, niet lastig te vallen.
Men wijst er evenwel op, dat dit
niet als vrijgeleide aangeduid kan
worden. Deze aanduiding acht
tpen reeds daarom onjuist, omdat
een schip, dat in de oorlogszone
geraakt, immers niet alleen bloot
staat aan de wapenen, die wille
keurig gehanteerd kunnen worden
maar ook aan die, waarvan dit
niet geldt. Men herinnert zich te
Berlijn ook bepaalde gevallen,
waarin geen acht geslagen, werd
op de aanwijzingen van de Duit
sche regeering nopens de vaar
route van dergelijke schepen, zoo
als b.v. in het geval van de Ame
rican Legion.
Verrassing in Argentinië over
de Chileensche Zuidpool-
eischen
BUENOS AIRES. 8 Nov. (D.N.B.)
De aanspraken van Chili op gebie
den aan de Zuidpool, welke officieel
aan het Argenjijnsche ministerie
van buitenlandsche zaken zijn mede
gedeeld. hebben in Argentijnsche
regeeringskringen en onder de open
bare meening algemeen verrassing
verwekt.
Het gaat n.l. om gebieden, waarop
Argentinië rechtens aanspraak maakt.
In bevoegde kringpn wordt verklaard,
dat de aanspraken van'Santiago de Chi
le niet gerechtvaardigd zijn. Vandaag
vergaderde de commissie ter bestudee
ring van de Zuidpool-vraagstukken, om
haar standpunt te bepalen ten aanzien
van dit plotseling actueel geworden
vraagstuk.
KOPENHAGEN. 8 Nov. (D.N.B.)
Met ingang van heden is het ver
bruik van boter in Denemarken aan
rantsoeneering onderwerpen. Volgens
een officieele mededeeling bedraagt
de distributie 3o0 gram boter per
week en ner persoon.
verstopping, overmatig vet wil doen ver
dwijnen en de schadelijke gevolgen; aam
beien, rheumatiek, zenuwachtigheid wil
voorkomen, die zuivere bloed en inge
wanden met
Dr Schieffer's Stofwisselingzoul
Het resultaat is verrassend I Men bespeurt
terstond den grooten dienst aan de ge
zondheid; men gevoelt zich vrijer en beter.
Flacon f 1.06. Dubbele tlocor\ f 175 bij
apothekers en vökdrogisten.
Natuurlijk is het in politieke kringen
te Berlijn niet onbekend gebleven, dat
men van Engelsche zijde reeds weer
tracht uit het feit, dat een Amerikaansch
schip zich in de oorlogszone wil bege-
en en uit het standpunt, dat de Duit
sche regeering hier tegenover inneemt,
de aanwezigheid van vijandige gevoe
lens tegenover de Ver. Staten op te ma
ken. Hieromtrent wordt slechts opge
merkt, dat deze Engelsche pogingen om
van een aangelegenheid, die ook voor de
Ver. Staten volstrekt zuiver is, partij te
trekken, ten einde de Duitsche politiek
jegens Amerika verdacht te maken, geen
commentaar vereischL
Koning Boris onderhoudt zich met eêni-
ge Bulgaarsche soldaten voor hef par
lementsgebouw, waar hij de zitting'der
Sobranje heeft geopend
Foto Scherl)
De Kampioen! Een welverdiend kanv
pioenschap voor No. 33, want mildere en
geuriger tabak is er nergens te vinden.
1 5 e«nt p«r hall
GENEVE. 8 Nov. (D.N.B.) Uit
Libreville in Fransch Equatoriaal
Afrika wordt gemeld, dat de stad
op 5 November opnieuw hevig ge
bombardeerd is door .Engelsche
vliegtuigen. De Fransche autoritei
ten te Libreville hebben aangedron
gen op het zenden van een hospitaal
schip. dat tevens de burgerbevolking
In veiligheid zou moeten brengen.
WASHINGTON, 8 Nov. (D.N.B.).
Er is van officieele zijde niets
bekend gemaakt over de gisteren
gehouden vergadering van de sub
commissie van den natiónalen ver-
dedigingsraad. welke beslist over
de kwestie van preferente uitvoe
ring van bewapeningsorders en
evenmin over, de in aansluiting
daarop gehouden beraadslagingen
met president Roosevelt. Tegenover
journalisten wees de voorzitter van
den verdedigingsraad er echter op,
dat het initiatief van Roosevelt be
treffende een aanvullende levering
van 12.000" vliegtuigen aan Enge
land hierbij besproken is.
Volgens de Washington Evening
Star, heeft Sir Walter Layton, lid van
de Engelsche inkoopcommissie, ver
langd, dat de veertigurige werkweek in
de Amerikaansche wapenindustrie zal"
worden afgeschaft. Amerika moet van
bepaalde gemakken van het dagelijk-
sche leven afzien, wanneer het Enge
land en zichzelf van voldoende wapens
wil voorzien. Engeland beschouwt den
huidigen werktijd met des te grootere
bezorgdheid, aangezien het besloten
heeft in de VS. ook schepen te laten
bouwen, die de verloren scheepsruim-
te door het optreden van Duitsche
vliegtuigen en duikbooten moeten ver
vangen. -i
Engeland wil, naar de New York
■Times uit Washington meldt. 120 vracht
schepen in de Ver. Staten laten bou
wen. De bouwkosten dezer, schepen zou
den 100 millioen dollar bedragen. Te
vens meldt het 'blad, dat onderhande
lingen worden gevoerd over den aan
koop van 36 oude,' reeds opgelegds
vrachtschepen. Voorts denkt men van
Engelsche zijde over den aankoop van
SO tot 100 schepen van particuliere ree-
ders
De thans weer in de Vereenigde Sta
ten vertoevende Londensche correspon
dent van de Chicago Daily News, Sto-
neman, verklaarde in een lezing, wel
ke overigens, voor zoover de spreker op
kwam voor een deelneming van de Ver
eenigde Staten aan den oorlog, weinig,
bijval vond dat Engeland vol bezorgd
heid de lange winternachten tegemoet
ziet. Om deze uit te houden heeft En
geland géén honderd maar tienduizen
den vliegtuigen noodig. geen vijftig
maar honderden torpedojagers. Boven
dien heeft het millioenen tonnen
5cheepsruimte en wapenen van allerlei
soort noodig. Kortom, zoo verklaarde
spr., Engeland kan zonder Amerika de
overwinning niet behalen.
De Canadeesch-Ame
rikaansche verdedigings-
commissie
De leden van de permanente Cana-
deesch-Amerikaansche verdedigingscom
missie zullen zich gedurende het week
einde naar San Francisco hegeven ter
bespreking van vraagstukken, die sa
menhangen met de verdediging der kus
ten van den Stillen Oceaan.
Met betrekking tot het inrichten van
militaire steunpunten in-Spaansch-Ame-
rika heeft Huil herhaald, dat sedert
eenigpn tijd tusschen vertegenwoordi
gers van de weermacht der verchillen-
de staten besprekingen daarover worden
gevoerd, doch dat geen souvereiniteits-
kwesties worden besproken. Het gaat
dus niet om pacht verdra gen doch om
verwerving van het wederzijdsche recht
tot het gebruiken van zulke steunpun
ten.
De onderhandelingen tot regeling van
de tusschen Mexico en de Ver. Staten
hangende prohlemen maakten, naar
Huil zeide, goede vorderingen.
FEUILLETON
DOOR
R. ARDEN
17)
Er zijn nu eenmaal wetten, die in
geen wetboek 6taan en toch moet men
er zich aan houden Nu zat de Don der
halve alleen aan het ontbijt, heelemaal
op zijn eentje, onthoofdde zijn eltjje en
deed. alsof heni de pveneens ontbijten
de .passagier* niet aangingen. Er
heerchte een eerbiedige rust en men
hoorde slechts het rinkrien van het sor
vice en het zachtp rammelen van vor
ken en messen.
Drie seconden later zag het er alles
heel ande-s uit. De deur was openge
vlogen en Peters kwam binnen, bleek
«•n met rnode vlekken in het gezicht,
met een uniformjas aan. een mutsie op.
linnen «choenen en bloo'e beenen. Hij
kppk om zich heen. ontdekte Don Alva
rez en stnntp met geoote passen naar
hem toe De menschen om hem hepn
vergaten te s'ikken F^n van b*n. fiie
juist herig was koffie in te schenken,
goot de drank naast zijn kopje.
„Dat was dus de wraak van een gent
leman," brulde Peters plotseling.
„Iemand midden op zee over boord
gooien!" Nu zou hii ervan lusten!
Hij lustte er werkelijk van. Het ta
feltje, waaraan de Don gezeten was.
krpeg een schop en topn begon een ge
vecht. dat bijna zooveel glas kostte als
een zware storm. Don Alvarez, die al
dadelijk gemerkt had. dat de woedende
Ppters hem zou doodslaan, verweerde
zich met den moed der vertwijfeling.
Hii vergat daarbii niet stepds weer om
hulp fe roepen, doch de stewards waren
te verrast of ze deden maar zoo
in ipdpr geval kreeg dp Don het ver
schrikkelijkste pak slaag, dat hij ooit
gehad had.
Onder wilde slaecn wprd Alvarez te
gen het buffet aangedrongen en reeds
vloog al het fafplgerei eraf. Daarna trof
hem een ongemakke|i|ke zwaai togen
riin gp-ic'u en vloog hii te"cn de glazen
d«»iir, die toegang gaf tot dp eetzaal. Of
schoon deTe deur tamelijk stevig was.
tuimelde hij er doorheen (>n kwam hij
on den parketvloer aan den anderen
kant te land. Pe»ers schoot achter hem
«an w mnar het had geen zin meer. de
Don had er dn voorkeur aan gegeven,
voor een oogenblfkje het bewustziin te
verliezen en niets mepr van d" bonze
wereld om hem been te wpfen fWron
draaide Peters zich om en -verliet het
slagveld.
Intusschen was ongeveer .alles, wat
heenen had. aan komen loonen. ook de
erhte Stevens. Fdna. de kapitein en de
officieren. Toen Fi-er-nan he» gp-ri 7.ag.
h'i ver''-'e'ig b«" hno'd.
..7.07 meneer, hi-nf ii dan heelemaal
tfpj, nptvn-dph
„Kaniteln." zri Peters, die zich we
gens de vermoeienissen van den nacht
en den daaropvolgenden morgen opeens
zeer vermoeid voelde, „deze vent heeft
mij vannacht, toen ik er niet op ver
dacht was, overhoord gegooid. Wanneer
de douaneboot mij niet toevallig een
half uur later had opgevischt, was ik
verdronken! En moet ik hij dat alles
dan maar rustig blijven?"
Nu riepen tien. twaalf stemmen tege
lijkertijd: „Heel goed. dat u het hem
dadelijk betaald hebt gezet! Goed zoo!",
.„Stilte alstublieft." beval de kapitein.
„Hebt u hem dan herkend, toen hij u
over de verschansing wierp?"
„Neen," zei Peters, „maar hij was al
leen op het dek, toen ik er kwam. Be
halve hem was er niemand!"
„Dat is geen hewijs." zei Shernmn
boos. ,.Hii kan weggegaan zijn en een
ander kan in ziin n'nats zijn gpkomen!
Geen bewijs, meneer!"
...'"ist omdat H- het plet bewijzen kan'*
zei Petors kwaad. „heb ik hem daarnet
een pak slaag gegeven. Daarmee is dp
z»ak voor m«i afgelonnen!"
Intusschen was <*,-* Don. die door een
steward met reukznnt behandeld was.
weer bijgekomen. Hii werd nndersleund
en men hieln hem op dft heen.
„Hebt u het geknord." vroeg Slipr
man. „dat mr. Stevens u beschuldigt,
h«m r>ve«-hor»pf| gf-ooid fp bpbben?"
Het hoofd van Dop Alvarez stond nog
niet prg vast on ziin schouders en hij
kon alles nog nie» heelpmaal verwer
ken. De hpide officieren gingen tUS
schep hem en Peters staan
,.7pgt U nu eens" rfo waarheid." beval
Sherman «trppg. ,.TTnht u miinbeer hier
overhnnrfj fremnid*'"
„Neen." steunde d° knanne Dop, d.'n
f nu bee'pmaal pl-u knan*me°r uitlag.
..Integendeel, ik ging weg, toen hij aan
ie's kwam! Op de trap stond nog
iemand anders en die moet me gezien
hebben!"
„Wie was dat dan?" riep Sherman.
..Misschien heeft die het wel gedaan.
Wert u, wie het was?"
„Als ik hem zie, herken ik hem
zeker," zei, de filmster zaoht. „Nu zou
ik graag naar, mijn hut gaan. Ik hpn ge
ruïneerd; mijn gezicht zal waarschijnlijk
nooit meer gefotografeerd kunnen wor
den. Mr. Stevens zal daarvoor moeten
boeten!"
„Ik zal je wel wat anders..." Peters
wilde Don Alvarez snel opnieuw te lijf
gaan, maar de. twee officieren hielden
hem vast. „Laat me los." brulde Peters.
Jk sla hem tot appelmoes!" De officie
ren hielden hem nog steviger vast, ter
wijl intusschen de zoo ztvaar' mishan
dekle Don door twee stewards naar zijn
hut werd gebracht.
„Laat de dokter meteen naar hem
gaan kijken," beval Sherman. Hij had
zijn pet afgenomen en krabde zich in
gedachten verdient hét hoofd. „Een ver
draaide geschiedenis! Hoogst ónwaar
schijnlijk maar mr. Stevens" werd toch
he's'list wel door een boot van de dhuaiie
opgepikt."
„Nu dan," mengde zich Péters plotse
ling met een slaperige stem in de over
peinzingen varr den kapitein. „Ik zal
hem toch niet voor niets een pak slaag
hebben gegeven!"
..En wat denkt u. dat er nu moet .ge
hpuren?"
Petersgeeuwde.
„Wat mii betieft niets. Ik .ben niet,
wraakzuchtig!"
F.enigp omstanders lachten-. Gelukkig!
Het geval was -n»et geheel van humor
onthloot. Ook ^herman moest glirn
"lachen, doch het geschiedde niet van
•ganseher'harte:
„Dames en heeren, het is een pijnlijk
geval," zei hij luid. „Ik verzoek u nu,
verder rustig te blijven, ik zal maatrege
len nemen, dat zoo iets niet een tweede
keer voorkomt."
Het was Sherman ernst met deze uit
spraak. Hij dacht, dat hij in ieder geval
iets moest zeggen. Hij was dan ook zeer
verbaasd, toen alle aanwezigen begon
nën te lachen.
Peters werd door zijn secretaris, die
plotseling naast hem stond, naar zijn
hut gebracht, Edna was verdwenen,
daar zij de voorkeur eraan had gege
ven, haar gewone werk maar weer op
te nemen. Er zou 's avonds zeker wel'
gelegenheid zijn, eens met mr. Stevens
te spreken. Hij was er gelukkig weer.
hij zou nu. wel oppassen en zich niet
dadelijk weer overboord laten gooien.
'Bovendien lag liet schin nu in.de ha
ven. Edna's gedachten warrelden door
een. Grappiz. dacht ze. zoo dom als
mannen kunnen zijn: die modepop zou
nooit den laffen moed hebben gehad
tot zulk een drad Hpt moest een ander
geweest zijn! Maar op dat idee komt
niemand! C-p'< heel gek. Vanavond
toen dacht Edna niets meer. haar hart
begon alleen sneller te kloppen.
hoofdstuk 'xiil
„Tot aan het einde vaji d°ze re's moet
je nog geduld hebben. Henry." zei Fdna
tot d-n eewaanden Stevens. „Dat is voor
iezelf ook veel beter. Je kunt er dan
eerst nog eens goed over nadenken en
»e kunt je woorden als niet gesproken
beschouwen voor het geval ie over ie
overhaaste aanzoek berouw begint te
kriigen."
Peters zette een hoos gezicht.
„Dat duurt nog eert paar weken. F,d
na. Ik kan de gedachte niet ve^drngfn.
dat er iederen da.e een andere vlerk kan
komen en onbeschofte dingen tegen je
zeggen. Bovendien hindert het me, zoo
als die opgeblazen vrouwspersonen zich
tegenover je kunnen gedragen. En dan
mag ik ook niet al te lang bij je in de
turnzaal blijven, dat zou jou, zooals je
al gezegd hebt, compromitteeren. Maar
ik zou juist altijd hii je willen zijn. Ieder
uur zonder jou is voor mij verloren, ik
heh er geen plezier in."
„Geloof je. dat dat altijd zoo zal blij
ven'"
„Altijd," bezwoer Peters met overtui
ging.
Ze zaten in een eafé'tje in een van de
bochtige nauwe straatjes van Casablan
ca. Vóné hen debatteerden drie inboor
lingen over den aankoop van een kud
de schapen. De drie Muzelmannen wa
ren zoozeer in hun handel verdiept, dat
zii a,an hét paartje achter hen geen aan
dacht schonken. Verder op straat was
een soldaat in gesprek met een meisje.
Dp wa^rd. een Tuik. had voor wat er
"cheurde hee'emaal gpen belangstel
ling; hii was waarcehl'nliJk bezig zijn
kas na te tellen. Fn Edna keek Peters
no<r stpp^s in dp ooepn.
„T ieverd." zei ze zachtjes Daaron zet-
tp zM haar eroofp stroohoed recht en
zcidë- ..Tk zou dolfplukkig zijn, als je
niet riik was. TVaf iP rijk bent hindert,
me v:eesel."k T*"t Wen is veel mooier,
a's 'e "iet a"oc i-unt doen, waar je zin
in hcht en dan kun ie het na een
noosip to^h. maar h"t 's dan steeds een
wens-h d'e in vervulling gaat. Tk kan
me eon zonder verlangens haast
niet voorstellen."
(Wordt vervolgd)